Δεν θέλω να παίξω, δεν θέλω να λερώσω τα ρούχα μου!

[mpiskotomama]

Η 3 χρονών κόρη μου (μοναχοπαίδι) ξεκίνησε πάλι φέτος να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Όπως και πέρισυ, έτσι και φέτος οι πρώτες μέρες έχουν κλάμα και άρνηση που ξεπερνιούνται με συζήτηση, αγκαλιές και τις καλές κυρίες που φροντίζουν να την απασχολήσουν όταν εγώ φεύγω από εκεί. Σήμερα το πρωί μου είπε πως δεν θα παίξει, θα κάθεται στο παγκάκι και θα μιλάει με τις κυρίες, πως δεν της αρέσει το παιχνίδι και πως δεν θέλει να λερώνει τα ρούχα της.

Με απασχολεί αυτή η στάση της. Δεν την πίεσα, της είπα πως μπορεί και να μην παίξει. Σκέφτομαι ότι μάλλον με αυτόν τον τρόπο αντιδρά στο ξεκίνημα του σταθμού.

Τι να κάνω; Πώς να την αντιμετωπίσω;

[κοκκινοσκουφίτσα]

Τα ίδια είχα με τον μικρό μου, από τον Οκτ'ωβρη που τον είχα γράψει μέχρι & τον Γενάρη, κάθε πρωί ζούσαμε ένα δράμα.....κλάματα, δεν θα φάω,δεν θα παίξω κλπ.....εφευγα από εκεί ένα ψυχικό ράκος με απίστευτες ενοχές.....Εμαθα όμως από τις δασκάλες αργότερα ότι το παιδί μου δεν είχε κανένα πρόβλημα, όλα τα 'εκανε ,συμμετείχε....αυτά τα έκανε μάλλον για να πειράξει εμένα. Σταμάτησα να του δίνω σημασία & όλα ξεχάστηκαν...τι να πεις τα παιδιά κάνουν πολλά απρόβλεπτα πραγματα & εκει που μας πονάει εκεί μας πατάνε...

[Ράνια Κωστελέτου]

Είναι φανερό ότι η μικρούλα σας βρίσκεται σε φάση προσαρμογής .

Δεν πειράζει που δεν θέλει να λερωθεί , είναι όλα αντιδράσεις διότι δε νιώθει έτοιμη ακόμα . Δείξτε υπομονή και σταθερή συμπεριφορά απέναντί της και ασφαλώς δώστε της το χρόνο που χρειάζεται για να νιώσει έτοιμη για την συμμετοχή της στις δραστηριότητες .

Βοηθείστε τη να αυτονομηθεί και σύντομα θα ενσωματωθεί ομαλά στην ομάδα .

Καλή προσπάθεια !

[mpiskotomama]

Σας ευχαριστώ πολύ! Ώρες ώρες κολλάει το μυαλό και χρειάζεται μια εξωτερική (και πιο ψύχραιμη) βοήθεια!

[nikol*]

Καλησπέρα σας,

 

Ο γιος μου ειναι 29 μηνων και ξεκινησαμε την περασμενη εβδομαδα παιδικο για πρωτη φορα.Ενω πηγε με χαρα γιατι φυσικα δεν καταλαβαινε ακριβως τι θα συμβει (παρολο που του μιλουσαμε ολο το καλοκαιρι) ,εννοειται βγηκε κλαιγοντας ,την 2η μερα μπηκε πιο δυσκολα και την 3η ακομη πιο δυσκολα.3 μερες εχει παει μεχρι τωρα.Την Παρασκευη η δασκαλα μου ειπε οτι ειναι αρνητικος,δεν πλησιαζει τα αλλα παιδια , δεν παιζει ,μονο κλαιει.Με ενοχλησε οτι τον συγκρινε με αλλα παιδια (ανω των 3 ),οτι εκεινα κλαινε λιγοτερο.Γενικα ειναι πολυ κοινωνικο παιδι ,μιλαει ,χαιρεταει και ειναι συνεχεια εξω με παιδια,κουνιες κλπ.Εντωμεταξυ οταν του λεω αν θελει τουαλετα να το λεει στην κα Μαρία μου λεει ''οχι,κα Μαρια'' '' Κο Γιαννη'' εννοώντας τον διευθυντη.

Την Παρασκευη ειχε κανει λιγα κακα πανω του , τον ειχαν αλλαξει αλλα η δασκαλα μου το ειπε με ασχημο υφος

 

εχω στενοχωρηθει γιατι και σε εμενα φαινεται λιγο αποτομη η δασκαλα και δεν ειμαι η μονη που την θεωρεί ετσι.Πως να το χεριστώ ?