Αν ήταν το δικό σας παιδί τι θα κάνατε;

[katerinak]

Πίστη μέχρι αηδάις στην εφαρμογή νόμων;;;;;;;;;;;;;

 

ΟΚ! Τουλάχιστον εγώ ως νηπιαγωγός έχω καθαρή τη συνείδηση μου και δεν μπορεί κανείς να μου πει τίποτα! Επίσης, θα μπορώ να εγγράψω και το παιδί που πιθανότατα να έρθει στη μέση της χρονιάς με μετεγγραφή και δεν θα το στείλω σε άλλο σχολέιο από εκεί που ανήκει.

 

Ελπίζω πραγματικά να επιδείξεις την ίδια "λογική" αν θα σου πουν ότι το δικό σου παιδί πρέπει να αλλάξει σχολείο γιατί το τμήμα έχει γεμίσει και ας μην ανήκουν τα υπόλοιπα παιδιά σε αυτό τοσχολείο, αλλά βόλευε τους γονείς τους.......

 

Όσο για την περίπτωση που λες, εκεί δεν γίνεται παράκαμψη του νόμου. Εκεί η δυσκολία είναι αντικειμενική (δεν υπάρχει θέση, έχουν συμπληρωθεί τα τμήματα). Το σχολείο τι να κάνει δηλαδή; Να βάλει θρανία (αν υπάρχουν) στην αυλή; Να βάλει 40 παιδιά στο κάθε τμήμα;

Ο γονιός σε αυτή την περίπτωση έχονατς έννομο συμφέρον μπορεί να ζητήσει εγγράφως (πάντα) από την α/βάθμια να γίνει έλεγχος των διακιολογητικών των παιδιών. Έτσι η οποιαδήποτε παρατυπία θα βγει στη φόρα.

 

 

αστο...δεν βγαζει πουθενα!το να τηρεις το νομο πειραζει το να μην τηρεις το νομο πειραζει..αναλογα με τη βολεψη μας διαλεγουμε!

[mmdad]

Εγω με βαση αυτα που διαβασα θα αλλαζα το παιδι μου σχολειο, εφοσον εκρινα οτι στο συγκεκριμενο κινδυνευει.

[melina_g]

Εγώ πιστεύω πως σε τέτοιες περιπτώσεις ο κάθε γονιός πρέπει να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες στο δικό του παιδί. Αν δεν μπορεί μόνος του με τη βοήθεια ενός ειδικού. Αυτό που είπατε μία συνέλευση γονέων με τη δασκάλα και την ειδική δασκάλα που γνωρίζει το παιδί ίσως και με έναν παιδοψυχολόγο για να μιλήσει στους γονείς για τα δικά τους παιδιά και πως να τα κατευθύνουν ωστε ούτε να απομονωθεί το παιδάκι, ούτε να κινδυνεύουν σωματικά ή ψυχολογικά τα υπόλοιπα, είναι μια καλή αρχή.

Απο εκεί και πέρα... Υπάρχει και άλλη λύση, με την οποία δεν συμφωνώ καθόλου, την εφάρμοσαν στο σχολείο της ανηψιάς μου οι γονείς, που υπήρχε το ίδιο πρόβλημα. Σε συνέλευση που έγινε, άτυπα και χωρίς του γονείς του συγκεκριμένου παιδιού, κανόνισαν όλοι οι υπόλοιποι γονείς και άσκησαν μεγάλη και πολύ ψυχοφθόρα πίεση στους γονείς του παιδιού που είχε το πρόβλημα. Καθημερινά τηλεφωνήματα με παράπονα, μέχρι και κάτω απο το σπίτι τους είχαν πάει και έκαναν φασαρία. Αναγκάστηκαν οι άνθρωποι και το πήραν το παιδάκι και το πήγαν σε άλλο σχολείο. Κατα τη γνώμη μου όμως πρέπει να είσαι πολύ άκαρδος για να το κάνεις αυτό. Όλοι γονείς είμαστε και δεν ξέρεις ποτέ τι σου ξημερώνει...

[kermar]

κοριτσια σορυ εαν πεταγομαι - δεν μπαινω συχνα αλλα σημερα μου αρεσει το θεματακι σας γιατι ακριβως το ιδιο εχει συμβει και σε εμας - εμεις παμε σε παιδικο σταθμο βεβαια και δυστυχως για το παιδακι που εχει το προβλημα το διωξανε.

Εγω με αυτη τη λογικη του οτι κοιταμε την παρτη μας μονο - να ειμαστε εμεις καλα και ολοι οι αλλοι ας ειναι στο περιθωριο δεν μπορω να ενταχθω.

 

και εμενα τα παιδια μου απο ενακ συγκεκριμενο παιδακι ερονταν τυπημενα και μου το ελεγαν και παντα τα συμβουλευα να μην κανουν παρεα ή να λενε οτι δεν ειναι φίλοι ή να το λενε ή μπας περιπτωση να μην παιζουν με το συγκεριμενο παιδακι.

 

οκ και αλλα παιδακια βαρανε ή και τα δικα μας δεν θεωρω οτι ειναι παντα αγια.

και φυσικα ο σταθμος τι έκανε;

μαζευα υπογραφες μαζι με αλλη μια μανα απο τους αλλους γονεις να διωξουν το παιδακι γιατι ο παιδοψυχολογος ειπε οτι εχει προβλημα για να παει σε ειδικο σχολειο

 

δυστηχως ειχε παει ο αντρας μου εκεινη τη μερα και δεν ακοσαν τον εξαψαλμο αυτες και μαλιστα θεωρησαν υποχρεωση τους να μας ενημερωσουν για ολο το οικογενειακο ιστορικο τς οικογενειας

 

Το ξερετε οτι αλλοι γονεις που το συζητησα μου ελεγαν να σηκωθει να φυγει το παιδι και δεν μας νοιαζει -εμενα με νοιαζει το δικο μου παιδι να ειναι καλα και ετσι το προστατευω;

 

ντροπη αυτο εχω να πω

αυτο το παιδι μπορει αν ηταν το δικο σου -μου μας

 

εγω το εψαξα νομικα το θεμα

και οπως λεει η εμμα που την υπερευχαριστω για τις πληροφοριες

οι γονεις μπορουν να κανουν μνηση στο δημο για την παραβιαση των προσωπικων δεδομενων και αλλων παραβασων;

 

Δεν θα σταθω στο παιδακι

δεν με αφορα -ας εχει οτι θελει - οπω και τα δικα μου μπορει αν εχουν χιλια μυρια - ποιον ενδιαφερει;

και γιατι να ερθει γιατρος να ενημερωσει;

δλδ εαν ενα παιδακι εχει διανητη θα πρεπει το σχλειο να το κανει βουκινο και κανει ημεριδα για τους γονεις εαν καποια στιμγη εχει κριση το παιδι αυτο πω θα το παρουν ψυχολογικα τα παιδια τους και τι θα πρεπει να κανουν αυτοι;

 

Μακαρι ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι καλα και σωματικα και ψυχολογικα -ολα μεσα στη ζωη ειναι

και να ειματε πανω απο ολα ανθρωποι να μπορουμε να καθοδηγουμε σωστα

[Φραουλίτσα*]

.. Υπάρχει και άλλη λύση, με την οποία δεν συμφωνώ καθόλου, την εφάρμοσαν στο σχολείο της ανηψιάς μου οι γονείς, που υπήρχε το ίδιο πρόβλημα. Σε συνέλευση που έγινε, άτυπα και χωρίς του γονείς του συγκεκριμένου παιδιού, κανόνισαν όλοι οι υπόλοιποι γονείς και άσκησαν μεγάλη και πολύ ψυχοφθόρα πίεση στους γονείς του παιδιού που είχε το πρόβλημα. Καθημερινά τηλεφωνήματα με παράπονα, μέχρι και κάτω απο το σπίτι τους είχαν πάει και έκαναν φασαρία. Αναγκάστηκαν οι άνθρωποι και το πήραν το παιδάκι και το πήγαν σε άλλο σχολείο. Κατα τη γνώμη μου όμως πρέπει να είσαι πολύ άκαρδος για να το κάνεις αυτό. Όλοι γονείς είμαστε και δεν ξέρεις ποτέ τι σου ξημερώνει...

Σε καμία περίπτωση δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν φταίει η οικογένεια ούτε και το παιδί για ότι συμβαίνει.

[Λαΐδα]

εγω θα αλλαζα σχολειο το παιδι μου! Θα προσπαθουσα τουλαχιστον....Θα εξαντλουσα πρωτα φυσικα ολους τους τροπους...συζητηση με το παιδι, συνελευσεις, συζητησεις με διευθυνση κλπ.

Αν ενιωθα ομως οτι προστατευοντας το αλλο παιδακι κανω κακο στο δικο μου, θα προσπαθουσα να το αλλαξω....

[Maya]

Στη συζήτηση αυτή διώχνουμε ένα παιδάκι που είναι επιθετικό, σε μία άλλη, αν θυμάμαι καλά, μας ενοχλούσαν τα αλλοδαπά παιδάκια, γιατί η δασκάλα ασχολούνταν μόνο αυτά και έμεναν πίσω τα δικά μας, σε μία άλλη μας ενοχλούσαν τα πιο προχωρημένα, γιατί η δασκάλα τρέχει και πάλι παραμελεί τα δικά μας.....

Halloooooooo!!!!!!!!!! Δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο! Υπάρχουν και διαφορετικοί από εμάς!

 

Γενικά μιλάω.

ΥΓ. Αυτό με την ψυχολογική πίεση με άφησε άφωνη. Τέτοια παράνοια!

[anthie g]

Αναλύθηκαν τα πάντα!!! Αν πρέπει να φύγει το παιδάκι, αν όχι, τι έχει τι δεν έχει, αν έπρεπε να πάει στο σχολείο αυτό ή όχι, τι σκεφτονται ο γονείς, αν πρέπει τα άλλα παιδιά να αλλάξουν σχολείο, πως θα ενισχύσουμε ψυχολογικά τα 7χρονα να το αντιμετωπίσουν. Τι νακάνουν οι γονείς ή τι να κάνουν τα παιδάκια μόνα τους.

 

Όλα ορθά, εγώ λυπάμαι και το παιδάκι λύπαμαι όμως και τα άλλα. Οι γονείς του σε πολύ δύσκολη θέση οι άνθρωποι φαντάζομαι, όπως όμως και οι άλλοι γονείς που σίγουρα συμπονούν αλλά βλέπουν τα παιδιά τους δαρμένα.

 

Το παιδί δεν φταίει, ούτε και τα άλλα όμως.

 

Μήπως όμως ξεχάσαμε το σημνατικότερο, το παιδάκι φοιτά σε νόμιμο ελληνκο σχολείο στο οποίο εργάζονται ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ ΜΑΣ. Κοινώς αν τα έβαζαν κάτω όλοι μαζί σε συνεργασία με την δασκάλα στήριξης (οι εκπαιδευτικοί αποκλειστικά) θα έβρισκαν την λύση και μετά θα ενημέρωναν και τους γονείς και φυσικά θα απαιτούσαν την συνεργασία τους. Ενδιαφέρονται όμως ή πέταξαν την μπάλα στην κακομοίρα την δασκάλα του (δικός της μαθητής είναι άλλωστε, ας βρεί μόνη της την λύση)? Ελεος ρε παιδιά σε κάθε σχολείο είναι τόσοι εκπαιδευτικοί μορφωμένοι καταρτισμένοι έμπειροι, θα βρούν ένε τρόπο όλοι μαζί να λύσουν το πρόβλημα. Ξέρω γω τι... περισσότερη επιτήρηση (από όλους ανά ημέρα και ώρα και σα κάθε διάλλειμμα), απασχόληση του παιδιού, προσπάθεια ενταξης του στην ομάδα. Αυτοί ξέρουν καλύτερα εμείς έιμαστε απλά γονείς, έχουμε τεράστια ευθύνη αλλά δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το ίδιο αποτελεσματικά θέματα που είναι χωράφια του δασκάλου. Ξεχάσαμε ότι οι δάσκαλοι δεν είναι μόνο για τις στρωμένες περιπτώσεις αλλά και για τις άστρωτες. Είναι εκεί για όλους τους μαθητές καλούς κακούς, έξυπνους χαζούς (αν υπάρχουν χαζά παιδιά),επιθετικούς και μη, ανάπηρους και αρτιμελείς, αλλοδαπόυς και έλληνες. Για μένα μόνο αυτοί μπορούν να δώσουν την λύση.

Αρα εγώ αυτό θα ζητούσα συνέλευση όλων των δασκάλων με σκοπό την εξεύρεση αποτελεσματικού τρόπου αντιμετώπσης του προβλήματος.

[pax]

Με απογοητευει το γεγονος οτι δεν υπαρχει μεριμνα για τα υπολοιπα παιδια. Συμφωνω στο να βοηθησουμε το παιδι να ενταχθει αλλα δεν θα πρεπει να ελενχουμε τις επιπτώσεις προς το σύνολο; Καποια συμβουλευτικη προς τους γονεις δεν χρειάζεται; Μιας και ειναι ειδικη η περιπτωση και οχι ενα απλα επιθετικο παιδι...

 

Εννοείται ότι χρειάζεται μέριμνα για τα υπόλοιπα παιδιά. Όπως και τα αδέρφια χρειάζονται στήριξη αν ένα αδερφάκι τους είναι ψυχικά ή σωματικά άρρωστο, έτσι και οι συμμαθητές τους. Δλδ. αν ένα παιδάκι έχει π.χ. προχωρημένη μορφή καρκίνου, δεν θα πρέπει να έρθει ψυχολόγος να στηρίξει και τους συμμαθητές; Δεν ξέρω τι προβλέπει ο νόμος (Εμμάκι; ), αλλά ακόμη κι αν το κράτος δεν πληρώνει παιδοψυχολόγο για τους συμμαθητές, αξίζει να αναλάβουν οι γονείς πρωτοβουλία και να μοιραστούν τα έξοδα.

[emmaki]

Εννοείται ότι χρειάζεται μέριμνα για τα υπόλοιπα παιδιά. Όπως και τα αδέρφια χρειάζονται στήριξη αν ένα αδερφάκι τους είναι ψυχικά ή σωματικά άρρωστο, έτσι και οι συμμαθητές τους. Δλδ. αν ένα παιδάκι έχει π.χ. προχωρημένη μορφή καρκίνου, δεν θα πρέπει να έρθει ψυχολόγος να στηρίξει και τους συμμαθητές; Δεν ξέρω τι προβλέπει ο νόμος (Εμμάκι; ), αλλά ακόμη κι αν το κράτος δεν πληρώνει παιδοψυχολόγο για τους συμμαθητές, αξίζει να αναλάβουν οι γονείς πρωτοβουλία και να μοιραστούν τα έξοδα.

 

Οι ψυχολόγοι των ΚΕΔΔΥ μπορούν να υποστηρίξουν τα σχολεία (είναι το Υ στην ονομασία τους). Δεν μπορούν να υποστηρίξουν συγκεκριμένο παιδί (π.χ. τον Γιώργο που τον χτυπάει ο Βασίλης) αν δεν υπάρχει πιο μπροστά έγγραφο αίτημα των γονέων του Γιώργου. Μπορούν, όμως, να πάνε στο σχολείο και να κάνουν μια δραστηριότητα/παρέμβαση ευαισθητοποίησης κατά της βίας που θα απευθύνεται σε όλα τα παιδιά.

Ομοίως, αν υπάρχει θέμα πένθους στο σχολείο, μπορούν να πάνε και να κάνουν μια παρέμβαση προς όλους σχετικά με τη διαχείρηση του πένθους.

Αυτές οι παρεμβάσεις είναι βραχύχρονες και δεν έχουν τη μορφή "θεραπείας" (κάτι σαν πυρόσβεση), δηλαδή θα πάνε μία φορά στο σχολείο για 2 ώρες και όχι καθημερινά για κάποιο διάστημα.

 

Πρακτικά, στα περισσότερα ΚΕΔΔΥ δεν προλαβαίνουν να ξυθούν. Δεν υπάρχει προσωπικό και αυτό που υπάρχει δεν προλαβαίνει να κάνει και αξιολογήσεις και να πηγαίνε σε σχολεία...... Στο δικό μας ΚΕΔΔΥ πηγαίνουμε όταν κρίνουμε ότι υπάρχει σοβαρό και επίγον πρόβλημα, αλλά μένουν πίσω οι αξιολογήσεις, και μετά έχουμε τους γονείς να μας φωνάζουν γιατί αργούμε......

 

Είναι λίγο ζόρικο από όποια πλευρά και αν το πιάσεις το θέμα.

 

Εξωτερικός ψυχολόγος απαγορεύεται ρητά να μπει στα σχολεία αν πριν δεν έχει άδεια από το υπουργείο. Άρα δεν μπορεί ο σύλλογος γονέων να πληρώσει κάποιον και να τον καλέσει να ασχοληθε'ί με τα παιδιά. Μπορεί, φυσικά, να ασχοληθεί με τους γονείς.

 

 

Άλλος φορέας που έχει άδεια και μπορεί να μπει στα σχολεία να κάνει παρέμβαση στα παιδιά είναι ο ΟΚΑΝΑ (όπου υπάρχει) αλλά και αυτοί συνήθως δεν προλαβαίνουν.....

[miriki]

Ενδεχομένως θα μπορούσατε να πιέσετε το κέντρο ψυχικής υγιεινής του δήμου να στείλει ψυχολόγο για να βοηθήσει. Θα μπορούσατε να πιέσετε να καταρτίσετε γονείς και εκπαιδευτικοί ένα συνολικό πρόγραμμα παρέμβασης και επίλυσης συγκρούσεων για όλη την τάξη. Πολύ περίεργη θα ήμουν πάντως να δω πόσοι θα συμμετέχουν π.χ. σε συνεδρίες μία φορά την εβδομάδα εφόσον το θέμα δε θα είναι πια το πώς να διώξουμε το "προβληματικό παιδί" αλλά "πώς θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί". Φραουλίτσα δεν το λέω για σένα προσωπικά (εξηγούμαι για να μη παρεξηγούμαι), αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών δε θα ενδιαφερόταν για κάτι που θα έχει προσωπικό κόπο. Μακάρι να κάνω λάθος.

[ΜΑΡΙΑ2927]

Emmaki δεν θεωρείς ότι από τη στιγμή που το κράτος δεν μπορεί να στείλει το ίδιο μια παιδοψυχολόγο, δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να δίνει τη δυνατότητα στο σύλλογο γονέων να πληρώσει αυτός ένα ψυχολόγο για να βοηθήσει τα παιδιά αν αυτό επιθυμούσε; Ρητορική κυρίως ερώτηση, επειδή σε αρκετά σημεία αναφερθήκαμε στους νόμους και αν αυτοί πρέπει να ακολουθούνται κατά γράμμα κτλ. κτλ.

Φραουλίτσα, αν μπορείς από άποψη οικονομική, δείτε εσείς και το παιδί μια παιδοψυχολόγο εκτός σχολείου. Μπορεί πραγματικά να σας βοηθήσει αν επιλέξετε μια καλή. Το δικό μου το παιδί πάντως πραγματικά το βοήθησε.

[miriki]

Μαρία, δεν μπορεί να μπει κανείς χωρίς ειδική άδεια. Ειδικά ο ψυχολόγος είναι πολύ δύσκολη περίπτωση, γιατί δεν ξέρεις πώς θα αντιδρούσαν οι γονείς, όχι απαραίτητα του παιδιού που έχει τη δυσκολία αλλά και άλλων παιδιών. Λίγο πολύ θα μπορούσε να επικρατήσει η νοοτροπία "το δικό μου παιδί δεν είναι τρελό δε θέλω να το δει ψυχολόγος".

 

Υποθέτω ότι αν ο σύλλογος γονέων "αποφάσιζε" κύκλο σεμιναρίων για τον έλεγχο των συγκρούσεων και την επιθετική συμπεριφορά τα Σάββατα, δε θα υπήρχε πρόβλημα ή αν ζητούσαν άδεια από τον προϊστάμενο με επίσημο έγγραφο και για ώρες εκτός μαθήματος. Για παράδειγμα στο νηπιαγωγείο μου κάνουν μαθήματα ζωγραφικής και μαθήματα χορού. Κάπως έτσι θα μπορούσε να λειτουργήσει και σχολή γονέων.

 

Αλλά για να υπάρχει μέσα στην τάξη χαχαχαχα (πικρό γέλιο είναι μη μπερδευτείς)! Αποτελεί αίτημα των εκπαιδευτικών χρόοοοοοονια τώρα και μας έχουν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

[pax]

Πολύ περίεργη θα ήμουν πάντως να δω πόσοι θα συμμετέχουν π.χ. σε συνεδρίες μία φορά την εβδομάδα εφόσον το θέμα δε θα είναι πια το πώς να διώξουμε το "προβληματικό παιδί" αλλά "πώς θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί". Φραουλίτσα δεν το λέω για σένα προσωπικά (εξηγούμαι για να μη παρεξηγούμαι), αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών δε θα ενδιαφερόταν για κάτι που θα έχει προσωπικό κόπο.

 

Δυστυχώς μάλλον έτσι συμβαίνει. Στην πραγματικότητα όμως είναι επένδυση και στο μέλλον των υπόλοιπων παιδιών, αν μάθουν να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις. Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί στη ζωή του αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο, π.χ. ένα ψυχιατρικό πρόβλημα στο οικογενειακό περιβάλλον, πρόβλημα ναρκωτικών, ένας προϊστάμενος με borderline κτλ.

[ΜΑΡΙΑ2927]

Καταρχήν μήπως είναι καιρός όλοι οι γονείς να συνειδητοποιήσουμε ότι ο παιδοψυχολόγος δεν είναι μόνο για τα παιδάκια που είναι τρελά ή για τους γονείς που είναι «ανίκανοι»; Ότι είναι μια ειδικότητα που μπορεί να βοηθήσει πραγματικά τα παιδάκια μας αλλά και εμάς τους γονείς; Φυσικά δεν εννοώ να μπει ένας παιδοψυχολόγος την ώρα του μαθήματος. Θα μπορούμε να γίνει όπως είπες και εσύ miriki ένα είδος σχολής γονέων τα απογεύματα ή ακόμη και τα σαββατοκύριακα.

Στους ιδιωτικούς παιδικούς και νηπιαγωγεία γιατί επιτρέπεται να παρακολουθεί τα παιδάκια παιδοψυχολόγος όσο αυτά είναι στον παιδικό ή στο νηπιαγωγείο ή μήπως και αυτό είναι παράνομο;

[miriki]

Είναι παροχή του σχολείου και με το να εγγράψεις το παιδί σου εκεί συναινείς στην παρακολούθησή του από τον ειδικό.

[emmaki]

Είναι παροχή του σχολείου και με το να εγγράψεις το παιδί σου εκεί συναινείς στην παρακολούθησή του από τον ειδικό.

 

Ακριβώς αυτό.

 

Δεν μπορεί κανένας να μπει σε σχολείο και να ασχοληθεί με τα παιδιά χωρίς την έγγραφη συναίνεση του γονιού και χωρίς να έχει άδεια από το υπουργείο.

Τα ΚΕΔΔΥ και ο ΟΚΑΝΑ έχουν άδεια να μπαίνουν στα σχολεία, αλλά για να ασχοληθούν με συγκεκριμένο παιδί πάλι απαιτείται η έγγραφη άδεια του γονιού.

Και αυτό γίνεται πρώτ' απ' όλα για την προστασία των ίδιων των παιδιών. Γιατί για να πάρεις την άδεια, κάνεις περιγραφή της δραστηριότητας που θα κάνεις, καταθέτεις αναλυτικό σχέδιο κλπ, άρα δεν είσα ανεξέλεγκτος μέσα στο σχολείο. Επίσης, για να ασχοληθείς με τα παιδιά πρέπει να γίνει και ένα background check του ποιος είσαι και τι είσαι, καθώς δνε μπορεί ο καθένας (και ναι, ένας ιδιώτης είτε είναι ψυχολόγος, είτε είναι γιατρός, είτε είναι γυμναστής, είτε κάτι άλλο είναι "καθένας") να απασχολήσει παιδιά. Τέλος, μην ξεχνάτε ότι αν μπει ο Χ ειδικός που θα τον πληρώσουν οι γονείς, ο Ψ συνάδελφος του μπορεί να κάνει προσφυγή για άνιση μεταχείρηση και για διαφήμιση του Χ. Κανονικά, ο σύλλογος γονέων οφείλει να ζητήσει πρτάσεις και να αξιολογήσει ποια είναι πιο οικονομική κλπ κλπ. Είναι μια διαδικασία.....

 

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο σας φαίνονται. Υπάρχουν διαδικασίες από πίσω, οι οποίες πολλές φορές μπορεί να μην τηρούνται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μία φορά δεν αρκεί για να γίνει το "κακό".

[emmaki]

 

Αλλά για να υπάρχει μέσα στην τάξη χαχαχαχα (πικρό γέλιο είναι μη μπερδευτείς)! Αποτελεί αίτημα των εκπαιδευτικών χρόοοοοοονια τώρα και μας έχουν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

 

Λένε (αν και αν δεν γίνει πραγματικότητα εγώ δεν πιστεύω τίποτα~) ότι από του χρόνου θα υπάρχει Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί) σε κάθε σχολείο και θα προσληφθού μέσω ΕΣΠΑ.....

 

ΜΑΚΑΡΙ να γίνει

[miriki]

Ναι μαζί με την ολοκληρωμένη αξιολόγηση, την επιμόρφωση και τις ιπτάμενες μαϊμούδες.... Μακάρι δε θα πει τίποτα. Είναι τραγικό να νιώθεις τόσο ανεπαρκής στη δουλειά σου, απλά γιατί δεν είσαι ο άνθρωπος (συμφωνική) ορχήστρα....

 

Καλή ευκολία σε όλους...

[Izaki]

Εγω προσωπικά θεωρώ ότι το όλο θέμα θα λυνόταν αν υπήρχε καλύτερη επιτήρηση του "Βαγγέλη". Αν δηλαδή η ειδική δασκάλα μαζί με το υπόλοιπο προσωπικό είχαν το νού τους στο παιδί ειδικά την ώρα του διαλλείματος.

Σε ιδιωτικό σχολείο που δούλευα κάποια χρονιά ήρθε στο δημοτικό ένα παιδί που είχε κάποια προβλήματα (τί ακριβώς δεν θυμάμαι και δεν έχει σημασία). Επειδή χρειαζόταν είδική προσοχή οι γονείς πλήρωσαν οι ίδιοι μία δασκάλα που βρήκε το σχολείο για να έχει το ρόλο της shadow teacher να υποβοηθά το παιδί χωρίς όμως να το κουκουλώνει. Η κοπέλα ήταν μαζί του συνέχεια, τόσο μέσα στην τάξη όσο και στην αυλή, του έδινε χώρο να παίξει και να κοινωνικοποιηθεί με τα άλλα παιδιά αλλά παρενέβαινε όταν έβλεπε ότι το παιδί ξέφευγε. Έτσι δεν υπήρξαν ούτε δυσάρεστα περιστατικά ούτε παράπονα.

[ΜΑΡΙΑ2927]

Το άσχημο συμπέρασμα όλων όσων έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα ξέρετε ποιο είναι; Ότι η μαμά του «Κώστα» δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να βοηθήσει το παιδί της πέρα από το να του αλλάξει σχολείο (φυσικά αν μπορεί και εκεί ο θεός βοηθός μην ξανασυναντήσει παρόμοια περίπτωση γιατί το πιστεύουμε δεν το πιστεύουμε περιπτώσεις σαν του «Βαγγέλη» δεν είναι και πολύ σπάνιες πλέον) ή να ζητήσει εξωτερική βοήθεια με το ανάλογο οικονομικό κόστος (και αυτό αν μπορεί να το επωμιστεί) Αν λοιπόν οι δασκάλες δεν αποφασίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους ο «Κώστας» και ο κάθε «Κώστας» που θα βρεθεί στην θέση του είναι απλά ανυπεράσπιστοι και ουσιαστικά αβοήθητοι από αυτούς από τους οποίους έπρεπε να έχουν την μεγαλύτερη βοήθεια. Κατάλαβα σωστά ή όχι;

Και επειδή αναφερθήκαμε αρκετά και στο γράμμα του νόμου, τι αυτός προβλέπει και αν αγανακτούμε αν αυτός δεν είναι προς όφελος μας, αν πρέπει να τον εφαρμόζουμε ή όχι, εγώ να κάνω μια ακόμη ρητορική ερώτηση. Ο νόμος στη συγκεκριμένη περίπτωση πως προστατεύει τον «Κώστα» και τι προβλέπει για την περίπτωσή του; Μέχρι να έρθει λοιπόν η δική μας σειρά, να βρεθεί το δικό μας το παιδί σ΄αυτή την κατάσταση (αυτό βέβαια είναι σχεδόν απίθανο για πολλούς λόγους), ας δεχτούμε απλά και αδιαμαρτύρητα ότι αυτός είναι ο νόμος. Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε πόσο δίκαια και σωστά ψηφίζονται όλοι αυτοί οι νόμοι που καλούμαστε να εφαρμόσουμε καθημερινά και ειδικά σε ότι αφορά τα παιδιά και επίσης ότι εφαρμόζονται πάντα κατά γράμμα χωρίς ειδικές μεταχειρίσεις, «μέσα», ρουσφέτια κτλ, κτλ.

[Λαΐδα]

Φιλη Μαρια2927 εγω όπως εχω ηδη γράψει θα κοιταζα πρωτα το καλο του παιδιου μου και μετα των υπολοιπων παιδιων. Δεν με ενδιαφερουν οι χαρακτηρισμοι αλλων, τυπου 'δεν με νοιαζουν τα αλλα παιδια κλπ' γιατι δεν θεωρω οτι εδω μεσα πρεπει να αποδειξω κατι. Γνωριζω οτι στη θεωρια ο καθενας πρεσβευει το ιδανικο και εχω αποφασισει απο τη μερα που εγινα μαμα οτι τα παιδια μου ειναι πανω απο ολα. Δεν μπορω να δεχτω οτι καποια μαμα 'σκυλιαζει' μονο και μονο αν σκεφτει οτι καποιο αλλο παιδακι ξερει περισσοτερα πραγματα και δεν θα 'σκυλιαζε' αν το εβεπε να ειναι ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟ και ΓΔΑΡΜΕΝΟ.

Επειδη ομως ειμαστε ΚΑΙ ανθρωποι εκτος απο μαμαδες ξαναλεω, ως συμβουλη και μονο και βαζοντας τον εαυτο μου στη θεση σου, προσπαθησε, αν και ειμαι σιγουρη οτι το κανεις, να μην δημιουργησεις καποιο επιπλεον προβλημα στο αλλο παιδακι. Εξαντλησε ολους τους τροπους που εχεις την δυνατοτητα να εξαντλησεις (συζητηση με παιδι, δασκαλους, γονεις κλπ), μιλα και με παιδοψυχολογο αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα αλλα αν δεν καταφερεις κατι , προστατεψε το παιδι σου, εστω με το να φυγει απο το σχολειο αυτο.

Εγω αυτο θα εκανα.... να το αφηνα στην μοιρα του επειδη 'ειμαι καλος ανθρωπος', αποκλειεται!!!!

[beba09]

Εμείς αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα με παιδάκι στον παιδικό, η συμβουλή απέναντι στην κόρη μου ήταν, μακριά από αυτό το παιδάκι, μην το κάνεις παρέα, μην παίζεις μαζί του κλπ. αν έχει πρόβλημα να του το λύσει άλλος όχι το παιδί μου. Δυστυχώς επειδή το παιδάκι δεν μιλάει του έβαζαν όλο την κόρη μου δίπλα του για να τον ενθαρρύνει. Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι το πρόβλημα ήταν τόσο μεγάλο όσο το δικό σου, αλλά εγώ έκρινα ότι αυτό είναι σωστό. Περιττό να πω ότι το παιδάκι το ξέρω και μην φανταστεί ότι είναι κανένας αλ καπόνε απλά εκεί που κάθεται σου κόβει και μια. Όταν έπαιζαν μαζί στην παιδική χαρά και ήταν και η μαμά του προσπαθούσα πάντα να δείχνω το σωστό εις βάρος όμως του παιδιού μου. Πάντα όταν έπαιζαν κάποια στιγμή κάτι θα έκανε. Ώσπου μια μέρα ένιωσα τελείως γελοία αφού ένα κοριτσάκι που έπαιζε μαζί με αυτό το παιδάκι, κτυπήθηκε στο μάτι. Η μαμά του αμέσως της είπε μην ξαναπαίξεις με αυτό το παιδάκι. Δεν της είπε ούτε εάν είναι κακό ούτε καλό παιδί. Απλά μην παίξεις ξανά. Έλα λοιπόν που δεν ξανάπαιξε, αλλά έτσι δεν την ξανακτύπησε. Εμείς όμως που είμαστε "καλοί" μας έριξε μια χουφτιά σκόνη και τελικά ήμασταν 2 εβδομάδες με φάρμακα στα μάτια και ταλαιπωρία. Περιττό να πω ότι ένιωσα σαν χαζή. Έλα μου ντε που το παιδάκι αυτό το πετύχαμε και στον παιδικό και δημιούργησε πρόβλημα στην μικρή μου. Τότε της είπα να μην τον παίζει και να μην τον πλησιάζει. Τα παιδιά που χτυπάνε και τα κάνουν παρέα τα άλλα τελικά και εκείνα καταλήγουν να κτυπούν μεταφέροντας αυτή την συμπεριφορά ενώ εκείνα που είναι πιο ήσυχα τελικά αποφεύγουν τα πιο επιθετικά αφού έτσι τελικά τα συμβουλεύουν οι περισσότεροι γονείς. Το παιδί που δείχνει επιθετικότητα πρέπει να καταλάβει ότι θα γίνει αποδεκτό στην ομάδα όταν ηρεμήσει όχι με το ανέχονται την συμπεριφορά του.

[ekavi_]

Αν λοιπόν οι δασκάλες δεν αποφασίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους ο «Κώστας» και ο κάθε «Κώστας» που θα βρεθεί στην θέση του είναι απλά ανυπεράσπιστοι και ουσιαστικά αβοήθητοι από αυτούς από τους οποίους έπρεπε να έχουν την μεγαλύτερη βοήθεια. Κατάλαβα σωστά ή όχι;

 

Και επειδή αναφερθήκαμε αρκετά και στο γράμμα του νόμου, τι αυτός προβλέπει και αν αγανακτούμε αν αυτός δεν είναι προς όφελος μας, αν πρέπει να τον εφαρμόζουμε ή όχι, εγώ να κάνω μια ακόμη ρητορική ερώτηση. Ο νόμος στη συγκεκριμένη περίπτωση πως προστατεύει τον «Κώστα» και τι προβλέπει για την περίπτωσή του; .

 

Συμφωνώ με τα παραπάνω.

 

Ήθελα να προσθέσω ότι γενικώς βλέπω τις δασκάλες για διάφορα θέματα να επικαλούνται το γράμμα του νόμου, τις διαδικασίες, τους κανόνες κτλ. Όταν όμως συμβεί κάτι στην τάξη τους, αρχίζουν τις δικαιολογίες του τύπου είναι πολλά τα παιδιά, συγχωρήστε μας καμιά παράλειψη, είμαστε άνθρωποι και εμείς κτλ... Οπότε όπως λέτε και εσείς, ή πρέπει να γίνεται πιστή εφαρμογή του νόμου από όλους και για όλους ή πρέπει πράγματι να υπάρχει μια πιο ελαστική εφαρμογή ανάλογα την περίπτωση.

[miriki]

Ας απαντήσω κι εγώ λοιπόν. Αν ήταν το δικό μου παιδί (ως μαμά), θα είχα φρικάρει και πέραν του να δω πώς θα μπορούσε το σχολείο να με βοηθήσει στο θέμα μου, αλλά στάνταρ θα έψαχνα για ψυχολόγο να με καθοδηγήσει, γιατί το ζήτημα είναι σοβαρό. Σήμερα είναι ο Βαγγέλης, αύριο θα είναι κάτι άλλο και θα πρέπει να στηρίξω το παιδί μου.

 

Αν ήταν τα δικά μου παιδιά (ως νηπιαγωγός), θα είχα φρικάρει τριπλά, γιατί τίθενται θέματα ασφάλειας πρώτα και κύρια, ψυχολογικής κακοποίησης προς όλες της μεριές (θύτης, θύματα, εκπαιδευτικοί), αδυναμίας να εκπληρωθεί ο ρόλος του σχολείου (ολόπλευρη ανάπτυξη= μεταξύ άλλων μάθηση και κοινωνική/ ψυχολογική ανάπτυξη) και γιατί σαν να μη μου έφταναν όλα αυτά θα είχα και όλα τα πιθανά δάχτυλα προτεταμένα προς τα εμένα να μου λένε ότι δεν κάνω τη δουλειά μου.

 

Θα προσπαθούσα λοιπόν να συνεργαστώ με την ΠΣ, το διευθυντή και τους συναδέλφους μου, θα φρόντιζα να γίνονται συχνές ενημερώσεις στους γονείς και να καταρτιστεί ένα κατάλληλο πρόγραμμα συβουλευτικής. Επίσης θα έκανα καθημερινά την προσευχή μου να μη συμβεί ατύχημα και ο χρόνος που χρειάζεται το "δύσκολο" παιδάκι για να ανταποκριθεί στο δικό του πρόγραμμα προσαρμογής και στήριξης να είναι πολύ πολύ μικρός. Γιατί μπορεί να κάνουμε τα πάντα, αλλά το παιδί να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί άμεσα. Και γιατί επίσης ο νόμος (όπως οι περισσότεροι στην Ελλάδα) είναι διάτρητος, μισός και αλλοπρόσαλλος. Καλύπτει την επιφάνεια και όχι την ουσία. Αυτά με κάθε ειλικρίνεια.....