Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Το βρέξαμε το πατουσάκι μας!


Recommended Posts

Σαν πολλά τα θέματα γύρω από τη βουτιά της μικρής πατούσας, αλλά …τί να πω? Να μην ανοίξω η μάνα ένα ακόμη? Με έχετε μάθει πια… η κουτσομπόλα κουκουβαγιομαμά μέσα μου δεν μπορεί να ησυχάσει! Πρέπει να σας γράψει τις λεπτομέρειες αλλιώς θα σκάσει! Ίσως φταίει που με έχασε η δημοσιογραφία, αλλά με κερδίσατε εσείς! Όπως και να έχει, θα με υποστείτε άλλη μια φορά…

 

Αααχ! Πάει και αυτό! Βαφτιστήκαμε! Η στιγμή που περιμέναμε ήρθε και πέρασε και τώρα έχω μείνει συντροφιά με τις φωτογραφίες και τις αναμνήσεις της ημέρας. Ευτυχώς, όλα πήγαν κατʼ ευχήν τελικά! Μη με παρεξηγήσετε! Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, αλλά αυτά τα δυσοίωνα πρόδρομα επεισόδια με είχαν κάνει να φοβάμαι…

 

Όλα ξεκίνησαν με το φορεματάκι μου… αυτό που με κόπο και βάσανα είχα καταφέρει να βρω. Αυτό που έπρεπε να τηρεί δύο βασικότατες αρχές… Να με χωράει και να μην είναι κραυγαλέο! Και το βρήκα, αλλά ήταν κομμάτι …εξωστρεφές! Είπα λοιπόν αφού θα είμαι η μάνα της βαπτιζομένης και όχι μοντέλο σε αφίσα κοινωνικού περιεχομένου με τίτλο «θήλασε κι εσύ… Μπορείς!», να το πάω σε μια καλή μοδιστρούλα να μου σουλουπώσει τις τιράντες… Είπα! Η μοίρα όμως μου έπαιξε άτιμο παιχνίδι! Η καλή μοδιστρούλα, είχε αποβραδίς δει ένα όνειρο. Ήρθε, λέει, στον ύπνο της, ο …Βασίλειος (Κωστέτσος), ο προστάτης των απανταχού φορεμάτων και της είπε… «Τις τιράντες! Τις τιράντες!». Πολύ επηρεασμένη την άλλη μέρα, αφού σουλούπωσε τις τιράντες, είπε έτσι, αντί για πρόσφορο βρε αδελφέ, να κλείσει το ντεκολτέ, να κάνει «πένσες» και να χαλάσει το «ντραπάρισμα» για να φτιάξει ένα εντελώς δικό της νέο κομμάτι, αποτέλεσμα πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας! Το ότι πλέον γνωρίζω με ακρίβεια τη μοδιστρική ορολογία, καταλαβαίνετε τί σημαίνει…

 

Στη συνέχεια έρχεται το άλλο κακό, από το οποίο τη γλιτώσαμε φθηνά! Το κοριτσάκι μου, είπε να επιβεβαιώσει την δοξασία περί ατυχημάτων προ βαπτίσεως και έκανε σάλτο από το κρεββάτι του μπαμπά και της μαμάς. Δε λέω… η ευθύνη ήταν δική μου και μόνο. Μετά τις τύψεις, το κλάμα και την αγωνία, πέρασε το κρίσιμο 48ωρο. Αλώβητη η μικρή Νικολέττα, με αξεπέραστα ψυχολογικά προβλήματα η μαμά της!

 

Για να τριτώσει η δυστυχία και το κακό που μας βρήκε, έπρεπε να συμβεί και κάτι ακόμη! Έτσι, ύστερα, ήρθαν όχι οι μέλισσες από το βιβλίο του Ξανθούλη, αλλά …οι μώλωπες! Το ότι είμαι τυφλή το έχω πει. Το ότι είμαι και χαζή, επίσης. Αυτό που με φόβισε ήταν το «πόσο» πολύ είμαι και από τα δύο. Έτσι, Παρασκευή βράδυ, ενώ πάω να βγάλω τα σκουπίδια στη βεράντα, σκύβω η μάνα και χτυπάω πάνω στην ασφάλεια της πόρτας! Ξέρετε, αυτό το μεταλλικό μαραφέτι που εξέχει από το κούφωμα… Αρχικά πέφτω ανάσκελα από τον πόνο, στη συνέχεια με πιάνει ένας ήπιος πονοκέφαλος, μετά διαπιστώνω ότι έχει σκιστεί λιγάκι και βγάζει και μια ιδέα αιματάκι… Ατάραχη, και σίγουρη ότι δεν παθαίνει τίποτα ο βράχος, το ξεχνάω… Μέχρι το πρωί… Που πάω να πλύνω μούρη-δόντι… Και που βλέπω ότι έχασα ρόλο πρωταγωνιστικό στην «Παναγία των Παρισίων», ουχί ως «Εσμεράλδα», αλλά ως εκείνος ο χαρούμενος ασχημούλης τυπάκος που χτυπούσε τις καμπάνες. Και δεν ήταν τόσο το πρήξιμο που με τρόμαξε. Ήταν ο μώλωπας σε σχεδόν όλο το κάτω βλέφαρο. Σα να με έδερναν όλο το βράδυ μεν, στο ένα μάτι δε! Μάζεψα την αξιοπρέπειά μου και πήγα στο ραντεβού μου στο κομμωτήριο! Βρε τι γέλια έκαναν τα κορίτσια… Ευτυχώς έχουν και ʽμενα και γελάει το χειλάκι τους! Αφού πολύ ευθυμήσαμε, το γυρίσαμε σε συμβουλές… Από πράσινο make up (σου λέει το πράσινο εξουδετερώνει το κόκκινο, εμένα όμως το ματάκι μου ήταν στο μωβ του επιταφίου), και κομπρέσσες με αλουμινόνερο, σε κομπρέσσσες με πατάτα (δύο βερσιόν διαθέσιμες, …σε φέτα, ή πολτοποιημένη στο multi) και μακιγιάζ-συγκάλυψη smoky eyes με τα ίδια χρώματα! Λέω από μέσα μου «η εκδίκηση του κουραμπιέ! Που δεν ήθελες τη μακιγιέζ την επαγγελματία γιατί το θεωρούσες υπερβολή! Πάρε τώρα το μάτι – δημιούργημα εξπρεσσιονιστή ζωγράφου και σκάσε!».

 

Για τον καιρό που χάλασε, δε θα πω! Άλλωστε, δεν είχα και την πολυτέλεια να προλάβω να ασχοληθώ! Μόνο η νονά μας έπαθε ένα παροδικό εγκεφαλικό επεισόδιο… Πήρε τηλέφωνο και μου είπε… «κοίτα, δε θέλω να σε ταράξω, αλλά το παιδί σου θα φοράει κάτι σα …στράπλες! Παλτό δε με άφησες να της πάρω και άντε να βρω κάτι να φορέσει από πάνω…».

Έτσι χαρούμενα κύλησε η μέρα της παραμονής, με ένα ευχάριστο διάλειμμα το βράδυ που μας τραπέζωσε οικογενειακώς η εορτάζουσα αδελφούλα μου. Μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεχάσω το άγχος, το μάτι και τον καιρό.

 

Η επόμενη ξημέρωσε χαρούμενη, με το ματάκι μου λιγότερο πρησμένο και λιγότερο μωβ. Πώς ήταν το μακιγιάζ των Cure? Κάτι τέτοιο αλλά σε φυζίκ! Πήρα …πινέλο και ρολό και άρχισα… Αστάρωμα, πρώτο χέρι, δεύτερο χέρι… Έκανα συγκλονιστικό μακιγιάζ smoky eyes σε …μελιτζανοδαμασκηνί μωβ (τύφλα να ʽχει η κ. Μιραράκη) και ήμουν μια χαρά! Όχι μια χαρά… ΚΟΥΚΛΑ Η ΓΚΑΒΗ!!! Μπαμπάς, όπως πάντα, κούκλος επίσης!

Η Νικολέττα μας που είχε την τιμητική της ήταν σαν οπτασία. Φόρεσε το άσπρο φουστανάκι –άκρως ρομαντικό- που της είχε ράψει η χρυσοχέρα γιαγιά (…για τη μαμά μου μιλάμε πάντα), και το λουλουδένιο της στεφανάκι και ήταν ένα αγγελούδι! Δεν φοβήθηκε το κρύο και με μοναδική άνεση πόζαρε στο φακό. Δεν έκλαψε, παρά γκρίνιαξε λιγάκι με το κρύο λάδι που έπεσε στην πλάτη της. Ο πατέρας Δωρόθεος –ο γλυκύτατος παπάς- πολύ ήρεμος και προσεκτικός, την πρόσεχε σαν κόρη οφθαλμού και αντί για τις βάρβαρες «πατητές» την έβαλε καθιστή στην κολυμπήθρα και της έβρεξε το κεφαλάκι τρεις φορές. Τα βαφτιστικά μας, ένα όνειρο! Η άξια νονά μας είχε κάνει το θαύμα της. Δεν χόρταινα να βλέπω το κοριτσάκι μας…

Όσο για την πονεμένη ιστορία κάθε απλής καθημερινής Ελληνικής οικογένειας που σέβεται τον εαυτό της (βλ. πεθερικά), διαγράφω για λίγο τις αρχές με τις οποίες μεγάλωσα, τα γαλλικά και το πιάνο μου, ξεχνάω ότι κατά βάθος είμαι μια …κιουρία, και λέω να ξεκατινιαστώ στις εν forum αδελφές μου (πώς λέμε …ή «εν Χριστώ αδελφή σου, Ευθαλία»)!!!

Ύφος πονεμένο και βαθύτατα θλιμμένο, κάτι σαν τον Βασιλάκη Καΐλα «πάρʼτε κύριε λαχείο», καθισμένοι μόνοι –σαν τη μικρή ανεμώνη, αλλά ξινοί σαν το λεμόνι- σε μια γωνίτσα της εκκλησίας. Είχαν πειραχτεί που διαφώνησα στο να προσκαλέσουν κόσμο προκειμένου «να βγάλουμε τις υποχρεώσεις μας». Κρατούσαν πρακτικά εμφανίσεων «μη τυχόν και τα συμπεθέρια έχουν δικούς τους και εμείς όχι…». Για να σας δώσω να καταλάβετε, υπήρχε άσχετος κόσμος, που λόγω καιρού είχε τρυπώσει στην εκκλησία μέχρι να έρθει η ώρα του επόμενου μαρτυρίου… Τραβούσαν λοιπόν τα πεθερικά το μανίκι του καλού μου και μέσα από τα δόντια τον ρωτούσαν «…αυτοί, τρίτη σειρά δεξιά ποιοί είναι?» Το μεγάλο γέλιο έπεσε στο στήσιμο φωτογραφιών… Ρώτησε ο έρημος φωτογράφος αν υπάρχουν αδέλφια για να στηθούν δίπλα μας… «ΟΧΙ!» σπάραξε η πεθερά «ούτε αδέλφια, ούτε ξαδέλφια… είμαστε μόνοι μας εμείς!» (και θα συμπλήρωνε από μέσα της… «η σκύλα νύφη δε μας άφησε να φέρουμε κανέναν».). Από το τραπέζι που ακολούθησε (γονείς, κουμπάροι, αδέλφια), έφυγαν άρον-άρον… Είχαν κανονίσει να πάει άνθρωπος, να μεταφέρει κάποια πράγματα για να τα στείλουν στο νησί. Και από όλες τις μέρες, διάλεξαν αυτή! Βάφτιση του πρώτου τους εγγονιού και Κυριακή! Συνταξιούχοι. Που το καλοκαίρι δεν κούνησαν από το σπίτι τους. Που δεν κουνάνε ποτέ! ΠΟΤΕ!

Εμ άκουσαν το όνομά τους, εμ καλή κουβέντα δε ξεστόμισαν! Ούτε για το παιδί, ούτε για τις μπομπονιέρες, ούτε για τα γλυκάκια, ούτε για το στολισμό, ούτε για το τραπέζι …για τίποτα! Μουγκαφών! Αλλά, ένα έχω να πω… Ξυδάκι! Φτάνει πια! Όλες οι όμορφες στιγμές μας να δηλητηριάζονται από μικρόψυχους ανθρώπους… ΦΤΑΝΕΙ!

 

Αυτά ήταν τα νέα μας από τη βάφτιση της κορούλας μας… Εμείς, περάσαμε υπέροχα και με τον μπαμπά δακρύσαμε πολλές φορές. Να είναι καλά το πουλάκι μου. Να είναι καλά τα πουλάκια όλων των ανθρώπων. Γερά, τυχερά, ευλογημένα και φωτισμένα!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Να ζησει η κορουλα πατουσιτσα!!!!!:D:D

 

Κριμα που χαλασε ο καιρος......φανταζομαι τι απογοητευση!!!! Αφου δεν παθατε καμμια πνευμονια παλι καλα!!!!

 

Για τα πεθερικα σου αναρρωτιεμαι τι θα εκαναν (ακομα) αν δεν εβγαινε το ονομα!!! :lol:

 

 

Περιμενουμε φωτο εεεε????? :wink:

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

patousaki γλυκο....απίστευτη περιγραφή όπως πάντα!Εύχομαι η μικρή να έχει την ετοιμότητα και την προσαρμοστικότητα της μαμάς της...να πάρει επίσης το χιούμορ της, την σπιρτάδα της και την αισιοδοξία της...να μάθει επίσης να στέκεται σωστά στα πόδια της και να αποφεύγει εμπόδια που μπορεί να της μαυρίσουν στιγμές και μάτια!

Πάντως θα έχετε να το θυμόσαστε ότι σε αυτήν την βάπτιση σχεδόν τα πάντα ήταν χειροποιητα...από το ρούχο της μικρής μέχρι το μακιγιαζ το δικό σου...και ότι ή τρυφερότητα και η συγκίνηση δεν μπορούν να "ακυρωθούν" ούτε από αλλοπρόσαλους καιρούς ούτε από την παράξενη ματιά των ανθρώπων.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Patousaki μου και πάλι να ζήσει η Νικόλ.

Οσο για την περιγραφή σου τέλεια :lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

Μην εκνευρίζεσαι αν ο γειτονάς σου,εχει το στέρεο ανοιχτό στις 2 το πρωί,τηλεφωνησέ του στις 4 και πες του πόσο σου άρεσε...

Link to comment
Share on other sites

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΝΙΚΟΛΛΕΤΑ ΣΟΥ!!!!!!!!!!

ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ,

 

ΓΛΥΚΙΑ ΝΑ ΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΑ ΤΗΣ

ΚΑΙ ΡΟΔΟΑΝΘΙΣΜΕΝΗ

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ

ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ!!!!!!!!!

ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Na σου ζήσει, να έχετε πάντα στην ζωή σας αισιοδοξία και εύχομαι η κόρη σου να πάρει τον αυτοσαρκασμό που διαθέτεις που λίγοι άνθρωποι των αντέχουν για τον ευατό τους, είναι όμως το καλύτερο φάρμακο, η καταλυτήρια εκέινη δύναμη όλων των προβλημάτων της καθημερινότητας.

 

Δεν ξέρω αν το χεις δει αλλά ετοιμάζουμε βιβλιοπωλείο οι εν ονείρω συγγραφείς :lol::lol::lol:

 

Να την χαίρεσαι! :wink:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

άντε πατουσάκι μου και κόντεψα να ανακοινώσω νέα γκαστριά μέχρι να εμφανιστείς να μας πεις τα καθέκαστα! :lol:

 

 

Τυχερή η Νικολετίτσα με τον πάτερ Δωρόθεο... τι να πω... εμείς είχαμε το λαχείο

Τυχερή και η Μαμά Πατούσα που μπορούσε να φτιάξει μόνη της smoky eyes! Γιατί εγώ.... το μόνο smoky που θα μπορούσα να φτιάξω θα ήταν κάτι σε smoky pork :lol: άντε και salmon σε τσακίρ κέφι

 

Με λύπη μου όμως διαπιστώνω ότι όλα τα πεθερικά είναι το ίδιο ξυνά ... μα γιατί? :?:?

 

 

όπως και να έχει

Εύχομαι στη Μικρή Νικολέτα να είναι πάντα γερή φωτισμένη και καλόκαρδη σαν τη μανούλα της! Να πάρει και το ταλέντο γραφής για να μην υπάρχουν προβλήματα στο σχολείο με την έκθεση!

Εύχομαι στη Μαμά Πατούσα να είναι κι αυτή γερή με τον αντρούλη της να καταφέρουν να τη δουν και νυφούλα!

 

Αντε... τώρα ξεκινάμε προγραμματισμό για το first birthday!

Εχω βρει κάτι πλαστικά πιατάκια για την τούρτα.... :lol:

Link to comment
Share on other sites

παντα καλα και παντα ευτυχισμενη η μικρη νικολετα.. μονο χαρες να γνωριζει στο δρομο της.. να την χαιρεστε και να την καμαρωσετε νυφουλα..

τωρα, για την περιγραφη.. τι να πω βρε πατουσα.. ειναι σαν να την εζησα την βαφτιση σου.. φοβερη περιγραφη!! και μετα απο τα "κακουλια" που σας βρηκαν προ βαφτισης, μακαρι οοοοοοολα αυτα να μεινουν σ ενα κουτι κλεισμενα και να μην σας τυχουν ξανα τετοια!

Link to comment
Share on other sites

Α ρε πατουσάκι τι φοβερή περιγραφή ήταν αυτή? Χαίρομαι που τελικά πήγαν όλα καλά και βαφτίσατε την μικρή Νικόλ σας. Να σας ζήσει και εύχομαι να είναι πάντα χαρούμενη τρυφερή και τόσο καλόκαρδη σαν εσένα.

Link to comment
Share on other sites

Καλο μου πατουσακι εκτος απο ταλεντο το να εισαι μια καλη μανουλα εχεις και ταλεντο στο να περιγραφεις τρομερα ανατριχιαστικα και με καθε λεπτομερεια τα γεγονοτα.. Ηταν πραγματικα σαν να τα ζουσα και εγω καθως διαβαζα αυτα που εγραψες... Πραγματικά παρολου τις ατυχιες η βαφτιση εγινε και το μικρο πατουσακι βαφτηστικε με δοξα και τιμη....

 

ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ...........

 

και να βλεπετε ολο χαρες απο εδω και περα ......................

 

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

...και να ευχαριστήσω όλες σας...

 

Που υπήρξατε πηγή έμπνευσης για τις ετοιμασίες της βάφτισης!

 

Που γίνατε στήριγμα όταν όλα στράβωναν!

 

Που τα λόγια σας μου έδιναν κουράγιο να συνεχίσω!

 

Που χάρη σε εσάς κατάφερα να μείνω σώφρων (ΛΕΜΕ ΤΩΡΑΑΑ!) :lol:

 

[ο μπαμπάς καμάρωνε και έλεγε σε όλους ότι εκτός από το προσκλητήριο, οι μπομπονιέρες -ενηλίκων και παιδικές- ήταν επίσης χειροποίητες. Σε όσους μου έδωσαν συγχαρητήρια, εξηγούσα ότι οι ιδέες δεν ήταν πρωτότυπες αλλά αντιγραφή από πολύ καλές και δημιουργικές φίλες!

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!]

 

Ιδιαιτέρως δε ευχαριστώ για τις ευχές (σε όλα τα threads που ανοίχτηκαν!) τις...

 

Afroditi D, Aggeloudia, anastasiab, aria146, bebua, bibibo, Christie, Doirrean, elena., elias-christina, gavrias, gerakina, helen18, katerina@!!, katerina24, Λαμπρινή, ΛΕΝΑ_Π, LouLou, Μαμά του Ωρίων, maraki 1, mariamb, marilita, micnat, MMAIRY, Nantia, pam, politimi, ΡΟΥΛΑ, Sam, souzy, ssttaa, starlight, Vann, vassomp, vazelaki, Vera, Vicky1977, Viginia, voula2, zouzounitsa 79!!!

 

(εννοείται ότι τα ονόματα φτιάχτηκαν στο Excel για να είναι σε αλφαβητική σειρά!!!).

 

ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Link to comment
Share on other sites

patousaki να σου ζήσει η μικρούλα σου , να έχετε πάντα χαρές χωρίς απρόοπτα πλέον και να είστε όμορφη οικογένεια πάντα.

Να σας ζήσει!

Υ.Γ. Για το ταλέντο σου στην περιγραφή, τα σχόλια περιττεύουν..

Link to comment
Share on other sites

να σας ζήσει το πατουσάκι :D

 

«Να αμφιβάλεις, αν τ' άστρα είναι φωτεινά. Να αμφιβάλεις, αν ο ήλιος κινείται. Να αμφιβάλεις, αν η αλήθεια είναι αλήθεια ή ψέμα. Μα ποτέ μην αμφιβάλεις για την αγάπη μου.»

Link to comment
Share on other sites

Νικολέτα να χαιρεσαι την μαμά σου. Να σου ζησει και να την αγαπάς. Να πάρεις το περιγραφικό της ταλέντο και πάνω απ όλα το χιουμορ της που μπορει και σωζει καταστάσεις.

Νικολετάκι να πάρεις την ομορφάδα του πατέρα σου [...απο τα γραφόμενα της μαμάς...και για να το λέεει...κάτι θα ξέρει...]

Νικολετάκι μας καλό να εισαι στη ζωη σου τυχερο όπως ησουν απο τη πρωτη στιγμή να ...πέσεις σε μια τέτοια οικογένεια και να καταφέρεις να ..."ισιωσεις" την ξινιλα των παπουδογιαγιάδων σου σιγά σιγά και με τον καιρό...και αν δεν τα καταφέρεις εσυ, δεν πειράζει θα τα καταφέρει το...αδελφάκι σου που ευχόμαστε να έρθει...συντομα.

 

Αυτά απο Στέλιο , Χρηστο, και μαμά Μαρία.

Τι ωραιο να εισαι μανουλα!!!

Link to comment
Share on other sites

Αχ πατουσάκι μου να σαι καλά. Έχω τρελλαθεί στα γέλια με την περιγραφή σου :lol::lol::lol:

Να σου ζήσει η κορούλα σου, υγεία πάνω απ'ολα και φυσικά εύχομαι ολόψυχα να πάρει το χιούμορ σου και σίγουρα δεν θα έχει να φοβηθεί τίποτα.

Να στε καλά και να την χαίρεστε!

 

321883zhc1i73uss.gif

DoUwp3.png

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...