Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δεν τα κατάφερα με τον θηλασμό...και λοιπόν???


Recommended Posts

ούτε εγώ τα καταφερα με το θηλασμο καλη μου, όσο και αν το ήθελα και με τα χιλιαδες προβληματα που είχα ως εγκυμονουσα και ως λεχωνα. Θηλασα μόνο 20 ημέρες αποκλειστικά, το μωρο ήταν υποσιτισμένο αν και το είχα συνέχεια στο στηθος. Οι θηλές με πόνεσαν λιγες μέρες το θεμα μου ήταν πως δεν είχα γάλα. Δε μπορουσα να βγαλω με το θηλαστρο πάνω από 30ml. Παρολα αυτά θηλαζα παραλληλα για 6 μηνες(έστω αυτό το λίγο γαλα που είχα) όπου και το σταμάτησα γιατί έπρεπε να κάνω μια επέμβαση. Εγω ξερω πως αν είναι να θηλάσεις θα θηλάσεις, ξερω κοπελες που ουτε σε σύμβουλους πήγαν, ούτε σε forum ξημερώνονταν και θήλασαν για ένα χρονο τουλάχιστον και το παιδί τους έπαιρνε βαρος και ήταν γερο. Δε τα καταφερα με τον αποκλειστικο θηλασμο και είναι ένα θεμα που με πόνεσε γιατί άκουγα πως τα μωρα που δε θηλαζουν είναι φιλάσθενα , αλλα το μωρο μου δόξα το θεό, είναι 13 μηνων τώρα και ούτε μια φορα δε μου αρρώστησε.

vaisp2.png

xrxup2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 60
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Είμαι από αυτές που διάβασαν πολλά και όταν ήρθε η ώρα τα σκάτωσαν παραδειγματικά!!!

Βέβαια οι μαίες του μαιευτηρίου δε βοήθησαν όσο θα έπρεπε έως και καθόλου, εγώ πονούσα φρικτά μέχρι και πριν 2 εβδομάδες, είχα αναγκαστεί να δώσω συμπλήρωμα αλλά ευτυχώς πήρα τις σωστές συμβουλές και μεγάλη βοήθεια από την παιδίατρο την 5η κιόλας μέρα!!!

Το ότι με βοήθησε και με συμβούλεψε νωρίς ήταν ο λόγος που τώρα θηλάζω αποκλειστικά!

Ναί κι εγώ είχα φτάσει στα όρια της τρέλας γιατί ήμουν πεπεισμένη ότι όλα θα πάνε ρολοϊ και θα θήλαζα μια χαρά από την αρχή.

Σίγουρα ότι προβλήματα και πόνος να υπάρχει οφείλει η κάθε μάνα να το προσπαθήσει πολύ και μπορεί να τα καταφέρει αν λάβει τις σωστές συμβουλές νωρίς.

Σε καμία περίπτωση δε μπορώ να κατηγορήσω μανούλες που τα παιδιά τους δεν ήταν συνεργάσιμα ή έλαβαν λάνθασμένες πληροφορίες ή έλαβαν τις σωστές πολύ αργά!

Και ναί δεν έχει σχέση με το πόσο καλή μάνα είσαι ή θα γίνεις το αν θήλασες αποκλειστικά ή όχι... σημασία έχει το ότι προσπάθησες... και πάντα θα προσπαθείς, κάθε φορά και παραπάνω για να δώσεις στο παιδί σου το καλύτερο δυνατό, μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου!

NE1r.png

Link to comment
Share on other sites

ούτε εγώ τα καταφερα με το θηλασμο καλη μου, όσο και αν το ήθελα και με τα χιλιαδες προβληματα που είχα ως εγκυμονουσα και ως λεχωνα. Θηλασα μόνο 20 ημέρες αποκλειστικά, το μωρο ήταν υποσιτισμένο αν και το είχα συνέχεια στο στηθος. Οι θηλές με πόνεσαν λιγες μέρες το θεμα μου ήταν πως δεν είχα γάλα. Δε μπορουσα να βγαλω με το θηλαστρο πάνω από 30ml. Παρολα αυτά θηλαζα παραλληλα για 6 μηνες(έστω αυτό το λίγο γαλα που είχα) όπου και το σταμάτησα γιατί έπρεπε να κάνω μια επέμβαση. Εγω ξερω πως αν είναι να θηλάσεις θα θηλάσεις, ξερω κοπελες που ουτε σε σύμβουλους πήγαν, ούτε σε forum ξημερώνονταν και θήλασαν για ένα χρονο τουλάχιστον και το παιδί τους έπαιρνε βαρος και ήταν γερο. Δε τα καταφερα με τον αποκλειστικο θηλασμο και είναι ένα θεμα που με πόνεσε γιατί άκουγα πως τα μωρα που δε θηλαζουν είναι φιλάσθενα , αλλα το μωρο μου δόξα το θεό, είναι 13 μηνων τώρα και ούτε μια φορα δε μου αρρώστησε.

budekina σε γενικές γραμμές έχουμε την ίδια ιστορία και τα ιδια συναισθήματα. Τα έχω γράψει πιο κάτω!!!

Link to comment
Share on other sites

εγω παλι θελω να πω ΜΠΡΑΒΟ σ εσενα κ οχι στις θηλαζουσες μαμαδες για την προσπαθεια σου..

μπορει να θηλασα τ αγορακι μου 22 μηνες αλλα δεν θα προσπαθουσα ουτε μερα παραπανω στις αρχες αν δεν μου ερχονταν ολα φυσιολογικα κ σχετικα ευκολα

 

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ Κ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ για την προσπαθεια σου!!!

Link to comment
Share on other sites

Για το μάνα-θυσία-ανωτερότητα απέναντι στις άλλες, δεν ξέρω ποιος το λέει, προσωπικά είμαι της καλοπέρασης και σίγουρα αν έπεφτα στην περίπτωση της κοπέλας που ξεκίνησε το τόπικ, θα το είχα παλέψει πολύ πολύ λιγότερο.

Κάποιες τα λένε, να είσαι σίγουρη. Τα έχω διαβάσει και εδώ μέσα και σε άλλα φόρουμ κατά καιρούς. Εγώ πάντως είμαι μαζί σου (στην καλοπέραση) και το δηλώνω ευθαρσώς ότι αν ο θηλασμός δεν μου είχε έρθει εύκολος, θα τα είχα παρατήσει πάρα πολύ νωρίς. Δεν αξίζει να περνάς το άγχος της ζωής σου ως λεχώνα επειδή κάποιοι βάλθηκαν να μας πείσουν ότι μόνο ο θηλασμός κάνει γερά παιδιά.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

το μόνο που βρηκα να του πω για να καλύψω τις τυψεις μου είναι ότι εμένα δεν μου βγήκε με τον θηλασμό όμως εγώ απο επιλογή μου γέννησα χωρις επισκληρίδιο και χωρίς τιποτα...αν και αληθεια ήταν όμως άσχετο με το θέμα...τώρα καταλαβαίνω γιατί το είπα....νομίζω κι εσεις....

Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί το είπες και ομολογώ ότι στη θέση σου θα έπαιρνα ύφος 500 καρδιναλίων και θα έλεγα: "μα τι λέτε, ούτε μια σταγόνα φόρμουλας δεν έχει πάρει το μωρό μου, απλά μερικών γυναικών το γάλα είναι καλύτερης ποιότητας" και άστον να ψάχνεται :P

 

Είναι μεγάλη βλακεία αυτό που σου είπε, κοίτα μωρά γύρω σου και θα καταλάβεις. Δύο φίλες μου που γέννησαν κοντά με μένα, η μία (που είναι και τσιλιβίθρα) θήλασε αποκλειστικά και έχει έναν μπέμπη σαν το ανθρωπάκι της Μισελέν, η άλλη που είναι γεματούλα θήλασε 20 μέρες σκάρτες και ο μπέμπης της είναι μισή κοψιά. Και τα δύο δόξα τω Θεώ είναι γερά παιδάκια.

 

Αλήθεια...πόσο στην φύση μας είναι να κάνουμε επισκληρίδιο και γιατι δεν θεωρείτε απαράδεκτο το να γεννήσεις χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις τεχνητές παρεμβάσεις...εκει γιατι δεν γίνεται θέμα....???

Δεν γίνεται θέμα γιατί δεν μας συμφέρει. Τόσο απλά.

Link to comment
Share on other sites

δηλαδη οποια μανα θηλαζει δινει ενα σκετο βυζι?

υπαρχει εστω και μια γυναικα στον πλανητη που να θηλασε δινοντας ενα σκετο βυζι?

 

το παιδι χρειαζεται μανα, μανες ειμαστε ολες, και οποια δινει βυζι δεν δινει μονον βυζι αλλα ολη της την ψυχη οπως και ολες οι αλλες ανα το πλανητη που δινουν μονον μπιμπερο

 

 

ενα ακομη θεμα που προκειμενου να νοιωσει μια μανουλα καλα μεσα στο ρολο της παρολες τις δυσκολιες και ματαιωσεις που εζησε μεσω του θηλασμου θα ενοχοποιηθουν καποιες αλλες

 

μπραβο να τα εκατοστησουμε, τα τετοιου ειδους θεματακια εννοω

 

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι κάτι άλλο εννοούσε η dimmi αλλά μια που το ανέφερες να σου πω ότι εγώ μάλλον είμαι μία απ'αυτές.

 

Το πρώτο δεν το θήλασα αποκλειστικά λόγω ίκτερου 16 και παρατεταμένου μάλιστα. Από την 4η μέρα δίναμε συμπλήρωμα σύμφωνα με τις οδηγίες της παιδιάτρου στο μαιευτήριο η οποία αρνήθηκε να δώσει εξιτήριο γιατί το παιδί ήταν αφυδατωμένο. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον θηλασμό και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Με πολύ κόπο όμως την θήλαζα για 2,5 μήνες γιατί ήταν καλό για το παιδί.

 

Στο 2ο τα κατάφερα αλλά ένα περίεργο πράγμα με το που ξεκίναγε το παιδί να θηλάζει εγώ άνοιγα την τηλεόραση και απλά του έριχνα γρήγορες ματιές. Το έκανα πάλι γιατί ήταν καλό για το παιδί. Το παιδί με είχε κάνει πιπίλα στην κυριολεξία, με άφηνε μόνο για 20' μετά από 1-1,5 ώρα θηλασμού και μετά ξανά κλάμα και μαραθώνιοι θηλασμοί κοκ. Νεογέννητο να κοιμάται από τις 2 τα χαράματα μέχρι τις 5.30 το πρωί με διακοπή στις 3,30 για να θηλάσει για 30' έχεις δει; Το δικό μου. Ύπνος γιοκ. Η μεγάλη διαμαρτύροταν έντονα με κλάματα, φωνές, με έδιωχνε, κλαψούριζε στον ύπνο της φωνάζοντας μαμα μαμά κι εγώ δεν μπορούσα ούτε αγκαλιά να την πάρω γιατί θήλαζα εκείνη την ώρα και αν άφηνα το μωρό κάτω θα σήκωνε την πολυκατοικία στο πόδι.

 

Έφτασα σε σημείο μόλις το παιδί με άφηνε να το αλλάζω γρήγορα, να το αφήνω στο ρηλάξ και να εξαφανίζομαι από το δωμάτιο για να μη με βλέπει και του ξανάρθει να θηλάσει. Άκουγα το κλάμα του και προφασιζόμουν δουλειες για να καθυστερήσω τον θηλασμό. Άνοιγα ντουλάπια, τα τακτοποιούσα, άδειαζα το πλυντήριο πιάτων, άπλωνα ρούχα. Όλα αυτά μόλις άκουγα το κλάμα του. Καταπιεζόμουν απίστευτα και ναι είχα φτάσει σε σημείο να δίνω μόνο βυζί. Γιατί όταν σταμάτησε να παίρνει βάρος και στην πορεία να χάνει και έδωσα μπιμπερό (δεύτερη φορά που με σώζει αυτό το μπιμπερό) είδα ένα ήρεμο μωράκι που είχε διάθεση να παίξει κι εγώ σταμάτησα να το αποφεύγω. Αρχίσαμε να παίζουμε όλοι μαζί, να της κουνάω κουδουνίστρες, να της τραγουδάω. Ε, λοιπόν εγώ ψυχή έδωσα μετά τους 3,5 μήνες. Μέχρι τότε, για να έχει το παιδί μου το καλύτερο γιατί είναι το καλύτερο, έδινα μόνο βυζί.

 

Και κάτι άλλο που μ΄'εκνευρίζει απίστευτα όταν το διαβάζω. Αυτό το "άλλαξε παιδίατρο" έχει γίνει καραμέλα. Δεν είναι εγκληματίες που θέλουν να σκοτώσουν το παιδί μας όταν προτείνουν συμπλήρωμα. Μπορεί να έχουν ελλειπείς γνώσεις στο θέμα του θηλασμού αλλά μπορεί να είναι και λαμπροί επιστήμονες. Πώς λοιπόν απορρίπτεις έναν επιστήμονα που κανένα άλλο παράπονο δεν έχεις επειδή σου είπε δώσε συμπλήρωμα;

 

Είχα γράψει κι εγώ το πρόβλημα μου στην ενότητα του θηλαμσού κι ευχαριστώ και τις κοπέλες που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση για βοήθεια. Δεν έγραψα κι εγώ την κατάληξη γιατί είχαν γράψει μητέρες με το ίδιο πρόβλημα με μένα και δεν ήθελα να τις απογοητεύσω λέγοντας ότι τώρα είμαι ΟΚ, τελικά το παιδί πείναγε.

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας κορίτσια!

Χίλια μπράβο στη θεματοθέτρια, συμφωνώ και επαυξάνω και θέλω να σας πω και τα δικά μας για παραδειγματισμό.

Στην κόρη μου (2.5 ετλων σήμερα), είχα κι εγώ ενημερωθεί και αποφασίσει να θηλάσω, ξέρωντας όμως και τις πιθανές δυσκολίες. Μάλιστα επέλεξα από πριν και παιδίατρο που να είναι και σύμβουλος θηλασμού για να με βοηθήσει. και με βοήθησε ο άνθρωπος όσο μπορούσε, έκανα κι εγώ πολύ υπομονή και πολλές θυσίες (αν και μάλλον όχι τόσες όσες η Έφη...), αλλά η μικρή με τίποτα δεν καθόταν στο στήθος. Εμένα όμως δε με πλήωνε και τόσο το θήλαστρο και καταλήξαμε σε μια κατάσταση με αντλήσεις μέχρι το χρόνο που δώσαμε στη μικρή φρέσκο γάλα.

 

Και να σου πριν ενα εξάμηνο και ο γιόκας μου .... προετοιμασμένη εγώ για αγώνα, το θήλαστρο είχε ήδη περίοπτη θέση στο κομοδίνο μου και οι γύρω μου οπλισμένοι με ατσάλινα νεύρα για να με ανεχτούν και να με στηρίξουν. Μόνο που αυτή τη φορά δε χρειάστηκε.... ναι πληγώθηκαν οι θηλές μου αλλά όχι σε τραγικό σημείο, ναι πονούσα στην αρχή αλλά το μωρό χόρταινε και κοιμόταν ικανοποιημένο και μέρα με τη μέρα τα πράγματα βελτιωνόταν ώσπου πολύ γρήγορα δεν είχαμε πλέον τέτοιου είδους προβλήματα.

Οπότε θα συμφωνήσω και με το παραπάνω ότι όσο καλή διάθεση και ενημέρωση και βοήθεια και να έχουμε εξαρτάται και από το παιδί.

Και πάνω από όλα πραγματικά πιστεύω ότι ένα βρεφάκι δεν μπορεί να είναι καλά αν δεν είναι καλά η μαμά του!!!

 

Να κάνετε ότι μπορείτε για να θηλάσετε, αξίζει τον κόπο! Αλλά σε καμία περίπτωση να μην καταπιεστείτε για αυτό και να μην νιώθετε άσχημα αν δεν τα καταφέρετε!

 

Φιλιά και καλό κουράγιο σε όλες!!!

Link to comment
Share on other sites

Μα καλά, κοροϊδεύουμε τώρα; Φυσικά μπορείς να δώσεις "μόνο βυζί" ή "μόνο μπιμπερό". Το θέμα είναι ό,τι και να δώσεις να το δώσεις μαζί με την αγάπη σου, την αγκαλιά σου, τη φροντίδα σου. Τα υπόλοιπα είναι άσκοπα κρεσέντα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

μη σκατε για αυτα βρε κοριτσια!η επιστημη εξελισσεται για καποιο λογο,αλλιως τιποτα δε θα αλλαζε. Κι εγω ηθελα να θηλασω αποκλειστικα, δεν τα καταφερα, εδωσα κ ξενο κ καποιοι πεσαν να με φανε. Το μωρακι ειχε γινει σαν παππουλης και εγω θα το συζητουσα?μια χαρα μεγαλωνει κ με το μπιμπερο!εγω το θηλασα για 6 μηνες, το ηθελα κ αντεχα να το κανω.προσπαθησα να μην του δωσω ξενο,μετα προσπαθησα να κοψω το ξενο αλλα προς τι ολο αυτο? Κι εγω επειδη εδινα κ τα δυο ξερω καλα οτι δεν μπορουν ολες οι γυναικες να θηλασουν. Ουτε ολες οι γυναικες εχουν αρκετο γαλα. Θηλαζα το μωρο μου συνεχεια επι εξι μηνες, δεν χρησιμποιησα ποτε επιθεματα, αρα εβλεπα οτι δεν εχω αρκετο γαλα, προσεχα τι τρωω για να εχω γαλα, το μωρο μια χαρα επιανε αλλα δεν του εφτανε!τι επρεπε να κανω?να εχω τυψεις κ να το ταλαιπωρω?οχι!η μαμα μου με θηλασε 40 μερες μονο!μια χαρα εγινα!!!

3otVp2.png
Link to comment
Share on other sites

μη σκατε για αυτα βρε κοριτσια!η επιστημη εξελισσεται για καποιο λογο,αλλιως τιποτα δε θα αλλαζε. Κι εγω ηθελα να θηλασω αποκλειστικα, δεν τα καταφερα, εδωσα κ ξενο κ καποιοι πεσαν να με φανε. Το μωρακι ειχε γινει σαν παππουλης και εγω θα το συζητουσα?μια χαρα μεγαλωνει κ με το μπιμπερο!εγω το θηλασα για 6 μηνες, το ηθελα κ αντεχα να το κανω.προσπαθησα να μην του δωσω ξενο,μετα προσπαθησα να κοψω το ξενο αλλα προς τι ολο αυτο? Κι εγω επειδη εδινα κ τα δυο ξερω καλα οτι δεν μπορουν ολες οι γυναικες να θηλασουν. Ουτε ολες οι γυναικες εχουν αρκετο γαλα. Θηλαζα το μωρο μου συνεχεια επι εξι μηνες, δεν χρησιμποιησα ποτε επιθεματα, αρα εβλεπα οτι δεν εχω αρκετο γαλα, προσεχα τι τρωω για να εχω γαλα, το μωρο μια χαρα επιανε αλλα δεν του εφτανε!τι επρεπε να κανω?να εχω τυψεις κ να το ταλαιπωρω?οχι!η μαμα μου με θηλασε 40 μερες μονο!μια χαρα εγινα!!!

Κι εγώ έδωσα και απο τα δύο. Εχω γράψει και την προσπάθεια μου πιο κάτω. Μάλιστα μοιάζει η ιστορία μου με τη budekina. Είχα και εχω ακόμα τύψεις που ενω στην αρχη είχα πολύ γάλα μετά δεν είχα. Είμαστε όμως άνθρωποι και ο κάθε οργανισμός λειτουργεί διαφορετικά και στο θέμα του θηλασμου 'οπως και σε όλα τα άλλα

Link to comment
Share on other sites

Έχεις τύψεις που είσαι κοντή ή πολύ ψηλή ή έχεις λιπαρό δέρμα ή λεπτά μαλλιά ή πεταχτά αυτιά ή άσχημο μεταβολισμό ή έκζεμα ή πυτιρίδα ή χοντρά πόδια ή κοντά δάχτυλα ή νύχια που σπάνε ή στραβά δόντια ή άσχημη όραση;

 

Αν όχι, γιατί να έχεις τύψεις που δεν είχες πολύ γάλα;

Link to comment
Share on other sites

Έχεις τύψεις που είσαι κοντή ή πολύ ψηλή ή έχεις λιπαρό δέρμα ή λεπτά μαλλιά ή πεταχτά αυτιά ή άσχημο μεταβολισμό ή έκζεμα ή πυτιρίδα ή χοντρά πόδια ή κοντά δάχτυλα ή νύχια που σπάνε ή στραβά δόντια ή άσχημη όραση;

 

Αν όχι, γιατί να έχεις τύψεις που δεν είχες πολύ γάλα;

Μωρέ σωστά τα λες αλλά επειδή εγώ στην αρχή είχα πολύ γάλα και μετά ξαφνικά κάτι έγινε και το παιδί δε χόρταινε.ι Γι' αυτό αισθάνθηκα άσχημα. Θεώρησα ότι κάτι έκανα "λάθος" εγώ. τα χω γράψει πολλές φορές οπότε δεν τα ξαναλέω. Και πιο κάτω τα ίδια λέω

Link to comment
Share on other sites

Τα περισσότερα από αυτά που σου έγραψα παραπάνω χειροτερεύουν "ξαφνικά". Δεν γεννιόμαστε με έκζεμα ή μυωπία... αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι φταίξαμε κάπου επειδή εμφανίστηκαν στην πορεία. Απλά έτσι είμασταν προγραμματισμένοι από τη φύση.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι κάτι άλλο εννοούσε η dimmi αλλά μια που το ανέφερες να σου πω ότι εγώ μάλλον είμαι μία απ'αυτές.

 

Το πρώτο δεν το θήλασα αποκλειστικά λόγω ίκτερου 16 και παρατεταμένου μάλιστα. Από την 4η μέρα δίναμε συμπλήρωμα σύμφωνα με τις οδηγίες της παιδιάτρου στο μαιευτήριο η οποία αρνήθηκε να δώσει εξιτήριο γιατί το παιδί ήταν αφυδατωμένο. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον θηλασμό και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Με πολύ κόπο όμως την θήλαζα για 2,5 μήνες γιατί ήταν καλό για το παιδί.

 

Στο 2ο τα κατάφερα αλλά ένα περίεργο πράγμα με το που ξεκίναγε το παιδί να θηλάζει εγώ άνοιγα την τηλεόραση και απλά του έριχνα γρήγορες ματιές. Το έκανα πάλι γιατί ήταν καλό για το παιδί. Το παιδί με είχε κάνει πιπίλα στην κυριολεξία, με άφηνε μόνο για 20' μετά από 1-1,5 ώρα θηλασμού και μετά ξανά κλάμα και μαραθώνιοι θηλασμοί κοκ. Νεογέννητο να κοιμάται από τις 2 τα χαράματα μέχρι τις 5.30 το πρωί με διακοπή στις 3,30 για να θηλάσει για 30' έχεις δει; Το δικό μου. Ύπνος γιοκ. Η μεγάλη διαμαρτύροταν έντονα με κλάματα, φωνές, με έδιωχνε, κλαψούριζε στον ύπνο της φωνάζοντας μαμα μαμά κι εγώ δεν μπορούσα ούτε αγκαλιά να την πάρω γιατί θήλαζα εκείνη την ώρα και αν άφηνα το μωρό κάτω θα σήκωνε την πολυκατοικία στο πόδι.

 

Έφτασα σε σημείο μόλις το παιδί με άφηνε να το αλλάζω γρήγορα, να το αφήνω στο ρηλάξ και να εξαφανίζομαι από το δωμάτιο για να μη με βλέπει και του ξανάρθει να θηλάσει. Άκουγα το κλάμα του και προφασιζόμουν δουλειες για να καθυστερήσω τον θηλασμό. Άνοιγα ντουλάπια, τα τακτοποιούσα, άδειαζα το πλυντήριο πιάτων, άπλωνα ρούχα. Όλα αυτά μόλις άκουγα το κλάμα του. Καταπιεζόμουν απίστευτα και ναι είχα φτάσει σε σημείο να δίνω μόνο βυζί. Γιατί όταν σταμάτησε να παίρνει βάρος και στην πορεία να χάνει και έδωσα μπιμπερό (δεύτερη φορά που με σώζει αυτό το μπιμπερό) είδα ένα ήρεμο μωράκι που είχε διάθεση να παίξει κι εγώ σταμάτησα να το αποφεύγω. Αρχίσαμε να παίζουμε όλοι μαζί, να της κουνάω κουδουνίστρες, να της τραγουδάω. Ε, λοιπόν εγώ ψυχή έδωσα μετά τους 3,5 μήνες. Μέχρι τότε, για να έχει το παιδί μου το καλύτερο γιατί είναι το καλύτερο, έδινα μόνο βυζί.

 

Και κάτι άλλο που μ΄'εκνευρίζει απίστευτα όταν το διαβάζω. Αυτό το "άλλαξε παιδίατρο" έχει γίνει καραμέλα. Δεν είναι εγκληματίες που θέλουν να σκοτώσουν το παιδί μας όταν προτείνουν συμπλήρωμα. Μπορεί να έχουν ελλειπείς γνώσεις στο θέμα του θηλασμού αλλά μπορεί να είναι και λαμπροί επιστήμονες. Πώς λοιπόν απορρίπτεις έναν επιστήμονα που κανένα άλλο παράπονο δεν έχεις επειδή σου είπε δώσε συμπλήρωμα;

 

Είχα γράψει κι εγώ το πρόβλημα μου στην ενότητα του θηλαμσού κι ευχαριστώ και τις κοπέλες που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση για βοήθεια. Δεν έγραψα κι εγώ την κατάληξη γιατί είχαν γράψει μητέρες με το ίδιο πρόβλημα με μένα και δεν ήθελα να τις απογοητεύσω λέγοντας ότι τώρα είμαι ΟΚ, τελικά το παιδί πείναγε.

 

δεν το ειχα σκεφτει ετσι ουτε καταλαβει ετσι αυτο που εγραψε η dimmi για το σκετο βυζι οποτε η εμπειρια σου χρησιμοτατη

 

φανταζομαι ομως οτι αντιλαμβανεστε οτι τετοια θεματα δημιουργουν παρεξηγησεις ενοχες και πολλες ερμηνειες, δεν καταλαβα ποτε σε τι χρησιμευουν

 

κουλα ακουμε γενικα πολλα ειναι δυνατον να ματαιωνομαστε με την παραμικρη κοτσανα του καθενος? τα αυτονοητα θα λεμε παντα?

 

δηλαδη η γελοια ατακα αν ηθελες θα θηλαζες γιατι να φρικαρει περισσοτερο απο το αν ειχες προσπαθησει πιο πολυ θα χες βρει δουλεια και πολλα αλλα?

Link to comment
Share on other sites

Τα περισσότερα από αυτά που σου έγραψα παραπάνω χειροτερεύουν "ξαφνικά". Δεν γεννιόμαστε με έκζεμα ή μυωπία... αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι φταίξαμε κάπου επειδή εμφανίστηκαν στην πορεία. Απλά έτσι είμασταν προγραμματισμένοι από τη φύση.

Εχεις δίκιο απλώς ίσως αν δεν είχα γάλα από την αρχή θα το είχα παρει αποφαση. Στην αρχή χάρηκα που μπορούσα να θηλάσω και μετά προσγειώθηκα απότομα όταν έπρεπε να δώσω συμπλήρωμα. Όταν όμως υπερτερεί η λογική αναγνωρίζω ότι δε φταίω. Το ψάχνω λιγο μέσα μου μηπως αν κάνω δευτερο παιδάκι το κάνω με διαφορετικο τρόπο. Αυτό μόνο.

Link to comment
Share on other sites

Αχ efi... χτύπησες φλέβα τώρα!! Δυστυχώς ούτε εγώ κατάφερα να θηλάσω.... και παραλίγο να πάθω κατάθλιψη. Στο μαιευτήριο προσπάθησαν να με βοηθήσουν οι μαίες, αλλά μετά τις 2 μέρες είδαν ότι όσο και αν προσπαθούσαν, οι θηλές μου δεν βοηθούσαν και το παιδί ήταν πολύ βιαστικό και απαιτητικό, μετά ήρθε ο ίκτερος και το μωρό ήταν συνέχεια στη λάμπα, οπότε η μαία που ήταν μαζί μου στον τοκετό μου είπε να φανώ ψύχραιμη και να αποφασίσω άμεσα να μην θηλάσω γιατί και εγώ θα ταλαιπωρηθώ πάρα πολύ και το μωρό δεν θα τρώει όσο πρέπει και θα σπάσουν τα νεύρα και των δύο μας... Οπότε χάρισα στη διπλανή μου όλο τον εξοπλισμό θηλασμού που είχα μαζί μου, έκλαψα γοερά, ανέχτηκα τις κατηγορίες της πεθεράς μου ότι είμαι καλομαθημένη και ότι η φύση έκανε όλες οι γυναίκες να θηλάζουν αλλά μόνο εγώ δεν μπορώ .... Μέχρι και ο γιατρός μου που του έλεγα πόσο ήθελα να θηλάσω και μου είχε συστήσει τη μαία για να με εκπαιδεύσει, και εκείνος ερχόταν κάθε τόσο στο δωμάτιο να με κρατάει αγκαλιά για να κλαίω που δεν θήλασα το μωράκι μου...

Αλλά στο ίδιο δωμάτιο με εμένα ήταν μια άλλη κοπέλα που επίσης δεν θήλασε αλλά αυτό ήταν το μικρότερο πρόβλημά της γιατί γέννησε πρόωρο και το μωράκι της ήταν στη θερμοκοιτίδα, οπότε μου έλεγε "αν εσύ κλαις και χτυπιέσαι για το θηλασμό τι να κάνω εγώ που γέννησα αλλά μωρό δεν έχω κρατήσει ακόμα στα χέρια μου και ούτε ξέρω πότε θα το κρατήσω " ... και έτσι κατάλαβα ότι τελικά ήταν μικρό το κακό...

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσει! Πολύ καλά έκανες και έγραψες την εμπειρία σου.

 

ΚΑΝΕΙΣ δεν ειπε ούτε μια φορά ξέρετε κάτι?οοοοοοοοοοοοοοσο και αν το θέλετε μπορει και να μην τα καταφέρετε με τον θηλασμό γιατι στην πραγματικότητα δεν ειναι και κατι τόσο απλό...απεναντίας οοοοοολοι λένε αν το θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις,αν δεν τα καταφέρεις δεν θα το ήθελες αρκετά για αυτό και δεν έγινε....

 

Μην το λες, υπάρχουν βέβαια πολλές που από τον υπερβάλλοντα ζήλο λένε τέτοια, αλλά υπάρχουν και πολλές μητέρες που θηλάζουν και ξέρουν ότι στο θηλασμό είναι εν μέρει αν σου κάτσει. Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των μητέρων που ήθελαν να θηλάσουν και δεν μπόρεσαν θα μπορούσε να είχε θηλάσει με κατάλληλη υποστήριξη, είναι εξίσου αλήθεια όμως ότι υπάρχουν μητέρες που τους έτυχαν πολλές αναποδιές με το θηλασμό και δεν μπόρεσαν τελικά να θηλάσουν. Και δεν εννοώ μόνο το ελάχιστο ποσοστό με ανεπαρκή γαλουχία.

Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που δεν είναι στο χέρι σου να τους επηρεάσεις κι αν σου πέσουν όλοι μαζί, δεν προχωρά ο θηλασμός, π.χ. ένα υπερβολικά νωθρό νεογέννητο που αναγκάζεσαι να του δώσεις μπιμπερό για να επιζήσει, μετά δεν ξαναπιάνει το στήθος κι η μητέρα δεν μπορεί να βγάλει σταγόνα με θήλαστρο (καθόλου σπάνιο), της μειώνεται το γάλα και το μωρό χάνει τελείως το ενδιαφέρον του. Συμβαίνουν αυτά και το ξέρουν όσοι ξέρουν πραγματικά από θηλασμό.

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσει! Πολύ καλά έκανες και έγραψες την εμπειρία σου.

 

 

 

Μην το λες, υπάρχουν βέβαια πολλές που από τον υπερβάλλοντα ζήλο λένε τέτοια, αλλά υπάρχουν και πολλές μητέρες που θηλάζουν και ξέρουν ότι στο θηλασμό είναι εν μέρει αν σου κάτσει. Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των μητέρων που ήθελαν να θηλάσουν και δεν μπόρεσαν θα μπορούσε να είχε θηλάσει με κατάλληλη υποστήριξη, είναι εξίσου αλήθεια όμως ότι υπάρχουν μητέρες που τους έτυχαν πολλές αναποδιές με το θηλασμό και δεν μπόρεσαν τελικά να θηλάσουν. Και δεν εννοώ μόνο το ελάχιστο ποσοστό με ανεπαρκή γαλουχία.

Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που δεν είναι στο χέρι σου να τους επηρεάσεις κι αν σου πέσουν όλοι μαζί, δεν προχωρά ο θηλασμός, π.χ. ένα υπερβολικά νωθρό νεογέννητο που αναγκάζεσαι να του δώσεις μπιμπερό για να επιζήσει, μετά δεν ξαναπιάνει το στήθος κι η μητέρα δεν μπορεί να βγάλει σταγόνα με θήλαστρο (καθόλου σπάνιο), της μειώνεται το γάλα και το μωρό χάνει τελείως το ενδιαφέρον του. Συμβαίνουν αυτά και το ξέρουν όσοι ξέρουν πραγματικά από θηλασμό.

 

και για να τελειωνω η ουσια βρισκεται στα ψυχραιμα λογια της pax

Link to comment
Share on other sites

Με αγχώνει το σωστό πιάσιμο που αναφέρετε πολλές...Γιατί σε όλες σχεδόν τις περιστάσεις υπήρχε ένας ανθρωπος να δείξει..Αυτό φοβάμαι και εγώ.Μήπως πάω να ξεκινήσω και τα κάνω μαντάρα.Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι αν ο πόνος των θηλών είναι δεδομένος, δηλαδή είτε πιάσει το μωρό σωστά είτε οχι.Αν στην πρώτη περίπτωση (δηλ του να πιάσει σωστά) διαρκεί κάποιες μέρες ενώ στην δεύτερη συνεχίζεται με πληγές στις θηλές κτλ.

 

Κοίτα τις πρώτες μέρες νομίζω οι περισσότερες γυναίκες πονάνε, ειδικά αν έχει κάποια ευαίσθητες θηλές. Αν όμως το μωρό έχει πιάσει καλά τότε πονάς μόνο στις πρώτες ρουφηξιές του μωρού και όχι σε όλη τη διάρκεια ενός γεύματος θηλασμού. Αν πονάς συνεχόμενα τότε σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.

 

Δε σημαίνει όμως ότι η μαμά κάνει απαραίτητα κάτι λάθος. Μπορεί κι αυτό, γι' αυτο είναι καλό να παίρνει κανείς τη γνώμη ενός είδικού. Πολλά μωρά όμως δεν καταφέρνουν να πιάσουν σωστά παρά τις προσπάθειες της μαμάς να τα τοποθετήσει όπως πρέπει. Πολλά μωρά έχουν τόση δυσκολία στη θηλαστική κίνηση που δυσκολεύονται να πιουν ακόμα κι από μπιμπερό. Κάποια μωρά τα βοηθάνε οι ψευδοθηλές. Επίσης κάποια μωρά ξεπερνάνε τη δυσκολία που έχουν να κάνουν καλές θηλαστικές κινήσεις όταν μεγαλώσουν λίγο, όταν γίνουν 3-4 μηνών ας πούμε.

Σκέφτομαι σωστά = νιώθω καλά

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα τις πρώτες μέρες νομίζω οι περισσότερες γυναίκες πονάνε, ειδικά αν έχει κάποια ευαίσθητες θηλές. Αν όμως το μωρό έχει πιάσει καλά τότε πονάς μόνο στις πρώτες ρουφηξιές του μωρού και όχι σε όλη τη διάρκεια ενός γεύματος θηλασμού. Αν πονάς συνεχόμενα τότε σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.

 

Δε σημαίνει όμως ότι η μαμά κάνει απαραίτητα κάτι λάθος. Μπορεί κι αυτό, γι' αυτο είναι καλό να παίρνει κανείς τη γνώμη ενός είδικού. Πολλά μωρά όμως δεν καταφέρνουν να πιάσουν σωστά παρά τις προσπάθειες της μαμάς να τα τοποθετήσει όπως πρέπει. Πολλά μωρά έχουν τόση δυσκολία στη θηλαστική κίνηση που δυσκολεύονται να πιουν ακόμα κι από μπιμπερό. Κάποια μωρά τα βοηθάνε οι ψευδοθηλές. Επίσης κάποια μωρά ξεπερνάνε τη δυσκολία που έχουν να κάνουν καλές θηλαστικές κινήσεις όταν μεγαλώσουν λίγο, όταν γίνουν 3-4 μηνών ας πούμε.

 

Καλά τα λες... κι εμάς μας πήρε 3 εβδομάδες για το σωστό πιάσιμο συν ευαίσθητες θηλές! Σίγουρα δεν είναι για όλους όσο ρόδινα τα παρουσιάζουν ιδίως στην αρχή.

NE1r.png

Link to comment
Share on other sites

δηλαδη η γελοια ατακα αν ηθελες θα θηλαζες γιατι να φρικαρει περισσοτερο απο το αν ειχες προσπαθησει πιο πολυ θα χες βρει δουλεια και πολλα αλλα?

 

Γιατί ο θηλασμός όπως και ο φυσιολογικός τοκετός παρουσιάζονται (και είναι) ως απόλυτα φυσικές διαδικασίες οι οποίες πραγματοποιούνται ανώδυνα (να 'ναι καλά η επισκληρίδιος βέβαια στον τοκετό) αβάδιστα και γενικά όρεξη να 'χεις και όλα καλά θα πάνε. Και λες στο τέλος αφού το ήθελα εγώ γιατί δεν μπόρεσα;

 

Τονίζεται συνεχώς ότι το μητρικό γάλα εφοδιάζει το παιδί με αντισώματα και έτσι είναι. Αλλά αν το πας δια της ατόπου σκέφτεσαι "δηλαδή εγώ που δεν θήλασα θα έχω φιλάσθενο μωρό;" Μη νομίζεις, λίγο οι ορμόνες, λίγο η ανατροπή των όσων σχεδιάζες, λίγο που θα βρεθεί τουλάχιστον ένας ανεκδιήγητος να σου ρίξει μία για να πέσεις ακόμα πιο κάτω όλα τα σκέφτεσαι σε υπερβολικό βαθμο και διαστρεβλωμένα. Ποιά μάνα δεν έχει συνεχώς άγχος για την υγεία του παιδιού της; Γερό να είναι, μόνο αυτό θέλω. Όλες αυτό δε λέμε;

 

Θα τολμήσω να πω όμως ότι στο θέμα του θηλασμού ακούγονται πολλές απόλυτες απόψεις αν και ομολογουμένως οι κοπέλες είναι πολύ υποστηρικτικές. Πολύ φοβάμαι όμως ότι χάνουμε την ουσία. Κορίτσια λέτε να πεινάει-όχι δεν πεινάει θήλαζε, κορίτσια δεν πήρε βάρος - δεν πειράζει είναι φυσικό και άλλα πολλά. Εξέτασε κανείς ποτέ αυτές οι διαγνώσεις από που προέρχονται; Δηλαδή έχουμε φτάσει στο σημείο ο παιδίατρος να ανησυχεί γιατί το παιδί δεν πήρε βάρος και η μητέρα να ακούει συμφορουμίτισσες που ούτε έχουν δει το παιδί, ούτε έχουν σχέση με ιατρική, ούτε είναι σύμβουλοι θηλασμού μόνο και μόνο γιατί αυτές την επιβεβαιώνουν και αγνοώντας ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και να μην πω ότι στο διαδίκτυο ότι δηλώσεις είσαι.

 

Άσχετο λίγο με το θέμα αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο να σου λέει ο γυναικολόγος σου, αυτός που εμπιστεύθηκες να σε παρακολουθεί για 8 μήνες "έλα αύριο για καισαρική, το παιδί κινδυνευει γι'αυτό και γι'αυτό το λόγο", να τα γράφει η κοπέλα εδώ και να της λένε κάποιες "μη πας, να σε σφάξει θέλει, πηγαινε να πάρεις μια 2η γνώμη".

Link to comment
Share on other sites

θελω να γραψω κατι ετσι για να αποφορτισω το κλιμα..ή μηπως δεν ειναι φορτισμενο??:cool:

 

ειμαι κ γω θετικη ως προς το θηλασμο για χ λογους αλλα πραγματικα δεν θα παλευα περισσοτερο απ οσο παλεψα για να τον θηλασω για τους εξης λογους:

η αγαπητη μαμακα μου με θηλασε μια μερα(!) τοσο μπορεσε..

το θεμα δεν ειναι ομως αυτο,το θεμα ειναι τι γαλα μου εδινε!! το γνωστο ζαχαρουχο!! oh yes!!για δυο ολοκληρα χρονια :rolleyes:

ε λοιπον στα 38 μου χρονια ειμαι υγειεστατη,δεν θυμαμαι ποτε αρρωστησα τελευταια φορα,δεν αρρωσταινα ποτε μικρη,ειμαι πανεξυπνη κ αρκετα ψηλη (οκ μπορειτε να με γιουχαρετε..) κτλ κτλ

 

καλος λοιπον ο θηλασμος δε λεω αλλα μην τρελλαθουμε κιολας!!

αλλωστε το dna δεν το συναγωνιζεται τπτ κ κανεις! αντε κ την κληρονομικοτητα..

 

μουτσ

Link to comment
Share on other sites

Θα τολμήσω να πω όμως ότι στο θέμα του θηλασμού ακούγονται πολλές απόλυτες απόψεις αν και ομολογουμένως οι κοπέλες είναι πολύ υποστηρικτικές. Πολύ φοβάμαι όμως ότι χάνουμε την ουσία. Κορίτσια λέτε να πεινάει-όχι δεν πεινάει θήλαζε, κορίτσια δεν πήρε βάρος - δεν πειράζει είναι φυσικό και άλλα πολλά. Εξέτασε κανείς ποτέ αυτές οι διαγνώσεις από που προέρχονται; Δηλαδή έχουμε φτάσει στο σημείο ο παιδίατρος να ανησυχεί γιατί το παιδί δεν πήρε βάρος και η μητέρα να ακούει συμφορουμίτισσες που ούτε έχουν δει το παιδί, ούτε έχουν σχέση με ιατρική, ούτε είναι σύμβουλοι θηλασμού μόνο και μόνο γιατί αυτές την επιβεβαιώνουν και αγνοώντας ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και να μην πω ότι στο διαδίκτυο ότι δηλώσεις είσαι.

Αυτό που περιγράφεις με έχει κι εμένα απασχολήσει πολλές φορές, σε σημείο να λέω ευτυχώς που δεν ανακάλυψα το φόρουμ παρά μόνο αφού αποθήλασα.

 

Βέβαια θα πρέπει κι εμείς που ζητάμε τη συνδρομή άγνωστών μας ανθρώπων στο διαδίκτυο να θυμόμαστε ότι δεν είναι ούτε ειδικοί ούτε έχουν απαραίτητα την έννοια μας, όπως την έχουν οι κοντινοί μας άνθρωποι, οι γιατροί μας κλπ. Οπότε καλό είναι να ραφινάρουμε λίγο αυτά που ακούμε και να μην αφήνουμε να μας επηρεάζουν σε σημείο υπερβολής. Όπως είπε μια άλλη κοπέλα πιο πάνω, παν μέτρον άριστον.

Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...