"Κατσίκωμα" γονιών και πεθερικών

[Cωνσταντίνα]

Πιστευω οτι ολες οι μαμαδες που δεν δουλευουν μετα τον τοκετο μπορουν να τα βγαλουν περα με το μωρακι τους και τις δουλειες του σπιτιου χωρις την βοηθεια της μαμας η της πεθερας. Απλα νομιζω οτι ειμαστε λιγο κακομαθημενες.. Πανω απο ολα ειναι το μωρακι σου αφου επελεξες να γινεις μανουλα και πρεπει να το χαρεις και να του δωσεις χρονο να σε μαθει και τοτε ολα θα κυλισουν μονα τους, δεν χρειαζεσαι κανεναν εκτος απο τον αντρουλη σου! Αν καποια στιγμη χρειαστεις βοηθεια την ζητας εσυ και οσοι σε αγαπανε θα σου την δωσουν, αυτο το καθημερινο επισκεπτηριο το θεωρω ΥΠΕΡΒΟΛΗ! Οσο για το οτι η παραδοση λεει πως ολοι μαζευονται γυρω απο την λεχωνα που θηλαζει, συγνωμη κοριτσια αλλα αν ηταν να οριζουμε τη ζωη μας συμφωνα με τις παραδοσεις τοτε να ξεκινησουμε να γενναμε στα χωραφια παλι..

[ethy]

Πραγματικά δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω....αλλά ξέρω από τώρα τι έχει να γίνει μόλις γυρίσω από το μαιευτήριο....μπαμπάς - μαμά - 2 θείες - 1 θείος - πεθερά - πεθερός πάνω από το κεφάλι μου, να έρχονται κάθε μέρα, να κάθονται με τις ώρες σε ένα σπίτι 50 τ.μ. , ο άντρας μου να λείπει στην δουλειά και να μην με αφήνουν να κάτσω καθόλου μόνη μου με το μωρό...δεν ξέρω το λέω τώρα που ανυπομονώ να δω το μωράκι μου που έρχεται σε 3 εβδομάδες και θέλω να έχουμε τον χρόνο ΜΑΣ να "γνωριστούμε"!Δεν θέλω ΚΑΝΕΝΑΝ στα πόδια μου, και όλοι μας έχουν ξεκαθαρίσει ότι έχουν σκοπό να έρχονται κάθε μέρα....με έχει πιάσει απελπισία, η μάνα μου δε κάθε φορά που πάει κάπου (στο εξοχικό π.χ.) λέει πάω τώρα γιατί μετά το μωρό δεν θα ξαναπάω.... Σκέφτομαι και όλες τις υποδείξεις που έχω να ακούσω....από την άλλη έχουν απίστευτη χαρά που θα γίνουν παππούδες και δεν θέλω να τους το στερήσω...αλλά ρε γμτο φοβάμαι ότι θα μου στερήσουν χρόνο με το μωράκι μου...όλοι θα θέλουν να το έχουν αγκαλιά...τους βλέπω να τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα το πρωτοπάρει...δεν ξέρω έχω φρικάρει τελειώς και ακόμα δεν έχω δει και τίποτα

Τοσα πολλα ατομα που αναφερεις μαζι με τη λεχωνα και το νεογεννητο,οχι μονο ειναι περιττο να υπαρχουν,αλλα ειναι και επικινδυνο γιατι μπορει να μεταδωσουν ιωσεις(και ας μη δειχνουν οι ιδιοι αρρωστοι).Επισης το ολο σκηνικο μου κανει πολλη βαβουρα,την οποια εγω προσωπικα απεχθανομαι.Θα σε συμβουλευα να επιλεξεις με ποιο απο αυτα((ενα,δυο το πολυ) ή ποια απο αυτα νιωθεις μεγαλυτερη οικειοτητα και να δεχθεις τη βοηθεια τους εστω και με εναλλαγες ,διοτι δεν ξερω τι λενε αλλες και μπραβο τους αν τα καταφεραν,αλλα ειδικα αν ειναι και το πρωτο σου ή αν εχεις αλλο παιδι στο σπιτι τη βοηθεια θα τη χρειαστεις οπως και την ξεκουραση.Και γω νομιζα πριν το πρωτο μου οτι ειναι η σουπερ γυναικα και οτι ολα ειναι απλα,αλλα στην πραξη ειδα οτι δεν ειναι ετσι...μην εισαι τελειως αποθαρρυντικη προς ολους αλλα να βαλεις κανονισμους και να απαιτησεις την ησυχια σου.Τα ορια ειναι απαραιτητα για ολους και το οτι σε βοηθουν δε σημαινει οτι πρεπει να σε καβαλησουν κιολας.Απο σενα και τον ανδρα σου εξαρταται πώς θα χειριστειτε την κατασταση.

[faen]

Κοριτσια με το καλο να γεννησετε ολες.το μωρο μου τωρα ειναι εννια μηνων κ οταν γεννησα ερχοντουσαν ολοι στο σπιτι αλλα δεν ειχα προβλημα με αυτο γιατι ειχα κ βοηθεια πολυ.εμενα το θεμα μου ηταν αλλο.τα πεθερικα μου μου εκαναν τη ζωη κολαση σαραντα μερες δεν με αφηναν να βγαινω απο το σπιτι αν εβγαινα στο μπαλκονι με τραβουσαν να μπω μεσα κ το θεμα ειναι αν τους ρωτησεις δεν ξερουν για πιο λογο το εκαναν.ετσι επειδη το εκαναν κ οι αλλοι.αυτα ιναι τα ζορια

[ethy]

.τα πεθερικα μου μου εκαναν τη ζωη κολαση σαραντα μερες δεν με αφηναν να βγαινω απο το σπιτι αν εβγαινα στο μπαλκονι με τραβουσαν να μπω μεσα

Συγγνωμη,ξερω οτι δεν ειναι αστειο,αλλα φανταζομαι τη σκηνη και γελω

[kyra_daskala]

Γνώμη μου είναι να μην είμαστε προκαταβολικά απόλυτοι σε τίποτα.

Είναι πολύ μεγάλη αλλαγή ο ερχομός ενός παιδιού και όσο και να νομίζεις ότι θα τα προλαβαίνεις όλα, δεν θα είναι όπως πριν. Πρώτη εγώ έλεγα ότι δεν θα χρειαστώ κανένα

 

Προσωπικά τις πρώτες μερες δεν χρειάστηκα τη βοήθεια γονιών - πεθερικων κτλ αλλά είχα το σύζυγό μου, που είχε κρατήσει την καλοκαιρινή του άδεια. Μπορέσαμε να βρούμε τους ρυθμούς μας, να μάθουμε το παιδί μας και να οργανώσουμε το χώρο μας με βάση την καθημερινή "ρουτίνα" της μικρής. Χωρίς πολλές παρεμβάσεις και συμβουλές. Οι γονείς μας από την πολλή τους αγάπη τείνουν να υπερβάλλουν και αυτή η συμπεριφορά τους μπορεί να σε οδηγήσει στα όριά σου! Αλλιώς μεγάλωσαν εκείνοι τα παιδιά τους και πολύ πιθανό αλλιώς να θέλεις να μεγαλώσεις εσύ το δικό σου.

 

Από την άλλη η περίοδος της λοχείας είναι καθοριστικής σημασίας, ειδικά αν θέλεις να θηλάσεις αποκλειστικά. Όταν περνάς 15 - 16 ώρες με ένα βρέφος στο στήθος, δεν προλαβαίνεις ούτε μπουκιά να βάλεις στο στόμα σου, πόσο μάλλον να φτιάξεις το φαγητό. Οπότε η βοήθεια είναι καλοδεχούμενη, απλώς πρεπει να δώσεις στον κόσμο να καταλάβει τι σημαίνει για εσένα βοήθεια.

 

Όταν έρχεται ο άλλος και σου ζητά να πάρει το παιδί για να σε ξεκουράσει, για να κάνεις τις δουλειές σου κτλ κτλ, αυτό για μένα δεν είναι βοήθεια. Μάλλον εκνευριζόμουν που έπρεπε να εξηγώ κάθε φορά ότι δεν με κουράζει να το θηλάζω, ναι πάλι τρώει (μαμ, κακά και νάνι κάνει σε αυτή την ηλικία), δεν είναι ξεκούραση το να μην κρατάω το παιδί αγκαλιά αλλά να βάζω μπροστά τη φασίνα του σπιτιού.

 

Για μένα βοήθεια ήταν να έρθει η μάνα μου και να στοκάρουμε τον καταψύκτη με φαγητά για τις μέρες που η μπέμπα δεν με αφήνει ούτε τουαλέτα να πάω για πάνω από 5 λεπτά. Βοήθεια ήταν που ήρθε η αδερφή μου και μου σιδέρωσε τρία πλυντήρια ρούχα και στο καπάκι πήρε και περπάτησε το μωρό μέχρι να ρευτεί και να κοιμηθεί, ώστε να κοιμηθώ και εγώ μισή ώρα παραπάνω.

[agkalitsa]

Καλησπέρα κι από εμένα. Πριν 3 μήνες γέννησα κι εγώ τα 3 αγοράκια μου και όπως καταλαβαίνετε - δεδομένου ότι ο αντρούλης μου δεν μπορεί να βοηθήσει όλη μέρα - καθώς έχει πολύ απαιτητικό ωράριο στη δουλειά - έχω επιστρατεύσει μαμά και πεθερά. Τώρα έχω πλέον βρει κάποιους ρυθμούς και μπορώ να ανταπεξέλθω στη φροντίδα των μικρών μου τα οποία αν και 3 είναι πολύ συνεργάσιμα. Η βοήθεια των γιαγιάδων και των παππούδων ήταν και είναι πολύτιμη και τους ευγνωμονώ αλλά πλέον μπορώ να πω ότι έχω φτάσει στα όριά μου και θέλω να αραιώσουν. Ιδιαίτερα τα πεθερικά μου οι οποίοι είναι άνθρωποι καταπιεστικοί και μίζεροι. Η πεθερά μου ήρθε από τις πρώτες μέρες με διάθεση για υποδείξεις - βέβαια της κόπηκε ο αέρας μια καλή - κι ο πεθερός μου ειδικά στις αρχές μπαστακωνόταν (συγγνώμη για την έκφραση) ΟΛΗΗΗΗΗ την ημέρα στο σπίτι κι ήλεγχε πόσο έφαγαν τα μωρά, κάθε πότε τα έκαναν κ.λπ κ.λπ. Έχει δε άποψη για όλα τα θέματα,ακόμα και τα γυναικολογικά!!!!!!!!!! Είναι δε τόσο πιεστικοί κι εκνευριστικοί όταν αντιδρούν που τους λέω ότι θέλω εγώ να ταίσω τα παιδιά μου. Αυτό δε με κουράζει! Με ευχαριστεί και με ηρεμεί.

Συνεπώς είναι άμεση η ανάγκη να βρεθεί κάποια κοπέλα η οποία θα έρχεται για βοήθεια κάποιες ώρες και τις υπόλοιπες ΜΟΝΗ! Καλύτερα να κάνω μέρες να κοιμηθώ παρά να τους έχω μέσα στα πόδια μου!

 

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα!

[Cωνσταντίνα]

Καλησπέρα κι από εμένα. Πριν 3 μήνες γέννησα κι εγώ τα 3 αγοράκια μου και όπως καταλαβαίνετε - δεδομένου ότι ο αντρούλης μου δεν μπορεί να βοηθήσει όλη μέρα - καθώς έχει πολύ απαιτητικό ωράριο στη δουλειά - έχω επιστρατεύσει μαμά και πεθερά. Τώρα έχω πλέον βρει κάποιους ρυθμούς και μπορώ να ανταπεξέλθω στη φροντίδα των μικρών μου τα οποία αν και 3 είναι πολύ συνεργάσιμα. Η βοήθεια των γιαγιάδων και των παππούδων ήταν και είναι πολύτιμη και τους ευγνωμονώ αλλά πλέον μπορώ να πω ότι έχω φτάσει στα όριά μου και θέλω να αραιώσουν. Ιδιαίτερα τα πεθερικά μου οι οποίοι είναι άνθρωποι καταπιεστικοί και μίζεροι. Η πεθερά μου ήρθε από τις πρώτες μέρες με διάθεση για υποδείξεις - βέβαια της κόπηκε ο αέρας μια καλή - κι ο πεθερός μου ειδικά στις αρχές μπαστακωνόταν (συγγνώμη για την έκφραση) ΟΛΗΗΗΗΗ την ημέρα στο σπίτι κι ήλεγχε πόσο έφαγαν τα μωρά, κάθε πότε τα έκαναν κ.λπ κ.λπ. Έχει δε άποψη για όλα τα θέματα,ακόμα και τα γυναικολογικά!!!!!!!!!! Είναι δε τόσο πιεστικοί κι εκνευριστικοί όταν αντιδρούν που τους λέω ότι θέλω εγώ να ταίσω τα παιδιά μου. Αυτό δε με κουράζει! Με ευχαριστεί και με ηρεμεί.

Συνεπώς είναι άμεση η ανάγκη να βρεθεί κάποια κοπέλα η οποία θα έρχεται για βοήθεια κάποιες ώρες και τις υπόλοιπες ΜΟΝΗ! Καλύτερα να κάνω μέρες να κοιμηθώ παρά να τους έχω μέσα στα πόδια μου!

 

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα!

Agkalitsa καλησπερα, να σου ζησουν τα μωρακια σου, πρεπει να ειναι τρομερη εμπειρια 3 μωρακια μαζι φτου φτου! Μου θυμησες μια φιλη μου που εκανε διδυμακια και ειχε την μανα της και την πεθερα της στο σπιτι να την βοηθανε, γιατι με δυο μωρακια ταυτοχρονα δεν τα εβγαζε περα, και εκεινες τσακωνονταν τοσο πολυ μεταξυ τους για το ποια ξερει τα περισσοτερα που στο τελος την αφηναν νηστικη την κοπελα γιατι με τους καβγαδες ουτε στο μαγειρεμα δεν τα εβρισκαν.. Ενα ατομο νομιζω φτανει για να σε βοηθησει γιατι οταν μπλεκονται ολοι ειναι λογικο να εχει ο καθενας την αποψη του και ακρη δεν θα βρεις. Κουραγιο..

[agkalitsa]

Agkalitsa καλησπερα, να σου ζησουν τα μωρακια σου, πρεπει να ειναι τρομερη εμπειρια 3 μωρακια μαζι φτου φτου! Μου θυμησες μια φιλη μου που εκανε διδυμακια και ειχε την μανα της και την πεθερα της στο σπιτι να την βοηθανε, γιατι με δυο μωρακια ταυτοχρονα δεν τα εβγαζε περα, και εκεινες τσακωνονταν τοσο πολυ μεταξυ τους για το ποια ξερει τα περισσοτερα που στο τελος την αφηναν νηστικη την κοπελα γιατι με τους καβγαδες ουτε στο μαγειρεμα δεν τα εβρισκαν.. Ενα ατομο νομιζω φτανει για να σε βοηθησει γιατι οταν μπλεκονται ολοι ειναι λογικο να εχει ο καθενας την αποψη του και ακρη δεν θα βρεις. Κουραγιο..

 

Σ'ευχαριστώ για τις ευχες σου. Η εμπειρία των 3δυμων είναι απιστευτη, μεγαλη η κούραση λα 3πλη η αποζημίωση. Το κουραστικό με τα πεθερικά μου είναι οτι ειναι πολύ ανταγωνιστικοι, ποιος έφερε τις πιο πολλές πάνες, ποιος κράτησε τα μωρα πιο πολλη ωρα κ.λπ κ.λπ.. Προσπαθώ να τους κοβω τη φορά αλλά δεν μπορώ να είμαι συνεχεια στην τσιτα. Με κουραζει αυτο.

[AthinaP]

Καλησπέρα. Η δική μου η εμπειρία είναι ότι αν ήμουν στην τσίτα μία με τη μαμά, με τις ξένες γυναίκες ήμουν πολλαπλάσιες φορές. Τουλάχιστον ήξερα ότι με τους δικούς μου θα έλεγαν ό,τι σκέφτονταν και δεν θα υποκρινονταν για να μη χάσουν τη δουλειά. Και δεν θα κοιμόμουν ήσυχη αν ήξερα ότι σε άλλο δωμάτιο είναι μια ξένη γυναίκα. Τουλάχιστον εμείς ήμασταν άτυχοι και είδαμε ότι πολύ άνετα γίνονται έκτροπα και με τη μαμά σε άλλο δωμάτιο. Πόσο μάλλον να τα αφήσεις κιόλας να πας μέχρι το περίπτερο. Εξαρτάται και πόσο απαιτητικά παιδιά είναι και τα δικά σου ακούγονται μάλλον ήσυχα. Αλλά από τη στιγμή που θα δείξεις ότι δεν χρειάζεσαι τους συγγενείς, ειδικά αν φέρεις ξένη γυναίκα ενώ προσφέρονται, δύσκολα το παίρνεις πίσω.

 

Έστω κράτα μια επαφή γιατί θα χρειάζεσαι χέρια για πολύ καιρό, αν κάτι έκτακτο συμβεί στη γυναίκα, να πηγαίνεις 3 μικρά παιδιά σχολείο πιθανόν δύο μεγάλοι αργότερα, γενικά για μια απλή βόλτα που πιθανότατα θα βαριέται να κάνει μαζί σου η ξένη γυναίκα, τουλάχιστον η δική μου ήταν όλο αχ και βαχ, πιθανόν οικονομική στενότητα μελλοντικά και άλλα πολλά.

 

Ή βάλε ένα τύπου πρόγραμμα να είναι η γυναίκα όσο είσαι εσύ εκεί, να την επιβλέπεις και αφου θεωρείς ότι θα ταιριάξετε πιο πολύ σε σχέση με τα πεθερικά. Τα πεθερικά, όταν τα παιδιά στρώσουν ένα πρόγραμμα, να αναλαμβάνουν όταν λείπεις, γιατί πίστεψέ με κάποια στιγμή και το σπίτι θα το έχεις δει πάρα πολύ.

[Cωνσταντίνα]

Καλησπέρα. Η δική μου η εμπειρία είναι ότι αν ήμουν στην τσίτα μία με τη μαμά, με τις ξένες γυναίκες ήμουν πολλαπλάσιες φορές. Τουλάχιστον ήξερα ότι με τους δικούς μου θα έλεγαν ό,τι σκέφτονταν και δεν θα υποκρινονταν για να μη χάσουν τη δουλειά. Και δεν θα κοιμόμουν ήσυχη αν ήξερα ότι σε άλλο δωμάτιο είναι μια ξένη γυναίκα. Τουλάχιστον εμείς ήμασταν άτυχοι και είδαμε ότι πολύ άνετα γίνονται έκτροπα και με τη μαμά σε άλλο δωμάτιο. Πόσο μάλλον να τα αφήσεις κιόλας να πας μέχρι το περίπτερο. Εξαρτάται και πόσο απαιτητικά παιδιά είναι και τα δικά σου ακούγονται μάλλον ήσυχα. Αλλά από τη στιγμή που θα δείξεις ότι δεν χρειάζεσαι τους συγγενείς, ειδικά αν φέρεις ξένη γυναίκα ενώ προσφέρονται, δύσκολα το παίρνεις πίσω.

 

Έστω κράτα μια επαφή γιατί θα χρειάζεσαι χέρια για πολύ καιρό, αν κάτι έκτακτο συμβεί στη γυναίκα, να πηγαίνεις 3 μικρά παιδιά σχολείο πιθανόν δύο μεγάλοι αργότερα, γενικά για μια απλή βόλτα που πιθανότατα θα βαριέται να κάνει μαζί σου η ξένη γυναίκα, τουλάχιστον η δική μου ήταν όλο αχ και βαχ, πιθανόν οικονομική στενότητα μελλοντικά και άλλα πολλά.

 

Συμφωνω, και απο προσωπικη εμπειρια τις ξενες γυναικες δεν ειναι να της εμπιστευεσαι, δεν φανταζεσαι τι μπορει να κανουν σε ενα μωρο επειδη βαρεθηκαν να το ακουνε να κλαιει.. Τουλαχιστον οι δικοι σου ξερεις οτι το υπερ αγαπανε! Απλα δεν χρειαζεται να ειναι ολοι απο πανω σου συνεχεια, ζητα βοηθεια απο οποιον πιστευεις οτι πραγματικα μπορει να στην προσφερει..

[AthinaP]

Α και αφού θα κλειστείς αρκετά στο σπίτι για τον επόμενο χρόνο, καλό είναι να διαλέξεις τη γυναίκα και με κριτήριο να ταιριάζουν τα χνώτα σας. Οι φίλες σου κατά πάσα πιθανότητα θα δουλεύουν και μπορεί να κρίνουν ότι είναι καλύτερο να απομακρυνθούν και εκείνες για ένα διάστημα. Οπότε η γυναίκα θα είναι η παρέα σου! Είναι σημαντικό να δέσετε κάπως. Για αυτό καταλαβαίνω και την όποια "αγανάκτηση" που έχεις κλειστεί, πιθανόν να είναι και ένα διάλειμμα από κάποια πρωϊνή δουλειά στην οποία θα επιστρέψεις για τα επόμενα 25 έτη και αποπάνω δεν έχεις και ευχάριστη παρέα, τουλάχιστον όχι κάποιον που σε χαλαρώνει ή τον βλέπεις κάπως ουδέτερα έστω.

 

Στη θέση σου θα το έπαιρνα αλλιώς, σκεπτόμενη πόσο αγαπάνε τα πεθερικά τα μωρά, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλα τα πράγματα έχουν και τα όριά τους. Και καλύτερα να βάζεις όρια με ωραίο τρόπο, όσο γίνεται.

 

Σε λίγο καιρό θα δεις και πόσο παίζει ρόλο αν εσύ είσαι χαλαρή στο σπίτι και χαμογελάς, στο πώς θα φέρονται τα παιδιά και πόσο χαλαρά θα είναι και εκείνα και θα στο ανταποδίδουν. Οπότε προσπάθησε όσο γίνεται να φτιάξετε καλή ατμόσφαιρα στο σπίτι και για χάρη δική σου και των παιδιών.

[kokko]

Κορίτσια καλησπέρα!!!Είμαστε αισίως 24 ημερών και έχω να δηλώσω ότι είμαι μια χαζομαμά full in love με τον γιό της!Στο προκείμενο τώρα....Τα παρατράγουδα ξεκινησαν ήδη από το μαιευτήριο που ερχόντουσαν οι δικοί μου σε κάθε επισκεπτήριο με τις ωρες και στήνανε καραούλη ποιος θα προτοπάρει το παίδί από το πιρεξάκι του αγκαλιά! Εγώ τσίτα τα νεύρα να με πιάνουν τα κλάματα και απελπισία!Αντί να είμαι μεσα στην καλή χαρά ήμουν μέσα στα νεύρα!Εκεί έκανα και την πρώτη κουβέντα με τους δικούς μου!'οτι δεν θα δεχτώ καμία παρέμβαση και πως για να ακούσω άποψη θα πρέπει να την ζητήσω πρώτα!Μέχρι εδώ καλά!Μετά γυρνάμε σπίτι!Θα είχα μια εβδομάδα με τον αντρα μου που είχε πάρει άδεια και ουδείς το σεβάστηκε!Δεν θέλαμε να τούς αποκόψουμε όλους από το να βλέπουν το παιδί τις πρώτες του μέρες αλλά όχι και κάθε μέρα και επισκέψεις!!!!Ε κάθε μέρα ερχόντουσαν επίσκεψη!!!Μετά τους είπαμε να μην ερχονται τουλάχιστον όλοι μαζί να γεμίζει ο χώρος με τόσα άτομα για να είναι ήρεμο και το μωρό, για να μην μαζεύονται και οοοολα τα μικρόβια του κόσμου μαζί!Νομίζαμε ότι μιλάμε μάλλον κινέζικα!Καλά για τον θηλασμό τι να πω...η πεθερά μου σχεδόν απαιτούσε όταν έρχονταν αυτοί να κάθομαι εκεί και να θηλάζω μπροστά τους!Από τις 24 ημέρες, τις 18 τις έχουμε φάει σε καυγάδες με τους δικούς μας γιατί τους μιλάμε και δεν καταλαβαίνουν....Μάλλον κατάλαβαν ότι το επόμενο στάδιο θα ήταν να μη ανοίγουμε πόρτες και τηλέφωνα και εν τέλει μπήκε πρόγραμμα!!!Τώρα που κάθομαι μόνη μου σπίτι έρχονται μόνο η μαμά μου και η πεθερά μου για 4-5 ώρες την ημέρα και οι καημένες δεν μπορώ να πω κάνουν όλες τις δουλειες!Γενικώς ρωτάνε για ότι και να΄κάνουν και προσπαθουν να μην παίρνουν καμία πρωτοβουλία...λέω προσπαθούν γιατι εννοείται ότι ξεφεύγουν κιόλας!Είναι όμως τρισευτυχισμένες που μπορούν να βλέπουν το παιδί, να το αλλάζουν (στην αρχή το είχα απαγορέψει και αυτο ) να το ρεύουν κτλ...Δεν με πειράζει να το μοιράζομαι γιατί είναι για λίγες ώρες και έχω αρκετό χρόνο με το μωρό μου και ένα σπίτι καθαρό και τα ρούχα πλυμένα και σιδερωμενα...όσο για τους υπόλοιπους είναι σε αναμονή γιατί προς το παρόν έχει τεθεί απαγορευτικό μέχρι να υπάρξει ύφεση στις ιώσεις και μέχρι να σαραντήσω!Εν τέλει και μετά από πολλά νεύρα, στενοχώρια και καυγάδες τα πράγματα έχουν μπεί σε μια σειρά!Είμαι πλέον ήρεμη και νιώθω ότι τα πράγματα τα έχω υπο έλεγχο!Τώρα η πεθερά μου ξεθαρρεύει εύκολα αλλά ευτυχώς ο άντρας μου την επαναφέρει στην θέση της

[xristinatab]

Κορίτσια καλησπέρα!!!Είμαστε αισίως 24 ημερών και έχω να δηλώσω ότι είμαι μια χαζομαμά full in love με τον γιό της!Στο προκείμενο τώρα....Τα παρατράγουδα ξεκινησαν ήδη από το μαιευτήριο που ερχόντουσαν οι δικοί μου σε κάθε επισκεπτήριο με τις ωρες και στήνανε καραούλη ποιος θα προτοπάρει το παίδί από το πιρεξάκι του αγκαλιά! Εγώ τσίτα τα νεύρα να με πιάνουν τα κλάματα και απελπισία!Αντί να είμαι μεσα στην καλή χαρά ήμουν μέσα στα νεύρα!Εκεί έκανα και την πρώτη κουβέντα με τους δικούς μου!'οτι δεν θα δεχτώ καμία παρέμβαση και πως για να ακούσω άποψη θα πρέπει να την ζητήσω πρώτα!Μέχρι εδώ καλά!Μετά γυρνάμε σπίτι!Θα είχα μια εβδομάδα με τον αντρα μου που είχε πάρει άδεια και ουδείς το σεβάστηκε!Δεν θέλαμε να τούς αποκόψουμε όλους από το να βλέπουν το παιδί τις πρώτες του μέρες αλλά όχι και κάθε μέρα και επισκέψεις!!!!Ε κάθε μέρα ερχόντουσαν επίσκεψη!!!Μετά τους είπαμε να μην ερχονται τουλάχιστον όλοι μαζί να γεμίζει ο χώρος με τόσα άτομα για να είναι ήρεμο και το μωρό, για να μην μαζεύονται και οοοολα τα μικρόβια του κόσμου μαζί!Νομίζαμε ότι μιλάμε μάλλον κινέζικα!Καλά για τον θηλασμό τι να πω...η πεθερά μου σχεδόν απαιτούσε όταν έρχονταν αυτοί να κάθομαι εκεί και να θηλάζω μπροστά τους!Από τις 24 ημέρες, τις 18 τις έχουμε φάει σε καυγάδες με τους δικούς μας γιατί τους μιλάμε και δεν καταλαβαίνουν....Μάλλον κατάλαβαν ότι το επόμενο στάδιο θα ήταν να μη ανοίγουμε πόρτες και τηλέφωνα και εν τέλει μπήκε πρόγραμμα!!!Τώρα που κάθομαι μόνη μου σπίτι έρχονται μόνο η μαμά μου και η πεθερά μου για 4-5 ώρες την ημέρα και οι καημένες δεν μπορώ να πω κάνουν όλες τις δουλειες!Γενικώς ρωτάνε για ότι και να΄κάνουν και προσπαθουν να μην παίρνουν καμία πρωτοβουλία...λέω προσπαθούν γιατι εννοείται ότι ξεφεύγουν κιόλας!Είναι όμως τρισευτυχισμένες που μπορούν να βλέπουν το παιδί, να το αλλάζουν (στην αρχή το είχα απαγορέψει και αυτο ) να το ρεύουν κτλ...Δεν με πειράζει να το μοιράζομαι γιατί είναι για λίγες ώρες και έχω αρκετό χρόνο με το μωρό μου και ένα σπίτι καθαρό και τα ρούχα πλυμένα και σιδερωμενα...όσο για τους υπόλοιπους είναι σε αναμονή γιατί προς το παρόν έχει τεθεί απαγορευτικό μέχρι να υπάρξει ύφεση στις ιώσεις και μέχρι να σαραντήσω!Εν τέλει και μετά από πολλά νεύρα, στενοχώρια και καυγάδες τα πράγματα έχουν μπεί σε μια σειρά!Είμαι πλέον ήρεμη και νιώθω ότι τα πράγματα τα έχω υπο έλεγχο!Τώρα η πεθερά μου ξεθαρρεύει εύκολα αλλά ευτυχώς ο άντρας μου την επαναφέρει στην θέση της

Να σου ζήσει ο μπεμπάκος!!!!!!Είδες???? όλα είναι υπό έλεγχο μετά κόπων κ βασάνων βέβαια και μπορείς και χαίρεσαι το μωράκι σου χωρίς άγχος που είναι πολύ σημαντικό!!!!!!

Τις καλύτερες ευχές μου!!!!!

[ziapan]

Τέλος καλά όλα καλά,αλλά 18μέρες με τόσο κόσμο και νεύρα. . . Εύκολα που κόβεται το γάλα αν θες να θηλάσεις αποκλειστικά.

Δεν ξέρω ακόμα τι με περιμένει-θα σας ενημερώσω σε κανα μήνα!!!

[xristinatab]

Τέλος καλά όλα καλά,αλλά 18μέρες με τόσο κόσμο και νεύρα. . . Εύκολα που κόβεται το γάλα αν θες να θηλάσεις αποκλειστικά.

Δεν ξέρω ακόμα τι με περιμένει-θα σας ενημερώσω σε κανα μήνα!!!

Πές το ψέμματα!!!!Αν είναι να έχει την πεθερά της η οποία απαιτεί όταν θηλάζει να κάθεται μπάστακας.....βράστα!!!!!Εμένα αν το έκανε αυτό η πεθερά μου θα την πιτσιλούσα γάλα μες στη μούρη της

[kokko]

Πές το ψέμματα!!!!Αν είναι να έχει την πεθερά της η οποία απαιτεί όταν θηλάζει να κάθεται μπάστακας.....βράστα!!!!!Εμένα αν το έκανε αυτό η πεθερά μου θα την πιτσιλούσα γάλα μες στη μούρη της

 

Χαχαχα μην μου βαζεις ιδεες και την εχω μπροστα μου τωρα

[ziapan]

Πές το ψέμματα!!!!Αν είναι να έχει την πεθερά της η οποία απαιτεί όταν θηλάζει να κάθεται μπάστακας.....βράστα!!!!!Εμένα αν το έκανε αυτό η πεθερά μου θα την πιτσιλούσα γάλα μες στη μούρη της

 

Χαχαχαχαχα θα την έχω υπ'όψιν μου αυτή την αντίδραση!

[Cristy]

Καλησπέρα!

 

Πο πο!καλά κουράγια!βέβαια καλή είναι η βοήθεια,αλλά από την άλλη,όλοι μέσα στο ίδιο σπίτι;πλησιάζει η ώρα μου και με πιάνει αμόκ!εγώ είπα στον άντρα μου πάντως,να τους πει με τρόπο να μείνουν σε ξενοδοχείο όταν θα έρθουν!

Δεν ξέρω αν είμαι παράνοική,αλλά θέλω να γυρίσουμε από το μαιευτήριο στο σπιτάκι μας και να είμαστε εμείς και το μωρό μας!κανείς άλλος-είμαι υπερβολική;;;;

 

Σε ξενοδοχείο ε?

Εγώ δεν είμαι τόσο τολμηρή.

Βέβαια παράλληλα φτιάχνουν ένα σπίτι που έχουν εδώ στην Αθήνα με σκοπό σιγά σιγά να πηγαίνουν εκεί κ να μην είναι όλη την ώρα μέσα στα πόδια μας (θεωρητικά πάντα).

Επιπλέον, μόλις γεννήσω τα δίδυμα, μετά από 2 εβδομάδες περίπου ο σύζυγος φεύγει εξωτερικό (μετανάστευση λόγω δουλειάς) κ θα είμαι μόνη με 3 παιδιά.

Δε νομίζω πως υπάρχει σωτηρία για μένα...

 

Καλησπέρα κι από εμένα. Πριν 3 μήνες γέννησα κι εγώ τα 3 αγοράκια μου και όπως καταλαβαίνετε -

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα!

 

Φουκαριάρα κι εσύ!

Να σου ζήσουν τα τριδυμάκια κ κουράγιο. Υπομονή να πάρεις λίγο τα πάνω σου κ μετά βήμα βήμα θα παίρνεις πίσω τη "μητρότητα". Τι να πω... ανάγκη τους έχουμε, δυστυχώς.

 

Κορίτσια καλησπέρα!!!Είμαστε αισίως 24 ημερών και έχω να δηλώσω ότι είμαι μια χαζομαμά full in love με τον γιό της!Στο προκείμενο τώρα....Τα παρατράγουδα ξεκινησαν ήδη από το μαιευτήριο που ερχόντουσαν οι δικοί μου σε κάθε επισκεπτήριο με τις ωρες και στήνανε καραούλη ποιος θα προτοπάρει το παίδί από το πιρεξάκι του αγκαλιά! Εγώ τσίτα τα νεύρα να με πιάνουν τα κλάματα και απελπισία!Αντί να είμαι μεσα στην καλή χαρά ήμουν μέσα στα νεύρα!Εκεί έκανα και την πρώτη κουβέντα με τους δικούς μου!'οτι δεν θα δεχτώ καμία παρέμβαση και πως για να ακούσω άποψη θα πρέπει να την ζητήσω πρώτα!Μέχρι εδώ καλά!Μετά γυρνάμε σπίτι!Θα είχα μια εβδομάδα με τον αντρα μου που είχε πάρει άδεια και ουδείς το σεβάστηκε!Δεν θέλαμε να τούς αποκόψουμε όλους από το να βλέπουν το παιδί τις πρώτες του μέρες αλλά όχι και κάθε μέρα και επισκέψεις!!!!Ε κάθε μέρα ερχόντουσαν επίσκεψη!!!Μετά τους είπαμε να μην ερχονται τουλάχιστον όλοι μαζί να γεμίζει ο χώρος με τόσα άτομα για να είναι ήρεμο και το μωρό, για να μην μαζεύονται και οοοολα τα μικρόβια του κόσμου μαζί!Νομίζαμε ότι μιλάμε μάλλον κινέζικα!Καλά για τον θηλασμό τι να πω...η πεθερά μου σχεδόν απαιτούσε όταν έρχονταν αυτοί να κάθομαι εκεί και να θηλάζω μπροστά τους!Από τις 24 ημέρες, τις 18 τις έχουμε φάει σε καυγάδες με τους δικούς μας γιατί τους μιλάμε και δεν καταλαβαίνουν....Μάλλον κατάλαβαν ότι το επόμενο στάδιο θα ήταν να μη ανοίγουμε πόρτες και τηλέφωνα και εν τέλει μπήκε πρόγραμμα!!!Τώρα που κάθομαι μόνη μου σπίτι έρχονται μόνο η μαμά μου και η πεθερά μου για 4-5 ώρες την ημέρα και οι καημένες δεν μπορώ να πω κάνουν όλες τις δουλειες!Γενικώς ρωτάνε για ότι και να΄κάνουν και προσπαθουν να μην παίρνουν καμία πρωτοβουλία...λέω προσπαθούν γιατι εννοείται ότι ξεφεύγουν κιόλας!Είναι όμως τρισευτυχισμένες που μπορούν να βλέπουν το παιδί, να το αλλάζουν (στην αρχή το είχα απαγορέψει και αυτο ) να το ρεύουν κτλ...Δεν με πειράζει να το μοιράζομαι γιατί είναι για λίγες ώρες και έχω αρκετό χρόνο με το μωρό μου και ένα σπίτι καθαρό και τα ρούχα πλυμένα και σιδερωμενα...όσο για τους υπόλοιπους είναι σε αναμονή γιατί προς το παρόν έχει τεθεί απαγορευτικό μέχρι να υπάρξει ύφεση στις ιώσεις και μέχρι να σαραντήσω!Εν τέλει και μετά από πολλά νεύρα, στενοχώρια και καυγάδες τα πράγματα έχουν μπεί σε μια σειρά!Είμαι πλέον ήρεμη και νιώθω ότι τα πράγματα τα έχω υπο έλεγχο!Τώρα η πεθερά μου ξεθαρρεύει εύκολα αλλά ευτυχώς ο άντρας μου την επαναφέρει στην θέση της

 

 

Να σου ζήσει το μπεμπέ!!!

Μια χαρά βλέπω τα κατάφερες με τους ετοιμοπόλεμους!

Συγχαρητήρια!!!

Μακάρι κι εγώ να τα καταφέρω έτσι κι ας μου πάρει 18 μέρες ή κ λίγο παραπάνω!!!

[ziapan]

Cristy δεν έχω το θάρρος να τους το ζητήσω εγω.ο άντρας μου θα αναλάβει και ο θεός βοηθός. Αλλιώς θα τους έχω μέσα στα πόδια μου και σαν τα ποντίκια στιβαγμένα Στο μικρό μας σπιτακι.η ξυνηλα θα είναι μόνιμα αποτυπωμένη στα μούτρα μου από τα νεύρα,κι αν διανοηθουν να μου ζητήσουν και τίποτα θα γίνω τουρμπο.είναι και απαιτητικοί λόγω ηλικίας.

[xristinatab]

Cristy δεν έχω το θάρρος να τους το ζητήσω εγω.ο άντρας μου θα αναλάβει και ο θεός βοηθός. Αλλιώς θα τους έχω μέσα στα πόδια μου και σαν τα ποντίκια στιβαγμένα Στο μικρό μας σπιτακι.η ξυνηλα θα είναι μόνιμα αποτυπωμένη στα μούτρα μου από τα νεύρα,κι αν διανοηθουν να μου ζητήσουν και τίποτα θα γίνω τουρμπο.είναι και απαιτητικοί λόγω ηλικίας.

Επειδή όχι μόνο τα μικρά παιδιά,αλλά κ οι ηλικιωμένοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στις ιώσεις,καλό θα ήταν να αποφύγετε την επαφή μαζί τους πόσο μάλλον να μείνουν κ στο σπίτι σας.Και αν θέλουν τόσο πολύ να έρθουν να δούν το μωρό ας έρθουν στο μαιευτήριο με μάσκα,ας μένουν σπίτι σου όσες μέρες θα νοσηλεύεσαι και όταν γυρίσεις πάνε σε ξενοδοχείο αλλά το σπίτι να μη μείνει αχούρι ε???.Αν στραβώσουν τι να πώ........

[User1984]

αααχ... ''οταν ο θεος αρχισε να γραφει για τη νυφη και την πεθερα,τελειωσε το μελανι!!!''

εγω κοριτσια ειμαι 5 μηνων κοντευω στον 6ο,γενναω σεπτεμβριο με πιθανοτητα ο αντρας μου να φυγει ταξιδι(ναυτικος) και ηδη τα πεθερικα μου προγραμματισαν να ερθουν αθηνα (μενουν μονιμα γερμανια),αγνωστο ποσο θα κατσουν. η μητερα μου ειναι ενας πολυ ταλαιπωρημενος ανθρωπος που προσεχει τον μπαμπα μου λογω ασθενειας,οποτε καταλαβαινετε οτι δεν εχω πολλες επιλογες για βοηθεια.

διαβαζω τις απαντησεις σας και ηδη νιωθω οτι πλησιαζει ο καιρος που θα περασω κι εγω τα ιδια ισως κ χειροτερα. ειμαι νευρικος χαρακτηρας και πιστευω πως λιγοι θα γλυτωσουν απτον οχετο μου.σκεφτομαι ομως εαν θα εχω το κουραγιο να σταθω απεναντι σε οσους θελησουν να μπαστακωθουν ειτε στο θηλασμο ειτε γενικοτερα στο σπιτι για παρεα.σκοπευω να γεννησω με καισαρικη και εν ολιγοις θα ειμαι δυσκινητη,με πονους και αφορητη κουραση. μενουμε σε σπιτι που εχει πολυ θορυβο λογω δρομου και δε ξερω κατα ποσο θα μπορω να ελεγξω το μωρο στο αιφνιδιο κλαμα,ειτε μες στη νυχτα ειτε την ημερα.αυτο με πανικοβαλλει!

οποτε δε θα ελεγα οτι μπορω να τα βγαλω περα μονη μου. αγχωνομαι απο τωρα και ορισμενες φορες σκεφτομαι αν οντως θα γινω καλη μητερα,μηπως δεν επρεπε να κανω ποτε παιδι..μηπως δεν ειμαι ετοιμη.. σκεφτομαι το ποσο ευαισθητη ημουν παντα με τον υπνο,τι εχω να τραβηξω απο δω κ στο εξης,ειδικα αν θηλασω,ποσες ωρες ατελειωτες θα χρειαζεται το μωρο για να χορτασει.. θα ξεχασω πως ειναι μια καφετερια,θα αποκοπω απο φιλους? γενικα ολες αυτες οι αλλαγες με πανικοβαλλουν και ερχεται μετα το σοι να σου πει ''εμεις πώς τα καταφεραμε μονοι μας?''..

[elenip]

αααχ... ''οταν ο θεος αρχισε να γραφει για τη νυφη και την πεθερα,τελειωσε το μελανι!!!''

εγω κοριτσια ειμαι 5 μηνων κοντευω στον 6ο,γενναω σεπτεμβριο με πιθανοτητα ο αντρας μου να φυγει ταξιδι(ναυτικος) και ηδη τα πεθερικα μου προγραμματισαν να ερθουν αθηνα (μενουν μονιμα γερμανια),αγνωστο ποσο θα κατσουν. η μητερα μου ειναι ενας πολυ ταλαιπωρημενος ανθρωπος που προσεχει τον μπαμπα μου λογω ασθενειας,οποτε καταλαβαινετε οτι δεν εχω πολλες επιλογες για βοηθεια.

διαβαζω τις απαντησεις σας και ηδη νιωθω οτι πλησιαζει ο καιρος που θα περασω κι εγω τα ιδια ισως κ χειροτερα. ειμαι νευρικος χαρακτηρας και πιστευω πως λιγοι θα γλυτωσουν απτον οχετο μου.σκεφτομαι ομως εαν θα εχω το κουραγιο να σταθω απεναντι σε οσους θελησουν να μπαστακωθουν ειτε στο θηλασμο ειτε γενικοτερα στο σπιτι για παρεα.σκοπευω να γεννησω με καισαρικη και εν ολιγοις θα ειμαι δυσκινητη,με πονους και αφορητη κουραση. μενουμε σε σπιτι που εχει πολυ θορυβο λογω δρομου και δε ξερω κατα ποσο θα μπορω να ελεγξω το μωρο στο αιφνιδιο κλαμα,ειτε μες στη νυχτα ειτε την ημερα.αυτο με πανικοβαλλει!

οποτε δε θα ελεγα οτι μπορω να τα βγαλω περα μονη μου. αγχωνομαι απο τωρα και ορισμενες φορες σκεφτομαι αν οντως θα γινω καλη μητερα,μηπως δεν επρεπε να κανω ποτε παιδι..μηπως δεν ειμαι ετοιμη.. σκεφτομαι το ποσο ευαισθητη ημουν παντα με τον υπνο,τι εχω να τραβηξω απο δω κ στο εξης,ειδικα αν θηλασω,ποσες ωρες ατελειωτες θα χρειαζεται το μωρο για να χορτασει.. θα ξεχασω πως ειναι μια καφετερια,θα αποκοπω απο φιλους? γενικα ολες αυτες οι αλλαγες με πανικοβαλλουν και ερχεται μετα το σοι να σου πει ''εμεις πώς τα καταφεραμε μονοι μας?''..

 

Με το καλό να έρθει το μωράκι σου!! κατ' αρχας να πω σε μερικές κοπέλες ότι στην ζωή δεν είμαστε τελείως αυτόνομα όντα και μόνοι μας έτσι ώστε σε τέτοιες στιγμές χαράς της έλευσης μίας καινούργιας ζωής στο κόσμο να είμαστε μέσα στην γκρινια λες και δεν έχουν άλλοι δικαίωμα στην χαρά παρά μόνο εμείς! δεν το λέω για σένα, γενικά μιλάω, που αρχίζει η γκρινια ότι μας κατσικωνονται δικοί μας άνθρωποι, που όντας και μεγάλης ηλικίας έχουν την δική τους χαρά και θέλουν να βοηθήσουν, που sorry κιόλας που δεν έχουν το πρωτόκολλο στα χέρια τους για να ξέρουν πως να φερθούν οι ανθρωποι.... αυτοί οι άνθρωποι βέβαια που "κατσικώνονται" και μας κάνουν την ζωή "δύσκολη" είναι αυτοί που κρατάνε τα παιδιά για να πάνε μετά οι τέλειες μαμάδες για καφέ / κομμωτήριο / βόλτες / γάμους πανηγύρια κλπ.... επί του θέματός σου, είναι ανάλογα πως θα το χειριστείς.. εάν είσαι δύσκολη στον ύπνο κοιμήσου τώρα που μπορείς.... ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος, πολύ περισσότερο από ότι μπορείς να φανταστείς.... για αυτό το λόγο αντί να πανικοβάλλεσαι και να χάσεις την μπάλα θα πρέπει να ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΣ... δηλ. ενημερώσου για τον θηλασμό για να μην τα βρεις δύσκολα, προετοιμάσου ψυχολογικά ότι θα έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε βοηθήσουν (όχι να στην πουν ή να σου κάνουν υποδείξεις), βρες παιδίατρο τον οποίο να εμπιστεύεσαι για κάθε τι που μπορεί να προκύψει, εφόσον και ο άντρας σου θα λείπει, οπότε θα πρέπει να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις για το παιδί.... ειλικρινα ΜΗΝ ΛΑΒΕΙΣ ΥΠΟΨΗ ΣΟΥ ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ότι δικό σου είναι το παιδί, μην ακούς την πεθερά που θα σου λέει το δικό της, γενικά ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ από τώρα.... είσαι τυχερή που θα φέρεις στον κόσμο ένα παιδάκι, είσαι τυχερή που θα έρθουν από το εξωτερικό δικοί σου άνθρωποι να σε στηρίξουν και να σε βοηθήσουν στα πρακτικά (εννοείται ότι θα πουν και την βλακεία τους και εγώ άσχετη ήμουν από μωρά, ο καθένας ότι νομίζει θα το πει)... εσύ να προετοιμάζεσαι και για τα πρακτικά θέματα του μωρού.... τώρα για τις άλλες σου ανησυχίες ένα πράγμα θα σου πω... όταν αποφασίζουμε να κάνουμε παιδί, θεωρώ πως έχουμε αποφασίσει ότι αλλάζουμε και ζωή... η ζωή μετά το παιδί είναι διαφορετική... για άλλους καλύτερη για άλλους δυστυχώς χειρότερη (εδώ θλίβομαι για τα παιδιά όχι για τους ίδιους).... εάν πας με αρνητική ψυχολογία τότε ναι είναι μανίκι... εάν όμως είσαι συνειδητοποιημένος στο τι κάνεις τότε αλλάζει μαγικά η ζωή σου!! σου εύχομαι τα καλύτερα για εσένα και το παιδάκι σου!!!

[αγοροmummy!]

αααχ... ''οταν ο θεος αρχισε να γραφει για τη νυφη και την πεθερα,τελειωσε το μελανι!!!''

εγω κοριτσια ειμαι 5 μηνων κοντευω στον 6ο,γενναω σεπτεμβριο με πιθανοτητα ο αντρας μου να φυγει ταξιδι(ναυτικος) και ηδη τα πεθερικα μου προγραμματισαν να ερθουν αθηνα (μενουν μονιμα γερμανια),αγνωστο ποσο θα κατσουν. η μητερα μου ειναι ενας πολυ ταλαιπωρημενος ανθρωπος που προσεχει τον μπαμπα μου λογω ασθενειας,οποτε καταλαβαινετε οτι δεν εχω πολλες επιλογες για βοηθεια.

διαβαζω τις απαντησεις σας και ηδη νιωθω οτι πλησιαζει ο καιρος που θα περασω κι εγω τα ιδια ισως κ χειροτερα. ειμαι νευρικος χαρακτηρας και πιστευω πως λιγοι θα γλυτωσουν απτον οχετο μου.σκεφτομαι ομως εαν θα εχω το κουραγιο να σταθω απεναντι σε οσους θελησουν να μπαστακωθουν ειτε στο θηλασμο ειτε γενικοτερα στο σπιτι για παρεα.σκοπευω να γεννησω με καισαρικη και εν ολιγοις θα ειμαι δυσκινητη,με πονους και αφορητη κουραση. μενουμε σε σπιτι που εχει πολυ θορυβο λογω δρομου και δε ξερω κατα ποσο θα μπορω να ελεγξω το μωρο στο αιφνιδιο κλαμα,ειτε μες στη νυχτα ειτε την ημερα.αυτο με πανικοβαλλει!

οποτε δε θα ελεγα οτι μπορω να τα βγαλω περα μονη μου. αγχωνομαι απο τωρα και ορισμενες φορες σκεφτομαι αν οντως θα γινω καλη μητερα,μηπως δεν επρεπε να κανω ποτε παιδι..μηπως δεν ειμαι ετοιμη.. σκεφτομαι το ποσο ευαισθητη ημουν παντα με τον υπνο,τι εχω να τραβηξω απο δω κ στο εξης,ειδικα αν θηλασω,ποσες ωρες ατελειωτες θα χρειαζεται το μωρο για να χορτασει.. θα ξεχασω πως ειναι μια καφετερια,θα αποκοπω απο φιλους? γενικα ολες αυτες οι αλλαγες με πανικοβαλλουν και ερχεται μετα το σοι να σου πει ''εμεις πώς τα καταφεραμε μονοι μας?''..

με το καλό το μπεμπέ σου!! καταρχήν χαλάρωσε!! με το να αγχώνεσαι κάνεις κακό στο νινάκι πρώτα απ'όλα! Πάρτα με τη σειρά... Όπως είπε η elenip ενημερώσου για τον θηλασμό όσο περισσότερο μπορείς. Κοιμήσου όσο μπορείς και όταν με το καλό έρθει το μωρό όταν κοιμάται εκείνο να κοιμάσαι κι εσύ, νόμος!! Τον πρώτο καιρό θα είναι δύσκολα αλλά κανείς μας δε γεννήθηκε γονιός! Δεν πρόκειται να ξεχάσεις τις καφετέριες, απλά θα ξεχάσεις τις καφετέριες καπνιζόντων! Εμείς από 40 ημερών πάμε ΠΑΝΤΟΥ! Αν θηλάσεις όπου και αν είσαι θα θηλάσεις και αν δεν αισθάνεσαι άνετα θα πηγαίνεις σε μια γωνία να βρίσκεις τραπέζι και θα έχεις και ένα σεντονάκι να καλύπτεις. Αν πάλι θα πίνει ξένο υπάρχουν τα σωτήρια θερμό όπου θα έχεις νερό και θα έχεις έτοιμη τη σκόνη μέσα στο αποστειρωμένο μπιμπερό και θα το ταίζεις όπου κι αν είστε! Όσον αφορά το κλάμα του μωρού εύχομαι αν είσαι τυχερή και να μην ταλαιπωρηθείς! Με τους θορύβους είναι πολύ πιθανό να μην επηρεάζεται γιατί αν μάθει έτσι εξαρχής θα συνηθίσει. Πολύ σημαντικό είναι με το που θα επιστρέψεις σπίτι θα καλέσεις παιδίατρο καταρχήν για να δει το μωρό,(θα στο πουν και από το μαιευτήριο) και ειλικρινά θα είναι πολύ σημαντικό να είναι μπροστά και τα πεθερικά ή όποιος θα σε βοηθά! Θα ζητήσεις από τον παιδίατρο να σου δείξει πως να πλύνεις και πως να φροντίσεις γενικότερα το μωρό, θα έχεις γράψει όλες τις απορίες σου να θέσεις, και να ακούν και τα πεθερικά ώστε να μη το παίζουν πιο ειδικοί (όλες το περάσαμε,μετά θα μπορείς να λες στην επίμονη πεθερά ή μαμά ότι αυτό που θα σε πρήξουν να κάνεις δεν είναι οδηγία γιατρού) Μη τους αποπαίρνεις και πολύ,έχουν κι αυτοί τη χαρά τους αλλά ξέρω πόσο ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ είναι να σου λένε "εγώ έτσι έκανα δεν πάθατε τίποτα"! Λέγε ναι ναι και μην πιάνεις πολύ κουβέντα. Εγώ τη δεύτερη μέρα που γέννησα είχα πολύ κλάμα και με πέτυχε ο γιατρός στα χάλια μου (δε μου είχε κάνει κάποιος κάτι απλά σκεφτόμουν ότι όλα είναι βουνό)και έπιασε ο γιατρός τη μάνα μου και της είπε να με στηρίξουν και να με αφήσουν να κλαίω όποτε θέλω χωρίς να με κρίνουν και να εκφράζομαι όπως θέλω με το μωρό μου. Αν έχεις το θάρρος εξήγησε από τώρα στο υποστηρικτικό σου περιβάλλον ότι νιώθεις ότι ίσως δυσκολευτείς κ θα ήθελες να σου σταθούν και να μη σε πιέζουν για διάφορα, είναι ειλικρινές και αναγκαίο,σκέψου το μπεμπέ σου και μη ντραπείς να το κάνεις,καλύτερα να εξηγηθείς από τώρα και όποιος θέλει και μπορεί να σε στηρίξει με τους δικούς σου κανόνες έχει καλώς! Απλά προσπάθησε κι εσύ να μην το παρακάνεις, ξέρω θα είναι δύσκολο να ελέγξεις τα νεύρα σου αλλά δε μπορούμε να τους έχουμε όλους στα μέτρα μας, άνθρωποι είναι που μας αγαπούν και θέλουν να βοηθήσουν. Θα δεις μετά από λίγους μήνες ότι δεν είναι τίποτα!!! Να σκέφτεσαι μόνο όμορφα πράγματα, εμένα μου είχε πει ο γιατρός ότι αν είμαι χαλαρή και σκέφτομαι όμορφα πράγματα όλο αυτό θα μεταδοθεί στο μωρό και ούτε κολικούς θα περάσει ούτε τίποτα (οι κολικοί οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην ψυχολογική κατάσταση του μωρού) Πόσο δίκιο είχε! Ήμουν συνεχώς χαρούμενη και σκεφτόμουν ότι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είμαι που γίνεται μαμά και όλα πήγαν τέλεια. Συγγνώμη για το κατεβατό απλά σε ένιωσα τόσο πολύ, το ψιλοπέρασα κι εγώ και σου λέω ό,τι μπορώ για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα! φιλάκια στην κοιλίτσα σου!

[User1984]

σευχαριστω για τα καλα σου λογια,ξερω οτι ειναι δυσκολα και εννοειται οτι η αποφαση που πηρα ειναι να φερω στο κοσμο κ να μεγαλωσω ενα αξιοπρεπες πλασμα.απλως νιωθω οτι δε μπορω να τα καταφερω.ισως επειδη ειμαι πρωταρα,επειδη ακουω και βλεπω διαφορα γυρω μου.πολλες μαμαδες τα βρηκαν ευκολα και αλλες τα βρηκαν πολυ δυσκολα.ειναι οι εποχες τετοιες που εν μεσω κρισης αναρωτιεσαι τι μπορεις να προσφερεις στο παιδι σου,οταν εσυ ο ιδιος με δυσκολια τα βγαζεις περα σε ολους τους τομεις. η βοηθεια θα ερθει αλλα δε θα μεινει για παντα. και βλεποντας τις δυσκολιες που εχω ηδη ως εγκυος,πανικοβαλλομαι ακομα περισσοτερο.απτη μια σκεφτομαι τον συνωστισμο μετα τη γεννα,αλλα απτην αλλη συνειδητοποιω οτι στην παρουσα φαση,δεν εχω κανεναν.ακομα και ο αντρας μου λειπει συνεχως σε ταξιδια.

πραγματικα θαυμαζω τις μαμαδες που καταφερνουν και τα βγαζουν περα με 2 και 3 παιδια ή αυτες που εργαζονται παραλληλα,ή οσες δεν εχουν συζυγο να τις στηριζει,κ τοσες αλλες περιπτωσεις!

[User1984]

mummy τωρα ειδα το μηνυμα σου και ειλικρινα μου εδωσες πολυ κουραγιο! καταρχας ειχα ακουσει απο αλλους φιλους γονεις για προγραμμα υπνου αυστηρο,για πειθαρχια στο κλαμα και την πιπιλα,ακομα και στην αγκαλια! οπως ειπες ισως ειμαι τυχερη στο θεμα υπνου κ γενικοτερα του ξεσηκωματος.αλλα απο οσο καταλαβαινω,αν μαθεις το μωρο με συγκεκριμενο προγραμμα να τρωει,να κοιμαται κτλ,δεν θα εχουμε ατυχεις στιγμες και αιφνιδια ξεσπασματα. αν μπορουσα να το αποφυγω αυτο,θα ημουν τρισευτυχισμενη. η αληθεια ειναι οτι εχω παιδικο τραυμα απο μικρη με κλαματα μωρου,απτην ξαδελφουλα μου,οταν η θεια μου ηταν στην ιδια φαση με μενα,με αντρα ναυτικο και δεν ειχε ουσιαστικη βοηθεια κ της εκανα παρεα.οταν γεννησε πια,εμεινα μαζι της για καμποσες μερες.σε μικρο σπιτι,στο ιδιο δωματιο all together (ημουν 12 ετων) και ολο εκλαιγε εκλαιγε εκλαιγε το μωρο.και δεν αντεχα να το ακουω!και να επρεπε να ξυπνησω πρωι για το σχολειο και να ειμαι χειροτερα απτη μαμα του! αυτο δε θελω να το ξαναζησω.εχει αποτυπωθει με πυρακτωμενο σιδερο στη μνημη μου χαχα! ειμαι τραγικη το ξερω,αλλα επειδη ειμαι και νευρικη,δε θελω να αποτρελαθω αν μου τυχει τετοια υπερβολικη φαση με το παιδι μου. ειλικρινα δε ξερω πως θα αντιδρασω...

οσο για το θηλασμο,ο αντρας μου και οι δικοι μου με πιεζουν να θηλασω παραυτα,για λογους οικονομιας στο γαλα σκονη.το προβλημα ειναι οτι μολις εμεινα εγκυος εκανα υπερηχο στηθους προληπτικα και βρεθηκαν αρκετες κυστες στο αριστερο μαστο,οι οποιες πρεπει να αφαιρεθουν μετα την εγκυμοσυνη και η αληθεια ειναι οτι δε ξερουμε πώς θα εξελιχθουν,αν ειναι κατι σοβαρο ή οχι.οποτε ο θηλασμος ειναι μια πιθανοτητα,οχι κατι σιγουρο..