Πως σταθήκατε και πάλι στα πόδια σας?

[osin]

katerinaadra, έχω διαβάσει την ιστορία σου, και χάρηκα πολύ που είσαι παλι έγκυος, κι εύχομαι να σου πάνε όλα καλά μέχρι τέλους και να πάρεις στην αγκαλιά σου έναν υγιή παίδαρο!

Ιστορίες σαν τη δική σου, της gogo86 και άλλων κοριστιών μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε με ψυχραιμια, ειδικά σε εμάς που δεν έχουμε κάνει ακόμα παιδί.

Όλη αυτή η κατάσταση είναι ψυχοφθόρα, σκέφτεσαι τη στενοχώρια σου λογω αποβολής, την πίκρα που προκάλεσες σε άλλους, την αναστάτωση που σου επέφερε η (ακούσια προφανώς) αντίδραση των δικών σου ανθρώπων, η αδιακρισία των ξένων, κι εγώ, προσωπικά τουλάχιστον, αυτό βίωσα χειρότερα και πιο έντονα, και όχι την ίδια την αποβολή (ίσως γιατί εμένα, βέβαια, ήταν πάρα πολύ νωρίς και όχι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, όπως δυστυχώς βίωσαν άλλες κοπέλες)

[Ιωαννα12]

Katerinaadra να ξερες τι άκουσα εγώ από τον αδιακριτο κόσμο... Ακόμα και ότι η δουλειά μου είναι καθιστική και άρα το είχα πολλές ώρες πιεσμένο και το καημένο δεν άντεξε... ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ!! Κι εγώ πάντα θέλω να φαίνομαι δυνατή μπροστά στους άλλους και πάντα περίμενω να μείνω μόνη για να κλάψω..

Εσεις βρε κορίτσαι πως αντιμετωπίσατε τους γύρω σας που έχουν ήδη παιδιά? Μπορείτε να κάνετε κανονικά παρέα μαζί τους όπως και πριν? Εμένα όλοι οι φιλοι μου και τα αδερφια εμενα και του άντρα μου έχουν τουλάχιστον 2 παιδια ο καθένας. Είμαι και μίας ηλικίας (32) οπότε όλοι έχουν οικογένειες.. Νομίζω ξέρετε πως είναι μία γυναικοπαρέα όταν υπάρχουν παιδιά. Όλες οι κουβέντες περιστρέφονται γύρω από τα παιδιά, το φαγάκι τους, τους εμετούς τους, τις μυξούλες κλπ. Εννοείται πως το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό, εφόσον η καθημερινότητα των μαμμάδων είναι 100% αφιερωμένη στα παιδιά. Όμως πλέον δεν μπορω.. Με πονάει πάρα πολύ αυτή η συναναστροφη... Εσεις τα καταφέρνετε?

[katerinaadra]

αν είναι δυνατόν βρε ιωαννα μου σου ειπαν τετοιο πράγμα????ελεος...........

 

το χειρότερο που μου έιπαν και με πείραξε πάρα πολύ ¨αφου μπορείς να κάνεις κι άλλα παιδιά γιατί στεναχωριέσαι?????¨

 

από την πρώτη μερα ζήτησα να έρθουν τα ανηψια μου και πήγαινα και σε φίλες που μολις είχαν γεννήσει, διότι δεν ήθελα να μου μείνει πληγή και να μη μπορω να αντικρίσω είτε έγκυες έιτε μανούλες....δεν φταίνε σε τίποτα.......στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο αλλα συνέχεια έλεγα στον εαυτό μου "μην μπεις στο τρυπάκι να λες αχ ετσι θα έκανε και το δικό μου παιδί, αυτό που βλέπεις δεν είναι δικό σου παιδί,, δεν είναι δικό σου"

μετα από 6 μήνες ούτε καν που σκεφτόμουν ότι μπορεί να με στεναχωρέσει που θα δω μωράκι, ή παιδάκι ή να πάρω μέρος σε συζήτηση.....δημιουργήθηκε ένας τοίχος μέσα μου που δε με άφηνε να στεναχωριέμαι..........

 

μόλις μου επέτρεψαν στην κλινική να σηκωθώ βγήκα στο διάδρομο και είδα να πηγαίνουν στις άλλες κοπέλες τα μωράκια τους...δε γύρισα την πλάτη.....εκλαψα πάρα πάρα πολύ αλλα επρεπε να το δω να το αντιμετωπίσω....δεν κρύφτηκα πίσω από τίποτα το αντιμετώπισα όσο και αν με πλήγωνε...αυτό βοήθησε να σηκωθώ γρήγορα στα πόδια μου.....

[Ιωαννα12]

Πραγματικα Katerinaadra, μου δίνει πολλή δύναμη η δύναμη σου!! Σου αξίζει ένα μεγάλο μπράβο! Θα γίνεις η πιο καλή μανούλα του κόσμου!!!

[gogo86]

Katerinaadra να ξερες τι άκουσα εγώ από τον αδιακριτο κόσμο... Ακόμα και ότι η δουλειά μου είναι καθιστική και άρα το είχα πολλές ώρες πιεσμένο και το καημένο δεν άντεξε... ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ!! Κι εγώ πάντα θέλω να φαίνομαι δυνατή μπροστά στους άλλους και πάντα περίμενω να μείνω μόνη για να κλάψω..

Εσεις βρε κορίτσαι πως αντιμετωπίσατε τους γύρω σας που έχουν ήδη παιδιά? Μπορείτε να κάνετε κανονικά παρέα μαζί τους όπως και πριν? Εμένα όλοι οι φιλοι μου και τα αδερφια εμενα και του άντρα μου έχουν τουλάχιστον 2 παιδια ο καθένας. Είμαι και μίας ηλικίας (32) οπότε όλοι έχουν οικογένειες.. Νομίζω ξέρετε πως είναι μία γυναικοπαρέα όταν υπάρχουν παιδιά. Όλες οι κουβέντες περιστρέφονται γύρω από τα παιδιά, το φαγάκι τους, τους εμετούς τους, τις μυξούλες κλπ. Εννοείται πως το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό, εφόσον η καθημερινότητα των μαμμάδων είναι 100% αφιερωμένη στα παιδιά. Όμως πλέον δεν μπορω.. Με πονάει πάρα πολύ αυτή η συναναστροφη... Εσεις τα καταφέρνετε?

 

Ιωαννα νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο να αισθανεσαι ασχημα και να πονασ καθε φορα που συναναστρεφεσαι με τουσ υπολοιπουσ, Να σου πω κατι; Εγω δεν ηθελα, το λεω πρωτη φορα, ναι, ζηλευα, προσ θεου δεν ηθελα να παθουν κατι τα παιδια ή οι εγκυεσ αλλα πονουσα Νομιζα οωσ ημουν κακοσ ανθρωποσ. Ντρεπομουν για τα συναισθηματα που ενιωθα. Δεν αντεχα να μου μιλανε για παιδια, ουτε να με ρωτουν ποτε θα κανω εγω. Λεσ κια ηξερα. Το κορυφαιο ήταν μια φορα που κάποια ασυνηδειτη μου είπε καλυτερα να μη κανω ΄΄δεν βλεπεισ τι τραβαω εγω;;;΄'' ουτε καν τησ απαντησα... αλλα ειπα γιατι θεε μου αφου δεν ειναι ευχαριστημενη αυτη που εχει το παιδι δεν το εστελνεσ σε εμενα;;; το ξερω πωσ παραλογιζομουν αλλα θελω να πω την αληθεια μου. Δεν αντεχα να βλεπω μωρα εγκυουσ παιδια... ξερω πωσ πολλεσ το σκεφτονται αλλα νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο... οταν εκανα τη πρωτη αποβολη, η αδερφη του αντρα μου ειχε γεννησει λίγεσ μερεσ πριν.. Ερχόταν λοιπον η πεθερα να με δει και μου ελεγε τι κανει καθε μερα το εγγονι τησ, αν κλαιει και αλλα τετοια.. Εγω προσπαθουσα να αλλαξω θεμα αλλα ματαια ευτυχωσ που κρατηθηκα και δεν τησ ειπα καμια κουβεντα.. Τι να πω ο καθενασ με τον πονο του;

[osin]

Κορίτσια, νομίζω ότι είναι πολύ φυσιολογικά και ανθρώπινα τα συναισθήματα της ζήλειας προς άλλες εγκύους ή μαμάδες με μωρά. Όχι υπό την έννοια πως εύχομαι να πάθουν κάτι (προς Θεού!!!) αλλά πως σκέφτομαι ότι θα μπουρούσα, θα ήθελα να ήμουν κι εγω σε αυτή τη θέση.

Είχαμε πάει προχθές για καφέ με έναν συνάδελφο και τη γυναίκα του (έχουν δύο παιδάκια, 2 χρονών το ένα και 3 μηνών το άλλο). Και άρχισε αυτή να ρωτά πράγματα του τύπου "άντε, εσείς πότε θα το πάρετε απόφαση, τώρα πρέπει που είναι νωρίς" (και δεν ξέρει τίποτα για αποβολή!) και της λέω "εντάξει, μωρέ, δε βιαζόμαστε", για να κλείσει με το κορυφαίο: "εγώ τον μικρό δεν κατάλαβα πώς τον έπιασα, εμεινα έγκυος με τον κρινο, χαχα".

Ε, αϊ σιχτίρ!!!

[gogo86]

Κορίτσια, νομίζω ότι είναι πολύ φυσιολογικά και ανθρώπινα τα συναισθήματα της ζήλειας προς άλλες εγκύους ή μαμάδες με μωρά. Όχι υπό την έννοια πως εύχομαι να πάθουν κάτι (προς Θεού!!!) αλλά πως σκέφτομαι ότι θα μπουρούσα, θα ήθελα να ήμουν κι εγω σε αυτή τη θέση.

Είχαμε πάει προχθές για καφέ με έναν συνάδελφο και τη γυναίκα του (έχουν δύο παιδάκια, 2 χρονών το ένα και 3 μηνών το άλλο). Και άρχισε αυτή να ρωτά πράγματα του τύπου "άντε, εσείς πότε θα το πάρετε απόφαση, τώρα πρέπει που είναι νωρίς" (και δεν ξέρει τίποτα για αποβολή!) και της λέω "εντάξει, μωρέ, δε βιαζόμαστε", για να κλείσει με το κορυφαίο: "εγώ τον μικρό δεν κατάλαβα πώς τον έπιασα, εμεινα έγκυος με τον κρινο, χαχα".

Ε, αϊ σιχτίρ!!!

 

Αυτο το πραγμα να σε ρωτουν το πωσ και το γιατι δεν κανεισ παιδι δεν το αντεχω πραγματικα. Πωσ μιλασ χωρισ να ξερεισ τι περναει το καθε ζευγαρι οταν κλεισει η πορτα του σπιτιου του; Εμενα που μου ειπαν να μη κανω;; Α καλα! παραλογισμοσ...

[katerinaadra]

gogo μου τραγικό πως και δεν την άρπαξες από τα μαλλιά....

 

τωρα στην δευτερη εγκυμοσύνη μου, λόγο συσπάσεων ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και με πήρε μία τηλ που ήξερε την ιστορία μου και μου λέει," έτσι να ξεκουραστεις και τι βιάζεσαι να έρθει δες εμενα τι τραβάω????καλά είναι μεσα στην κοιλιά σου"

εμείς όλες μας περιμένουμε πως και πως να πιάσουμε ένα μωρό στα χέρια μας, για να απαλύνει ο πόνος μας και έχουμε τον κάθε άμυαλο να πετάει τις ανοησίες του.....

[gogo86]

gogo μου τραγικό πως και δεν την άρπαξες από τα μαλλιά....

 

τωρα στην δευτερη εγκυμοσύνη μου, λόγο συσπάσεων ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και με πήρε μία τηλ που ήξερε την ιστορία μου και μου λέει," έτσι να ξεκουραστεις και τι βιάζεσαι να έρθει δες εμενα τι τραβάω????καλά είναι μεσα στην κοιλιά σου"

εμείς όλες μας περιμένουμε πως και πως να πιάσουμε ένα μωρό στα χέρια μας, για να απαλύνει ο πόνος μας και έχουμε τον κάθε άμυαλο να πετάει τις ανοησίες του.....

 

Λιγο το ηθελα μη νομιζεισ... αλλο και αυτο που σου λενε καλα ειναι μεσα στη κοιλια αμα βγει θα δεισ... χριστε μου!!! Ειχα και εγω πολυ κακη εγκυμοσυνη και επρεπε να ημουν ξαπλωμενη συνεχως.. να προσεχεισ το μωρακι σου, να κανεισ οτι σου λεει ο γιατροσ και να μη κουραζεσαι... αντε με το καλο!!!

[AthinaP]

Καλημέρα κορίτσια! Τελικά όλες σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο... Κι εγώ με τον άντρα μου έχουμε πει ότι δεν θα το πούμε σε κανένα την επομενη φορά.

 

Δεν σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Στην πρώτη εγκυμοσύνη, που έληξε άδοξα λόγω τερατογένεσης στο Β τρίμηνο, μπορεί να έπαιξε ρόλο το ότι κόλλησα βαριά ίωση στο Α τρίμηνο, γιατί παρόλο που το είχα ανακοινώσει, δεν το είχαν σε τίποτα να με καλέσουν σε σπίτι με πυρετούς. Τη δεύτερη φορά ενημέρωσα απαξάπαντες από την αρχή ότι πρόσεχα αυτό ακριβώς το πράγμα. Για εμάς η δεύτερη ήταν και η τυχερή. Εγώ ήθελα να το ξέρουν για να με νταντεύουν, ειδικά στο πρώτο τρίμηνο που σχηματίζονται όλα τα όργανα, που ήμουν όλο αδιαθεσίες και αν ήταν να γίνει κάτι κακό θα το ξεπερνούσα όπως την πρώτη φορά.

[Ιωαννα12]

Gogo και osin χαίρομαι που καταλαβαίνετε την δυσκολία μου να είμαι κοντά σε νεογέννητα.. Τουλάχιστον δεν νιώθω ότι είμαι τόσο εξωπραγματική!

Όσο για τα σχόλια του κόσμου... Μπορώ να γράψω ολόκληρο βιβλίο... Ο κόσμος είναι αδιακριτος, δεν μπορεί να καταλάβει ότι για να μην έχει παιδί μια γυναίκα, ή δεν μπορεί, ή είχε αποτυχημένη προσπάθεια και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της ή απλά δεν θέλει, που στο κάτω κάτω και το τελευταίο πρέπει να είναι σεβαστο!! Όπως είπα ξανά το θέμα είναι να μην επηρεαζόμαστε από τον κάθε άσχετο... Όταν και αν το καταφέρω θα είμαι πιο ελευθερος άνθρωπος και το ξερω..

[Ιωαννα12]

Δεν σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Στην πρώτη εγκυμοσύνη, που έληξε άδοξα λόγω τερατογένεσης στο Β τρίμηνο, μπορεί να έπαιξε ρόλο το ότι κόλλησα βαριά ίωση στο Α τρίμηνο, γιατί παρόλο που το είχα ανακοινώσει, δεν το είχαν σε τίποτα να με καλέσουν σε σπίτι με πυρετούς. Τη δεύτερη φορά ενημέρωσα απαξάπαντες από την αρχή ότι πρόσεχα αυτό ακριβώς το πράγμα. Για εμάς η δεύτερη ήταν και η τυχερή. Εγώ ήθελα να το ξέρουν για να με νταντεύουν, ειδικά στο πρώτο τρίμηνο που σχηματίζονται όλα τα όργανα, που ήμουν όλο αδιαθεσίες και αν ήταν να γίνει κάτι κακό θα το ξεπερνούσα όπως την πρώτη φορά.

 

Όντως και αυτό έχει μια λογική... Τι να πω, μακάρι να μείνω ξανά έγκυος και το αν θα το μάθει ο κόσμος ίσως μπει σε δεύτερη μοίρα..

[gogo86]

Όταν και αν το καταφέρω θα είμαι πιο ελευθερος άνθρωπος και το ξερω..

 

Πόσο πολυ μου θυμίζεις εμένα... ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!!! Ήμουν στην ιδια κατασταση με εσενα, εχασα 2 παιδια, αλλα τα καταφερα. Θα τα καταφερεισ και εσυ και όσο πιο γρηγορα αλλάξεις τη ψυχολογια σου, τοσο πιο γρηγορα θα τα καταφερεισ! Πίστεψε με... πιστεψε με.. πιστεψε με... Μακαρι να μπορουσα να στο φωναξω........

[Ιωαννα12]

Σε ευχαριστώ πολύ gogo που προσπαθείς να δώσεις δύναμη... Ελπίζω να τα καταφέρω, τι να πω.. Η αλήθεια είναι ότι η σύλληψη είχε έρθει μετα από ένα ολόκληρο χρόνο προσπαθειών Ελπίζω αυτή τη φορά οι προσπάθειες να αποδώσουν πιο γρήγορα...

[osin]

(...) Ο κόσμος είναι αδιακριτος, δεν μπορεί να καταλάβει ότι για να μην έχει παιδί μια γυναίκα, ή δεν μπορεί, ή είχε αποτυχημένη προσπάθεια και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της ή απλά δεν θέλει, που στο κάτω κάτω και το τελευταίο πρέπει να είναι σεβαστο!! (...)

Ακριβώς!!!!! Εμείς είμαστε με τον άντρα μου μαζί πολλά χρόνια. Τον πρώτο καιρό είχαμε το "πότε παντρεύεστε", αφού παντρευτήκαμε έχουμε τρία χρόνια τώρα "αντε βαλτε μπρος για παιδάκι". Έλεος!!! Εμείς πριν 10 μήνες το πήραμε απόφαση να κάνουμε παιδί! και τα προηγούμενα χρόνια με "καλούσαν σε απολογία" γιατι δεν κάνω κάτι που δεν είχα αποφασίσει, δεν ήθελα να κάνω!!!!!

Αμάν με αυτές οι αδιάκριτες ερωτήσεις-παροτρύνσεις!... Για να μην έχουμε κάνει ακόμα κάτι σημαίνει ή ότι δε θέλουμε (και οι δύο ή ο ένας από τους δύο) ή δε μπορούμε! Οπότε άσε μας ήσυχους!!!!!

[GoLaKi]

Κορίτσια καλσπέρα,

σας διαβάζω κι ειλικρινα δεν νοιώθω μόνη μου σε όλο αυτό που περνάω. Κι εγώ είχα την ατυχία της παλίνδρομης στην 8 εβδομάδα, πολύ νωρίς βεβαία σε σχέσεη με άλλες κοπέλες. Κ χαίρομαι που αντιλαμβάνομαι ότι δεν ειμαι μόνο εγώ που νοιώθω άβολα (κ το θέτω πολύ κομσά) απέναντι σε φίλες μου που είναι αυτή την περίοδο εγγυες. Κι ειλικρινα δεν θέλω να είμαι κακός άνθρωπος απέναντι τους. Ειδικά τις π΄ρωτες μέρες είχα μεγάλο πρόβλημα στο να κοιτάξω στα μάτια την φίλη μου που είναι στον 6ο μήνα κι όλα πηγαίνουν καλά. Με έχει καταβάλει ο σωματικός πόνος πάρα πολύ αλλα κ το ψυχολογικό με τους γύρω μου. Κ με τις φίλες μου που είναι έγγυες δυστυχώς δεν μπορρώ να συζητήσω. Το μόνο που θα μου πουν είναι οτι θα ξαναπροσπαθήσεις κι ολο θα πανε καλα (βέβαια απο την άλλη κ τι να σου πουν? αν δεν το έχουν περάσει με το δίκιο τους). Πάντως βρίσκω παρηγορία σε εσας κορίτσια. Οι σκέψεις μου και τα συναισθηματα μου ταυτίζονται με όλες εσας. Ελπίζω να σταθώ στα πόδια μου γρηγορα γτ ακόμα δεν το έχω χωνέψει (η αποξεση έγινε πριν απο 2 εβδομαδες). Φιλία σε όλες κ θετική ενέργεια!

[Ιωαννα12]

Golaki δυστυχώς όχι απλά δεν είσαι μόνη σε αυτό που περνάς, αλλά είμαστε παρα πολλές που βιώσαμε την τραγική αυτή απώλεια... Κι εγώ βρήκα μεγάλη παραγοριά σε αυτό το φόρουμ... Δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να σταθούμε στα πόδια μας. Μόνο έτσι άλλωστε θα καταφέρουμε να πραγματοποιησουμε το όνειρο να κρατήσουμε το μωράκι μας στην αγκαλιά μας!

[Xouzouri]

Κορίτσια καλσπέρα,

σας διαβάζω κι ειλικρινα δεν νοιώθω μόνη μου σε όλο αυτό που περνάω. Κι εγώ είχα την ατυχία της παλίνδρομης στην 8 εβδομάδα, πολύ νωρίς βεβαία σε σχέσεη με άλλες κοπέλες. Κ χαίρομαι που αντιλαμβάνομαι ότι δεν ειμαι μόνο εγώ που νοιώθω άβολα (κ το θέτω πολύ κομσά) απέναντι σε φίλες μου που είναι αυτή την περίοδο εγγυες. Κι ειλικρινα δεν θέλω να είμαι κακός άνθρωπος απέναντι τους. Ειδικά τις π΄ρωτες μέρες είχα μεγάλο πρόβλημα στο να κοιτάξω στα μάτια την φίλη μου που είναι στον 6ο μήνα κι όλα πηγαίνουν καλά. Με έχει καταβάλει ο σωματικός πόνος πάρα πολύ αλλα κ το ψυχολογικό με τους γύρω μου. Κ με τις φίλες μου που είναι έγγυες δυστυχώς δεν μπορρώ να συζητήσω. Το μόνο που θα μου πουν είναι οτι θα ξαναπροσπαθήσεις κι ολο θα πανε καλα (βέβαια απο την άλλη κ τι να σου πουν? αν δεν το έχουν περάσει με το δίκιο τους). Πάντως βρίσκω παρηγορία σε εσας κορίτσια. Οι σκέψεις μου και τα συναισθηματα μου ταυτίζονται με όλες εσας. Ελπίζω να σταθώ στα πόδια μου γρηγορα γτ ακόμα δεν το έχω χωνέψει (η αποξεση έγινε πριν απο 2 εβδομαδες). Φιλία σε όλες κ θετική ενέργεια!

 

Θα συμφωνήσω και με την Ιωάννα ότι το να το βάλεις πίσω σου ειναι μονόδρομος αν θες να συνεχίσεις τη ζωή σου. Δε λέω να το ξεχάσεις αλλα να μη σε καταβάλλει πλέον η σκέψη. Είχα κι εγω 2 αποβολες πριν γεννήσω το γιο μου που με πονεσαν παρά πολυ. Και μάλιστα αποβολες που ενώ το έψαξα δεν υπήρχε καμία φανερή αιτία. Η ψυχολογία μου ήταν χάλια για μήνες. Βρήκα όμως το κουράγιο να συνεχίσω και τωρα νιώθω ότι απλά ήταν αυτός ο τυχερός, το αντράκι μου τα κατάφερε εκεί που τα υπόλοιπα σπορακια δεν μπόρεσαν.... Κανε το ίδιο, πίστεψε ότι θα τα καταφέρεις και θα γίνει κοπέλα μου.

[ΡΕΑ REA]

Κοριτσάκια μου πιστεύω πως θα διαβάσατε όλες την ιστορία μου μιας και είμαι η θεματοθέτρια...Τώρα περίπου 4 μήνες μετά λέω πως είμαι πολύ καλύτερα...όχι λέω..είμαι πολυ καλύτερα. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Το ξέρω πως οι μέρες περνάνε αργά και βασανιστικά όμως παρότι δεν το καταλαβαίνετε η κάθε μέρα που περνάει είναι βάλσαμο στις ψυχές σας.

That's life, πολύ σκληρό αλλά αληθινό. Τι άλλο όμως μπορούμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα? Γιατί δεν άκουσα το κλάμμα της? Γιατί δεν την πήρα στην αγκαλιά μου? Η απάντηση είναι αυτή και μόνο αυτή...

Καλά μου κορίτσια, δεν ξέχασα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και ούτε θα ξεχάσω ποτέ, είμαι σίγουρη, όμως, η ελπίδα ήρθε και πάλι στη ζωή μου.

Περίπου πριν ένα μήνα πήγα στον γυναικολόγο μου και πήραμε το πράσινο φως για νέες προσπάθειες έκανα και όλες τις απαραίτητες εξέτασεις (τεστ παπ.κτλ) που τα είχα καθυστερήσει λόγο εγκυμοσυνών και είμαι έτοιμη. Πραγματικά θα πάρετε πολύ τα πάνω σας όταν θα πάτε στον γιατρό σας και σας δώσει το ok, θα το δείτε.

Δεν σας κρύβω πως αυτό τον μήνα κάναμε τις πρώτες μας προσπάθειες , περιμένω στις 8 με 10 Οκτώβρη να μάθουμε τελικά αν καρποφόρησαν.

Περιμένω με αγωνία να φουσκώσει και πάλι η κοιλίτσα μου και να φέρω στον κόσμο το μωρό μου. Να το κρατήσω αγκαλιά, να του χαρίσω την καρδιά μου και να το μεγαλώσω τον πιο καλό και ευτυχισμένο άνθρωπο.

Σας φιλώ καλά μου κορίτσια, σας διαβάζω και σας σκέφτομαι.

[Ιωαννα12]

Μπραβο σου Rea rea!! Πολύ χαίρομαι που είσαι καλύτερα! Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είσαι σύντομα έγκυος και αυτή τη φορά να πάνε όλα τέλεια και να κρατήσεις υγειές μωράκι στην αγκαλία σου!! Φιλάκια πολλά!!

[osin]

Καλή επιτυχία σε όλες μας, λοιπόν, κι ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα!

[katerinaadra]

καλήμέρα και καλή εβδομάδα, γεμάτη αισιοδοξία, πίστη και δύναμη...........

μη ξενάμε οτι η ζωή φέρνει και καλές και κακές στιγμές.θέλουμε δε θέλουμε τις ζούμε και τις δύο......

αφού ζήσαμε τις άσχημες στιγμές καιρός να ζήσουμε και τις ωραίες...ετοιμες λοιπόν για να τις απολάυσουμε.......ήρθε και η δικιά μας ωρα να χαμογελάσουμε

[Ekabn]

Γειά σας κοπέλες, πάλι εγώ η σπαστικιά, θέλω να πω και κάτι ακόμη για τα σχόλια των άλλων και το πώς πρέπει να προσπαθούμε να τα αγνοούμε.

 

Εγώ έκανα δύο παιδιά χωρίς πρόβλημα και οι αποβολές ήρθαν όταν πήγα για το τρίτο. Οι περισσότεροι κάνουν ένα με δύο παιδιά και νομίζω αυτός είναι ο λόγος που δεν έχουν την εμπειρία της αποβολής και θεωρείται κάτι εξωπραγματικό/κακό κλπ. Στην πραγματικότητα, αποβολή μπορεί να έχει περάσει και μια γυναίκα χωρίς να το ξερει, είναι συνηθισμένο και όχι, δεν είστε καθόλου μόνες.

 

Το δικό μου συμπέρασμα: μόνο μια γυναίκα που έχει κάτι 6,7,8 παιδιά χωρίς καμία αποβολή μπορεί να σε κοιτάει με λύπηση πιστεύοντας ότι "έχεις πρόβλημα" και ότι αυτό που ζεις είναι κάτι έξω απ'τα συνηθισμένα (και πάλι δε θα το κάνει, γιατί η ίδια κάνει κάτι πέρα απ'τα συνηθισμένα έτσι κι αλλιώς . Η φίλη/ξαδέρφη/κουνιάδα δεν ξερω τί,που έχει ένα, δύο ή και τρία παιδιά χωρίς καμία αποβολή, πρέπει να ξέρει ότι μάλλον της έτυχε (ή απλώς δε μας τα λέει όλα).

Άντε κόρες,όλα καλά θα πάνε

[katerinaadra]

κοριτσάρες μου, συναγωνίστριές μου τι κάνετε??? πως είστε???

είμαι σίγουρη ότι το πέρασμα του χρόνου φέρνει πολλά σκαμπανεβάσματα, άλλοτε είστε καλύτερα, άλλοτε πολύ πολύ χειρότερα, αλλα πιστεψτε με ότι με το πέρασμα του χρόνου όλα θα γίνουν πιο εύκολα..........

σας έχω συχνά στο μυαλο μου και παρακαλάω τον καλό θεούλη να σας δίνει δύναμη.......

 

μην ξεχνάτε ότι η ζωή είναι ένας αγώνας τον οποίο και δε θα πρέπει να παρατάμε στη μέση...η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να την αρπάξουμε από τα μαλλιά....

[Ιωαννα12]

Καλημέρα katerinaadra! Πόσο χαίρομαι που βλέπω τόση αισιοδοξία σε σένα! Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ άρχησα να περνώ από φάσεις αισιοδοξίας. Πήρα και το πράσινο φως από τη γυναικολόγο για να προσπαθήσουμε ξανά . Εύχομαι να έρθει σύντομα το σποράκι γιατί πιστέυω θα βοηθήσει πολύ στην ψυχολογία μου. Την πρώτη φορά άργησε πολύ, μακαρι να είμαστε πιο τυχεροί αυτή τη φορά. Εσύ πότε περιμένεις τον πελαργό? Αντε με το καλό και με ένα πόνο!!