Η σχέση μου με την πεθερά μου!

[Mother of three]

Καλημέρα κορίτσια!

Για μια ακόμη φορά ζητώ την βοήθεια σας!Και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας αλλά και για τη βοήθεια που απλόχερα μου δώσατε όσες φορές και αν είχα ανάγκη!

Με τον άντρα μου είμαστε 11 χρόνια μαζί!Τον τελευταίο χρόνο δε,παντρεμένοι.Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και ευχαριστώ Τον καλό Θεούλη που τον έφερε στο διάβα μου.

Τους γονείς του,τους γνώρισα από την πρώτη κιόλας μέρα της σχέσης μας.Πάντα τους ευγνωμονούσα που με με δέχτηκαν στην οικογένεια τους,μου στάθηκαν σαν γονείς,όντας φοιτήτρια στην πόλη τους,πολύ μακρυά από τη δική μου οικογένεια.

Με την πεθερά μου είχα πάντα καλα σχέσεις,αν και δεν ηταν λίγες οι φορές που έλεγε κουβέντες που με πλήγωναν.Ποτέ δεν μιλούσα,ούτε και το ανέφερα στον άντρα μου.

Γενικά είμαι άτομο που και να μου κανουν κακό θα χαμογελάσω.Δεν (αντι)μιλαω ποτέ.Καλό ή κακό,η πορεία το δείχνει.

Πριν 3 μήνες έφερα στον κόσμο το αγγελούδι μου,την κορούλα μου.Ευλογία από τον Θεό.Η πεθερά μου έκατσε μαζι μου 2 εβδομάδες.Η μητέρα μου δυστυχώς δούλευε και δεν μπόρουσε να πάρει άδεια.Καθ'όλη τη διάρκεια έλεγε κουβέντες όπως:''η εγγονή μου θα με αγαπάει πολύ,μου μοιάζει''και άλλα τέτοια.Δεν ήξερα πως να το εκλάβω.Να τονίσω πως όλοι όσοι έβλεπαν το μωρο έλεγαν πως μοιάζει σε μένα,πράγμα το οποίο ποτέ δε συμμερίστηκα.Με ενδιέφερε το παιδί να είναι καλά.Έτσι λοιπόν και η πεθερά μου προσπαθούσε να βρει στοιχεία και χαρακτηριστικά του παιδιού που μοιάζουν με αυτή.Δεν έδινα σημασία.

Μέχρι που συνέβησαν κάποια περιστατικά που με προβλημάτισαν.Τα 2 ήταν στην επαίτιο γάμου μου.Όπου χωρίς να μας ρωτήσει εάν θα κάναμε κάτι εγώ και ο άντρας μου,μου ανακοίνωσε πως θα βγαίναμε όλοι μαζί,με κουνιάδα και την οικογένειά της.Την ίδια μέρα,και ενώ παίζαμε με την μπέμπα,γυρνάει και λέει στο μωρό..''μήπως βαρέθηκες την μάνα σου?''.Μου ρθε ''κεραμίδα στο κεφάλι.

Και πριν λίγες μέρες,ήταν να ρθεί στην πόλη όπου ζούμε να δει την μικρή.Το σπίτι μου είναι ανοιχτό φυσικά,σα σπίτι τους(έτσι το νιώθει και η ίδια αφού κάνει πάντα το δικό της όταν έρχεται χωρίς να με ρωτήσει).Δυστυχώς όμως εγώ είχα κανονίσει να πάω στους δικούς μου.Και κει γυρνάει και μου λέει ''Δεν πειράζει,εγω έρχομαι όποτε θέλω,νομίζεις θα σε ρωτήσω''.Ν τονίσω εδώ πως ακόμη περνάω επιλόχειο.

Κορίτσια,ειλικρινά,νιώθω άσχημα κάθε φορά που σκέφτομαι αρνητικά για το πρόσωπο της,αλλά είναι κάποια πράγματα που με ενοχλούν.

Ήθελα,λοιπόν,να πάρω μια πιο αντικειμενική άποψη.Είμαι παράλογη?Μήπως ενοχλούμε άδικα?Σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ,βοηθείστε με.

Εαν είναι κάτι που δεν καταλάβατε,πείτε μου να το διευκρινήσω.

Σας ευχαριστω για την υπομονή σας.

[ekavi_]

Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι κανόνισε εκείνη τι θα κάνετε στην επέτειο του γάμου σας και εσείς το δεχτήκατε. Εκεί θα έπρεπε να της πείτε (εάν θέλατε να είστε μόνοι σας) ότι λέγαμε να βγούμε οι δυο μας, ειδικά φέτος που είναι και η πρώτη επέτειος... Ενώ αν θέλατε να βγείτε όλοι μαζί, θα έπρεπε εσείς να το κανονίσετε και να διαλέξετε και το που θα πάτε.

Όσο για τα υπόλοιπα σχόλια, του τύπου "μου μοιάζει το παιδί", ή "έρχομαι όποτε θέλω" ή "βαρέθηκες τη μάνα σου" κτλ, θα μπορούσαν να είναι χιουμοριστικά εφόσον έχετε καλή σχέση. Εγώ δεν θα έδινα τόση σημασία. Σημασία μεγάλη δίνω στο να ανακατεύεται ο άλλος σε αποφάσεις που θα πάρω ή να μην με υπολογίζει και να παίρνει πρωτοβουλίες σχετικές με εμένα χωρίς να με ρωτήσει.

Επίσης το να μην "αντιμιλάς" δεν είναι σωστό. Έτσι δεν σε υπολογίζει ο άλλος. Μπορείς πολύ απλά να διαχωρίζεις τη θέση σου σε κάποια πράγματα και να θέτεις όρια, χωρίς φωνές, χωρίς προσβολές, με τον ίδιο τόνο που σου μιλάει ο άλλος.

πχ εκείνη τη μέρα που είχες κανονίσει να πας στους δικούς σου, τι έκανες; Δεν πήγες τελικά; Αν άλλαξες τα σχέδιά σου, κακώς το έκανες.

[λιλι88]

χμμμ,αυτες οι πεθερες.... εγω εχω παθει οξεια ανοσια με την μελλουσα πεθερα μου απτο ενα βγαινει απτο αλλο μπαινει..και για να μην παρεξηγηθω σε καμια περιπτωση δεν λεω οτι πρεπει να κανεις και εσυ το ιδιο..αυτο ομως που με ενδιαφερει ειναι να μας πεις αν γνωριζει για ολα αυτα ο αντρας σου και ποια ειναι η σταση του???

[karita]

Εγώ πάλι επειδή είμαι πεθερόπληκτη δεν μου αρέσει πολύ το στυλάκι της....βέβαια μπορεί να είμαι και επηρεασμένη γιατί είμαι φρικαρισμένη

Αρχικά συμφωνώ με την ecavi_ ότι το πιο σημαντικό απο όλα ήταν που κανόνισε τι θα κάνετε την ημέρα της επετείου σας...

Μήπως η πεθερά σου ήταν καλή όσο καιρό ήσουν η κοπέλα του άντρα σου και τώρα που παντρευτήκατε και μάλιστα γίνατε οικογένεια με τον ερχομό της κορούλας σας (παρεπιπτόντως να σας ζήσει!!!) άρχισε να ψιλοζηλεύει;

Βάλε καμιά φίλη σου να σου πει μπροστά της "μμμ...τον έπιασες στον ύπνο τον αντρούλη σου" και θα καταλάβεις πολλά απο την έκφρασή της.

[Mother of three]

Κοπέλες μου,ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Τα περισσότερα τα εκλαμβανω ως αστεία, αν και ξέρω πως δεν είναι.Διότι τα λέει όταν ο άντρας μου δεν είναι μπροστά.Ανακατεύεται πολύ.Ειδικα όσον αφορα το σπίτι μου,αλλά πλεον και με την Μπέμπα.Παντα λέει να περνούμε μόνοι μας αποφάσεις για διάφορα θέματα,όμως όταν τους τα ανακοινωνουμε παντα βρίσκει κάτι αρνητικό να πει.Εκεί ο άντρας μου τη βάζει στη θέση της.

Απο τη στιγμη που τα δέχομαι όλα,ναι έχουμε καλη σχέση.Οι φίλες μου με βρίζουν κάθε φορά που τη βλέπουν να προσπαθει να μου επιβληθεί(το κανει παντα όταν είναι κόσμος μπροστά,χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί).

Ο άντρας μου πολλά απο αυτά που μου λέει δε τα ξέρει.Δε τα λέει μπροστά του.

Κορίτσια,της μιλάω παντα ευγενικά και με χαμόγελο.Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.Τη σέβομαι και το ξέρει.

Γιατί να φέρεται με τέτοιο τροπο?

[Mother of three]

Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι κανόνισε εκείνη τι θα κάνετε στην επέτειο του γάμου σας και εσείς το δεχτήκατε. Εκεί θα έπρεπε να της πείτε (εάν θέλατε να είστε μόνοι σας) ότι λέγαμε να βγούμε οι δυο μας, ειδικά φέτος που είναι και η πρώτη επέτειος... Ενώ αν θέλατε να βγείτε όλοι μαζί, θα έπρεπε εσείς να το κανονίσετε και να διαλέξετε και το που θα πάτε.

Όσο για τα υπόλοιπα σχόλια, του τύπου "μου μοιάζει το παιδί", ή "έρχομαι όποτε θέλω" ή "βαρέθηκες τη μάνα σου" κτλ, θα μπορούσαν να είναι χιουμοριστικά εφόσον έχετε καλή σχέση. Εγώ δεν θα έδινα τόση σημασία. Σημασία μεγάλη δίνω στο να ανακατεύεται ο άλλος σε αποφάσεις που θα πάρω ή να μην με υπολογίζει και να παίρνει πρωτοβουλίες σχετικές με εμένα χωρίς να με ρωτήσει.

Επίσης το να μην "αντιμιλάς" δεν είναι σωστό. Έτσι δεν σε υπολογίζει ο άλλος. Μπορείς πολύ απλά να διαχωρίζεις τη θέση σου σε κάποια πράγματα και να θέτεις όρια, χωρίς φωνές, χωρίς προσβολές, με τον ίδιο τόνο που σου μιλάει ο άλλος.

πχ εκείνη τη μέρα που είχες κανονίσει να πας στους δικούς σου, τι έκανες; Δεν πήγες τελικά; Αν άλλαξες τα σχέδιά σου, κακώς το έκανες.

 

Εκεί κατάλαβα και γω ποσο μα ποσο θέλει να επιβαλλετε.Και είναι τόσο εξυπνη που πήρε εμένα να το πει,που ξέρει πως ποτε δε λέω όχι.Ο άντρας μου απο μένα το έμαθε.

Είναι άσχημο,γιατί πραγματικα δε με ρώτησε.Με πήρε τηλέφωνο και κατα λεξη μου λέει:"Έχετε και την επετειο σας.Θα βγούμε όλοι μαζί για φαγητο".

Το λέω και ακόμη θλιβομαι.Αλλά δεν ήθελα να προκαλεσω σύγχυση σε κανέναν και έτσι σα ζώο το δέχτηκα.

[λιλι88]

Εκεί κατάλαβα και γω ποσο μα ποσο θέλει να επιβαλλετε.Και είναι τόσο εξυπνη που πήρε εμένα να το πει,που ξέρει πως ποτε δε λέω όχι.Ο άντρας μου απο μένα το έμαθε.

Είναι άσχημο,γιατί πραγματικα δε με ρώτησε.Με πήρε τηλέφωνο και κατα λεξη μου λέει:"Έχετε και την επετειο σας.Θα βγούμε όλοι μαζί για φαγητο".

Το λέω και ακόμη θλιβομαι.Αλλά δεν ήθελα να προκαλεσω σύγχυση σε κανέναν και έτσι σα ζώο το δέχτηκα.

 

Δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι το να πεις την αποψη σου και να διεκδικησεις τα θελω σου μπορει να προκαλεσει σε οποιονδηποτε συγχυση αρκει βεβαια παντα να γινετε με κομψο τροπο χωρις προσβολες..μπορει να εχω αδικο σε καποια πραγματα που θα πω και να μην ειναι σωστα καθως δεν ειμαι παντρεμενη και ειμαι και σχετικα μικρη..αρραβωνιασμενη ειμαι και συνολο 6 χρονια μαζι, αλλα σε καμια περιπτωση ουτε εγω ουτε ο αρραβωνιαστικος μου θα επιτρεπαμε σε καποιον τριτο οποιος και αν ειναι αυτος (μαμα του -μαμα μου) να επηρεαζει τα δικα μας θελω και να επεμβαινει στις ζωες μας με το ετσι θελω γιατι μπορωωω.Φυσικα και θα συζητησουμε θεματα που μας προβληματιζουν ,8α ζητησουμε γνωμες αλλα ΠΑΝΤΑ Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΩ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ..ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ...πολυ ασχημο εκ μερους της πεθερας σου να μην σε ρωτησει εστω και τυπικα μηπως εχετε κανονισει κατι για την επετειο σας και κατα την γνωμη μου παντα και παντα με πολυ αγαπη επρεπε να της πεις Μητερα(η οπως την αποκαλεις) συγνωμη αλλα δυστυχως εχουμε κανονισει ηδη ενα υπεροχο βραδυ μονο για εμας τους δυο..

[vivien9]

Εκεί κατάλαβα και γω ποσο μα ποσο θέλει να επιβαλλετε.Και είναι τόσο εξυπνη που πήρε εμένα να το πει,που ξέρει πως ποτε δε λέω όχι.Ο άντρας μου απο μένα το έμαθε.

Είναι άσχημο,γιατί πραγματικα δε με ρώτησε.Με πήρε τηλέφωνο και κατα λεξη μου λέει:"Έχετε και την επετειο σας.Θα βγούμε όλοι μαζί για φαγητο".

Το λέω και ακόμη θλιβομαι.Αλλά δεν ήθελα να προκαλεσω σύγχυση σε κανέναν και έτσι σα ζώο το δέχτηκα.

 

Μην θλίβεσαι, δεν έχει νόημα να κάθεσαι να στεναχωριέσαι για ό,τι έγινε. Σε έπιασε και εξ απήνης προφανώς και τι να πεις.. κι εγώ όταν μου πουν κάτι που δεν περιμένω, τα χάνω προς στιγμήν. Μπορείς όμως τώρα να κάτσεις να σκεφτείς πώς θέλεις να συμπεριφερθείς από δω και πέρα και κατά πόσον θες να της αφήσεις άλλο χώρο (που για μένα, δεν πρέπει). Ειδικά όσον αφορά το παιδί, όσο περισσότερο αφήνεις να λένε τη γνώμη τους, τόσο περισσότερο επεμβαίνουν! Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι δραματικό, απλώς να λες την γνώμη σου, ευγενικά και σταθερά χωρίς να σκεφτεσαι ποιος θα συγχιστεί. Δηλαδή τώρα που συγχίστηκες εσύ είναι καλύτερα??

 

Τώρα για τα σχόλια "μήπως βαρέθηκες τη μάνα σου", "μου μοιάζει" κτλ, μπαινάκης-βγαινάκης..όοοοοοοο,τι και να ακούει η κορούλα σου, εσύ θα είσαι πάντα η πολυαγαπημένη της μαμά. Να την χαίρεσαι!

[ekavi_]

Εκεί κατάλαβα και γω ποσο μα ποσο θέλει να επιβαλλετε.Και είναι τόσο εξυπνη που πήρε εμένα να το πει,που ξέρει πως ποτε δε λέω όχι.Ο άντρας μου απο μένα το έμαθε.

Είναι άσχημο,γιατί πραγματικα δε με ρώτησε.Με πήρε τηλέφωνο και κατα λεξη μου λέει:"Έχετε και την επετειο σας.Θα βγούμε όλοι μαζί για φαγητο".

Το λέω και ακόμη θλιβομαι.Αλλά δεν ήθελα να προκαλεσω σύγχυση σε κανέναν και έτσι σα ζώο το δέχτηκα.

 

Επειδή και στο μέλλον θα σε φέρνει προ εκπλήξεως ή σε αμηχανία, η απάντηση θα είναι πάντα "θα το συζητήσω με τον ...(όπως λένε τον άντρα σου)... και θα δούμε".

Ή αν έχετε ήδη συζητήσει κάποιο θέμα, θα της λες κατευθείαν αυτό που έχετε συμφωνήσει. Στο θέμα της επετείου, επειδή μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο (για την επέτειό σας που θα μαζευτούμε; ) , η απάντηση ήταν: μπα, δεν θα κάνουμε τίποτα. Θα κάνουμε κάτι οι δυο μας μόνο.

[maela]

Επειδή και στο μέλλον θα σε φέρνει προ εκπλήξεως ή σε αμηχανία, η απάντηση θα είναι πάντα "θα το συζητήσω με τον ...(όπως λένε τον άντρα σου)... και θα δούμε".

Ή αν έχετε ήδη συζητήσει κάποιο θέμα, θα της λες κατευθείαν αυτό που έχετε συμφωνήσει. Στο θέμα της επετείου, επειδή μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο (για την επέτειό σας που θα μαζευτούμε; ) , η απάντηση ήταν: μπα, δεν θα κάνουμε τίποτα. Θα κάνουμε κάτι οι δυο μας μόνο.

Και να συμπληρωσω.."θα το συζητήσω με τον ...(όπως λένε τον άντρα σου)... και θα σου πει ο ιδιος τι αποφασισααμε"!

Ασε τον ανδρα σου να βγαζει το φιδι απο την τρυπα!

[ekavi_]

Και να συμπληρωσω.."θα το συζητήσω με τον ...(όπως λένε τον άντρα σου)... και θα σου πει ο ιδιος τι αποφασισααμε"!

Ασε τον ανδρα σου να βγαζει το φιδι απο την τρυπα!

 

Εγώ μιλάω πάντα στον πληθυντικό (αναφερόμενη και σε εμένα και στον άντρα μου σαν να είμαστε ένα). Δηλαδή, θα σου πούμε, θα το συζητήσουμε, θα δούμε τι θα κάνουμε, θα σε ενημερώσουμε

[ampeligi]

Μαρία μου είναι καλό να σέβεσαι την οικογένεια του άντρα σου και φυσικά τη πεθερά σου αλλά όλα αυτά που διάβασα μόνο καλοπροαίρετα δεν ακούγονται...Και εγ'ω με τη πεθερά μου ενώ έχω άριστες σχέσεις και όταν γέννησα είχε έρθει να με βοηθήσει, ακριβώς επειδή την άφησα να κάνει ό,τι θέλει μετά εκεί που ήταν διακριτική άρχισε να κάνει χοντρες παρεμβάσεις.... Με το παιδί;;;;Εκεί να δεις ισχυρή άποψη....Εγώ όμως τα έλεγα στον άντρα μου και εμμέσως προσπαθούσα να της κόψω μετά τον αέρα γιατί είμαι καλή αλλά δε δέχομαι απο κανέναν παρεμβάσεις εκτός από τον άντρα μου. Για μένα καλό θα είναι να της θέσετε τα όρια της και να κρατήσεις κάποιες αποστάσεις αρχικά για να καταλάβει πως έχει περάσει τα όρια.... Εγώ αυτό έκανα και με τη βοήθεια του άντρα μου και ήδη βρίσκεται σε καλό δρόμο πλέον....

Καλή συνέχεια και κοίτα να χαρείς την οικογενειά σου....

[ampeligi]

και ξέχασα να σου πω για να γελάσουμε και λίγο ότι επειδή (εξαιτίας της έγιναν 2 χοντροί καυγάδες με τον άντρα μου λόγω του ότι αρχικα είχε τη τάση να την υπερασπίζεται σε όλα και κοντέψαμε να φτάσουμε σε ακραιο σημείο ώσπου ακουσε και τη συμβουλή τρίτων και καταλαβε τη λάθος στάση του) την απομάκρυνα ένα διάστημα τελείως από το σπίτι χωρίς να μαλωσουμε φυσικά, μίλαγε στον μικρό από το τηλέφωνο και έλεγε αχ τη ξέχασες τη γιαγια σου αγάπη μου....!!! Εν τω μεταξύ ενώ την έχει ζησει ειδικά αρχικά και τη γνωρίζει ενώ το πεθερό μου τον έχει δει πολύ λίγο, όταν δει τον παππού του πάει απευθείας στην αγκαλιά του και του μιλάει, ενώ όταν δει τη πεθερά μου και θέλει να τον πάρει από το παππού γυρνάει και κοιτάει αλλού για να παραμείνει στο παππου αχααχαχ!!!!

[Mother of three]

και ξέχασα να σου πω για να γελάσουμε και λίγο ότι επειδή (εξαιτίας της έγιναν 2 χοντροί καυγάδες με τον άντρα μου λόγω του ότι αρχικα είχε τη τάση να την υπερασπίζεται σε όλα και κοντέψαμε να φτάσουμε σε ακραιο σημείο ώσπου ακουσε και τη συμβουλή τρίτων και καταλαβε τη λάθος στάση του) την απομάκρυνα ένα διάστημα τελείως από το σπίτι χωρίς να μαλωσουμε φυσικά, μίλαγε στον μικρό από το τηλέφωνο και έλεγε αχ τη ξέχασες τη γιαγια σου αγάπη μου....!!! Εν τω μεταξύ ενώ την έχει ζησει ειδικά αρχικά και τη γνωρίζει ενώ το πεθερό μου τον έχει δει πολύ λίγο, όταν δει τον παππού του πάει απευθείας στην αγκαλιά του και του μιλάει, ενώ όταν δει τη πεθερά μου και θέλει να τον πάρει από το παππού γυρνάει και κοιτάει αλλού για να παραμείνει στο παππου αχααχαχ!!!!

 

Καλημερααααα!!!!

Μάλλον αυτό είναι το τίμημα της,διότι τα παιδιά κάθε άλλο παρα χαζα δεν είναι.Έχουν ένστικτο.

Το καλό απο τη μια είναι πως είμαστε μακρυά.Οποτε δεν την έχω μες τα πόδια μου.

Έχετε δίκιο πως πρεπει να τα λέω στον άντρα μου,αν και ξέρει τον χαρακτήρα της,πως είναι δηλαδή περίεργη σε πολλά θέματα.Δεν είναι λιγες οι φορες που συζητάμε τα αρνητικά και των δικών του γονέων(εκτός απο τον πατερα του,που είναι ένας αξιολατρευτος άνθρωπος.)αλλά και των δικών μου.

Σήμερα παλι με συγχυσε. Την πήρα τηλέφωνο να δω πως είναι και έτυχε η μικρή να κανει κακακια.Της λέω λοιπον εκείνη τη στιγμη"αχ η μικρή έκανε κακά,απο μακρυά τη μυριζω".Και ποια ηταν η απάντηση της ρε κορίτσια.''πάνε να την αλλαξεις να μην μου συγκαει η εγγόνια μου''.Θα σας φανεί περίεργο που με πείραξε κάτι τέτοιο.Όταν όμως το ακούς συνέχεια να το πάρεις σαν παρατήρηση,σα συμβουλή,σαν τι?Υπήρχε ποτε περιπτωση να αφήσω το παιδι μου να συγκαει?Γιατί μου το λέει συνέχεια?

Γενικά δεν έχω δώσει δικαίωμα να μου κανει παρατηρήση για τη μικρή.Ανηκω στον κλάδο της υγειας επαγγελματικά και όσο μπορω προσέχω περισσότερο κάποια πραγματα.Θα κάνω και τα λάθη μου,άνθρωπος είμαι,αλλά έλεος.

Σας ευχαριστώ που υπαρχετε κοριτσια και με ακούτε.Νιώθω σα να τα λέω στις κολλητε μου.

[ekavi_]

Την πήρα τηλέφωνο να δω πως είναι και έτυχε η μικρή να κανει κακακια.Της λέω λοιπον εκείνη τη στιγμη"αχ η μικρή έκανε κακά,απο μακρυά τη μυριζω".Και ποια ηταν η απάντηση της ρε κορίτσια.''πάνε να την αλλαξεις να μην μου συγκαει η εγγόνια μου''.Θα σας φανεί περίεργο που με πείραξε κάτι τέτοιο.Όταν όμως το ακούς συνέχεια να το πάρεις σαν παρατήρηση,σα συμβουλή,σαν τι?Υπήρχε ποτε περιπτωση να αφήσω το παιδι μου να συγκαει?Γιατί μου το λέει συνέχεια?

.

 

Εδώ σε βρίσκω λίγο υπερβολική... Δεν νομίζω ότι το λέει σαν παρατήρηση. Ίσως απλώς εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνει και η ίδια ότι προέχει το άλλαγμα του παιδιού. Εγώ θα θύμωνα αν της έλεγα , "πρέπει να την αλλάξω" και εκείνη συνέχιζε την πάρλα στο τηλέφωνο...

Καμιά φορά λέμε και ορισμένα πράγματα χωρίς να σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο... πχ μπορεί να πω στη μαμά μου που πάει βόλτα τη μικρή "να προσέχετε στο δρόμο". Πρέπει να παρεξηγηθεί η μαμά μου ότι και καλά θεωρώ ότι δεν προσέχει καλά το παιδί;

[gioula72]

Γεί σας κορίτσια! Αχ! Αυτές οι πεθερές όλες ίδιες είναι; Έλεος.Εμένα η δικία μου όταν γέννησα το γιό μου και επειδή κατέληξα στην εντατική από λάθος γιατρών και πριν ακόμα προλάβω να βγάλω τον αναπνευστήρα ερχόταν από πάνω μου και μου έλεγε πως θα πάρει το παιδί και θα φύγει γιατί εγώ μπορεί να πεθάνω.Εκεί να δεις ταραχή εγώ, να χτυπάνε κόκκινο όλα εκει μέσα. Μου είχε φέρει ο άντρας μου την φωτογραφία του μικρού και την είχα κάτω από το μαξιλάρι μου για να παίρνω κουράγιο πολύ κλάμα εκείνη την ημέρα και δεν μπορούσα να πω τίποτα σε κανέναν στην κατάσταση που ήμουνα,αδύνατον να μιλήσω.Τα κατάφερα όμως και βγήκα πήρα το μωρό και εκει αρχίσαν τα δύσκολα ερχόταν κάθε μέρα να το κάνει μπάνιο και εγω δεν μιλούσα στον άντρα μου γιατί γενικά είμαι άτομο χαμηλών τόνων.Να μην τα πολυλογώ έλεγε ότι το παιδι δεν μοιάζει στον άντρα μου και οτι δεν είναι δικό του.Φυσικά δεν την πίστεψε ο άντρας μου γιατί ήξερε πολυ καλα τι άνθρωπος είμαι. Μέχρι τότε την πάλευα,τα χειρότερα ήρθαν όταν μετακομίσαμε και είμασταν πιά πάνω κάτω τα σπίτια. Ο άντρας μου δούλευε νύχτα εκείνη την εποχή και η πεθεράμου μου πήρε μια μέρα το παιδί και δεν μου το έφερνε κάτω να το δω και εγώ ο βλακας δεν έλεγα τίποτα στον άντρα μου,που να το καταλάβει αφού την ημέρα κοιμόταν κι όταν με ρωτούσε που είναι το παιδί εγώ έλεγα μόλις το πήρε η μαμά πάνω.Όσου ένα βράδυ κατέρευσα ειχα να το δω 2 βδομάδες άκουγα το κλάμα του και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα (δεν είχα προλάβει να συνέλθω από το σοκ της γέννας,είχα και ένα πρόβλημα στο πόδι μου και δεν μπορούσα να ανέβω πανω) την έπερνα τηλ και δεν απαντουσε.Ετσι από την στεναχώρια μου κατεληξα στο νοσοκομειο και μετα σε κώμα για 6 μέρες όταν συνήλθα μετά από μια δυσκολη φάση που πέρασα, τα είπα όλα στον άντρα μου και απο΄εκείνη την ημέρα ησύχασα δεν ξαναπάτησε το πόδι της στο σπίτι μας και δεν μιλάνε πια με τον άντρα μου εδώ και 10 χρόνια. μεγάλη ανακούφιση κορίτσια.Εγώ βέβαια της μιλάω ακόμα, αλλα εχω βάλει μυαλό και δεν ξανακάνω τα ίδια λάθοι.Είναι τόσα πολλά αυτά που μου έκανε που τι να πρωτογράψω!!!

[ampeligi]

Εγώ έχω καταλάβει πως το μακρυά και αγαπημένοι είναι το καλύτερο και από τις 2 πλευρές.... άνθρωποι είναι και ακόμα και αν δε το θέλουν επειδή έχουν εμπειρία υποστηρίζουν με πάθος αυτό που πιστεύουν και δε καταλαβαίνουν πως αυτό μετά γίνεται παρέμβαση, παρόλο που και εκείνες ως νύφες έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις.... εμένα ας πούμε τη τελευταία φορά ρώταγε γιατί το απόγευμα έδινα φρουτοκρεμα στο παιδι και όχι ρυζαλευρο και να ρωτήσω ξανα το παιδίατρο μήπως έχει κάνει λάθος και ότι θα πάθει το στομαχι του παιδιου από τα φρούτα!!!!επειδή εκείνη έδινε ρυζαλευρο πριν 45 χρόνια και είχε καλό παιδίατρο..... εεεεε στο τσακ εφτασα να της πω άντε ρώτα το παιδιατρό σου και άσε με ησυχη....χώρια που αν φτερνιστεί το μωρό πετάγεται και λέει αμαν κρύωσε το παιδί.... και άλλα πολλά τι να πρωτοπω....

[ampeligi]

Γεί σας κορίτσια! Αχ! Αυτές οι πεθερές όλες ίδιες είναι; Έλεος.Εμένα η δικία μου όταν γέννησα το γιό μου και επειδή κατέληξα στην εντατική από λάθος γιατρών και πριν ακόμα προλάβω να βγάλω τον αναπνευστήρα ερχόταν από πάνω μου και μου έλεγε πως θα πάρει το παιδί και θα φύγει γιατί εγώ μπορεί να πεθάνω.Εκεί να δεις ταραχή εγώ, να χτυπάνε κόκκινο όλα εκει μέσα. Μου είχε φέρει ο άντρας μου την φωτογραφία του μικρού και την είχα κάτω από το μαξιλάρι μου για να παίρνω κουράγιο πολύ κλάμα εκείνη την ημέρα και δεν μπορούσα να πω τίποτα σε κανέναν στην κατάσταση που ήμουνα,αδύνατον να μιλήσω.Τα κατάφερα όμως και βγήκα πήρα το μωρό και εκει αρχίσαν τα δύσκολα ερχόταν κάθε μέρα να το κάνει μπάνιο και εγω δεν μιλούσα στον άντρα μου γιατί γενικά είμαι άτομο χαμηλών τόνων.Να μην τα πολυλογώ έλεγε ότι το παιδι δεν μοιάζει στον άντρα μου και οτι δεν είναι δικό του.Φυσικά δεν την πίστεψε ο άντρας μου γιατί ήξερε πολυ καλα τι άνθρωπος είμαι. Μέχρι τότε την πάλευα,τα χειρότερα ήρθαν όταν μετακομίσαμε και είμασταν πιά πάνω κάτω τα σπίτια. Ο άντρας μου δούλευε νύχτα εκείνη την εποχή και η πεθεράμου μου πήρε μια μέρα το παιδί και δεν μου το έφερνε κάτω να το δω και εγώ ο βλακας δεν έλεγα τίποτα στον άντρα μου,που να το καταλάβει αφού την ημέρα κοιμόταν κι όταν με ρωτούσε που είναι το παιδί εγώ έλεγα μόλις το πήρε η μαμά πάνω.Όσου ένα βράδυ κατέρευσα ειχα να το δω 2 βδομάδες άκουγα το κλάμα του και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα (δεν είχα προλάβει να συνέλθω από το σοκ της γέννας,είχα και ένα πρόβλημα στο πόδι μου και δεν μπορούσα να ανέβω πανω) την έπερνα τηλ και δεν απαντουσε.Ετσι από την στεναχώρια μου κατεληξα στο νοσοκομειο και μετα σε κώμα για 6 μέρες όταν συνήλθα μετά από μια δυσκολη φάση που πέρασα, τα είπα όλα στον άντρα μου και απο΄εκείνη την ημέρα ησύχασα δεν ξαναπάτησε το πόδι της στο σπίτι μας και δεν μιλάνε πια με τον άντρα μου εδώ και 10 χρόνια. μεγάλη ανακούφιση κορίτσια.Εγώ βέβαια της μιλάω ακόμα, αλλα εχω βάλει μυαλό και δεν ξανακάνω τα ίδια λάθοι.Είναι τόσα πολλά αυτά που μου έκανε που τι να πρωτογράψω!!!

 

 

αυτά είναι ακραίες καταστάσεις και πάνω από όλα είναι η υγεία σου και η οικογενειά σου γιατί το παιδί έχει εσας ανάγκη και όχι τη πεθερά σου.... εγώ θα την είχα πετάξει απέξω με τις κλωτσιές... ακούς εκεί να είσαι στην εντατική και να σου λεει θα σου πάρω το παιδί γιατί εσύ θα πεθάνεις!!!! ΕΛΕΟΣΣΣΣ

[ampeligi]

Εδώ σε βρίσκω λίγο υπερβολική... Δεν νομίζω ότι το λέει σαν παρατήρηση. Ίσως απλώς εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνει και η ίδια ότι προέχει το άλλαγμα του παιδιού. Εγώ θα θύμωνα αν της έλεγα , "πρέπει να την αλλάξω" και εκείνη συνέχιζε την πάρλα στο τηλέφωνο...

Καμιά φορά λέμε και ορισμένα πράγματα χωρίς να σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο... πχ μπορεί να πω στη μαμά μου που πάει βόλτα τη μικρή "να προσέχετε στο δρόμο". Πρέπει να παρεξηγηθεί η μαμά μου ότι και καλά θεωρώ ότι δεν προσέχει καλά το παιδί;

 

Ekavi όταν έχουν γίνει χοντραδες άλλη στιγμή και διαρκώς νιώθεις πως το μόνο που κάνει είναι να σε κριτικάρει είναι λογικό να φτάνει και η Μαρία στο άλλο άκρο και να παρεξηγείται πλέον η κάθε κουβέντα.... Είναι σα να τη θεωρεί άχρηστη. Θεωρώ πως πιο πριν αν δεν είχαν μεσολαβήσει όλα όσα είπε δε θα τη πείραζε αυτή η κουβέντα...

[ekavi_]

Κοίτα, από τις μέχρι τώρα περιγραφές δεν έχω δει κάποια χοντράδα, πέρα του ότι κανόνισε για την επέτειό τους... Αλλά θα μπορούσε να το είχε κάνει με καλή πρόθεση. Και εφόσον το αντρόγυνο δέχτηκε, τώρα θα το έχει και δεδομένο η πεθερά ότι ο εορτασμός της επετείου είναι κάτι οικογενειακό... μπορεί να μην συνειδητοποιεί ότι η νύφη της ενοχλήθηκε.

 

Εγώ θα πρότεινα στη Μαρία απλώς να βάζει κάποια όρια από κοινού με τον άντρα της (με καλό τρόπο) και αν κάτι την ενοχλεί πολύ, να απαντάει (στον ίδιο τόνο που ειπώθηκε το σχόλιο). Γιατί αλλιώς, συσσωρεύονται όλες αυτές οι μικρές ενοχλήσεις στο μυαλό της και κάποια στιγμή θα ξεσπάσει άσχημα, ίσως και με ασήμαντη αφορμή και θα χάσει και το δίκιο της. Επίσης να μην τη νοιάζει η γνώμη που έχει η πεθερά της για εκείνη και κάποια σχόλια απλώς να τα παραβλέπει (πχ σε ποιον μοιάζει το παιδί και άλλες αηδιούλες).

[polina26]

καταρχας να χαιρεσαι το παιδάκι σου

για μενα πρέπει να μιλησεις στον αντρα σου και να του τα πεις όλα χαρτι και καλαμάρι και επίσης πρέπει να ξεκινησεις να μιλάς διαφορετικά θα ειστε έτσι μια ζωη.. μιλα και ας γινεις κακια...

[Koalaki]

Gioula κοριτσι μου τι να πω....????? δηλαδη ηρθε πανω απο το κεφαλι σου οσο ησουν εντατικη για να σε απειλησει.....????? ελεοοοοοοος.....!!!!!!

 

Αυτο θα πει κακιαααααααα και ζηλειααααααααααα.....!!!!!!

[maela]

Γεί σας κορίτσια! Αχ! Αυτές οι πεθερές όλες ίδιες είναι; Έλεος.Εμένα η δικία μου όταν γέννησα το γιό μου και επειδή κατέληξα στην εντατική από λάθος γιατρών και πριν ακόμα προλάβω να βγάλω τον αναπνευστήρα ερχόταν από πάνω μου και μου έλεγε πως θα πάρει το παιδί και θα φύγει γιατί εγώ μπορεί να πεθάνω.Εκεί να δεις ταραχή εγώ, να χτυπάνε κόκκινο όλα εκει μέσα. Μου είχε φέρει ο άντρας μου την φωτογραφία του μικρού και την είχα κάτω από το μαξιλάρι μου για να παίρνω κουράγιο πολύ κλάμα εκείνη την ημέρα και δεν μπορούσα να πω τίποτα σε κανέναν στην κατάσταση που ήμουνα,αδύνατον να μιλήσω.Τα κατάφερα όμως και βγήκα πήρα το μωρό και εκει αρχίσαν τα δύσκολα ερχόταν κάθε μέρα να το κάνει μπάνιο και εγω δεν μιλούσα στον άντρα μου γιατί γενικά είμαι άτομο χαμηλών τόνων.Να μην τα πολυλογώ έλεγε ότι το παιδι δεν μοιάζει στον άντρα μου και οτι δεν είναι δικό του.Φυσικά δεν την πίστεψε ο άντρας μου γιατί ήξερε πολυ καλα τι άνθρωπος είμαι. Μέχρι τότε την πάλευα,τα χειρότερα ήρθαν όταν μετακομίσαμε και είμασταν πιά πάνω κάτω τα σπίτια. Ο άντρας μου δούλευε νύχτα εκείνη την εποχή και η πεθεράμου μου πήρε μια μέρα το παιδί και δεν μου το έφερνε κάτω να το δω και εγώ ο βλακας δεν έλεγα τίποτα στον άντρα μου,που να το καταλάβει αφού την ημέρα κοιμόταν κι όταν με ρωτούσε που είναι το παιδί εγώ έλεγα μόλις το πήρε η μαμά πάνω.Όσου ένα βράδυ κατέρευσα ειχα να το δω 2 βδομάδες άκουγα το κλάμα του και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα (δεν είχα προλάβει να συνέλθω από το σοκ της γέννας,είχα και ένα πρόβλημα στο πόδι μου και δεν μπορούσα να ανέβω πανω) την έπερνα τηλ και δεν απαντουσε.Ετσι από την στεναχώρια μου κατεληξα στο νοσοκομειο και μετα σε κώμα για 6 μέρες όταν συνήλθα μετά από μια δυσκολη φάση που πέρασα, τα είπα όλα στον άντρα μου και απο΄εκείνη την ημέρα ησύχασα δεν ξαναπάτησε το πόδι της στο σπίτι μας και δεν μιλάνε πια με τον άντρα μου εδώ και 10 χρόνια. μεγάλη ανακούφιση κορίτσια.Εγώ βέβαια της μιλάω ακόμα, αλλα εχω βάλει μυαλό και δεν ξανακάνω τα ίδια λάθοι.Είναι τόσα πολλά αυτά που μου έκανε που τι να πρωτογράψω!!!

Εδω δεν προκειται για μια κακια πεθερα..νομιζω προκειται για μια ψυχικα αρρωστη πεθερα!Τι να σου πω βρε κοπελα μου πρεπει να αγαπας πολυ τον αντρας σου και αυτος εσενα για να περασετε μιαα τετοια δοκιμασια!

[gioula72]

Είμαι τυχερή maela σε σχέση με τον άντρα μου ήταν πάντα δίπλα μου, τον αγαπάω και μ αγαπάει πολυ,είναι καταπληκτικός άνθρωπος και ευχαριστω το θεό, διαφορετικά δεν θα άντεχα όλα αυτα.Τι να πω βρε κορίτσια ήταν να τα περάσω κι αυτά,και να σκεφτείς ότι ούτε τα μισά δεν σας είπα.Βέβαια από τότε έχουν περάσει 16 χρόνια και έχει να έρθει η πεθερά μου στο σπίτι μας 12 χρόνια, τόσα χρόνια έχει να μιλήσει και με τον άντρα μου , εγώ έστελνα το παιδί να το δεί συχνά, όσπου κατάλαβε κι αυτό τι γίνετε με την γιαγιά του και τώρα πιά δεν θέλει ούτε να την βλέπει. δηλ έκανα τόση υπομονή που απορώ και εγώ με τον εαυτό μου.Αυτό που κατάλαβα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι δεν πρέπει να κρύβουμε από τον ανθρωπό μας τίποτα για το καλό πάντα της οικογένειας.έχεις δίκιο σ'αυτό που λές ampeligi και βέβαια είναι ακραίες καταστάσεις κια τρελή είναι κι ευτύχώς που την πέταξε έξω γιατί στο τέλος θα μας χώριζε σίγουρα,ποτέ δεν με δέχτηκε.Τώρα έχει την άλλη νύφη της, μένουν μαζί και την ταλαιπωρεί.το λυπαμαι το κορίτσι αλλα δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί δεν την αφήνουν να έρθει καθόλου κάτω σε μένα.Το σόι όλο έβαλε για να μας χωρίσει αλλά δεν τα κατάφερε.Koalaki κανονικά ήρθε χωρίς κανένα κόλλημα πάνω από το κεφάλι μου.Σε κανέναν ούτε στον εχθρό μου τέτοια πράγματα και μην αφήνετε να σας πάρουν τον αέρα δεν έχουν μπέσα αυτές!

[gioula72]

Είμαι τυχερή maela σε σχέση με τον άντρα μου ήταν πάντα δίπλα μου, τον αγαπάω και μ αγαπάει πολυ,είναι καταπληκτικός άνθρωπος και ευχαριστω το θεό, διαφορετικά δεν θα άντεχα όλα αυτα.Τι να πω βρε κορίτσια ήταν να τα περάσω κι αυτά,και να σκεφτείς ότι ούτε τα μισά δεν σας είπα.Βέβαια από τότε έχουν περάσει 16 χρόνια και έχει να έρθει η πεθερά μου στο σπίτι μας 12 χρόνια, τόσα χρόνια έχει να μιλήσει και με τον άντρα μου , εγώ έστελνα το παιδί να το δεί συχνά, όσπου κατάλαβε κι αυτό τι γίνετε με την γιαγιά του και τώρα πιά δεν θέλει ούτε να την βλέπει. δηλ έκανα τόση υπομονή που απορώ και εγώ με τον εαυτό μου.Αυτό που κατάλαβα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι δεν πρέπει να κρύβουμε από τον ανθρωπό μας τίποτα για το καλό πάντα της οικογένειας.έχεις δίκιο σ'αυτό που λές ampeligi και βέβαια είναι ακραίες καταστάσεις κια τρελή είναι κι ευτύχώς που την πέταξε έξω γιατί στο τέλος θα μας χώριζε σίγουρα,ποτέ δεν με δέχτηκε.Τώρα έχει την άλλη νύφη της, μένουν μαζί και την ταλαιπωρεί.το λυπαμαι το κορίτσι αλλα δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί δεν την αφήνουν να έρθει καθόλου κάτω σε μένα.Το σόι όλο έβαλε για να μας χωρίσει αλλά δεν τα κατάφερε.Koalaki κανονικά ήρθε χωρίς κανένα κόλλημα πάνω από το κεφάλι μου.Σε κανέναν ούτε στον εχθρό μου τέτοια πράγματα και μην αφήνετε να σας πάρουν τον αέρα δεν έχουν μπέσα αυτές!