Χωρισμένος με 2 μικρά παιδιά & εγώ....

[BabyCute]

Κορίτσια, ίσως σας ήρθαν εύκολα στη ζωή σας οι καλοί σας. Οσες παιδεύτηκαν ξέρουν καλά πως το τραίνο θα περάσει μία φορά. Αντε δύο. Μετά παίζει ο συμβιβασμός του συμβιβασμού, πράγμα που καταλήγει μαθηματικά σε αποτυχία.

 

Χαχα καλή παρομοιωση!!! Εννοείται οτι αυτο ειναι ευαίσθητο και δεν θα συμφωνήσουμε όλοι αλλα η αλήθεια ειναι προτιμώ να αφήσω το τρένο να περάσει παρα να μπω μεςα και να γίνει crash!!!

 

Καλη μου φιλη τα ειχε με καποιον που άφησε 2 παιδια απο δυο διαφορετικούς γάμους , της έλεγα παράτα τον η ιστορία επαναλαμβάνεται κλπ.. Η απάντηση της "μα τον αγαπώ και με λατρεύει μου είπε δεν ειμαι σαν τις άλλες που κάνανε το ενα το άλλο και επρεπε να τις αφήσει"... Έμεινε εγγυος μαζί του... Και μάντεψε τι έγινε... Μην τα πολυλογώ ειναι single mum η κοπέλα.... Ειναι δύσκολο καποιος να πηδηξει απο τη δέσμευση της μιας οικογένειας στην άλλη!!!!

[mkcm]

Να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου.

1. Είμαστε σίγουρες, ή μάλλον η θεματοθέτρια ότι ο άνθρωπος αυτός θέλει να κάνει νέα οικογένεια; Γιατί ξέρω από το περιβάλλον μου άνθρωπο χωρισμένο με 2 παιδιά που έχει ξεκαθαρίσει, ότι το κεφάλαιο παιδιά για αυτόν έχει κλείσει. Το θέμα βέβαια είναι ότι το έχει ξεκαθαρίσει σε μας, τους φίλους του, στις εκάστοτε σχέσεις δεν το λέει και 1 - 2 κοπελιές ονειρεύονται γάμους και παιδιά (είναι και ευκατάστατος και ωραίος) και έμειναν στα κρύα του λουτρού.

(Ελπίζω να μην ισχύει κάτι τέτοιο σε αυτή την περίπτωση, αλλά ας κρατάμε μια καβάντζα).

2. Προσωπικά, δε νομίζω πως θα μπορούσα να μπω σε μια τέτοια σχέση έχοντας κατά νου μια προοπτική. Ήδη η ζωή μας είναι πολύπλοκη. Λίγος ελεύθερος χρόνος, πίεση οικονομική, κλπ., κλπ., πράγμα που πολλαπλασιάζεται αν υπάρχει και άλλη μια οικογένεια και πρέπει να γίνει προσπάθεια να ισορροπήσουν τα πράγματα.

3. Δε θα ζύγιζα το συναισθηματικό, δηλαδή αποθημένα, κλπ., κλπ., απλά και μόνο γιατί όλοι μας κουβαλάμε ένα παρελθόν. Μεγάλοι έρωτες που απέτυχαν, σχέσεις μεγάλες που χάλασαν και όλα τα παρελκόμενα... Άρα, το ότι ο άνθρωπος αυτός έχασε κάτι στο οποίο επένδυσε δε θα ήταν για μένα ανασταλτικός παράγοντας, σε αντίθεση με το (2).

4. Και εγώ θα ήμουν υποψιασμένη, "καχύποπτη", αν δε μου έλεγε τι είχε συμβεί στον πρώτο γάμο και χάλασε. Νομίζω, ότι τέτοιου είδους συζητήσεις γίνονται εκ των προτέρων, πριν πάρει η σχέση μια πιο σοβαρή τροπή. Θα ζητούσα λοιπόν λεπτομέρειες, γιατί για να διαλυθεί ένας γάμος πάντα φταίνε και οι δύο (όχι ισόποσα).

5. Για μένα ένας ακόμη ανασταλτικός παράγοντας θα ήταν τα παιδιά. Νομίζω, ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων οι σχέσεις των παιδιών με τη νέα σύζυγο βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί. Πάντα θα είναι η άλλη γυναίκα, αυτή που ο μπαμπάς βάζει πάνω από τη μαμά (που η μαμά είναι για τα παιδιά η καλύτερη, κλπ., κλπ., κλπ.) και η μαμά των άλλων παιδιών του μπαμπά, τα οποία κάνει μπάνια, στα οποία κάθε βράδυ διαβάζει παραμύθια, τα πάει σχολείο, και άλλα. Ο ανταγωνισμός, η ζήλια αποτελούν απολύτως δικαιολογημένα συναισθήματα για τα παιδιά του πρώτου γάμου, που ορισμένα πράγματα, λόγω της ευαισθησίας τους δεν μπορούν να τα εκλογικεύσουν.

Αυτά τα "λίγα" από μένα.

[xena]

mkcm απ' όσο κατάλαβα θέλει οικογένεια μαζί της, επίσης της έχει μιλήσει για το παρελθόν του. Ετσι διάβασα να λέει η θεματοθέτρια.

Το μόνο που προβλημάτισε την κοπέλα είναι η σχέση της με τα παιδιά του τη στιγμή που η πρώην σύζυγος απ'όσο αντιλήφθηκα την βλέπει ανταγωνιστικά κι αυτό ίσως να περάσει στα παιδιά.

 

Αχχχχ.... κορίτισια, μετά από σχέση 16 ετών, μεγάλη αγάπη και παιδικός έρωτας, χώρισα στα 32 μου. Ημουν διαλυμένη, ράκος, έλεγα πως δεν θα ξαναγαπήσω κλπ: Σε 7 μήνες ήδη είχα κάνει σχέση. Κι άλλη μετά, κι άλλη. Για κανέναν δεν ένιωθα κάτι, παρά μονο συμπάθεια. Δεν θα μπορούσα να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό.

 

 

Στην αρχή απέκλεια να γνωρίζω άντρες με προηγούμενη οικογένεια, αυτούς που δεν είχαν καλή δουλειά, όσους δεν διέθεταν αυτοκίνητο, όσους δεν ήταν fit όπως εγώ. Επίσης όσους μου φαίνονταν αντικοινωνικοί και όσους δεν ήταν κουβαρντάδες. Τους νευρικούς επίσης λόγω πρότερου βίου, όπως και τους μηχανόβιους.

 

 

Ξαφνικά έμεινα μόνη μου. Ξαφνικά οι κανόνες μου ήρθαν και με έπνιξαν. Τώρα τι;;;; Κατάλαβα πως θα έμενα μόνη μου, οκ, το δέχτηκα. Εμεινα σε κάτι μικροσχέσεις ίσα ίσα να περνάει η ώρα μου, μάλιστα το δήλωνα εξ'αρχής.

 

Και 6 χρόνια μετά γνώρισα τον άντρα μου. Απ'την πρώτη στιγμή είδα πως ήταν αυτό που μου αρέσει, αυτό που θέλω. Και έτυχε να μην πληρεί τα μισά κριτήρια μου. Ούτε στιγμή δεν νοιάστηκα. Πάτησα τους κανόνες μου και αποδέχτηκα πως οι κανόνες είναι για την γραμματική (και πάλι με εξαιρέσεις). Εμαθα στα 38 μου να μην λέω "ποτέ" και να έχω κοντή γλώσσα. Δεν ξέρεις ποτέ τι σε περιμένει στη γωνία!!!!

 

Αργότερα που έκανα παιδιά επιβεβαίωσα τη θεωρία του "ποτέ" και λούστηκα επιπλέον όσα είχα καταλογίσει σε γονείς όταν δεν ήμουν γονιός.

Πήρα το μάθημα μου και μ'αυτό ως πρώτο κριτήριο συμβούλεψα και την κοπέλα να ζήσει αυτό που έχει και θέλει, να μην έχει ενδοιασμούς και εφόσον υπάρχει αγάπη, έλξη και επικοινωνία - αξίζει με χίλια να προσπαθήσουν!

[ekavi_]

Εγώ ποτέ δεν έβαλα πολύ συγκεκριμένα κριτήρια και πάντα ήμουν της άποψης "ποτέ μην λες ποτέ" Αλλά ταυτόχρονα, ήμουν πάντα επιφυλακτική και φίλτραρα τα πάντα. Προσπαθούσα να σκέφτομαι πρώτα με τη λογική και μετά με το συναίσθημα. Γιατί άπαξ και κάνεις κάποιο σοβαρό λάθος, αυτό θα σε κυνηγάει και θα σε επηρρεάζει μια ζωή.

[LA LATINA]

Καταλαβαίνω με τι ύφος μιλάς xena, είχα κι εγώ κριτήρια, βέβαια εμένα ήταν άλλα, να μην είναι μαμάκιας το πρώτο, γιατί είχα λουστεί έναν παλιότερα σε σχέση, και τα κλασικά να μην πίνει, να μη νυχτοπερπατάει, τέτοια πράγματα.

 

Τα κριτήρια βάσει των ονείρων μας είναι μια παράμετρος. Τα κριτήρια βάσει οφθαλμοφανούς λογικής είναι άλλα. Δεν πιστεύω στο φτερωτό αγγελάκι που αν με χτυπήσει με το βέλος του είμαι έρμαιο του έρωτα. Αν εγώ γνώριζα έναν άντρα χωρισμένο με παιδιά δεν υπήρχε ούτε μια στο εκατομμύριο να προλάβει να μου τάξει τον ουρανό με τα άστρα.....θα ήταν για μένα απαγορευμένος, επειδή σαν άνθρωπος δε μπορώ να βαστάξω το πακέτο που τον ακολουθεί.

 

Επιμένεις ότι η κοπέλα ξέρει τους λόγους του διαζυγίου, δεν έχω χρόνο να ανατρέξω, αλλά νομίζω είπε πολλάκις ότι δεν της έχει πει τίποτα για την πρώην και το θεωρεί και προς τιμήν του, αν κάτι έχασα διόρθωσέ με.

 

Δεν της είπε κανείς να μη ζήσει τον έρωτά της αν αυτό θέλει. Της είπαμε απλά διαφορετικές οπτικές σε περίπτωση που τα βλέπει όλα ροζ, γιατί δεν είναι ποτέ, και πόσο μάλλον σε μπλεγμένες καταστάσεις.

 

Μακάρι να ήταν απλά άτυχος και στο δεύτερο γάμο να είναι φανταστικός, το είπα και χτες.

[Λαΐδα]

και εγω συμφωνω με λατινα..το λεω το ποτε και το τηρω.

Όταν καποια πραγματα εισαι σιγουρη ότι θα κανουν κακο στα παιδια σου, δεν μπορεις να τα διαπραγματευτείς....

Αν δεν εχω παιδια η αν δεν κανω παιδια,. τοτε μπορω να βαζω και τις επιθυμιες μου πανω από τη λογικη

[ekavi_]

Επιμένεις ότι η κοπέλα ξέρει τους λόγους του διαζυγίου, δεν έχω χρόνο να ανατρέξω, αλλά νομίζω είπε πολλάκις ότι δεν της έχει πει τίποτα για την πρώην και το θεωρεί και προς τιμήν του, αν κάτι έχασα διόρθωσέ με.

 

.

 

Και εγώ αυτό έχω καταλάβει. Πως της έχει πει απλώς ότι εκείνος έφυγε από τη σχέση και πως δεν τα πήγαιναν καλά.

Και μάλιστα εκείνη το θεωρεί προς τιμήν του που δεν λέει λεπτομέρειες ώστε να διασύρει την πρώην, αλλά εμένα αυτό με βάζει σε σκέψεις.

[xena]

Προφανώς έφταιγαν και οι δύο, δεν θα μπω όμως στη διαδικασία να κατηγορήσω κανέναν τους, πρώτον γιατί δεν μου πέφτει λόγος και συν τοις άλλοις σεβόμενη το ότι δεν μου έχει κακολογήσει ποτέ την πρώην σύζυγό του. Το μόνο που ξέρω για τους λόγους που έφυγε είναι πως είναι χρόνια που δεν ήταν καλά...

 

Έχουμε μιλήσει για κοινή ζωή μαζί και μου έχει εκφράσει εκτός από την υπέροχη αγάπη και φροντίδα του, τα θέλω του στο να ζήσουμε μαζί και να δημιουργήσουμε οικογένεια μαζί....

 

Τον αγαπώ πέραν από κάθε φαντασία και είναι ο μοναδικός άνθρωπος με τον οποίο έχω σκεφτεί για παραπέρα....

 

Εδώ λέει τα περισσότερα και έχω μπει ακριβώς στην θέση της.

 

Κι εγώ δεν ξέρω για ποιους ακριβώς λόγους δεν τα πήγαινε καλά ο άντρας μου με την πρώην σύζυγο αλλά : περσινά ξυνά σταφύλια.

Εμαθα μέσω άλλων χωρίς να ρωτήσω (γιατί ούτε τον ίδιο ρώτησα ποτέ) τους λόγους. Δεν είναι τίποτα κρυφό, ούτε μεμπτό, απλά ο άντρας μου ποτέ δεν μου έχει κακολογήσει τις πρώην του. Κι εμένα μ'αρέσει αυτό, που δεν είναι εμπαθής ή κουτσομπόλης.

Μάλλον έχω ταυτιστεί με την κοπέλα, έτσι;;; :cool::cool:

 

Απλά ο δικός μου δεν έχει παιδιά!

[elenip]

Βρε κορίτσια, υπάρχουν πάρα πολλές αποτυχημένες σχέσεις. Αν κάνεις δηλαδή έναν γάμο και παιδιά, πάει λάθος και αποφασίσεις να χωρίσεις; Θα πρέπει να πας στα μοναστήρια; Τι αντίληψη είναι αυτή;

Γιατί τέτοιος ρατσισμός;

 

Δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα, ούτε οι σχέσεις έχουν τόσο σφιχτούς κανόνες. Κάθε γάμος, κάθε σχέση, κάθε άνθρωπος μοναδικός.

Αλλοι σου βγάζουν τον καλύτερο σου εαυτό και τα δίνεις όλα κι άλλοι τον χειρότερο.

 

Δεν υπάρχει το τέλειο - είναι ουτοπία. Δεν μπορείς να περιγράψεις ποτέ τι είναι σωστό, ιδανικό, λάθος, παράταιρο γιατί για κάθε έναν μας διαφέρει.

Η κοπέλα περνάει καλά. Νομίζετε πως βρίσκουμε έναν άνθρωπο που μας αρέσει και περνάμε όμορφα μαζί του κάθε μέρα;;;;

 

που κολλάει ο ρατσισμός, καλέ! δυστυχώς, τη σήμερον ημέρα πολλές σχέσεις καταλήγουν σε αποτυχία... και όταν είναι και παιδιά στη μέση άστα να πάνε.. το θέμα όμως αγαπητή μου φίλη είναι ότι η κοπέλα έχει δει μόνο την "καλή" πλευρά του ανθρώπου με τον οποίο θέλει να κάνει οικογένεια.... δηλαδη τώρα είναι οι 2 τους χαλαροί, με τις εξόδους τους, τις εκδρομές τους, τις βόλτες τους, τα λεφτάκια τους, τον έρωτά τους... χωρίς παιδιά / σκυλιά κλπ, χωρίς ευθύνες και υποχρεώσεις.. δεν νομίζω ότι καμία κοπέλα με αυτές τις προυποθέσεις και την ζωή δεν θα έλεγε τι ωραία περνάω τι καλός άνθρωπος... το θέμα όμως (και για το οποίο εγώ την συμβούλεψα να είναι προσεκτική και συμφωνώ με την μαμά της) είναι το εξής: αυτός ο καλός άνθρωπος θα συνεχίσει να είναι και μετά έτσι?? όταν έρθει η δέσμευση, τα παιδιά, οι ευθύνες, όταν θα πρέπει να "ζήσει" 2 σπίτια στην κυριολεξία?? μπορεί ναι μπορεί και όχι... σίγουρα και με ελεύθερο χωρίς παιδιά να παντρευτείς, υπάρχει η δυνατότητα να βρεθείς μόνη με τα παιδιά και ο άλλος να την κάνει.. τι γίνεται όμως όταν ήδη ο άλλος την έχει κάνει ήδη μία φορά? και όταν, όπως έχει πει και η κοπέλα ήταν δική του επιλογή? δεν θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη? τώρα μιλάει ο έρωτας, αύριο θα μιλήσει η λογική.. και όταν δεν υπάρχουν παιδιά οκ και τι έγινε? όταν όμως υπάρχουν παιδιά δυσκολεύει πάρα πολύ η κατάσταση... οπότε όπως και οι άλλες κοπέλες συμβούλεψαν και εγώ θεωρώ ότι η κοπέλα πρέπει να το ψάξει πολύ τι έγινε στο παρελθόν και μετά να πάρει τις αποφάσεις της... ο άνθρωπος από την άλλη μπορεί να είναι εξαίρετος και να της χαρίσει μία όμορφη οικογένεια.. και οπως έγραψε και μία άλλη κοπέλα "ρίσκο είναι αυτό" .. προσωπικά όμως αυτό που εμένα με "χαλάει" σε αυτό το ρίσκο είναι πως εάν από το ρίσκο την πάταγα εγώ και μόνο, δεν βαριέσαι, και τι έγινε? εάν όμως είχα κάνει και παιδί μαζί του τότε το ρίσκο είναι μεγάλο... αισθάνομαι και άσχημα με αυτά που γράφω στην κοπέλα, ας με συγχωρέσει, ζει τον έρωτά της και εμείς της λέμε αυτά που πιστεύω της λέει και η μαμά της.. πιστεύω όμως ότι επειδή είμαστε και εμείς μαμάδες και το μόνο που θέλουμε είναι το καλό του παιδιού μας, θεωρώ ότι προτείνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι προστατεύει το παιδί μας.. από την άλλη το ότι βλέπει τα παιδιά του μία φορά το μήνα, δείχνει πολλά...

[ekavi_]

Εδώ λέει τα περισσότερα και έχω μπει ακριβώς στην θέση της.

 

Κι εγώ δεν ξέρω για ποιους ακριβώς λόγους δεν τα πήγαινε καλά ο άντρας μου με την πρώην σύζυγο αλλά : περσινά ξυνά σταφύλια.

Εμαθα μέσω άλλων χωρίς να ρωτήσω (γιατί ούτε τον ίδιο ρώτησα ποτέ) τους λόγους. Δεν είναι τίποτα κρυφό, ούτε μεμπτό, απλά ο άντρας μου ποτέ δεν μου έχει κακολογήσει τις πρώην του. Κι εμένα μ'αρέσει αυτό, που δεν είναι εμπαθής ή κουτσομπόλης.

Μάλλον έχω ταυτιστεί με την κοπέλα, έτσι;;; :cool::cool:

 

Απλά ο δικός μου δεν έχει παιδιά!

 

Ναι βρε ξεκόλλα! Δεν μιλάμε για εσένα!

 

Το ότι ο δικός σου δεν έχει παιδιά είναι πολύ μεγάλη διαφορά.Εφόσον δεν έχει παιδιά, η πρώην θα παραμείνει πρώην και δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείς μαζί της και με το λόγο που χώρισαν.

 

Αλλά όταν υπάρχουν παιδιά, αλλάζει το πράγμα. Θα συναντάει την πρώην στο μέλλον και επίσης πρέπει να έχει συμβεί κάτι πολύ σοβαρό για να αποφασίσει να φύγει από τον γάμο και να μην έχει τα παιδιά στην καθημερινότητά του.

 

Ε, σε αυτήν την περίπτωση, αν ήμουν στη θέση της κοπέλας θα ήθελα να ξέρω περίπου τι ήταν αυτό. Το ότι "δεν τα πηγαίναμε καλά" δεν είναι αρκετός λόγος για να αφήσεις τα παιδιά σου πίσω.

Δεν χρειάζεται να κακολογήσει την πρώην. Μπορεί απλώς να εξηγήσει τον λόγο που δεν τα πήγαιναν καλά. Σταμάτησαν να αγαπιούνται; Δεν ταίριαζαν; Μπήκε στη μέση τρίτο πρόσωπο; Διαφωνούσαν σε κάποιο θέμα; Είναι τόσο δύσκολο να αναφέρει το λόγο έστω χωρίς υπερβολικές λεπτομέρειες;

[xena]

Ναι βρε ξεκόλλα! Δεν μιλάμε για εσένα!

 

Θα'πρεπε μ'όλα αυτά που είπα! :mrgreen:

 

Πάντως το συμπέρασμα είναι πως διαφέρει πολύ ή και εντελώς το τι μας καλύπτει σε μία σχέση και τι βαρύτητα δίνει η κάθε μία μας στο πάθος, την αγάπη, την στοργή, την ασφάλεια, την τιμιότητα του συντρόφου μας, την ιδιότητα του ως πατέρα, την ειλικρίνια του, την αφοσίωση, το παρελθόν, το παρουσιαστικό, την ιδιοσυγκρασία, την προσωπικότητα, αν έχει χιούμορ, αν είναι βαρετός, σοβαρός, νευρικός κλπ κλπ. Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο

[Λαΐδα]

και αν ειχε παιδι Xena μου θα μπορουσες να γραφεις και για δυο χρονια χαχαχαχαχααχ...αρνητικα

ενας γαμος δεν σημαινει τιποτα....

τα παιδια κανουν την διαφορα.

[katinoula]

εγω παντως κοριτσια ψαχνω εναν ψηλο...χαριτωμενο....με λεφτα....με πηγαιο χιουμορ....να θυμαται τα γενεθλια μου....να κραταει τα παιδια και εγω να βγαινω με τις φιλες μου...να με ζηλευει ελαχιστα ετσι ωστε να καταλαβαινω πως ενδιαφερεται για εμενα....να πληρωνει τα παντα....να μην καπνιζει ουτε να πινει...να μην βλεπει μπαλα...να μην βαριεται μαζι μου στα μαγαζια.....και κυριως να ΜΗΝ ροχαλιζει.....

[ΜΑΡΙΑΛ]

το λέώ ακόμα μια φορά για να μη διαφύγει της προσοχής της θεματοθέτριας...

 

ένας άντρας που φεύγει απο 9 ετή γάμο με δυο μικρά παιδιά... τα φτιάχνει αμέσως με κάπια "μικρούλα" ΔΕΝ θέλει σε καμιά περίπτωση ξανά γάμο...να ξανανιώσει θέλει

 

αν κορίτσι μου είσαι ευχαριστημένη και περνάς καλά με γεια σου με χάρά σου... αλλά αν στα μάτια (του 42 χρονου μπαμπα που μόλις χώρισε) βλέπεις τον "πατέρα" των παιδιών σου και τον άντρα των ονείρων σου... ΦΥΓΕ

 

 

επείσης να προσθέσω ότι ένας γάμος χωρίς παιδιά δεν διαφέρει σε τίποτα απολύτος με μια οποιαδήποτε πρώιν σχέση

[alexiapatroklou]

Ταπεινή μου γνώμη..

 

Λυπάμαι πάρα πολύ που διαβάζω προσταγές-γνώμες του τύπου "ΦΥΓΕ"...

Ή "Αφού το έκανε μία φορά, θα το ξανακάνει" και ούτω καθ' εξής...

 

Λυπάμαι ειλικρινά..

 

Αλλάζουν οι άνθρωποι, κοπέλα μου, κι όμως.

Και ο σημαντικότερος λόγος που αλλάζει κανείς, είναι η ΑΓΑΠΗ. Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται.

Αλλά, ακόμα κι αν δεν αλλάζει, είναι κάτι που σίγουρα δε μπορούμε να ξέρουμε εμείς εδώ...

 

Εμένα η ζωή μου απέδειξε πως συμβαίνουν τα πιο πιθανά και πιο απίθανα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένεις... Αρκεί να το λέει το μέσα σου...

 

Άκου την καρδιά και προχώρα... Άσε κατά μέρος τη λογική. Καλύτερα να το ρισκάρεις και να το ευχαριστηθείς παρά να χτυπάς αύριο το κεφάλι σου στον τοίχο μ' ένα "γιατί"..

 

Και πάλι μπορεί να το χτυπάς, αλλά τουλάχιστον ως τότε, θα έχει ευχαριστηθεί η ψυχή σου...

 

Προσπάθησέ το...

Γνώμη μου...

Και πάλι συγνώμη για την εισβολή στην κουβέντα..

 

Εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα. Αυτά που γράφεις μυ φέρνουν στο μυαλό μια κοπέλα συνειδητοποιημένη, ευγνώμων για τη ζωή, ευγενέστατη...

 

Τα καλύτερα έρχονται...

Αλέξια.

[vtgian]

Vikaki84,

 

Παντρεύτηκα το 2003 τον άντρα μου, τον οποίο εξακολουθώ και υπεραγαπώ, γνωρίζοντας ότι η οικογένειά μας θα είχε ακόμα ένα μέλος, την 3 ετών κόρη του από τον προηγούμενο γάμο του. Όπως και εσύ, τον γνώρισα πριν ακόμα βγουν τα χαρτιά του διαζυγίου. Εννοείται πως όλοι οι φίλοι μου και οι συγγενείς μου ήταν αντίθετη από την αρχή της σχέσης μας. Επίσης είναι 13 χρόνια μεγαλύτερός μου, και όταν παντρευτήκαμε ήμουν μόλις 25 χρονών.

11 χρόνια μετά δεν έχω μετανιώσει στιγμή την απόφασή μου. Έχω έναν πραγματικά αφοσιωμένο σύζυγο, η κόρη μας (γιατί έτσι την βλέπω) είναι ένα καταπληκτικό κορίτσι που μόλις έκλεισε τα 14 και σήμερα περιμένουμε το πρώτο μας παιδί. Επίσης όλη μου η οικογένεια και οι φίλοι έχουν αναθεωρήσει γιατί μετά από τόσα χρόνια έχει αποδείξει πόσο με αγαπάει και ότι είναι πάντα δίπλα μου.

Δε θα σου χρυσώσω το χάπι. Ήταν δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Υπάρχουν στιγμές που πονάς πολύ, που αμφισβητείς τα πάντα, την αγάπη του συντρόφου σου, αν τα παιδιά του θα νιώσουν ποτέ κάτι για εσένα, νιώθεις το μίσος και τη ζήλεια της βιολογικής μητέρας όταν αυτή αποδεικνύεται ανώριμη να δεχτεί ότι τα παιδιά της μπορούν να είναι εξίσου ευτυχισμένα με μία άλλη γυναίκα. Ξαφνικά η ζωή σου εξαρτάται όχι μόνο από τις αποφάσεις σας σαν ζευγάρι αλλά και από το πρόγραμμα των παιδιών όπως το έχει αποφασίσει μία άλλη γυναίκα. Τα οικονομικά σας πηγαίνουν σε κάποιον που δε διάλεξες και τα διαχειρίζεται κάποιος στην καλύτερη περίπτωση απλά αδιάφορος. Δεν το αντέχουν πολλές γυναίκες αυτό και είναι απόλυτα κατανοητό. Επίσης δυστυχώς οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σας, η πιθανότητα διαζυγίου του δεύτερου γάμου είναι πολύ μεγαλύτερη.

Όμως,

για όλες τις στιγμές που μπορεί να νιώσεις "δεύτερη" θα σου πω αυτό που μου έλεγε ο σύζυγός μου. "Είσαι ο δεύτερος γάμος μου αλλά ότι κάνουμε μαζί για μένα είναι η πρώτη φορά. Γιατί είναι όντως η πρώτη φορά που τα κάνω μαζί σου. Έχω ένα παιδί αλλά δεν έχω μαζί σου ένα παιδί. Δεν ξέρω πως θα είναι. Και όταν αποκτήσουμε, θα είναι το πρώτο μας". Επίσης θα σου πω ότι ο άνθρωπος που μου στάθηκε περισσότερο και με ενθάρρυνε περισσότερο μετά από μία βιοχημική εγκυμοσύνη που είχα, ήταν η κόρη μας. Τώρα, όταν σκέφτομαι τις ανησυχίες μου πριν από 5-6 χρόνια, γελάω.

 

Όταν η κόρη μας ήταν 10 ετών, πήγαμε διακοπές στο σπίτι των γονιών μου. Στο τέλος των διακοπών, το βράδυ ήρθε στο κρεβάτι μας και μου είπε

"Σε ευχαριστώ που έχεις αυτήν την οικογένεια", με αγκάλιασε και με φίλησε.

Γίνεται να μην είσαι ευτυχισμένη μετά από κάτι τέτοιο;

 

Τέλος, αν αποφασίσεις να μείνεις σε αυτή τη σχέση έχε υπόψη σου τα παρακάτω:

 

~Μην μιλήσεις ποτέ άσχημα στα παιδιά για τη μητέρα τους. Όποια και αν είναι, πρέπει να τη σέβεσαι και μόνο έτσι θα σε σέβονται και αυτά.

~Μην προσπαθήσεις ποτέ να πάρεις το ρόλο της μητέρας τους. Δεν πρόκειται να γίνει, γιατί μητέρα έχουν. Μπορείς όμως να γίνεις η πολυτιμότερη φίλη τους αν τους συμπαραστέκεσαι και τους ενθαρρύνεις σε ότι θέλουν να πετύχουν στη ζωή τους.

~Αν αισθάνεσαι για κάτι άσχημα, πες το στον σύντροφό σου. Μην αφήνεις τίποτα για αύριο ή άλυτο.

 

Αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Οι σύνθετες οικογένειες δεν είναι για όλους, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι ευτυχισμένες.

Ελπίζω να σε βοήθησα