Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δικαιώματα εγκύου στον τοκετό


mary_82

Recommended Posts

Κοίταξε, για τη φίλη σου που λες αν έκανε εισαγωγή στις 9 η ώρα το πρωί χωρίς συσπάσεις και την καθήλωσαν πάνω σ` ένα κρεβάτι λογικό είναι η εξέλιξη να ήτανε πολύ αργή ως και καθόλου.

 

Στην πρώτη γέννα πήγα μεν στο μαιευτήριο αμέσως από φόβο (11 το πρωί) αλλά μέχρι τις 8 το βράδυ που κάναμε εισαγωγή κόβαμε βόλτες στη γειτονιά, με έβαζε και ανεβοκατέβαινα σκάλες και έκανα και ασκήσεις γιόγκα. Όλα αυτά για να βοηθήσουμε τον τοκετό, και οι συσπάσεις αρχίσανε πολύ αργά αλλά σταθερά.

 

Οπότε στην περίπτωση της φίλης σου ακόμη και 24 ώρες να την περίμενε μπορεί η εξέλιξη να μην ήτανε ικανοποιητική και να χρειαζότανε ωκυτοκίνη.

 

Στο δεύτερο που γνώριζα ήδη τι συνέβαινε πήγα στο μαιευτήριο 21 ώρες μετά αφού έφθασα σε 8 διαστολή.

 

Ελπίζω στο τρίτο να μην σπάσουνε τα νερά πάλι χωρίς συσπάσεις γιατί είναι πραγματικά κουραστικό αυτό, να είσαι στο πόδι προκειμένου να προχωρήσει ο τοκετός :(

“The only thing we have to fear is fear itself” Franklin D. Roosevelt

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 330
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Η γυναικολόγος σου είναι σπάνια εξαίρεση δυστυχώς...μπράβο της! Και μπράβο κ σε σένα που την ανακάλυψες.

 

Να ξερες τι άκουσα από μεγαλογιατρούς μέχρι να βρω τη γυναικολόγο αυτή (στον 5ο μήνα).

Χαρακτηρίστηκα ανεύθυνη, τρελλή και ένα σωρό άλλα γιατί ήθελα το αυτονόητο για μένα, μια φυσική προσέγγιση στην εγκυμοσύνη χωρίς πολλούς υπέρηχους και εξετάσεις, και μια αξιοπρεπή γέννα, όπως την περιέγραψε η κοπέλα που άνοιξε το θέμα!

 

Αλλά εδώ θεωρούνε ότι είσαι τρελλή για δέσιμο που τα απαιτείς όλα αυτά, και είναι κρίμα γιατί οι ίδιες οι γυναίκες θα έπρεπε να έχουνε τις απαιτήσεις ώστε να γεννήσουνε με σεβασμό στη φύση τους και να δωθεί και ο κατάλληλος σεβασμός και στο μωράκι τους... όχι να το αρπάζουνε μόλις γεννηθεί με βίαιο τρόπο και να το παίρνουνε για "εξετάσεις" μακριά από τη μαμά του! :evil:

“The only thing we have to fear is fear itself” Franklin D. Roosevelt

Link to comment
Share on other sites

2 24ωρα γνωρίζω κι εγώ. Κι εγώ στο 1ο από τη στιγμή που έσπασαν τα νερά μέχρι που γέννησα πέρασαν 18 ώρες. Η αγωνία όπως λές Rosie είναι πολύ κακός σύμβουλος. Στη 2η μου χορήγησε ο γιατρός ωκυτοκίνη και το ρίχνω λίγο και σε μένα. Βέβαια είχα κλείσει την 43η εβδομάδα και ο γιατρός έκρινε ότι δεν θα ήταν καλό να περιμένουμε κι άλλο, αλλά κι εγώ δεν έφερα σοβαρές αντιρρήσεις, λίγο η αγωνία, λίγο ο καύσωνας του Αυγούστου. Γι'αυτό επιμένω ότι οι γιατροί πρέπει να μην παροτρύνουν αλλά τουλάχιστον να ενημερώνουν σφαιρικά (αν όχι να αποτρέπουν)τέτοιες αποφάσεις.

Πάντως θα επιμείνω στο να μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, εννοώ δηλαδή το ότι η γιατρός της Rosie αυτή τη στιγμή έχει πολύ κόσμο δεν σημαίνει ότι άλλαξαν τα μυαλά της πλειοψηφίας. Σαφώς και υπάρχει μια τάση μη παρεμβατικότητας αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η πλειοψηφία. Άλλωστε είναι μια γιατρός σε μια Αθήνα 4,5 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Στο Ηράκλειο πχ.δεν γνωρίζω κάποιο, -α γιατρό που να εφαρμόζει μεθόδους που σέβονται τα δικαιώματα της μητέρας και του βρέφους με τον τρόπο που το εννοούμε σ'αυτό το θέμα.(παρεμπιπτώντως αν κάποιος, -α γνωρίζει ας μου στείλει πμ με ενδιαφέρει)

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια επειδη βλεπω οτι οι περισσοτερες εχετε περασει απο εναν τουλαχιστον τοκετο, θα ηθελα να ρωτησω απο τη στιγμη που θα αρχισουν οι συσπασεις πρεπει να παω αμεσως στο νοσοκομειο ή μπορω να περιμενω μεχρι να φτασουν να γινονται πχ καθε 5 λεπτα; Ειμαι μια ωρα μακρια απο το νοσοκομειο που θα γεννησω και δεν βρισκω τον λογο να παω τσαμπα απο πολυ νωρις αν ειναι και μπορω να περιμενω στο σπιτι που θα ειμαι και πιο ανετα. Ας μου πει καποια απο την εμπειρια της..

<a href="http://lilypie.com/"><img src="http://lb1m.lilypie.com/SBe6p2.png" width="200" height="80" border="0" alt="Lilypie First Birthday tickers" /></a>

Link to comment
Share on other sites

Στη 2η μου χορήγησε ο γιατρός ωκυτοκίνη και το ρίχνω λίγο και σε μένα. Βέβαια είχα κλείσει την 43η εβδομάδα

 

Μάλλον εννοείς την 42η εβδομάδα; Πόσες μέρες μετά την ΠΗΤ ήταν;

 

Μακάρι να αποτελούσαν πλειοψηφία οι γονείς που διεκδικούν τα δικαιώματά τους...θα ήταν μια πολύ καλή αρχή για αλλαγές...

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κοίταξε, για τη φίλη σου που λες αν έκανε εισαγωγή στις 9 η ώρα το πρωί χωρίς συσπάσεις και την καθήλωσαν πάνω σ` ένα κρεβάτι λογικό είναι η εξέλιξη να ήτανε πολύ αργή ως και καθόλου.

 

Στην πρώτη γέννα πήγα μεν στο μαιευτήριο αμέσως από φόβο (11 το πρωί) αλλά μέχρι τις 8 το βράδυ που κάναμε εισαγωγή κόβαμε βόλτες στη γειτονιά, με έβαζε και ανεβοκατέβαινα σκάλες και έκανα και ασκήσεις γιόγκα. Όλα αυτά για να βοηθήσουμε τον τοκετό, και οι συσπάσεις αρχίσανε πολύ αργά αλλά σταθερά.

 

Οπότε στην περίπτωση της φίλης σου ακόμη και 24 ώρες να την περίμενε μπορεί η εξέλιξη να μην ήτανε ικανοποιητική και να χρειαζότανε ωκυτοκίνη.

 

Ναι ίσως να χρειαζόταν υπό αυτές τις συνθήκες(αν δηλαδή ήταν καθηλωμένη), αλλά όταν σου λέει ότι γέννησε σε 5 ώρες είναι πολύ μικρό το διάστημα για να θεωρήσεις ότι της δόθηκε έστω κ μια μικρή ευκαιρία να λειτουργήσει το σώμα από μόνο του. Γιατί της έδωσαν τόσο σύντομα κ αφού το έκαναν αυτό γιατί κ πάλι δεν την περίμεναν; Εννοώ μετά την ωκυτοκίνη.

 

Να ξερες τι άκουσα από μεγαλογιατρούς μέχρι να βρω τη γυναικολόγο αυτή (στον 5ο μήνα).

Χαρακτηρίστηκα ανεύθυνη, τρελλή και ένα σωρό άλλα γιατί ήθελα το αυτονόητο για μένα, μια φυσική προσέγγιση στην εγκυμοσύνη χωρίς πολλούς υπέρηχους και εξετάσεις, και μια αξιοπρεπή γέννα, όπως την περιέγραψε η κοπέλα που άνοιξε το θέμα!

 

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση αυτό που λες. Άλλωστε οι χαρακτηρισμοί που αναφέρεις δείχνουν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το όλο σύστημα το οποίο στηρίζεται κυρίως στον εκφοβισμό κ την άγνοια. Θέλει πολύ τσαγανό για να αντιμετωπίσεις όλα όσα λες κ για να αλλάξεις γιατρό στην μέση της εγκυμοσύνης. Το αποτέλεσμα όμως σε δικαιώνει με το παραπάνω. Όταν ήμουν 40 εβδ κ 2 ημ πήγα για υπέρηχο στο Ιασώ. Ο υπερηχογραφιστής ενώ είδε ότι το μωρό είναι μια χαρά γυρνάει με ένα ύφος υποτιμητικό (καλά το τουπέ το είχαν σχεδόν όλοι όσοι κυκλοφορούσαν εκεί) κ λέει: Άντε τι περιμένετε για να το βγάλετε; Και του λέει ο άντρας μου "περιμένουμε να μας δώσει σήμα το μωρό". Του κόπηκε εντελώς η φόρα άλλαξε ύφος κ δεν ξαναμίλησε. :-D

Ελπίζω στο τρίτο να μην σπάσουνε τα νερά πάλι χωρίς συσπάσεις γιατί είναι πραγματικά κουραστικό αυτό, να είσαι στο πόδι προκειμένου να προχωρήσει ο τοκετός :(

 

Έχεις δίκιο σε αυτό. Στο εύχομαι! Η τρίτη να είναι η καλύτερη από όλες τις απόψεις!

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Stellina δεν υπονόησα καν ότι αποτελούμε την πλειοψηφία, απλά ότι, στην Αθήνα τουλάχιστον, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έντονη κίνηση από γυναίκες που θέλουνε και απαιτούνε να γεννήσουνε φυσικά.

Το βλέπεις και από την προσφορά που υπάρχει, τώρα η γυναικολόγος μου δεν είναι η μόνη υπάρχουνε και άλλοι γυναικολόγοι που κλίνουνε προς το μη-παρεμβατικό τοκετό, η δημοτικότητα της Ευτοκίας έχει αυξηθεί και υπάρχουνε και άλλοι παρόμοιοι σύνδεσμοι στους οποίους μια γυναίκα μπορεί να απευθυνθεί όπως πχ η Φιλικές Γέννες.

“The only thing we have to fear is fear itself” Franklin D. Roosevelt

Link to comment
Share on other sites

Ναι, Rosie συμφωνούμε σ'αυτό. Από την άλλη θα γίνω κουραστική λέγοντας ότι η διαφορά επαρχίας και Αθήνας είναι σημαντική. Και αυτό αναφορικά με όποια αποφασίσει να διαλέξει τον "επίσημο" δρόμο. Γιατί αν αποφασίσεις να το πας αντάρτικο, φυσικά και μπορείς να γεννήσεις σπίτι. Όπως ήδη ανέφερα έχω φίλη που το έκανε το 2004, αλλά νομικά θεωρείται ότι θέτεις τη ζωή του εμβρύου/βρέφους σε κίνδυνο.

Γι' αυτό με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτηση, ως προς το να βρω τρόπους μέσα από τους οποίους άνθρωποι που δεν έχουν τα "κότσια" ή την "τρέλλα" να επιχειρήσουν υπό τέτοιες συνθήκες γέννα στο σπίτι μπορούν παρ'όλα αυτά να διασφαλίσουν κάποιες βασικές συνθήκες σεβασμού στο μαιευτήριο.

Πχ. Rosie αυτό που λες ότι εσένα η γιατρός σου σε παρότρυνε μέσα στο μαιευτήριο να περπατάς και να ανεβοκατεβαίνεις σκάλες, εμένα μου το είχαν απαγορεύσει και με είχαν αναγκαστικά στο κρεβάτι συνεχώς. Οπότε ενώ κι εμένα είχαν σπάσει τα νερά και είχα συσπάσεις ακανόνιστες στην αρχή, γέννησα σε 18 ώρες...

Τώρα έχουμε σκεφτεί με μια φίλη επίσης έγκυο, η οποία γεννάει σε 1μιση μήνα να επισκεφτούμε μαζί το μαιευτήριο και να συζητήσουμε εκτενώς τις προσδοκίες/ανάγκες/επιθυμίες μας, ώστε κι να γίνουμε πιο σαφείς και κατανοητές (και εδώ που τα λέμε να έχουμε και την αλληλοσυμπαράσταση!)

Σχετικό με το θέμα μας, φαντάζομαι το έχετε υπ'όψιν σας: http://www.freedomforbirth.com/

Link to comment
Share on other sites

αλλά νομικά θεωρείται ότι θέτεις τη ζωή του εμβρύου/βρέφους σε κίνδυνο.

 

Αυτό δεν ισχύει γιατί διαφορετικά δεν θα είχαν κ άδεια οι γιατροί κ οι μαίες που το εφαρμόζουν να το κάνουν. Όλα γίνονται απόλυτα νόμιμα στην Ελλάδα.

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Τώρα έχουμε σκεφτεί με μια φίλη επίσης έγκυο, η οποία γεννάει σε 1μιση μήνα να επισκεφτούμε μαζί το μαιευτήριο και να συζητήσουμε εκτενώς τις προσδοκίες/ανάγκες/επιθυμίες μας, ώστε κι να γίνουμε πιο σαφείς και κατανοητές (και εδώ που τα λέμε να έχουμε και την αλληλοσυμπαράσταση!)

Σχετικό με το θέμα μας, φαντάζομαι το έχετε υπ'όψιν σας: http://www.freedomforbirth.com/

 

Πολύ καλά κάνετε. Και ο γιατρός μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στο να παρακαμφθούν κάποιοι "κανόνες" του μαιευτηρίου. Θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγες πως εξελίχθηκε όλο αυτό εννοώ η συζήτηση κ τι έγινε τελικά στην πράξη.

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Melina, χωρίς να το έχω ψάξει σε βιβλία, γνωρίζω ότι την φίλη μου την είχε απειλήσει η αστυνομία(την οποία κάλεσαν απ'το νοσοκομείο όταν πήγε το παιδί για τις πρώτες εξετάσεις) ότι θα της πάρουν το παιδί με το πρόσχημα (; ) της έκθεσης σε κίνδυνο. Εχω την εντύπωση ότι πρέπει να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις για να μην έχεις νομικούς μπελάδες, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος σ'αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτηση, ως προς το να βρω τρόπους μέσα από τους οποίους άνθρωποι που δεν έχουν τα "κότσια" ή την "τρέλλα" να επιχειρήσουν υπό τέτοιες συνθήκες γέννα στο σπίτι μπορούν παρ'όλα αυτά να διασφαλίσουν κάποιες βασικές συνθήκες σεβασμού στο μαιευτήριο.

 

Αυτό πιστεύω ότι είναι δύσκολο να το πετύχετε χωρίς την ιδιότητα του γυναικολόγου, στα ιδιωτικά μαιευτήρια τουλάχιστον.

Γιατί οι άμεσοι πελάτες των μαιευτηρίων αυτών είναι οι γυναικολόγοι, εμείς απλά πάμε εκεί μέσω του γυναικολόγου μας.

Αν ο γυναικολόγος μας δεν συμφωνεί με τις πρακτικές του συγκεκριμένου μαιευτηρίου μπορεί απλά να πάρει τις πελάτισσές του και να πάει στο επόμενο.

 

Η γιατρός μου για παράδειγμα έχει κάνει ειδική συμφωνία με μεγάλο ιδιωτικό μαιευτήριο για ιδιαίτερη μεταχείριση που πάει ενάντια στις καθιερωμένες πρακτικές του νοσοκομείου, πχ εισαγωγή στο χειρουργείο μόνο λίγα λεπτά πριν τη γέννα (πριν η επίτοκος βρίσκεται σε ήσυχο σκοτεινό δωμάτιο σε όποια στάση τη βολεύει), μη-χρήση ορού και καρδιοτογράφου, η καθυστέρηση της κοπής του ομφάλιου λώρου, το μωρό μόλις γεννιέται δεν αρπάζεται από τον καθένα αλλά δίνεται στη μαμά του, η μαμά δεν πάει στην ανάνηψη μετά τον τοκετό ούτε και χωρίζεται από το βρέφος αλλά πάνε μαζί στο ίδιο δωμάτιο των οδινών για τον πρώτο θηλασμό κοκ.

 

Δεν νομίζω ότι εγώ ως επίτοκος θα μπορούσα να απαιτήσω όλα αυτά χωρίς τη συμφωνία του γυναικολόγου μου, τι νομίζετε εσείς;

Ίσως στα δημόσια η κατάσταση να είναι διαφορετική γιατί δεν υπάρχει αυτή η σχέση νοσοκομείου - γιατρού πελάτη αλλά πολύ αμφιβάλλω.

 

Ναι, είναι κρίμα να καταλήξει μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι μόνο και μόνο γιατί δεν έχει άλλη επιλογή.

Αντιλαμβανομαι ότι για πολλές γυναίκες αυτό είναι επιλογή, για μένα δεν ήτανε, ήθελα και θέλω να εκμεταλλευτώ την ασφάλεια για μένα και το παιδί μου που μπορεί να μου παρέχει μια ομάδα γιατρών σε συνδιασμό με το δικαίωμά μου να γεννήσω όπως αρμόζει στη φύση μου και όχι όπως άλλοι θέλουνε να μου επιβάλουνε!

Το ιδανικό θα ήτανε η κάθε γυναίκα να έχει την επιλογή αυτή όπου και αν βρίσκεται...

“The only thing we have to fear is fear itself” Franklin D. Roosevelt

Link to comment
Share on other sites

Ναι, είναι κρίμα να καταλήξει μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι μόνο και μόνο γιατί δεν έχει άλλη επιλογή.

Αντιλαμβανομαι ότι για πολλές γυναίκες αυτό είναι επιλογή, για μένα δεν ήτανε, ήθελα και θέλω να εκμεταλλευτώ την ασφάλεια για μένα και το παιδί μου που μπορεί να μου παρέχει μια ομάδα γιατρών σε συνδιασμό με το δικαίωμά μου να γεννήσω όπως αρμόζει στη φύση μου και όχι όπως άλλοι θέλουνε να μου επιβάλουνε!

Το ιδανικό θα ήτανε η κάθε γυναίκα να έχει την επιλογή αυτή όπου και αν βρίσκεται...

Συμφωνώ απολύτως. Να σας θέσω υπ' όψιν και πάλι τη διαφορά Αθήνας - επαρχίας. Εδώ στο Ηράκλειο υπάρχουν 2 ιδιωτικά μαιευτήρια, οπότε είναι περίπου κατεστημένο το με ποιό συνεργάζεται κάθε γιατρός. Εμένα πχ ο δικός μου όταν στο πρώτο παιδί του είπα για αποκλειστικό θηλασμό κτλ με παρέπεμψε να συνεννοηθώ με το μαιευτήριο, με τις μαίες και τους παιδιάτρους εκεί...

Φανταστείτε ότι όταν του είπα για μαθήματα ανώδυνου τοκετού, αναπνοές και ρώτησα αν έχει κάποια μαία που συνεργάζεται μου είπε ότι αυτά έχουν ατονήσει πια λόγω της εκτεταμένης χρήσης επισκληρίδιου. Στον πρώτο τα μόνα μαθήματα που παρακολούθησα ήταν από μια μαία στο mothercare.

Είναι και ποσοτική η διαφορά, αν πχ στην Αθήνα είναι 500-1000 γυναίκες που ενδιαφέρονται για φυσικό τοκετό, αναλογικά στο Ηράκλειο θα είναι 10-20... Είναι απογοητευτικό, αλλά κάπως έτσι πάνε τα νούμερα...Οπότε ένας γιατρός δεν ρισκάρει τη σχέση του με το μαιευτήριο για 1-2 από αυτές τις 10-20 που θα έχει αναλάβει...

Link to comment
Share on other sites

Ε ναι, δεν μπορείς να του αλλάξεις εσύ μυαλά, τα μυαλά θα πρέπει να τα έχει in the first place! :lol:

 

Και αν τα είχε θα προσπαθούσε να απαιτήσει και κάποια πράγματα από το μαιευτήριο με το οποίο συνεργάζεται, εφόσον όμως του είναι αδιάφορο πχ αν μια γυναίκα κάνει επισκληρίδιο (αγνοώντας το ρίσκο και την παρέμβαση στον τοκετό) τότε δεν έχει λόγο να προσπαθήσει.

 

Κρίμα να μην υπάρχει επιλογή, πραγματικά στη θέση σου δεν θα ήξερα τι θα έκανα...

Στην Αθήνα όσο στραβός και να είσαι θα τον βρεις τον άνθρωπό σου!

“The only thing we have to fear is fear itself” Franklin D. Roosevelt

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια επειδη βλεπω οτι οι περισσοτερες εχετε περασει απο εναν τουλαχιστον τοκετο, θα ηθελα να ρωτησω απο τη στιγμη που θα αρχισουν οι συσπασεις πρεπει να παω αμεσως στο νοσοκομειο ή μπορω να περιμενω μεχρι να φτασουν να γινονται πχ καθε 5 λεπτα; Ειμαι μια ωρα μακρια απο το νοσοκομειο που θα γεννησω και δεν βρισκω τον λογο να παω τσαμπα απο πολυ νωρις αν ειναι και μπορω να περιμενω στο σπιτι που θα ειμαι και πιο ανετα. Ας μου πει καποια απο την εμπειρια της..

 

Αν και κάθε γέννα έχει τους δικούς της ρυθμούς, κατά κανόνα σε μια πρωτότοκη χρειάζεται πολύ περισσότερο από μια ώρα από τότε που οι συσπάσεις φτάσουν κάθε 5 λεπτά. Η γενική οδηγία που δίνεται είναι να πας στο νοσοκομείο όταν οι πόνοι γίνουν κάθε 5-7 λεπτά. Βέβαια ρώτα καλύτερα και το γιατρό σου. Αν π.χ. ο τράχηλος έχει ήδη εξαλειφθεί ή αν έχει ξεκινήσει η διαστολή μέρες ή εβδομάδες πριν σε πιάσουν οι πόνοι (συμβαίνει, αν και συνήθως όχι σε πρωτότοκες), τότε βέβαια οι πόνοι διαρκούν πολύ λιγότερο.

Με το καλό!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Στην Αθήνα όσο στραβός και να είσαι θα τον βρεις τον άνθρωπό σου!

:) Πες το ψέματα βρε Rosie, ενώ εδώ πρέπει να ακολουθήσεις τη μάζα...Αφού είναι κάτι μέρες σαν τη σημερινή που είμαι υπεραισιόδοξη και σκέφτομαι βρε δεν μας ....όλοι, τρίτο είναι, έχω πάρει το κολάι, θα το γεννήσω σπίτι! Ειλικρινά κορίτσια (για να το αλλεγράρουμε κιόλας) αν δεν σκεφτόμουνα το συμμάζεμα και την καθαριότητα μετά μπορεί και να το δοκίμαζα...Βέβαια τώρα τελευταία μου'χει ξινίσει το στρώμα του κρεβατιού μας και σκέφτομαι τι καλύτερη αφορμή για να πάρουμε ένα καινούριο;;;!!! :wink:

Link to comment
Share on other sites

:) Πες το ψέματα βρε Rosie, ενώ εδώ πρέπει να ακολουθήσεις τη μάζα...Αφού είναι κάτι μέρες σαν τη σημερινή που είμαι υπεραισιόδοξη και σκέφτομαι βρε δεν μας ....όλοι, τρίτο είναι, έχω πάρει το κολάι, θα το γεννήσω σπίτι! Ειλικρινά κορίτσια (για να το αλλεγράρουμε κιόλας) αν δεν σκεφτόμουνα το συμμάζεμα και την καθαριότητα μετά μπορεί και να το δοκίμαζα...Βέβαια τώρα τελευταία μου'χει ξινίσει το στρώμα του κρεβατιού μας και σκέφτομαι τι καλύτερη αφορμή για να πάρουμε ένα καινούριο;;;!!! :wink:

 

Γιατί παιδάκι μου σκέφτεσαι το συμμάζεμα; Γέννα θα κάνεις όχι γενικό! :lol::lol: Με το καινούργιο μέλος δώρο κ ένα νέο στρώμα; Μια χαρά! Να κοιμάσαι κ πιο ξεκούραστα τις ελάχιστες ώρες που θα έχεις.;):D

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Ε ναι, δεν μπορείς να του αλλάξεις εσύ μυαλά, τα μυαλά θα πρέπει να τα έχει in the first place! :lol:

 

Και αν τα είχε θα προσπαθούσε να απαιτήσει και κάποια πράγματα από το μαιευτήριο με το οποίο συνεργάζεται, εφόσον όμως του είναι αδιάφορο πχ αν μια γυναίκα κάνει επισκληρίδιο (αγνοώντας το ρίσκο και την παρέμβαση στον τοκετό) τότε δεν έχει λόγο να προσπαθήσει.

 

Κρίμα να μην υπάρχει επιλογή, πραγματικά στη θέση σου δεν θα ήξερα τι θα έκανα...

Στην Αθήνα όσο στραβός και να είσαι θα τον βρεις τον άνθρωπό σου!

 

Επειδή κ εγώ βρέθηκα στην ίδια θέση είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγματι.

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

να πω και την δική μου εμπειρία. σπάσαν τα νερά στις 38+ εβδομάδες, 2 μέρες πριν γεννήσω η κοιλιά μου είχε εξαφανιστεί σχεδόν και μία μέρα πριν τη γέννα είχα έντονους πόνους στη μέση που τους είχα αποδώσει στην προχωρημένη εγκυμοσύνη. είχε γίνει μια πολύ μικρή ρίξη (απ' ότι μου είπαν) στην επάνω μεριά του σάκου, το καμάρι μου με είχε τρελάνει στις κλωτσιές, κι αυτό που ένιωσα ήταν πως κατουρήθηκα. αυτό έγινε ξημερώματα στις 2 παρά κάτι. ξέρω πως σπάσαν τα νερά και δεν κατουρήθηκα στο κρεβάτι γιατί είχα πάει τουαλέτα λίγα λεπτά πριν. αφού το είπα στον σύζυγο, πήρα τηλέφωνο τη γιατρό και μου είπε να ξεκινήσω για το μαιευτήριο (τα σπίτια μας σε απόσταση 10 λεπτών μεταξύ τους και δώσαμε ραντεβού στο μαιευτήριο... :D ) πράγμα που έκανα αφού ο σύζυγος έκανε πρώτα το ντουσάκι του. γύρω στις 4:30 μπήκαμε στην αίθουσα τοκετού, χωρίς κανένα πρόβλημα, όπου μου κάνανε το τεστ με το χαρτάκι και είδανε πως είχα μια μικρή απώλεια υγρών. λίγο μετά με είδε η γυναικολόγος μου και η μαία και μου είπαν πως θ' αργούσα. θα γεννούσα το απόγευμα μάλλον και πως έχουμε μπροστά μας καιρό. δεν ξέρω αν ήταν λάθος αλλά δεν ήθελα να περιμένω, δεν ήμουν απλά ανυπόμονη, είχα σκάσει. είχα περίπου 2 βδομάδες που η μόνη φράση που έβγαινε απ' το στόμα μου, ήταν "βγες παιδί μου να σ' αγκαλιάσω". όταν με είδαν με τα μούτρα κατεβασμένα μου είπαν πως αν θέλω να βοηθήσω το μωρό θα πρέπει να περπατήσω και με ρώτησαν αν θέλω να επισπεύσω τα πράγματα και τους είπα ναι. εκεί μου βάλανε ορό και ωκυτικίνη κι άρχισα τις βόλτες και τελικά γέννησα στις 9 παρά κάτι με επισκληρίδιο γιατί πονούσα, δεν άντεξα τον πόνο δυστυχώς. μου κάνανε και Κριστελερ (όπως λέγεται τέλος πάντων) γιατί το μωρό είχε σφηνώσει, έβγαινε με το χέρι κολλημένο στο πρόσωπο. φαινόταν το κεφάλι του κάθε φορά που έσπρωχνα και χανόταν πάλι με το που χαλάρωνα. δεν ξέρω αν έκανα καλά, αυτά που έγραψε η νηματοθέτρια για τον χειρισμό Κριστελερ με προβληματίσανε. να πω πάντως πως η μαία μου, που αυτή έσπρωχνε με τον αγκώνα της ήταν και αυτή που με βοήθησε να καταλάβω τι είναι ο θηλασμός. έχασα μια ολόκληρη μέρα στην κλινική από αλλεργική αντίδραση και μου δώσανε κορτιζόνη άλλα η συμβολή της ήταν καταλυτική όσον αφορά τον θηλασμό.

 

αυτή τη στιγμή νιώθω λιγάκι θύμα (ωκυτοκίνη, ορός, επισκληρίδιος, Κριστελερ) :( αν και ξέρω πως δεν είχα την υπομονή να περιμένω ώρες. στη διάρκεια της εγκυμοσύνης πήγαινα για υπέρηχο κάθε 15 μέρες γιατί δεν άντεχα να περάσει ο μήνας.

 

να προσθέσω πως βρίσκω το θέμα υπερβολικά ενδιαφέρον και θεωρώ πως η νηματοθέτρια έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά. δυστυχώς για μένα Rossie η Αθήνα πέφτει μακριά.

το αγγελούδι μου, η ζωή μου όλη.

Link to comment
Share on other sites

Να σας πω και εγω την εμπειρια μου... Μενω 40 λεπτα απο το νοσοκομειο. Δευτερα παω για nst ολα ησυχα (Τεταρτη εκλεινα 40 εβδομαδες) ο γιατρος μου ελεγε θα παρουμε κιαλλη βδομαδα σηγουρα. Τριτη 10:30 το βραδυ μπηκα να κανω μπανιο και ξαπλωσα να δω τηλεοραση μεχρι να κοιμηθω. Δεν περασε 1 τεταρτο και νιωθω 1 κλακ και νιωθω να κατουριεμε. Γυρναω και λεω στο αντρα μου γελοντας "αγαπη μου τα εκανα πανω μου και γελουσαμε!" Μετα πηγα να αλλαξω και ετρεχαν συνεχεια νερα και ειδα οτι ειχαν και αιμα. Εκει πανικοβληθηκα αλλο το να ξερεις οτι ερχετε η ωρα και αλλο να ερχετε. Φυγαμε για το νοσοκομειο, δεν πονουσα καθολου με ξαπλωσαν μου βαλαν τοκογραφο και αρχισα αρεα και που να ποναω λιγο. Μετα απο μιση ωρα μου βαλαν ορο ακει αρχισε το γλεντοι με τους πονους.Ηρθε το πρωι και ολες οι αλλες ειχαν γενωησει και εγω τιποτα. Διαστολη 2 απο τις 38 βδομαδες μεχρι τοτε. Απογοητευση. Στις 12 το μεσημερι μου αλλαζουν δωματιο ερχονται 7 ατομα γυρω γυρω μου με γυρησαν στο πλαι και αρχισαν ολοι να βαζουν χερια ο πονος ηταν απιστευτος. Διαστολη 4 παλι απογοητευση. Ενεση απο κατω και 40 mg φαρμακο στον ορο. Πηγα να συναντησω τον θεο απο τους πονους.4 το απογευμα ξανα οι γιατροι χερια εγω ειχα παραδωσει και τους εκληπαρουσα να μου δωσουν κατι να μην ποναω για 5 λεπτα... απαντηση"το νοσοκομειο δεν κανει ανεσθησια"... μολις εφυγαν σηκωθηκα και περπατουσα στον διαδρομο να χαλαρωσω και να κανω τις ασκησεις που ειχα μαθει στα μαθηματα ανοδυνου τοκετου μπας και βοηθησω... 8 το απογευμα ξανα ηρθαν εγω ισα που μπορεσα να τους κοιταξω απο τους πονους και τα κλαματα. Τους ακουσα που λεγανε διαστολη 7 κοντευουμε... Μου βαζουν τοκογραφο η απογοητευση η μπεμπα απο 163 παλμους ειχε 72 "Φωναξτε τον επιμελητη λεει η γιατρος που ηταν εκει"... Ερχετε 1ας κυριος με κοιταει και αυτος και λεει καισαρικη χανουμε το παιδι.... Εκει με οση δυναμη μου ειχε απομεινει κρατησα την κοιλια μου και λεω παμε να βγαλουμε την μπεμπα βαρεθηκε δεν θελει μονη της! Το μονο που θυμαμαι μεα ειναι την οικογενεια μου που εκλαιγε οταν με πηγαιναν στο χειρουργειο και το μεγαφωνο που φωναζει 2 φιαλες αιμα στο χειρουργειο. με κοιμησαν αλλα εκανε πολυ κρυο μεσα. 9:30 αρχισαν 10:30 ακουω στον αντρα μου να μου μιλαει και να μου χαιδευει το κεφαλι και να μου λεει οτι το μωρο μας ειναι το πιο ομορφο του κοσμου.... Οταν με πηγαν στο δωματιο νυσταζα τοσο πολυ.... Τελικα δεν ξερω αν αξιζα να φαω το μαχαιρι αλλα δεν με νοιαζει γιατι τωρα εχω την μπουμπου μου και ειληκρινα το τελευταιο που με νοιαζει ειναι αν εκανα Φ.Τ η καισαρικη. Ξεχασα να πω οτι μπηκα χειρουργιο με 28 αιματοκριτη και μου εβαλαν 2 μπουκαλες. Εσεις τι θα κανατε θα λεγατε αφηστεμε για φυσιολογικα η θα τους αφηνατε να σας το παρουν με καισαρικη οπως εγω? Ειμαι δειλη και δεν αντεξα?

Link to comment
Share on other sites

ου βαζουν τοκογραφο η απογοητευση η μπεμπα απο 163 παλμους ειχε 72 "Φωναξτε τον επιμελητη λεει η γιατρος που ηταν εκει"... Ερχετε 1ας κυριος με κοιταει και αυτος και λεει καισαρικη χανουμε το παιδι.... Εκει με οση δυναμη μου ειχε απομεινει κρατησα την κοιλια μου και λεω παμε να βγαλουμε την μπεμπα βαρεθηκε δεν θελει μονη της! Το μονο που θυμαμαι μεα ειναι την οικογενεια μου που εκλαιγε οταν με πηγαιναν στο χειρουργειο και το μεγαφωνο που φωναζει 2 φιαλες αιμα στο χειρουργειο. με κοιμησαν αλλα εκανε πολυ κρυο μεσα. 9:30 αρχισαν 10:30 ακουω στον αντρα μου να μου μιλαει και να μου χαιδευει το κεφαλι και να μου λεει οτι το μωρο μας ειναι το πιο ομορφο του κοσμου.... Οταν με πηγαν στο δωματιο νυσταζα τοσο πολυ.... Τελικα δεν ξερω αν αξιζα να φαω το μαχαιρι αλλα δεν με νοιαζει γιατι τωρα εχω την μπουμπου μου και ειληκρινα το τελευταιο που με νοιαζει ειναι αν εκανα Φ.Τ η καισαρικη. Ξεχασα να πω οτι μπηκα χειρουργιο με 28 αιματοκριτη και μου εβαλαν 2 μπουκαλες. Εσεις τι θα κανατε θα λεγατε αφηστεμε για φυσιολογικα η θα τους αφηνατε να σας το παρουν με καισαρικη οπως εγω? Ειμαι δειλη και δεν αντεξα?

 

μένω άφωνη όταν διαβάζω τέτοια ειλικρινά..

όταν οι παλμοί του παιδιού πέφτουν και φωνάζουν οι γιατροί επειγοντως για καισαρική γιατί θα το χάνανε χτύπα ξύλο..αντί να ευχαριστείς τον Θεό που η επιστήμη έχει προχωρήσει και σωθήκατε και οι δύο αναρωτιέσαι αν έφαγες τσάμπα το μαχαίρι? πραγματικά δεν το κατανοώ..τι συμφέρον είχαν σε αυτή τη φάση να σου κάνουν καισαρική αν είναι δυνατόν...είπαμε όχι σαν τα πρόβατα αλλά όχι κι έτσι..

Link to comment
Share on other sites

ου βαζουν τοκογραφο η απογοητευση η μπεμπα απο 163 παλμους ειχε 72 "Φωναξτε τον επιμελητη λεει η γιατρος που ηταν εκει"... Ερχετε 1ας κυριος με κοιταει και αυτος και λεει καισαρικη χανουμε το παιδι.... Εκει με οση δυναμη μου ειχε απομεινει κρατησα την κοιλια μου και λεω παμε να βγαλουμε την μπεμπα βαρεθηκε δεν θελει μονη της! Το μονο που θυμαμαι μεα ειναι την οικογενεια μου που εκλαιγε οταν με πηγαιναν στο χειρουργειο και το μεγαφωνο που φωναζει 2 φιαλες αιμα στο χειρουργειο. με κοιμησαν αλλα εκανε πολυ κρυο μεσα. 9:30 αρχισαν 10:30 ακουω στον αντρα μου να μου μιλαει και να μου χαιδευει το κεφαλι και να μου λεει οτι το μωρο μας ειναι το πιο ομορφο του κοσμου.... Οταν με πηγαν στο δωματιο νυσταζα τοσο πολυ.... Τελικα δεν ξερω αν αξιζα να φαω το μαχαιρι αλλα δεν με νοιαζει γιατι τωρα εχω την μπουμπου μου και ειληκρινα το τελευταιο που με νοιαζει ειναι αν εκανα Φ.Τ η καισαρικη. Ξεχασα να πω οτι μπηκα χειρουργιο με 28 αιματοκριτη και μου εβαλαν 2 μπουκαλες. Εσεις τι θα κανατε θα λεγατε αφηστεμε για φυσιολογικα η θα τους αφηνατε να σας το παρουν με καισαρικη οπως εγω? Ειμαι δειλη και δεν αντεξα?

 

μένω άφωνη όταν διαβάζω τέτοια ειλικρινά..

όταν οι παλμοί του παιδιού πέφτουν και φωνάζουν οι γιατροί επειγοντως για καισαρική γιατί θα το χάνανε χτύπα ξύλο..αντί να ευχαριστείς τον Θεό που η επιστήμη έχει προχωρήσει και σωθήκατε και οι δύο αναρωτιέσαι αν έφαγες τσάμπα το μαχαίρι? πραγματικά δεν το κατανοώ..τι συμφέρον είχαν σε αυτή τη φάση να σου κάνουν καισαρική αν είναι δυνατόν...είπαμε όχι σαν τα πρόβατα αλλά όχι κι έτσι..

 

Σίγουρα η καισαρική είναι μία επέμβαση που σώζει ζωές και ευτυχώς που υπάρχει. Νομίζω ότι στο σημείο που είχε φτάσει πια η προαναφερθείσα κατάσταση δεν έγινε άδικα. Το θέμα όμως είναι αν θα έφτανε σε αυτό το σημείο αν δεν είχαν γίνει οι παρεμβάσεις που έγιναν. Αυτό που εννοώ είναι πως πολύ πιθανό να μην είχαν πέσει τόσο οι παλμοί του μωρού αν δεν της είχαν βάλει με το κιλό την ωκυτοκίνη για να επισπεύσουν τον τοκετό. Τόσες ώρες με αυξανόμενες δόσεις ωκυτοκίνης πως να μην στρεσαριστεί το μωρό. Απ'ότι κατάλαβα δεν της άφησαν και πολλά περιθώρια να ξεκινήσουν κανονικά οι πόνοι. Το θέμα είναι λοιπόν αν δημιουργούν τέτοιες συνθήκες, ώστε να μην μπορείς πια να αποφύγεις την καισαρική, η οποία πράγματι αποδεικνύεται σωτήρια μετά.

EPBrp3.pngpFYfp2.png
Link to comment
Share on other sites

Κοπέλα μου τα ίδια έπαθα και γω. Γέννησα πριν ένα μήνα με καισαρική. Όλα πήγαιναν φυσιολογικά, έσπασαν τα νερά κανονικά, βάλαμε επισκληρίδιο, άνοιξε ο τράχηλος χωρίς εξτρά φάρμακα. Το κακό ήταν όταν είχα σύσπαση και ήταν η ώρα της να αρχίσει να κατεβαίνει, με την σύσπαση κατέβαινε και με το που τελείωνε ξανανέβαινε. Καρδιοτοκογράφημα μία πάνω μία κάτω. Έπεφταν οι παλμοί κάθε φορά που είχα σύσπαση. Ήρθε η γιατρός μου και με το που το είδε κατευθείαν μέσα φώναξε. Δεν θα το διακυνδύνευα να περίμενα γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Και στην τελική πλέον μου φαίνεται το ίδιο πράγμα, τι φυσιολογικός τι καισαρική. Το αποτέλεσμα μετράει :)

 

Στο τέλος η γιατρός με είπε ότι ήταν τόσο μπλεγμένη στον λώρο της που ούτε μέχρι αύριο δεν θα έβγαινε και να περιμέναμε.

Κομπλεξικές γυναίκες (καθυ)στερημένες...

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα είναι λοιπόν αν δημιουργούν τέτοιες συνθήκες, ώστε να μην μπορείς πια να αποφύγεις την καισαρική, η οποία πράγματι αποδεικνύεται σωτήρια μετά.

 

Πολύ σωστά το έθεσες. Συμφωνώ απόλυτα. Ύστερα από τόσες παρεμβάσεις κ αφού δεν την περίμεναν την κοπέλα το διάστημα που χρειαζόταν μετά το σπάσιμο των νερών πώς να μην χρειαστεί καισαρική; Αν δεν γίνονταν όλα όσα ανέφερε μπορεί να γεννούσε φυσιολογικά. Μπορεί κ όχι αλλά τουλάχιστον θα είχε δοκιμάσει.

 

Επίσης να προσθέσω όχι για την συγκεκριμένη περίπτωση, γενικότερα μιλώντας, ότι όταν κάνουν καισαρική χωρίς να υπάρχει λόγος υγείας απλά γιατί βαρέθηκαν να περιμένουν ή για τους γνωστούς σε όλους μας λόγους, τι λόγο θα πουν στην κοπέλα που γεννάει; ότι "κοίτα τώρα ήρθε η ώρα να κάνεις μια τζάμπα καισαρική γιατί έχουμε κανονίσει κ άλλα ραντεβού; Ακόμα κ το ότι πέφτουν οι παλμοί το οποίο είναι κάτι που ούτως ή άλλως γίνεται σε κάθε σύσπαση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ψεύτικη δικαιολογία. Και φυσικά δεν γίνεται να σου πουν πάμε χειρουργείο έχοντας ηρεμία κ χαλαρότητα αλλά θα πρέπει με κάποιο τρόπο να σου δείξουν ότι υπάρχει κίνδυνος. Αλλιώς πώς θα σε πείσουν;

 

Το τονίζω ότι μιλάω για τις περιπτώσεις όπου από άποψη υγείας δεν είναι απαραίτητο να γίνει καισαρική. Οπότε μετά κ αυτή η μαμά πολύ εύλογο θα είναι να σκεφτεί πωπώ! με έσωσαν! Ευτυχώς! Κάποια μωρά όντως σώθηκαν, κάποια άλλα όμως όχι. Δε νομίζω ότι οι μαμάδες της δεύτερης κατηγορίας μπορούν εύκολα να καταλάβουν ότι δεν ισχύει το ότι σώθηκαν όπως λανθασμένα πιστεύουν.

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

 

Επίσης να προσθέσω όχι για την συγκεκριμένη περίπτωση, γενικότερα μιλώντας, ότι όταν κάνουν καισαρική χωρίς να υπάρχει λόγος υγείας απλά γιατί βαρέθηκαν να περιμένουν ή για τους γνωστούς σε όλους μας λόγους, τι λόγο θα πουν στην κοπέλα που γεννάει; ότι "κοίτα τώρα ήρθε η ώρα να κάνεις μια τζάμπα καισαρική γιατί έχουμε κανονίσει κ άλλα ραντεβού;

 

Αυτό που αναφέρεις το άκουσα από κοπέλα που ήταν δίπλα μου στον Άγιο Λουκά για άλλο λόγο (θρόμβωση) και είχε 2 μηνών παιδί. Μου είπε ότι γέννησε με καισαρική ενώ δεν είχε θέμα και ότι εκείνη την μέρα 8 στις 10 γυναίκες που γέννησαν έφαγαν καισαρική. Λέει δεν είναι δυνατόν να ήταν τόσο μεγάλο το ποσοστό στο άσχετο. Και επίσης σ αυτήν όχι μόνο δεν έπιασε

(και καλά) η τοπική και της έκαναν ολική. Και μετά μου είπε τι γίνεται από πίσω... Οι γιατροί στα δημόσια όταν κάνουν καισαρική θεωρείται χειρουργείο κ όταν κάνουν ολική αναισθ παίρνει πάλι πιο πολλά ο αναισθησιολόγος. Οπότε καταλαβαίνετε τι κομπίνες παίζονται από πίσω. Σιγά αυτοί μην περιμένανε 10 έγκυες να γεννήσουν κανονικά πόσες ώρες. Μιλάω για το νοσοκομείο Ιπποκράτειο.

Κομπλεξικές γυναίκες (καθυ)στερημένες...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...