ΜΑΘΑΤΕ ΤΟ ΦΥΛΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΣΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

[Έσπερος]

Εγώ χωρίς να έχω προτίμηση, ήμουν σίγουρη ότι θα κάνω κορίτσι. Για κάποιον ηλίθιο λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω, όταν ακούω για μωρά σκέφτομαι μόνο κορίτσια. Κάτι που είναι περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι έχω μεν μια αδερφή, αλλά τέσσερις άντρες ξαδέρφους, κοντινούς σε ηλικία που έχουμε σχεδόν μεγαλώσει μαζί, άρα δεν έχει λείψει το αντρικό φύλο από την οικογένεια. Ο άντρας μου πάλι έχει έναν αδερφό και έναν μικρό ανιψιό. Παρόλο λοιπόν που τριγυρίζομαι από αρσενικούς, ξαφνιάστηκα όταν στη Β΄ επιπέδου μας είπαν ότι ήταν αγόρι (την αυχενική την κάναμε οριακά νωρίς και δεν φαινόταν κάτι). Δεν ξαφνιάστηκα αρνητικά με την έννοια του να απογοητευτώ, απλώς δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα μπορούσα να μην περιμένω κορίτσι!!!!! Για ένα διάστημα μάλιστα δεν το έλεγα -δεν ξέρω γιατί, πίστευα ότι αν δεν το λέω μπορεί να μην οριστικό, ποιος ξέρει!! Στους επόμενους υπέρηχους είδα κι εγώ τα... τεκμήρια οπότε το πήρα απόφαση ότι δεν αλλάζει!

 

Τώρα με πιάνει μόνο ένα χαζοπαράπονο όταν βλέπω παιδικά φορεματάκια... Ευτυχώς όμως που τα αγαπημένα μου χρώματα είναι το γαλάζιο, το γκρι και το βεραμάν, οπότε ευχαριστήθηκα πολύ ψωνίζοντας την προίκα του μωρού.