Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ....ΓΙΟΚ!


Recommended Posts

Καλησπέρα σας!! Λοιπόν..θα προσπαθήσω να μην σας κουράσω πολύ. έχω 2 αγγελούδια, ένα αγοράκι 6 ετών και η κόρη μου όπου να' ναι θα κλείσει τα 2. Έχω μια πολύ απαιτητική εργασία, δουλεύω 6 ημέρες την εβδομάδα, με ένα ρεπό -το οποίο δεν ξέρω πότε θα πέσει, αν θα είναι μεσοβδόμαδα ή κάποια μέρα μέσα στο Σαββατοκύριακο- Συνήθως μου αντιστοιχεί ρεπό την Κυριακή κάθε ενάμιση μήνα. Δουλεύω πότε πρωί, πότε απόγευμα -όταν είμαι μεσημεριανή φτάνω σπίτι μου κατά τις 11 το βράδυ-. Έχω γυναίκα να μου προσέχει την μικρή, μισές ώρες εκείνη και μισές η μαμά μου, οπότε όπως είναι λογικό όταν σχολνάω δεν θέλω να επιβαρύνω άλλο την μητέρα μου και την διώχνω ..;) Με τον σύζυγο δεν βγαίνουμε ποτέ -πολύ σπάνια να πάμε σε σπίτι φίλων πάντα με τα παιδιά γιατί δεν θέλω να κουράζω περαιτέρω τη μαμά μου-....βέβαια, σε όλα αυτά παίζει μεγάλο ρόλο και το οικονομικό -όπως στους περισσότερους από μας- καθώς τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δουλεύουμε 2 άτομα-στον ιδιωτικό τομέα- και με τις μειώσεις που έχουμε υποστεί είναι σαν να μπαίνει ένας μισθός στο σπίτι, για ενοίκιο, την γυναίκα, την ασφάλεια του άντρα μου, τους λογαριασμούς...κλπ κλπ. Εκτός από τα παραπάνω, όπως καταλαβαίνετε και λόγω της δουλειάς και των ωραρίων, έχω πολύ περιορισμένο χρόνο. Ενώ πριν τη μικρή ασχολιόμουν πάρα πολύ με τον μεγάλο μου, τώρα το μόνο που κάνω -κυρίως- είναι να την κυνηγάω παντού, ανοίγει ντουλάπια, σκαρφαλώνει όπου βρει, τώρα έχει και ένα καινούριο χούι, να βγάζει τα ρούχα της και την πάνα -:rolleyes:- και να τριγυρνάει γυμνή στο σπίτι, με μένα πίσω της να τρέχω να την προλάβω μην τύχει και κάνει τσισάκια ή κακάκια όπου βρει. Ακούγεται αστείο, είναι όμως τόσο μα τόσο κουραστικό. Στεναχωριέμαι γιατί δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με το αντράκι μου το οποίο με αναζητά (προχτές μου είπε ότι θα προτιμούσε να μην δούλευα για να προλαβαίναμε να παίζαμε μαζί πιο πολύ), στεναχωριέμαι γιατί ούτε με την μικρή μου ασχολούμαι όσο θα ήθελα, ο χρόνος μου είναι ελάχιστος, οι δουλειές του σπιτιού πολλές, ούτε με τον άντρα μου συναντιόμαστε αφού κι εκείνος δουλεύει πολύ. Ειδικά όταν δουλεύω μεσημέρι και έρχομαι σπίτι αργά , τους βρίσκω όλους να κοιμούνται...:(

Θα ήθελα μια βοήθεια από τις μανούλες που λίγο πολύ έχουν τα ίδια ωράρια με μένα....αλλά και από εκείνες που πιστεύουν ότι μπορούν με την εμπειρία τους ή με την συμβουλή τους να με βοηθήσουν. Θέλω να ασχολούμαι με τα παιδιά μου ....ειδικά τώρα τελευταία νιώθω την κούραση να με έχει καταβάλλει, νιώθω ότι δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Προσπαθώ να μην το δείχνω, να χαμογελάω και να είμαι ήρεμη, όμως πολλές φορές είναι λογικό -κυρίως με την μικρούλα μου που δεν ησυχάζει λεπτό- να θυμώνω και να φωνάζω....κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη, σας ευχαριστώ!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


βρε κοριτσι παρε μια ανασα...!δεν υπαρχει πιθανοτητα να ζητησεις απο το αφεντικο σου να εισαι μονο πρωινη,ετσι ωστε απο το μεσημερι και μετα να εισαι με την οικογενεια σου?και να προσδιορισεις το ρεπο σου να ειναι συγκεκριμενη μερα για να μπορειτε να κανετε και καμια βολτα βρε αδερφε.απαιτησε καποια πραγματα απο τη δουλεια γιατι εχεις και μια οικογενεια απο πισω,εξηγησε τους οτι εχεις γινει τρενακι και στη τελικη θα απεδιδες καλυτερα παντου αν υπηρχε σταθερο ωραριο...αυτο που περιγραφεις για τα δικα μου δεδομενα ειναι τραγικο!ζεις για να δουλευεις ενα πραγμα και δεν δουλευεις για να ζεις...!!!αληθεια τι δουλεια κανεις?

το παιδι σου ειναι ο μονος ανθρωπος που αγαπας ενευ ορων πριν καν τον γνωρισεις..:!:

Link to comment
Share on other sites

βρε κοριτσι παρε μια ανασα...!δεν υπαρχει πιθανοτητα να ζητησεις απο το αφεντικο σου να εισαι μονο πρωινη,ετσι ωστε απο το μεσημερι και μετα να εισαι με την οικογενεια σου?και να προσδιορισεις το ρεπο σου να ειναι συγκεκριμενη μερα για να μπορειτε να κανετε και καμια βολτα βρε αδερφε.απαιτησε καποια πραγματα απο τη δουλεια γιατι εχεις και μια οικογενεια απο πισω,εξηγησε τους οτι εχεις γινει τρενακι και στη τελικη θα απεδιδες καλυτερα παντου αν υπηρχε σταθερο ωραριο...αυτο που περιγραφεις για τα δικα μου δεδομενα ειναι τραγικο!ζεις για να δουλευεις ενα πραγμα και δεν δουλευεις για να ζεις...!!!αληθεια τι δουλεια κανεις?

 

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου... του έχω πει ότι θα ήθελα να είμαι μόνο πρωί -αυτό για μένα είναι το ιδανικό!!!- ή να έχω έστω μια Κυριακή στάνταρ ρεπό, αλλά είναι τελείως αρνιτικός, για την ακρίβεια μου είχε βάλει και τις φωνές. Ότι δεν πρέπει να ζητάω ιδιαίτερη μεταχείρηση καθώς και οι άλλες κοπέλες -πλην μιας- έχουν τα ίδια ωράρια με τα δικά μου και ότι είμαι αχάριστη και μόνο που του το ζητάω. Δεν τον ενδιαφέρει η προσωπική ζωή του καθένα, για την ακρίβεια μας έχει πει "Θα προσαρμόζετε την προσωπική σας ζωή στα δεδομένα και στα ωράρια της δουλειάς και όχι το αντίθετο" και πως ..αν δεν μας αρέσει, μπορούμε να βρούμε άλλη δουλειά και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι κοίνώς!!:rolleyes: Βέβαια, είμαι η μοναδική εκεί που έχει 2 παιδιά και γυναίκα για να τα προσέχει, η οποία -γυναίκα- αναγκαστικά προσαρμόζεται στα δικά μου ωράρια, τα οποία αλλάζουν κάθε 10 μέρες, πότε έτσι πότε γιουβέτσι. Ευτυχώς που είναι συγκαταβατική, μια άλλη που είχα μια περίοδο όταν εκείνη δεν μπορούσε, θύμωνε που δεν είχα σταθερό ωράριο .....σκέψου να μεόνω και χωρίς γυναίκα και να είναι αιτία η δουλειά!!Αυτό που λες το έχω σκεφτεί κι εγώ: ότι στην ουσία ζω για να δουλεύω...αισθάνομαι ότι έχω μια θηλιά στον λαιμό που όλο σφίγγει και σφίγγει... συγχώρεσέ με, αλλά για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να αναφέρω τί δουλειά κάνω...

Link to comment
Share on other sites

Ολγα ειναι θεμα επιχειρησης ή θεμα τομεα το ωραριο? Ειχα διαβσει και το προηγουμενο σου θεμα για το αγχος με την αποδοση και τις αντιδρασεις των συναδελφων. Αν και εισαι ειδικη περιπτωση μια και εισαι η μονη με οικογενεια θα γινει μπαχαλο αν ισχυσει κατι ειδικα μονο για σενα. Λυπαμαι αλλα δεν εχω να προτινω κατι.

Link to comment
Share on other sites

Στη θέση σου θα είχα κάνει συμφωνία με τη γυναίκα να κάνει και κανένα σίδερο, κάτι με το σπίτι τέλος πάντων, όταν μπορεί, πχ όταν ειναι να γυρίσεις στις 11.00. Έτσι και αλλιώς τι καθήκοντα έχει; Απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά; Βλέπεις να κάνει κάτι σε αυτό τον τομέα; Αν είναι να κάνει κάτι "υψηλό", να πω ότι να μην την κουράσεις. Αλλά και πάλι. Θα κάνεις εσύ τις δουλειές για να παίζει άλλος με τα παιδιά;

 

Νομίζω όμως τώρα είναι άδικο να ζητήσεις κάτι τέτοιο, γιατί δεν έγινε τέτοια συμφωνία εξαρχής.

 

Καλό είναι να βρείτε μια σειρά γιατί σε λίγο θα έχετε και το πρωτάκι και θα χρειαστείτε καλό κλίμα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ολγα ειναι θεμα επιχειρησης ή θεμα τομεα το ωραριο? Ειχα διαβσει και το προηγουμενο σου θεμα για το αγχος με την αποδοση και τις αντιδρασεις των συναδελφων. Αν και εισαι ειδικη περιπτωση μια και εισαι η μονη με οικογενεια θα γινει μπαχαλο αν ισχυσει κατι ειδικα μονο για σενα. Λυπαμαι αλλα δεν εχω να προτινω κατι.

 

Καλησπέρα! Δεν είμαι η μόνη με οικογένεια, είμαι η μόνη με 2 παιδιά, όμως. Το ξέρω ότι δεν μπορεί να ισχύσει κάτι μόνο για μένα, το πρόβλημά μου είναι πώς θα βρω χρόνο για την οικογένειά μου και συγκεκριμένα πώς θα μπορέσω να αξιοποιήσω τον λιγοστό που μου μένει ανάμεσα σε παιδιά, σύζυγο και σπίτι.. καλά, χρόνο για τον εαυτό μου δεν το συζητώ, δεν με νοιάζει κιόλας. Το θέμα ωραρίου είναι καί τομέα και επιχείρησης. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να μου προτείνει κάποιος κάτι επί της ουσίας, πρακτικά είναι πολύ δύσκολο...

Link to comment
Share on other sites

Στη θέση σου θα είχα κάνει συμφωνία με τη γυναίκα να κάνει και κανένα σίδερο, κάτι με το σπίτι τέλος πάντων, όταν μπορεί, πχ όταν ειναι να γυρίσεις στις 11.00. Έτσι και αλλιώς τι καθήκοντα έχει; Απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά; Βλέπεις να κάνει κάτι σε αυτό τον τομέα; Αν είναι να κάνει κάτι "υψηλό", να πω ότι να μην την κουράσεις. Αλλά και πάλι. Θα κάνεις εσύ τις δουλειές για να παίζει άλλος με τα παιδιά;

 

Νομίζω όμως τώρα είναι άδικο να ζητήσεις κάτι τέτοιο, γιατί δεν έγινε τέτοια συμφωνία εξαρχής.

 

Καλό είναι να βρείτε μια σειρά γιατί σε λίγο θα έχετε και το πρωτάκι και θα χρειαστείτε καλό κλίμα.

 

Η γυναίκα δεν μπορεί να κάνει και δουλειές -δεν το θέλω κιόλας ούτε καν το σκέφτηκα να το θέσω σαν όρο-, η μικρή της απορροφά όλο της το χρόνο. Είναι συνέχεια από πίσω της, αφού άντε να κοιμηθεί το πολύ ένα μισάωρο κατά τη διάρκεια της μέρας. Το ξέρω ότι πρέπει να βρούμε μια σειρά, γι' αυτό και ζητάω συμβουλές, καθώς πρακτικά, με τα ωράριά μου και το γεγονός ότι όταν είμαι στο σπίτι είμαι συνήθως μόνη μου με τα παιδιά, αυτό δεν βοηθάει στο να οργανωθώ...και πώς να οργανωθώ κιόλας??? ;) Πολλές φορές προκειμένου να παίξω με τον μεγάλο μου έστω αυτή τη μισή ώρα που κοιμάται η μικρή, καταλήγω να μην τρώω καν, καθώς μέχρι να το κάνω αυτό, η μπουμπού έχει ξυπνήσει, οπότε οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση είναι κάπως...ανέφικτη!!:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

εμενα μου αρεσει η ωρα που τους φερνω απο τον σχολειο γιατι εχω μονο τον εναν (σχολανε 5μιση εναλλαξ) και μπορουμε να συζητησουμε για το πως περασαν την μερα τους. Θα πηγαινα να κανω μαζι τους τα ψωνια στο σουπερ μαρκετ πχ

Link to comment
Share on other sites

Πχ οταν εισαι απογευματινη και ειναι ο μεγαλος στο σχολειο μπορεις να αφειερωσεις χρονο στην μικρη. Δεν θα εχεις πιθανοτατα το φιλη της καληνυχτας αλλα την γλυκια τους καλημερα.

Link to comment
Share on other sites

Έχω βρεθεί στη θέση σου και με δίδυμα μάλιστα. Δεν γλίτωσα την υπερκόπωση. Το ωράριό μου ήταν το νορμάλ πενθήμερο 8ωρο, οπότε δεν έπαιξε ρόλο το ποιες ώρες αφιέρωνα στη δουλειά. Ίσως μάλιστα το ότι γυρνάς στις 11.00 κάποιες φορές είναι πλεονέκτημα, αν βρίσκεις το σπίτι ήσυχο για να ισιώσεις για κανένα μισάωρο και να μην κάνεις τίποτα! Δεν ξέρω γιατί το βλέπεις ως σημαντικο πρόβλημα. Να πω τις 6 μέρες απασχόληση την εβδομάδα, μάλιστα. Τουλάχιστον η μέρα πριν το ρεπό και μετά είναι ΟΚ ως προς το πρωί και απόγευμα, έτσι ώστε να έχεις περίπου 2 μέρες συνεχόμενες ρεπό; Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι οικογένειες με εργαζόμενους κάτι μπορεί να κανονισουν στο σαββατοκύριακο, αλλά μη νομίζεις και με κανονικά ωράρια είναι διάσπαρτα με διάφορες δουλειές και τα σαββατοκύριακα. Τα παιδιά βέβαια, όταν ξεκινήσουν σχολεία, μας βλέπουν περισσότερο τα Σαββατοκύριακα, αν και τα περνάμε σε μεγάλο ποσοστό να τα τραβολογάμε σε δουλειές εξωτερικές και ψώνια ή να μας βλέπουν να κάνουμε δουλειές στο σπίτι ή να κοιτάμε το ταβάνι ή και το πισι για να χαλαρώσουμε! Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι το κανονικό ωράριο είναι καλυτερο, αλλά ίσως όχι και πολύ. Και το δικό σου έχει μια ευελιξία, όπως το να είσαι κάποιες ώρες σπίτι χωρίς παιδιά - αργότερα που θα πάνε και τσ δύο σχολειο. Μακροπρόθεσμα βέβαια, δεν ξέρω πώς θα κρατήσει έτσι.

 

Την υπερκόπωση την εισέπραξα όσο τα παιδιά ήταν στην ηλικία της μικρής σου. Πιο μετά ήδη ξέρεις ότι στρώνουν κάπως τα παιδιά. Ήδη αισθάνεσαι κουρασμένη και το παραμικρό έκτακτο που μπορεί να συμβεί μπορεί να μην έχεις αποθέματα να το αντιμετωπίσεις. Νομίζω εκτός από χρόνο για όλους τους υπόλοιπους χρειάζεσαι και ξεκούραση. Εγώ τότε, επειδή κιόλας δεν είχα απόλυτα σταθερά ωράρια και η ώρα που θα έφευγε η γυναίκα ήταν στο περίπου, έκανε λιγότερο από οχτάωρο όμως γιατί τα παιδιά πήγαιναν και παιδικό, τέλος πάντων, επίτηδες την είχα εκεί για κανένα μισάωρο μετά που ερχόμουν, έτσι ώστε να μην είναι η μέρα ένα ατελείωτο τρέξιμο. Μου έδινε μια ανάσα να είναι εκεί κάποιος άλλος όταν επέστρεφα, για να ξεκουραστώ και να χαζέψω και εγώ.

 

Πάντως σόρυ που το λέω τώρα, η γυναίκα δεν ακούγεται να κάνει και κάτι δημιουργικό με το παιδί. Είναι δύο χρονών, δεν είναι μηνών που μπουσουλάει να πεις ότι κάτι υπάρχει ακόμα στο σπίτι να το ανακαλύψει το παιδί. Το να το κυνηγάει η γυναίκα όλη μέρα το παιδί σημαίνει ότι το παιδί έμαθε να περνάει τη μέρα του γυρνώντας εδώ και εκεί σε λίγα τετραγωνικά. Δεν κάθεται το συγκεκριμένο παιδί, έστω και για λίγο; Δεν ενδιαφέρεται για εναλλακτικές; Τι οδηγίες έχει η γυναίκα ως προς το να απασχολεί το παιδί; Ο μεγάλος πώς απασχολείται αυτές τις ώρες; Πιστεύω κάτι που θα σε ξεκουράσει σχετικά, είναι να μάθει το παιδί σιγά σιγά να κάνει κάτι, πλαστελίνες, μαρκαδόρους, να ακούει ιστορίες... Και δεν είναι μόνο θέμα δικής σου ξεκούρασης, αλλά και ερεθισμάτων προς το παιδί.

 

Τα απογεύματα πάτε θάλασσα; Νομίζω και τα παιδιά θα χαλαρώσουν και εσύ, κάπως.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγω το μονο που θα προτεινα ειναι να βαλεις και τη μικρη σε ενα παιδικο σταθμο να πηγαινει τα πρωινα να κανεικαι κατι δημιουργικο να μπορει να απασχολειτε και να κοινωνικοποιηθει και αυτο γιατι απο οτι φαινεται η γυναικα που τα κραταει συμφωνω με την αθηνα προφανως δε μπορει να κανει και πολλα,,,ετσι θα σου φυγει ενα βαρος λιγο να ηρεμει και αυτο,εκεινες τις ωρες μπορει η γυναικα αν θελεις να κανει και καμια δουλεια να μπορειτε να γυρνατε σε ενα σπιτι που να μη τρεχεις σα το βεγγο,,,,,τωρα απο εκει και περα αλλο δε μπορω να σκεφτω,,,δυο ειναι τα βασικα σου ζητηματα,,να βρεις λυση για τις δουλειες οποτε να μην εχεις αυτο το αγχος πανω σου και να απασχοληθει πιο καλα η μικρη,,,,,οποτε θα ειναι πιο ευκολο για ολους,,τωρα προφανως δε κουραζεται ειναι ολη μερα στο σπιτι ε βαριεται και ολα αυτα που κανει ειναι γιατι θελει την προσοχη σου,,,,υπομονη ,,,οσο για το αφεντικο οκ ενταξει μπορει να ειναι λιγο δικτατορας (μα τι μου θυμιζει ενα πρωην δικο μου ) αλλα δε μπορει να αλλαξει καποια δεδομενα επειδη εχεις δυο παιδια,,,,ολες πρεπει να σας κανει τα ιδια,,,,

μαιμουδακι 08/05/07

αγριοκατσικο 01/12/09

Link to comment
Share on other sites

Πχ οταν εισαι απογευματινη και ειναι ο μεγαλος στο σχολειο μπορεις να αφειερωσεις χρονο στην μικρη. Δεν θα εχεις πιθανοτατα το φιλη της καληνυχτας αλλα την γλυκια τους καλημερα.

 

Μου αρέσει έτσι όπως το λες..;) Αυτό προσπαθώ να κάνω με την μικρή τα πρωινά, ανάμεσα στο να την κυνηγάω, να παίζουμε για λίγο -είναι και στην φάση του "βαριέμαι εύκολα" και λογικό είναι για την ηλικία της-, να πηγαίνουμε μαζί στη λαϊκή, στο σούπερ ...(πολλές φορές τα παίρνω και τα 2 και πάμε, προσπαθώ να αξιοποιώ κάθε στιγμή της μέρας -όσο γίνεται- να κάνουμε πράγματα μαζί, ό,τι και να 'ναι αυτά) Το θέμα μου περισσότερο είναι ο μεγάλος. Όταν είμαι απόγευμα ειδικά, δεν τον βλέπω σχεδόν καθόλου. Τον παίρνω 12:30 από το σχολείο, μέχρι να πάμε σπίτι να τακτοποιηθούμε πάει 13:00 και εγώ 14:30 φεύγω για τη δουλειά, οπότε... αυτό ήταν!! Τον βλέπω μιάμιση ώρα μέσα στην οποία πρέπει να χωρέσω το τάισμα της μικρής, το άλλαγμα, να του βάλω κι εκείνου να φάει, να φτιάξω την κουζίνα...δεν προλαβαίνω να περάσω δημιουργικό χρόνο μαζί του εκείνη την μιάμιση ώρα. Και μετά...έρχομαι σπίτι βράδυ, οπότε κοιμάται ο γλυκός μου!!! Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι πρέπει να εκμεταλλεύομαι πλέον το κάθε λεπτό γιατί είναι τόσο πολύτιμο!!! Απλά είναι δύσκολο να χωρέσουν όλα μαζί σε λίγες ώρες, όχι μόνο για μένα, για τις περισσότερες μανούλες!!

Link to comment
Share on other sites

εγω το μονο που θα προτεινα ειναι να βαλεις και τη μικρη σε ενα παιδικο σταθμο να πηγαινει τα πρωινα να κανεικαι κατι δημιουργικο να μπορει να απασχολειτε και να κοινωνικοποιηθει και αυτο γιατι απο οτι φαινεται η γυναικα που τα κραταει συμφωνω με την αθηνα προφανως δε μπορει να κανει και πολλα,,,ετσι θα σου φυγει ενα βαρος λιγο να ηρεμει και αυτο,εκεινες τις ωρες μπορει η γυναικα αν θελεις να κανει και καμια δουλεια να μπορειτε να γυρνατε σε ενα σπιτι που να μη τρεχεις σα το βεγγο,,,,,τωρα απο εκει και περα αλλο δε μπορω να σκεφτω,,,δυο ειναι τα βασικα σου ζητηματα,,να βρεις λυση για τις δουλειες οποτε να μην εχεις αυτο το αγχος πανω σου και να απασχοληθει πιο καλα η μικρη,,,,,οποτε θα ειναι πιο ευκολο για ολους,,τωρα προφανως δε κουραζεται ειναι ολη μερα στο σπιτι ε βαριεται και ολα αυτα που κανει ειναι γιατι θελει την προσοχη σου,,,,υπομονη ,,,οσο για το αφεντικο οκ ενταξει μπορει να ειναι λιγο δικτατορας (μα τι μου θυμιζει ενα πρωην δικο μου ) αλλα δε μπορει να αλλαξει καποια δεδομενα επειδη εχεις δυο παιδια,,,,ολες πρεπει να σας κανει τα ιδια,,,,

 

Όσον αφορά το σταθμό, το σκέφτηκα κι εγώ, αλλά μόνο αν ισχύσει το ΕΣΠΑ και φέτος, διαφορετικά δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, πόσο μάλλον και για σταθμό και για να κρατήσω την γυναίκα για τις δουλειές. Βασικά, ελπίζω να μπορέσω να την πάω στο σταθμό μέσω ΕΣΠΑ, γιατί και τα χρήματα που δίνω στην γυναίκα είναι αρκετά για να μας πηγαίνουν πολύ πίσω οικονομικά...Ανέφερα και παραπάνω ότι το ξέρω πως δεν μπορεί να γίνει εξαίρεση μόνο για μένα στη δουλειά -αν και οι ίδιες οι συνάδελφοι έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν πρόβλημα με αυτό, εκείνος όμως δεν θέλει-, το πρόβλημά μου είναι το τί μπορώ να κάνω με τα δεδομένα που ισχύουν και που είναι δύσκολο να αλλάξουν...

Link to comment
Share on other sites

Έχω βρεθεί στη θέση σου και με δίδυμα μάλιστα. Δεν γλίτωσα την υπερκόπωση. Το ωράριό μου ήταν το νορμάλ πενθήμερο 8ωρο, οπότε δεν έπαιξε ρόλο το ποιες ώρες αφιέρωνα στη δουλειά. Ίσως μάλιστα το ότι γυρνάς στις 11.00 κάποιες φορές είναι πλεονέκτημα, αν βρίσκεις το σπίτι ήσυχο για να ισιώσεις για κανένα μισάωρο και να μην κάνεις τίποτα! Δεν ξέρω γιατί το βλέπεις ως σημαντικο πρόβλημα. Να πω τις 6 μέρες απασχόληση την εβδομάδα, μάλιστα. Τουλάχιστον η μέρα πριν το ρεπό και μετά είναι ΟΚ ως προς το πρωί και απόγευμα, έτσι ώστε να έχεις περίπου 2 μέρες συνεχόμενες ρεπό; Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι οικογένειες με εργαζόμενους κάτι μπορεί να κανονισουν στο σαββατοκύριακο, αλλά μη νομίζεις και με κανονικά ωράρια είναι διάσπαρτα με διάφορες δουλειές και τα σαββατοκύριακα. Τα παιδιά βέβαια, όταν ξεκινήσουν σχολεία, μας βλέπουν περισσότερο τα Σαββατοκύριακα, αν και τα περνάμε σε μεγάλο ποσοστό να τα τραβολογάμε σε δουλειές εξωτερικές και ψώνια ή να μας βλέπουν να κάνουμε δουλειές στο σπίτι ή να κοιτάμε το ταβάνι ή και το πισι για να χαλαρώσουμε! Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι το κανονικό ωράριο είναι καλυτερο, αλλά ίσως όχι και πολύ. Και το δικό σου έχει μια ευελιξία, όπως το να είσαι κάποιες ώρες σπίτι χωρίς παιδιά - αργότερα που θα πάνε και τσ δύο σχολειο. Μακροπρόθεσμα βέβαια, δεν ξέρω πώς θα κρατήσει έτσι.

 

Την υπερκόπωση την εισέπραξα όσο τα παιδιά ήταν στην ηλικία της μικρής σου. Πιο μετά ήδη ξέρεις ότι στρώνουν κάπως τα παιδιά. Ήδη αισθάνεσαι κουρασμένη και το παραμικρό έκτακτο που μπορεί να συμβεί μπορεί να μην έχεις αποθέματα να το αντιμετωπίσεις. Νομίζω εκτός από χρόνο για όλους τους υπόλοιπους χρειάζεσαι και ξεκούραση. Εγώ τότε, επειδή κιόλας δεν είχα απόλυτα σταθερά ωράρια και η ώρα που θα έφευγε η γυναίκα ήταν στο περίπου, έκανε λιγότερο από οχτάωρο όμως γιατί τα παιδιά πήγαιναν και παιδικό, τέλος πάντων, επίτηδες την είχα εκεί για κανένα μισάωρο μετά που ερχόμουν, έτσι ώστε να μην είναι η μέρα ένα ατελείωτο τρέξιμο. Μου έδινε μια ανάσα να είναι εκεί κάποιος άλλος όταν επέστρεφα, για να ξεκουραστώ και να χαζέψω και εγώ.

 

Πάντως σόρυ που το λέω τώρα, η γυναίκα δεν ακούγεται να κάνει και κάτι δημιουργικό με το παιδί. Είναι δύο χρονών, δεν είναι μηνών που μπουσουλάει να πεις ότι κάτι υπάρχει ακόμα στο σπίτι να το ανακαλύψει το παιδί. Το να το κυνηγάει η γυναίκα όλη μέρα το παιδί σημαίνει ότι το παιδί έμαθε να περνάει τη μέρα του γυρνώντας εδώ και εκεί σε λίγα τετραγωνικά. Δεν κάθεται το συγκεκριμένο παιδί, έστω και για λίγο; Δεν ενδιαφέρεται για εναλλακτικές; Τι οδηγίες έχει η γυναίκα ως προς το να απασχολεί το παιδί; Ο μεγάλος πώς απασχολείται αυτές τις ώρες; Πιστεύω κάτι που θα σε ξεκουράσει σχετικά, είναι να μάθει το παιδί σιγά σιγά να κάνει κάτι, πλαστελίνες, μαρκαδόρους, να ακούει ιστορίες... Και δεν είναι μόνο θέμα δικής σου ξεκούρασης, αλλά και ερεθισμάτων προς το παιδί.

 

Τα απογεύματα πάτε θάλασσα; Νομίζω και τα παιδιά θα χαλαρώσουν και εσύ, κάπως.

 

Στην ηλικία που είναι η μικρή δεν απασχολείται για πολύ ώρα.;) Της αρέσει κυρίως να ανεβαίνει σε καναπέδες, να χοροπηδάει σε τραπέζια, να ..γδύνεται... Η γυναίκα θα παίξει μαζί της, απλά η μπουμπού βαριέται εύκολα. Ζωγραφίζουμε μαζί, παρόλο που κάνουμε τα ρουχαλάκια μας και τους καναπέδες χάλια, αλλά λίγο με νοιάζει, με πλαστελίνες δεν παίζουμε ακόμα γιατί έχει την τάση να τους βάζει στο στόμα..:-) Κάνουμε αρκετά πράγματα -όσο γίνεται γιατί έχω και τον γιο μου και το σπίτι-, το θέμα μου περισσότερο είναι ο μεγάλος μου. Προσπαθώ να παίζουμε όλοι μαζί, ασχολείται κι εκείνος μαζί της, αποζητάω όμως το να ασχολούμαι ΕΓΩ μαζί του, όχι μόνο με την μικρή. Του χρόνου θα πάει πρώτη και δεν θέλω να είμαι μαζί του μόνο για τα μαθήματα -όποτε θα είμαι σπιτι για να τον διαβάζω εγώ-, επιθυμώ να κάνω κι άλλα πράγματα μαζί του..είμαι ρεαλίστρια, ξέρω την δυσκολία της παρούσας κατάστασης, δεν ονειρεύομαι να αλλάξουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη, σκέφτομαι καμιά φορά -αυτό που λες κι εσύ- να μην πάθω καμιά υπερκόπωση και μετά... κλάφτα Χαράλαμπε!!!

Link to comment
Share on other sites

Α, Αθηνά, όσον αφορά τη θάλασσα, δυστυχώς δεν πολιοπάω γενικώς, γιατί αν δεν έχω ρεπό Κυριακή, την μια καθημερινή που δε δουλεύω, το απόγευμα δουλεύει ο άντρας μου στο σπίτι κι εγώ μόνη μου δεν μπορώ να πάω θάλασσα με τα 2 τους. Όσον αφορά φίλους, τις καθημερινές εκείνοι δεν πάνε συνήθως ή πάνε νωρίς όταν εγώ δεν έχω σχολάσει ακόμα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αφού δεν πάτε θάλασσα, γιατί δεν πάτε σε μια πλατεία; Δεν είχα καταλάβει ότι τα απογεύματα που έχετε μαζί είναι τόσο λίγα...

 

Νομίζω ότι βλέπεις τα παιδιά σου ως μικρότερα και περισσότερο ανώριμα από ό,τι είναι. Το μεγάλο ειδικά, όταν θα αρχίσουν οι διακοπές του νηπίου, εκεί που θα είναι όλη μέρα κλεισμένο σπίτι, μήπως θα έχει ανάγκη να παίξει λίγο με συνομήλικα, αντί να έχει χρόνο μαζί σου; Που και αυτός χρειάζεται βέβαια...

 

Το μικρό το ζωηρούλι... Αποκλείεται να ήταν πιο ζωηρό από τον δικό μο τον Ταρζάν! Και όμως, σε κάθε ηλικία είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τα ζωηρά παιδιά ότι το έξω η μαμά το παρέχει υπό όρους. Δεν θα κυνηγάει η μαμά, το μωρό θα είναι κοντά στη μαμά. Αν του περάσεις το μήνυμα ότι θα κυνηγάς, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να το πάρεις πίσω! Σκέψου ότι σε λίγο καιρό θα παραδώσεις αυτό το παιδί στον παιδικό. Τι θα το κάνουν, αν δεν ακολουθεί οδηγίες;

 

Στην παραλία για εμάς το κόλπο ήταν να καθόμαστε τις ζεστές ώρες να παίζουμε στη σκιά με τα παιχνιδάκια μας και η άμμος έκαιγε, δεν ήταν για τα μωρά. Οπότε τα μωρά ήταν εκεί ήθελαν δεν ήθελαν! :rolleyes: Ξαμολιόμασταν στο νερό το απόγευμα που δεν έκαιγε και ο ήλιος. Σίγουρα καλύτερα περνούσε η μέρα σε σχέση με το σπίτι.

Link to comment
Share on other sites

Αφού δεν πάτε θάλασσα, γιατί δεν πάτε σε μια πλατεία; Δεν είχα καταλάβει ότι τα απογεύματα που έχετε μαζί είναι τόσο λίγα...

 

Νομίζω ότι βλέπεις τα παιδιά σου ως μικρότερα και περισσότερο ανώριμα από ό,τι είναι. Το μεγάλο ειδικά, όταν θα αρχίσουν οι διακοπές του νηπίου, εκεί που θα είναι όλη μέρα κλεισμένο σπίτι, μήπως θα έχει ανάγκη να παίξει λίγο με συνομήλικα, αντί να έχει χρόνο μαζί σου; Που και αυτός χρειάζεται βέβαια...

 

Το μικρό το ζωηρούλι... Αποκλείεται να ήταν πιο ζωηρό από τον δικό μο τον Ταρζάν! Και όμως, σε κάθε ηλικία είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τα ζωηρά παιδιά ότι το έξω η μαμά το παρέχει υπό όρους. Δεν θα κυνηγάει η μαμά, το μωρό θα είναι κοντά στη μαμά. Αν του περάσεις το μήνυμα ότι θα κυνηγάς, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να το πάρεις πίσω! Σκέψου ότι σε λίγο καιρό θα παραδώσεις αυτό το παιδί στον παιδικό. Τι θα το κάνουν, αν δεν ακολουθεί οδηγίες;

 

Στην παραλία για εμάς το κόλπο ήταν να καθόμαστε τις ζεστές ώρες να παίζουμε στη σκιά με τα παιχνιδάκια μας και η άμμος έκαιγε, δεν ήταν για τα μωρά. Οπότε τα μωρά ήταν εκεί ήθελαν δεν ήθελαν! :rolleyes: Ξαμολιόμασταν στο νερό το απόγευμα που δεν έκαιγε και ο ήλιος. Σίγουρα καλύτερα περνούσε η μέρα σε σχέση με το σπίτι.

 

Βρε Αθηνά μου, ξέρεις κανένα νηπιάκι που να είναι εντελώς ανεξάρτητο ή τόσο ώριμο που να μην επιζητά να είναι με την μαμά του παρά μόνο με συνομίληκούς του? Επίσης, τώρα με τις καλοκαιρινές διακοπές, θέλω κι εγώ να βγαίνει και να παίζει με φίλους του, το θέμα μου είναι ποιος θα τον πηγαίνει όταν εγώ είμαι στη δουλειά? (και το καλοκαίρι πιάνω 10ωρα στη δουλειά) Επίσης, καταλαβαίνω πόσο ζο΄ρίστηκες με τα δίδυμα, όμως είχες τουλάζιστο τη δουλειά σου, το ωράριό σου και τα σαββατοκύριακα για να ασχοληθείς μαζί τους. Δεν με πειράζει η κούραση τόσο, όσο ο χρόνος, και το τί μπορώ να κάνω με αυτό τον περιορισμένο που διαθέτω, εφόσον έχω και την μικρούλα να μονοπωλεί την προσοχή. ΄Και είναι και πολύ μικρή -πιστεύω - ακόμα για να έχω την απαίτηση να μπει σε σταθμό και να ακολουθεί και οδηγίες. Δεν είναι ούτε 2!! (το καλοκαίρι θα τα κλείσουμε, προς τα τέλη...;))

Link to comment
Share on other sites

θετικα νεα,,το εσπα θα πει και φετος το σεπτεμβριο ευχομαι να καταφερεις να μπεις,,,:D

 

Σ' ευχαριστώ βρε Yasemi!! Αυτά είναι όντως, πολύ καλά νέα!!

Link to comment
Share on other sites

Η κατάσταση που περιγράφεις είναι πραγματικά πολύ δύσκολη και χρειάζεται τεράστια ψυχικά και σωματικά αποθέματα.

Η ουσιαστικότερη συμβουλή που θα σου έδινα είναι να καταφέρεις να αφιερώνεις στα παιδιά σου ξεχωριστά έστω έναν ελάχιστο χρόνο. Η ποιότητα του χρόνου που αφιερώνουμε στα παιδιά έχει στο τέλος πολύ μεγαλύτερη σημασία από τον πραγματικό χρόνο.

Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο: Αν πχ έχεις 1 ώρα συνολικά στη διαθεσή σου και χρειάζεσαι τη μισή για να κάνεις δουλειές κλπ πρακτικά, μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα ταυτοχρόνως θεωρώντας ότι έτσι αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στα παιδιά. Δώσε στο κάθε παιδί 10-15 λεπτά αποκλειστικής προσοχής και εξήγησέ τους ότι μετά πρέπει -πχ- να μαγειρέψεις. Δεν θα πιστεύεις πόση διαφορά κάνει (ούτε εγώ το πίστευα :shock:).

Θα μου πεις, πως να αφιερώσω την προσοχή μου στον μεγάλο όταν έχω τη μικρή να κάνει σκανταλιές...:rolleyes:. Κι όμως γίνεται! Κλείσε πόρτες, ασφάλισε ντουλάπια, γενικά προσπάθησε να κάνεις το σπίτι όσο το δυνατόν ασφαλές και σταμάτα για λίγο το κυνηγητό. 2 χρονών μπορεί να καταλάβει πολλά πράγματα και αν δει ότι δεν κυνηγάς...μπορεί και να σταματήσει να τρέχει. :lol: .

Όσο για το ξεβράκωμα...ξεκίνα εκπαίδευση στο γιο-γιο. Το παιδί κάτι θέλει να σου πει! Και βάλε και τη γυναίκα και τη μαμά σου και όλους να συμμετέχουν στην εκπαίδευση. Υπάρχουν παιδιά που τα καταφέρνουν πολύ νωρίς :-P

Τελος επειδή φέρνεις για παράδειγμα το χρόνο που χρειάζεται για να φάνε τα παιδιά ή εσύ σκέψου ότι εσύ και τα παιδιά μπορείτε -και είναι και καλό- να τρώτε μαζί στο τραπέζι ταυτοχρόνως κουβεντιάζοντας (εντάξει εσύ θα βοηθάς και λίγο τη μικρή). Είναι και αυτό ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά σου. Ή αν η μικρή κοιμάται και ο μεγάλος έχει φάει κάλεσέ τον να ετοιμάσετε μαζί το φαγητό σου και να καθίσετε παρέα να φας -ακόμα μεγαλύτερη αξία χρόνου :wink:

Α! και αν με το καλό την πάρουν τη μικρούλα σε σταθμό από Σεπτέμβρη κράτα τη γυναίκα 1 φορά την εβδομάδα να σου κάνει δουλειές και σίδερο...αξία ανεκτίμητη!!!:lol::lol:

KbCJp2.pngEYukp3.png
Link to comment
Share on other sites

Η κατάσταση που περιγράφεις είναι πραγματικά πολύ δύσκολη και χρειάζεται τεράστια ψυχικά και σωματικά αποθέματα.

Η ουσιαστικότερη συμβουλή που θα σου έδινα είναι να καταφέρεις να αφιερώνεις στα παιδιά σου ξεχωριστά έστω έναν ελάχιστο χρόνο. Η ποιότητα του χρόνου που αφιερώνουμε στα παιδιά έχει στο τέλος πολύ μεγαλύτερη σημασία από τον πραγματικό χρόνο.

Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο: Αν πχ έχεις 1 ώρα συνολικά στη διαθεσή σου και χρειάζεσαι τη μισή για να κάνεις δουλειές κλπ πρακτικά, μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα ταυτοχρόνως θεωρώντας ότι έτσι αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στα παιδιά. Δώσε στο κάθε παιδί 10-15 λεπτά αποκλειστικής προσοχής και εξήγησέ τους ότι μετά πρέπει -πχ- να μαγειρέψεις. Δεν θα πιστεύεις πόση διαφορά κάνει (ούτε εγώ το πίστευα :shock:).

Θα μου πεις, πως να αφιερώσω την προσοχή μου στον μεγάλο όταν έχω τη μικρή να κάνει σκανταλιές...:rolleyes:. Κι όμως γίνεται! Κλείσε πόρτες, ασφάλισε ντουλάπια, γενικά προσπάθησε να κάνεις το σπίτι όσο το δυνατόν ασφαλές και σταμάτα για λίγο το κυνηγητό. 2 χρονών μπορεί να καταλάβει πολλά πράγματα και αν δει ότι δεν κυνηγάς...μπορεί και να σταματήσει να τρέχει. :lol: .

Όσο για το ξεβράκωμα...ξεκίνα εκπαίδευση στο γιο-γιο. Το παιδί κάτι θέλει να σου πει! Και βάλε και τη γυναίκα και τη μαμά σου και όλους να συμμετέχουν στην εκπαίδευση. Υπάρχουν παιδιά που τα καταφέρνουν πολύ νωρίς :-P

Τελος επειδή φέρνεις για παράδειγμα το χρόνο που χρειάζεται για να φάνε τα παιδιά ή εσύ σκέψου ότι εσύ και τα παιδιά μπορείτε -και είναι και καλό- να τρώτε μαζί στο τραπέζι ταυτοχρόνως κουβεντιάζοντας (εντάξει εσύ θα βοηθάς και λίγο τη μικρή). Είναι και αυτό ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά σου. Ή αν η μικρή κοιμάται και ο μεγάλος έχει φάει κάλεσέ τον να ετοιμάσετε μαζί το φαγητό σου και να καθίσετε παρέα να φας -ακόμα μεγαλύτερη αξία χρόνου :wink:

Α! και αν με το καλό την πάρουν τη μικρούλα σε σταθμό από Σεπτέμβρη κράτα τη γυναίκα 1 φορά την εβδομάδα να σου κάνει δουλειές και σίδερο...αξία ανεκτίμητη!!!:lol::lol:

 

Ελίζα, διάβασα πολύ προσεκτικά την απάντησή σου και πραγματικά σ' ευχαριστώ πολύ -όπως και όλες τις κοπέλες- που ασχολήθηκες. Επίσης, η συμβουλή σου είναι πραγματικά λυτρωτική και πολύ πρακτική. Έχεις πολύ δίκιο. Το 10λεπτο που αναφέρεις, μπορεί να είναι πολύ δημιουργικό για το παιδί. Εντάξει, μπορεί να γίνει μισάωρο, αν κάνω αυτό που λες: να απομονώσω λίγο τη μικρή και να σταματήσω να είμαι συνέχεια από πίσω της, έτσι ώστε να ασχολούμαι έστω αυτή την ώρα με τον μεγάλο. Σήμερα συγκεκριμένα, την ώρα που ήθελα να κάνω μπάνιο -η μικρή ήδη κοιμόταν- του έγραψα σε ένα μπλοκάκι κάποια γράμματα της αλφα βητα και του είπα να ψάχνει σε όλο το σπίτι και να γράφει τα αντικείμενα που βρίσκει και που αρχίζουν από τα γράμματα αυτά. Ενθουσιάστηκε!!;) Μέχρι να βρω από το μπάνιο τα είχε τελειώσει -οπότε κάπως ..έμμεσα ασχολήθηκα μαζί του παρόλο που μπανιαριζόμουν- και μετά κάτσαμε αγκαλίτσα στον καναπέ και χουχουλιάσαμε μέχρι που τον πήρε ο ύπνος!!!

Η συμβουλή σου ήταν πολύ πρακτική, σε ευχαριστώ καθώς και όλα τα κορίτσια που με κατάλαβαν!!

Link to comment
Share on other sites

'Ολγα μου, καλησπέρα..

Μάλλον η δουλειά σου μοιάζει με τη δική μου, μόνο που εγώ εκτός από πρωινά κ απογεύματα εχω και νυκτερινά.. τέλοσπαντων..

Για μένα η σωτηρία μου ήρθε μέσα από το πρόγραμμα. Όσο χαζό και έαν ακούγεται εκτός από το παρανοικό εναλλάξ πρόγραμμα της δουλειας έβγαλα και πρόγραμμα σπίτιου.. Ποια μέρα θα ΄σιδερώσω , πότε θα σκουπίσω, μέρα για ψώνια κτλ΄κτλ Στην αρχή είναι δύσκολο, στην πορεία όμως φάνηκε χρήσιμο γιατί δεν προσπαθούσα να τα κάνω όλα ταυτόχρονα, να πάιξω ταυτόχρονα, (έχω 2 αντράκια), να μαγειρέψω, μαζέψω κτλ. Επίσης σε κάποια καθημερινά πράγματα που γίνονται στο σπίτι, έβγλα ιστορίες στις οποίες συμμετέχουν, βοήθανε με τον τρόπο τους και συμμετέχουμε όλοι μαζί. Δεν τους βγάζω έξω από τις δουλειές, τους βάζω δικές τους, π.χ. ποιος θα κάνει τον καλύτερο πύργο μέχρι να σιδερώσει ή μαμά, ή ζωγραφιά, ή μπάινει ο καθένας μέσα σε μια λεκάνη από ρούχα και φτιάχνουμε ιστορίες και παραμύθια και συμπληρώνουν και εκείνοι.. ή ο καθένας θα στρώσει το κρεβατάκι του, θα μαζέψει τα ρόυχα και τα παπουτσάκια του και ο πρώτος που θα τελείωσει, θα είναι νικητής, θα διαλέξει dvd, ή το παραμύθι που θα πούμε, μην φανταστείς οτι αστράφτουν τα δωμάτια, αλλά προσπαθούν και καταλαβάινουν το νόημα ό μικρός μιμείται τον μεγάλο και οποιος τελείωσει πρώτος ξέχασα ελέγχει και τα δωμάτια των άλλων και παιρνουμε και βαθμούς!! και με κάποιο τρόπο γενικά τους έχω και μαζί αλλά και να απασχολούνται και μόνοι τους... σε κάποια μέρα όμως ή μέρες ανάλογα με το πρόγραμμα της δουλειας και ιδιώς όταν είμαι πολλά απογεύματα όπου τους βλέπω μόνο το πρωί, πριν το σχολέιο, (εμένα ευτυχως τον μικρό τον πήραν από 15 μηνών βρεφικό), το πρώτο απόγευμα είναι δικό τους, να παίξουμε, να πάμε βολτα και γενικά δεν κάνω δουλειές ουτε φαί, μπορεί να φάμε όλοι τοστ, ή να φτιάξουμε μάζι μια πίτσα, ο μεγάλος θα ζυμώσει, όμικρός θα προσπαθεί να τη στολίσει και οτι μπορείς να φανταστείς.. κι όπως βγει... και όταν κοιμηθεί ο μικρός θα καθυστερήσω τον μεγάλο για υπνο, όπου άλλη φορά θα δούμε αγκαλία παιδικά, άλλη θα κουβεβντιάσουμε, άλλη θα πάιξουμε στα ''κρυφά'' για 1/2΄και θα είναι το μυστικό μας... και οτιδήποτε μπορεί να θέλει όπου θα είναι η δική μας στιγμούλα..

Εχώ 2 φορε΄ς τη βδομάδα όπου θα σηκωθώ νωριτερα από ολους για να μαγειρέψω, ή να απλώσω ή να σιδερώσω, ή που θα ξυπνήσω τον Γιαννη ένα τεταρτάκι εικοσάλεπτο νωρίτερα, απλά για να χουζουρέψουμε παρέ όπως λέει..

Γενικά προσπαθώ να βρω στιγμές, προσπαθώ να έχω κενά μαζί τους χωρις δουλειές αλλά και με αυτές προσαρμοζοντας τες όσο γίνεται και με τα δικα τους δεδομένα.

Δεν ξέρω έαν σε βοηθάω ή σε μπερδεύω γιατι τα λέω ανακατεμένα αλλά είμαι στη δουλεια και έχω και το νου μου, δεν έχω internet εκτός. Επίσης οταν είμαι σπίτι και τυχαίνει κάποιες φορές κρατώ τον μικρό και πάει ο μεγάλος βόλτα με τον μπαμπά του ή εναλάξ για να έχουμε και λίγο χρόνο με τον καθένα μόνο του.

Επίσης οταν είμαι απογεύματα (όπου για μένα εκεί είναι το πιο δύσκολο, τα πρωινά, εν τάξει, τα νυκτερινά πάω 23:00 αφου κοιμηθούν και γυρνάω γυρω στις 08:00, όποτε είμαι στο ξύπνημα) κάποιες φορες δεν τα παω παιδικό και είμαστε μαζι το πρωί μεχρι 14:30 που θα πάω για δουλειά.. εκπληξη.. Και γενικά προσπαθώ να βρω τρόπους και παραμυθια και πως να συμμετεχουν και να μαθαίνουν απαράλληλα αλλά και αποκλειστά χρόνο μαζί τους. Οσο για την κουραση την εχω ''αποβαλει'' το εχω πάρει αποφαση λαι λέω οτι για λιγα χρονια τουλάχιστον ακόμα ειτε είμαι ειτε δεν είμαι κουρασμένη αυτή η λέξη δεν υπάρχει στο λεξιλογιο αλλα ουτε και στο μυαλό μου... μια απόφαση και ενα πρόγραμμα με ''εσωσαν προς το παρων... Α και ένα λάθος που έκανα και με βοηθησαν να το καταλαβω πιο ''εμπειρες μαμαδες'' με μεγαλυτερα παιδια που τα εκαναν πριν από μενα είναι να μην τα μεγαλώνω ''ενοχικα'' λόγω ελλειψης χρόνου αλλα ''ποιοτικα'' όσο είναι δυνατον.. σημειωτέων τα ρεπό μου είναι 2 με 3 το μήνα.. αστα να πάνε..

Σαν σήμερα κλές 00:00 που θα πάω σπίτι όλοι θα κοιμουνται, θα τους φιλήσω θα σιδερώσω μεχρι 01:30 και μετα θα πάω για ύπνο, αλλα αύριο αυτη την 1 1/2 ώρα την σημερινή θα παίξω μαζί τους..

καλή δύναμη και οταν νομίζεις οτι θα πέσεις.. πάρτα αγκαλια και πάρε δύναμη.. μπορει να σου ακουστει χαζό αλλα ξερεις τι σκέφτομαι καμιά φορα, εκεινες τις μερες που θα τα προλαβαίνω όλα το σπίτι θα είναι πεντακάθαρο, κανένα απλυτο ρουχο, ολα στη θέση τους και εγω στο σπίτι χωρις να κυνηγώ κανεναν για τι εκεινοι θα ε΄χουν μεγαλώσει, πιθανον θα είναι εξω με τους φιλους τους και εγώ θα αναπολώ το ''χαμό'' και τα μικρά μου πλασματάκια να μην με αφήνουν να κάνω τίποτα...

 Ότι πολυτιμότερο... 
 Γιάννης 13/01/2009
 Αλέξης 09/03/2011 

Link to comment
Share on other sites

'Ολγα μου, καλησπέρα..

Μάλλον η δουλειά σου μοιάζει με τη δική μου, μόνο που εγώ εκτός από πρωινά κ απογεύματα εχω και νυκτερινά.. τέλοσπαντων..

Για μένα η σωτηρία μου ήρθε μέσα από το πρόγραμμα. Όσο χαζό και έαν ακούγεται εκτός από το παρανοικό εναλλάξ πρόγραμμα της δουλειας έβγαλα και πρόγραμμα σπίτιου.. Ποια μέρα θα ΄σιδερώσω , πότε θα σκουπίσω, μέρα για ψώνια κτλ΄κτλ Στην αρχή είναι δύσκολο, στην πορεία όμως φάνηκε χρήσιμο γιατί δεν προσπαθούσα να τα κάνω όλα ταυτόχρονα, να πάιξω ταυτόχρονα, (έχω 2 αντράκια), να μαγειρέψω, μαζέψω κτλ. Επίσης σε κάποια καθημερινά πράγματα που γίνονται στο σπίτι, έβγλα ιστορίες στις οποίες συμμετέχουν, βοήθανε με τον τρόπο τους και συμμετέχουμε όλοι μαζί. Δεν τους βγάζω έξω από τις δουλειές, τους βάζω δικές τους, π.χ. ποιος θα κάνει τον καλύτερο πύργο μέχρι να σιδερώσει ή μαμά, ή ζωγραφιά, ή μπάινει ο καθένας μέσα σε μια λεκάνη από ρούχα και φτιάχνουμε ιστορίες και παραμύθια και συμπληρώνουν και εκείνοι.. ή ο καθένας θα στρώσει το κρεβατάκι του, θα μαζέψει τα ρόυχα και τα παπουτσάκια του και ο πρώτος που θα τελείωσει, θα είναι νικητής, θα διαλέξει dvd, ή το παραμύθι που θα πούμε, μην φανταστείς οτι αστράφτουν τα δωμάτια, αλλά προσπαθούν και καταλαβάινουν το νόημα ό μικρός μιμείται τον μεγάλο και οποιος τελείωσει πρώτος ξέχασα ελέγχει και τα δωμάτια των άλλων και παιρνουμε και βαθμούς!! και με κάποιο τρόπο γενικά τους έχω και μαζί αλλά και να απασχολούνται και μόνοι τους... σε κάποια μέρα όμως ή μέρες ανάλογα με το πρόγραμμα της δουλειας και ιδιώς όταν είμαι πολλά απογεύματα όπου τους βλέπω μόνο το πρωί, πριν το σχολέιο, (εμένα ευτυχως τον μικρό τον πήραν από 15 μηνών βρεφικό), το πρώτο απόγευμα είναι δικό τους, να παίξουμε, να πάμε βολτα και γενικά δεν κάνω δουλειές ουτε φαί, μπορεί να φάμε όλοι τοστ, ή να φτιάξουμε μάζι μια πίτσα, ο μεγάλος θα ζυμώσει, όμικρός θα προσπαθεί να τη στολίσει και οτι μπορείς να φανταστείς.. κι όπως βγει... και όταν κοιμηθεί ο μικρός θα καθυστερήσω τον μεγάλο για υπνο, όπου άλλη φορά θα δούμε αγκαλία παιδικά, άλλη θα κουβεβντιάσουμε, άλλη θα πάιξουμε στα ''κρυφά'' για 1/2΄και θα είναι το μυστικό μας... και οτιδήποτε μπορεί να θέλει όπου θα είναι η δική μας στιγμούλα..

Εχώ 2 φορε΄ς τη βδομάδα όπου θα σηκωθώ νωριτερα από ολους για να μαγειρέψω, ή να απλώσω ή να σιδερώσω, ή που θα ξυπνήσω τον Γιαννη ένα τεταρτάκι εικοσάλεπτο νωρίτερα, απλά για να χουζουρέψουμε παρέ όπως λέει..

Γενικά προσπαθώ να βρω στιγμές, προσπαθώ να έχω κενά μαζί τους χωρις δουλειές αλλά και με αυτές προσαρμοζοντας τες όσο γίνεται και με τα δικα τους δεδομένα.

Δεν ξέρω έαν σε βοηθάω ή σε μπερδεύω γιατι τα λέω ανακατεμένα αλλά είμαι στη δουλεια και έχω και το νου μου, δεν έχω internet εκτός. Επίσης οταν είμαι σπίτι και τυχαίνει κάποιες φορές κρατώ τον μικρό και πάει ο μεγάλος βόλτα με τον μπαμπά του ή εναλάξ για να έχουμε και λίγο χρόνο με τον καθένα μόνο του.

Επίσης οταν είμαι απογεύματα (όπου για μένα εκεί είναι το πιο δύσκολο, τα πρωινά, εν τάξει, τα νυκτερινά πάω 23:00 αφου κοιμηθούν και γυρνάω γυρω στις 08:00, όποτε είμαι στο ξύπνημα) κάποιες φορες δεν τα παω παιδικό και είμαστε μαζι το πρωί μεχρι 14:30 που θα πάω για δουλειά.. εκπληξη.. Και γενικά προσπαθώ να βρω τρόπους και παραμυθια και πως να συμμετεχουν και να μαθαίνουν απαράλληλα αλλά και αποκλειστά χρόνο μαζί τους. Οσο για την κουραση την εχω ''αποβαλει'' το εχω πάρει αποφαση λαι λέω οτι για λιγα χρονια τουλάχιστον ακόμα ειτε είμαι ειτε δεν είμαι κουρασμένη αυτή η λέξη δεν υπάρχει στο λεξιλογιο αλλα ουτε και στο μυαλό μου... μια απόφαση και ενα πρόγραμμα με ''εσωσαν προς το παρων... Α και ένα λάθος που έκανα και με βοηθησαν να το καταλαβω πιο ''εμπειρες μαμαδες'' με μεγαλυτερα παιδια που τα εκαναν πριν από μενα είναι να μην τα μεγαλώνω ''ενοχικα'' λόγω ελλειψης χρόνου αλλα ''ποιοτικα'' όσο είναι δυνατον.. σημειωτέων τα ρεπό μου είναι 2 με 3 το μήνα.. αστα να πάνε..

Σαν σήμερα κλές 00:00 που θα πάω σπίτι όλοι θα κοιμουνται, θα τους φιλήσω θα σιδερώσω μεχρι 01:30 και μετα θα πάω για ύπνο, αλλα αύριο αυτη την 1 1/2 ώρα την σημερινή θα παίξω μαζί τους..

καλή δύναμη και οταν νομίζεις οτι θα πέσεις.. πάρτα αγκαλια και πάρε δύναμη.. μπορει να σου ακουστει χαζό αλλα ξερεις τι σκέφτομαι καμιά φορα, εκεινες τις μερες που θα τα προλαβαίνω όλα το σπίτι θα είναι πεντακάθαρο, κανένα απλυτο ρουχο, ολα στη θέση τους και εγω στο σπίτι χωρις να κυνηγώ κανεναν για τι εκεινοι θα ε΄χουν μεγαλώσει, πιθανον θα είναι εξω με τους φιλους τους και εγώ θα αναπολώ το ''χαμό'' και τα μικρά μου πλασματάκια να μην με αφήνουν να κάνω τίποτα...

 

Σ΄ευχαριστώ πραγματικά!! Καταρχήν γιατί είσαι στην δουλειά τέτοια ώρα και μπήκες στον κόπο όχι μόνο να μου απαντήσεις, αλλά και να γράψεις τόσα πολλά, σαν να μιλούσες σε δικό σου άνθρωπο!! Έχεις τόσο μα τόσο δίκιο!!Ειδικά στην τελευταία σου πρόταση. Δεν ξέρω τί δουλειά κάνεις, φαντάζομαι ότι οι συνθήκες είναι χειρότερες από τις δικές μου, έχεις 2 παιδάκια -να σου ζήσουν τα αγγελούδια σου!!!- και φαίνεσαι τόσο κατασταλαγμένη και γλυκιά από τα γραφόμενά σου!! Το μυστικό είναι, όντως, τις φορές που κάνω δουλειές να τα εντάσσω κι εκείνα στο κλίμα -η μικρή μου έχει πλάκα, όταν σκουπίζω για παράδειγμα, παίρνει κι εκείνη μια σκουπίτσα που της έχω πάρει από τα Jumbo με το φαρασάκι της και μαζεύει κι αυτή. Κάνει μια χαρά!!! Προσπαθούμε όσο γίνεται να κάνουμε πράγματα και οι τρεις μαζί, βλέπω και τον μεγάλο μου όμως, που με διεκδικεί και θέλει για παράδειγμα να κάνουμε οι δυο μας κατασκευές χωρίς την μπουμπού να μας πειράζει. Οταν θέλει να μένουμε οι 2 μας, του λέω να κάνει υπομονή μέχρι το βράδυ, κοιμίζω -ευτυχώς - νωρίς την κόρη μου (κατά τις 21:00) και τον κρατάω κι εγώ παραπάνω το βράδυ για να έχουμε μια ωριτσα δικιά μας...αν δεν τον πάρει ο ύπνος ωστόσο στον καναπέ!!! Και εχω καθιερώσει και το εξής: ακόμα και όταν έχω ρεπό μεσοβδόμαδα, εκεί που πριν μερικούς μηνες δεν έλεγα στην γυναίκα που προσέχει τη μικρή να έρχεται τότε, τώρα την φέρνω στο σπίτι για κανένα 4ωρο, οπότε παίρνω τον γιο μου και είτε θα πάμε βολτίτσα τα 2 μας είτε θα παίξουμε είτε.....θα ασχοληθώ και με το σπίτι με την ησυχία μου λίγο -για 1-2 ώρες- και μετά πάλι παιχνίδι με τον μεγάλο. Κι εγώ προσπαθώ να μην επιτρέπω στην κούραση να με καταβάλλει, αν το αφήσω να με πάρει από κάτω τελείωσε ύστερα, θα καταρρεύσω!!! Γι αυτό και το μακάβριο μότο μου είναι: "Θα ξεκουραστώ μια και καλή!!!" Σ΄ευχαριστώ και πάλι!!

Link to comment
Share on other sites

Αυτός ο χρόνος τελικά είναι πραγματικά ΧΡΗΜΑ!!! Πείτε συμβουλές για να ακούμε και οι υπόλοιπες! Πως να αξιοποιήσουμε τον ελάχιστο χρόνο που έχουμε με τα παιδιά μας. Πάντως κι εγώ ο μόνος αποκλειστικός χρόνος που έχω με τον μεγάλο μου είναι το μισάωρο το βράδυ, όταν κοιμήσω τον μικρό! Κι αυτόν τις τελευταίες μέρες, τώρα που το σκέφτομαι δεν τον είχαμε..όλο κάτι συνέβαινε..

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...