Πλανο για δευτερο και προβληματα υγειας (και αλλα)

[Χαρά-Μαρία]

Η μεγαλη μου εφτασε τα 5 σχεδον κι εγω τα 40...αν και ειχαμε σχεδιασει 5μελη οικογενεια, καθυστερησαμε.

Αυτη τη στιγμη περα απο την κριση, τους μισθους μας που επεσαν παρα πολυ, το ενδεχομενο απολυσης ενος ή και των δυο μας, αντιμετωπιζω θεματα υγειας. Μου εχουν βρει μια περιεργη κατασταση στο αιμα με συνδιασμο θρομβοφιλιας-διαβητη-θυρεοειδη-αναιμια-οστεοπορωση κι εγω δεν ξερω τι αλλο, [κοινως, ειμαι για πεταμα ] προσπαθουν να βρουν ισορροπια σε φαρμακα, εχω ενα θεμα απο την καισαρικη απο το πρωτο και σε περιπτωση βʼ εγκυμοσυνης χρειαζεται να παρεμβει και χειρουργος. Εκτος λοιπον απο το ενα σωρο φαρμακα και ενεσεις δεν ξερω τι θα γινει στην επεμβαση. Εκτος αυτου, εχω βαρια αρρωστο τον πατερα μου και η εργασια μου ειναι 40 xλμ απο το σπιτι. Πως θα βγει η εγκυμοσυνη δεν ξερω.

Ομως ο γυναικολογος μου ειπε ή τωρα ή ποτε.

Ειμαι σε διλημμα πειτε γνωμες, να ακουσω κατι απο ατομο που δε με γνωριζει γιατι ολοι οι φιλοι και συγγενεις ειναι οπως καταλαβαινετε προκατειλειμμενοι (θελουν να με δουν με δευτερο παιδακι!). βασικα θα το ηθελα το δευτερο αλλα δεν ξερω, αν εχω το κουραγιο.

[mariab]

Νομίζω ότι εδώ δεν πρέπει να ακούσεις κανέναν. Ούτε τους φίλους σου, ούτε εμάς, ούτε καν τον άντρα σου. Η απόφαση πρέπει να είναι δική σου.

 

Μετράς τις αντοχές σου, ζυγίζεις τα προβλήματα υγείας σφαιρικά και λαμβάνεις υπόψη σου τα πράγματα για τα οποία δεν έχεις επιλογές. Δηλαδή:

α) ο γυναικολόγος λέει τώρα. Οι άλλοι γιατροί τι λένε.

β) έχεις την επιλογή να λείψεις για μεγάλο διάστημα από τη δουλειά σου, εάν λόγω της υγείας σου υπάρξουν επιπλοκές

κλπ, κλπ, κλπ.

 

Δεύτερο παιδάκι θέλαμε σχεδόν όλες, αλλά η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα εχουμε σχεδιάσει. Προσαρμοζόμαστε. Δεν είναι κακό, ούτε πρέπει να νιώσεις ένοχη αν αποφασίσεις να μην προχωρήσεις. Από την άλλη, αν αποφασίσεις να ρισκάρεις, πάλι καλά θα είναι. Εσύ και μόνο εσύ πρέπει να αποφασίσεις. Δεν νομίζω ότι μπορούμε εμείς που είμαστε εκτός να σε συμβουλέψουμε αντικειμενικά.

 

Καλή επιτυχία σε ό,τι και αν αποφασίσεις.

[ioanna81]

Θ αποφασίσεις με βάσει το πως νιώθεις εσυ και οχι οι άλλοι. Αν νομίζεις οτι δεν μπορείς λόγω κούρασης, υγείας, οικονομικών δεν προχωρας, αν πιστεύεις οτι τ αντέχεις προχωράς. Κανείς δεν θα σε κρίνει για τις επιλογές σου και δεν θα σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι, πραξε με οτι σε κάνει να νιώθεις όμορφα και ήρεμα.

[stella261011]

εχοντας ηδη δευτερο παιδακι θα σου πω κανε την προσπαθεια,ειναι υπεροχο να βλεπεις ενα δευτερο και διαφορετικο ανθρωπακι να μεγαλωνει.

εσυ ομως ,θελεις???

τον εαυτο σου θα ρωτησεις,γνωριζεις πολυ καλα πως ειναι αποφαση ζωης αφου αν δεν την παρεις τωρα μπορει να μην εκπληρωθει ποτε.αντοχη να το μεγαλωσεις θα βρεις,η φυση προνοει και χαριζει στη γυναικα τη δυναμη της μητροτητας.η υγεια σιγουρα προεχει ,ομως εχεις τον γιατρο σου διπλα σου.

ευχομαι ν αποφασισεις συντομα και το καλυτερο για σενα και την οικογενεια σου.

[Χαρά-Μαρία]

Νομίζω ότι εδώ δεν πρέπει να ακούσεις κανέναν. Ούτε τους φίλους σου, ούτε εμάς, ούτε καν τον άντρα σου. Η απόφαση πρέπει να είναι δική σου.

 

Μετράς τις αντοχές σου, ζυγίζεις τα προβλήματα υγείας σφαιρικά και λαμβάνεις υπόψη σου τα πράγματα για τα οποία δεν έχεις επιλογές. Δηλαδή:

α) ο γυναικολόγος λέει τώρα. Οι άλλοι γιατροί τι λένε.

β) έχεις την επιλογή να λείψεις για μεγάλο διάστημα από τη δουλειά σου, εάν λόγω της υγείας σου υπάρξουν επιπλοκές

κλπ, κλπ, κλπ.

 

Δεύτερο παιδάκι θέλαμε σχεδόν όλες, αλλά η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα εχουμε σχεδιάσει. Προσαρμοζόμαστε. Δεν είναι κακό, ούτε πρέπει να νιώσεις ένοχη αν αποφασίσεις να μην προχωρήσεις. Από την άλλη, αν αποφασίσεις να ρισκάρεις, πάλι καλά θα είναι. Εσύ και μόνο εσύ πρέπει να αποφασίσεις. Δεν νομίζω ότι μπορούμε εμείς που είμαστε εκτός να σε συμβουλέψουμε αντικειμενικά.

 

Καλή επιτυχία σε ό,τι και αν αποφασίσεις.

 

Οι αλλοι γιατροι μου λενε οτι μπορω, αλλα πρεπει να κανω συνεχεια εξετασεις και να παιρνω αγωγη. Με τη δουλεια δεν ειναι προβλημα για μετα, εχω αδεια αρκετο καιρο αλλα μεχρι τον 6ο πρεπει να παιρνω αδειες απο τον ΕΟΠΠΥ (αν υπαρχει τοτε).

Το βασικο ειναι η ψυχολογικη και σωματικη κουραση που θα υποστω απο το συνδιασμο

εργασια οσους μηνες πρεπει-παιδι-εγκυμοσυνη-αρρωστος συγγενης-διαρκως εξετασεις-καθημερινα φαρμακα-καισαρικη.

Βασικα υπαρχει τροπος να το παρω ετοιμο 6 μηνων? πλακα κανω.

Θελω πολυ η μικρη να αποκτησει αδερφακι, ειναι σημαντικο. Ομως μην κλαταρει η μαμα φοβαμαι.

[ΑΝΝΑ24]

Καλησπέρα! Το θέμα με την υγεία σου το έχεις ρυθμίσει? Έχεις βρει ακριβώς τι συμβαίνει, και τι αντιμετώπιση χρειάζεται? Υπάρχουν φάρμακα που θα πρέπει να σταματήσεις σε περίπτωση εγκυμοσύνης, και αν ναι, τι επίπτωση μπορεί να έχει αυτό στην υγεία σου?

Είσαι σε θέση να μην παίρνεις φάρμακα για κάθε μήνα προσπάθειας από τις γόνιμες μέρες μέχρι να εμφανιστεί (ή όχι ) η περίοδος?

Αν έχεις την απάντηση στα παραπάνω, άρχισε να σκέφτεσαι για το τι θα κάνεις. Αν τα πράγματα είναι ακόμα ασταθή, περίμενε να βρεις τη σειρά σου με τα δικά σου θέματα πρώτα. Το ξέρω πολύ καλά αυτό το όψιμο βιολογικό ρολόι δεύτερης ευκαιρίας, είμαι στην ίδια ηλικία και μένα η κόρη μου κοντεύει τα πέντε, και ξαφνικά, ενώ δεν έκανα καμμία σκέψη γύρω από το δεύτερο παιδί, ξαφνικά άρχισα να ξύνομαι. Είναι δύσκολο για μας, και το ναι και το όχι.

Τσέκαρέ το με όλους τους γιατρούς που εμπλέκονται και μη βιαστείς. Τι 40, τι 41, αν είναι να' ρθει, θα' ρθει.

[Χαρά-Μαρία]

Καλησπέρα! Το θέμα με την υγεία σου το έχεις ρυθμίσει? Έχεις βρει ακριβώς τι συμβαίνει, και τι αντιμετώπιση χρειάζεται? Υπάρχουν φάρμακα που θα πρέπει να σταματήσεις σε περίπτωση εγκυμοσύνης, και αν ναι, τι επίπτωση μπορεί να έχει αυτό στην υγεία σου?

Είσαι σε θέση να μην παίρνεις φάρμακα για κάθε μήνα προσπάθειας από τις γόνιμες μέρες μέχρι να εμφανιστεί (ή όχι ) η περίοδος?

Αν έχεις την απάντηση στα παραπάνω, άρχισε να σκέφτεσαι για το τι θα κάνεις. Αν τα πράγματα είναι ακόμα ασταθή, περίμενε να βρεις τη σειρά σου με τα δικά σου θέματα πρώτα. Το ξέρω πολύ καλά αυτό το όψιμο βιολογικό ρολόι δεύτερης ευκαιρίας, είμαι στην ίδια ηλικία και μένα η κόρη μου κοντεύει τα πέντε, και ξαφνικά, ενώ δεν έκανα καμμία σκέψη γύρω από το δεύτερο παιδί, ξαφνικά άρχισα να ξύνομαι. Είναι δύσκολο για μας, και το ναι και το όχι.

Τσέκαρέ το με όλους τους γιατρούς που εμπλέκονται και μη βιαστείς. Τι 40, τι 41, αν είναι να' ρθει, θα' ρθει.

 

Ξερω τι εννοεις και ηταν η πρωτη μου σκεψη. Μου πηρε 2 χρονια να το διερευνησω-2 χρονια καθυστερησης ηδη δηλαδη στο να κανω το δευτερο. Καπου εχουμε καταληξει πλεον.Το προβλημα ειναι οτι η αγωγη για οστεοπορωση επηρεαζει την αναιμια και το αντιθετο κλπ αλλα μου ειπαν οι γιατροι οτι μπορω να προχωρησω σε εγκυμοσυνη και να μη φοβαμαι. Οι ηπαρινες, ο σιδηρος, το ασβεστιο, η διαιτα για ζαχαρο δεν την αποκλειουν. Εγω ειμαι που δισταζω γιατι ολα αυτα μου παρουσιαστηκαν μετα απο την πρωτη εγκυμοσυνη.

[ΑΝΝΑ24]

Ξερω τι εννοεις και ηταν η πρωτη μου σκεψη. Μου πηρε 2 χρονια να το διερευνησω-2 χρονια καθυστερησης ηδη δηλαδη στο να κανω το δευτερο. Καπου εχουμε καταληξει πλεον.Το προβλημα ειναι οτι η αγωγη για οστεοπορωση επηρεαζει την αναιμια και το αντιθετο κλπ αλλα μου ειπαν οι γιατροι οτι μπορω να προχωρησω σε εγκυμοσυνη και να μη φοβαμαι. Οι ηπαρινες, ο σιδηρος, το ασβεστιο, η διαιτα για ζαχαρο δεν την αποκλειουν. Εγω ειμαι που δισταζω γιατι ολα αυτα μου παρουσιαστηκαν μετα απο την πρωτη εγκυμοσυνη.

 

 

Θαύμα. Δηλαδή ή από σίδηρο θα ξεμείνεις ή από κόκκαλα? Συγνώμη που κάνω πλάκα, απλά είμαστε αρκετά βίοι παράλληλοι, εγώ έχω άσθμα, ΓΟΠ (γαστροοισοφαγική παλλινδρόμηση) και φερριτίνη στα Τάρταρα και είμαι μονίμως με αγωγές. Από τη μία λιγουρεύομαι να ξαναζήσω όσα έζησα με τη γέννηση της μικρής και από την άλλη φοβάμαι, άσε που δεν ξέρω αν θα κάτσει και μπω σε στεναχώριες στα καλά καθούμενα.

Να πω το ωραίο και σούπερ υπεύθυνο: κάντε μερικές προσπάθειες και άστο στην τύχη ( στο Θεό, στη μοίρα, στη φύση, στο σύμπαν που συνομωτεί).

Χωρίς αστεία, δεν υπάρχει απάντηση, γιατί κανείς δεν ξέρει πόσο και αν θα σαραβαλιαστείς. Το σίγουρο είναι ότι αποκλείεται να μετανιώσεις αν κάνεις μωράκι, η δουλειά τα ίδια χάλια θα έχει έτσι κι αλλιώς και αφού είσαι τόσο προσεκτική το πιθανότερο είναι ότι θα τα πας καλά. Η κολλλητή μου έκανε δίδυμα, της βγήκαν ένα κάρο παρόμοια προβλήματα (οστεοπενία, θυροειδής, έλλειψη βιταμίνης D) και έμεινε καπάκι έγκυος ξανά απρόβλεπτα, αλλά η 2η εγκυμοσύνη δεν την επηρέασε καθόλου, όπως ήταν μετά την πρώτη είναι ακόμα.

Πάντως ό,τι και να κάνεις άκου μόνο τον εαυτό σου, και κυρίως μη νιώθεις υποχρεωμένη να το κάνεις για τη μικρή. Εγκυρες μελέτες δείχνουν ότι τα μοναχοπαίδια μπορούν να μεγαλώσουν μια χαρά το ίδιο ευτυχισμένα όπως τα παιδιά πολυμελών οικογενειών. ( Το έχω ψάξει γιατί με συμφέρει).

[Χαρά-Μαρία]

Θαύμα. Δηλαδή ή από σίδηρο θα ξεμείνεις ή από κόκκαλα? Συγνώμη που κάνω πλάκα, απλά είμαστε αρκετά βίοι παράλληλοι, εγώ έχω άσθμα, ΓΟΠ (γαστροοισοφαγική παλλινδρόμηση) και φερριτίνη στα Τάρταρα και είμαι μονίμως με αγωγές. Από τη μία λιγουρεύομαι να ξαναζήσω όσα έζησα με τη γέννηση της μικρής και από την άλλη φοβάμαι, άσε που δεν ξέρω αν θα κάτσει και μπω σε στεναχώριες στα καλά καθούμενα.

Να πω το ωραίο και σούπερ υπεύθυνο: κάντε μερικές προσπάθειες και άστο στην τύχη ( στο Θεό, στη μοίρα, στη φύση, στο σύμπαν που συνομωτεί).

Χωρίς αστεία, δεν υπάρχει απάντηση, γιατί κανείς δεν ξέρει πόσο και αν θα σαραβαλιαστείς. Το σίγουρο είναι ότι αποκλείεται να μετανιώσεις αν κάνεις μωράκι, η δουλειά τα ίδια χάλια θα έχει έτσι κι αλλιώς και αφού είσαι τόσο προσεκτική το πιθανότερο είναι ότι θα τα πας καλά. Η κολλλητή μου έκανε δίδυμα, της βγήκαν ένα κάρο παρόμοια προβλήματα (οστεοπενία, θυροειδής, έλλειψη βιταμίνης D) και έμεινε καπάκι έγκυος ξανά απρόβλεπτα, αλλά η 2η εγκυμοσύνη δεν την επηρέασε καθόλου, όπως ήταν μετά την πρώτη είναι ακόμα.

Πάντως ό,τι και να κάνεις άκου μόνο τον εαυτό σου, και κυρίως μη νιώθεις υποχρεωμένη να το κάνεις για τη μικρή. Εγκυρες μελέτες δείχνουν ότι τα μοναχοπαίδια μπορούν να μεγαλώσουν μια χαρά το ίδιο ευτυχισμένα όπως τα παιδιά πολυμελών οικογενειών. ( Το έχω ψάξει γιατί με συμφέρει).

 

 

Κοιτα δεν θελω να μπω σε ιατρικες λεπτομερειες αλλα δεν ειναι τοσο απλο οσο ακουγεται, το πιο επικινδυνο ειναι η ιδια η καισαρικη και χρειαζεται να ειναι εκει οπως γραφω παραπανω και χειρουργος. Γενικα οι γιατροι μου εδωσαν το ΟΚ, αλλα σε στυλ «αν μπορεις απεφυγε το, αλλα επειδη δεν μπορω να πω σε μια γυναικα να μην κανει παιδι αν θελεις καντο και θα το αντιμετωπισουμε, βλεποντας και κανοντας». Ο αντρας μου αν και θελει πολυ δευτερο, μου ξεκαθαρισε οτι αν ειναι ετσι τα πραγματα, να αποφασισω μονη μου, γιατι εχουμε και το πρωτο φυσικα που χρειαζεται μια υγιη μαμα!! Ειμαι σε διλημμα σιγουρα.

[lovely people]

Καλημέρα,

 

Εγώ θα το δούλευα ανάποδα...Δηλαδή.. Είσαι σίγουρη οτι δεν θες δεύτερο παιδί;;Αν ναι πρέπει να το πάρεις απόφαση και να πάψεις να βασανίζεσαι. Δεν είναι κακό να έχεις μονο 1 παιδί.

Αν δεν είσαι σίγουρη και κάτι μέσα σου σε τρώει..κλείσε τα μάτια και κάντο. Οι 9 μήνες περνάν αέρας..

Απο τα μνματα σου όμως αυτό που μου βγάζεις είναι οτι δεν είσαι έτοιμη να μπεις σε μια τέτοια κατάσταση (της εγκυμοσύνης εννοώ).

[LA LATINA]

Γειά σου φίλη μου

Θα ήθελα να σου πω τη γνώμη μου κι εγώ, μακάρι να σου χρησιμεύσει. Πρώτα απ' όλα δεύτερο παιδί δεν κάνουμε ούτε για να έχει παρέα το πρώτο, ούτε γιατί μας προτρέπουν φίλοι και συγγενείς. Και τα μοναχοπαίδια μια χαρά παιδιά είναι και μην κολλάμε σε ταμπέλες.

Δεύτερον και μιλάω από προσωπική πείρα, τα παιδιά θέλουν πάνω απ όλα και πρώτα απ όλα μια υγιή και δυνατή μανούλα! Σου το λέω, γιατί εγώ μετά τη δεύτερη εγκυμοσύνη έκανα μια ωραιότατη έξαρση σε μια νόσο που με ταλαιπωρεί, (όχι οτι εσύ έχεις κάτι τέτοιο προς Θεού), και ζήσαμε πολύ δύσκολες στιγμές γιατί ήμουν πολύ χάλια. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα στην εγκυμοσύνη πέφτει, οτι και να κάνουμε, και είναι πολύ επικίνδυνο εάν ήδη έχεις θέματα. Θα σου πρότεινα λοιπόν, να το σκεφτείς πολύ καλά, να το ξεσκονίσεις ιατρικά, και μόνο τότε να πάρεις την απόφαση, ώστε να μη ρισκάρεις την υγεία σου. Και δέκα παιδιά να κάνεις, αλλά να μπορείς να τα φροντίσεις κοπέλα μου! Καλή τύχη σου εύχομαι !

[ioanna81]

εγω παντως ειμαι της πιο συντηρητικης αποψης και λεω πως αν υπαρχουν προβληματα υγειας καλο ειναι να μη ρισκαρεις, μη παμε για μαλλι και βγουμε κουρεμενοι. Αυτο βεβαια ειναι δικο μου σκεπτικο αλλα απο τη στιγμη που δεν εισαι ετοιμη (γιατι αν ησουν απλα θα το εκανες και δεν θα ρωταγες) ισως ειναι καλυτερο να το καθυστερησεις λιγο και να το σκεφτεις παλι αργοτερα. Δεν λεω να περασουν χρονια αλλα δουλεψε το λιγο στο μυαλο σου, σκεψου τα υπερ και τα κατα και παρε τις αποφασεις σου χωρις να σε επηρεαζει κανεις. Αλλα καλυτερα ενα παιδι και υγιη μαμα παρα δυο και με πολλα προβληματα

[Χαρά-Μαρία]

Ευχαριστω για τις απαντησεις κοριτσια. Βασικα θελω πολυ να κανω δευτερο. Απλα, περιμενα να εχω περισσοτερο χρονο για να προετοιμαστω ψυχολογικα για την ταλαιπωρια. Επισης, δεν ηξερα οτι εχει και τοσο ρισκο. Αν δεν μου ειχε πει το «τωρα ή ποτε», θα το αφηνα λιγο ακομα. Αλλα οποτε σκεπτομαι το ενδεχομενο να μην ερθει ποτε το δευτερο, στεναχωριεμαι.

[marita77]

Εχω μιλησει σε αλλα θεματα για το ψυχολογικα που μου βγηκαν αφοτου γεννησα το πρωτο μου παιδι. Εγω ηθελα να κανω δευτερο για να εχει το πρωτο μου αδερφακι λογω επιλοχειας αργησα πολυ να καταλαβω ποσο ωραιο ειναι να εισαι μαμα. Και το καταλαβα αφου γεννησα το δευτερο βεβαια και στο δευτερο την πηρα την αγωγη μου οπως μου ειχε πει και ο ψυχίατρος που μεπαρακολουθουσε οτι θς το ξαναπαθαινα. Το αποτελεσμα με δικαιωσε εχω δυο γλυκα αγορακια και καταλαβα ποσο ομορφο ειναι να εχεις παιδια. Στη δευτερη εγκυμοσυνη περασα πολυ ασχημα αλλα το αυτο που ζω αν ειχα ακουσει το γιατρο που μου ειχε πει πως αν με ειχε γυναικα του δεν θα με εβαζε σε διαδικασια για δευτερο, τωρα δε θα το ζουσα. Μετρα τις δυναμεις σου το σιγουρο ειναι πως δε θα το μετανιωσεις εκτος και αν πια τιθεται θεμα ζωης.