Εμπειρίες από τον ερχομό του 2ου παιδιού στο σπίτι

[Στέλλα]

Ναι,ναι!Μπράβο Δημητράκη!

[eleana]

εμεις ειχαμε τον πρωτο καιρο πολυ ζηλεια.να φανταστειτε δεν μπορουσα να παρω το μικρο αγκαλια να του δωσω γαλα εκλαιγε χτυπιοτανε η μικρη ηταν και μικρουλα μωρε 13 μηνων τωρα τελευταια τα πραγματα καλυτερεψαν δεν τον χτυπαει ναι ειχαμε και τετοια και δεν πολυασχολειτε μαζι του μονο που δεν τον δινει του ερμου ουτε ενα παιχνιδι τα μαζευει ολα τα κρυβει για να μην παιζει γυναικα παιδι μου,και αυτος ο καημενουλης καθεται και την κοιταζει μονο ειναι θεμα χρονου τελικα οσο μεγαλωνουν αγαπιουνται περισσοτερο

[Marilena]

Καλα εγω πως και δεν εγραψα εδω ??? Η Ψωναρα, η Χαζομαμα ... Να μην πενεψω το παιδακι μου ?

Εμεις ευτυχως δεν ειχαμε καθολου ζηλειες, τουλαχιστον οχι με την κακη ενοια... Ενταξει θελει να ασχολειται συνεχεια μαζι του αλλα με πολυ αγαπη και στοργη... Εχθες το βραδυ μου ειπε... "Μαμα, θυμάσαι οταν ειχες παει να γεννησεις τον μπεμπακο μας και εγω σε περιμενα και τον εφερες στο σπιτι μας ? Τωρα εχω και αδελφουλη... !!!"

Μωρε τι παιδακι ειναι αυτο ???

Πειραζει που ειμαι εντελως ψωναρα και χαζομαμα ???

 

Δεν ξερω αν παιζει ρολο αλλα ειχαμε κανει πολυ δουλεια απο την μερα που εμαθα πως ημουν εγκυος...

[alvadi]

Εμένα αλληλοζηλεύονται.

 

Α) Η μεγάλη ζηλεύει τον μεσαίο. Όταν γεννήθηκε ο Βασίλης η κόρη μου ήταν 5 ετών. Λοιπόν της έφερε μία Barbie, αλλά δεν το πίστεψε γιατί μου λέει στην κοιλιά σου εκτός από μωρό είχες και jumbo; ¨Οπότε στο νινί τώρα μου είχε ζητήσει τι δώρο να "της φέρει το νινί" * Λοιπόν όταν τη ρωτούσα εγώ τι θα κάνουμε όταν κλαίει ο Βασίλης μου απάντησε πολύ φυσιολογικά ότι θα τον πάμε κάτω στην αποθήκη.

 

Β) Ο Βασίλης δεν πολυκατάλαβε ότι η μαμά έχει στην κοιλιά της νινί. Το εμπέδωσε όμως όταν γυρίσαμε σπίτι από το νοσοκομείο. Στην αρχή το έβλεπε περιέργα και κόντευε να το πετάξει από την καλαθούνα. Μπορώ να πω ότι το φοβόταν...μετά όμως πήρε θάρος....Είχα το μωράκι ξαπλωμένο στο ρηλάξ και το σήκωνε ο Βασίλης από τα μαλλιά. Θέε μου τι έχει τραβήξει αυτό το μωρό......

 

γ) Τώρα που η Δημητρούλα μου κοντεύει να γίνει 9 μηνών και καταλαβαίνει διαμαρτύρεται μόλις παίρνω αγκαλιά τον Βασίλη. Μεγαλώνει και αρχίζει να διεκδικει

[maria]

Εμένα πάντως τώρα τελευταία ο μεγάλος μπάινει μέσα στην κούνια (τον βάζω γιατί προσπαθεί να σκαρφαλώσει μόνος του και φοβάμαι μήπως πέσει) και πέζει με το παιχνίδι του μπέμπη με τα αρκουδάκια..ή μάλλον το βάζει στο On να παίζει μουσική, πέρνει το μαξιλάρι του και ξαπλώνει.

 

Ενημέρωση. Η κούνια ήταν δικιά του, αλλά ποτέ δεν έκατσε μέσα..τότε κουνια= φυλακή..και φυσικά κοιμόταν μαζί μας

 

Επίσης δεν έπινε το γάλα με το μπιμπερό και αναγκαζόμουν να τον περιμένω να κοιμηθεί γερά και να του το δώσω κοιμησμένο (το βραδυνό γάλα) ενώ για να του δώσω το πρωινο ξύπναγα νωρίτερα και του το έδινα και αυτό ενώ κοιμοταν. Μόνος του έπινε από το γάλα μου πίνουμε εμείς, στο ποτήρι του (όχι πολύ αλλά το μπιμπερό ούτε να το βλέπει δεν ήθελε)

 

Εδώ και 1-2 βδομάδες έρχεται και μου ζητάει γάλα με το μπιμπερό..πίνει και το βράδυ, και το πρωί (τότε τον ξυπναω και του το δίνω εγώ), αλλά και σε άσχετες φάσεις μέσα στη μέρα..

 

Φυσικα το γάλα του το δίνω εγώ με το μπιμπερό...αγκαλιά και γάλα όπως ο μπέμπης, όμως τι να κάνω?

 

Ελπιζω όταν αρχίσει τις κρέμες και τα λιωμένα να μην θέλει και αυτός.....(λιωμένα τουλάχιστον) γιατί τώρα είμαστε σε φάση που θέλει να τ΄ρωει μόνος του με πιρούνι/κουτάλι!!

[LOREEN]

ΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΓΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ.

Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 17 ΜΗΝΩΝ ΤΩΡΑ, ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ ΚΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΙ ΕΓΩ ΔΙΑΝΥΩ ΑΙΣΙΩΣ ΤΗΝ 14η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΗΝΗΣ ΜΟΥ.. ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΓΩΝΙΩΔΩΣ: ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ ΚΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ???

ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.. ΓΙΝΕΤΑΙ ??? ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΕΠΕΛΕΞΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΟΝΤΑ - ΚΟΝΤΑ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.. ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΛΕΨΕΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ!

[Marilena]

Φιλη Loreen μια και εχεις ακομα πολυ καιρο μεχρι να γεννησεις, ξεκινα την "πλυση" εγκεφαλου απο τωρα στο παιδακι σου... Ξεκινα να της εξηγεις πως εχεις ενα ζωντανο μωρακι στην κοιλιτσα σου, που σας ακουει και σας καταλαβαινει (εμενα ηθελε να πιστευει οτι μας βλεπει κιολας... και γιατι να της χαλασω το ονειρο ?) και μιληστε μαζι στο μωρο... χαιδεψτε το... ετοιμαστε μαζι τα πραγματακια του... γενικα βαλε την σε ΟΛΗ την διαδικασια... παρε την μαζι σου να δει υπερηχο... (πρόσεχε μονο μην τρομαξει ακουγωντας την καρδια...)...

Εμεις ετσι καναμε και υποδεχτεικαμε τον πριγκιπα μας με μεγαααααααλη αγαπη και στοργη...

[LOREEN]

KAΛΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΑΚΟΜΑ, ΔΕΝ ΠΟΛΥΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ, ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΧΑΙΔΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΕΝΑ ΜΩΡΟ, ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΩΡΟ ΚΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΕΤΣΙ..

ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΗΧΟ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΕΙΔΕ!

[mama-mia]

Οταν καναμε την μπεμπουλα, ο μεγαλος ηταν 4 χρ. Δεν αντιμετωπησα ιδιαιτερο προβλημα, ουτε αντιμετωπιζω τωρα 8 μηνες μετα, περα απο καποιες παραπανω αγκαλιτσες που θελει και καποιες αλλαγες στον υπνο του. Ειναι πολυ τρυφερος μαζι της, πολυ προστατευτικος και θελει να την περνουμε στο παιχνδι μας.

 

Αυτο που εκανα και νομιζω οτι βοηθησε ειναι το εξης.

 

Στην εγκυμοσυνη δεν του ελεγα οτι θα ερθει το μωρο και θα παιζετε κτλ...Του ελεγα την αληθεια, οτι δεν θα κανει τιποτα στην αρχη μονο θα τρωει, θα θελει πολυ φροντιδα κτλ, αλλα σιγα σιγα θα μεγαλωνει και θα του μαθαινουμε πραγματα κτλ οποτε οταν γεννηθηκε δεν απογοητευτηκε με αυτο που ειδε.

 

Επισης, του ελεγα οτι δεν θα δινει στο μωρο τα παιχνιδια του για κανενα λογο, γιατι μπορει να τα φαει. Και αν κλαιει και τα ζηταει θα της δινει τα δικα της. Με αυτο ηθελα να του μαθω ασφαλη συμπεριφορα απεναντι στο μωρο, μην του δωσει τιποτα playmobile και τρεχουμε...Παντως λεγε, λεγε το εμαθε πριν γεννηθει το μωρο.Ετσι,και ειναι πιο ασφαλες το παιχνιδι μεταξυ τους και δεν νιωθει απειλη,οσον αφορα τα πραγματα του. Προς το παρον τουλαχιστον....

 

Μετα βαζαμε απο πολυ νωρις το μωρο στο παιχνιδι μας. Δηλαδη εκανα οτι μιλαει η μπεμπουλα, και λεει διαφορα χαζα γιατι φυσικα ειναι μωρο και δεν ξερει τιποτα και ολα τα περναει για μεμε και θελει να τα τρωει και ο Μεγαλος ξεκαρδιζοτανε στα γελια Κατι σαν το"Look who's talking" δηλαδη...Ακομα το παιζουμε και εχει πλακα. Ετσι καταλαβαινει και το μυαλο ενος μωρου, το τι μπορει να κανει και τι οχι, πως βλεπει τον κοσμο...

[starlight]

Νομίζω ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις στη ζήλια είναι να τη μετριάσεις όσο πιο πολύ γίνεται. Να την εξαλέιψεις, με τίποτα. Και όταν έρχεται το δεύτερο παιδί μπορεί να είναι όλα καλά όσο είναι στο ρηλάξ -αν έχεις κάνει την ανάλογη προετοιμασία και γενικά κάνεις ότι μπορείς όλη μέρα κάθε μέρα- από τη στιγμή όμως που θα αρχίσει το δεύτερο να διεκδικεί ,ο κόσμος του πρώτου παιδιού νομίζω γκρεμίζεται λίγο και ... αρχίζει το πανηγύρι

[Ελένη]

επαναφέρω το θέμα γιατί θέλω να εκθέσω τους προβληματισμούς μου σχετικά με το ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας σε λίγους μήνες και την αντίδραση του μικρού.

Βασικά ο Δημήτρης μας θα είναι 15 μηνών όταν με το καλό γεννηθεί η μπεμπούλα μας. Αυτό που με απασχολεί είναι κυρίως το εξής:

1.πως θα αντιδράσει ο μικρός που θα λείψω για πρώτη φορά από κοντά του και μάλιστα 3-4 μέρες αν πάνε όλα καλά.

Δεν τον έχω αφήσει ποτέ έστω για λίγο και ήδη με έχει αγχώσει και η ιδέα μόνο. Ταυτόχρονα μια εβδομάδα πριν την ΠΗΤ θα έρθει η μητέρα μου την οποία όμως έχει 2-3 φορές στη ζωή του για λίγες μέρες και τα Χριστούγεννα που μας επισκέφτηκαν δεν είχαν και την καλύτερη σχέση. Φυσικά θα πάρει άδεια ο άντρας μου για να είναι με τον μικρό και αυτό με παρηγορεί λίγο. Επίσης τι θα γίνει αν γεννήσω νωρίτερα;

2. Τις μέρες που θα είμαι στο νοσοκομείο να έρθει ο Δημήτρης ή όχι; μήπως θα είναι δύσκολος ο αποχωρισμός μας και για τους δυο μας;

3. το τελευταίο που με απασχολεί είναι η αντίδρασή του στο μωρό. Πως να προετοιμάσεις ένα τόσο μικρό παιδάκι; Προς το παρόν έχει μια πολύ καλή σχέση με τα παιιδά (αν και δεν έρχεται συχνά σε επαφή) και τα αγαπά πολύ. Οποτε δούμε παιδάκια σε βιβλία, στη τηλεόραση ή από κοντά χαίρεται πολύ. Έχουμε και μια κούκλα που μας χάρισε μια ξαδερφούλα μου το καλοκαίρι και όταν του πω πού είναι η μπεμπούλα την αγκαλιάζει και τη φιλάει. Φυσικά μετά από λίγο την πετάει κάτω ή παίζει με τα μάτια της ή τη δαγκώνει. Γενικά είναι καλό παιδάκι που δεν φαίνεται να ζηλεύει πολύ. Όποτε μας βλέπει με τον άντρα μου να αγκαλιαζόμαστε χαίρεται και έρχεται κοντά μας και γινόμαστε μια μεγάλη αγκαλιά. Τελευταία του δείχνω την κοιλιά μου και του λέω ότι έχω ένα μωράκι και καμιά φορά τη χαδεύει αλλα δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνει. Σκέφτομαι σε κανένα μήνα να βάλω την κούνια του μωρού στο δωμάτιο μας για να συνηθίσει σιγά σιγά στην εικόνα.

Βέβαια το πως θα το καταφέρω μόνη μου με δυο μωρά ουσιαστικά είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που θα το αντιμετωπίσουμε όταν θα έρθει η ώρα.

[biky]

Βέβαια το πως θα το καταφέρω μόνη μου με δυο μωρά ουσιαστικά είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που θα το αντιμετωπίσουμε όταν θα έρθει η ώρα.

 

Δεν γνωριζω να σου απαντησω στις ερωτησεις σου

αλλα ηθελα να σου δωσω 1000 συγχαριτηρια

μεγαλωνω και εγω μονη μου τον μικρο μου, ειναι 16 μηνων και ενω θελω αλλο ενα παιδι

ειναι μερες που απο την κουραση ......

και να σου πω οτι σε ζηλευω (με την καλη εννοια), γιατι εισαι στην ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΙΤΑΛΙΑ

[Fivi]

επαναφέρω το θέμα γιατί θέλω να εκθέσω τους προβληματισμούς μου σχετικά με το ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας σε λίγους μήνες και την αντίδραση του μικρού.

 

 

Τωρα βλεπω και εγω διαφορα πραγματα και αλλαγες συνεχεια!!!

Και εμενα εχουν 16 μηνες διαφορα. Επειδη εκανα καποια λαθη, γιατι δεν ηξερα, θα σε συμβουλευα (οπως βοηθησαν και εμενα πολυ) να παρεις τηλεφωνο στο 801-801-1177 (Γραμμη Συνδεσμος για την ψυχοκοινωνικη υγεια παιδιου και εφηβου) και να ρωτησεις, τι & πως πρεπει να προετοιμασεις τον γιο σου.

Εγω τους τελευταιους μηνες, της μιλαγα για την κοιλια μου, οτι η μαμα θα φερει μωρακι κτλ, ομως δεν της ειπα "ποτε" οτι θα λειψω για λιγες ημερες και εκεινη θα κοιμοταν στην γιαγια και στον παππου! (ΛΑΘΟΣ!!! Επρεπε να την ενημερωσω, γιατι μετα ειχαμε και εχουμε ακομα προβλημα αποχωρισμου! Τρελαινεται στην ιδεα και μονο, οτι θα φυγω και θα την αφησω!!! Ξυπναει τη νυχτα 5-6 φορες και φωναζει μαμα αγκαλια!!!

Πηγαινε σιγα-σιγα στην μπεμπα (οταν δεν επλεπα) και την χτυπαγε. Της εξηγουσα, της μιλουσα και τσαντιζοταν, νευριαζε, επεφτε κατω και χτυπιοταν! Και επειδη ειναι πολυ δυσκολο, βασικα για το παιδι ολο αυτο που περναει, καλυτερα να παρεις τη γνωμη ενος ειδικου!!!

Τωρα να σου πω, τα πραγματα ειναι πολυ καλυτερα!!!

Πηγαινει κοντα της, την αγκαλιαζει(λιγο αγαρμπα βεβαια-θελει προσοχη), την φιλαει, φωναζει μπεμπα-μπεμπα, δειχνει αγαπη!!!

Και η μικρη, οταν ακουει την φωνη της γελαει και την κοιταει στα ματια!!! Ειναι απιστευτο οταν το βλεπεις!!! Καθομαστε και τις χαζευουμε!!!

Παντως γενικα πιστευω, οτι ολα τα παιδακια ζηλευουν, οταν ερχεται το δευτερο, απλα θελει υπομονη, επιμονη (αμετρητες συζητησεις) και πολυ προσοχη! Η μικρη διαφορα ηλικιας που εχουν, ισως να ειναι λιγο καλυτερα (οπως λενε), απο την αποψη, οτι δεν μπορουν να εκφρασουν αυτα που νιωθουν. (τα αισθανονται ομως!).

[Ελένη]

Biky και Fivi σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή με τη γραμμή με κάποιο τρόπο. Σίγουρα η γνώμη των ειδικών είναι πάντα η σωστότερη αλλά και η εμπειρία από άλλες μαμάδες βοηθάει.

[mama-mia]

επαναφέρω το θέμα γιατί θέλω να εκθέσω τους προβληματισμούς μου σχετικά με το ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας σε λίγους μήνες και την αντίδραση του μικρού.

 

 

Επειδη εκανα καποια λαθη, γιατι δεν ηξερα, θα σε συμβουλευα (οπως βοηθησαν και εμενα πολυ) να παρεις τηλεφωνο στο 801-801-1177 (Γραμμη Συνδεσμος για την ψυχοκοινωνικη υγεια παιδιου και εφηβου) και να ρωτησεις, τι & πως πρεπει να προετοιμασεις τον γιο σου.

 

Τι ειναι αυτη η γραμμη Μορεις να τους συμβουλευτεις για οποιοδηποτε θεμα

[Fivi]

Μπορεις να διαβασεις εδω τι ακριβως ειναι, και ελπιζω να σε βοηθησουν, οπως βοηθησαν και εμενα!!!

http://parents.org.gr/news/?sid=233

[Giota]

Εγώ τι να πω! Όλα μου φαίνονται μέλι. Ο μεγάλος οδεύει προς τα 2,5 έτη και ο μικρός κοντεύει 5 μηνών. Είναι πολύ αγαπημένοι και κάνουνε πολλές αγκαλιές. Στην αρχή, ίσως τον 1ο μήνα να υπήρχε λίγη αμηχανία, αλλά όλα καλά. Με βλέπω να κάνω και άλλα παιδάκια.

Το μυστικό είναι πολλή αγάπη και ότι κάνεις να το κάνεις με όρεξη, σαν αν είναι οι τελευταίες σου στιγμές με το παιδί, σαν αν ετοιμάζεσαι για κάποιο ταξίδι. Το παιδί αντιλαμβάνεται την αγάπη όπως αντιλαμβάνεται και τη βαρεμάρα όταν δεν μπορείς να τη συγκρατήσεις και απλά κάθεσαι δίπλα του. Το να του κρατάς παρέα και να κάθεσαι δίπλα του δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το ψυχαγωγείς.

Έτσι όταν ο μεγάλος είναι ευχαριστημένος με το χρόνο που του έχουμε διαθέσει, και εγώ αλλά και ο μπαμπάς, δεν έχει λόγο να διαμαρτύρεται για το υπόλοιπο χρόνο που δίνουμε στο μωρό.

[NANA]

ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙO POST ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΠΡΟΧΘΕΣ. ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΠΟΛΥ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΛΟΙΠΟΝ "ΜΑΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ". ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΛΑΕΙ. ΟΠΩΣ ΜΑΛΛΟΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΑ ΕΧΩ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΕΜΕΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΟΥΛΑΕΙ. ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΥΣΑΝΑΣΧΕΤΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΘΥΜΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ" ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΜΠΟΥΜΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΣΙΓΛΙΖΕΙ... ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΤΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ Η ΜΙΚΡΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ΚΛΠ...

[saxpa]

ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΟΓΔΟΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΙΟ ΣΤΑ 3.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΟ.ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΜΠΕΡΣ (ΕΚΤΟΣ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ), ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΩ ΑΠΟ 1,5 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΝ ΚΟΨΑΜΕ ΠΟΛΥ ΥΠΑΚΟΥΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑ..(ΠΟΛΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ Η ΤΙΜΩΡΙΑ!!!!-ΤΗΝ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ)ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ,ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΩ ΕΓΩ ΜΕ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΑΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥΛΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΩ..ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΑΣ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΟΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ...ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΕΙ Ο ΜΠΕΜΠΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΤΗΣ DORAS ,ΦΙΛΑΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΝΑΙ ΜΕΤΑ....ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΘΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ????ΠΩΣ ΘΑ ΝΑΙ ΑΡΑΓΕ???ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...

[oresmy]

Βρε κορίτσια να σας ρωτήσω και γω... όταν κάνουμε το 1ο μας παιδάκι είναι πολύ διαφορετικά από το 2ο για πολλούς λόγους και κυρίως γιατί μπορείς να ασχοληθείς 100% μαζί του. Εμένα ο δικός μου έμαθε να κοιμάται σε ησυχία (ε αφού οι τρεις μας είμαστε στο σπίτι τι φασαρία να έχουμε) και το βράδυ κλείνω όλα τα φώτα και πιστεύει ότι πάμε και μεις για ύπνο. Τώρα που περιμένω το 2ο και θα υπάρχει φασαρία στο σπίτι ανησυχώ μήπως χαλάσουμε το πρόγραμμα μας και ξυπνάει κι αυτός μαζί με το μωρό. Αντιμετωπίσατε εσείς τέτοιου είδους προβλήματα και πως την πήρε το παιδί αυτή την αλλαγή?

[γιαννα!]

Εω εναν γιο 21 μηνων και εναν γιο 3 μηνων... Το πρωτο μηνα ηταν καπως δυσκολα..μετα ολα εστρωσαν.......σιγουρα ειναι δυσκολα και καθε βραδυ ειμαι ΛΙΩΜΑ απο την κουραση αλλα ειναι ωραια...ο μεγαλος μου λιγο ζηλευει.....αν τον παορνουμε αγκαλια θελει και αυτος και τετοια...αλλα σε γενικες γραμμες τελεια τα παμε..τον αλλαζουμε μαζι θελει να τον χαιδευει(μερικες φορες τον πιανει και κανα τσιμπο!!) του μιλαει του γελαει...και ο μικρος τωρα με που τον ακουει γυριζει το κεφαλακι του και του γελαει..εχουν πολυ γελιο..μονο που εχουν το ιδιο προγραμμα.....μμαζι πεινανε μαζι χε.....ζουν....μαζι νυσταζουν...ειναι καλο γιατι και ο μικρος κοιμαται απο της 9 το βραδυ μεχρι τις 8-9 το πρωι και ολη μερα κανει 5 γευματα,οποτε δεν με κουραζει πολυ....

Αν θελει ο Θεος ν μου δωσει αλλο ενα γερο παιδακι θα το ηθελα!! Αλλα οχι ακομη γιατι τωρα τα εχω παιξει!!μετα απο 2-3 χρονια ισως!!

 

 

Κοριτσια οσες περιμενετε το δευτερο μην φοβαστε τιποτα........ολα καλα..και θα εχετε 4 ματια να σας κοιταζουν....και να τα κοιταζεται και εσεις και να καταλαβαινετε την ψυχη τους.....

[kaith3]

πραγματικα κοριτσια μη φοβαστε τιποτα για το δευτερο παιδι..ισα ισα ολα θα πανε καλα! τα παιδια ειναι χαρουμενα να εχουν αδερφια και να μην ειναι μονα τους! νομιζω οτι ειναι το καλυτερο! αρκει να φερεστε ισοτμα και στα δυο