Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ


louiza marialena

Recommended Posts

Ηθελα να μοιραστω την εμπειρια μου γιατι ταλαιπωρηθηκα πολυ με τη μικρη μου στον υπνο.Τη θηλαζα αποκλειστικα και μεχρι 11 μηνων την είχα στο κρεβατακι της στην κρεβατοκαμαρά μας.Επειτα από καποια γριπούλα εγκαταστάθηκε στο κρεβάτι μας μονιμα μέχρι πριν λίγο.Γεννηθηκε το δευτερο και ειχαμε το μικρό στην κούνια του και αυτη στο κρεβάτι μας.Καποια στιγμή που μας εβγαλε τρελή ζηλια μάς χτυπούσε, κλωτσούσε στον υπνο της κλπ.Προσπαθησαμε πολλές φορες να την πάμε στο κρεβατακι της μέχρι που η κατασταση εγινε ανυπόφορη γιατί κοιμόταν μόνο μαζί μου, αγκαλίτσα και αν τολμούσα να σηκωθω για να θηλάσω το μικρό, να κάνω καμιά δουλειά το μεσημέρι ξυπνούσε στο λεπτό και γινόταν ο χαμός.Το πάλεψα πολύ ώσπου άρχισα να κοιμάμαι μαζί της στο κρεβατάκι της μέχρι να συνηθίσει.Κατέληγα όμως πιασμένη το πρωί και 5 ωρες μαζί της και 2-3 ώρεσ με τον άντρα μου.Αγόρασα το βιβλίο ΄Κοιμήσου παιδί μου΄ και μεσα σε 9 μερες κοιμάται μόνη της στο κρεβατάκι της...Δεν θα θελα να αναφερθω στο περιεχόμενο αξίζει να το αγορασετε και να το εφαρμοσετε.Ξεκίνησα την εφαρμογη Μ.Δευτερα και ειπα στον αντρα μου ΄Θα περασουμε τα πάθη του ΄Χριστου΄΄.Την πρωτη μέρα εκλεγε 1 ωρα και 40 λεπτά.Την 2η 1ωρα και 15 λεπτα μέχρι που τωρα της λέω πάμε για υπνο, γκρινιαζει στην αρχη, ζητάει διαφορα αλλά καθεται στο κρεβάτι της και περιμένει.Μου λέει ας πούμε ΄δεν με φιλησες πολύ, δεν με εκανες σφιχτη αγκαλίτσα΄ αλλά μπροστά σ αυτά που περνουσα για να την κοιμήσω (απο τις 10 καθόμουν στο κρεβάτι μαζί της μέχρι τις 11)αυτό μου φαίνεται πταίσμα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 169
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Εμείς το εφαρμόσαμε από 7 μηνών γιατί δεν την παλεύαμε άλλο;). Μόνο το πρώτο βράδυ έκλαψε καμιά ώρα. Από το δεύτερο και μετά μπήκε στο νόημα. Πλέον έχω ένα πολύ ξεκούραστο και χαμογελαστό παιδάκι, γεμάτο θετική ενέργεια.

 

Καλή ξεκούραση και σε εσάς!

Link to comment
Share on other sites

Εμείς το εφαρμόσαμε από 7 μηνών γιατί δεν την παλεύαμε άλλο;). Μόνο το πρώτο βράδυ έκλαψε καμιά ώρα. Από το δεύτερο και μετά μπήκε στο νόημα. Πλέον έχω ένα πολύ ξεκούραστο και χαμογελαστό παιδάκι, γεμάτο θετική ενέργεια.

 

Καλή ξεκούραση και σε εσάς!

 

Καλημερα.....και εγω θελω να το εφαρμοσω....που εχω μωρακι 9μιση μηνων περιπου...το εχω αγορασει το βιβλιο αλλα....ορισμενοι που θελουν να κανουν τους καλους δεν με αφηνουν να το εφαρμοσω, ομως εχω εξαντληθει απο νεογεννητο ειχαμε πολυ σοβαρο θεμα με τον υπνο και πλεον εχω αποφασισει οτι ηρθε η ώρα....γιατι δεν μας παιρνει αλλο......

 

Υγ...να ρωτησω το εξης???? εφαρμοσατε κατα γραμμα το βιβλιο οσον αφορα τους χρονους η κανατε και και κατι δικο σας????

 

Ευχαριστω πολυ!!!!!!

Η φουρτουνα μου ηρθε...και ξεσηκωσε τον κοσμο μου στις 27/07/2012

Link to comment
Share on other sites

Καλημερα.....και εγω θελω να το εφαρμοσω....που εχω μωρακι 9μιση μηνων περιπου...το εχω αγορασει το βιβλιο αλλα....ορισμενοι που θελουν να κανουν τους καλους δεν με αφηνουν να το εφαρμοσω, ομως εχω εξαντληθει απο νεογεννητο ειχαμε πολυ σοβαρο θεμα με τον υπνο και πλεον εχω αποφασισει οτι ηρθε η ώρα....γιατι δεν μας παιρνει αλλο......

 

Υγ...να ρωτησω το εξης???? εφαρμοσατε κατα γραμμα το βιβλιο οσον αφορα τους χρονους η κανατε και και κατι δικο σας????

 

Ευχαριστω πολυ!!!!!!

 

Η κορούλα μου είναι 3 ετων.Μ.Βδομάδα ξεκίνησα δουλεια(δημοσιος υπάλληλος)και ξυπνάω 6 η ωρα να θηλάσω το μικρό και να ετοιμαστω για δουλεια.Όχι απλά δεν την πάλευα όσο ημουν με την αδεια στο σπίτι αλλά το πρωι ήμουν κομμάτια, χωρίς εργασία και με ελεύθερο το πρωινο να κάνω τις δουλειες του σπιτιου.Μονο στην ιδεα ότι όλα αυτα έπρεπε να τα κάνω από βραδις αγχωνομουν παάρα πολύ.

Καγκελο στην πόρτα του δωματίου δεν εβαλα, αλλά ήμουν αυτό που λέει το βιβλίο ότι δεν θα με τουμπάρει όσο και να κλαίει.Ημουν σίγουρη και της μιλούσα πολύ ηρεμα και γλυκα.Συνεχεια της έλεγα ότι την λατρευω...Η δικιά μου αφου την πήγα και εγω δεν ξέρω πόσες φορες στο κρεβάτι της, καθοταν στην πόρτα και έκλαιγε.Περνούσε κανενα 5λεπτο την πηγαινα στο κρεβάτι.Σηκωνόταν στο καπάκι, στεκόταν στο διαδρομο και ουρλιαζε, εγω ξανα το ίδιο.Νομίζω ότι ειχα χασει το παιχνίδι γιατί μετα από κανενα 20λεπτο- 30λεπτο υποχωρουσα την επαιρνα αγκαλια και κοιμομασταν μαζι.Ο αντρας μου δεν αντεχε να την βλεπει ετσι αλλά μετα από 9 μερες μου είπε ΄σου βγαζω το καπέλο΄.Βεβαια δεν συμμετειχε πουθενα απλά όταν πηγαινοερχόμουν καμια 10ρια φορες πηγαινε της μιλούσε γλυκα και της εξηγούσε ότι πρεπει να κοιμηθει στο κρεβατακι της.Γενικά, το ειχαμε πάρει απόφαση και δεν της φωνάζαμε απλά θεωρουσαμε δεδομένο ότι θα ουρλιαξει, θα τσιρίξει αλλά θα μαθει να κοιμαται μόνη της.Παντα με καλό τροπο

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πως να μάθει να κοιμάται μόνο του χωρίς κλάμα: http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2549207&postcount=94

Το εφαρμόζουμε μετά το σαραντισμό σχεδόν εμείς τις μέρες που είναι δεκτικό το παιδί. Τις άλλες ντάντεμα. Κλάμα δεν αφήνουμε.

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 χρόνια μετά...

Καλησπέρα!! Θα ηθελα τη γνώμη σας για το πολυ γνωστό θεμα - υπνος- ! Ο μικρός μου ειναι 22 μηνων. Γενικα απο τοτε που έκοψα τον θηλασμο και μεχρι πριν φύγουμε για διακοπες τον έβαζα στη κούνια του, του ελεγα να κλείσει τα ματακια και κοιμόταν. Κοιμόταν 9:30 αφου ειχε κανει μπάνιο και ξύπναγε 7 . Αυτο πανω απο χρονο. Γενικα δε ξερω αν ξύπναγε ενδιάμεσα παντως δε φώναζε. Δεν εγινε βεβαια απο τη μια μερα στην αλλη αλλα με υπομονη ειχαμε φτάσει σε ενα πολυ καλο επιπεδο, απροβλημάτιστο θα ελεγα. Στις διακοπες κοιματαν μαζι μας 3 βδομάδες στο εξοχικό . Απο τη μερα που γυρίσαμε φωνάζει ' μεσα μαμα , θελει όλοι μαζι παρέα' . Και ενω σε ενα τέταρτο κοιμόταν , Τωρα κανω μια ωρα. Τον βαζω στη κούνια του και του λεω να κοιμηθεί. Και απανταω στις ερωτήσεις. Γενικα του εξηγώ οτι δε γινεται να ερθει μεσα άλλα θα ειμαι εκει αν φωνάξει. Μηπως κανω κατι λαθος; Και εχει αρχίσει και ξυπνάει το βραδυ και φωνάζει να ερθει μεσα. Εδω ειναι το κακο. Αν ξύπνησω πρωτη του λεω να κοιμηθεί και οτι ειμαι εδω και κοιμαται. Αν ξυπνήσει ο αντρας μου τον παιρνει στο κρεβάτι. Ολα αυτα γίνονται 2 βδομάδες τωρα. Αλλα δε ξερω αν ειναι λογικο και θελει χρονο η αν ειμαι ελαστική πολυ.

Link to comment
Share on other sites

Βασικα εσεις το Χατε λύσει σε αυτη την ηλικια το θεμα του ύπνου; Βασικα , κακώς το ξερω, αλλα συγκρίνω με αυτο που μου λένε και βλεπω οτι εμενα μένει λιγο πισω σε αυτο το θεμα. Μαλλον επειδη ειμαι ελαστική, αυτο δε μπορω να καταλαβω

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Βρε κορίτσια, εμένα ο δικός μου είναι 5 μηνών. Από την αρχή αντί να τον πάρω στο δωμάτιο μου, πήγα εγώ στο δικό του για να είναι πιο εύκολο να φύγω οοοοοταν με το καλό αποφασίσει να μην ξυπνάει χίλιες φορές τη νύχτα για να θηλάσει. Πολλές φορές στα μέσα της νύχτας και αφού τον θηλασα και ξανακοιμήθηκε, αντί να τον ξαναβάλω στην κούνια του τον πήρα στο κρεβάτι μου. Κοιμαται κανονικά, αλλά πάντα ξυπνάει μ' ένα ξαφνικό σπαρακτικό κλαμα που σφίγγεται η καρδιά μου. Δεν τον ξαναπηρα... Τον αφηνω να κοιμάται μονος. :-( Μακάρι να κοιμόταν λίγο μαζί μου...

Τι θελω να πω μ' αυτό; Πρέπει να χαιρόμαστε τα μωράκια μας τώρα που μπορούμε (ειδικά εμείς οι αγορομανες) Γιατί θα 'ρθει μια μέρα που θα τα φιλησουμε κι εκείνα θα σκουπισουν το μάγουλο!

Όσο για την κούραση... Και ποιος είπε πως είναι εύκολη υπόθεση να είσαι Μαμά;;;

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα!

 

Τί ακριβώς εννοείς με "το θέμα του ύπνου"? Να κοιμάται μόνος του, να μην ξυπνάει, τί ακριβώς?

 

Εμένα το πρώτο μου παιδάκι (περίπου 3 ετών σήμερα) ήταν γενικά εύκολο, με την έννοια ότι από μικρός κοιμόταν όλη νύχτα χωρίς ξυπνήματα, αλλά μέχρι τους 18 μήνες τον κοιμίζαμε με διάφορους τρόπους (κούνημα, χάδι στην πλάτη, ξαπλωμένοι μαζί στο κρεβάτι κλπ). Στους 18 μήνες τον μάθαμε να αποκοιμιέται μόνος του στην κούνια χωρίς κανέναν στο δωμάτιο. Κράτησε για κάποιο διάστημα αλλά έκανε αρκετά πισωγυρίσματα, ενώ στο μεταξύ γεννήθηκε η αδερφή του, βγήκε από την κούνια κ.λπ., πράγματα από τα οποία επηρεάστηκε σίγουρα. Τώρα είμαστε στην φάση που μένω ακόμα μαζί του μέχρι να αποκοιμηθεί, αλλά πλέον καθιστή σε μια καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι του χωρίς να μιλάω και η όλη διαδικασία δεν κρατάει πάνω από 10'-15'. Είχαμε περάσει και φάση που για να κοιμηθεί ήθελε να είμαι ξαπλωμένη δίπλα του στο κρεβάτι και περνούσαμε ακόμα και 1 ώρα έτσι!!! Σιγά-σιγά σκοπεύω να αρχίσω πάλι να βγαίνω από το δωμάτιο. Πάντως θεωρώ ότι αυτούς τους πρώτους 18 μήνες που δεν έμαθε να αποκοιμιέται ανεξάρτητα τους έχουμε βρει μπροστά μας και πάλι καλά που είναι γενικά εύκολος και άπαξ και κοιμηθεί δεν ξυπνάει, γιατί αλλιώς θα είχαμε θέμα!

 

Η κόρη μου (σχεδόν 9 μηνών) ήταν από την αρχή πολύ δύσκολη στον ύπνο, αλλά αυτό βγήκε προς όφελός μας γιατί πολύ νωρίς χρειάστηκε να κινητοποιηθούμε ώστε να βρούμε λύση. Περάσαμε 2 πολύ δύσκολους μήνες, κατά τους οποίους νανουρίζαμε πάνω από 2 ώρες κάθε βράδυ, ενώ τις νύχτες ξυπνούσε συνεχώς και όχι για φαγητό, απλά ξυπνούσε και δεν μπορούσε να ξανακοιμηθεί χωρίς κούνημα, αγκαλιά κλπ. Στους 2 μήνες σταματήσαμε κάθε νανούρισμα και γενικώς κάθε παρέμβαση για να κοιμηθεί. Γάλα, φιλάκι και στην κούνια. Για 2-3 μέρες ζορίστηκε και έκλαψε λίγο (λιγότερο από 10' κάθε φορά) και μετά ως δια μαγείας άρχισε να κοιμάται. Κοιμόταν νωρίς, κοιμόταν γρήγορα, ξυπνούσε λιγότερο, μέσα σε έναν μήνα, τα ξυπνήματα είχαν κατέβει στο 1, στους 4 μήνες άρχισε καποιες μέρες να μην ξυπνάει καθόλου, σήμερα πια θα ξυπνήσει μόνο αν μεσολαβήσει κάτι ιδιαίτερο (χτες για παράδειγμα είχαμε ξεχάσει τον κλιματισμό ανοιχτό και κρύωνε:oops::oops::oops:).

 

Αν με ρωτήσει κάποιος ποιο από τα δύο μου παιδιά ήταν πιο εύκολο στον ύπνο θα πω ο μεγάλος, αν η ερώτηση είναι όμως ποιο κοιμάται καλύτερα θα πω η μικρή!!!! Ήταν αρκετά δύσκολο να κάνουμε αυτό που κάναμε σε ηλικία 2 μηνών (ο γιος μου δεν είχε ρίξει δράμι δακρύων στο κοίμισμα μέχρι 18 μηνών, το θεωρούσα αδιανόητο!!!), αλλά τελικά δεν το μετανιώνω καθόλου, θεωρώ ότι είναι επένδυση για το μέλλον και της έχουμε εξασφαλίσει καλύτερο ύπνο.

Link to comment
Share on other sites

Βρε κορίτσια, εμένα ο δικός μου είναι 5 μηνών. Από την αρχή αντί να τον πάρω στο δωμάτιο μου, πήγα εγώ στο δικό του για να είναι πιο εύκολο να φύγω οοοοοταν με το καλό αποφασίσει να μην ξυπνάει χίλιες φορές τη νύχτα για να θηλάσει. Πολλές φορές στα μέσα της νύχτας και αφού τον θηλασα και ξανακοιμήθηκε, αντί να τον ξαναβάλω στην κούνια του τον πήρα στο κρεβάτι μου. Κοιμαται κανονικά, αλλά πάντα ξυπνάει μ' ένα ξαφνικό σπαρακτικό κλαμα που σφίγγεται η καρδιά μου. Δεν τον ξαναπηρα... Τον αφηνω να κοιμάται μονος. :-( Μακάρι να κοιμόταν λίγο μαζί μου...

Τι θελω να πω μ' αυτό; Πρέπει να χαιρόμαστε τα μωράκια μας τώρα που μπορούμε (ειδικά εμείς οι αγορομανες) Γιατί θα 'ρθει μια μέρα που θα τα φιλησουμε κι εκείνα θα σκουπισουν το μάγουλο!

Όσο για την κούραση... Και ποιος είπε πως είναι εύκολη υπόθεση να είσαι Μαμά;;;

 

Να σου ζήσει το μωρό σου!

 

Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι ως φρεσκομαμά είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ να αισθάνεσαι με τον τρόπο που περιγράφεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι "χαίρομαι το μωρό μου" σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να κοιμάσαι μαζί του ή να το έχεις αγκαλιά.

 

Φυσικά και δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω να προσπαθείς να είσαι όσο πιο ξεκούραστη γίνεται, η ανάγκη του οργανισμού για ξεκούραση και στοιχειώδη ύπνο δεν πρέπει να υποτιμάται και να αντιμετωπίζεται ως κάτι που δεν επιτρέπεται να περνάει από τον μυαλό της καλής μαμάς!

 

Ας μην ξεχνάμε επίσης και τον ύπνο του ίδιου του παιδιού. Ο καλός ύπνος αποτελεί ανάγκη των μωρών και των μικρών παιδιών, είναι επομένως μέσα στις υποχρεώσεις μας να προσπαθούμε να τους τον εξασφαλίσουμε. Δεν μιλάω απαραιτήτως για σένα, εξάλλου δεν ξέρω τις συνθήκες ύπνου σας και άλλωστε το μωράκι σου είναι μικρό ακόμα, το λέω γενικώς για να τονίσω ότι μπορεί μερικές φορές να χρειάζεται να κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν ώστε το παιδί να μάθει να κοιμάται σωστά, όπως ακριβώς θα κάνεις για να μάθει να τρέφεται σωστά, να συμπεριφέρεται σωστά κλπ.

 

Και πάλι να σου ζήσει!!!

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσει το μωρό σου!

 

Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι ως φρεσκομαμά είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ να αισθάνεσαι με τον τρόπο που περιγράφεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι "χαίρομαι το μωρό μου" σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να κοιμάσαι μαζί του ή να το έχεις αγκαλιά.

 

Φυσικά και δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω να προσπαθείς να είσαι όσο πιο ξεκούραστη γίνεται, η ανάγκη του οργανισμού για ξεκούραση και στοιχειώδη ύπνο δεν πρέπει να υποτιμάται και να αντιμετωπίζεται ως κάτι που δεν επιτρέπεται να περνάει από τον μυαλό της καλής μαμάς!

 

Ας μην ξεχνάμε επίσης και τον ύπνο του ίδιου του παιδιού. Ο καλός ύπνος αποτελεί ανάγκη των μωρών και των μικρών παιδιών, είναι επομένως μέσα στις υποχρεώσεις μας να προσπαθούμε να τους τον εξασφαλίσουμε. Δεν μιλάω απαραιτήτως για σένα, εξάλλου δεν ξέρω τις συνθήκες ύπνου σας και άλλωστε το μωράκι σου είναι μικρό ακόμα, το λέω γενικώς για να τονίσω ότι μπορεί μερικές φορές να χρειάζεται να κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν ώστε το παιδί να μάθει να κοιμάται σωστά, όπως ακριβώς θα κάνεις για να μάθει να τρέφεται σωστά, να συμπεριφέρεται σωστά κλπ.

 

Και πάλι να σου ζήσει!!!

 

Well said... :wink:

veMDp3.png
Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσει το μωρό σου!

 

Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι ως φρεσκομαμά είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ να αισθάνεσαι με τον τρόπο που περιγράφεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι "χαίρομαι το μωρό μου" σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να κοιμάσαι μαζί του ή να το έχεις αγκαλιά.

 

Φυσικά και δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω να προσπαθείς να είσαι όσο πιο ξεκούραστη γίνεται, η ανάγκη του οργανισμού για ξεκούραση και στοιχειώδη ύπνο δεν πρέπει να υποτιμάται και να αντιμετωπίζεται ως κάτι που δεν επιτρέπεται να περνάει από τον μυαλό της καλής μαμάς!

 

Ας μην ξεχνάμε επίσης και τον ύπνο του ίδιου του παιδιού. Ο καλός ύπνος αποτελεί ανάγκη των μωρών και των μικρών παιδιών, είναι επομένως μέσα στις υποχρεώσεις μας να προσπαθούμε να τους τον εξασφαλίσουμε. Δεν μιλάω απαραιτήτως για σένα, εξάλλου δεν ξέρω τις συνθήκες ύπνου σας και άλλωστε το μωράκι σου είναι μικρό ακόμα, το λέω γενικώς για να τονίσω ότι μπορεί μερικές φορές να χρειάζεται να κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν ώστε το παιδί να μάθει να κοιμάται σωστά, όπως ακριβώς θα κάνεις για να μάθει να τρέφεται σωστά, να συμπεριφέρεται σωστά κλπ.

 

Και πάλι να σου ζήσει!!!

Ως πιο έμπειρη μανούλα που είσαι ίσως να'χεις δίκιο! Αν ο ύπνος του δεν ήταν ποιοτικός σίγουρα θα έψαχνα τρόπους να το λύσω. Και μετά από διπλή κούραση από δύο παιδάκια ίσως και να δοκίμαζα τη μέθοδο του βιβλίου που αναφέρθηκε σε προηγούμενες απαντήσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα άφηνα το παιδί μου να κλαίει για ώρα. Πιστεύω ότι το κλάμα του μωρού είναι το μέσο για να μου δείξει τις ανάγκες του και ότι η αγκαλιά είναι βασική ανάγκη του.

Παρ'όλα αυτά, είπαμε, ακόμα είμαι φρέσκια και αντέχω! Μπορεί αργότερα να τα δω αλλιώς τα πράγματα!

Οψόμεθα!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 εβδομάδες μετά...

Εγώ στον δικό μου του άφηνα στην κούνια του ένα ρούχο δικό μου για να έχει την μυρωδιά μου. Τό κόλπο έπιασε και κοιμάμαι μια χαρά. Βεβαια είναι φορές που τον βουτάω και τον φέρνω στο κρεβάτι μου γιατί θέλω να τον βλέπω να κοιμάται στην αγκαλιά μου, τότε βέβαια μαλώνω με τον άντρα μου….που μου λέει ότι δεν ξέρω τι θέλω τελικά.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!

 

Τώρα εγώ που θα το πω αυτό δεν είμαι φρεσκομανούλα, αλλά τα παιδιά μου (5 & 4 παρά) κοιμούνται μια χαρά μόνα τους (από την ηλικία των 18 μηνών το ένα και από μηνών το 2ο).

 

Μία φορά δοκίμασα να αφήσω την κόρη στην κούνια εφαρμόζοντας ούτε και θυμάμαι ποια μέθοδο, έγινε μπλε από το κλάμα, γιατί αυτός είναι και ο τρόπος του βρέφους να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του, τη λύπη του, την απελπισία του (?) και είπα ότι δεν θα την ξαναφήσω να κλάψει στη διαδικασία του ύπνου. Την κοίμιζα αγκαλίτσα και για το μεσημεριανό ύπνο και την άφηνα απαλά στο κρεβατάκι της. Το βράδυ κοιμόταν ή στο δικό μας, ή πήγαινα εγώ στο δωμάτιό της, μέχρι τους 18 μήνες (και παρατάθηκε λίγο γιατί ήρθε αδερφάκι). Πολλές φορές τη νύχτα την έπερνε ο ύπνος πάνω μου και κοιμόμουνα και γω

 

Το 2ο απλά κατέβαζε ρολά μετά τις 8 το βράδυ και το ξυπνούσαμε για το βραδινό τάισμα. Όποτε ήρθε παιδί στο κρεβάτι μου μέσα στη νύχτα (μετρημένες φορές), ποτέ δεν το έστειλα στο δικό του. Μετά που το μικρό έγινε δύο λέει ή το ένα ή το άλλο "θα κοιμηθώ με τη μαμά/μπαμπά", πάμε εναλλάξ με το σύζυγο, τους διαβάζουμε το βιβλίο που θέλουν, μιλάμε χαλαρά, λέμε νανουρίσματα (με το μικρό περισσότερο), αγκαλίτσα, χάιδεμα στην πλατούλα και νανάκια.

 

Δεν ήθελα να τους "περάσω" τη διαδικασία του ύπνου μέσα από κλάματα και αγχωτικές διαδικασίες. Θέλω να είναι χαλαρή, ευχάριστη και ένας ακόμη τρόπος επικοινωνίας και επαφής μαζί τους.1-2 φορές την εβδομάδα, τα παίρνω στο διπλό, έρχεται και ο σύζυγος στην αρχή, κάνουμε όλοιαγκαλίτσες και μιλάμε, μετά τους διαβάζω, κοιμούνται και τα βάζω με τον άντρα μου στα δωμάτια τους. Μου αρέσει και μένα πολύ η αίσθηση του να κοιμάμαι μαζί τους, να τα μυρίζω, να τους κρατάω το χεράκι. Και αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα επεδίωκα ακόμη περισσότερες αγκαλίτσες.

 

"Φρεσκομανούλα", Sofia_mommy το πας πολύ καλά. Και πράγματι, για τις αγορομάνες, έρχεται η μέρα που σκουπίζουν το φιλί...ναι...το φιλί κατά παραγγελία και ανάλογα με τα κέφια!

 

Να πω επίσης ότι τα παιδιά μου επιδιώκουν μέσα στη μέρα την ιδιωτικότητά τους στο χώρο του το καθένα.

 

Τέλος να πω ότι ένα βρεφάκι που δεν κλαίει και φαίνεται ήρεμο (αφού έχει προηγηθεί κλάμα τις προηγούμενες μέρες) στη ρουτίνα του (ρουτίνα ύπνου εδώ), δεν σημαίνει ότι είναι και μέσα του έτσι. Μήπως απλά έμαθε ότι στην αντίδρασή του (κλάμα) στο να κοιμηθεί μόνο του δεν θα ανταποκριθεί κανείς, ενώ νιώθει φοβισμένο και αγχωμένο?Και μήπως έμαθε να μην δείχνει τα συναισθήματά του, αφού κανείς δεν αντιδρά στην έκφρασή τους-να τα βιώνει παραταύτα και να υπάρχει απόκλιση σε αυτό που νιώθει και σε αυτό που εξωτερικεύει?Μήπως...

 

Πιστεύω ότι τα μικρά-ειδικά τα βρέφη-δεν θα πρέπει να μένουν χωρίς αγκαλιά για κανένα λόγο. δεν θα κακομάθουν, ούτε θα γίνουν μαμόθρεφτα.

 

Η προσωπική μου άποψη.

Φιλικά,

Ελίνα

Link to comment
Share on other sites

Τέλος να πω ότι ένα βρεφάκι που δεν κλαίει και φαίνεται ήρεμο (αφού έχει προηγηθεί κλάμα τις προηγούμενες μέρες) στη ρουτίνα του (ρουτίνα ύπνου εδώ), δεν σημαίνει ότι είναι και μέσα του έτσι. Μήπως απλά έμαθε ότι στην αντίδρασή του (κλάμα) στο να κοιμηθεί μόνο του δεν θα ανταποκριθεί κανείς, ενώ νιώθει φοβισμένο και αγχωμένο?Και μήπως έμαθε να μην δείχνει τα συναισθήματά του, αφού κανείς δεν αντιδρά στην έκφρασή τους-να τα βιώνει παραταύτα και να υπάρχει απόκλιση σε αυτό που νιώθει και σε αυτό που εξωτερικεύει?Μήπως...

 

Μήπως όχι? Πώς μπορούμε να ξέρουμε? Μήπως απλά έχει μάθει να κοιμάται χωρίς βοήθεια? Μήπως είναι ήρεμο γιατί πράγματι μπορεί να είναι ήρεμο χωρίς αγκαλιά?

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε, επομένως ο κάθε γονιός κάνει τις επιλογές του και παίρνει και τα ρίσκα του ανάλογα με τις πεποιθήσεις του.

 

Επίσης, δεν υπάρχουν μόνο οι δύο περιπτώσεις που περιγράφεις, δηλαδή από την μία παιδιά που κοιμούνται μια χαρά στην αγκαλιά και μετά τα αφήνεις στην κούνια και συνεχίζουν κανονικά τον ύπνο τους και από την άλλη παιδιά που πλαντάζουν 2 ώρες και εντάξει μετά κοιμούνται μόνα τους.

 

Στο ενδιάμεσο υπάρχουν χίλιες δυο παραλλαγές : παιδιά που κοιμούνται με κούνημα στην αγκαλιά και με το που σταματάει το κούνημα ξυπνάνε και πλαντάζουν, παιδιά που δεν μπορούν να αποκοιμηθούν στην αγκαλιά, δεν βολεύονται στο καρότσι, δεν βολεύονται στο ρηλάξ και παρ΄όλα αυτά ο γονιός δεν επιχειρεί να τα αφήσει ξύπνια στο κρεβάτι τους μπας και κλάψουν, παιδιά που κλαίνε 5' και κοιμούνται, άλλα που αποκοιμιούνται στην αγκαλιά και αφού τα αφήσεις στην κούνια κλαίνε λίγο και μετά ησυχάζουν κ.λπ.

 

Αυτό που θέλω να πω και πιστεύω είναι ότι πάντα αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει ο γονιός να αφήσει το μωρό ξύπνιο στο κρεβάτι του και να περιμένει, να δώσει μια ευκαιρία στο μωρό να ησυχάσει μόνο του, μπορεί και να τον εκπλήξει. Δεν είναι κανόνας ότι κάθε μωρό θα γίνει μπλε από το κλάμα!

Link to comment
Share on other sites

Μήπως όχι? Πώς μπορούμε να ξέρουμε? Μήπως απλά έχει μάθει να κοιμάται χωρίς βοήθεια? Μήπως είναι ήρεμο γιατί πράγματι μπορεί να είναι ήρεμο χωρίς αγκαλιά?

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε, επομένως ο κάθε γονιός κάνει τις επιλογές του και παίρνει και τα ρίσκα του ανάλογα με τις πεποιθήσεις του.

 

Επίσης, δεν υπάρχουν μόνο οι δύο περιπτώσεις που περιγράφεις, δηλαδή από την μία παιδιά που κοιμούνται μια χαρά στην αγκαλιά και μετά τα αφήνεις στην κούνια και συνεχίζουν κανονικά τον ύπνο τους και από την άλλη παιδιά που πλαντάζουν 2 ώρες και εντάξει μετά κοιμούνται μόνα τους.

 

Στο ενδιάμεσο υπάρχουν χίλιες δυο παραλλαγές : παιδιά που κοιμούνται με κούνημα στην αγκαλιά και με το που σταματάει το κούνημα ξυπνάνε και πλαντάζουν, παιδιά που δεν μπορούν να αποκοιμηθούν στην αγκαλιά, δεν βολεύονται στο καρότσι, δεν βολεύονται στο ρηλάξ και παρ΄όλα αυτά ο γονιός δεν επιχειρεί να τα αφήσει ξύπνια στο κρεβάτι τους μπας και κλάψουν, παιδιά που κλαίνε 5' και κοιμούνται, άλλα που αποκοιμιούνται στην αγκαλιά και αφού τα αφήσεις στην κούνια κλαίνε λίγο και μετά ησυχάζουν κ.λπ.

 

Αυτό που θέλω να πω και πιστεύω είναι ότι πάντα αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει ο γονιός να αφήσει το μωρό ξύπνιο στο κρεβάτι του και να περιμένει, να δώσει μια ευκαιρία στο μωρό να ησυχάσει μόνο του, μπορεί και να τον εκπλήξει. Δεν είναι κανόνας ότι κάθε μωρό θα γίνει μπλε από το κλάμα!

 

Καλησπέρα.

 

Αναφορικάσ με το πώς μπορούμε να το ξέρουμε, διάβαζα προσφατα ένα άρθρο που αφορούσε στη μέτρησητων ορμονών του στρες και δη της κορτιζόλης μωρού (και γονιού) όταν το μωρό αποχωριζόταν το πρόσωπο που το φρόντιζε, καθώς και το συσχετισμό της τιμής της με την την αντίδραση του βρέφους. Την πρώτη μέρα, το μωρό έκλαιγε και τα επίπεδα κορτιζόλης ήταν υψηλά, το ίδιο και της μητέρας. Τις επόμενες, το μωρό φαινόταν ήρεμο, η ορμόνη όμως εξακολουθούσε να έχει υψηλές τιμες. (Η υψηλή τιμή κορτιζόλης, συνδέεται με υψηλά επίπεδα στρες). Το συμπέρασμα είναι απλό.

 

Αναφορικά με τα ενδιάμεσα στάδια που αναφέρεις, μπορεί να έχεις και συνδυασμούς αυτών, ή και όλα στο ίδιο μωρό, ανάλογα και με τη φάση που αυτό βρίσκεται (δοντάκια, κολικοί, κλπ), ή και ανεξάρτητα. Και τα δικά μου παιδιά είχαν αυτές τις αντιδράσεις.

 

Επειδή όμως θεωρώ (προσωπική μου πεποίθηση), ότι ο άνθρωπος δεν έρχεται στη ζωή με εγχειρίδιο χρήσης, ότι όλοι αυτοί οι οδηγοί χρήσιμοι είναι μεν, από την άλλη όλα τα βρεφάκια, όπως λες και συ δεν έιναι ένα πατρόν, δεν γίνεται να έχουμε μία μανιέρα συμπεριφοράς για εκατομμύρια ανθρωπάκια και να μην παρεκλίνουμε των μεθόδων που διαβάζουμε. Βεβαίως και κάποιες συμβουλές μπορεί να πιάσουν τόπο, αλλά επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι το πρώτο πράγμα που χρειάζεται το βρέφος για να ζήσει-μετά το γάλα της μαμάς του, ή το γάλα του εμπορίου- είναι η αγάπη, την οποία όλες νιώθουμε και πρέπει να την εκφράζουμε μέσα από την αγκαλιά, το χάδι, τον τρυφερό λόγο είτε το μωρό το ζητάει δείχνοντάς το με το κλάμα του (είτε και όχι), επέλεξα όταν τα παιδιά μου έκλαψαν πριν κοιμηθούν και έκαναν όσα περιγράφεις, να τα πάρω αγκαλίτσα, να τα βάλω στο κρεβάτι μου, να τα ακουμπήσω στο στήθος μου, να τους κρατήσω το χεράκι και να τους μιλήσω γλυκά, αντί να εφαρμόσω μία μέθοδο που εγγυάται ότι το βρεφάκι θα σταματήσει να κλαίει και θα μάθει να κοιμάται μόνο του από την τρυφερή ηλικία των 2-3 μηνών-ή και μόλις σαραντίσει.

 

Ούτε απεριόριστο χρόνο έχω, ούτε αντοχές, είμαι εργαζόμενη και χωρίς βοήθεια, αλλά ήταν προτιμότερο για μένα να έχω το μπεμπούδι αγκαλιά και ας ήμουν ρετάλι την άλλη μέρα-και τώρα ρετάλι είμαι, για άλλους λόγους, αλλά τα παιδιά μου είναι η δύναμή μου.

 

Τεσπα, ο καθένας τελικά επιλέγει αυτό που ταιριάζει στη δυναμική της οικογένειάς του, στις συνήθειές του, στον τρόπο ζωής του, κλπ-κλπ-κλπ. Εγώ επέλεξα αυτό που σου περιέγραψα.

Φιλικά,

Ελίνα

Link to comment
Share on other sites

πιστεύω ακράδαντα ότι το πρώτο πράγμα που χρειάζεται το βρέφος για να ζήσει-μετά το γάλα της μαμάς του, ή το γάλα του εμπορίου- είναι η αγάπη

 

Συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό. Όπως είπα και σε προηγούμενο μήνυμα, θεωρώ ότι η αγκαλιά για ένα μωρό είναι βασική ανάγκη και δεν θα πρέπει να την αγνοούμε.

 

*Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει για την ιστορία μιας πολύ διάσημης φωτογραφίας, "Rescuing Hug" λέγεται και είναι η ιστορία δυο διδυμων κοριτσιών. Όσες δεν το ξέρετε αξίζει να το googlάρετε.

Link to comment
Share on other sites

Οσα λέει η Deena μονο σε αγάπη και φροντίδα απέναντι στα μωρα αναφέρονται. Δεν ειπε ποτε να μην τα αγκαλιάσουμε να μην τα παρηγορησουμε ή να μην τους φερθούμε τρυφερά. Ίσα ίσα εγω το αντίθετο καταλαβαίνω. Και ναι επειδή εμεις μαθαίνουμε στα παιδια το πώς να τρώνε, να ξεχωρίζουν τη μέρα από τη νύχτα, αργότερα το πώς να περπατάνε, το πώς να παίζουνε, το πώς να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, εμεις τελικά τους μαθαίνουμε και το πώς να αυτονομούνται και να ανεξαρτητοποιουνται ανάλογα φυσικά με την ηλικία τους. Κομμάτι αυτού αποτελεί και ο ύπνος. Τους μαθαίνουμε να παραμένουν ήρεμα και να ξεκουράζονται οσο το δυνατόν πιο ποιοτικά. Προσωπικά δεν θεωρώ ήρεμο το μωρό που κοιμάται στο ιδιο κρεβάτι με τους γονείς του ούτε στην αγκαλια της μαμάς του που οταν προσπαθησει να το ακουμπήσει στην κούνια του αρχίζει να κλαίει. Το ολο θέμα όμως (οπως και σε τόσα αλλα) ειναι τι στόχο έχουμε για τα παιδια μας. Κι έπειτα πορευόμαστε ανάλογα.

Οσο για έρευνες επειδή κυκλοφορεί πολυ παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο θα ηταν χρήσιμο οταν μας τις προτείνετε να παραθέτετε και την πηγή ώστε να μπορούμε να την αξιολογήσουμε.

OTSwp2.png

B6DFp2.png

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικα εχω ταλαιπωρηθεί ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ με τον υπνο των παιδιων μου.Και οι 2 φτασαν μετα τα 2 για να καταφερουν να κοιμούνται ολη νυχτα μονα τους στο κρεβατι τους.Εκανα δρομολογια ολη νυχτα από το ένα κρεβατι στο άλλο.Προφανως καπου εφταιξα κι εγω σε αυτό.Ισως αν ειχα χειριστεί αλλιως τον υπνο τους να μην ειχα ταλαιπωρηθεί τοσο....εγω...γιατι τα παιδια μου δεν είναι ταλαιπωρημένα.Μια χαρα ηρεμα ηταν παντα και μια χαρα ξεκουραστα.Ωστοσο και τριτο να κανω και παλι θα ακολουθησω τους δικους του ρυθμους γιατι αυτό θεωρω εγω σωστο γι ατα δικα μου παιδια.Προσωπικα ουτε σκυλι δε θα αντεχα να αφηνω να κλαιει...αρα σε καμια περιπτωση δε θα εκανα κατι τετοιο στο παιδι μου.Τωρα αν μια μαμα θεωρει ότι η ανεξαρτητοποιηση ενός παιδιου είναι κατι που γινεται με αυτό τον τροπο...παω πασο.Προσωπικα θεωρω την ανεξαρτητοποιηση ενός παιδιου μεγα θεμα,που απαιτει προσεχτικούς χειρισμούς.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ Νικι! Και συγχαρητήρια που τελικά τα κατάφερες. Αλλα και πάλι το θέμα εχει να κανει με το στόχο.. Θελουμε ενα παιδι να μάθει να κοιμάται στην κούνια του μονο του με ήρεμο και ήπιο τροπο ή ενα παιδι απλά να κοιμάται οπουδήποτε αρκει να κοιμάται ώστε να κοιμάται και η υπόλοιπη οικογένεια;

Εμενα παντως ο στόχος μου ηταν ο πρώτος και επισης ταλαιπωρήθηκα για να τα καταφέρω. Ειναι και δυο και στο ιδιο δωματιο... Ω λαλά! Επισης ούτε εμενα μου αρεσε να τα αφήνω να κλαίνε και να ουρλιάζουν γιαυτό και πήγαινα δίπλα τους τους παρηγορούσα, συχνα τα χάιδευα ή τους κράταγα το χεράκι. Κάποιες φορές εκανα απλά οτι κοιμόμουν. Και κάποιες φορές δεν πήγα αμέσως μολις με αναζήτησαν αλλα έπειτα απο 2-3 λεπτά. Αυτο με βοήθησε ώστε να φτάσω σε ενα σημείο πια αφού κάνουμε τη ρουτίνα του υπνου τόσο το μεσημέρι οσο και το βραδυ απλά να τα φιλάω, να τα ακουμπάω στην κούνια τους και να φεύγω!

Ναι νομιζω οτι τα βοήθησα να αυτονομηθούν και να βρουν τον τροπο ήρεμα κι ωραια να κοιμούνται μόνα τους.

Η βοήθεια της Deenas ηταν πολυτιμη για μένα τους δύσκολους μήνες που προσπαθούσα να τα καταφέρω μιας και ταίριαζε και με τις δικές μου απόψεις αλλα και μιας ειδικού που με ειχε συμβουλέψει σχετικά με τον χειρισμό της υπόθεσης.

OTSwp2.png

B6DFp2.png

Link to comment
Share on other sites

Κάθε μαμα παντα θα υποστηριζει ως σωστο αυτό που εκανε αυτή...λογικο δεν είναι?Δλδ τέτοιες συζητήσεις πραγματικα δεν εχουν νοημα.

 

Εσυ πχ θεωρεις ότι εσυ εμαθες τα παιδακια σου να κοιμούνται με ηπιο και ηρεμο τροπο στην κουνια τους.Και δε το αμφισβητω.Απλα δεν κατανοω από που βγαζεις το συμπερασμα πως ένα παιδακι που κοιμαται πχ αγκαλια με τη μαμα του ή στο κρεβατι με τους γονεις του δεν κοιμαται με ηπιο και ηρεμο τροπο.Επειδη εχω περασει από ολες τις φασεις...και με μωρο στο κρεβατι,και τα 2 στο ιδιο δωματιο,και σε ξεχωριστα,και να κοιμιζω σε καροτσι,και να ξαπλωνω μαζι τους μεχρι να αποκοιμηθουν...πραγματικα οι φασεις που κοιμούνταν μαζι μας ηταν οι πιο ηρεμες γι αυτά.

 

Θεωρω το θεμα του υπνου όπως και το θεμα του φαγητού ένα θεμα το οποιο σε μεγαλο βαθμο εξαρτάται από το ιδιο το παιδι.Υπαρχουν μωρα που με το που τα ακουμπάς στην κουνια ξυπνάνε.Αλλα παλι όχι.Αλλα κοιμούνται με τις ωρες αλλα όχι.Μη θεωρούμε δλδ ότι ένα παιδι κοιμαται πολλες ωρες γιατι η μαμα του είναι η σουπερ μαμα που καταφερε να το μαθει να κοιμαται.Αμα δε σου τυχει παιδι δυσκολο στον υπνο η στο φαγητο δε μπορεις να κρινεις.Δε το λεω για σενα αυτό.Γενικα το λεω.Βλεπω και φιλες μου ακομα που ετυχε τα μωρα τους να κοιμούνται ευκολα και πολύ από νεογέννητα και καμαρωνουν λες και είναι δικο τους κατορθωμα.Ε δε παει ετσι.

Link to comment
Share on other sites

Κατ αρχήν δε θεωρώ οτι ειμαι η σούπερ μαμά! Ούτε οτι οποίο κατόρθωμα ειναι δικο μου. Ειναι κατόρθωμα των παιδιών με τη δικη μας καθοδήγηση. Ούτε φυσικά τα δικα μου παιδια ηταν εύκολα στον ύπνο. Το ενα ειδικά καθόλου. Κι επειδή κι εμεις περάσαμε απο ενα σωρό φάσεις (τις ίδιες που ανέφερες κι εσύ) και καταλήξαμε τελικά στα κρεβατάκια μας ο καθένας κρίνω οτι αυτο ειναι το τελικό καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Νομιζω πως παντα πρέπει να κοιτάμε μπροστα. Εξαλλου όσοι γονείς που γνωρίζω οτι παίρνουν μωρα στο κρεβάτι τους θεωρούν οτι ειναι μεταβατικό στάδιο μεχρι να φτάσουν στο τελικό δηλαδή την κούνια τους. Έτσι λέω πως οσο νωρίτερα εδραιωθεί αυτο τόσο καλυτερα θα ειναι για τα ίδια. Πάνω σε αυτη τη βάση γίνεται η συγκεκριμένη συζήτηση γιαυτό και λέω τη γνώμη μου. Εννοειται ο καθένας κανει τελικά οτι θέλει.

OTSwp2.png

B6DFp2.png

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...