Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ


louiza marialena

Recommended Posts

Κοριτσια, εγω συνηθιζω παντα να λεω οτι τιποτα δεν ειναι προβλημα μεχρι να γινει προβλημα! Αυτο νομιζω οτι ισχυει παρα πολυ στο θεμα του υπνου γιατι υπεισερχονται οι ιδιαιτεροτητες της καθε οικογενειας και του καθε παιδιου φυσικα, οπως λεει και η Νικη.

 

Προφανως εναν γονιο που δεν τον ενοχλει να κοιμαται με το παιδι του ή να το κοιμιζει για ωρες ή να πηγαινοερχεται δεκαδες φορες μεσα στη νυχτα για να το ησυχασει δεν εχω κανεναν λογο να προσπαθησω να τον πεισω οτι ειναι καλυτερο κατι διαφορετικο, ακομα κι αν το πιστευω!

 

Ωστοσο, το συγκεκριμενο θεμα -οπως και πολλα αλλα στο φορουμ οπου ανοιγουν αντιστοιχες συζητησεις ή/και αντιπαραθεσεις- λεγεται "Πως να μαθει να κοιμαται μονο του", επομενως προφανως αναζητουνται αντιστοιχες συμβουλες και για τους γονεις που γραφουν προφανως υπαρχει καποιο προβλημα στη καθημερινοτητα τους και αναζητουν τροπο να το λυσουν, συνηθως δε σχετικα γρηγορα γιατι εχουν ηδη κανει αρκετη υπομονη και εχουν προσπαθησει ηδη πολυ! Αυτο τον γονιο λοιπον, σχολια του τυπου "Μην πιεζεις το παιδι" ή "Εγω παντως τα κοιμιζα μαζι μου μεχρι τα 3 και μια χαρα ημασταν" δεν τον βοηθούν, αντιθετα του δημιουργουν ανωφελες ενοχες και ειναι κριμα!

 

Να μου πειτε ελευθερο φορουμ ειμαστε...σωστο και αυτο, αλλά οταν π.χ. γραφει μια μαμά "Δεν αντεχω άλλο να κοιμιζω το παιδι στο στηθος" και οι απαντησεις που παιρνει συνηθως ειναι "Ετσι ειναι η φυση του παιδιου, το παιδι οταν ειναι ετοιμο θα φυγει απο το στηθος μονο του" πώς βοηθιεται αυτη η μαμα;

 

Για να μην παρεξηγηθω, δεν μιλαω για τα κοριτσια που εγραψαν παραπανω, ειναι ενα φαινομενο που εχω παρατηρησει γενικα στο φορουμ και με την ευκαιρια το θιγω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 169
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Όταν μια μαμα έχι πχ ενα μωρακι 20 ημερων και μπαινει στο φόρουμ και γραφει "ποτε θα κοιμηθει σερί??" δεν οφείλουν οι υπόλοιπες μαμαδες να εξηγησουν ότι ΑΥΤΟ ειναι το ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ?? Προφανως και την ενοχλει ότι το παιδι ξυπναει...αλλα το θεμα μας ειναι να βρει η μαμα ανακουφιση?? Μερικες τα εχουν πεταξει απο το παραθυρο για να βρουν ανακουφιση!! Αρα ειναι βασικο να εξηγειται σε καθε νεα μαμα ότι δεν φταει το μωρακι της που ειναι "στραβο" και ότι πχ σε καποιες ηλικιες αν κοιμηθει 'σερι' κινδυνευει απο υπογλυκαιμια...ειναι βασικο να συνειδητοποιησουμε ως μανες ότι το παιδι δεν εχει manual και η μητροτητα συνεπαγεται και ξενυχτια και ταλαιπωρια και αν ο στοχος μας ειναι πως δεν θα 'ξεβολευτουμε" εμεις τότε μαλλον δεν εχουμε αντιληφθει τον ρόλο μας.

Αρα το να εξηγησουμε σε μια μαμα ότι το βρεφος εχει μια συγκεκριμενη φυσιολογια ύπνου μπορει να την βοηθησει να αντεξει με καλυτερη αντοχη κάποια ταλαιπωρία.

Link to comment
Share on other sites

Όταν μια μαμα έχι πχ ενα μωρακι 20 ημερων και μπαινει στο φόρουμ και γραφει "ποτε θα κοιμηθει σερί??" δεν οφείλουν οι υπόλοιπες μαμαδες να εξηγησουν ότι ΑΥΤΟ ειναι το ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ?? Προφανως και την ενοχλει ότι το παιδι ξυπναει...αλλα το θεμα μας ειναι να βρει η μαμα ανακουφιση?? Μερικες τα εχουν πεταξει απο το παραθυρο για να βρουν ανακουφιση!! Αρα ειναι βασικο να εξηγειται σε καθε νεα μαμα ότι δεν φταει το μωρακι της που ειναι "στραβο" και ότι πχ σε καποιες ηλικιες αν κοιμηθει 'σερι' κινδυνευει απο υπογλυκαιμια...ειναι βασικο να συνειδητοποιησουμε ως μανες ότι το παιδι δεν εχει manual και η μητροτητα συνεπαγεται και ξενυχτια και ταλαιπωρια και αν ο στοχος μας ειναι πως δεν θα 'ξεβολευτουμε" εμεις τότε μαλλον δεν εχουμε αντιληφθει τον ρόλο μας.

Αρα το να εξηγησουμε σε μια μαμα ότι το βρεφος εχει μια συγκεκριμενη φυσιολογια ύπνου μπορει να την βοηθησει να αντεξει με καλυτερη αντοχη κάποια ταλαιπωρία.

 

Argini, ξέρω ότι διαβάζεις τα θέματα του ύπνου τακτικά, οπότε ξέρεις για ποιες περιπτώσεις μιλάω και δεν είναι προφανώς αυτές που περιγράφεις, αλλά συνήθως αφορούν μεγαλύτερα παιδιά, κυρίως νήπια.

 

Είναι γεγονός βέβαια ότι κι εγώ δεν το διευκρίνισα.... :rolleyes::rolleyes::rolleyes:

 

Επίσης, οι καλοπροαίρετες συμβουλές - παροτρύνσεις, όπως αυτές που περιγράφεις εσύ, διαφέρουν πολύ από τις συμβουλές - κεκαλυμμένες επικρίσεις, οι οποίες είναι πολύ συχνές στα θέματα του ύπνου (και όχι μόνο βέβαια).

Link to comment
Share on other sites

Εμενα ο μικρός μου είναι 20 μηνων. Κοιμαται αγκαλια το βραδυ κ τον παω στη κουνια του κοιμισμενο αλλιως αν είναι μισοξυπνιος γινεται χαμός. Το πρόβλημα δεν είναι στο πως κοιμαται, δεν με πειραζει να τον εχω αγκαλια αλλα στο αν ξυπνησει, π.χ με ένα βηχα μετα δυσκολευεται να κοιμηθεί μονος κ θελει παλι αγκαλια. Συνηθως ερχεται στο κρεβατι μας κ μεχρι να τον παρει παλι ο υπνος μας κλωτσαει, καθεται πανω στο κεφαλι μας, γενικα δεν κοιμομαστε καθόλου καλα. Καποιες φορες τον χαιδευω λιγο κ ξανακοιμάται, καπως καλυτερο αυτό. Η κουνια είναι διπλα στο κρεβατι μας. Δεν τολμαω να τον βαλω στο δωματιο του γιατι ολο θα πηγαινοέρχομαι τα βραδυα. Τι μπορω να κανω για να τα καταφερει να κοιμηθεί μονος του ή με αλλα ατομα καθότι γυριζω κ στη δουλεια κ δυσκολευει ακομα περισσοτερο το πραγμα. Καμια συμβουλή για να κοιμαται μονος του;

Link to comment
Share on other sites

MarianS καλημέρα!

 

Το παιδάκι είναι σε δύσκολη ηλικία, όσον αφορά γενικά στην οριοθέτηση, φαντάζομαι ότι θα έχεις παρατηρήσεις ότι αντιδρά γενικά στην οριοθέτηση σε οποιοδήποτε θέμα (φαγητό, συμπεριφορά κ.λπ.). Το ίδιο φυσικά θα γίνει και με τον ύπνο! Αυτό που θέλω να πω ότι καμία απολύτως αντίδραση μην περιμένεις ότι δεν θα έχεις, οπότε πολλά εξαρτώνται μέχρι που ακριβώς φτάνουν οι αντοχές σου και που θα βάλεις το όριο.

 

Εγώ θα πρότεινα να βγάλεις την κούνια αμέσως από το δωμάτιο και η προσπάθεια να αρχίσει υπό τα νέα δεδομένα, γιατί το παιδί είναι μεγάλο και έχει συνδέσει πολύ ισχυρά το συγκεκριμένο δωμάτιο με την παρουσία σου/αγκαλιά και τον ύπνο. Επίσης είναι πολύ πιθανότερο στα ενδιάμεσα ξυπνήματα να ζητάει να έρθει στο κρεβάτι σας αν το βλέπει δίπλα του. Μπορείς βεβαίως να επιλέξεις την πιο ομαλή λύση να μάθει πρώτα να κοιμάται μόνος του στην κούνια και μετά να τον μεταφέρεις σε άλλο δωμάτιο, αλλά αυτό σημαίνει δεύτερη "εκπαίδευση" και δεν είμαι σίγουρη τελικά αν θα είναι όντως πιο ομαλό για το παιδί. Με το ένστιγκτό σου θα έλεγα να προχωρήσεις σε αυτό.

 

Βασικός σου στόχος πρέπει να είναι : α) να μπαίνει στην κούνια ξύπνιος και να αποκοιμιέται εκεί, β) να μην δείξεις ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ότι λυγίζεις από τις σίγουρες φωνές/κλάματα/παρακάλια, πρέπει να είσαι κατά το δυνατόν όχι αδιάφορη και σκληρή, αλλά ήρεμη και θετική.

 

Κάθεστε λοιπόν αγκαλιά στην πολυθρόνα όπως κάθε βράδυ μέχρι τώρα και κάνετε ό,τι κάνετε συνήθως, π.χ. γάλα, τραγούδι, παραμύθι, οτιδήποτε κάνετε μέχρι τώρα. Καλό είναι να κρατάτε μαζί ένα αρκουδάκι, που θα μπει μετά μαζί του στην κούνια ή/και να παίζει καμία μουσικούλα/νανούρισμα που θα συνεχιστεί και μετά.

 

Μετά από λίγα λεπτά και αφού έχει χαλαρώσει, του λες κάτι του στύλ : "Τώρα είναι η ώρα να μπεις στο κρεβατάκι σου να κοιμηθείς. Σ' αγαπώ πολύ, καληνύχτα" και τον βάζεις στην κούνια. Εδώ επιλέγεις αν θα φύγεις ή όχι από το δωμάτιο. Αναλόγως τί θα επιλέξεις, του λές αντίστοιχα "Η μαμά θα κάτσει να κοιμηθεί εδώ στην πολυθρόνα / θα πάει για ύπνο στο κρεβάτι της" και κάθεσαι στην πολυθρόνα και κλείνεις τα μάτια σου/φεύγεις.

 

Το ότι το παιδάκι θα σηκωθεί όρθιο και θα αρχίσει να φωνάζει είναι το πιο πιθανό. Εδώ αρχίζει το δύσκολο. Αν είσαι στο δωμάτιο, κάνεις οτιδήποτε για να τον ηρεμήσεις, εκτός από το να τον βγάλεις από την κούνια. Δηλαδή θα τον αγκαλιάσεις, φιλήσεις, πιάσεις λίγο το χέρι κ.λπ. (προσοχή όμως μην βρεθείς σκυμμένη πάνω από την κούνια να του χαϊδεύεις την πλάτη για καμιά ώρα...παθούσα εδώ!!!!:P:p:p). Το καλύτερο είναι να κάνεις ότι κοιμάσαι και πότε - πότε να του λές "Βάλε το κεφαλάκι στο μαξιλάρι, είναι ώρα για ύπνο, η μαμά είναι εδώ, καληνύχτα, σ' αγαπώ πολύ" και άλλα τέτοια. Δεν έχει σημασία τόσο τί θα πεις, όσο ο τρόπος με τον οποίο θα μιλάς...πρέπει να είναι ήρεμος και με σιγουριά, αν αρχίσεις να λές παρακαλετά "Έλα αγοράκι μου, ξάπλωσε σε παρακαλώ να κοιμηθείς", το πιθανότερο είναι ότι η αντίδραση θα ενταθεί.

 

Αν βγεις από το δωμάτιο, θα μπαινοβγαίνεις πολύ συχνά, δεν σου λέω χρόνους, αυτό θα το κρίνεις εσύ, απλά μην μπαίνεις και κάθε 1 λεπτό γιατί ουσιαστικά έτσι θα είναι σαν να είσαι μέσα στο δωμάτιο. Πρέπει σταδιακά να αυξάνεις τον χρόνο που περιμένεις μέχρι να μπεις. Όταν μπαίνεις μέσα, θα μιλάς πάλι ήρεμα κλπ., όπως είπαμε και παραπάνω.

 

Προειδοποίηση : Την πρώτη μέρα μπορεί να πάρει ακόμα και 2 ώρες να κοιμηθεί (στην ακραία περίπτωση, συνήθως παίρνει γύρω στην μία ώρα), αλλά αν είσαι συνεπής στη συνέχεια, σε λίγες μέρες θα έχεις αποτέλεσμα, αρκεί να είσαι συνεπής.

 

Μην σκέφτεσαι ότι βασανίζεις το παιδί, να σκέφτεσαι ότι το μαθαίνεις να κοιμάται.

 

Προσωπικά θα ξεκινούσα από τον βραδυνό ύπνο και μετά θα περνούσα στον μεσημεριανό. Όσον αφορά στο τί από τα δύο παραπάνω θα κάνεις (εντός ή εκτός δωματίου), πράξε αναλόγως με το πώς αισθάνεσαι. Για τον δικό μου γιο ήταν πολύ δυσκολότερο να διαχειριστεί το γεγονός ότι ήμουν στο δωμάτιο και δεν τον έπαιρνα αγκαλιά, το εκτός δωματίου λειτούργησε καλύτερα...τώρα βέβαια που δεν είναι σε κούνια, έχουμε επανέλθει στο εντός δωματίου, αλλά είναι διαφορετική περίπτωση, ξέρει δηλαδή ότι αφού κοιμηθεί φεύγω από το δωμάτιο (είναι μεγαλύτερος φυσικά - 3 ετών), οπότε δεν με αναζητάει μέσα στη νύχτα και δεν ξυπνάει καθόλου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σε ευχαριστω Deena, για το μακροσκελες κειμενο σου και για τις συμβουλες σου.

Θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω αν και πιστευω ότι θα γινει χαμός και ευτυχως που εχει αρχισει να χειμωνιαζει και δεν θα ξεσηκωσει όλη τη γειτονια.

Αν δεν τα καταφερω, υπαρχει περιπτωση μεγαλώνοντας να μαθει να κοιμαται μονος του;

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστω Deena, για το μακροσκελες κειμενο σου και για τις συμβουλες σου.

Θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω αν και πιστευω ότι θα γινει χαμός και ευτυχως που εχει αρχισει να χειμωνιαζει και δεν θα ξεσηκωσει όλη τη γειτονια.

Αν δεν τα καταφερω, υπαρχει περιπτωση μεγαλώνοντας να μαθει να κοιμαται μονος του;

 

Ε...κάποια στιγμή θα μάθει, υπάρχει π.χ. κανένα παιδί 5-6 ετών που χρειάζεται αγκαλιά για να κοιμηθεί? Ωστόσο, σε περιμένουν γενικά δύσκολες φάσεις όσον αφορά στην οριοθέτηση, μετά τα δύο χρόνια τα πράγματα σκουραίνουν πολύ στον τομέα αυτό, είναι πολύ σημαντικό να μπουν όρια και στον ύπνο, όπως θα βάλεις και για ένα σωρό άλλα πράγματα!

 

Αλλά...γιατί να μην τα καταφέρεις? Μην αρχίζεις με αυτή την ψυχολογία και μην φοβάσαι την αντίδρασή του, εννοείται ότι θα αντιδράσει, προετοιμάσου για αυτό και αποφάσισε τώρα ότι θα το αντιμετωπίσεις!

 

Τις περισσότερες φορές δύσκολο είναι να γίνει το πρώτο βήμα! Έχε συνεχώς στο νου σου ότι πρέπει να δείχνεις στο παιδί ήρεμη και αποφασιστική, μην περνάς την ημέρα σου σκεπτόμενη τί θα γίνει όταν έρθει η ώρα του ύπνου, η ένταση μεταδίδεται στο παιδί στάνταρ! Τέλος, θα το ξαναπώ, πρέπει να είσαι πολύ συνεπής. Αν παλεύεις 1 ώρα και στο τέλος τον πάρεις και τον κοιμίσεις αγκαλιά θα είναι χειρότερα, προτιμόμερο είναι να κάνει 2 ώρες να κοιμηθεί. Δεν θα κρατήσει πολύ, σε λίγες μέρες θα υπάρχει βελτίωση.

Link to comment
Share on other sites

Και κατι άλλο. Πες ότι αυτό το καταφερνω. Τι γίνεται όμως αν ξυπνησει μεσα στα μαυρα μεσάνυχτα κ κλαιει και θελει αγκαλια για να ξανακοιμηθεί; Περιμενω παλι 2 ωρες μεχρι να το παρει ο ύπνος; Φοβάμαι μηπως παραδοθω τοτε και τον παρω αγκαλια για να μην κλαιει. Ασε που κι ο αντρας μου με παροτρυνει σε αυτό γιατι δεν αντεχει να τον ακουει να κλαιει μεσα στη νυχτα καθότι ξυπναει πρωι;

Link to comment
Share on other sites

  • 2 χρόνια μετά...

Ο γιος μου τις μισες φορές θηλάζει ξαπλωμενος για να κοιμηθεί. Αν έχει υπερενταση και κουτουλα απ την νυστα αλλά δεν αφήνεται με τίποτα τον κουναω λίγο για να χαλαρώσει και πράγματι μέσα σε πέντε λεπτά κοιμάται. Δεν θέλω να ξαναμαθει το κούνημα και είναι και πολύ μεγάλος πια. Στην κούνια του μόνος του έχει κοιμηθεί δύο φορές μόνο σε 1.5 χρόνο. Απ την άλλη υπάρχουν πολλές φορές που καταφέρνει κ κοιμάται δίπλα μου στο διπλό όταν δεν θελει να θηλασει αλλο. Στριφογυρνα συνεχεια, σηκώνεται,  παίζει μαζί μου,  πινει νερό για να ξυπνήσει (μπορεί να ζητήσει και δεκα φορές) ώσπου τελικά κοιμάται μετά από δύο+ ώρες. 

   Αναρωτιέμαι λοιπόν θα ζητήσει ποτέ από μόνος του να κοιμηθεί δίχως πολλες παρεμβάσεις δικες μου? Αν τον αφήνω δίπλα μου θα μειωθεί κάποτε ο χρόνος ή θα παίζει? Αν βγω απ το δωματιο, μετά από λίγα λεπτά έρχεται να με βρει! 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 30 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

Ο γιος μου τις μισες φορές θηλάζει ξαπλωμενος για να κοιμηθεί. Αν έχει υπερενταση και κουτουλα απ την νυστα αλλά δεν αφήνεται με τίποτα τον κουναω λίγο για να χαλαρώσει και πράγματι μέσα σε πέντε λεπτά κοιμάται. Δεν θέλω να ξαναμαθει το κούνημα και είναι και πολύ μεγάλος πια. Στην κούνια του μόνος του έχει κοιμηθεί δύο φορές μόνο σε 1.5 χρόνο. Απ την άλλη υπάρχουν πολλές φορές που καταφέρνει κ κοιμάται δίπλα μου στο διπλό όταν δεν θελει να θηλασει αλλο. Στριφογυρνα συνεχεια, σηκώνεται,  παίζει μαζί μου,  πινει νερό για να ξυπνήσει (μπορεί να ζητήσει και δεκα φορές) ώσπου τελικά κοιμάται μετά από δύο+ ώρες. 

   Αναρωτιέμαι λοιπόν θα ζητήσει ποτέ από μόνος του να κοιμηθεί δίχως πολλες παρεμβάσεις δικες μου? Αν τον αφήνω δίπλα μου θα μειωθεί κάποτε ο χρόνος ή θα παίζει? Αν βγω απ το δωματιο, μετά από λίγα λεπτά έρχεται να με βρει! 

 

Μάθε να τον αγνοείς. Κάτσε δίπλα και κάνε κάτι άσχετο. Εγώ διάβαζα, είναι κάτι που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για κανένα μωρό και πολύ χαλαρωτικό για εμένα.

Αν αντιδράς, πηγαινοέρχεσαι, φέρνεις νερό κλπ, υπάρχει πολλή δράση :)

Πάντως αν σε αυτή την ηλικία παίρνει 2 ώρες, προσωπικά θα υπέθετα ότι το παιδί χρειάζεται περισσότερη άσκηση μέσα στη μέρα και ύπνο πιο αργά.

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Mama_Anesti_ είπε:

Ο γιος μου τις μισες φορές θηλάζει ξαπλωμενος για να κοιμηθεί. Αν έχει υπερενταση και κουτουλα απ την νυστα αλλά δεν αφήνεται με τίποτα τον κουναω λίγο για να χαλαρώσει και πράγματι μέσα σε πέντε λεπτά κοιμάται. Δεν θέλω να ξαναμαθει το κούνημα και είναι και πολύ μεγάλος πια. Στην κούνια του μόνος του έχει κοιμηθεί δύο φορές μόνο σε 1.5 χρόνο. Απ την άλλη υπάρχουν πολλές φορές που καταφέρνει κ κοιμάται δίπλα μου στο διπλό όταν δεν θελει να θηλασει αλλο. Στριφογυρνα συνεχεια, σηκώνεται,  παίζει μαζί μου,  πινει νερό για να ξυπνήσει (μπορεί να ζητήσει και δεκα φορές) ώσπου τελικά κοιμάται μετά από δύο+ ώρες. 

   Αναρωτιέμαι λοιπόν θα ζητήσει ποτέ από μόνος του να κοιμηθεί δίχως πολλες παρεμβάσεις δικες μου? Αν τον αφήνω δίπλα μου θα μειωθεί κάποτε ο χρόνος ή θα παίζει? Αν βγω απ το δωματιο, μετά από λίγα λεπτά έρχεται να με βρει! 

η μεγαλη παντα κοιμοταν ηρεμα,θηλαζε κ τελος,οπουδηποτε,ειτε στο διπλο,ειτε στον καναπε κ τη μετεφερα στο κρεβατι μας,ακομη κ αγκαλια κ μετα να κοιμηθει στο καροτσι αν ειμασταν βολτα.μονο στην κουνια δ εμπαινε:confused::-P

οταν πηγαμε στο εξοχικο στα 1,5ειχαμε κ κουνια κ παρκο,αλλα αντι για αυτα προτιμησα να κοιμομαστε στο παιδικο που ειχε κρεβατι μονο κ συρταρωτο απο κατω αλλο.ετσι την κοιμιζα κλασικα με θηλασμο κατω,κ εγω συνεχιζα τον υπνο πανω αργοτερα

μετα τις διακοπες ειχαμε μετακομιση,φτιαξαμε το δωματιο του γουστου της,με μονο κρεβατι,κ αρχισαμε εκει χωρις θηλασμο(ειχε αποθηλασει εναν μηνα πριν στα 2),με παραμυθια κ χαδια στην πλατη,γενικα το πολυ σε μιση ωριτσα εχει κοιμηθει,εχει τυχει να παει κ μονη καποιες φορες

εκανε ενα πισωγυρισμα οταν γεννησα,αλλα 6μηνες μετα ζητησε μονη να παει ξανα στο μονο,επισης προτιμα τον μπαμπα της για τον υπνο

ο μικρος ειναι πιο ζωηρουλης,κατα καιρους οταν ξαπλωνουμε σηκωνεται κ παιζει,ειδικα σε βαρβατα αλματα,η πχ αυτες τις μερες μου παιρνει ωρα να τον κοιμισω.παλι ομως θα κανω το ιδιο στο εξοχικο σε λιγο καιρο,μια κ κοιμαται σχεδον σερι

κ σε αυτον δ αρεσει η κουνια,αλλα επειδη παλι θα μετακομισουμε,στο νεο σπιτι θα βγαλουμε τα καγκελα,οποτε ευχομαι μηπως επειδη θα μπορει να ξαπλωνει μονος θα το συνηθισει,γενικα του αρεσει να ειναι κ με την αδερφη του

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως το παιδι ειναι καλύτερα να μεταφέρεται στην κούνια ηδη κοιμισμένο. Δηλ αφου εχει κοιμηθεί ειτε στο καρότσι ειτε στην αγκαλια κλπ. Πιστεύω πως αν ξυπνήσει μες στη νυχτα είναι λάθος να μεταφερεται στο κρεβάτι των γονιών για να το ηρεμήσουν κλπ. Εγω όσες φορές το εχω κανει παρατηρώ πως μετα καθε νυχτα το κάνει συστημα, και προσπαθω να το κανω σε εξαιρετικές περιπτώσεις πχ αν έχει πυρετό.  Ειναι λιγο δύσκολοι οι χειρισμοί στον ύπνο γιατί υπάρχει κι ο παράγοντας της εξάντλησης των γονιών.. 

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Αναρωτιέμαι λοιπόν θα ζητήσει ποτέ από μόνος του να κοιμηθεί δίχως πολλες παρεμβάσεις δικες μου? Αν τον αφήνω δίπλα μου θα μειωθεί κάποτε ο χρόνος ή θα παίζει? Αν βγω απ το δωματιο, μετά από λίγα λεπτά έρχεται να με βρει! 

Μου θυμιζεις ποσο ειναι ο μικρος σου; Σιγουρα θα κοιμηθει απο μονος του χωρις παρεμβασεις οταν μεγαλωσει αρκετα, αλλα μπορεις να βοηθησεις κι εσυ μη κανοντας πολλες παρεμβασεις. Το κουνημα πχ ωντας ομοιοπαθουσα θα σου ελεγα να το σταματησεις ακομη κι αν σε βολευει εκεινη την ωρα και κοιμαται γρηγορα. Αν θυμαμαι καλα σταματησα να τον κουναω γυρω στους 18-20 μηνες. Νωριτερα οσες φορες προσπαθησα να τον κοιμησω χωρις κουνημα αντεδρασε, αλλα μια μερα ειπα στον εαυτο μου "τελος, αυτο ηταν, σταματαω το κουνημα" και δεν γκρινιαξε καθολου οπως θα περιμενα.

Μπορεις να δοκιμασεις την σταθερη ρουτινα, ισως και αποτυπωμενη με εικονες για να του ειναι πιο ξεκαθαρα και να τα συζητατε μεσα στη μερα και να του υπενθυμιζεις τα επομενα βηματα (πχ οταν πλενετε τα δοντια του υπενθυμιζεις οτι θα βαλετε τις πιτζαμες, θα διαβασετε το βιβλιο και θα κοιμηθειτε, οταν βαζετε τις πιτζαμες του λες πχ "Ωραια! Πλυναμε τα δοντακια, βαλαμε τις πιτζαμες, τωρα θα διαβασουμε βιβλιο και θα κοιμηθουμε" κοκ. Να διαβαζετε καποιο βιβλιο με παιδακια/ζωακια που κοιμουνται (πχ το Ένα χασμουρητό για καληνύχτα) πριν τον θηλασεις και αν δεις οτι σηκωνεται οταν θηλαζετε, δοκιμασε να του πεις οτι εσυ θα κοιμηθεις και να ξαπλωσεις να κανεις πως κοιμασαι με αυτον να παιζει διπλα σου(με κλειδωμενη πορτα για να μην μπορει να την κοπανησει). Αστον λιγο να δεις ποσο θα το τραβηξει, μπορει να ερθει σε σενα πιο γρηγορα απ'οτι νομιζεις αλλα ακομη κι αν κανει παλι 2ωρα, πιστευω οτι ειναι θεμα χρονου μεχρι να παρει το μηνυμα και να κοιμαται πιο συντομα.

 
Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Ο γιος μου τις μισες φορές θηλάζει ξαπλωμενος για να κοιμηθεί. Αν έχει υπερενταση και κουτουλα απ την νυστα αλλά δεν αφήνεται με τίποτα τον κουναω λίγο για να χαλαρώσει και πράγματι μέσα σε πέντε λεπτά κοιμάται. Δεν θέλω να ξαναμαθει το κούνημα και είναι και πολύ μεγάλος πια. Στην κούνια του μόνος του έχει κοιμηθεί δύο φορές μόνο σε 1.5 χρόνο. Απ την άλλη υπάρχουν πολλές φορές που καταφέρνει κ κοιμάται δίπλα μου στο διπλό όταν δεν θελει να θηλασει αλλο. Στριφογυρνα συνεχεια, σηκώνεται,  παίζει μαζί μου,  πινει νερό για να ξυπνήσει (μπορεί να ζητήσει και δεκα φορές) ώσπου τελικά κοιμάται μετά από δύο+ ώρες. 

   Αναρωτιέμαι λοιπόν θα ζητήσει ποτέ από μόνος του να κοιμηθεί δίχως πολλες παρεμβάσεις δικες μου? Αν τον αφήνω δίπλα μου θα μειωθεί κάποτε ο χρόνος ή θα παίζει? Αν βγω απ το δωματιο, μετά από λίγα λεπτά έρχεται να με βρει! 

Θα σου πω μία γνώμη με βάση την προσωπική μου εμπειρία. Η κόρη μου είναι τώρα 2 ετών. Ήταν ένα παιδί ιδιαίτερα καλό (έως και τέλειο μπορώ να πω) στον ύπνο. Από 2 μηνών κοιμάται 9.30-9 σερί. Όταν ήταν πιο μωρό την έπαιρνε ο ύπνος στον ώμο μου που την είχα να ρευτεί μετά το γάλα ενώ μεγαλύτερη απλά την έβαζα στην κούνια, της έλεγα καληνύχτα, έκλεινα το φως και κοιμόταν. Από 19 μηνών και μετά από μία ίωση κι εμένα στον 8ο μήνα της 2ης εγκυμοσύνης άρχισε να έχει διάφορα θέματα με τον ύπνο, κυρίως να μην θέλει να κοιμηθεί με τίποτα και να ξυπνάει τη νύχτα και να μην ξανακοιμάται. Αφού δοκίμασα όποια πιθανή μέθοδο μπορούσα να σκεφτώ, έστρωσε μόνη της ξαφνικά ένα βράδυ μετά από 2 μήνες. Και μετά αποφασίσαμε να της βγάλουμε τα κάγκελα από την κούνια.... Και πάλι από την αρχή! Έχω λοιπόν ζήσει όλες τις πιθανές παραλλαγές, από τον τέλειο ύπνο έως το μεγαλύτερο εφιάλτη! Όμως αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η δική μου παρουσία μέσα στο δωμάτιο της φέρνει μεγάλη υπερένταση. Όσες φορές την έχω πάρει στο κρεβάτι να κοιμηθεί μαζί μας δεν κοιμάται με τίποτα. Με κλωτσάει, μου τραβάει τα μαλλιά, πετάει τα κουκλάκια της στον αέρα και άλλα τέτοια. Αλλά και όταν μένω στο δωμάτιο μαζί της πάλι κάτι αντίστοιχο γίνεται. Αυτό που εφάρμοσα (το είχε προτείνει η @Deena νομίζω) και βοήθησε πολύ είναι να στέκομαι έξω από το δωμάτιο. Στην αρχή άφηνα λίγο ανοιχτή την πόρτα και καθόμουν απ΄έξω. Σηκωνόταν 5-6 φορές, πήγαινε να βγει από το δωμάτιο, της έλεγα που πας; εδώ είμαι και ξαναγυρνούσε στο κρεβάτι της. Οι 5-6 φορές έγιναν 1-2, μετά καμία και τώρα τη βάζω για ύπνο και αν διαμαρτυρηθεί της λέω απλά πως θα είμαι απ΄΄εξω και το δέχεται αμέσως. Τα λέω όλα αυτά γιατί πολλές φορές θεωρούμε πως η παρουσία μας και τα νανουρίσματά μας βοηθούν το παιδί ν ηρεμήσει αλλά νομίζω πως από κάποια ηλικία και μετά μπορεί να λειτουργούν αντίστροφα. Στο δικό μου παιδί πάντως έχω διαπιστώσει πως η δική μου παρουσία της φέρνει υπερένταση και την καθυστερεί πολύ από το να την πάρει ο ύπνος! Ο γιος σου είναι σε μια ηλικία που αντιλμβάνεται κι επικοινωνεί πλέον. Όλα αυτά που κάνει έχουν σκοπό να μη φύγεις από δίπλα του και δεν κοιμάται γιατί ξέρει πως αν κοιμηθεί θα φύγεις. Νομίζω πως πρέπει να αποσυνδέσει τον ύπνο με τη δική σου παρουσία σιγά σιγά. Κάτι άλλο που κάνω στην κόρη μου, κυρίως στον μεσημεριανό ύπνο και πιάνει πολύ, είναι να της λέω τι θα κάνουμε αφού ξυπνήσει. Πχ της λέω θα πάμε τώρα να ξεκουραστούμε λίγο και όταν θα ξυπνήσουμε θα πάμε βόλτα στις κούνιες. Έτσι του μειώνεις την ανασφάλεια πως αν κοιμηθεί θα χάσει τη διασκέδαση!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

1 hour ago, CMES είπε:

Θα σου πω μία γνώμη με βάση την προσωπική μου εμπειρία. Η κόρη μου είναι τώρα 2 ετών. Ήταν ένα παιδί ιδιαίτερα καλό (έως και τέλειο μπορώ να πω) στον ύπνο. Από 2 μηνών κοιμάται 9.30-9 σερί. Όταν ήταν πιο μωρό την έπαιρνε ο ύπνος στον ώμο μου που την είχα να ρευτεί μετά το γάλα ενώ μεγαλύτερη απλά την έβαζα στην κούνια, της έλεγα καληνύχτα, έκλεινα το φως και κοιμόταν. Από 19 μηνών και μετά από μία ίωση κι εμένα στον 8ο μήνα της 2ης εγκυμοσύνης άρχισε να έχει διάφορα θέματα με τον ύπνο, κυρίως να μην θέλει να κοιμηθεί με τίποτα και να ξυπνάει τη νύχτα και να μην ξανακοιμάται. Αφού δοκίμασα όποια πιθανή μέθοδο μπορούσα να σκεφτώ, έστρωσε μόνη της ξαφνικά ένα βράδυ μετά από 2 μήνες. Και μετά αποφασίσαμε να της βγάλουμε τα κάγκελα από την κούνια.... Και πάλι από την αρχή! Έχω λοιπόν ζήσει όλες τις πιθανές παραλλαγές, από τον τέλειο ύπνο έως το μεγαλύτερο εφιάλτη! Όμως αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η δική μου παρουσία μέσα στο δωμάτιο της φέρνει μεγάλη υπερένταση. Όσες φορές την έχω πάρει στο κρεβάτι να κοιμηθεί μαζί μας δεν κοιμάται με τίποτα. Με κλωτσάει, μου τραβάει τα μαλλιά, πετάει τα κουκλάκια της στον αέρα και άλλα τέτοια. Αλλά και όταν μένω στο δωμάτιο μαζί της πάλι κάτι αντίστοιχο γίνεται. Αυτό που εφάρμοσα (το είχε προτείνει η @Deena νομίζω) και βοήθησε πολύ είναι να στέκομαι έξω από το δωμάτιο. Στην αρχή άφηνα λίγο ανοιχτή την πόρτα και καθόμουν απ΄έξω. Σηκωνόταν 5-6 φορές, πήγαινε να βγει από το δωμάτιο, της έλεγα που πας; εδώ είμαι και ξαναγυρνούσε στο κρεβάτι της. Οι 5-6 φορές έγιναν 1-2, μετά καμία και τώρα τη βάζω για ύπνο και αν διαμαρτυρηθεί της λέω απλά πως θα είμαι απ΄΄εξω και το δέχεται αμέσως. Τα λέω όλα αυτά γιατί πολλές φορές θεωρούμε πως η παρουσία μας και τα νανουρίσματά μας βοηθούν το παιδί ν ηρεμήσει αλλά νομίζω πως από κάποια ηλικία και μετά μπορεί να λειτουργούν αντίστροφα. Στο δικό μου παιδί πάντως έχω διαπιστώσει πως η δική μου παρουσία της φέρνει υπερένταση και την καθυστερεί πολύ από το να την πάρει ο ύπνος! Ο γιος σου είναι σε μια ηλικία που αντιλμβάνεται κι επικοινωνεί πλέον. Όλα αυτά που κάνει έχουν σκοπό να μη φύγεις από δίπλα του και δεν κοιμάται γιατί ξέρει πως αν κοιμηθεί θα φύγεις. Νομίζω πως πρέπει να αποσυνδέσει τον ύπνο με τη δική σου παρουσία σιγά σιγά. Κάτι άλλο που κάνω στην κόρη μου, κυρίως στον μεσημεριανό ύπνο και πιάνει πολύ, είναι να της λέω τι θα κάνουμε αφού ξυπνήσει. Πχ της λέω θα πάμε τώρα να ξεκουραστούμε λίγο και όταν θα ξυπνήσουμε θα πάμε βόλτα στις κούνιες. Έτσι του μειώνεις την ανασφάλεια πως αν κοιμηθεί θα χάσει τη διασκέδαση!

Τα έχω κάνει όλα αυτά που λες κ άλλα τόσα. Αν καθήσω έξω από την πόρτα, δεν παίζει να ξαπλώσει μονη της για κανένα λόγο. Όταν προσπάθησα να εφαρμόσω κάποια από αυτά που προτεινει το κοιμήσου παιδί μου κ η Deena, έμεινε ξύπνια σχεδόν όλη νύχτα, κ εγώ μαζί. Αν της πω τι θα κάνουμε μετά τον υπνο απλά πετάει την πιπιλα, ξεχνάει ότι νυσταζε κ μου φέρνει τα παπούτσια της κουτουλωντας.

@Mama_Anesti_ θα πω για άλλη μια φορά ότι είναι στο παιδί. Αν το χει με τον ύπνο είσαι τυχερός. Αν όχι, κουραγιο. 

Link to comment
Share on other sites

9 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Τα έχω κάνει όλα αυτά που λες κ άλλα τόσα. Αν καθήσω έξω από την πόρτα, δεν παίζει να ξαπλώσει μονη της για κανένα λόγο. Όταν προσπάθησα να εφαρμόσω κάποια από αυτά που προτεινει το κοιμήσου παιδί μου κ η Deena, έμεινε ξύπνια σχεδόν όλη νύχτα, κ εγώ μαζί. Αν της πω τι θα κάνουμε μετά τον υπνο απλά πετάει την πιπιλα, ξεχνάει ότι νυσταζε κ μου φέρνει τα παπούτσια της κουτουλωντας.

@Mama_Anesti_ θα πω για άλλη μια φορά ότι είναι στο παιδί. Αν το χει με τον ύπνο είσαι τυχερός. Αν όχι, κουραγιο. 

Δίκιο έχεις αλλά ας δοκιμάσει και καμιά άλλη μέθοδο! Ποτέ δεν ξέρεις!

Link to comment
Share on other sites

Μαμά Ανέστη αρχικά σταμάτα να τον κουνάς. Μην τον κουνάς ποτέ, ούτε τις φορές που κουτουλά. Θα είναι μια ταλαιπωρία  για κάποιες μέρες, μπορεί και πολλές, αλλά καλή βάση για το μέλλον. Αφού συνηθίσει αυτό, προσπάθησε να αποσυνδέσεις το στήθος από τον ύπνο, να μην κοιμάται με το στήθος στο στόμα. Αν η ρουτίνα σας είναι σταθερή, θα έρθει η ώρα που θα το ζητάει και μόνο του, ωστόσο είναι πολύ μικρό για να κοιμάται και μόνο του, εννοώ χωρίς την παρουσία σου.

 

Εμένα 21 μηνών υπάρχουν αρκετές φορές που ζητάει μόνος του νάνι, άλλες φορές λέει και νύθτατσα (νύσταξα) και σχεδόν όλες τις φορές ονοματίζει το επόμενο στάδιο ρουτίνας πχ θα κάνω μπάνιο τώρα, θα πλύνω τα δόντια μου, θα βάλω κρεμούλα, μπαμπά το γάλα μου, νάνι τώρα. Ξαπλώνουμε, θηλάζει ελάχιστα (είμαστε σε φάση αποθηλασμού) και μετά αρχίζει το μπούρου μπούρου, τα βαρελάκια και τις αγκαλιές. Αυτό έχει μικρή και μεγάλη διάρκεια, αναλόγως τη νύστα του ή/και αν έχουμε περάσει τη νύστα και έχουμε περάσει σε φάση υπερέντασης. 

 

Το έχω πει και σε άλλο θέμα, θα το πω κι εδώ θέλοντας να δώσω κουράγιο. Εκεί κοντά στους 18-20 μήνες το παιδί βγαίνει από το μωρό και γίνεται πιο παιδάκι. Θα σας εκπλήξει το πόσο περισσότερο θα μπορείτε να συνεννοείστε. Προσωπικά βλέποντας αυτήν την αλλαγή με έκανε να είμαι πιο υπομονετική για τα υπόλοιπα στάδια και ικανότητες που περιμένω από αυτόν να κατακτήσει. Έβλεπα βουνό τον αποθηλασμό και τελικά δεν είναι τόσο όταν γίνεται με αγάπη και υπομονή. Αντίστοιχα, δεν βλέπω με φόβο πια τη μελλοντική του μεταφορά στο δωμάτιο του, θα γίνει κι αυτό με τον ίδιο τρόπο, αργά ή γρήγορα. 

 

Κουράγιο μάνες! μεγαλώνουν γρήγορα! Το παιδάκι μου κοντεύει 2 χρονών και το θυμάμαι σαν τώρα που το φέραμε σπίτι από το μαιευτήριο και ήταν τόσο μικρούλης και εύθραυστος! Αχ!!!

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

20 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

θα υπέθετα ότι το παιδί χρειάζεται περισσότερη άσκηση μέσα στη μέρα και ύπνο πιο αργά.

Τον τελευταίο καιρό δεν θέλει να κοιμάται μεσημέρι αλλά επειδή μετά κοιμάται νωρίς ξυπνά όλο όρεξη στις τέσσερις. Έτσι προσπαθω να μην κόψει αυτόν τον ύπνο. 

 

17 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Μου θυμιζεις ποσο ειναι ο μικρος σου;

18 μηνών ! 

 

17 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Μπορεις να δοκιμασεις την σταθερη ρουτινα,

Ή αλήθεια είναι πως τώρα το καλοκαίρι επειδή πηγαινοερχομαστε στο εξοχικό έχει χαθεί λίγο ή ρουτίνα. Θα το προσπαθήσω!

 

16 ώρες πρίν, CMES είπε:

αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η δική μου παρουσία μέσα στο δωμάτιο της φέρνει μεγάλη υπερένταση

Αυτό νομίζω κι εγώ. Κάνω συνέχεια πως κοιμάμαι αλλά χοροπηδά πάνω μου για να με ξυπνήσει. Φεύγω κ όμως έρχεται να με βρει. Αν τον αφήσω στην κούνια, που δεν μπορεί να κατέβει κλαίει μεχρι να πάω.

 

17 ώρες πρίν, CMES είπε:

άφηνα λίγο ανοιχτή την πόρτα και καθόμουν απ΄έξω. Σηκωνόταν 5-6 φορές, πήγαινε να βγει από το δωμάτιο, της έλεγα που πας; εδώ είμαι και ξαναγυρνούσε στο κρεβάτι της

θα το δοκιμασω. Κ όταν ερχόταν, δεν σε τραβούσε απ το χέρι να πας μέσα? Σε μία τέτοια περίπτωση τι μου προτεινεις?

 

6 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Αφού συνηθίσει αυτό, προσπάθησε να αποσυνδέσεις το στήθος από τον ύπνο, να μην κοιμάται με το στήθος στο στόμα

Το προσπαθω με την απαλή απομάκρυνση, δεν πιάνει πάντα! Τις φορές που κοιμάται δίπλα μου δεν δέχεται στήθος για να κοιμηθεί, αποκοιμιεται μόνος του.

 

 

Τώρα το καλοκαίρι πλην της ρουτίνας δεν μπορώ να κάνω μεγαλες αλλαγές στον τρόπο ύπνου γιατί δεν μένουμε μόνιμα στο σπίτι. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, με την πρώτη ευκαιρία θα εφαρμοσω τις συμβουλές σας. Αρχίζοντας τώρα με το κούνημα!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Γειά σας. Έχω δύο δίδυμα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι που τώρα έγιναν ενός έτους. Ο μικρός μου δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνος του και για να γίνει αυτό θέλει πολύ κούνημα. Σε αντίθεση η μικρή μου την αφήνεις στο κρεβάτι της και κοιματε μόνη της μετά από λίγη ώρα. Νομίζω πως ο μικρός μου φοβάται .... Τι να κάνω για να τον βοηθήσω;;;; Επίσης για λίγα δευτερόλεπτα πριν τελικά κοιμηθεί κλαίει γοερα.... ευχαριστώ!

Link to comment
Share on other sites

On 23/8/2018 at 11:47 ΠΜ, Έφη-Λευτερης είπε:

Γειά σας. Έχω δύο δίδυμα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι που τώρα έγιναν ενός έτους. Ο μικρός μου δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνος του και για να γίνει αυτό θέλει πολύ κούνημα. Σε αντίθεση η μικρή μου την αφήνεις στο κρεβάτι της και κοιματε μόνη της μετά από λίγη ώρα. Νομίζω πως ο μικρός μου φοβάται .... Τι να κάνω για να τον βοηθήσω;;;; Επίσης για λίγα δευτερόλεπτα πριν τελικά κοιμηθεί κλαίει γοερα.... ευχαριστώ!

Αν κάτσεις απλα δίπλα του και του κρατάς το χεράκι του; Το έχετε δοκιμάσει. Επίσης μπορείς να τον ξαπλώνεις και να του χαϊδεύεις την πλάτη του. Έχετε βάλει έστω ενα μικρό φωτάκι στο δωμάτιο;

Link to comment
Share on other sites

On 23/8/2018 at 11:47 ΠΜ, Έφη-Λευτερης είπε:

Γειά σας. Έχω δύο δίδυμα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι που τώρα έγιναν ενός έτους. Ο μικρός μου δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνος του και για να γίνει αυτό θέλει πολύ κούνημα. Σε αντίθεση η μικρή μου την αφήνεις στο κρεβάτι της και κοιματε μόνη της μετά από λίγη ώρα. Νομίζω πως ο μικρός μου φοβάται .... Τι να κάνω για να τον βοηθήσω;;;; Επίσης για λίγα δευτερόλεπτα πριν τελικά κοιμηθεί κλαίει γοερα.... ευχαριστώ!

Το κλάμα πριν τον ύπνο για υπερενταση μου ακούγεται. Μήπως χρειάζεται να κοιμάται πιο νωρίς ή περισσότερο μεσα στην μέρα? 

 

Link to comment
Share on other sites

On 23/8/2018 at 11:47 ΠΜ, Έφη-Λευτερης είπε:

Γειά σας. Έχω δύο δίδυμα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι που τώρα έγιναν ενός έτους. Ο μικρός μου δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνος του και για να γίνει αυτό θέλει πολύ κούνημα. Σε αντίθεση η μικρή μου την αφήνεις στο κρεβάτι της και κοιματε μόνη της μετά από λίγη ώρα. Νομίζω πως ο μικρός μου φοβάται .... Τι να κάνω για να τον βοηθήσω;;;; Επίσης για λίγα δευτερόλεπτα πριν τελικά κοιμηθεί κλαίει γοερα.... ευχαριστώ!

Το αισθημα του φοβου (πχ φοβος για το σκοταδι ή τη μοναξια μεσα στο δωματιο) δημιουργειται μετα τα 2 ετη οπως μου ειχε πει παιδοψυχιατρος. Ειναι πιο πιθανο να ειναι υπερενταση οπως λεει και η @Mama_Anesti_. Γενικα προσπαθησε πριν ερθει η ωρα του υπνου να αρχισετε να ριχνετε λιγο τους ρυθμους σας ωστε να χαλαρωνει και μετα να εφαρμοζετε σιγα σιγα τη ρουτινα σας. Γενικα ομως καλο ειναι τις αλλαγες κανε τις σταδιακα, πχ για αρχη κοιμιζε τον αγκαλια χωρις κουνημα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Κορίτσια βοήθεια,η μικρή μου είναι 6 μηνών την θηλάζω αποκλειστικά κ δυστυχώς έμαθε να κοιμάται μόνο στο στήθος(για πιπιλα ούτε λόγος) κ δεν είναι μόνο αυτό,κάθε βράδυ αγανακτώ.ενω νυστάζει κ χασμουριεται απτις 8 την παλεύω 1,5-2 ώρες.πιανει την μουρμούρα, παίζει, γυρίζει μπρούμυτα κ κάνει πάνω κάτω.

Τώρα τελευταία της αρέσει να την τρίβω στην πλατουλα κ στα πόδια,χαλαρωνει.κ εκεί που είναι έτοιμη να κοιμηθεί αρχίζει πάλι τις τρελες.

Για να την αφήσω να κοιμηθεί κλαίγοντας ούτε λόγος.δεν συμφωνώ με την μέθοδο.

Το άγχος μου είναι όταν επιστρέψω στην δουλειά (τον Δεκεμβρη)πως θα την κοιμιζουν ο άντρας μου ή η μαμά μου.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσει η μικρούλα σου! 

Καταρχήν, μέχρι το Δεκέμβριο έχεις 2 μήνες μέσα στους οποίους θα αλλάξουν πολλά (ελπίζω προς το καλύτερο). 

Σύμφωνα με μαρτυρίες άλλων μαμαδων που θήλαζαν αλλά και από δικια μου εμπειρία, όταν λείπει η μαμά το μωρό κοιμαται μια χαρά και με άλλους αρκεί βέβαια να τους έχει συνηθίσει από πριν. Μάλλον, όταν η μαμά δεν είναι παρούσα το μωρό δεν τη μυρίζει (δε μυρίζει το γάλα της, τη χαρακτηριστική μυρωδιά μανούλας) κθ έτσι κατά κάποιο τρόπο συμβιβάζεται και με άλλα πρόσωπα οικεία. Όταν η μαμά επιστρέφει σπίτι από τη δουλειά το πρώτο πράγμα που κάνει το μωρό είναι να θηλάσει για να επανασυνδεθει με τη μαμά του που έλειπε. Ίσως και να αναπληρώσει το "χαμένο" χρόνο μακριά από τη μαμά. Αυτά τουλάχιστον έχω διαβάσει περίπου και στα μεταφέρω εδώ. 

Εύχομαι να γίνουν όλα ομαλά! 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...