Νηπιαγωγός: Δεν συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά!!!!

[Νατασούλα]

......

[Νατασούλα]

Καλησπέρα σας.

Η κορούλα μου αν και μικρή (3 ετών και 9 μηνών) ξεκίνησε φέτος δημόσιο προνήπιο.

Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, η μικρή τρελαινόταν για το σχολείο, ώσπου την χτύπησαν..... και όχι μια αλλά αρκετές φορές, μέχρι που την δάγκωσαν και της έκαναν πληγή!!!!! Η μικρή από τότε δεν θέλει να πάει σχολείο, γκρινιάζει συνέχεια και έχει μια γενικότερη άρνηση για το νήπιο. Εγώ από την πλευρά μου προσπάθησα να την βοηθήσω μιλώντας της συνέχεια για τα θετικά του σχολείου, αλλά η κορούλα μου προτιμά να κάνει άλλα πράγματα εκτός από το σχολείο.

Χθες το μεσημέρι πήγα να την πάρω και η μικρή εμφανίστηκε στην κυριολεξία μέσα στην βρώμα..... Της ήρθε καταρροή (μάλλον κόλλησε ίωση) με αποτέλεσμα να είναι βρώμικο το προσωπάκι της (που όρεξη να την καθαρίσουν), τα ρούχα της μέσα στην βρώμα και με ένα παπούτσι ...... Μετά την αρχική έκπληξή μου την ρωτώ που είναι το παπούτσι της και ξέσπασε σε κλάματα. Ρωτάω τη δασκάλα και εκείνη αρχίζει να μου λέει ένα σωρό άλλα πράγματα εκτός από το θέμα του παπουτσιού, κατηγορώντας συνέχεια το παιδί ότι δεν κάθεται φρόνιμα, χτυπάει, βγάζει τη γλώσσα της, δεν μιλάει καθαρά, έχει μωρουδιακή συμπεριφορά, δεν μαζεύει τα πράγματά της και πολλά άλλα!!!! Στάθηκα ωστόσο σε κάτι που είπε σχετικά με την συμπεριφορά της, μου είπε πως δεν συνεργάζεται. Είπε πως παίζει με τα παιδιά, αλλά όταν τα βάζει σε ομάδες δεν ακολουθεί, δεν συνεργάζεται. Της εξήγησα πως μπορεί να παίζει ρόλο και το γεγονός πως είναι μικρή ακόμα και είναι ανώριμη, αλλά δεν το δεχόταν. Της είπα επίσης πως επειδή είναι αντιδραστικό παιδί, μπορεί να το κάνει επίτηδες επειδή την χτυπούν. Ούτε αυτό το δέχτηκε.

Αφού είχαμε μια συζήτηση σε λίγο έντονο ύφος, κυρίως επειδή αναφέρθηκε στον ρόλο μου ως μητέρα και ότι δεν κάνω σωστά τη δουλειά μου ή πως κάτι άλλο συμβαίνει στο σπίτι μας , μου έδωσε συμβουλές του τύπου να έχει επαφές με παιδιά της ηλικίας της και να της μιλώ με θετικά λόγια για το σχολείο (λες και εγώ έκανα κάτι άλλο).

Και εδώ σας ρωτώ, σας έχει τύχει το παιδάκι σας ή άλλο γνωστό παιδί να μην συνεργάζεται με παιδιά της ηλικίας του; Και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε; Μήπως πρέπει να ζητήσω την συμβουλή παιδοψυχολόγου;

Σημείωση: Η μικρή είναι μοναχοπαίδι και παίζει συνήθως με παιδιά μεγαλύτερα από αυτήν χωρίς κανένα πρόβλημα. Επίσης παρακολουθεί μαθήματα μπαλέτου από πέρυσι επίσης χωρίς κανένα πρόβλημα.

Περιμένω τις απαντήσεις σας, γιατί η αλήθεια είναι πως με άγχωσε......

[MarcoPolo]

Αφου ξεκινήσατε πρίν λίγες εβδομάδες φαντάζομαι οτι ακόμα το παιδάκι σου είναι σε φάση προσαρμογής και είναι και μικρότερο απο τα υπόλοιπα. Μου φαίνεται πάρα πολύ νωρίς για να την κρίνει τόσο αυστήρα η παιδαγωγός. Το παιδάκι ισώς χρειάζεται χρόνο για να αρχίσει να αλληλεπιδρά με τα άλλα παιδάκια. Δεν γίνονται ολα με το πάτημα κουμπιού και ο ρόλος της νηπιαγωγού αυτός ειναι να την βοηθήσει να ενσωματωθεί.

 

Έχε απο κοντά το παιδί για να σου μιλάει μπας και καταλάβεις πως νιώθει και τι ακριβώς γίνεται μέσα στην τάξη. Πάντως θεωρώ πολύ βιαστική την νηπιαγωγό στο να βγάλει συμπεράσματα για την οικογένεια σου και το παιδί.

[mmdad]

Να το αντιμετωπισεις με υπομονη. Και εμενα το τετραχρονο μου που ειναι ιδιετερα κοινωνικο και ανετο με τους αλλους ειναι καποιες φορες μονο του στο δειαλειμα. Στο σχολειο παει 2-3 βδομαδες? Θα συνηθισει και θα κανει παρεςς. Μπορει οχι με ολους αλλα τουλαχιστον με ενα δυο παιδακια (αν πιστευεις οτι το εχει στοχοποιησει η δασακαλα θα εχετε δυσκολη χρονια - ο μεγαλος μου γιος ηταν καπως δυσκολος και ηταν ο συνηθης υποπτος για οτι συνεβαιναι - οχι οτι ηταν αγγελουδι βεβαια)

Το οτι ειναι μοναχοπαιδι μπορει οντως να ειναι ενα θεμα (και εγω ειμαι) γιατι ισως να μην εχει μαθει να μοιραζεται - αλλα θα μαθει! Το οτι κανει παρεα με μεγαλυτερα παιδακια δεν λεει και πολλα γιατι μπορει οντως να την αντιμετωπιζουν σαν μικροτερη σιγουρα αλλο ειναι να ειναι ολα 4αχρονα.

[miriki]

Εννοείται ότι το παιδί βρίσκεται σε φάση προσαρμογής. Παρόλα αυτά το ότι η νηπιαγωγός σου είπε αυτά που σου είπε δεν εννοεί ότι θα μείνει για πάντα έτσι. Πολλές φορές όταν παρατηρούμε κάτι σε ένα παιδί προσπαθούμε να δούμε τι κρύβεται πίσω από αυτό. Έτσι μπορεί να είναι απλώς η ανωριμότητα της ηλικίας ή "κάτι άλλο" όπως λες εσύ, δηλ μετακόμιση, μικρότερο αδελφάκι, μπαμπάς ή μαμά που δουλεύει πολύ, κάτι που να αναστατώνει το παιδί. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι κατηγορεί το γονιό για κάτι.

 

Κι εγώ μιλάω με τους γονείς στην αρχή της χρονιάς προσπαθώντας να καταλάβω πώς θα βοηθήσω τα παιδιά κι όχι πώς θα κατηγορήσω ή θα χρεώσω το γονιό.

 

Το ότι κάνει παρέα με μεγαλύτερα παιδιά δε βοηθάει και πολύ γιατί συνήθως τα μεγαλύτερα υποχωρούν μπροστά στα μικρότερα.

[naina]

Εγω θα το επαιρνα το παιδι μου απο αυτο το σχολειο (συγγνωμη κιολας). Δεν μπορω να διανοηθω οτι το παιδι μου ειναι καπου που τρεχει η μυτη του και εχει πασαλειφτει και κανενας δε νοιαζεται και τριγυρναει με ενα παπουτσι και μεσα στη βρωμα. Αυτος δεν ειναι χωρος για το δικο μου το παιδι. Αν ημουν εγω σ΄αυτο το χαλι φυσικα και δεν θα ηθελα να ξαναπαω σ΄αυτο το σχολειο. Τα μικρα (και τα μεγαλα) παιδακια τα παιρνουν οι δασκαλες με το καλο δεν τα παρατανε στην τυχη τους. Εγω θα εψαχνα για ενα καλυτερο περιβαλλον που θα χτισει την εμπιστοσυνη του παιδιου στο σχολειο. Αυτο το σχολειο κατα τη γνωμη μου δεν θα το αγαπησει ποτε. Μη βαλετε τις φωνες αλλα πιστευω οτι η ηλικια των 3 ειναι πολυ τρυφερη για να δημιουργουμε τετοια βιωματα σε ενα παιδι. Δεν νομιζω οτι προκειται για αδυναμια προσαρμογης αλλα για αυτοαμυνα σε ενα δυσαρεστο περιβαλλον.

Καλα η νηπιαγωγος αχαρακτηριστη δεν το συζηταω.

[elenip]

Νομίζω ότι για το καλό του παιδιού θα πρέπει να υπάρξει (εάν είναι εφικτό) μία καλή συνεργασία με τη νηπιαγωγό... και εγώ μητέρα σε μοναχοπαίδι είμαι και είμαι σίγουρη το να πας να παίρνεις το παιδί με τις μύξες και μέσα στην βρώμα δεν είναι και ότι καλύτερο... το θέμα της βρωμιάς βέβαια έχει να κάνει σε όλα τα παιδιά... δηλ. εάν παίζουν σε αυλή κλπ είναι λογικό να λερωθούν... ή αν τρώνε κλπ ... αυτό στο οποίο θα πρέπει να εστιάσεις είναι πρώτον το θέμα με τα χτυπήματα.. δηλ. όταν ήρθε πρώτη φορά στο σπίτι και σου είπε ότι την χτύπησαν μίλησες με το σχολείο να δεις τι γίνεται? σου είπαν ποτέ ότι υπάρχει θέμα με άλλα παιδάκια? μην νομίζεις ότι όλοι οι νηπιαγωγοί είναι και παιδοψυχολόγοι για να κάθονται να ασχολούνται με το κάθε παιδάκι ξεχωριστά... π.χ. εσένα επειδή είναι μοναχοπαίδι στο σχολείο θα τα βρει σκούρα σίγουρα γιατί από την καλομαθησιά του ενός θα πρέπει να μπει σε ομάδα, να μοιραστεί που μέχρι τώρα δεν τέθηκε ποτέ θέμα να χρειάζεται να μοιραστεί κλπ.. επίσης μία νηπιαγωγός βλέπει συνήθως το αποτέλεσμα... δεν ξέρει τι γίνεται σε κάθε σπίτι και δεν νομίζω ότι θα μπει και στην διαδικασία να το ψάξει.. εννοώ ότι καταλαβαίνω ότι σε πείραξε που αμφισβήτησε την ικανότητά σου ως μητέρα και υπονοούσε διάφορα αλλά με τόσα που έχουν δει τα μάτια τους πιστεύω ότι σε συγκεκριμένες συμπεριφορές σε όλους τους γονείς τα ίδια λένε.... εμένα αυτό που με πείραξε σε όλο αυτό είναι πως εάν η νηπιαγωγός "είδε" από την αρχή ότι το παιδί μπορεί π.χ. να μην συνεργάζεται να μην θέλει να μπει σε ομάδα κλπ περίμενε από εσένα να πας να την βρεις για να στο πει? και εάν εσύ δούλευες και δεν πήγαινες ποτέ στο σχολείο και το παιδί το έπαιρνε κάποιος άλλος τι θα γινόταν? πάντοτε βέβαια έχει να κάνει και με την εαυσθησία του κάθε παιδαγωγού, εγώ θα σου πρότεινα να μιλάς μαζί της για την εξέλιξη του παιδιού και μαζί να αντιμετωπίζετε το οποιοδήποτε θέμα προκύπτει.. αυτή από το σχολείο και εσύ από το σπίτι.... προσωπικά δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι την βοήθεια του παιδοψυχολόγου σε αυτή την φάση... για το θέμα του σχολείου θα πρέπει να υπάρξει θετικό κλίμα και στο σπίτι (που από ότι κατάλαβα υπάρχει) και κυρίως στο σχολείο... εάν δεις ότι δεν βγάζεις άκρη με την νηπιαγωγό εγώ θα μίλαγα στον διευθυντή (αλλά πολύ αργότερα, εάν δηλ. έβλεπα ότι υπάρχουν προβληματικές συμπεριφορές και η νηπιαγωγός δεν κάνει τίποτε γι΄αυτό)....

[miriki]

Πόσα παιδιά είναι στο τμήμα;

Η γνώμη μου είναι να κλείσεις ραντεβού με τη δασκάλα και να πας να τη δεις χωρίς το συρφετό παιδιών που σχολάνε, μαμάδων που τα παίρνουν, αδελφών που κάνουν πλάκα κλπ. Ειδικά τον πρώτο καιρό οι ώρες της προσέλευσης και της αποχώρησης είναι ώρες τρέλλας. Φοβάσαι μη σου ξεφύγει και κανένα, λίγα γίνονται;

 

Σπανίως στο νηπιαγωγείο σκουπίζουμε εμείς τα παιδιά. Τα ενθαρρύνουμε να το κάνουν μόνα τους και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι σας μίλησαν για αυτοεξυπηρέτηση. Αν τώρα και είναι και πολλά τα παιδιά μέσα στην τάξη, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνει. Επίσης όπως κάνει προσαρμογή το δικό σου παιδάκι έτσι κάνουν και τα άλλα και οι ξυλιές και οι δαγκωνιές μεταξύ τους ενίοτε πάνε σύννεφο. Προσπαθείς λοιπόν να τα φέρεις στα ίσα τους όσο πιο γρήγορα γίνεται, αλλά δεν υπάρχει διακόπτεις να πατήσεις.

 

Πήγανε λοιπόν και μίλα στη δασκάλα, αλλά άκου κιόλας για να δεις πώς θα τα καταφέρετε μαζί.

[Νατασούλα]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις!!!! Δεν ξέρετε πόσο με βοηθάτε.

Miriki το τμήμα της κόρης μου έχει 18 παιδάκια, η πλειοψηφία τους νήπια. Μιλήσαμε με την νηπιαγωγό όταν είχαν φύγει όλα τα παιδάκια και οι μαμάδες που είχε ησυχία, αλλά δεν μου άρεσε που καταλογίζει ευθύνες από την αρχή και χωρίς να λάβει υπόψη της κάποιους παράγοντες. Και όπως λες, δεν έχουν τα παιδάκια μας κάποιον διακόπτη που μόλις τον πατήσουμε έρχονται όλα όπως τα θέλουμε. Όσο για την αυτοεξυπηρέτηση, ναι η κορούλα μου έχει μάθει κάποια βασικά, όπως να πηγαίνει τουαλέτα μόνη της (τσίσα), να πλένει χεράκια, να βάζει - βγάζει τα παπούτσια της, να τρώει μόνη της, να σκουπίζει τη μύτη της. Αλλά χρειάζεται λίγη βοήθεια ακόμα, ειδικά με τη μυτούλα της και ειδικά όταν η καταρροή είναι έντονη!!!!!!!!!

Elenip βεβαίως και μίλησα με την δασκάλα για τα χτυπήματα, αλλά κυρίως για τη δαγκωνιά. Έδειξε να συμμερίζεται το όλο θέμα, αλλά η απάντησή της ήταν ότι δεν μπορεί να ελέγξει όλα τα παιδιά. Της είπα απλά να έχει το νου της στα πιο μικρά που είναι και τα πιο αδύναμα συνήθως, αλλά εκείνη μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο .

Naina σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά με τον σύζυγό μου πως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση της πλήρης αδιαφορίας, να πάμε τη μικρή σε ένα ιδιωτικό νήπιο που εκεί ελπίζουμε πως θα ασχοληθούν περισσότερο με το παιδί μας. Θα αφήσουμε όμως ένα χρονικό περιθώριο 2-3 μηνών να δούμε αν τελικά βελτιωθεί η κατάσταση, αν όχι...... δυστυχώς μετά δεν θα αφήσω το παιδί εκεί.

Σήμερα το παιδί έκλαιγε και δεν ήθελε να πάει σχολείο, ήθελε να πάει στο μικρό σχολείο όπως έλεγε (εννοεί τον παιδικό σταθμό που πήγαινε πέρυσι για 8 μήνες και στην κυρία που υπερ-αγαπούσε) και πραγματικά στενοχωρήθηκα. Προσπάθησα να μην το δείξω και αφού την πήρα με το καλό και την ηρέμησα, άρχισα να της λέω πάλι πόσο ωραίο είναι το σχολείο και πόσους φίλους θα κάνει και τι υπέροχα που ζωγραφίζουν και και και. Το μεσημέρι που την πήρα ήταν σε καλύτερη κατάσταση, πιο ήρεμη θα έλεγα......

Miriki το ότι βρίσκεται σε φάση προσαρμογής, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι η ανωριμότητά της ως προς την ηλικία της. Πραγματικά τίποτα άλλο. Ούτε άλλο αδερφάκι έχει έρθει στο σπίτι, ούτε μετακόμιση έχουμε, ούτε τίποτα, καμία αλλαγή. Και μέσα στο σπίτι μας έχουμε ηρεμία, ούτε τσακωνόμαστε, ούτε μιλάμε άσχημα, ούτε άσχημες εικόνες την αφήνουμε να βλέπει. Ο πατέρας της μόνο που αργεί πολύ και λόγω δουλειάς τον βλέπει ελάχιστα μέσα στην ημέρα, σχεδόν μια-δυο ώρες.

Mmdad και Marco Polo και εγώ πιστεύω πως θα συνηθίσει... απλά θέλει χρόνο και υπομονή που ίσως η συγκεκριμένη δασκάλα δεν έχει την όρεξη να διαθέσει. Και πέρυσι στον δημοτικό παιδικό σταθμό στην αρχή για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεν συνεργαζόταν, αλλά είχε μια καταπληκτική δασκάλα που ασχολήθηκε μαζί της και το παιδί συνήθισε πάρα πολύ εύκολα. Βρήκε τα κουμπιά της!!!!!! Θυμάμαι πως μου είχε μιλήσει για προσαρμογή και πως πολλά παιδάκια την βγάζουν ακόμα και μέρες μετά. Και το θέμα είναι πως τα συζήτησα όλα αυτά με την νηπιαγωγό, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως σκέφτεται. Ίσως να μην έχει και όρεξη να ασχοληθεί όπως προείπα και της φαίνεται πιο εύκολο να ρίξει ευθύνες στους γονείς από το να προσπαθήσει να ενσωματώσει τα καινούργια παιδάκια στον ρόλο του σχολείου. Ίσως να βγάζει το πρόγραμμά της καλύτερα με πιο ήρεμα παιδάκια και όχι με αυτά που αντιδρούν για τον Α ή Β λόγο.

Και να σας πω την αλήθεια με όλη αυτήν την κατάσταση, φοβάμαι μήπως η μικρή σε αυτήν την τόσο τρυφερή ηλικία δεν αγαπήσει το σχολείο..... τότε είναι που θα δυσκολέψουν τα πράγματα!!!!!!

[miriki]

Είναι λίγα τα παιδιά, όντως. Αν βέβαια έχει δυο τρία πολύ δύσκολα παιδιά μέσα τα πράγματα εκτροχιάζονται εύκολα. Καλά έκανες και της τα είπες όλα αυτά, αν ήμουν στη θέση της θα πρόσεχα κι εγώ λίγο παραπάνω αν μπορούσα. Το ιδιωτικό πάντως μόνο αν έχει καλύτερη αναλογία προσωπικού/παιδιά σκέψου το. Συνήθως στα μικρά σχολεία η αναλογία κόστους/ ποιότητας υπηρεσιών δεν είναι και κάτι το σπουδαίο....

[naina]

Δεν ξερω πως ειναι τα οικονομικα σας αλλα αν αυτα το επιτρεπουν καλυτερο ειναι να εξασφαλισετε καλυτερες συνθηκες για το παιδι. Δεν εννοω μονο το συγκεκριμενο θεμα. Μπορει τελικα σε κανενα μηνα το παιδι να ειναι καλυτερα. Δεν εχει σημασια ομως για μενα μονο αυτο. Ο παιδικος δεν ειναι μονο για να περναει το παιδι ευχαριστα καποιες ωρες. Εχει να κανει με κανονες, αξιες, ομαδικοτητα, δημιουργικοτητα και πολλα αλλα. Πιστευετε οτι ο συγκεκριμενος σταθμος θα τα δωσει αυτα στο παιδι; Μην υποτιματε το ρολο αυτου του σταδιου. Εγω αυτο εκανα σε καποιο βαθμο και οταν το παιδι μεγαλωσε καποια χρονια καταλαβα πραγματικα τη σημασια του παιδικου σταθμου στην ωριμανση του (και σε πολλα αλλα επισης). Δεν υπονοω οτι αναγκαστικα ενας ιδιωτικος σταθμος ειναι καλυτερος απο ενα δημοσιο, απλα μια αλλη επιλογη μπορει να εχει καποιο παραπανω κοστος (μεταφορικο η αμεσα οικονομικο).

[vicks]

Νατασούλα καλημέρα και από εμένα.Το πιο πιθανό να πάθαινα και εγώ ένα σοκ εάν ήταν να πάρω την κορούλα μου από το σχολείο και να την έβλεπα κλαμμένη..Κάθε γονιός θα περίμενε να παραλάβει ένα παιδάκι με χαμόγελο και φουλ ενέργεια και όχι ταλαιπωρημένο και με ένα παπούτσι :)!Έχεις προσπαθήσει να μιλήσεις με το παιδί σου ένα απογευματάκι εκεί που κάθεστε ήρεμες, να μάθεις πως ήταν η μέρα του στο σχολείο, εαν περνάει καλά, τί ζωγράφισαν κλπ κλπ. Είναι μεγάλο παιδί και πιστεύω πως άνετα θα μπορούσε να σου περιγράψει το πώς περνάει.Όσο για την νηπιαγωγό την δικαιολογώ έως ένα βαθμό.Θα μπορούσες ίσως ένα πρωινό να πάς η 'ιδια ή να στείλεις κάποιο δικό σου άτομο ότι και καλά ξέχασες να δώσεις κάτι στην μικρή ώστε να τσεκάρεις τι γίνεται (δεν ξέρω βέβαια εάν επιτρέπεται αυτό στα δημόσια). Γενικά δώσε λίγο χρόνο.Τόσο για τους γονείς όσο και για τα μικρα μας ανθρωπάκια το σχολείο είναι μεγάλη αλλαγή.Καλ'η προσαρμογή

[beba09]

Συγνώμη αλλά εμένα η κόρη μου πηγαίνει σε ιδιωτικό παιδικό και την έχουν χτυπήσει άλλα παιδάκια, και ευτυχώς αυτό που χτύπαγε πολύ έχει φύγει (γιατρεία δεν βρίσκαμε) Lol. Τώρα είναι ένα άλλο που χτυπάει αλλά έχει υπάρξει βελτίωσει. Λυπάμαι πολύ και εγώ στην αρχή της έλεγα δεν χτυπάμε δεν κάνουμε κλπ. (όχι ότι χτύπαγε)αλλά της είπα ότι πρέπει να αμύνεται για διαφορετικά δεν γίνεται. Όσο αφορά τα παιδάκια που χτυπούν ή δαγκάνουν να της λες:

- να το λέει αμέσως στην δασκάλα (μπορεί εκείνη την στιγμή να μην το πάρει χαμπάρι)

- να προειδοποιεί το άλλο παιδάκι ότι εάν το ξαναχτυπήσει θα το χτυπήσει και εκείνη

- εάν την πειράξει ξανά να του κάνει ακριβώς το ίδιο (δεν το θεωρώ σωστό αλλά δυστυχώς είδα ότι έτσι δεν γίνεται εύκολος στόχος, το άλλο παιδί βλέπει αντίδραση)

-να λέει στο άλλο παιδάκι ότι είναι κακό αυτό που κάνει και να σταματήσει (δηλαδή να δείξει την δυσαρέσκεια του απέναντι στο παιδί που χτυπάει)

- και τέλος να μην το κάνει παρέα, να μην κάθεται δίπλα του και να αδιαφορεί (μόνο εάν το παιδάκι αλλάξει συμπεριφορά να το δέχεται να κάνει παρέα)

 

να της εξηγήσεις την διαφορά ανάμεσα σε ένα τυχαίο χτύπημα και κάποιο παιδάκι που έχει μάθει με αυτόν τον τρόπο.

 

Αυτό πάντως με το παπούτσι δεν το καταλαβαίνω ούτε εγώ....;;; κοίτα δυστυχώς ή ευτυχώς, γιατί έτσι τα παιδιά γίνονται και πιο υπεύθυνα πρέπει να της εξηγήσεις ότι η δασκάλα έχει πολλά παιδάκια πρέπει να προσέχει τα πράγματα της. Να έχει στην τσαντούλα της μωρομάντηλο, το παγουρίνο της, να είναι λίγο ανεξάρτητη. Να προσέχει που αφήνει την ζακετούλα ή το μπιουφανάκι της (ή το παπούτσι τέλος πάντων).

 

κοίτα στο ιδιωτικό είναι άλλη η φιλοσοφία και εάν μπορείς να το στείλεις κάντο απλά επειδή τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα δεν ξέρω εάν είναι λύση, επίσης δεν πρέπει να δώσεις στο παιδί σου την εντύπωση ότι "ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ" γιατί έτσι θα μάθει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με την "ΦΥΓΗ". Επίσης το ιδιωτικό είναι εξαιρετικό όσο πληρώνεις εάν σου προκύψει οποιοδήποτε θέμα λυπάμαι αλλά δεν έχει τύχει μάλλον να δεις δασκάλα να κάνει μούτρα (εμείς ήμασταν με έσπα και εισπράξαμε μια πολύ άσχημη συμπεριφορά πέρισυ λόγω διαφωνίας στα τροφεία, και μπροστά στο παιδί).

[mariana 30]

Καλησπέρα σας.

Η κορούλα μου αν και μικρή (3 ετών και 9 μηνών) ξεκίνησε φέτος δημόσιο προνήπιο.

Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, η μικρή τρελαινόταν για το σχολείο, ώσπου την χτύπησαν..... και όχι μια αλλά αρκετές φορές, μέχρι που την δάγκωσαν και της έκαναν πληγή!!!!! Η μικρή από τότε δεν θέλει να πάει σχολείο, γκρινιάζει συνέχεια και έχει μια γενικότερη άρνηση για το νήπιο. Εγώ από την πλευρά μου προσπάθησα να την βοηθήσω μιλώντας της συνέχεια για τα θετικά του σχολείου, αλλά η κορούλα μου προτιμά να κάνει άλλα πράγματα εκτός από το σχολείο.

Χθες το μεσημέρι πήγα να την πάρω και η μικρή εμφανίστηκε στην κυριολεξία μέσα στην βρώμα..... Της ήρθε καταρροή (μάλλον κόλλησε ίωση) με αποτέλεσμα να είναι βρώμικο το προσωπάκι της (που όρεξη να την καθαρίσουν), τα ρούχα της μέσα στην βρώμα και με ένα παπούτσι ...... Μετά την αρχική έκπληξή μου την ρωτώ που είναι το παπούτσι της και ξέσπασε σε κλάματα. Ρωτάω τη δασκάλα και εκείνη αρχίζει να μου λέει ένα σωρό άλλα πράγματα εκτός από το θέμα του παπουτσιού, κατηγορώντας συνέχεια το παιδί ότι δεν κάθεται φρόνιμα, χτυπάει, βγάζει τη γλώσσα της, δεν μιλάει καθαρά, έχει μωρουδιακή συμπεριφορά, δεν μαζεύει τα πράγματά της και πολλά άλλα!!!! Στάθηκα ωστόσο σε κάτι που είπε σχετικά με την συμπεριφορά της, μου είπε πως δεν συνεργάζεται. Είπε πως παίζει με τα παιδιά, αλλά όταν τα βάζει σε ομάδες δεν ακολουθεί, δεν συνεργάζεται. Της εξήγησα πως μπορεί να παίζει ρόλο και το γεγονός πως είναι μικρή ακόμα και είναι ανώριμη, αλλά δεν το δεχόταν. Της είπα επίσης πως επειδή είναι αντιδραστικό παιδί, μπορεί να το κάνει επίτηδες επειδή την χτυπούν. Ούτε αυτό το δέχτηκε.

Αφού είχαμε μια συζήτηση σε λίγο έντονο ύφος, κυρίως επειδή αναφέρθηκε στον ρόλο μου ως μητέρα και ότι δεν κάνω σωστά τη δουλειά μου ή πως κάτι άλλο συμβαίνει στο σπίτι μας , μου έδωσε συμβουλές του τύπου να έχει επαφές με παιδιά της ηλικίας της και να της μιλώ με θετικά λόγια για το σχολείο (λες και εγώ έκανα κάτι άλλο).

Και εδώ σας ρωτώ, σας έχει τύχει το παιδάκι σας ή άλλο γνωστό παιδί να μην συνεργάζεται με παιδιά της ηλικίας του; Και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε; Μήπως πρέπει να ζητήσω την συμβουλή παιδοψυχολόγου;

Σημείωση: Η μικρή είναι μοναχοπαίδι και παίζει συνήθως με παιδιά μεγαλύτερα από αυτήν χωρίς κανένα πρόβλημα. Επίσης παρακολουθεί μαθήματα μπαλέτου από πέρυσι επίσης χωρίς κανένα πρόβλημα.

Περιμένω τις απαντήσεις σας, γιατί η αλήθεια είναι πως με άγχωσε......

Νατασούλα καλημέρα και απο εμένα. και εμένα η κόρη μου έχει ακριβώς ίδια ηλικία με τη δική σου και για το λόγο αυτό επειδή είναι απο τα πιό μικρα επέλεξα να τη συνεχίσω το προνήπιο στον παιδικό σταθμό του δήμου μας.Όσον αφορά το θέμα συνεργασίς και η δική μου δεν πολυ παίζει με τα άλλα παιδάκια και ούτε πολυ συμμετεχει στα ομάδικά παιχνίδι.Δώσε λίγο χρόνο στο παιδάκι σου είναι πολύ μικρά ακόμη του χρόνου στο νηπιαγωγέιο που θα ωριμάσουν μπορεί να είναι διφορετικά τα πράγματα.Πάντως όπως και να έχει ,παρακολούθα το θέμα απο κοντά και αν χρειαστεί άλλαξε την σχολείο.Ίσως η νηπιαγωγός δε χειρίζετε σωστά την κατάσταση