ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

[opal]

ξέρεις tsarli συνήθως τα κακά των μωρών που πίνουν από υπερπαραγωγικό στήθος είναι συνήθως σα διάρροια και αρκετά συχνά. Μήπως υπάρχει και τίποτε άλλο που του προκαλεί το ανακάτεμα στο εντεράκι του; Καμιά αλλεργία ίσως; Ο παιδίατρος σου τι λέει; Αν νομίζει ότι είναι μόνο λόγω υπερπαραγωγής πώς θα σου φαινόταν να έπαιρνες και άλλη μία ιατρική γνώμη;

[Nina-Nana]

Εμένα δυο πράγματα μου έρχονται στο νου. Το ενα ειναι αλλεργία. Το άλλο οτι δεν έχεις χαλαρώσει στιγμή! Το ξέρω οτι ακούγεται δύσκολο αλλα προσπάθησε να μην αγχωνεσαι πολυ! Και στο λέω εγω που πάνω απο ενα χρόνο οι πάνες της κόρης μου ηταν το μόνιμο άγχος μου και θέμα συζήτησης!!!!

[tsarli]

ξέρεις tsarli συνήθως τα κακά των μωρών που πίνουν από υπερπαραγωγικό στήθος είναι συνήθως σα διάρροια και αρκετά συχνά. Μήπως υπάρχει και τίποτε άλλο που του προκαλεί το ανακάτεμα στο εντεράκι του; Καμιά αλλεργία ίσως; Ο παιδίατρος σου τι λέει; Αν νομίζει ότι είναι μόνο λόγω υπερπαραγωγής πώς θα σου φαινόταν να έπαιρνες και άλλη μία ιατρική γνώμη;

 

Ο παιδίατρος δεν σχολίασε κάτι. Εγώ εξήγησα τα σχετικά με τα πράσινα κακάκια και την υπερπαραγωγή. Μου είπε απλώς ότι το χρώμα μπορεί να εόιναι και απο το σίδηρο που παίρνει το παιδί.

Για αλλεργία το σκέφτηκα και γω, αλλά από τη μέρα που γέννησα δεν έχω αλλάξει καθόλου τη διατροφή μου, να πώ δηλ. ότι έφαγα κάτι διαφορετικό και τον πειράζει.

[tsarli]

Εμένα δυο πράγματα μου έρχονται στο νου. Το ενα ειναι αλλεργία. Το άλλο οτι δεν έχεις χαλαρώσει στιγμή! Το ξέρω οτι ακούγεται δύσκολο αλλα προσπάθησε να μην αγχωνεσαι πολυ! Και στο λέω εγω που πάνω απο ενα χρόνο οι πάνες της κόρης μου ηταν το μόνιμο άγχος μου και θέμα συζήτησης!!!!

 

Το κυπαρισσί χρώμα δεν με αγχώνει τόσο, άρχισα να το συνηθίζω! Το γεγονός όμως ότι τον βλέπω να πεινάει και να προσπαθεί να πιει, να τρέχει το γάλα, να γεμίζει το στόμα, να τραβιέται πίσω και να κλαίει..ε, αυτό με στενοχωρεί πολύ.

[tsarli]

Σε γενικές γραμμές πάντως, το τραυματισμένο στήθος άρχισε να ξανατρέχει συνέχεια γάλα. Επίσης έχω προσέξει ότι ο μπέμπης άρχισε να πίνει διαφορετικά από αυτό το στήθος..τί εννοώ: δεν ανοίγει πλέον διάπλατα το στόμα (όπως ξέρουμε ότι γίνεται όταν θηλάζουν), αλλά πιάνει μόνο τη θηλή, βάζει κόντρα με το χέρι του στο στήθος και τραβάει το κεφάλι προς τα πίσω, με αποτέλεσμα να έχει σχεδόν τη μισή θηλή στο στόμα και να την έχει κάνει λάστιχο (και γω να ουρλιάζω από μέσα μου). Τον καταλαβαίνω ότι το κάνει για να μην πνίγεται και ότι το έχει πάρει από φόβο το στήθος αυτό, γι' αυτό και αρνείται να ανοίξει το στόμα τελείως.

Από το άλλο στήθος έχει μειωθεί αισθητά η παραγωγή, αφού πίνει λίγο και σταματάει αμέσως, οπότε του δίνω το άλλο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σταματάει. Γενικά δε ρουφάει με όρεξη, απλά το πιπιλίζει και έχω την αίσθηση ότι επειδή δεν βάζει δύναμη για να ρουφήξει, νομίζει ότι δεν έχει γάλα. Μετά όμως βρε κορίτσια πατάω το στήθος με το χέρι και βγαίνει γάλα μια χαρά, πετάγεται μέχρι απέναντι. Δε δείχνει τόσο δυσφορία, όσο αδιαφορία γι αυτό το στήθος.

[Nina-Nana]

Το κυπαρισσί χρώμα δεν με αγχώνει τόσο, άρχισα να το συνηθίζω! Το γεγονός όμως ότι τον βλέπω να πεινάει και να προσπαθεί να πιει, να τρέχει το γάλα, να γεμίζει το στόμα, να τραβιέται πίσω και να κλαίει..ε, αυτό με στενοχωρεί πολύ.

 

Καλέ δεν θυμόμουν οτι παιρνει το παιδι σίδηρο! Φυσικα και μπορει το κυπαρισσί χρώμα να ειναι απο εκει!

Γιατι παίρνει σίδηρο αληθεια;

 

Δοκίμασε να δίνεις πρώτα το στήθος που δεν προτιμάει για 3 μέρες να δοθεί μια ώθηση στην παραγωγή του.

[tsarli]

Καλέ δεν θυμόμουν οτι παιρνει το παιδι σίδηρο! Φυσικα και μπορει το κυπαρισσί χρώμα να ειναι απο εκει!

Γιατι παίρνει σίδηρο αληθεια;

 

Δοκίμασε να δίνεις πρώτα το στήθος που δεν προτιμάει για 3 μέρες να δοθεί μια ώθηση στην παραγωγή του.

 

Γιατί παίρνει σίδηρο...ήταν χλωμός μας είπε (όντως ήταν). Η αλήθεια είναι ότι από τότε που παίρνει, έχει κάνει κόκκινα μαγουλάκια, πριν ήταν κιτρινιάρικο το μωράκι μου! Όπως εγώ βέβαια, γενικά είχα χαμηλό αιματοκρίτη από μικρή, στην εγκυμοσύνη μόνο με το σίδηρο που έπαιρνα ήμουν σούπερ.

Ξεκίνησα ήδη να "προωθώ" το στήθος με τη μειωμένη παραγωγή και δεν τρώει..από το άλλο δνε τρώει γιατί δεν μπορεί, ε, με έχει σκάσει, και μόνο που πλησιάζει το στήθος κλαίει. Σήμερα με το ζόρι έβρεξε μέχρι τώρα 3-4 πάνες (μετράω από 12 το βράδυ και μετά), ενώ άλλες μέρες γινόταν χαμός (από πάνες εννοώ).

[Nina-Nana]

Γιατί παίρνει σίδηρο...ήταν χλωμός μας είπε (όντως ήταν). Η αλήθεια είναι ότι από τότε που παίρνει, έχει κάνει κόκκινα μαγουλάκια, πριν ήταν κιτρινιάρικο το μωράκι μου! Όπως εγώ βέβαια, γενικά είχα χαμηλό αιματοκρίτη από μικρή, στην εγκυμοσύνη μόνο με το σίδηρο που έπαιρνα ήμουν σούπερ.

Ξεκίνησα ήδη να "προωθώ" το στήθος με τη μειωμένη παραγωγή και δεν τρώει..από το άλλο δνε τρώει γιατί δεν μπορεί, ε, με έχει σκάσει, και μόνο που πλησιάζει το στήθος κλαίει. Σήμερα με το ζόρι έβρεξε μέχρι τώρα 3-4 πάνες (μετράω από 12 το βράδυ και μετά), ενώ άλλες μέρες γινόταν χαμός (από πάνες εννοώ).

 

Δύσκολο το μωρο σου ε; Έχει άποψη!!!! Μου αρέσει αυτο!

 

Λοιπον, δίνε αυτο το στήθος όταν ειναι μισοκοιμισμενο, αγουροξυπνημενο, στους νυχτερινους θηλασμούς κτλ.

 

Δε λέει να συνηθίσει πάντως! Δε δίνεις μπιμπερό ή πιπιλα ε;

 

Καλο ειναι να μην δίνονται συμπληρώματα αν δεν έχουν προηγηθεί εξετάσεις. Ειδικα ο πλεοναζων σιδήρος επικαθεται σε ζωτικά όργανα.

[tsarli]

Δύσκολο το μωρο σου ε; Έχει άποψη!!!! Μου αρέσει αυτο!

 

Λοιπον, δίνε αυτο το στήθος όταν ειναι μισοκοιμισμενο, αγουροξυπνημενο, στους νυχτερινους θηλασμούς κτλ.

 

Δε λέει να συνηθίσει πάντως! Δε δίνεις μπιμπερό ή πιπιλα ε;

 

Καλο ειναι να μην δίνονται συμπληρώματα αν δεν έχουν προηγηθεί εξετάσεις. Ειδικα ο πλεοναζων σιδήρος επικαθεται σε ζωτικά όργανα.

 

Όχι, δε δίνουμε ούτε μπιμπερό ούτε πιπίλα, μπιμπερό έπαιρνε (calma) όταν ήταν πολύ τραυματισμένο το στήθος και έπινε το γάλα που έβγαζα. Είναι ικανός ν ακάτσει να πεινάσει, αλλά με το καλό στήθος δεν τα πάει καθόλου καλά. Και προτιμάει δηλαδή το άλλο που πνίγεται, κλαίει κλαίει, αλλά μόνο εκείνο θέλει.

Σίδηρο και γω ξέρω ότι δίνουμε μετά από εξετάσεις, αν κριθει απαραίτητο. Προς το παρόν του δίνουμε όποτε θυμόμαστε (ακολουθούμε έτσι και τη συνταγή του γιατρού).

[Little Monkey]

Μήπως αφού το μωρό έχει άποψη είναι καλό η μαμά να τη λάβει υπ' όψην της; Τόση ταλαιπωρία τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού μόνο και μόνο για να θηλάσει, μου φαίνεται πολύ άδικο! Αν ισχύουν αυτά που λέει η νευροψυχολογία, ότι τον πρώτο χρόνο της ζωής διαμορφώνονται οι συνάψεις στον εγκέφαλο και είναι σημαντικό το μωρό να είναι ήρεμο, μήπως αυτή η εμμονή με το θηλασμό μακροπρόθεσμα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό;

 

Από τη μια ακολουθούμε τις αρχές του attachment parenting και έχουμε συνέχεια το νεογέννητο αγκαλιά για να μην στρεσαριστεί από το κλάμα, από την άλλη το αφήνουμε να κλαίει στο στήθος για να θηλάσει θέλει δεν θέλει. Τι διαφορά έχει το ένα κλάμα από το άλλο; Καμία απολύτως. Στρεσαρισμένο είναι το μωράκι που κλαίει επειδή θέλει αγκαλιά και του τη στερείς, στρεσαρισμένο και το μωράκι που κλαίει επειδή δεν θέλει να θηλάσει και επιμένεις.

 

Τόσο κλάμα μόνο κακό κάνει, ποτέ καλό.

[Nina-Nana]

Όχι, δε δίνουμε ούτε μπιμπερό ούτε πιπίλα, μπιμπερό έπαιρνε (calma) όταν ήταν πολύ τραυματισμένο το στήθος και έπινε το γάλα που έβγαζα. Είναι ικανός ν ακάτσει να πεινάσει, αλλά με το καλό στήθος δεν τα πάει καθόλου καλά. Και προτιμάει δηλαδή το άλλο που πνίγεται, κλαίει κλαίει, αλλά μόνο εκείνο θέλει.

Σίδηρο και γω ξέρω ότι δίνουμε μετά από εξετάσεις, αν κριθει απαραίτητο. Προς το παρόν του δίνουμε όποτε θυμόμαστε (ακολουθούμε έτσι και τη συνταγή του γιατρού).

 

Του έχει προκαλέσει και δυσκοιλιοτητα ή μόνο κυπαρισσί κακα;

 

Το να κάτσει να πειναει ειναι σχετικό! Οι περισσότερες μαμάδες πιστεύουν οτι πειναει το παιδι τους. Το δικο σου σίγουρα δεν πειναει με 1 κιλο το μήνα που παίρνει! Μην το πιέζεις να θηλασει επειδή νομίζεις οτι δεν έχει χορτάσει.

[tsarli]

Όταν πεινάει, τον βλέπω να ψάχνει με λαχτάρα το στήθος όταν τον έχω κοντά μου και να ανοίγει διάπλατα το στόμα. Μόλις όμως τον βάζω, η ροή (αυτό το πρόβλημα τελοσπάντων με το γάλα που τρέχει σε μεγάλες ποσότητες) τον πνίγει και τεντώνεται πίσω και γυρνάει από την άλλη και κλαίει. Μετά, αν πάω να τον ξαναβάλω, κλαίει με το που διαισθάνεται πως τονγέρνω λίγο για να θηλάσει.

Το βράδυ βέβαια που ξυπνάει (ανά μία ώρα τώρα, καινούριο είναι αυτό, τον πονάν πολύ τα ούλα του) και τρώει μισοκοιμισμένος, δεν πνίγεται. Πώς γίνεται αυτό?

Όσο για το ότι ταλαιπωρείται κι αυτός κι εγώ, πιστεύω ότι τουλάχιστον εδώ που φτάσαμε, με τα όσα περάσαμε, δικαιούμαστε (κι αυτός κι εγώ) να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε (έστω κι αν καθυστερήσει κάπως) στιγμές θηλασμού. Κάποιες φορές το πετυχαίνουμε (π.χ. το βράδυ στον ύπνο του), κάποιες άλλες όχι. Και μόνο όμως με αυτά που πέρεσα, που έφαγα το γάϊδαρο, θα ήταν τελείως άτοπο να σταματήσω τώρα. Αν έπρεπε να σταματήσω το θηλασμό, αυτό θα είχε γίνει όταν είχε τραυματιστεί πολύ η θηλή.

Επίσης δεν τολμάω να σκεφτώ ότι το μωρό δε θέλει να θηλάσει, ή δε θέλει το στήθος μου! Ποιό μωρό δε θέλει το στήθος της μαμάς του? Νομίζω όμως ότι σίγουρα πρέπει να διορθώσω το θέμα της παραγωγής.

Άσχετο πάλι: κάνουμε σιγά σιγά μετακόμιση και κάποιες στιγμές (1-2 φορές την εβδομάδα) θα λείπω (για κουζίνες, ηλεκτρικά κλπ). Δυστυχώς μας κάνει νάζια και δεν παίρνει μπιμπερό, οπότε αναγκαζόμαστε και γυρνάμε ανά 2 ώρες σπίτι και θηλάζει.

Επαναστάτης ο άτιμος.

[Nina-Nana]

Όταν πεινάει, τον βλέπω να ψάχνει με λαχτάρα το στήθος όταν τον έχω κοντά μου και να ανοίγει διάπλατα το στόμα. Μόλις όμως τον βάζω, η ροή (αυτό το πρόβλημα τελοσπάντων με το γάλα που τρέχει σε μεγάλες ποσότητες) τον πνίγει και τεντώνεται πίσω και γυρνάει από την άλλη και κλαίει. Μετά, αν πάω να τον ξαναβάλω, κλαίει με το που διαισθάνεται πως τονγέρνω λίγο για να θηλάσει.

Το βράδυ βέβαια που ξυπνάει (ανά μία ώρα τώρα, καινούριο είναι αυτό, τον πονάν πολύ τα ούλα του) και τρώει μισοκοιμισμένος, δεν πνίγεται. Πώς γίνεται αυτό?

Όσο για το ότι ταλαιπωρείται κι αυτός κι εγώ, πιστεύω ότι τουλάχιστον εδώ που φτάσαμε, με τα όσα περάσαμε, δικαιούμαστε (κι αυτός κι εγώ) να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε (έστω κι αν καθυστερήσει κάπως) στιγμές θηλασμού. Κάποιες φορές το πετυχαίνουμε (π.χ. το βράδυ στον ύπνο του), κάποιες άλλες όχι. Και μόνο όμως με αυτά που πέρεσα, που έφαγα το γάϊδαρο, θα ήταν τελείως άτοπο να σταματήσω τώρα. Αν έπρεπε να σταματήσω το θηλασμό, αυτό θα είχε γίνει όταν είχε τραυματιστεί πολύ η θηλή.

Επίσης δεν τολμάω να σκεφτώ ότι το μωρό δε θέλει να θηλάσει, ή δε θέλει το στήθος μου! Ποιό μωρό δε θέλει το στήθος της μαμάς του? Νομίζω όμως ότι σίγουρα πρέπει να διορθώσω το θέμα της παραγωγής.

Άσχετο πάλι: κάνουμε σιγά σιγά μετακόμιση και κάποιες στιγμές (1-2 φορές την εβδομάδα) θα λείπω (για κουζίνες, ηλεκτρικά κλπ). Δυστυχώς μας κάνει νάζια και δεν παίρνει μπιμπερό, οπότε αναγκαζόμαστε και γυρνάμε ανά 2 ώρες σπίτι και θηλάζει.

Επαναστάτης ο άτιμος.

 

Εσυ ξέρεις καλύτερα τι ειναι καλύτερο για το μωρο σου και πως ειναι η κατάσταση στο σπίτι. Εγω μπορει να διαβάζω οτι κλαίει το μωρο και να σκέφτομαι "χαράς στο κουράγιο σου" ή "δεν το λυπάται το καημενο;". Εσυ είσαι εκει όμως και βλέπεις αλλιώς την κατάσταση.

 

Η κόρη μου τους πρώτους μηνες τσίροκοπουσε την ωρα του θηλασμου λογω αυξημένης ροής! Έκανε σαν υστερικο, λες και ειχε κάτι. Το βραδυ οπως λες κι εσυ ηταν μια χαρα την ωρα που θηλαζε.

Ειναι στην ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού το πως αντιδράει.

 

Πολλές φορές πιέζουμε την κατάσταση γιατι νομίζουμε δεν έχει χορτάσει ενώ ενα μωρο μαμάς με πολυ γάλα μπορει να χορταινει σε 3-5 λεπτά!

Αλλες φορές μπορει να ειναι κουρασμένο λογω πολλών ερεθισματων, άλλες φορές το αντίθετο. Το έχουμε κλεισμένο και βαριεται, σου λέει πάλι γάλα εγω θέλω να παίξω, να βγω! Αλλες στιγμες πεινάει αλλά είναι ανοιχτή τηλεόραση, τα φώτα, μιλάμε στο τηλέφωνο κι αποσυντονίζεται! Ολα παίζουν ρόλο στο θηλασμο.