Εμπειρίες από τον ερχομό του 2ου παιδιού στο σπίτι

[maria]

Είπα να ανοίξω νέο τόπικ για να τα έχουμε μαζεμένα κάπου.

 

Λοιπόν προς το παρόν ο μεγάλος δείχνει να αγαπάει το "μπέμπ" (έτσι τον φωνάζει και πλέον τον λέμε και εμείς)..

 

Βέβαια έχουμε ζήλιες πολλές αλλά όχι επιθέσεις κατά του μικρού

 

Τα καλά είναι ότι με το που ήρθε έδειξε ενδιαφέρον, όταν τον κρατάμε έρχεται και τον φιλάει, τον χαϊδεύει, γενικά του δείχνει ενδιαφέρον..

Βεβαια όταν έχω το μωρό αγκαλιά τον φωναζω να τον φιλήσει, βάζω και το μωρό να του δώσει και αυτό φιλάκι, του λέω "κοίτα το μωρό σε κοιτάει","σε αγαπάει" και διάφορα τέτοια

 

όλες τις άλλες ώρες βέβαια τον αγνοεί, κυρίως αν κάποιος από εμάς ασχολείται μαζί του.

 

Το περίεργο είναι ότι όταν κλάιει ο "μπεμπ", μας κάνει νόημα να τον πάρουμε αγκαλιά...άλλες φορές βέβαια όταν τον έχουμε αγκαλιά μας δείχνει το ριλάξ για να τον αφήσουμε κάτω...

 

Όταν αλλάζουμε το μωρό ή το κάνουμε μπάνιο είναι δίπλα και μάλιστα του ζητάμε βοήθεια (να μας φέρει πάνα πχ) ή να κάνει κάτι τουλάχιστον και φαίνεται να του αρέσει γιατί γελάει..επίσης πολλές φορές κάθεται στο ριλάξ του μωρού και έχει προσπαθήσει να μπει στην κούνια την οποία δεν ήθελε να βλέπει όταν ήταν δικιά του (όταν πηγαίναμε να τον σηκώσουμε να τον βάλουμε μέσα γινόταν πανικός)

 

Τώρα το πρόβλημα είναι ότι έχει γίνει απαιτητικός με τα δικά του ζητήματα...ήταν χαιδεμένος κυρίως από τους παππούδες αλλά τώρα το κακό παράγινει...αν εν του κάνουμε το χατήρι εκτός ότι κοπανιέται ψάχνει να κάνει ζημιά...ή να πάρει πράγματα και να τα πετάξει, ή να αδειάζει το ποτήρι του στο πάτωμα..γενικά, ότι ξέρει ότι είναι κακό...και το κάνει και με επιδεικτικό τρόπο...του έχουμε μιλήσει με το καλό, με το άγριο, τον έχουμε αγνοήσει αλλά τίποτα...

 

εννοείται ότι μαζί με τις αντιδράσεις έχουμε και κλάμματα, ξυμπάνει και το μωρο και τους ακούμε στέρεο..!!!

 

επίσης όταν ξυπνήσει το μωρό ξυπνάει και αυτός αλλά ευτυχώς αν είναι μέσα στην νύχτα ξανακοιμάται αν τον αγκαλιάσει ένας από εμάς

 

είμαι τυχερή γιατί είναι δεμένος και με τον μπαμπά οπότε δεν θέλει μόνο εμένα που απασχολούμαι κυρίως με το μωρό..βέβαια με αγνοεί άλλες φορες και αυτός και στεναχωριέμαι όμως ξερω ότι όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. με τα νεύρα του δεν ξέρω τι να κάνω δυστυχώς...

 

Ομολογώ ότι είναι δύσκολα στην αρχή αλλά πιστεύω ότι θα φτιάξουν τα πράγματα

 

Αυτό που με αγχώνει είαι πως έχω ακούσει από άλλου ότι οι ζήλιες ξεκινάνε όταν το μωρό μεγαλώσει λίγο και αρχίσει την επικοινωνία με τους γονείς...εμείς ακόμα είμαστε μαμ, κακά και νάνι (θέλουμε και τι αγκαλίες μας βέβαια)

[BIZELI]

ελπίζω και εγώ μαρία!!! σε λίγο σου ρχομαι!!!

[maria]

Ρώτα ότι θες, εγώ θα ενημερώνω για τις εξελίξεις...

[Μαρια Στυλιανακη]

συγνώμη έκανα λάθος στο που πόσταρα και μετέφερα το πόστ στο άλλο -

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=1021

[ΡΟΥΛΑ]

Κορίτσια εδώ είχαμε εμείς ψιλό ζήλεια που είναι 14, τις μέρες που ήμουνα στο νοσοκομείο ερχόταν αμίλητη και βουρκώμένη και όσο κι αν την καθησύχαζα ότι τίποτα δεν θα αλλάξει μεταξύ μας με κοίταγε περίεργα και δεν ξεκολούσε από πάνω μου, όταν φέραμε την κουνια η ερώτησή της ήταν αν την αντέξει η κούνια άμα μπεί εκείνη μέσα. Τρώει φρουτόκρεμα μαζί με την μπέμπα και ξεκίνησε να τρώει και γιαουρτάκια που μέχρι τώρα δεν το είχε βάλει στο στόμα της το γιαούρτι, βέβαια στην ηλικία αυτή καταλαβαίνει και είναι πάρα πολύ δεμένη με την μπέμπα.

[Sofia]

Καταρχήν Μπιζέλι Συγχαρητήρια!!!!!!

Τώρα το έμαθα ότι είσαι έγκυος!!!!!

 

Εμάς η Μαρία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου φαινόταν ότι θα μας κάνει τα χειρότερα όταν θα γεννηθεί το μωρό και η αλήθεια είναι ότι είχα απελπιστεί....

 

Όταν όμως φέραμε το μωρό στο σπίτι συμπεριφέρθηκε άψογα!!!!!

Βέβαια καμιά φορά κάνει λίγο γκρίνιες και πείσματα για να τραβήξει την προσοχή, και ξέρω ότι μέσα της νιώθει μια σχετική ζήλια.... αλλά όσο περνάει ο καιρός η κατάσταση βελτιώνεται....

Βέβαια κάνουμε κι εμείς αυτά που λέει η Μαρία. Την αφήνουμε να ασχοληθεί με το μωρό, να τον καρατήσει αγκαλιά και γενικά να συμμετέχει...

Πάντως μπορώ να πω ότι πάμε καλά....

[almak]

Κορίτσια εδώ είχαμε εμείς ψιλό ζήλεια που είναι 14, τις μέρες που ήμουνα στο νοσοκομείο ερχόταν αμίλητη και βουρκώμένη και όσο κι αν την καθησύχαζα ότι τίποτα δεν θα αλλάξει μεταξύ μας με κοίταγε περίεργα και δεν ξεκολούσε από πάνω μου, ......

Ρούλα δεν έχεις ξεχάσει πως με άλλον άντρα έκανες την 14χρονη και με άλλον την μπέμπα.

 

Έως τώρα ήσουν (εσύ και αυτή) ή (εσύ και ο φωκ). κάτι σαν δυάδες , ισοπαλία δηλαδή.

Τώρα είσαι (εσύ και αυτή) ή (εσύ η μπέμπα και ο φωκ). Δηλαδή 2-3

 

ΥΓ. Μπράβο ρε Μπιζέλι , ωραία νέα

[ΡΟΥΛΑ]

almak δεν το ξεχνάω απλά η Κατερίνα δεν ήταν ακριβώς ζήλεια μάλλον φοβόταν για μένα αν θα μπορώ να μοιράζομαι και στις 2 και αν μπορώ να τις αγαπώ και τις δυο το ίδιο και ακόμα τι χρόνο θα έχω για εκείνη.

[almak]

almak δεν το ξεχνάω απλά η Κατερίνα δεν ήταν ακριβώς ζήλεια μάλλον φοβόταν για μένα αν θα μπορώ να μοιράζομαι και στις 2 και αν μπορώ να τις αγαπώ και τις δυο το ίδιο και ακόμα τι χρόνο θα έχω για εκείνη.

Αυτό που λες είναι το φυσιολογικό και συμβαίνει σε κάθε οικογένεια που έρχεται το 2ο παιδί.

Η δική σας περίπτωση έχει την ιδιαιτερότητα της.......ο φωκ δεν είναι και βιολογικός πατέρας της Κατερίνας κι ας είναι και ο καλύτερος πατέρας του κόσμου

Είναι βιολογικός πατέρας της μπέμπας όμως , η Κατερίνα από την άλλη μεριά δεν είναι 25 χρόνων αλλά 14 μόνο.

[Sophia]

Εμείς παρόλο που κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ήμασταν πολύ θετικοί (πιάναμε κοιλίτσα, την φιλάγαμε, κτλ) μόλις το μωρό γεννήθηκε είχαμε μια αντίδραση φυσιολογική μεν δύσκολη δε.

Καταρχήν μόλις τον έβλεπε και κοιμόταν τον ξυπνούσε, φτάσαμε να βάλουμε το ριλάξ πάνω στην σιφινιέρα για να μην το φτάνει αλλά και για να μην το βλέπει. Επίσης, μια φορά έβαλε τσιχλόφουσκα στο μάτι του μωρού την ώρα που κοιμόταν και για να ανοίξει το μάτι του μωρού το πλέναμε με φυσιολογικό ορό. Μια άλλη φορά του έβαλε αφρόλουτρο στη μύτη για να το μυρίσει (έτσι μας είπε).

Εκτός από αυτά που ανέφερα δεν είχαμε τίποτα άλλο (ξύλο, κτλ) προς το μωρό.

Το παιδί όμως άλλαξε τελείως συμπεριφορά. Δεν με άκουγε, φώναζε, έκλαιγε όταν του αρνιόμασταν κάτι, απαιτούσε πράγματα, ζητούσε πράγματα που πριν δεν τον ενδιέφεραν καθόλου και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Για να αποφύγω όλη αυτή την κατάσταση αλλά και για να τον ηρεμήσω, αναγκαστήκαμε και νοικιάσαμε ένα σπιτάκι στο Πόρτο Γερμενό και πήγα εκεί, εγώ, η μητέρα μου και τα δύο παιδιά πριν ακόμα σαραντήσω.

Η μητέρα μου τον έπαιρνε το πρωί στη θάλλασα μέχρι το μεσημέρι, φαγητό, ύπνος και μετά πάλι θάλλασα μέχρι αργά το απόγευμα. Με αυτόν τον τρόπο δεν ήταν με το μωρό ούτως ώστε να το ενοχλεί αλλά και εγώ είχα την δυνατότητα να προσφέρω στο μωρό πράγματα χωρίς να βλέπει ο Μιχαλάκης μου και να ζηλεύει.

Βέβαια νωρίς κάθε πρωί (μόλις τάιζα το μωρό) πήγαινα για μια ώρα μαζί του για μπάνιο, το μεσημέρι διαβάζαμε το παραμύθι μας και το βράδυ πάλι το ίδιο.

Πάντως η συμπεριφορά του είχε αλλάξει πάρα πολύ μετά τον ερχομό του παιδιού, σχεδόν δεν τον αναγνώριζα. Όμως αυτό κράτησε περίπου 3 μήνες, μετά όλα πάλι πήραν τον ρυθμό τους.

Το πιο σημαντικό είναι η συζήτηση (σεμινάριο όπως το λέω εγώ) με το παιδί, αυτό του δημιουργεί ασφάλεια και αυτοπεποίθηση.

[Νίκη]

Δύσκολα

[ΤΙΝΑ]

ΕΝΑ ΚΟΛΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ ΔΩΡΟ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΓΑΠΑΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ. ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΩΡΟ.

[NTINAT]

ΕΝΑ ΚΟΛΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ ΔΩΡΟ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΓΑΠΑΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ. ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΩΡΟ.

 

ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ. ΑΝΟΙΞΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΔΩΡΟ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΤΗ ΜΟΥΡΙΤΣΑ ΤΟΥ (ΗΤΑΝ 5.5 ΧΡΟΝΩΝ) Κ ΤΟ ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΤΩ.

ΠΗΓΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕ Κ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑ: ΑΥΤΟΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ?

ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΟΠΟΤΕ ΕΚΛΑΙΓΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΡΩΤΟΥΣΕ.....

[galat]

[Αντιγόνη]

ΕΝΑ ΚΟΛΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ ΔΩΡΟ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΓΑΠΑΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ. ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΩΡΟ.

 

ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ. ΑΝΟΙΞΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΔΩΡΟ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΤΗ ΜΟΥΡΙΤΣΑ ΤΟΥ (ΗΤΑΝ 5.5 ΧΡΟΝΩΝ) Κ ΤΟ ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΤΩ.

ΠΗΓΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕ Κ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑ: ΑΥΤΟΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ?

ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΟΠΟΤΕ ΕΚΛΑΙΓΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΡΩΤΟΥΣΕ.....

 

Μάλλον δεν είναι για γέλια αλλά...

[BIZELI]

Τελικά έχω αρχίσει και σκέφτομαι πολύ θετικα για το γεγονός ότι θα εχουν τόσο λιγη διαφορα ηλικίας...ίσως (και το λεω με μεγαλες δόσεις ελπίδας) να μην εχουμε τόσες ζήλειες, εννοώ τόσες όσες εχεις με ενα παιδί που είναι ήδη 4-5 χρονων και εχει λόγο-σκέψη-αποψη...για να δούμε!!!

[maria]

Ζήλιες θα έχετε, απλά μικρότερα αντιδράνε διαφορετικά..

 

Εμάς, απλά κάνει διάφορα για να του δώσουμε σημασία..

 

Τον μικρό τον αγαπάει πολύ και επίσης έχει συνηθίσει το γεγονός ότι τον έχω εγώ κυρίως αγκαλιά

 

Βέβαια μου είπαν ότι όταν ο μικρός μεγαλώσει και πλέον θα έχει μεγαλύτερες απαιτήσιες αγάπης, ότι τότε θα έχουμε αντιδράσεις από τον μεγάλο.

 

Πάντως προς το παρόν τα παμε μια χαρά..

[ΣΟΦΙΑ]

Θα μπούμε στο club συντομα... αλλα ομολογω οτι ενα άγχος το χω.. αν και το παιδάκι μου προσπαθεί να με καθησυχάσει....

στην ερώτηση που έκανα στον Δημητρη.. τι θα κανουμε αν μας ξυπναει το βράδυ... και κλαίει? η απάντηση του ήταν η εξής:

ανασηκώνοντας του ώμους μου λέει: ε τι να κάνουμε.... ΑΓΚΑΛΙΕΣ και θα του δίνουμε γάλα ΑΓΕΛΑΔΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :

[jodido]

Θα μπούμε στο club συντομα... αλλα ομολογω οτι ενα άγχος το χω.. αν και το παιδάκι μου προσπαθεί να με καθησυχάσει....

στην ερώτηση που έκανα στον Δημητρη.. τι θα κανουμε αν μας ξυπναει το βράδυ... και κλαίει? η απάντηση του ήταν η εξής:

ανασηκώνοντας του ώμους μου λέει: ε τι να κάνουμε.... ΑΓΚΑΛΙΕΣ και θα του δίνουμε γάλα ΑΓΕΛΑΔΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :

 

Μπράβο το αγόρι μου Καλε αυτός θα σε βοηθάει κιόλας.... Της κουνιάδας μου πάντως ο μεγάλος (6 ετών) ο γιός ήταν ένα πολύτιμο χέρι βοηθείας.

[BIZELI]

Σοφίαααααααα

[Νίκη]

Θα μπούμε στο club συντομα... αλλα ομολογω οτι ενα άγχος το χω.. αν και το παιδάκι μου προσπαθεί να με καθησυχάσει....

στην ερώτηση που έκανα στον Δημητρη.. τι θα κανουμε αν μας ξυπναει το βράδυ... και κλαίει? η απάντηση του ήταν η εξής:

ανασηκώνοντας του ώμους μου λέει: ε τι να κάνουμε.... ΑΓΚΑΛΙΕΣ και θα του δίνουμε γάλα ΑΓΕΛΑΔΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :

 

Έτσι... αυτός είναι ο Δημητράκης !!!

[Afroditi D]

Θα μπούμε στο club συντομα... αλλα ομολογω οτι ενα άγχος το χω.. αν και το παιδάκι μου προσπαθεί να με καθησυχάσει....

στην ερώτηση που έκανα στον Δημητρη.. τι θα κανουμε αν μας ξυπναει το βράδυ... και κλαίει? η απάντηση του ήταν η εξής:

ανασηκώνοντας του ώμους μου λέει: ε τι να κάνουμε.... ΑΓΚΑΛΙΕΣ και θα του δίνουμε γάλα ΑΓΕΛΑΔΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :

 

Έτσι... αυτός είναι ο Δημητράκης !!!

 

 

Πολύ καλός ο Δημητράκης !Όλα τα λεφτα!!!!

[ΡΟΥΛΑ]

Μπράβο στον Δημήτρη!!!!!!!!!!!!

[Ελένη]

Καταπληκτικός Σοφία, να τον χαίρεστε!

[Lia]

Με τέτοιο καλό παιδί, πως να μην θες να κάνεις κι άλλο!!!

 

Μπράβο Δημητράκη!!!!