απαιτητικό και νευρικό παιδί, τρόπος αντιμετώπισης?

[kiki*]

Θέλω να σας πω τον προβληματισμό μου για τον 2,5 χρονών αγοράκι μου που μου βασανίζει την ζωή ... αλλά και την ομορφαίνει πάνω απο όλα.

λοιπόν επειδή μάλλον υπάρχουν αρκετοί γονείς εκεί έξω που συμπάσχουν θα ήθελα να πω το πρόβλημα μου και τον τρόπο αντιμετώπισης που με συμβούλευσε μια γλυκύτατη παιδοψυχολόγος της τηλεγραμμής συνδέσμου για την ψυχοκοινωνική υγεία του παιδιού και του εφήβου.

Ο μικρός μου (μοναχοπαίδι) είναι ένα παιδί που έχει μάθει όλα να τα έχει έτοιμα πριν κάν τα ζητήσει και γενικά του κάνουμε όλα τα χατίρια. Είναι βέβαια και ευαίσθητος και ανησυχώντας εγώ μήπως του δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα, πήγαινα πάντα με τα νερά του. Τώρα όμως μεγαλώνοντας και πηγαίνοντας στον παιδικό άρχισε να γίνεται ακόμα πιο δύσκολος και απαιτητικός και στα πιο μικρά πράγματα (άλλαγμα πάνας, ρούχων κ.λ.π) μέχρι και στα πιο μεγάλα (να μην θέλει να βγεί απο το σπίτι ενώ πρέπει να φύγουμε στην δουλειά κ.λ.π.). Οταν για κάποιο λόγο δεν κάνει το δικό του αντιδρά άσχημα. Σε σημείο που τον πιάνει κρίση. Χτυπιέται κάτω και τρέχει σαν τρελός μέσα στο σπίτι. Και φυσικά τις περισσότερες φορές που γίνεται κάτι τέτοιο κατά την διάρκεια της ημέρας, ξυπνάει και στον ύπνο του και θυμάται και βιώνει ακριβώς την ίδια κατάσταση. Εγώ φοβούμενη όλο αυτό το σκηνικό, είμαι συνεχώς απο πίσω του όσο είμαι στο σπίτι και δεν μπορώ να πιω ούτε νερό, για να παίζω όλη την ώρα μαζί του και να του κάνω τα κέφια του. Απο την άλλη πλευρά όμως όταν βρίσκεται με τον πατέρα του είναι ένα πολύ ήρεμο παιδάκι. χωρίς εκρήξεις, χωρίς έντονα πείσματα κ.λ.π.

Ανησύχησα αρκετά για όλη την κατάσταση γιατί πραγματικά δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω. Φοβήθηκα μήπως το παιδί μου έχει κάποιο πρόβλημα και θα πρέπει να το κοιτάξω βαθύτερα. Οι ανησυχίες μου ήταν πρώτον για το τι πρέπει να κάνω την ώρα της κρίσης και δεύτερον εάν πρέπει να του επιβάλλω κάποια πράγματα με έντονο τρόπο (δηλαδή ότι πρέπει να ντυθουμε για να φύγουμε στο παιδικό) αλλιώς να συνεχίζω τον ξεγελάω για να τον ντύσω είτε με τηλεόραση είτε με τα παιχνίδια του είτε ...είτε ...

Διαβάζοντας εδώ στο φόρουμ ένα θέμα (αρκετά λυπητερό θα έλεγα) έπεσα πάνω σε ένα τηλέφωνο που έδωσε ο συντονιστής της γραμμής συνδέσμου για το παιδί και τον έφηβο http://www.tilefonikigrammi.gr/grammi.asp . Το σήκωσε η παιδοψυχολόγος κατευθείαν και μου απάντησε σε όλα μου τα ερωτήματα μου, κατανοώντας επακριβώς το πρόβλημα μου και δίνοντας μου αμέσως τις συμβουλές της. Μου είπε λοιπόν ότι το παιδί έχει αυτή την αντίδραση προφανώς γιατί έχει μάθει να του τα δίνω εγώ όλα και να ενδίδω σε όλες του τις απαιτήσεις και ότι δεν έχει μάθει να ζει με κανόνες, το οποίο αυτό θα του δημιουργήσει αργότερα πρόβλημα και όχι εγώ με του να του επιβάλλω πράγματα. Και ότι το παιδί σε αυτήν την ηλικία ζητάει να έχει κανόνες. (Βέβαια η ψυχολόγος τα έλεγε πιο ωραία, εγώ τώρα λέω μόνο την ουσία). Με λίγα λόγια, την ώρα που το πιάνει κρίση πρέπει να το αφήσω σε ασφαλές μέρος να ηρεμήσει μόνο του (και όχι να τρέχω απο πίσω του και να το αγκαλιάζω και να του κάνω τα χατίρια όπως έκανα εγώ) και όταν δεν υπακούει σε αυτό που του ζητάω να του δίνω ένα μικρό περιθώριο αλλά μετά να του εξηγώ ότι πρέπει να γίνει και να το επιβάλλω (δεν θέλει να ντυθεί, του εξηγώ ότι έχει λίγα λεπτά να παίξει αλλά μετά θα ντυθεί και εάν δεν συνεργαστεί θα του το επιβάλλω.).

θέλω να ευχαριστήσω το φόρουμ που βοηθάει τους γονείς σε όλα τα θέματα που έρχονται αντιμέτωποι όσον αφορά το μεγάλωμα των παιδιών και ακολούθως τον σύνδεσμο για όλες τις συμβουλές που μας παρέχει. Τελικά υπάρχουν αρκετά πράγματα που λειτουργούν ακόμη σ αυτήν την χώρα.

Συγνώμη εάν σας κούρασα.

[mpouli]

εγω με την σειρα μου να σε ευχαριστησω που το μοιραστηκες μαζι μας,σιγουρα θα μας βοηθησεις

[Fire]

να μας κουρασες??

εμεις σ ευχαριστουμε!!! δεν ειχα ιδεα οτι υπαρχει αυτη η γραμμη κ νομιζω οτι θα μου φανει χρησιμη..

[xazomama2010]

Και εμενα θα μου φανει χρησιμη γιατι και εμενα σε αυτη την ηλικια τα ιδια κανει και χτυπαει και το κεφαλι στο πατωμα ενω το ειχε κοψει τωρα στον παιδικο το ξαναρχισε

[demi1981]

Ευχαριστούμε πολύ, θα αρχίσω να το κάνω και εγώ μπας και δούμε άσπρη μέρα. Δύσκολη ηλικία κορίτσια.

[Daphne-]

Σε ευχαριστουμε πολύ! Θα τη χρησιμοποιησω κι εγω αυτή τη γραμμή πολύ συντομα.

 

Οσον αφορά τις κρίσεις οργής που ειναι πολυ συνηθισμένες σε αυτη την ηλικία, σου ειπε ακριβως αυτο? Να τον αφησεις μονο του? Δηλαδη να μην εισαι καν στο οπτικο του πεδιο ή να γνωρίζει οτι εισαι στο διπλα δωμάτιο?

Για τα χατηρια συμφωνω, καθως και για το οτι χρειαζονται κανονες ή πιο σωστά οριοθέτηση.

 

Επίσης πως θα του επιβάλεις να ντυθεί? Θα τον ντύσεις με το ζόρι? Θα τον εκβιάσεις? πχ "αν δεν ντυθεις δεν θα πάμε βόλτα"?

Με λίγα λόγια, την ώρα που το πιάνει κρίση πρέπει να το αφήσω σε ασφαλές μέρος να ηρεμήσει μόνο του (και όχι να τρέχω απο πίσω του και να το αγκαλιάζω και να του κάνω τα χατίρια όπως έκανα εγώ) και όταν δεν υπακούει σε αυτό που του ζητάω να του δίνω ένα μικρό περιθώριο αλλά μετά να του εξηγώ ότι πρέπει να γίνει και να το επιβάλλω (δεν θέλει να ντυθεί, του εξηγώ ότι έχει λίγα λεπτά να παίξει αλλά μετά θα ντυθεί και εάν δεν συνεργαστεί θα του το επιβάλλω.).

[kiki*]

οσον αφορά το θέμα της κρίσης μου είπε απλά ότι θα τον αφήσω να ηρεμήσει σε ασφαλές μέρος και να έρθει αυτός σε εμένα. Δεν επεκτάθηκα παραπάνω γιατί δεν ήθελα να την ζαλίσω την γυναίκα, γιατί και εγώ απο μόνη μου θεωρώ ότι πρέπει να με βλέπει να περιφέρομαι και όχι να τον εγκαταλείψω εντελώς γιατί κάπου είχα διαβάσει ότι αυτό μπορεί να το εκλάβουν τα παιδιά και ως εγκατάλειψη, ούτε όμως να είμαι πάνω στο κεφάλι του, απλά να έχει μια οπτική επαφή.

[kiki*]

 

Επίσης πως θα του επιβάλεις να ντυθεί? Θα τον ντύσεις με το ζόρι? Θα τον εκβιάσεις? πχ "αν δεν ντυθεις δεν θα πάμε βόλτα"?[/QUOΤΕ)

 

δυστυχώς ο δικός μου δεν καταλαβαίνει απο τέτοιες απειλές. Απλά τον βάζω κάτω και τον αλλάζω. Χωρίς να τον πονέσω φυσικά. Ας κλάψει, ας χτυπήσει τα πόδια του, εγώ θα τον αλλάξω.

Η αλήθεια είναι ότι αυτές τις μέρες το παιδί έχει μεγάλη αλλαγή. Δεν το περίμενα.

Δηλαδή του λέω ότι πρέπει να αλλάξουμε, δυσανασχετεί και τότε εγώ τον ενημερώνω ότι σε ένα λεπτό θα αλλάξουμε, και ως δια μαγείας όταν περνάει το ένα λεπτό και του λέω έλα να αλλάξουμε μου λέει , εντάξει μαμά. Απίστευτο? Φυσικά αυτό ξεκινάει και απο το ότι άλλαξα και εγώ μέσα μου σε κάποια πράγματα. Δηλαδή καταλαβαίνει πλέον ότι δεν τον παίρνει . Το λέω και το εννοώ. Επίσης σταμάτησε και τις κρίσεις τις έντονες. Χτές μόνο πήγε λίγο να τον πιάσει γιατί τον κουράσαμε αλλά μόλις είδε ότι δεν τον δίνουμε σημασία και φυσικά δεν μιλάμε για αυτό το πράγμα εκείνη την στιγμή (επίσης εάν λάθος που κάναμε) σε δύο λεπτά ήταν μια χαρά. Βέβαια βοηθάω και εγώ λίγο την κατάσταση. Μόλις τον δώ ότι του έχει περάσει ο πολύς ο θυμός, πιάνω ένα παιχνίδι του και κάνω πως παίζω, αυτός τότε τρέχει μέσα στην χαρά και μου λέει " τι μαμά τι?" σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Τελικά αυτά θα μας τρελάνουν. χι χι .

[Daphne-]

Κι εμας μας ειχε πει ο παιδίατρος το ίδιο. Οτι ακόμα κι αν καταφυγουμε σε τιμωρία στο δωμάτιο της πχ να είμαστε ορατοί από αυτήν ή να γνωρίζει οτι είμαστε δίπλα. Και ναι θα το εκλάβει ως εγκατάλειψη στην αντίθετη περίπτωση.

 

Με το ντύσιμο πως θα τον αναγκάσεις?

[Daphne-]

Α με πρόλαβες κι απάντησες!

Φυσικά καλά κάνεις που δεν τον εκβιάζεις.

 

Επίσης πως θα του επιβάλεις να ντυθεί? Θα τον ντύσεις με το ζόρι? Θα τον εκβιάσεις? πχ "αν δεν ντυθεις δεν θα πάμε βόλτα"?[/QUOΤΕ)

 

δυστυχώς ο δικός μου δεν καταλαβαίνει απο τέτοιες απειλές. Απλά τον βάζω κάτω και τον αλλάζω. Χωρίς να τον πονέσω φυσικά. Ας κλάψει, ας χτυπήσει τα πόδια του, εγώ θα τον αλλάξω.

./QUOTE]

Η κόρη μου πέρασε αυτό το στάδιο λίγο πριν κόψει την πάνα. Δηλαδή εκεί γύρω στα 2 και κάτι όποτε έκανε κακά δεν ήθελε επουδενί να βγάλει την πάνα. Με το ζόρι την άλλαζα κι εγω, χωρίς φωνές αλλά αντιστεκόταν στάνταρ. Τελικά την έκοψε μια ωραία μέρα μόνη της και τελειωσε το δράμα.Μάλλον σιχαινότν τα κακά και έχω ακούσει οτι πολλά παιδιά το κάνουν όταν φτάνουν κόντα στο να καταργήσουν την πάνα.

Μπράβο με τις αλλαγές! Πολύ ευχάριστα ολα αυτά

[kiki*]

αχ, τι να πω υπομονή. ευτυχώς έχουμε και αυτό το φόρουμ και μαθαίνουμε πολλά πράγματα, γιατί οι εμπειρίες των μαμάδων και οι βοήθειες των ειδικών είναι μεγάλη βοήθεια στο σωστό ανάθρεμμα των παιδιών.

[valia-loukoumaki]

Φίλες μου έχω κι εγώ παρόμοια προβλήματα με την κόρη μου που είναι 2 και κάτι. Ενώ γενικά είναι ήσυχο παιδάκι, τον τελευταίο καιρό έχει γίνει πολύ μα πολύ νευρική σχεδόν για τα πάντα. Όσο δεν έκλαιγε μωρό κλαίει τώρα! Δε θέλει να ντύνεται,δε θέλει να πάμε βόλτα,όταν είμαστε βόλτα δε θέλει να γυρίσουμε σπίτι,δε θέλει μπανιο,δεν δεν δεν...ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.Και η διαφορά είναι οτι έχει απίστευτο πέισμα.Όταν την τιμωρούμε ή τη βάλουμε πχ στο κρεβάτι της γιατι έχει πάει 12 και πρέπει να της επιβάλλουμε το σωστό είναι ικανή να κλαίει επι μισή ώρα και ας κουτουλάει απο τη νύστα.Έχω απελπιστεί...Βοήθεια!

[westie]

Καλησπέρα κορίτσια,

διαβάζω παραπάνω τις ιστορίες σας και βλέπω ότι αρκετοί από εμάς αντιμετωπίζουμε τετοιου είδους προβλήματα. Η κόρη μου είναι 3 χρονών, πάει στον παιδικό σταθμό και είναι ένα υπέροχο και πανέξυπνο πλάσμα. Αλλά, υπάρχει και το μεγάλο αλλά είναι το παιδί με τις 2 προσωπικότητες. Ενώ στον σταθμό είναι τέλεια, δεν δημιουργεί φασαρίες, συμμετέχει στα πάντα, είναι κοινωνική, επικοινωνεί άριστα και όταν ρωτάω τις κοπέλες εκεί μου λένε τα καλύτερα, με το που μπαίνει σπιτι αλλάζουν τα πάντα. Αν δεν της δώσεις σημασία για 5 λεπτά αρχίζει πετάει πράγματα , γκρινιάζει, δεν παιζει με τα παιχνιδια της παρα με κυνηγάει απο πίσω να κάνουμε τα πάντα μαζί, κλαίει μόλις δεν κάνεις αυτο που θέλει και χτυπιέται. Την βάζω τιμωρία (τύπου κάτσε εκεί και όταν ηρεμήσεις θα μιλήσουμε) αλλά συνεχίζει να φωνάζει και να με παιρνει απο πίσω κλαίγοντας. Ένα άλλο που μου κάνει , εκεί που παίζει όλα ωραία και καλά ξαφνικά σου δίνει μία και σε χτυπάει σε γρατζουνάει ή κανει κάτι και τα δυαλύει όλα. Δεν συζητώ για άλλαγμα ρούχων, μην της βγάλεις την μπλούζα , τρέχει σε όλο το σπίτι γιατι εχει κολλήσει εδω και 2-3 βδομάδες ότι δεν μπαίνει απο το κεφάλι. Και το μπάνιο, εκεί που είχαμε γίνει αμφίβια πλέον και δεν βγαίναμε από την μπανιέρα τώρα την βαζω με το ζόρι μεσα , ούτε ννα το δεί το νερο.

Πείτε καμια γνώμη σας παρακαλώ,εχω απογγοητευτεί λιγάκι

[Daphne-]

Καλησπέρα κορίτσια,

διαβάζω παραπάνω τις ιστορίες σας και βλέπω ότι αρκετοί από εμάς αντιμετωπίζουμε τετοιου είδους προβλήματα. Η κόρη μου είναι 3 χρονών, πάει στον παιδικό σταθμό και είναι ένα υπέροχο και πανέξυπνο πλάσμα. Αλλά, υπάρχει και το μεγάλο αλλά είναι το παιδί με τις 2 προσωπικότητες. Ενώ στον σταθμό είναι τέλεια, δεν δημιουργεί φασαρίες, συμμετέχει στα πάντα, είναι κοινωνική, επικοινωνεί άριστα και όταν ρωτάω τις κοπέλες εκεί μου λένε τα καλύτερα, με το που μπαίνει σπιτι αλλάζουν τα πάντα. Αν δεν της δώσεις σημασία για 5 λεπτά αρχίζει πετάει πράγματα , γκρινιάζει, δεν παιζει με τα παιχνιδια της παρα με κυνηγάει απο πίσω να κάνουμε τα πάντα μαζί, κλαίει μόλις δεν κάνεις αυτο που θέλει και χτυπιέται. Την βάζω τιμωρία (τύπου κάτσε εκεί και όταν ηρεμήσεις θα μιλήσουμε) αλλά συνεχίζει να φωνάζει και να με παιρνει απο πίσω κλαίγοντας. Ένα άλλο που μου κάνει , εκεί που παίζει όλα ωραία και καλά ξαφνικά σου δίνει μία και σε χτυπάει σε γρατζουνάει ή κανει κάτι και τα δυαλύει όλα. Δεν συζητώ για άλλαγμα ρούχων, μην της βγάλεις την μπλούζα , τρέχει σε όλο το σπίτι γιατι εχει κολλήσει εδω και 2-3 βδομάδες ότι δεν μπαίνει απο το κεφάλι. Και το μπάνιο, εκεί που είχαμε γίνει αμφίβια πλέον και δεν βγαίναμε από την μπανιέρα τώρα την βαζω με το ζόρι μεσα , ούτε ννα το δεί το νερο.

Πείτε καμια γνώμη σας παρακαλώ,εχω απογγοητευτεί λιγάκι

 

Πρωτη χρονιά πηγαίνει σταθμό? Αν ναι, λογικο ειναι να πιέζεται εκει για να είναι "τέλεια", οπότε ξεσπάει στο σπίτι για να ισσοροπήσει (κάπου εδω υπάρχει και σχετικό άρθρο).

 

Επίσης βγαίνει βόλτες? Kοιμάται αρκετές ώρες? Αρρωσταίνει συχνά? Τρώει υγιεινά (εάν τρωει πολλά γλυκά πχ αυτο δημιουργει νευρα)

 

Η γνωμη μου ειναι να μην την πιέζεις ακόμα και στο μπάνιο. Προσπάθησε να παραμένεις ήρεμη εσύ και μην την τιμωρείς. Προφανώς έχει κάποιο πρόβλημα/ματα τα οποία ξεσπά έτσι, οπότε με την τιμωρία χειροτερέυει η κατάσταση.

Πιεσμένη ακούγεται και αντιδρά όπως μπορεί.

A! και για να σε παρηγορησω, τα ιδια περνάω κι εγω κατά περιόδους με την κόρη μου....Τωρα διανύουμε "ειρηνική" περίοδο, αλλά ξαφνικά μπορεί να πάρει "ανάποδες"....