Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Ο μπαμπάς δεν βοηθά με το μωρό..


Recommended Posts

Οπως γράφω και στον τίτλο, εχω απογοητευτεί απο τον άντρα μου. Δεν ειναι ότι δεν ασχολείται καθόλου, αλλα ασχολείται πολυ λιγότερο απο ότι θα έπρεπε. Βέβαια αν τύχει να λείψω τα παει μια χαρά, αλλα αν ειμαι σπίτι λουφαρει και περιμενει να τα κάνω ολα εγω. Επισης περίμενα να παιζει περισσότερο με το μωρο (14 μηνών αγοράκι), αλλα βαριεται πολυ εύκολα και τα παρατάει... Φυσικα αυτό εχει ως αποτέλεσμα να στενοχωριεμαι και μερικές φορές να μαλωνουμε (γιατι δεν αντέχω και του τα χωνω), κατι φυσικα που δεν το θέλω καθόλου για το μωρο. Δεν ξέρω πως να το χειριστω, γιατι δυστυχώς δεν αλλάζει απο αυτα που λεω και δεν θέλω να επέλθει ρήξη, γιατι το προβλημα ειναι η λίγη βοήθεια στο μεγάλωμα του παιδιού, η καθολου βοήθεια θα ειναι ακόμα χειρότερη.. Παρακαλω πολυ να γράψετε αν έχετε να μου δώσετε κάποια συμβουλή. Σας ευχαριστω πολυ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Replies 58
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Ομοιοπαθούσα δυστυχώς! Εμείς μετά από 5 χρόνια και 2 παιδιά έχουμε καταφέρει και βοηθάμε επαρκώς, όποτε είναι σπίτι. Γενικά λείπει πολλές ώρες και σίγουρα δεν βοηθάει όσο εγώ θα ήθελα, ούτε και ασχολείται με τα παιδιά όσο θα ήθελα/ ήθελαν...αλλά τι να κάνουμε...Έχουμε περάσει τόσες φάσεις, έχουμε τσακωθεί για το λόγο αυτό άπειρες φορές (βασικά είναι ο μόνιμος λόγος τσακωμού) και σίγουρα έχει βελτιωθεί. Αλλά τόση ένταση και τόσοι τσακωμοί για το προφανές, δεν περίμενα ότι θα τα περάσω όταν παντρεύτηκα. Βλέπω κι εγώ άλλους μπαμπάδες πόσο ασχολούνται και με πιάνει το παράπονο...Εγώ πάντως έχω ζοριστεί πολύ και επειδή δεν αντέχω άλλο τις εντάσεις, τώρα τελευταία του λέω "θα πάρω γυναίκα να με βοηθάει, αφού εσύ δεν μπορείς, δεν γίνεται εγώ να κλατάρω.."

Με τους τσακωμούς εγώ είδα αποτέλεσμα, αλλά πολύ αργό και με πολύ κόπο. Εννοώ ότι μου πήρε 4 χρόνια... τον πρώτο μου γιο, δεν τον είχε ταίσει και αλλάξει μέχρι 6 μηνών περίπου. Τότε έλειπε όλη μέρα! Τώρα με τον δεύτερο κάνει πολλά πράγματα (πάντα σε σχέση με πριν).

Τι να σου πω...κουράγιο. Αν έχεις το κουράγιο να διεκδικείς και να τσακώνεσαι κάν' το! Αν έχεις άλλες λύσεις, όπως βοήθεια από γιαγιάδες, θείες, ή οποιονδήποτε άλλον, εφάρμοσε κι εκείνες. Αν πχ. πάρεις μία γυναίκα να σου κάνει το σπίτι κάθε 15 είναι μια βοήθεια. Αν μπορεί να πάρει το παιδί να το πάει μία βόλτα, έστω μία ώρα. Το ίδιο και η μαμα/ πεθερά, αν μπορείς άφηνε το για κάποιες ώρες εκεί, ώστε να μπορείς να κάνεις πιο άνετα δουλειές εσύ.

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Eυχαριστώ πολύ για την απάντηση! Ευτυχώς βοήθεια για το σπίτι έχω (γυναίκα που μου καθαρίζει) και το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο η δική μου κούραση - αλλωστε πάντα το κρατάει με ευχαρίστηση, όποτε χρειαστεί να φύγω από το σπίτι. Με πειράζει όμως που, όταν εγώ είμαι στο σπίτι, σα να κάνει πίσω, νοιώθω δηλαδή ότι δεν ακολουθεί τη νέα πορεία με το μωρό στην οικογένεια, όπως εγώ. Περίμενα να ασχολείται μαζί του περισσότερο! Βέβαια, ίσως να φταίω κι εγώ, γιατί ακολούθησα κατά γράμμα τη θεωρία της αποκλειστικότητας, σύμφωνα με το βιβλίο του Γιωσαφάτ (εκ των υστέρων, πιστεύω ότι σε πολλά θέματα είναι υπερβολικός και το μετανοιώνω που τον πήρα τοσο τοις μετρητοίς). Έτσι, από τον αρχή ήθελα να τα κάνω όλα εγώ, για να μην 'μπερδευτεί' το παιδί από τις εναλλαγές, και νομίζω ότι εκεί πρέπει να χάθηκε το παιχνίδι, αντί να μπει κι ο αντρας μου σε ενα ρυθμο, βολευτηκε να τα κανω ολα μονη μου. Περίμενα όμως να παίζει περισσότερο μαζί του, όχι μόνο όταν του λέω εγώ! Ποιος ξέρει, ίσως μεγαλώνοντας λιγάκι το παιδί να βρει περισσότερο ενδιαφέρον. Αλλά αυτό που στενοχωρεί περισσότερο, είναι οι καβγάδες που προκύπτουν γι'αυτό το θέμα - κι έλεγα ότι ποτε δεν θα μαλωσω μπροστα στο παιδι...

Link to comment
Share on other sites

Eυχαριστώ πολύ για την απάντηση! Ευτυχώς βοήθεια για το σπίτι έχω (γυναίκα που μου καθαρίζει) και το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο η δική μου κούραση - αλλωστε πάντα το κρατάει με ευχαρίστηση, όποτε χρειαστεί να φύγω από το σπίτι. Με πειράζει όμως που, όταν εγώ είμαι στο σπίτι, σα να κάνει πίσω, νοιώθω δηλαδή ότι δεν ακολουθεί τη νέα πορεία με το μωρό στην οικογένεια, όπως εγώ. Περίμενα να ασχολείται μαζί του περισσότερο! Βέβαια, ίσως να φταίω κι εγώ, γιατί ακολούθησα κατά γράμμα τη θεωρία της αποκλειστικότητας, σύμφωνα με το βιβλίο του Γιωσαφάτ (εκ των υστέρων, πιστεύω ότι σε πολλά θέματα είναι υπερβολικός και το μετανοιώνω που τον πήρα τοσο τοις μετρητοίς). Έτσι, από τον αρχή ήθελα να τα κάνω όλα εγώ, για να μην 'μπερδευτεί' το παιδί από τις εναλλαγές, και νομίζω ότι εκεί πρέπει να χάθηκε το παιχνίδι, αντί να μπει κι ο αντρας μου σε ενα ρυθμο, βολευτηκε να τα κανω ολα μονη μου. Περίμενα όμως να παίζει περισσότερο μαζί του, όχι μόνο όταν του λέω εγώ! Ποιος ξέρει, ίσως μεγαλώνοντας λιγάκι το παιδί να βρει περισσότερο ενδιαφέρον. Αλλά αυτό που στενοχωρεί περισσότερο, είναι οι καβγάδες που προκύπτουν γι'αυτό το θέμα - κι έλεγα ότι ποτε δεν θα μαλωσω μπροστα στο παιδι...

 

Ανοίγεις ένα πολύ μεγάλο θέμα και είναι δύσκολο να σε συμβουλέψει κανείς γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς πως έχουν τα πράγματα... δηλ. εάν π.χ. δουλεύετε και οι 2, επειδή οι άντρες σε καμία περίπτωση δεν έχουν τις αντοχές των γυναικών, μπορεί να βαριέται όταν γυρίζει κουρασμένος... ενώ εσύ π.χ. εάν είσαι σπίτι και μεγαλώνεις το παιδί μπορεί να θεωρείται πιο "εύκολο" να ασχολείσαι εσύ περισσότερο.. αυτό που εγώ έχω καταλάβει από την δική μου πορεία είναι πως πριν παντρευτείς θα πρέπει να τεθεί σοβαρή συζήτηση με το έτερον ήμισυ για το θέμα του παιδιού, κατι που θεωρώ κανείς δεν κάνει.. π.χ. και εγώ φαντάζομαι όπως και οι περισσότερες κοπέλες μας απασχολούσαν θέματα όπως π.χ. που θα μείνουμε, αν θα νοικιάσουμε σπίτι, εάν θα αγοράσουμε κλπ... δεν νομίζω ότι από κανένα τίθεται θέμα για το πως θα μοιράζονται οι δουλειές του σπιτιού / η φροντίδα των παιδιών κλπ... γιατί πριν το γάμο όλα μας φαίνονται ωραία στην θεωρία αλλά στην πράξη απέχουν κατά πολύ... το κατά πόσο θέλει να προσφέρει ένας μπαμπάς στο μεγάλωμα του παιδιού νομίζω ότι παίζει πολύ μεγάλο ρόλο από τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.. το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το συζητήσεις μαζί του.. να βαλετε κάτω τα πραγματα και να μοιραστούν οι ευθύνες... χέρι βοηθείας από τρίτους μπορείς να λάβεις αλλά δεν νομίζω το θέμα σου να ειναι να σε βοηθήσει η μαμά σου ή η πεθερά σου... ο άντρας σου θα πρέπει να σε βοηθήσει γιατί όπως είναι δικό σου παιδί έτσι είναι και δικό του.... δεν είναι εύκολο γιατί γενικά οι περισσότερες άντρες είναι πολύ καλομαθημένοι!!! κουράγιο γιατί οι τσακωμοί δεν βοηθάνε και πολύ, προσπάθησε με την συζήτηση μπας και διορθωθεί η κατάσταση..

Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν να σου πω ότι όλη η ιστορία είναι για τα 3-4 πρώτα χρόνια του παιδιού, γιατί αργότερα το ίδιο το παιδί σιγά σιγά θα βρίσκει άλλα πράγματα που το ενδιαφέρουν. Θα μου πεις τώρα τι γίνεται...

 

Ο άντρας μου στην πράξη κάνει πάρα πολλά πράγματα, αλλά δεν χαίρεται πραγματικά την παρέα των παιδιών. Αν και τα υπεραγαπάει... Έκανε το "γιο" και στη θεωρία κάπου του άρεσε, όμως στην πράξη έπρεπε εγώ να μάθω στο παιδί τους κανόνες του ποδοσφαιρου, για να μη γίνει ρεζίλι στο παιχνίδι της αυλής με τους φίλους του.

 

Τέλος πάντων ο δικός μου άντρας δένεται με τα παιδιά όταν τα φροντίζει γενικά, τους βάζει φαγητό, γενικά κάνει πρακτικά πράγματα όσο εγώ ξεκουράζομαι. Μετά αναλαμβάνω την απασχόλησή τους επί της ουσίας. Λίγο μετά από την ηλικία που είστε τον έστελνα με τα παιδιά στο πατρικό του, να δει τους φίλους του και να περάσει η γιαγιά χρόνο με τα παιδιά, για να ησυχάσω και εγώ. Θέλω να πω ότι μεγαλώνοντας τα παιδιά γίνονται κάπως πιο ανεξάρτητα και υπάρχουν περιθώρια να βρείτε δικούς σας τρόπους να είστε κάπως καλύτερα από τώρα.

 

Αν και βλέποντας από όσα λες, θα τολμήσω να πω ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο η σχέση του συζύγου με το παιδί, αλλά και η σχέση στο ζευγάρι. Αν αυτό είναι καλά, τα άλλα κάπως μοιάζουν να μπαίνουν στη θέση τους από μόνα τους. Νομίζω αυτό καλό είναι να δεις, χωρίς να άγχεσαι. Πολύ λίγα ζευγάρια πέρασαν αλώβητα τον ερχομό του μωρού στο σπίτι.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Νομιζω οτι μονες μας το χανουμε το παιχνιδι ή τελως παντων θα σου πω πως το εχασα εγω.

Πριν ερθω στο Βελγιο ο αντρας μου ηταν ηδη 2 χρονια εδω και μια χαρα τα καταφερνε και να δουλευει και να τακτοποιει τις δουλειες του. Μεχρι και καποιο σοβαρο προβλημα υγειας που αντιμετωπισε εχει βρει τι πρεπει να κανει πριν ερθω εγω 2 μερες μετα την εισαγωγη του στο νοσοκομιο.

Οταν ηρθα εγω δεν δουλευα και ηξερα και καποια γαλλικα οποτε ανελαβα αμεσως τις εξωτερικες δουλειες απο σουπερ μαρκετ μεχρι δημοσιες υπηρεσιες. Λογικο δεν ηταν? Φυσικα αυτο συνεχιστικε και οταν εμεινα εγκυος, και οταν γεννησα (απλα επρενα το μωρο μαζι μου) και οταν καναμε το δευτερο παιδι. Μεχρι να αρχισω να δουλευω ειχε παγιωθει η κατασταση, ειχαν βελτιωθει και τα γαλλικα μου οποτε φυσικα και συνεχισα να τα κανω εγω μαζι με την δουλεια.

Φυσικα και σαβ βρεφακια δεν τον αφηνα να τους ταιζει (καλα να τους αλλαζει δεν ηθελε ουτως ή αλλως). Γενικα ψιλο ασχολειται. Τους κανουμε μπανιο, αλλα φυσικα δεν τους ντινει το πρωι. Θελει να ειναι ετοιμοι οταν ετοιμαστει για να φυγει. Τους παει στο σχολειο 4 φορες την εβδομαδα και τους περνει μια. Στο βελγικο που ειναι απεναντι, Ολο το χρονο πηγαιναν μουσικη αλλα δεν εμαθε που ειναι η σχολη. Ουτε το ελληνικο σχολειο ξερει που ειναι (στην αλλη ακρη της πολης).

Σημερα ομως που ειναι αρρωστουληδες και στις 3 λεξεις που λενε οι 4 ειναι μαμα, ζηλευει,,,

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστω όλες για το ενδιαφέρον σας! Το σκέφτομαι κι εγω αρκετά και νομίζω ότι το καλυτερο που εχω να κάνω ειναι να σταματήσω να προσπαθώ να τον αλλάξω με τη γκρίνια. Δεν ειναι καλο κανέναν μας. Μάλλον σιγά σιγα θελει το πράγμα κι όχι με το ζόρι. Σίγουρα δεν βοηθάει το πρότυπο του δικού του πατέρα, ο οποίος έλειπε όλη τη μέρα απο το σπίτι και τον άντρα μου τον μεγάλωσε η μητέρα του με τη γιαγιά του. Τι να κάνουμε, την 'κασέτα' των γονιών μας ακολουθούμε! Ας επικεντρωθω καλυτερα στα θετικά, π.χ. Πλέον μαγειρεύει σχεδόν αποκλειστικά αυτός (εναλλάξ με τη μητέρα μου). Ισως να τα περιμένω ολα πολυ γρήγορα, η σχεση του πατέρα με το παιδι ειναι διαφορετική απο αυτη της μητέρας.

Link to comment
Share on other sites

Κρατηστε και για μενα μια θεση! Ο αντρας μου οχι μονο δε βοηθαει γενικως, δημιουργει κιολας extra δουλεια. Δε δουλευω κι οπως ειπε η φιλη πιο πανω υποτιθεται οτι ειναι το πιο ευκολο. Απο τοτε που μενουμε μαζι προσπαθω λοιπον να του μαθω, για να μην πω να του διδαξω, καποια πραγματα, πρωτογνωρα για αυτον, οπως οτι οταν εχουμε λασπη στα παπουτσια μας δεν την φερνουμε και μεσα στο σπιτι. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τροπος να το κατανοησει αυτο ηταν με το καλο. Οχι γκρινια, οχι μουτρα , οχι σπασιμο του κεφαλιου του, που αυτο μου ηρθε να του κανω οταν το πρωτοειδα. Οποτε δοκιμασε κι ετσι. Θελει υπομονη, οποτε καντο μια μερα που θα εισαι στισ καλες σου, στις πολυ καλες σου μαλλον, γιατι ποτε δεν ξερεισ τι θα σου απαντησει.

Link to comment
Share on other sites

Λιγο πολυ ολοι οι αντρες ειναι ετσι στην αρχη!Και εμενα κυριως οταν χρειαζοταν βοηθουσε.Ομως οσομεγαλωνει το αγορακι σου θα δεις μεγαλη διαφορα!Δεν θα βαριεται.. θα αρχιζει να παιζει μπαλα με τον μικρο σου (εμεις τοτε ξεκινησαμε την μπαλα) !Οσο νααναι οταν ειναι μωρακι... γιαα τις μαμαδες ειναι πιο δημιουργικο.Μην τσακωνεσαι αλλο..δες πως θα παει τους επομενους μηνες.. πιστευω οτι το παιδι θα του κεντρισει το ενδιαφερον τωρα απου αρχιζει και επικοικνωνει και παιζει πιο ευκολα τα αντρικα παιχνιδια!Στην πορεια αν δεν αλλαξει παλι κατι τοτε το ξανασυζητας!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια δε θέλω να κάνω την έξυπνη, απλώς να σας πω και μια άλλη άποψη. Εμένα ο άντρας μου βοηθάει πολύ.. από ότάν γεννήθηκε, και τον έκανε μπάνιο και τον πρωτοάλλαξε όπως μας είχαν δείξει στο μαιευτήριο ενώ εγώ φοβόμουν, και του έβαζε οινόπνευμα στον αφαλό κτλ. Κι όμως, είχαμε τρελούς τσακωμους! Ο λόγος είναι ότι από την στιγμή που βοηθάει, φυσικα έχει και άποψη και αυτή δεν συμπίπτει με την δική μου. Αφήστε που επειδή είναι άντρας και δεν ξέρει, πολλές απόψεις του διαμορφώνονται από ό,τι ακούσει στην δουλειά, ό,τι του πει η μαμά του και καμιά φορα ό,τι πω και γω :rolleyes:

Παραδείγματα: κάθε φορά που τον αλλάζει τον ΠΑΣΤΩΝΕΙ στην κρέμα, ενώ έγω δεν θέλω να του βάζω τόση αν δεν υπάρχει ανάγκη. Συνέχεια πρέπει να είναι παραντυμένος μη τυχόν κρυώσει !?! Τώρα που μπουσουλάει δεν τον αφήνει να κάνει ρούπι μη τυχόν χτυπήσει.. και άλλα πόλλα τέτοια μικροπαραδείγματα που όμως οδηγούν σε πραγματικούς τσακωμούς. Και να μου το έλεγαν πριν λίγα χρόνια δεν θα το πίστευα γιατί με τον άντρα μου είχαμε τσακωθει ελάχιστες φορές πριν το παιδί.

Απλώς πλέον κατέληξα ότι ελάχιστα ζευγάρια συμφωνούν στο πώς πρέπει να μεγαλωσει ένα παιδί και οι τσακωμοί είναι κάτι αναμενόμενο. Και συμφωνώ και με την elenip ότι κανένα ζευγάρι δεν συζητά αυτά τα θέματα πριν τον γάμο.. βέβαια δεν ξέρω και αν θα ήταν ρεαλιστικό να κριθεί το ποιον θα παντρευτείς από το πώς θα ανατραφεί το παιδί.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ειμαι πατερας με διδυμα 2 μιση χρονων.Απο την αρχη εκανα τα παντα στα παιδια γιατι το ηθελα και μου αρεσε.Ολοι οι φιλοι μου το λιγοτερο με δουλευουν που ασχολουμαι.Αλλα εμενα με ευχαριστει.Οταν ειμαι σπιτι και δεν δουλευω ολη μερα παιζω μαζι τους.Το προβλημα ειναι πως με την γυναικα μου εχουμε τακτικους καβγαδες.Αιτια? Δεν ασχολουμαι αρκετα με τα παιδια !!!!! η εχω πεσει στην περιπτωση η πολλες γυναικες δεν τους αρκει αυτο που προσφερουν οι συζυγοι και νομιζουν πως μονο αυτες ασχολουνται...

Link to comment
Share on other sites

Ειμαι πατερας με διδυμα 2 μιση χρονων.Απο την αρχη εκανα τα παντα στα παιδια γιατι το ηθελα και μου αρεσε.Ολοι οι φιλοι μου το λιγοτερο με δουλευουν που ασχολουμαι.Αλλα εμενα με ευχαριστει.Οταν ειμαι σπιτι και δεν δουλευω ολη μερα παιζω μαζι τους.Το προβλημα ειναι πως με την γυναικα μου εχουμε τακτικους καβγαδες.Αιτια? Δεν ασχολουμαι αρκετα με τα παιδια !!!!! η εχω πεσει στην περιπτωση η πολλες γυναικες δεν τους αρκει αυτο που προσφερουν οι συζυγοι και νομιζουν πως μονο αυτες ασχολουνται...

 

Το να "παίζεις" με τα παιδιά όποτε είσαι σπίτι είναι πολύ όμορφο και αρκετά αποσυμφορητικό για τον άνθρωπο που φροντίζει να φάνε, να είναι καθαρά, να πέσουν στην ώρα τους για ύπνο και όλα αυτά τα "τεχνικά" θέματα. Μπορεί όμως η σύζυγός σου να φύγει από το σπίτι για κάποιες ώρες και όταν γυρίσει να είναι τα παιδιά καλά με όλα τους τα θέματα τακτοποιημένα;

3Wwep3.png

k8Q2p3.png

Link to comment
Share on other sites

Eυχαριστώ πολύ για την απάντηση! Ευτυχώς βοήθεια για το σπίτι έχω (γυναίκα που μου καθαρίζει) και το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο η δική μου κούραση - αλλωστε πάντα το κρατάει με ευχαρίστηση, όποτε χρειαστεί να φύγω από το σπίτι. Με πειράζει όμως που, όταν εγώ είμαι στο σπίτι, σα να κάνει πίσω, νοιώθω δηλαδή ότι δεν ακολουθεί τη νέα πορεία με το μωρό στην οικογένεια, όπως εγώ. Περίμενα να ασχολείται μαζί του περισσότερο! Βέβαια, ίσως να φταίω κι εγώ, γιατί ακολούθησα κατά γράμμα τη θεωρία της αποκλειστικότητας, σύμφωνα με το βιβλίο του Γιωσαφάτ (εκ των υστέρων, πιστεύω ότι σε πολλά θέματα είναι υπερβολικός και το μετανοιώνω που τον πήρα τοσο τοις μετρητοίς). Έτσι, από τον αρχή ήθελα να τα κάνω όλα εγώ, για να μην 'μπερδευτεί' το παιδί από τις εναλλαγές, και νομίζω ότι εκεί πρέπει να χάθηκε το παιχνίδι, αντί να μπει κι ο αντρας μου σε ενα ρυθμο, βολευτηκε να τα κανω ολα μονη μου. Περίμενα όμως να παίζει περισσότερο μαζί του, όχι μόνο όταν του λέω εγώ! Ποιος ξέρει, ίσως μεγαλώνοντας λιγάκι το παιδί να βρει περισσότερο ενδιαφέρον. Αλλά αυτό που στενοχωρεί περισσότερο, είναι οι καβγάδες που προκύπτουν γι'αυτό το θέμα - κι έλεγα ότι ποτε δεν θα μαλωσω μπροστα στο παιδι...

Το είπες και μόνη σου, ακολούθησες κατά γράμμα τη θεωρία της αποκλειστικότητας (και η λέξη μόνη της υποννοεί όλα τα θέματα που θα δημιουργηθούν με τον μπαμπά).

Απ΄ό,τι γράφεις φαίνεται ότι ο μπαμπάς είναι ικανός να τα κάνει όλα και όχι μόνο το παιχνίδι, όμως δεν τα κάνει, γιατί με τη συμπεριφορά σου του έχεις δείξει ότι απαλλάσσεται όταν είσαι εκεί. Έχουμε μια τάση (βάζω και τον εαυτό μου μέσα), είτε λόγω ενστίγκτου, είτε λόγω εμπειρίας, είτε λόγω γυναικείας φύσης να παίρνουμε πάνω μας όλη τη φροντίδα/διαπαιδαγώγηση του παιδιού, παραγκωνίζοντας πολλές φορές τον πατέρα, ο οποίος μπορεί να έχει μια κάποια ικανότητα και αντίληψη, σίγουρα όμως όχι όπως εμείς.

Πολλές φορές, δαγκώνομαι για να μην του υποδείξω πώς θα τον αλλάξει, ή πώς θα τον ταΐσει ή πώς θα παίξει μαζί του. Γιατί καταλαβαίνω ότι είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με διαφορετική οπτική, που όμως είναι κι αυτός γονιός εξίσου με μένα και έχει δικαίωμα να μην μπαίνει σε καλούπια δικά μου. Όταν διαβάσω κάτι που μου φαίνεται σωστό σχετικά με την διαπαιδαγώγηση ή την συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί, το συζητάω με τον σύντροφό μου για είναι κι αυτός σύμφωνος και κυρίως μέσα στο παιχνίδι και για να έχουμε κοινή θέα. Κι έτσι σπάνια διαφωνούμε μπροστά από το παιδί για τέτοια θέματα.

Αφού έχεις ξεκινήσει έτσι, μπορείς απλά να κάνεις μια ήρεμη και καλοπροαίρετη συζήτηση μαζί του και να του δώσεις να καταλάβει ότι τον σέβεσαι και τον εμπιστεύεσαι να ασχολείται με το παιδί, είτε όταν λείπεις είτε όταν είσαι εκεί. Ότι όταν ασχοληθεί εκείνος θα σεβαστείς τον δικό του τρόπο χωρίς να του κάνεις συνεχώς υποδείξεις.

Δεν είναι κακό το παιδί να δεί δύο διαφορετικές προσεγγίσεις, αρκεί να μην υπάρχει συνεχής διαφωνία πάνω από το κεφάλι του.

jTosp2.png
Link to comment
Share on other sites

όλα βέβαια είναι και θέμα ανθρώπου... στην παιδική χαρά που πηγαίνω τον μικρό υπάρχουν συγκριμένοι πατεράδες που φέρνουν τα παιδιά τους να παίξουν... δεν ξέρω εάν οι γυναίκες τους δουλεύουν εκείνη την ώρα.. μόνο για μία ξέρω που περνάει από την παιδική χαρά και φαίνεται ότι μόλις έχει γυρίσει από την δουλειά της... για τους άλλους δεν ξέρω.. ο δικός μου πάντως (δουλεύουμε και οι 2) δεν τον πάει σχεδόν ποτέ στην παιδική χαρά τον πάω μονίμως εγώ (γιατί είναι κουρασμένος!!!!!!) .. μόνο κανένα σουπερμαρκετ στην καλύτερη.. είναι να μην τσακωθείς μετά???? :shock::shock::shock:

Link to comment
Share on other sites

Το να "παίζεις" με τα παιδιά όποτε είσαι σπίτι είναι πολύ όμορφο και αρκετά αποσυμφορητικό για τον άνθρωπο που φροντίζει να φάνε, να είναι καθαρά, να πέσουν στην ώρα τους για ύπνο και όλα αυτά τα "τεχνικά" θέματα. Μπορεί όμως η σύζυγός σου να φύγει από το σπίτι για κάποιες ώρες και όταν γυρίσει να είναι τα παιδιά καλά με όλα τους τα θέματα τακτοποιημένα;

Καταλαβαινω τι ενοεις...το θεμα ειναι ομως πως τις μισες η και περισσοτερες φορες αυτος που φροντιζει για να φανε να ειναι καθαρα και να πεσουν στην ωρα τους για υπνο ειμαι εγω.Το μονο που εχουμε απο αλλου ειναι φαι για τα παιδια απο την μανα μου,καθε μερα.Αν αρρωστησουν ΜΟΝΟ εγω τρεχω στην παιδιατρο (τα τεχνικα θεματα που ελεγες).Και οταν γυρισω απο την δουλεια η ακομα αν ειμαι στην δουλεια και τα παιδια ειναι στην μανα μου εχει το ελευθερο (και το εχει κανει) να βγει με τις φιλες της η να παει στο πατρικο της.Υστερα απο αυτα να ακους και παραπονα παει πολυ νομιζω :P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

όλα βέβαια είναι και θέμα ανθρώπου... στην παιδική χαρά που πηγαίνω τον μικρό υπάρχουν συγκριμένοι πατεράδες που φέρνουν τα παιδιά τους να παίξουν... δεν ξέρω εάν οι γυναίκες τους δουλεύουν εκείνη την ώρα.. μόνο για μία ξέρω που περνάει από την παιδική χαρά και φαίνεται ότι μόλις έχει γυρίσει από την δουλειά της... για τους άλλους δεν ξέρω.. ο δικός μου πάντως (δουλεύουμε και οι 2) δεν τον πάει σχεδόν ποτέ στην παιδική χαρά τον πάω μονίμως εγώ (γιατί είναι κουρασμένος!!!!!!) .. μόνο κανένα σουπερμαρκετ στην καλύτερη.. είναι να μην τσακωθείς μετά???? :shock::shock::shock:

......Και παιδικη χαρα και σουπερμαρκετ ειναι δικη μου αρμοδιοτητα.... αυστηρα.

Link to comment
Share on other sites

......Και παιδικη χαρα και σουπερμαρκετ ειναι δικη μου αρμοδιοτητα.... αυστηρα.

 

Τελικά στην ζωή παίρνεις αυτό που αξίζεις!!! :-P για εμένα μιλάω μην παρεξηγηθώ... είναι και πόσο έξυπνη είναι η γυναίκα τελικά στην επιλογή συντρόφου... η δική σου η γυναίκα προφανώς είναι πολύυυυυυυ έξυπνη.. με την καλή έννοια... φαγητό έτοιμο / παιδιά έτοιμα / εξωτερικές δουλειές έτοιμες.. πες μας ότι δεν δουλεύει κιόλας να πεθάνω τώραααααααααα...

χωρίς πλάκα ανήκεις στις εξαιρέσεις.. εάν η γυναίκα σου έχει και παράπονα μετά τότε και αυτή στις εξαιρέσεις είναι :P

Link to comment
Share on other sites

οχι οχι δουλευει....αν δεν δουλευε θα ειχα πεθανει πρωτος εγω. Απλα μετα την δουλεια θελει παντα τον δικο της χρονο.Οποτε ο δικος μου παει περιπατο.Η πλακα ειναι πως δεν παραπονιεμαι απλα τα αναφερω.Πριν κανω παιδια ημουν τελειως διαφορετικος.Με αλλαξανε τα παιδια.Το κακο ειναι πως επειδη δεν παιζει καθολου μαζι τους και γενικα θα ερθει στο παρκο μια φορα τον μηνα και αν,οποτε φευγω και τα αφηνω κλαινε τρελα.Εκτος και τα αφησω στην μανα μου ,που τους αρεσει γιατι ολο τους μαθαινει πραγματα και τραγουδια.Πρωην νηπιαγωγος η γιαγια.

Link to comment
Share on other sites

Και δε νιωθει ασχημα η μαμα που τα παιδακια κλαινε μαζι της?? εγω θα πληγωνομουν πολυ..αλλα απο την αλλη δεν υπηρχε περιπτωση να καθομαι να ξεκουραζομαι μετα απο τη δουλεια και οχι να βλεπω τα παιδια..Ειπαμε να εχουμε ενα μετρο σε ολα....

Link to comment
Share on other sites

Και εγω ειμαι απο τις τυχερες θα ελεγα...ο συζυγος μου δουλευει απο τις 8μιση το πρωι ως τις 8μιση το βραδυ....εγω δουλευω απο το μεσημερι ως το βραδυ αλλα επειδη ειμαι καθηγητρια αγγλικων σε φροντιστηριο τωρα το καλοκαιρι καθομαι....το χειμωνα λοιπον κουραζομαστε περιπου το ιδιο..ναι μεν εγω καθομαι το πρωι αλλα εχω τις δουλειες του σπιτιου που το εχω αναλαβει εγω αποκλειστικα χωρις γυναικα και τις εξωτερικες δουλειες κ φυσικα την 11μηνων τωρα μπεμπα μας!...απο την αρχη ο συζυγος μου με βοηθγαε...φανταστειτε στον θηλασμο εκλαιγα γιατι πονουσα κ δεν ηξερα πως να θηλασω κ ηταν διπλα μου να μου φτιαχνει το στηθος για να φαει η μπεμπα--ισως να ακουγεται αστειο----ειχα κ επιλοχειο για 1μιση μηνα!!!Ταιζει, πλενει την μπεμπα το βραδυ κ την κοιμιζει...ερχεται μονο για μιση ωρα το μεσημερι σπιτι κ παιζει μαζι της αν δεν κοιμαται, την παει στην παιδιατρο οταν εγω δουλευω, την αλλαζει πανες, της φτιαχνει τοι κρεμες της..γενικα κανει τα παντα με το παιδι οχι μονο για να με βοηθησει αλλα επειδη το θελει....και γενικα αλληλοβοηθουμαστε με το μωρο....στις αρχες που θηλαζα τη μικρη ξενυχταγε κ αυτος...ποτε κ κανενα βραδυ δεν κοιμηθηκε κ να με αφησει μονη μου....βεβαια υπαρχει κ το γεγονος που ανεφερε καποια κοπελα παραπανω...να εχουμε κ διαφορετικες αποψεις για θεματα που αφορουν το μωρο αλλα προσπαθουμε να μην γινονται τσακωμοι...κ φυσικα μπορω να τον αφησω μονο του με την μπεμπα κ να παω ή για καφε ή σε μια δουλεια ή σε ενα μαθημα μου τωρα το καλοκαιρι...τωρα αν θα βρω κριτσινια διασπαρτα στο σαλονι--επειδη της δινουμε να μασουλαει για τα ουλα της---ειναι αλλο θεμα!!!Προσπαθει ο καημενος να τα μαζευει αλλα πιστευει οτι κ το παιδι θα λερωσει!!Εγω εν αντιθεσει, και ασχολουμαι κ με τη μικρη κ καθαριζω ταυτοχρονα...μηχανη!!!

Link to comment
Share on other sites

οχι οχι δουλευει....αν δεν δουλευε θα ειχα πεθανει πρωτος εγω. Απλα μετα την δουλεια θελει παντα τον δικο της χρονο.Οποτε ο δικος μου παει περιπατο.Η πλακα ειναι πως δεν παραπονιεμαι απλα τα αναφερω.Πριν κανω παιδια ημουν τελειως διαφορετικος.Με αλλαξανε τα παιδια.Το κακο ειναι πως επειδη δεν παιζει καθολου μαζι τους και γενικα θα ερθει στο παρκο μια φορα τον μηνα και αν,οποτε φευγω και τα αφηνω κλαινε τρελα.Εκτος και τα αφησω στην μανα μου ,που τους αρεσει γιατι ολο τους μαθαινει πραγματα και τραγουδια.Πρωην νηπιαγωγος η γιαγια.

 

 

Να σου πω κάτι και χωρίς παρεξήγηση...αν ποτέ χωρίσεις, σε παντρεύομαι εγώ!!!!!!! :-))

Δεν υπάρχει αυτό που λες...Και εγώ κάνω τα πάντα, είμαι πάντα εγώ με τα παιδιά, σε βόλτες, σε κούνιες, στην αυλή, το σπίτι μόνη μου, δεν έχω καμία ώρα δική μου γιατί ο άντρας μου δουλεύει πρωί-απόγευμα και αν παραπονεθώ, με λέει γκρινιάρα!!

Σημειοτέον, ότι ποτέ δεν κρατάει τα παιδιά για να έχω δικό μου χρόνο, ούτε καν για δουλειές, δεν τα παίρνει να φύγει, τριγυρνάνε στα πόδια μου για να τις κάνω, και αν ΠΡΕΠΕΙ να πάω κάπου και δεν μπορούν να είναι τα παιδιά μαζί, κάνω αίτηση στην πεθερά μου!!

Το δε κολημβητήριο που είχαμε 2 φορές την εβδομάδα όλο το Χειμώνα τον πήγε σύνολο 2 φορές εκείνος!!!Από που να αρχίσω και που να τελειώσω!! Μην τα λέτε ρε παιδιά αυτά, μας φορτώνετε, δεν το καταλαβαίνετε?????

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Τελικά στην ζωή παίρνεις αυτό που αξίζεις!!! :-P για εμένα μιλάω μην παρεξηγηθώ... είναι και πόσο έξυπνη είναι η γυναίκα τελικά στην επιλογή συντρόφου... η δική σου η γυναίκα προφανώς είναι πολύυυυυυυ έξυπνη.. με την καλή έννοια... φαγητό έτοιμο / παιδιά έτοιμα / εξωτερικές δουλειές έτοιμες.. πες μας ότι δεν δουλεύει κιόλας να πεθάνω τώραααααααααα...

χωρίς πλάκα ανήκεις στις εξαιρέσεις.. εάν η γυναίκα σου έχει και παράπονα μετά τότε και αυτή στις εξαιρέσεις είναι :P

 

 

Πες τα, έτσι είναι και εγώ σε αυτόν τον τομέα παίρνω το βραβείο της total χαζής!! Αλλά που θα πάει, δεν θα μεγαλώσουν τα αντράκια μου, έχω να κάνω βόλτες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κι ο δικός μου είναι έτσι, και είναι έτσι γιατί το γουστάρει. Δουλεύει βράδι, οπότε είναι οι δυο τους με το μωρό από το πρωί που φεύγω για δουλειά μέχρι το απόγευμα που γυρίζω. Πάνε βόλτες, τρώνε, κάνουν ντουσάκι, αλλάζουν πάνες, κοιμούνται... όλα.

Είναι κολλητούληδες. Μ'αρέσει που δεν το κάνει αγγαρία. Το νιώθω. Και το παιδί το νιώθει. Κι όταν γυρίζω δεν έχω καμία ανάγκη για προσωπικό χρόνο, μου έχουν λείψει και οι δυο τους, οπότε μέχρι να φύγει για δουλειά, τα κάνουμε όλα μαζί. Έχουμε βρει μια ισορροπία.

jTosp2.png
Link to comment
Share on other sites

οχι οχι δουλευει....αν δεν δουλευε θα ειχα πεθανει πρωτος εγω. Απλα μετα την δουλεια θελει παντα τον δικο της χρονο.Οποτε ο δικος μου παει περιπατο.Η πλακα ειναι πως δεν παραπονιεμαι απλα τα αναφερω.Πριν κανω παιδια ημουν τελειως διαφορετικος.Με αλλαξανε τα παιδια.Το κακο ειναι πως επειδη δεν παιζει καθολου μαζι τους και γενικα θα ερθει στο παρκο μια φορα τον μηνα και αν,οποτε φευγω και τα αφηνω κλαινε τρελα.Εκτος και τα αφησω στην μανα μου ,που τους αρεσει γιατι ολο τους μαθαινει πραγματα και τραγουδια.Πρωην νηπιαγωγος η γιαγια.

 

 

 

τωρα φοβαμαι να γραψω γιατι εχω την εντυπωση οτι εισαι ο αντρας μου και μπαινεις εδω μεσα εν αγνοια μου :P:p:p:p:p

 

Η πεθερα μου βεβαια δεν ειναι ηταν νηπιαγωγος αλλα δασκαλα... Κι επισης δεν παραπονιεμαι, τον ευχαριστω παντα, απο την πανα που αλλαζε οταν ηταν μωρα, μεχρι την παιδικη χαρα που τα παει τωρα. Κι εγω εχω μεγαλη αναγκη τον χρονο μου οταν επιστρεφω, και αυτα εχουν μαθει με τον μπαμπα τους και τον ζητανε. Βεβαια δεν ειμαι αχαριστη, τις περισσοτερες δουλειες του σπιτιου τις κανω εγω, μαγειρεμα, πλυσιμο, σφουγγαρισμα, απλως δεν το'χω με τα παιδια, ποτε δεν το ειχα.

 

Δεν ειναι κατι κακο, νομιζω ομως οτι εμεις εχουμε βρει τις ισορροπιες μας και δουλευουμε και οι δυο στα δυνατα μας σημεια. Επισης δεν ξεχναμε ποτε να εκφρασουμε, ΚΑΙ με λογια, την ευγνομωσυνη μας ο ενας για τον κοπο του αλλου. Ειναι κατι μικρο και ευκολο, αλλα πολυ σημαντικο, οταν του λεω "ευχαριστω που πηγες τα παιδια στην παιδικη χαρα/στο γιατρο/στη γιαγια". Αντιστοιχως, αισθανομαι να μου φευγει μεγαλη κουραση καθημερινα μονο και μονο επειδη ακουω "ευχαριστω που μαγειρεψες/επλυνες τα πιατα/μου σιδερωσες τα πουκαμισα".

 

Μηπως αν αρχιζες εσυ, να συνειδητοποιουσε ποσο ομορφα την κανει να αισθανεται και εβλεπε τους κοπους σου;

Link to comment
Share on other sites

Κι ο δικος μου αντρας ασχολειται πολυ πολυ αλλα τσακωνομαστε.:rolleyes:

Κα για το λογο που τσακωνεστε κι εσεις και για άλλους (ορια π.χ.).

Ειναι πολυπλοκο το θεμα, αλλά η σωστη σειρα φροντιδας ειναι:

εαυτος

συντροφος

παιδι

 

 

Ολοι οι φιλοι μου το λιγοτερο με δουλευουν που ασχολουμαι.

Αυτο γιατί συμβαίνει?

Ισως θα ενιωθες καλυτερα αν ερχοσουν στην παιδικη χαρά που πηγαίνουμε εμεις. Εχει πολλούς μπαμπάδες ή μαμαδες και μπαμπαδες μαζι.

9XkKp3.png

HArNp3.png

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...