2 βραδυα να κοιμαται στη γιαγια?

[Eva333]

Καλησπερα

 

Εχω ενα διλημμα μακαρι να μπορεσετε να με βοηθησετε...

Εχω ενα κοριτσακι 17μιση μηνων . Πιστευεται οτι πειραζει να κοιμάται 1 με 2 βραδυα στη γιαγια την εβδομαδα, η δεν πρεπει να αλλαζει περιβαλλον?

Μεχρι ποια ηλικια πρεπει να κοιμαται σπιτι απο την εμπειρια σας?...αν υπαρχει και καποιος ψυχολογος να μου απαντησει...

 

Τωρα με την κριση ψαχνουμε οικονομικες λυσεις και αυτο θα μας βολευε πολυ

 

Ευχαριστω!

[love4]

καλησπερα!

χωρις να ειμαι ψυχολογος, εγω προσωπικα προτιμω αν δεν υπαρχει καποιος σηματικος λογος τα παιδακια να κοιμουνται στο σπιτι τους..βεβαια δεν μπορω να ξερω τι ειδους προβλημα μπορει να υπαρχει στην περιπτωση σας και σας εξυπηρετει η διανυκτερευση στη γιαγια...ομως για μενα η ρουτινα του υπνου στο σπιτι μας αισθανομαι οτι τα κανει να αισθανονται "ασφαλεια"...

[peper]

Εγώ τη μεγάλη μου κόρη από 15 μηνών ως τριών χρόνων την άφηνα στη μητέρα μου δυο βραδυά την εβδομάδα λογω ότι είμαστε από επαρχία και η μητέρα μου ειναι σε διπλανό χωριό, το πηγαινέλα και το πρωινό ξύπνημα στις έξι το χειμωνα ήταν δύσκολο. Τώρα η μικρη ομοίως έχουμε μπει σε αυτο το πρόγραμμα. Μέχρι στιγμης δεν έχουμε κανένα θέμα. Μάλιστα η μεγάλη (επειδή τώρα δεν την αφήνω στη μητέρα μου λογω ότι πάει παιδικό) μου ζητάει να την αφήσω καμία φορα το Σάββατο.

[Eva333]

ετσι κι εγω σκεφτομαι μια οπως εσυ Love4 και μια οπως εσυ peper και λεω δεν τρεχει και τιποτα.....τι να κανω!

[ChristinaESL]

Γενικότερα, η κοινωνικοποίηση του βρέφους περιλαμβάνει πολλά στάδια. Από το σε πόση επαφή έρχεται με άλλα παιδιά, μέχρι το πώς αντιμετωπίζει οποιαδήποτε καινούρια κατάσταση. Καινούρια κατάσταση, μπορεί να είναι και μία βόλτα με το αυτοκίνητο, αν η τελευταία της βόλτα ήταν αυτή από το μαιευτήριο στο σπίτι.

Να εισάγεις καινούριες συνήθειες στο παιδί, πολύ σταδιακά, είναι ο δρόμος προς την απόλυτη κοινωνικοποίησή του.

Πίστεψέ με, όσο δύσκολο θα φανεί στην αρχή και για σένα και για το ίδιο, το να μένει 1-2 βράδια με τη γιαγιά, τόσο ευχή είναι για τα μετέπειτα στάδια. Μην αγχώνεσαι όταν το παιδάκι θα γκρινιάζει για λίγο, όταν θα θέλεις να φύγεις.

Βρίσκεται στην αρχή της αναπαραστατικής σκέψης. Σύμφωνα με τον Jean Piaget, με την πάροδο του χρόνου τα παιδιά μετακινούνται από τη θέση του εγωκεντρισμού στην σταδιακή τους κοινωνικοποίηση, πράγμα το οποίο θα γίνει πιο εύκολα και γρήγορα αν αρχίσει από νωρίς.

Είναι πολύ πιο όμορφο να ξεκινήσει από τώρα το παιδί να μαθαίνει πως θα χρειαστεί να μένει μακριά από τη μαμά και τον μπαμπά και εκτός σπιτιού ανά διαστήματα, παρά να το καταλάβει πιο απότομα στον "υποχρεωτικό" χρόνο του νηπιαγωγείου.

Η προσκόλληση, όσο μας αρέσει στους πρώτους μήνες ("Το παιδί μου δεν κάνει βήμα χωρίς εμένα"), τόσο μπούμερανγκ στην καλή μας σχέση με τα παιδιά μας μπορεί να γυρίσει.