ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ?

[kotsifikos]

1 hour ago, Annitamik said:

Ίσως να την άφηνα για κανένα βράδυ να δω πως θα νιώσω . Βασικά καταλαβαίνω τον άντρα μου αυτό είναι το θέμα, καταλαβαίνω ότι το έχει ανάγκη. Και εγώ νομίζω το έχω ανάγκη να μείνω μόνη με τον άντρα μου, αλλά έχω και το κόλλημα μου ότι θα έπρεπε να είμαι μαζί της, νιώθω τύψεις. Του παραλόγου... Εμείς να φανταστείτε λέγαμε μήπως πάμε εξωτερικό την άνοιξη αν επιτρέψουν οι συνθήκες. Άλλα για μένα αυτό είναι πολύ μεγάλο βήμα. Θα είμαι μέσα στο άγχος πραγματικά όπως το είπατε. Για αυτό έλεγα να την έπαιρνα μαζί μου. Τουλάχιστον θα είμαστε μαζί οι τρεις μας. Αλλά δε ξέρω αν θα είναι το ίδιο με ένα δίχρονο που έχει το πρόγραμμα του. Θέλει πολλή οργάνωση και έναν προορισμό φιλικό προς τα παιδιά. Γεύματα , πάνες , καρότσι όλα αυτά. Μόνο που το λέω στο σύζυγο κουράζεται επίσης έχω και το άγχος του ιού. Θα μου πείτε για σένα δεν έχεις άγχος μην κολλήσεις, έχεις για το παιδί; Να σας πω πραγματικά όταν σκέφτομαι εμένα και τον άντρα μου δεν αγχώνομαι τόσο, γιατί έχουμε να κάνουμε καθημερινά με κόσμο και οι δύο , οπότε δεν έχει πραγματικά μεγάλη διαφορά για μας. Είμαστε τριπλά εμβολιασμενοι και γενικά προσέχουμε όσο μπορούμε.

Ίσως βέβαια να το σκεφτώ διαφορετικά αν φεύγαμε εντός Ελλάδος ένα διήμερο μόνοι. Θα ξέρω ότι ανά πάσα στιγμή θα γυρίσουμε πίσω στο παιδί και επίσης θα ταξιδέψουμε με δικό μας μέσο. Και μετά ξέρετε τι άλλο σκέφτομαι; Αν δε πάμε τώρα κάπου που είναι ακόμα μικρό το παιδί μας και δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις όπως φροντιστήρια , δραστηριότητες πότε θα πάμε ακριβώς; Ή αν κάποτε αποφασίσουμε να κάνουμε ακόμα ένα παιδί , πώς θα αφήσουμε δύο παιδάκια αυτή τη φορά για να φύγουμε; Δηλαδή τώρα είναι μια χαρά εποχή. Πολλές σκέψεις κάνω, χαχα

Η μόνη μου '' ένσταση '' είναι στις τύψεις που λες ότι νιώθεις, μα γιατί να νιώσεις τύψεις όταν κάνεις κάτι για να περάσεις καλά?

Είναι ένα παιδάκι δύο ετών, αν αποφασίσετε να το πάρετε μαζί σας θα πρέπει οι δραστηριότητες σας να είναι πολυ συγκεκριμένες. Εγώ με τον άντρα μου είχαμε παέι Ρώμη όταν τον αφήσαμε, περπατούσαμε  10 ώρες την ημέρα....ούτε που θέλω α σκέφτομαι πως θα ήταν το ταξίδι με το παιδί, όχι για τη δική μου βολή αλλά κυρίως για το παιδί! Για σκέψου το, 10 ώρες σε ένα καρότσι..γιατί ένα δίχρονο πόσο να περπατήσει?

Και εγώ τώρα που είναι 6 θέλω να πηγαίνουμε μαζί οπουδήποτε, είναι το παρεάκι μας, η συντροφιά μας, κάνουμε άπειρα πράγματα μαζί όμως βρε παιδιά μου αρέσει και ο χρόνος με ενήλικες αποκλειστικά , δηλαδή τώρα έχουν περάσει τρεις μήνες (αν θυμάμαι καλά για να μη λέω ψέματα) που δεν τον έχουμε αφήσει κάπου για να βγούμε με τον άντρα μου και μου λείπει...χωριστά οκ έχουμε βγει και εγώ και ο άντρας μου όμως οι δυο  μας δεν έχουμε κάνει κάτι!

[vicky86]

4 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Η μόνη μου '' ένσταση '' είναι στις τύψεις που λες ότι νιώθεις, μα γιατί να νιώσεις τύψεις όταν κάνεις κάτι για να περάσεις καλά?

Είναι ένα παιδάκι δύο ετών, αν αποφασίσετε να το πάρετε μαζί σας θα πρέπει οι δραστηριότητες σας να είναι πολυ συγκεκριμένες. Εγώ με τον άντρα μου είχαμε παέι Ρώμη όταν τον αφήσαμε, περπατούσαμε  10 ώρες την ημέρα....ούτε που θέλω α σκέφτομαι πως θα ήταν το ταξίδι με το παιδί, όχι για τη δική μου βολή αλλά κυρίως για το παιδί! Για σκέψου το, 10 ώρες σε ένα καρότσι..γιατί ένα δίχρονο πόσο να περπατήσει?

Και εγώ τώρα που είναι 6 θέλω να πηγαίνουμε μαζί οπουδήποτε, είναι το παρεάκι μας, η συντροφιά μας, κάνουμε άπειρα πράγματα μαζί όμως βρε παιδιά μου αρέσει και ο χρόνος με ενήλικες αποκλειστικά , δηλαδή τώρα έχουν περάσει τρεις μήνες (αν θυμάμαι καλά για να μη λέω ψέματα) που δεν τον έχουμε αφήσει κάπου για να βγούμε με τον άντρα μου και μου λείπει...χωριστά οκ έχουμε βγει και εγώ και ο άντρας μου όμως οι δυο  μας δεν έχουμε κάνει κάτι!

Δ διαφωνω τελειως. Απλα ισως σκεφτεται αντι να παμε ρωμη που θελει πολυ περπατημα πχ, ας παμε καπου αλλου που θα ειναι πιο βολικο με παιδι, αν κ η αληθεια ειναι με διχρονο ειναι γενικα δυσκολο

Δλδ οτι προτιμα να κανουν κτ ολοι μαζι

[Ζάντενα]

Είμαστε κ εμείς που δεν έχουμε να τ' αφήσουμε ΠΟΥΘΕΝΑ. 

[irin]

πρίν από 50 λεπτά , Ζάντενα είπε:

Είμαστε κ εμείς που δεν έχουμε να τ' αφήσουμε ΠΟΥΘΕΝΑ. 

Δυστυχως συμβαινει και αυτο. Αν δεν υπαρχουν γιαγιαδες κλπ. Δεν ξερω αν θα μπορουσατε για σπανιες περιπτωσεις να ερθει μια κοπελα για λιγο. Αλλα κι αυτο δυσκολο γιατι θα πρεπει να την εχουν συνηθισει

[Ζάντενα]

Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς... Ήμουν με 40 πυρετο τις προαλλες κ τους έβγαλα για περπατημα γιατί ήθελαν βόλτα. Εγώ κουρέλι εντωμεταξύ. 

[irin]

πρίν από 47 λεπτά , Ζάντενα είπε:

Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς... Ήμουν με 40 πυρετο τις προαλλες κ τους έβγαλα για περπατημα γιατί ήθελαν βόλτα. Εγώ κουρέλι εντωμεταξύ. 

Δυσκολο πολυ. Εχεις δικιο. 

[Annitamik]

11 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Η μόνη μου '' ένσταση '' είναι στις τύψεις που λες ότι νιώθεις, μα γιατί να νιώσεις τύψεις όταν κάνεις κάτι για να περάσεις καλά?

Είναι ένα παιδάκι δύο ετών, αν αποφασίσετε να το πάρετε μαζί σας θα πρέπει οι δραστηριότητες σας να είναι πολυ συγκεκριμένες. Εγώ με τον άντρα μου είχαμε παέι Ρώμη όταν τον αφήσαμε, περπατούσαμε  10 ώρες την ημέρα....ούτε που θέλω α σκέφτομαι πως θα ήταν το ταξίδι με το παιδί, όχι για τη δική μου βολή αλλά κυρίως για το παιδί! Για σκέψου το, 10 ώρες σε ένα καρότσι..γιατί ένα δίχρονο πόσο να περπατήσει?

Και εγώ τώρα που είναι 6 θέλω να πηγαίνουμε μαζί οπουδήποτε, είναι το παρεάκι μας, η συντροφιά μας, κάνουμε άπειρα πράγματα μαζί όμως βρε παιδιά μου αρέσει και ο χρόνος με ενήλικες αποκλειστικά , δηλαδή τώρα έχουν περάσει τρεις μήνες (αν θυμάμαι καλά για να μη λέω ψέματα) που δεν τον έχουμε αφήσει κάπου για να βγούμε με τον άντρα μου και μου λείπει...χωριστά οκ έχουμε βγει και εγώ και ο άντρας μου όμως οι δυο  μας δεν έχουμε κάνει κάτι!

Οι τύψεις είναι ότι στο ότι είμαστε οικογένεια και την αφήνω πίσω αλλά όπως λες και μένα μου λείπει να είμαστε αποκλειστικά με τον άντρα μου. Δε ξέρω παιδιά, αν και την έχω αφήσει για να βγω για καφέ ή φαγητό , αν κάνω το μεγάλο βήμα και την αφήσω για διανυκτέρευση αρχικά θα μου φανεί σούπερ βήμα. Ίσως θα βάλω προτεραιότητα αυτό, παρά το ταξίδι. Προφανώς για να το συζητάω δεν είμαι έτοιμη. Ίσως κάτι σε κοντινό προορισμό να μου καθίσει πιο καλά παρά εξωτερικό όπως λέγαμε

[kotsifikos]

10 hours ago, Annitamik said:

Οι τύψεις είναι ότι στο ότι είμαστε οικογένεια και την αφήνω πίσω αλλά όπως λες και μένα μου λείπει να είμαστε αποκλειστικά με τον άντρα μου. Δε ξέρω παιδιά, αν και την έχω αφήσει για να βγω για καφέ ή φαγητό , αν κάνω το μεγάλο βήμα και την αφήσω για διανυκτέρευση αρχικά θα μου φανεί σούπερ βήμα. Ίσως θα βάλω προτεραιότητα αυτό, παρά το ταξίδι. Προφανώς για να το συζητάω δεν είμαι έτοιμη. Ίσως κάτι σε κοντινό προορισμό να μου καθίσει πιο καλά παρά εξωτερικό όπως λέγαμε

Το καλύτερο είναι αυτό, να ξεκινήσεις από κάτι κοντινό για μία διανυκτέρευση, ένα βήμα τη φορά! Εγώ αυτό που θα σε συμβούλευα είναι αρχικά να μη νιώθεις ενοχές να περνάς καλά και χωρίς το παιδί, και έπειτα να μη κάνεις κάτι αν δεν είσαι έτοιμη.

15 hours ago, Ζάντενα said:

Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς... Ήμουν με 40 πυρετο τις προαλλες κ τους έβγαλα για περπατημα γιατί ήθελαν βόλτα. Εγώ κουρέλι εντωμεταξύ. 

Το ποιο άσχημο από όλα είναι αυτό ακριβώς, να μην έχεις βοήθεια ούτε όταν υπάρχει πραγματικά μεγάλη ανάγκη!!

Απορώ πως κατάφερες με 40 πυρετό να περπατήσεις!

[Annitamik]

πρίν από 34 λεπτά , kotsifikos είπε:

Το ποιο άσχημο από όλα είναι αυτό ακριβώς, να μην έχεις βοήθεια ούτε όταν υπάρχει πραγματικά μεγάλη ανάγκη!!

Απορώ πως κατάφερες με 40 πυρετό να περπατήσεις!

 

15 ώρες πρίν, Ζάντενα είπε:

Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς... Ήμουν με 40 πυρετο τις προαλλες κ τους έβγαλα για περπατημα γιατί ήθελαν βόλτα. Εγώ κουρέλι εντωμεταξύ. 

Συμφωνώ είναι πολύ δύσκολο . Εγώ δε θα μπορούσα ούτε με δέκατα. Χαρά στο κουράγιο και τη ψυχική σου δύναμη

[Super.mum]

Εγώ που έχω δυο παιδάκια το ένα 2 μισή ετών και το δεύτερο ενός και κάτι δεν τα έχω αφήσει ποτέ για διακοπές. Η αλήθεια είναι ότι ναι οι διακοπές με παιδιά προφανώς και δεν είναι χαλάρωση αλλά με τον σύζυγο αποφασίσαμε ότι για όσο είναι μικρά αυτές θα είναι οι διακοπές μας. Μέχρι να μεγαλώσουν να είναι πιο αυτόνομα και αν και εκείνα επιθυμούν να μείνουν σε γιαγιά και παππού ευχαρίστως. Γενικά επειδή δεν δουλεύω κάθομαι εγώ με τα παιδιά είναι σπάνιο να τα αφήσω σε γιαγιά χωρίς να είμαι και εγώ εκεί γιατί μεσοβδόμαδα έρχονται η πάμε εμείς για καφέ σε αυτούς. Αλλά αν τα αφήσω θα γίνει μια φορά το τρίμηνο που μπορεί να έχω να πάω σε γιατρό η κάποια άλλη υποχρέωση και δεν θα μπορεί ο άντρας μου να τα κρατήσει. Αλλά γενικά εγώ με τις διακοπές το βλέπω σαν να είναι πιο επίφοβο για τον λόγο ότι μπορεί κάτι να συμβεί και να μην γνωρίζουν οι παππούδες πως να ανταπεξέλθουν. Ειδικά για αρκετές μέρες. Εγώ θα πρότεινα προσωπικά η γνώμη μου να βρείτε με τον άντρα σας έναν προορισμό που να μπορείτε να πατε με το μωράκι σας παρέα. Θα μεγαλώσει άλλο λίγο και θα έχετε όλο το ελεύθερο να πηγαίνετε οι δυο σας. Εγώ σκέφτομαι ότι όταν μεγαλώσουν και δεν θα θέλουν να έρχονται μαζί μας ότι θα είμαστε συνέχεια με τον άντρα μου και θα βαρεθούμε την χαλάρωση :p 

16 ώρες πρίν, Ζάντενα είπε:

Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς... Ήμουν με 40 πυρετο τις προαλλες κ τους έβγαλα για περπατημα γιατί ήθελαν βόλτα. Εγώ κουρέλι εντωμεταξύ. 

Ωχ ποσο σε νιώθω τώρα!ειμαι άρρωστη εδώ και μέρες και είναι και τα μωρα. Και δεν κοιμούνται καθόλου καλά γιατί βουλώνει η μύτη τους συνέχεια και είμαι και εγώ στα μαύρα μου τα χάλια. Αλλά σκέφτομαι ότι ίσως λόγο και εγκυμοσύνης να το περνάω αυτό το κρυολόγημα τόσο βαριά .. αλλιώς δεν εξηγείται :/ 

[irin]

πρίν από 27 λεπτά , Super.mum είπε:

Εγώ που έχω δυο παιδάκια το ένα 2 μισή ετών και το δεύτερο ενός και κάτι δεν τα έχω αφήσει ποτέ για διακοπές. Η αλήθεια είναι ότι ναι οι διακοπές με παιδιά προφανώς και δεν είναι χαλάρωση αλλά με τον σύζυγο αποφασίσαμε ότι για όσο είναι μικρά αυτές θα είναι οι διακοπές μας. Μέχρι να μεγαλώσουν να είναι πιο αυτόνομα και αν και εκείνα επιθυμούν να μείνουν σε γιαγιά και παππού ευχαρίστως. Γενικά επειδή δεν δουλεύω κάθομαι εγώ με τα παιδιά είναι σπάνιο να τα αφήσω σε γιαγιά χωρίς να είμαι και εγώ εκεί γιατί μεσοβδόμαδα έρχονται η πάμε εμείς για καφέ σε αυτούς. Αλλά αν τα αφήσω θα γίνει μια φορά το τρίμηνο που μπορεί να έχω να πάω σε γιατρό η κάποια άλλη υποχρέωση και δεν θα μπορεί ο άντρας μου να τα κρατήσει. Αλλά γενικά εγώ με τις διακοπές το βλέπω σαν να είναι πιο επίφοβο για τον λόγο ότι μπορεί κάτι να συμβεί και να μην γνωρίζουν οι παππούδες πως να ανταπεξέλθουν. Ειδικά για αρκετές μέρες. Εγώ θα πρότεινα προσωπικά η γνώμη μου να βρείτε με τον άντρα σας έναν προορισμό που να μπορείτε να πατε με το μωράκι σας παρέα. Θα μεγαλώσει άλλο λίγο και θα έχετε όλο το ελεύθερο να πηγαίνετε οι δυο σας. Εγώ σκέφτομαι ότι όταν μεγαλώσουν και δεν θα θέλουν να έρχονται μαζί μας ότι θα είμαστε συνέχεια με τον άντρα μου και θα βαρεθούμε την χαλάρωση :p 

Ωχ ποσο σε νιώθω τώρα!ειμαι άρρωστη εδώ και μέρες και είναι και τα μωρα. Και δεν κοιμούνται καθόλου καλά γιατί βουλώνει η μύτη τους συνέχεια και είμαι και εγώ στα μαύρα μου τα χάλια. Αλλά σκέφτομαι ότι ίσως λόγο και εγκυμοσύνης να το περνάω αυτό το κρυολόγημα τόσο βαριά .. αλλιώς δεν εξηγείται :/ 

Καλέ εσύ πώς να προλάβεις να πας μόνη διακοπές;; όταν γέννησες το δεύτερο, το πρώτο ήταν ακόμα πολύ μωρό. Και γενικά..είναι και τα δύο μικρά και έρχεται το τρίτο! Υπομονή μερικά χρόνια!!

Σε θαυμάζω πάντως γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνεις! εγώ ζορίστηκα με δίχρονο και νεογέννητο, πόσο μάλλον εσύ!

[Yovanna]

1 hour ago, irin said:

Καλέ εσύ πώς να προλάβεις να πας μόνη διακοπές;; όταν γέννησες το δεύτερο, το πρώτο ήταν ακόμα πολύ μωρό. Και γενικά..είναι και τα δύο μικρά και έρχεται το τρίτο! Υπομονή μερικά χρόνια!!

Σε θαυμάζω πάντως γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνεις! εγώ ζορίστηκα με δίχρονο και νεογέννητο, πόσο μάλλον εσύ!

Και εγώ τη θαυμάζω, από την άλλη βέβαια σκέφτομαι ότι κάποιος που κάνει από επιλογή 3 παιδιά στο καπάκι, τρελαίνεται γι'αυτό, του αρέσει τρομερά και σίγουρα το απολαμβάνει. Αλλιώς ποιος ο λόγος? Οπότε σίγουρα το βιώνει με χαρά και όχι όπως θα το βίωνα εγώ, που θα ήμουν με χάπια!

[λουκουμαδάκι]

13 ώρες πρίν, Annitamik είπε:

Οι τύψεις είναι ότι στο ότι είμαστε οικογένεια και την αφήνω πίσω αλλά όπως λες και μένα μου λείπει να είμαστε αποκλειστικά με τον άντρα μου. Δε ξέρω παιδιά, αν και την έχω αφήσει για να βγω για καφέ ή φαγητό , αν κάνω το μεγάλο βήμα και την αφήσω για διανυκτέρευση αρχικά θα μου φανεί σούπερ βήμα. Ίσως θα βάλω προτεραιότητα αυτό, παρά το ταξίδι. Προφανώς για να το συζητάω δεν είμαι έτοιμη. Ίσως κάτι σε κοντινό προορισμό να μου καθίσει πιο καλά παρά εξωτερικό όπως λέγαμε

Εμείς πάντα ρωτούσαμε αν θα περάσει καλά το παιδί. Αναφέρθηκε και παραπάνω. Για ολιγόωρες εξόδους πλέον δεν το συζητάμε καν, έρχεται η γιαγιά στον χώρο μας και φεύγουμε μας χαιρετάει μας κλείνει και την πόρτα. Για διανυκτέρευση δύο φορές το κάναμε σε γάμους εκτός νομού δεν το μετανιώσαμε γιατί για το παιδί (2 και 3'5 ετών) θα ήταν μεγάλη ταλαιπωρία ή μάλλον θα ήταν μεγαλύτερη ταλαιπωρία το ταξίδι και ο γάμος από το να ξυπνήσει και να δει τη γιαγιά. Δεν παθαίνουν πάντως τίποτα ακραίο αν αυτός που μένει πίσω να τα φροντίσει ξέρει τον τρόπο να τα παρηγορήσει. Σε φίλους που έχουν κάνει και ταξίδια επειδή είναι γονείς νέας γενιάς που όλο το έτος ασχολούνται ουσιαστικά με τα παιδιά τους δεν έχει αναφέρει κανένας Ω τι λάθος έκανα που έφυγα για ταξίδι. Είναι και λίγο θέμα ηλικίας, βοήθειας, παιδιού, γενικής κατάστασης της οικογένειας, εποχής, είδος εξόδου και ταξιδιού δλδ είναι πολύ ρευστό το θέμα και διαφορετικό κάθε φορά όπου λαμβάνεται και διαφορετική απόφαση. Για μένα δοκίμασε πρώτα μια νυχτερινή με επιστροφή νωρίς. Να δεις πως θα πάει. Και συνεχίζεις από εκεί. 

[Super.mum]

3 ώρες πρίν, irin είπε:

Καλέ εσύ πώς να προλάβεις να πας μόνη διακοπές;; όταν γέννησες το δεύτερο, το πρώτο ήταν ακόμα πολύ μωρό. Και γενικά..είναι και τα δύο μικρά και έρχεται το τρίτο! Υπομονή μερικά χρόνια!!

Σε θαυμάζω πάντως γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνεις! εγώ ζορίστηκα με δίχρονο και νεογέννητο, πόσο μάλλον εσύ!

Ευχαριστω για τα καλά σου λόγια!! Είναι δύσκολα αλλά όπως Είπε και η @Yovanna το κάνω με χαρά. Βέβαια πάντα υπάρχουν οι κακές μέρες και οι δύσκολες σίγουρα για καμία μας δεν είναι όλα μέλι γάλα .. ο μεγάλος μου ας πούμε κάτι ψυχολογικά σίγουρα θα μου τα αφήσει :p  Πάντως το καλοκαίρι πήγαμε δυο φορές διακοπές .. μια τον Ιούνιο μια εβδομάδα και μια τον Αύγουστο άλλη μια εβδομάδα οι τέσσερεις μας και αυτό που συμβουλεύω εγώ για όσους θέλουν να κάνουν όσο πιο ήρεμες διακοπές με παιδιά θα ήταν 1. Να κρατήσετε το πρόγραμμα των παιδιών σας όσο περισσότερο μπορείτε για να είστε όλοι ικανοποιημένοι (για να μην έχουν και αυτά γκρίνια) και 2. Να ξεκινήσετε με καλή διάθεση και Προετοιμασμένοι για καθε ενδεχόμενο. Ας πούμε όταν είχαμε πάει μια φορά με τον πρώτο μου γιο διακοπές όταν δεν είχαμε ακόμα τον δεύτερο ..μας ανέβασε πυρετό και φύγαμε σαν τους τρελούς.  

Να σας πω και το άλλο. Πριν 2 μήνες περίπου άφησα τα παιδιά για 3 ώρες με την πεθερά μου και την κουνιάδα μου που και αυτή βοηθάει αρκετά και τα παιδιά την αγαπάνε. (Τους κάνει όλα τα χατήρια :p) πήγα να ψωνίσω σούπερ μάρκετ και κάτι άλλες δουλειές και κορίτσια έπαθα ένα σοκ γιατί πρώτον τελείωσα πολύ γρήγορα ενώ όταν είμαι με τα παιδιά αυτές οι δουλειές θα μας περνάνε ώρες πολλές. Και το άλλο σοκ ότι γύρναγα σε κάθε παιδακι που φώναζε «μαμά» δεν ξέρω αν το έχετε πάθει. Το έπαθα τόσο έντονα. Ήταν πραγματικά από κεκτημένη ταχύτητα τα άκουγα και γύρναγα απευθείας χωρίς δεύτερη σκέψη αυτό παίζει να έγινε και 10 φορές. 

[kotsifikos]

1 hour ago, Super.mum said:

Ευχαριστω για τα καλά σου λόγια!! Είναι δύσκολα αλλά όπως Είπε και η @Yovanna το κάνω με χαρά. Βέβαια πάντα υπάρχουν οι κακές μέρες και οι δύσκολες σίγουρα για καμία μας δεν είναι όλα μέλι γάλα .. ο μεγάλος μου ας πούμε κάτι ψυχολογικά σίγουρα θα μου τα αφήσει :p  Πάντως το καλοκαίρι πήγαμε δυο φορές διακοπές .. μια τον Ιούνιο μια εβδομάδα και μια τον Αύγουστο άλλη μια εβδομάδα οι τέσσερεις μας και αυτό που συμβουλεύω εγώ για όσους θέλουν να κάνουν όσο πιο ήρεμες διακοπές με παιδιά θα ήταν 1. Να κρατήσετε το πρόγραμμα των παιδιών σας όσο περισσότερο μπορείτε για να είστε όλοι ικανοποιημένοι (για να μην έχουν και αυτά γκρίνια) και 2. Να ξεκινήσετε με καλή διάθεση και Προετοιμασμένοι για καθε ενδεχόμενο. Ας πούμε όταν είχαμε πάει μια φορά με τον πρώτο μου γιο διακοπές όταν δεν είχαμε ακόμα τον δεύτερο ..μας ανέβασε πυρετό και φύγαμε σαν τους τρελούς.  

Να σας πω και το άλλο. Πριν 2 μήνες περίπου άφησα τα παιδιά για 3 ώρες με την πεθερά μου και την κουνιάδα μου που και αυτή βοηθάει αρκετά και τα παιδιά την αγαπάνε. (Τους κάνει όλα τα χατήρια :p) πήγα να ψωνίσω σούπερ μάρκετ και κάτι άλλες δουλειές και κορίτσια έπαθα ένα σοκ γιατί πρώτον τελείωσα πολύ γρήγορα ενώ όταν είμαι με τα παιδιά αυτές οι δουλειές θα μας περνάνε ώρες πολλές. Και το άλλο σοκ ότι γύρναγα σε κάθε παιδακι που φώναζε «μαμά» δεν ξέρω αν το έχετε πάθει. Το έπαθα τόσο έντονα. Ήταν πραγματικά από κεκτημένη ταχύτητα τα άκουγα και γύρναγα απευθείας χωρίς δεύτερη σκέψη αυτό παίζει να έγινε και 10 φορές. 

΄Τρέχεις με δύο παιδιά στην αγκαλιά και ένα στην κοιλιά..εννοείται πως θα υπάρξουν ημέρες (και μάλιστα πολλές ) που θα είναι πολύ πολύ πολυ΄δύσκολες!!!

 

[Super.mum]

πρίν από 23 λεπτά , kotsifikos είπε:

΄Τρέχεις με δύο παιδιά στην αγκαλιά και ένα στην κοιλιά..εννοείται πως θα υπάρξουν ημέρες (και μάλιστα πολλές ) που θα είναι πολύ πολύ πολυ΄δύσκολες!!!

 

-ναι γεια σας ψυχιατρείο εκεί; 
-ναι 

-και εδώ μια από τα ίδια 

χαχα  

[λουκουμαδάκι]

πρίν από 18 λεπτά , Super.mum είπε:

-ναι γεια σας ψυχιατρείο εκεί; 
-ναι 

-και εδώ μια από τα ίδια 

χαχα  

Χωρίς φόβο και πάθος αν ήμουν στη θέση σου θα ήμουν ήδη μέσα 

 τα έχουμε πει είσαι ήρωας! Ίσως να ήμουν λίγο καλύτερα αν ήμουν μέχρι 24 25 ετών. Ίσως. Τώρα στα 40 δε ξέρω άλλες λένε ξανανιώνουν εγώ πιστεύω θα πάω κατευθείαν στα 50 αν έρθει δεύτερο.  τρίτο θα φτάσω στα 60 με συνοπτικές 

[kotsifikos]

23 minutes ago, λουκουμαδάκι said:

Τώρα στα 40 δε ξέρω άλλες λένε ξανανιώνουν εγώ πιστεύω θα πάω κατευθείαν στα 50 αν έρθει δεύτερο.  τρίτο θα φτάσω στα 60 με συνοπτικές 

Ποια 50? Σε ηλικία συνταξιοδότησης θα πάω κατευθείαν.

[Super.mum]

πρίν από 21 λεπτά , λουκουμαδάκι είπε:

Χωρίς φόβο και πάθος αν ήμουν στη θέση σου θα ήμουν ήδη μέσα 

 τα έχουμε πει είσαι ήρωας! Ίσως να ήμουν λίγο καλύτερα αν ήμουν μέχρι 24 25 ετών. Ίσως. Τώρα στα 40 δε ξέρω άλλες λένε ξανανιώνουν εγώ πιστεύω θα πάω κατευθείαν στα 50 αν έρθει δεύτερο.  τρίτο θα φτάσω στα 60 με συνοπτικές 

Ήρωα πάντως δεν βλέπω τον εαυτό μου πραγματικά! Κάνω λάθοι και δεν είμαι πάντα όσο Ψύχραιμη θα ήθελα .. δεν είμαι πάντα όσο γλυκιά θα ήθελα. Σίγουρα το κάνω με χαρά αλλά είναι και αυτές οι μέρες που θα κλαίω στο μπάνιο. Οκ περνάνε και ποια δεν έχει κλάψει. Η μητρότητα δεν είναι καθόλου εύκολη. Μερικές φορές νιώθω ότι με έχει μεγαλώσει όλο αυτό κάποια χρόνια μπροστά. Είναι οι μαύροι κύκλοι μάλλον κάτω από τα μάτια που με κάνουν να νιώθω κουρασμένη. Ευχαριστω πάντως για τα καλά σας λόγια ! 

[Yovanna]

42 minutes ago, λουκουμαδάκι said:

Ίσως να ήμουν λίγο καλύτερα αν ήμουν μέχρι 24 25 ετών.

Χειρότερα θα ήταν τότε γιατί θα ήθελες να ασχοληθείς με μεταπτυχιακά-επαγγελματικά-ανέμελες εξόδους με φίλους κτλ και όχο να έχεις 3 παιδιά υποθέτω. Διαφορετικά, από άποψη αντοχής, σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο.

34 minutes ago, Super.mum said:

Μερικές φορές νιώθω ότι με έχει μεγαλώσει όλο αυτό κάποια χρόνια μπροστά. Είναι οι μαύροι κύκλοι μάλλον κάτω από τα μάτια που με κάνουν να νιώθω κουρασμένη

Πριν κάνω παιδί, επειδή έφτασα 40 για να κάνω, έβλεπα τις συμμαθήτριες μου που είχαν παιδιά και έμοιαζαν τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερες οι περισσότερες. Και ήταν λογικό. Εγώ γυρνούσα από τη δουλειά και έβγαινα βολτούλες και κοιμόμουν 10ωρα! Ε, τώρα τις βλέπω και σκέφτομαι τι καλά που διατηρούνται..

[Super.mum]

πρίν από 25 λεπτά , Yovanna είπε:

Χειρότερα θα ήταν τότε γιατί θα ήθελες να ασχοληθείς με μεταπτυχιακά-επαγγελματικά-ανέμελες εξόδους με φίλους κτλ και όχο να έχεις 3 παιδιά υποθέτω. Διαφορετικά, από άποψη αντοχής, σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο.

Πριν κάνω παιδί, επειδή έφτασα 40 για να κάνω, έβλεπα τις συμμαθήτριες μου που είχαν παιδιά και έμοιαζαν τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερες οι περισσότερες. Και ήταν λογικό. Εγώ γυρνούσα από τη δουλειά και έβγαινα βολτούλες και κοιμόμουν 10ωρα! Ε, τώρα τις βλέπω και σκέφτομαι τι καλά που διατηρούνται..

Ευτυχώς είχα τελειώσει και με το πτυχίο μου και με το μεταπτυχιακό όποτε δεν έχω κάτι τέτοιο να με απασχολεί. Αλλά μελόντικα θα ήθελα να κάνω το διδακτορικό μου. Όχι τώρα αλλά σε καμία 10 ρια χρόνια θα ξανά ασχοληθώ που θα έχουν μεγαλώσει αρκετά. 
 

[Yovanna]

24 minutes ago, Super.mum said:

Ευτυχώς είχα τελειώσει και με το πτυχίο μου και με το μεταπτυχιακό όποτε δεν έχω κάτι τέτοιο να με απασχολεί. Αλλά μελόντικα θα ήθελα να κάνω το διδακτορικό μου. Όχι τώρα αλλά σε καμία 10 ρια χρόνια θα ξανά ασχοληθώ που θα έχουν μεγαλώσει αρκετά. 
 

Μια χαρά! Μικρή νομίζω είσαι άλλωστε. Κοντά στα 30, σωστά;

[Super.mum]

πρίν από 23 λεπτά , Yovanna είπε:

Μια χαρά! Μικρή νομίζω είσαι άλλωστε. Κοντά στα 30, σωστά;

Ναι δεν με λες και μικρή .. 26 είμαι 

[irin]

πρίν από 18 λεπτά , Super.mum είπε:

Ναι δεν με λες και μικρή .. 26 είμαι 

Noμίζω ότι αν όχι η μικρότερη, σίγουρα από τις μικρότερες είσαι! και περιμένεις και 3ο παιδί! μπράβο που πρόλαβες να κάνεις πτυχίο-μεταπτυχιακό και 3 παιδιά τόσο γρήγορα!

 

Αυτά τα "δε με λες και μικρή".. μην τα λές απότομα σε σαραντάρες πάντως!!

[Yovanna]

20 minutes ago, Super.mum said:

Ναι δεν με λες και μικρή .. 26 είμαι 

26;; Τι εννοεις δεν σε λες και μικρή;;