SOS! Νεογέννητο και γιαγιάδες!

[LadyBi]

Σε καταλαβείνω απόλυτα, απόλυτα όμως! Μόνο που σε μένα η πεθερά ερχόταν μετά από εντολή του άντρα μου και συγκατάβαση δική μου. Ο άντρας μου για να μην πάθω κατάθλιψη (φοβόταν επειδή έχει και η μητέρα μου-δεν μου το είπε όμως αυτό) κι εγώ γιατί συμφώνησα για να βλέπει το εγγόνι της. Έλεγε όταν ήμουν έγκυος ότι περιμένει πως και πως να γεννηθεί το παιδί για να αποκτήσει νόημα η ζωή της. Ε, πονόψυχη κι εγώ είπα ας έρχεται να βλέπει το εγγόνι της, φανταζόμουν κανα 2ωρο αλλά όπως είπες κι εσύ δεν έφευγε!!!. Καθόταν από τις 10 πμ ως τις 6-7 μμ και με τρέλαινε. Δεν το φρόντιζε, δήλωνε άσχετη από βρέφη (και στα δικά της η μητέρα της την βοηθούσε πάαρα πολύ) αλλά όταν το παιδί ήταν αλλαγμένο ταισμένο το έπαιρνε και δώστου βόλτες σε όλο το σπίτι και κουβεντούλες κι εγώ καθόμουν σαν το αγγούρι στον καναπέ να την ακούω. Μέχρι που το παιδί ξανακοιμόταν. Και απλά το έβλεπα κοιμισμένο. Δεν είχα παίξει μαζί του όσο θα ήθελα. Αυτό μέχρι 3 μηνών που πήρα ανάποδες (καταπιεσμένες ορμόνες λεχώνας που βγήκαν στην επιφάνεια). Έκανα αυτό που σου γράφω παρακάτω και είχε επιτύχία.

 

Επειδή η κατάσταση ήδη έχει παγιωθεί και δεδομένου ότι η πεθερά σου έχει και κατάθλιψη μην της στερήσεις την επαφή με το παιδάκι σου. Λειτουργεί και θεραπευτικά για την ίδια. Μπορείς όμως να της πεις "μην έρθετε εσείς θα έρθουμε εμείς να πάρουμε και τον αέρα μας, να γνωρίσει και το σπίτι σας κτλ, κτλ". Έτσι θα μπορεσεις να φύγεις και όποτε θέλεις "έχω να μαγειρέψω, σιδερώσω και .." όρεξη να χεις να λες με τις δουλειές του σπιτιού. Το ίδιο κάνε και με την μητέρα σου για να μην φανεί ότι κάνεις διακρίσεις. Κάνεις και την καροτσάδα σου αν είστε κοντά.

 

Η πεθερά μου κρατούσε την μικρή για να πάω στην δουλειά (μετά από φροντιστήρια 2 εβδομάδων όταν ήταν 5 μηνών η μικρή έμαθε τα πάντα) και την κρατάει και τώρα 2 φορές την εβδομάδα επειδή έχω το 2ο παιδάκι για να ξεκουραστώ λίγο και να κάνω και καμιά δουλειά. Έχουν πολύ καλή σχέση, την αφήνω και είμαι σίγουρη ότι θα περάσει καλά και η μικρή (20 μηνών πλέον) το χαίρεται πολύ. Κατά τις 6 το απόγευμα αρχίζει να λέει "μαμά;μαμά;". Με ψάχνει γιατί ξέρει ότι εγώ είμαι η μαμά της, δεν μπερδέυονται τα παιδιά όταν η μαμά είναι παρούσα στη ζωή τους όπως λέει και η AthinaP.

 

Όπως μου είχε πει και η παιδίατρος " Η επαφή με τις γιαγιάδες κάνει καλό γιατί χαλαρώνει τα παιδιά. Έχουν ένα τρόπο ν'αφήνουν τα άγχη στην άκρη και να δίνουν μόνο αγάπη" Οι σωστές γιαγιάδες ετσί; Αλλά και η πεθερά σου πιστεύω ότι ό,τι κάνει το κάνει από αγάπη.

 

Να σου ζήσει και ο μπέμπης και να τον χαίρεσαι!

 

 

ουάου, να και μια περιπτωση σαν τη δική μου... βεβαια το να πάμε εμεις σπιτι της ειναι βαβουρα, μια και εμεις μενουμε κεντρο κι εκεινη κηφισιά, κι εω δεν οδηγω... αλλά κάτι θα κάνω. μου δινει κουραγιο αυτο το τελευταιο που εγραψες, οτι δεν ειναι και τόσο χαλια τα πραματα....

[Maiden1]

...Και ναι μετά από τέτοιο σεντόνι έχω να προσθέσω και κάτι άλλο.

 

Ακόμα και αυτές που το είχανε προγραμματίσει το παιδάκι τους και ήρθε εύκολα, ακόμα και αυτές που το προσπαθούσανε χρόνια, όλες δυσκολευτήκαμε στην αρχή και δεν είχαμε ιδέα.

 

Το "δεν γνωρίζω" και το "δεν μπορώ" όσον αφορά στο μωρό σου κράτα το για σένα και μην το ανακοινώνεις. Δίνεις χώρο για πολλών ειδών παρεμβάσεις "κάτσε εγώ που ξέρω να την κάνω την υπόδειξη" ή "κάτσε να βοηθήσω αφού μου το είπε η νύφη/κόρη μου ότι αδυνατεί". Δοκίμασε αυτό που σου βγαίνει ενστικτωδώς και αν αποτύχει τότε ζήτα μία γνώμη. Τώρα που ανάρρωσες και από την καισαρική μπορείς να κάνεις τα πάντα. Πάντα φιλικά..

[Maiden1]

ουάου, να και μια περιπτωση σαν τη δική μου... βεβαια το να πάμε εμεις σπιτι της ειναι βαβουρα, μια και εμεις μενουμε κεντρο κι εκεινη κηφισιά, κι εω δεν οδηγω... αλλά κάτι θα κάνω. μου δινει κουραγιο αυτο το τελευταιο που εγραψες, οτι δεν ειναι και τόσο χαλια τα πραματα....

 

Πάρε το τρένο και πεστης να έρθει να σε πάρει από τον σταθμό ή πάρε ένα ταξί από τον σταθμό. Θα την βρεις την λύση. Είναι ώρα να μάθει και το σπίτι της γιαγιάς (εμένα αυτό με έχει σώσει). Και το χαίρονται κι αυτοί γιατί υποδέχονται το εγγόνι στο σπίτι τους!

 

Και να ξέρεις ότι το μωράκι είναι ευτυχισμένο και σου γελάει παρά τα λάθη που κάνεις γιατί τα κάνεις με όλη σου την αγάπη. Εμένα την μικρή ο άντρας μου κόντεψε να την κάψει στο μπάνιο. Και όταν του είπα εν μέσω τσιρίδων "το νερό, το νερό!!!" μου είπε "κι εγώ με τόσο ζεστό νερό κάνω μπάνιο!!!!" Δεν την έκαψε αλλά το παθε το σοκ το νινάκι μου!

[demi1981]

αποψη μου ειναι οτι δεν υπαρχει λαθος η σωστο. Κανεις ο,τι νιωθεις και ο,τι σε κανει να αισθανεσαι καλυτερα. Δεν θελεις τοση βοηθεια? Το λες...Ακομη και αν 'εκανες το λαθος' και εδωσες ας πουμε το δικαιωμα, το εξηγεις τωρα και τελειωνει.

Θα καταλαβει η πεθερα πιστευω...μια που λες ειναι καλη.

Για εμενα που δουλευω παντως ηταν ευτυχια να αγαπανε και να φροντιζουν το παιδι μου και αλλοι ανθρωποι, απο πολυ νωρις που πηγα στην δουλεια.

Δεν επαθαν κατι κακο τα παιδια μου απο αυτο, αν ρωτας.

Μια χαρα υγιεστατα ειναι, χαρουμενα και με μεγαλη αδυναμια στη μαμα τους.

 

Συμφωνώ με όλα αυτά που λες Λαϊδα..... Εννοείτε δεν πρέπει να αναλάβει εξ' ολοκλήρου η γιαγιά ή η μαμά ή η αδερφή κοκ την φροντίδα του μωρού (άλλαγμα, ταίσμα, μπάνιο) μόνο και μόνο για βόλεμα της μαμάς (που δεν νομίζω ότι ισχύει για την θεματοθέτρια). Αλλά γιατί να μην αφήνουμε τους δικούς μας ανθρώπους να παίρνουν μέρος (απλά μέρος και όχι εξ' ολοκλήρου επαναλαμβάνω) στο μεγάλωμα του παιδιού θέτοντας βέβαια κάποια όρια. Το θεωρώ πάρα πολύ άσχημο να έρθει η γιαγιά να δει το μωρό και να της πούμε πάρε ένα κουβά ασιδέρωτα και σιδέρωσέτα, αυτή την βοήθεια θέλω. Εμένα και φίλοι μου που ερχόντουσαν τους έλεγα να αλλάξουν το μωρό (και από τόσο μικρό) ή να το ταϊσουν και όχι επειδή εγώ βαριόμουνα αλλά ήθελα να μάθει από τόσο μικρό να το φροντίζουν και άλλοι άνθρωποι χωρίς να αποζητάει μόνο την αγκαλιά τα φιλιά της μαμάς, και την φροντίδα της. Και φυσικά τον μικρό δεν το βλέπω ούτε τραλαλά και σίγουρα όχι ανασφαλή. Ίσα ίσα του αρέσει να τον παίρνουν αγκαλιά όλοι, δεχεται να τον ταϊσουν όλοι και είναι τρομερά αγαπησιάρης με όλους και φυσικά έχει τρομερή αδυναμία στην μαμά του. Οπότε η απάντηση μου προς την θεματοθέτρια είναι ακόμα και τώρα που θα έρθει η πεθερά σου, φυσικά και να μην κάτσε 7-8 ώρες αλλά να την αφήσεις και να παίξει με το μωρό, και να το αλλάξει. Και μια μικρή συμβουλή να της το δίνεις εσύ το μωρό. Δηλαδή, ξυπνάει το μωρό, εσύ θα είσαι αυτή που θα σηκωθείς, θα το αγκαλιάσεις, θα το φιλήσεις, και θα πεις, πήγαινε λίγο στην γιαγιά, και σε λίγο θα έρθεις στην μανούλα πάλι. Εσύ θα της πεις αν μπορεί να το αλλάξει, δεν θα το κάνει μόνη της.

[Mammy in love]

Εννοείται πως δεν στερούμε από τους άλλους την χαρά!Για παπουδογιαγιάδες ένα μωρό είναι η ευκαιρία να κάνουν ότι δεν έκαναν στα παιδιά τους.Απλά καλό είναι η μαμά και ο μπαμπάς να θέτουν κάποια λογικά όρια γιατί δεν ξέρεις πότε και πως θα ξεπεραστούν .

[Lucy]

Ασχέτως με το αν είναι σωστό ή λάθος, εφόσον τώρα ενοχλείσαι και θέλεις λίγο περισσότερο χρόνο με το μωρό, πες τους το ευγενικά.

Δεν χρειάζεται να σου έρχονται 8 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα. Ας έρχονται πολύ λιγότερες ώρες. Πες τους ευγενικά ότι έχεις σταθεί στα πόδια σου και δεν χρειάζεσαι πλέον τόση βοήθεια. Ευχαρίστησέ τες και πες ότι πλέον θέλεις περισσότερο χρόνο με το μωρό γιατί νιώθεις ότι δεν το χαίρεσαι.

Ή τέλοσπάντων πες τους κάτι τέτοιο σε συνεννόηση και με τον άντρα σου.

 

Να έχεις το θάρρος να λες αυτό που αισθάνεσαι με ωραίο τρόπο. Να ξέρεις ότι θα καταπιέζεσαι πάρα πολύ στο μέλλον αν θα ανέχεσαι καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα ή με τις οποίες δεν συμφωνείς, απλώς και μόνο για να μην δυσαρεστήσεις τους άλλους.

[Niki81]

Συμφωνώ με όλα αυτά που λες Λαϊδα..... Εννοείτε δεν πρέπει να αναλάβει εξ' ολοκλήρου η γιαγιά ή η μαμά ή η αδερφή κοκ την φροντίδα του μωρού (άλλαγμα, ταίσμα, μπάνιο) μόνο και μόνο για βόλεμα της μαμάς (που δεν νομίζω ότι ισχύει για την θεματοθέτρια). Αλλά γιατί να μην αφήνουμε τους δικούς μας ανθρώπους να παίρνουν μέρος (απλά μέρος και όχι εξ' ολοκλήρου επαναλαμβάνω) στο μεγάλωμα του παιδιού θέτοντας βέβαια κάποια όρια. Το θεωρώ πάρα πολύ άσχημο να έρθει η γιαγιά να δει το μωρό και να της πούμε πάρε ένα κουβά ασιδέρωτα και σιδέρωσέτα, αυτή την βοήθεια θέλω. Εμένα και φίλοι μου που ερχόντουσαν τους έλεγα να αλλάξουν το μωρό (και από τόσο μικρό) ή να το ταϊσουν και όχι επειδή εγώ βαριόμουνα αλλά ήθελα να μάθει από τόσο μικρό να το φροντίζουν και άλλοι άνθρωποι χωρίς να αποζητάει μόνο την αγκαλιά τα φιλιά της μαμάς, και την φροντίδα της. Και φυσικά τον μικρό δεν το βλέπω ούτε τραλαλά και σίγουρα όχι ανασφαλή. Ίσα ίσα του αρέσει να τον παίρνουν αγκαλιά όλοι, δεχεται να τον ταϊσουν όλοι και είναι τρομερά αγαπησιάρης με όλους και φυσικά έχει τρομερή αδυναμία στην μαμά του. Οπότε η απάντηση μου προς την θεματοθέτρια είναι ακόμα και τώρα που θα έρθει η πεθερά σου, φυσικά και να μην κάτσε 7-8 ώρες αλλά να την αφήσεις και να παίξει με το μωρό, και να το αλλάξει. Και μια μικρή συμβουλή να της το δίνεις εσύ το μωρό. Δηλαδή, ξυπνάει το μωρό, εσύ θα είσαι αυτή που θα σηκωθείς, θα το αγκαλιάσεις, θα το φιλήσεις, και θα πεις, πήγαινε λίγο στην γιαγιά, και σε λίγο θα έρθεις στην μανούλα πάλι. Εσύ θα της πεις αν μπορεί να το αλλάξει, δεν θα το κάνει μόνη της.

 

Κοιτα να δεις...αν η πεθερουλα μου ερθει για 1 ωρα να δει το παιδι εννοειται θα την αφησω να χαρει το εγγονι της....αν ομως μου μπαστακωνεται 8 ωρες τη μερα στο σπιτι και δε κουναει το δαχτυλακι της να πλυνει ενα ποτηρι αλλα θελει 8 ωρες να ασχολειται αυτη με το παιδι λες κι εγω ειμαι ανυπαρκτη τοτε θα της πασαρω και τον κουβα με τα ασιδερωτα και τον κουβα με τη σφουγγαριστρα...και αν θελει μενει...αλλιως σπιτι της και σπιτι μου.

[Niki81]

ουάου, να και μια περιπτωση σαν τη δική μου... βεβαια το να πάμε εμεις σπιτι της ειναι βαβουρα, μια και εμεις μενουμε κεντρο κι εκεινη κηφισιά, κι εω δεν οδηγω... αλλά κάτι θα κάνω. μου δινει κουραγιο αυτο το τελευταιο που εγραψες, οτι δεν ειναι και τόσο χαλια τα πραματα....

 

 

Σιγα μη κατσεις να κανεις χιλιομετρα για να ξυπνησει η πεθερα σου.Πιαστη και πες της οτι τωρα πια νιωθεις καλα και οτι μπορεις να ανταπεξελθεις οποτε δε χρειαζεται να ερχεται καθε μερα τοσες ωρες.

 

Αν δε μπορεις να βαλεις τον αντρα σου να της το πει...γιος της ειναι ξερει τι και πως να το πει.

[dimmi]

Κοιτα να δεις...αν η πεθερουλα μου ερθει για 1 ωρα να δει το παιδι εννοειται θα την αφησω να χαρει το εγγονι της....αν ομως μου μπαστακωνεται 8 ωρες τη μερα στο σπιτι και δε κουναει το δαχτυλακι της να πλυνει ενα ποτηρι αλλα θελει 8 ωρες να ασχολειται αυτη με το παιδι λες κι εγω ειμαι ανυπαρκτη τοτε θα της πασαρω και τον κουβα με τα ασιδερωτα και τον κουβα με τη σφουγγαριστρα...και αν θελει μενει...αλλιως σπιτι της και σπιτι μου.

 

Σιγα μη κατσεις να κανεις χιλιομετρα για να ξυπνησει η πεθερα σου.Πιαστη και πες της οτι τωρα πια νιωθεις καλα και οτι μπορεις να ανταπεξελθεις οποτε δε χρειαζεται να ερχεται καθε μερα τοσες ωρες.

 

Αν δε μπορεις να βαλεις τον αντρα σου να της το πει...γιος της ειναι ξερει τι και πως να το πει.

σωστή και αληθινή!

[dimmi]

Ασχέτως με το αν είναι σωστό ή λάθος, εφόσον τώρα ενοχλείσαι και θέλεις λίγο περισσότερο χρόνο με το μωρό, πες τους το ευγενικά.

Δεν χρειάζεται να σου έρχονται 8 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα. Ας έρχονται πολύ λιγότερες ώρες. Πες τους ευγενικά ότι έχεις σταθεί στα πόδια σου και δεν χρειάζεσαι πλέον τόση βοήθεια. Ευχαρίστησέ τες και πες ότι πλέον θέλεις περισσότερο χρόνο με το μωρό γιατί νιώθεις ότι δεν το χαίρεσαι.

Ή τέλοσπάντων πες τους κάτι τέτοιο σε συνεννόηση και με τον άντρα σου.

 

Να έχεις το θάρρος να λες αυτό που αισθάνεσαι με ωραίο τρόπο. Να ξέρεις ότι θα καταπιέζεσαι πάρα πολύ στο μέλλον αν θα ανέχεσαι καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα ή με τις οποίες δεν συμφωνείς, απλώς και μόνο για να μην δυσαρεστήσεις τους άλλους.

και με αυτό συμφωνώ αλλά η Νίκη το είπε πιο χιουμοριστικά και το διασκέδασα, πάντως αν ήταν η δικιά μου πεθερά θα είχα σαλτάρει. Κάνε κάτι άμεσα κοπέλα μου, είναι να μην μάθει έτσι!

[AthinaP]

Καλά, εντάξει, κάποιο μέτρο βρε παιδιά... Ξεσηκώνεται η γυναίκα τόσο καιρό από την Κηφισιά προς το κέντρο και θα της πούνε να έρχεται για καμιά ωρίτσα; Ποιος το κάνει αυτό;

 

Όσο για τις απόψεις που με σθένος υποστηρίζουν να τηρούνται οι γιαγιάδες σε απόσταση, είναι καμία που το έκανε και έχει μεγαλούτσικα παιδιά;

 

Γιατί όταν θα φτάσουν να είναι μεγαλουτσικα, θα δείτε ότι θα είναι πιο εγκάρδια προς τη γειτόνισσα. Και πιθανόν και προς τους κολλητούς του ζευγαριού - όσους έχουν απομείνει επειδή χωρίς βοήθεια πιθανόν το σπίτι δεν θα είναι σε θέση για επισκέψεις για πολύ καιρό...

 

Ενώ προς τη γιαγιά μπορεί να υπάρχει μια ψυχρότητα, που θα την έχουν πιάσει τα παιδιά τόσα χρόνια. Από μέρους της μαμάς για να μην δώσουν και πολύ αέρα στη γιαγιά, α όλα και όλα, αμα πια... και από μέρους της γιαγιάς γιατί δεν θα ξέρει τι να πει και τι να μην πει μην και την ξαποστείλουν!

 

Ενώ τέτοιες μεζούρες δεν υπάρχουν με τους γείτονες και τους φίλους του ζευγαριού.

 

Αυτό θέλετε, πραγματικά; Κάνει καλό στο παιδί; Στη μαμά;

 

Α και μετά ξεκινάνε τα τόπικς: Έκανε τραπέζι για τη βάφτισή μας με το υπόλοιπο σόι, χωρίς εμάς. Γιατί άραγες; Προτιμάει τα εγγόνια της κουνιάδας; Έλα ντε; Τι να κάνω τα παιδιά το καλοκαίρι στις διακοπές των σχολείων, που το πρόγραμμα του Δήμου κρατάει ένα μήνα; Να βάλω κάμερα για την νταντά γιατί δεν ξέρω τι φρούτο θα βγει και έχουν ακουστεί τα μύρια όσα;

[Lucy]

Καλά, εντάξει, κάποιο μέτρο βρε παιδιά... Ξεσηκώνεται η γυναίκα τόσο καιρό από την Κηφισιά προς το κέντρο και θα της πούνε να έρχεται για καμιά ωρίτσα; Ποιος το κάνει αυτό;

 

Όσο για τις απόψεις που με σθένος υποστηρίζουν να τηρούνται οι γιαγιάδες σε απόσταση, είναι καμία που το έκανε και έχει μεγαλούτσικα παιδιά;

 

Το να έρχεται ο οποιοσδήποτε 8 ώρες κάθε μέρα στο σπίτι μου ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις να έχει, είναι όχι απλώς καταπιεστικό, αλλά δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω.

 

Δεν θεωρώ ότι το να μην θέλω κάποιον τόσες πολλές ώρες στο σπίτι μου σημαίνει ότι τον κρατώ σε απόσταση. Ούτε προτείνω να κρατά σε απόσταση τις γιαγιάδες. Απλώς να υπάρχει ένα μέτρο. Ούτε 8ωρη βοήθεια χρειάζεται καθημερινά, ούτε 8ωρη καθημερινή επίσκεψη. Και οι ίδιες οι γιαγιάδες θα έχουν κουραστεί με τέτοιους ρυθμούς.

[Maiden1]

Εντάξει ο καθένας αντιδράει σύμφωνα με τον χαρακτήρα του και τα βιώματά του. Εμένα με άγγιξε και το θέμα της κατάθλιψης που την ταλαιπωρεί. Δυστυχώς την διπλωματία δεν την "έχω" και όταν είναι να πω κάτι το λέω πολλές φορές με λίγο χοντροκομμένο τρόπο και καταλήγω να τσακωθώ. Γι'αυτό και δεν μίλαγα όταν γινόταν όλο αυτό με τις αρμένικες βίζιτες. Όταν τα πήρα όμως τα είπα στον άντρα μου πάλι με άσχημο τρόπο (άστραψα και βρόντηξα) και δεν μιλούσαμε για κανα μήνα γιατί βέβαια του έθιξα την μαμά.

 

Η κατά μέτωπο επιθεση σε άτομα που θα τα λούζεσαι για μια ζωή κατά τη γνώμη μου δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Χαλάνε οι σχέσεις και μετά όταν ξεφουσκώνουν και λίγο οι ορμόνες και σου φεύγει και αυτή η κτητικότητα προς το παιδί μπορεί και να το μετανιώσεις. Μου το λέγανε και δεν το πίστευα, αν δείτε με τι μένος γράφω για την πεθερά μου σε παλαιότερα ποστ θα καταλάβετε. Το βασικό που κατάλαβα ήταν το εξής:αγαπάει τα παιδιά μου και αυτό μου φτάνει. Και όταν έχω δουλειά σε καμιά δημόσια υπηρεσία της την άφηνα και όταν ήθελα να πάω γυμναστήριο μπας και μαζευτώ λιγάκι μου την κράταγε και πλέον όταν ξαναγύρισα στην δουλειά έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Σε νορμάλ καταστάσεις έτσι; Γιατί όταν η άλλη σ'έχει στη μπούκα και σε περνάει γενεές 14 ε δεν θα το δω με συμπάθεια το θέμα.

 

Νικι81 η δική σου πεθερά δεν ήταν που σου έλεγε να της δώσεις το παιδί να το μεγαλώσει; Αν κάνω λάθος συγγνώμη αλλά μια τέτοια psycho πεθερά ούτε τέταρτο δεν θα την άφηνα να κάτσει στο σπίτι.

 

Για την απόσταση εννοείται ότι δεν θα το κάνει συνέχεια η κοπέλα, σιγά σιγά θα αραιώνει. Εγώ μένω και 10' με τα πόδια και το έκανα. Αρχίζουν και οι ιώσεις τώρα οπότε ένα βρέφος σε ΜΜΜ δεν θα ήταν και ό,τι καλύτερο τώρα που το σκέφτομαι. Πάντως με το ένα ή τον άλλο τρόπο θα βρεί την λύση που την αντιπροσωπεύει.

[Niki81]

Καλε η δικια μου πεθερα ειναι περιεργος ανθρωπος..δε τη πιανεις πουθενα.Τι τεταρτο...αυτη και μεσα σε δεκα λεπτα μπορει να σου διαλυσει το γαμο.Και φυσικα σε τετοια θεματα γραφω επηρεασμενη παντα αο τη δικη μου εμπειρια μαζι της....που δε μπορει...σιγουρα στην προηγουμενη ζωη μου ειχα κανει πολλες αμαρτιες και μου την εστειλε ο καλος Θεουλης να με τιμωρησει....χαχαχα.

 

Περα απο την πλακα....πιστευω ολες μας γραφουμε επηρεασμενες απο τη σχεση μας με τις πεθερες μας.Γι'αυτο και υπαρχουν τοσο μεγαλες διαφορες στις αποψεις.

 

Εγω ναι την εκανα περα....γιατι μαζι της κοντεψα να αρρωστησω....εχασα την ηρεμια μου ...εχασα τον εαυτο μου...και στο παρα πεντε δε διελυσα και το γαμο μου(αυτο ακομα το παλευουμε).

 

Αο την αλλη ειμαι και σαν ανθρωπος γενικα ανεξαρτητη...δε μπορω να στηριζομαι σε πατεριτσες ειτε αυτη λεγεται μαμα ειτε πεθερα...φροντιζω παντα να βρισκω τροπους στε να κουμανταρω τη ζωη μου μονη μου.Γιάυτο και δε πορω να κατανοησω γυναικες που γινονται μαμαδες και αισθανονται ανικανες να αναλαβουν τα παντα μονες τους αλλα θελουν μαμα και πεθερα για βοηθεια.

[tot72]

Εγώ πάλι λέω πως είσαι ακόμα πτώμα από την εγκυμοσύνη,την γέννα,την φροντίδα του παιδιού και έχεις λιγάκι καταβληθεί.Έχουν φουντώσει και οι ενοχές δεν είμαι καλή μάνα αν δεν έχω το παιδί 24 ώρες το 24ωρο κοκ...Να χαίρεσαι που σε βοηθούν.Θα δεις σιγ΄-σιγά που μόνη σου θα τους λες"έλα,σήμερα μην έρχεσαι ,κάνε καμιά δουλίτσα στο σπίτι σου .Θα είμαι εγώ με το παιδί".Μην αγχώνεσαι.Η παροιμία λέει"λούσε με χτενίσε με ,ξέρω ποιά είναι η μάνα μου".Ίσα-ίσα εγώ το θεωρώ καλό για το παιδί να έχει περισσότερα του ενος ασφαλή σημεία.

Χαλάρωσε και όλα θα γίνουν.Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και μην σκέφτεσαι πως δεν είσαι η καλύτερη μαμά για το παιδί σου.Είσαι.

[Penelope78]

LadyBi γειά σου και να σας ζήσει το μωράκι σας!

 

Εγώ ακόμα μωράκι δεν έχω και ούτε την εμπειρία που συνεπάγεται αυτό.

 

Όμως!

 

Οι προβληματισμοί σου μου φάνηκαν πολυ υγιείς, δηλαδή:

1)“Κάποια στιγμη αισθάνθηκα οτι δεν είναι σωστό να ταϊζουν και να παίρνουν στην αγκαλιά τους συνέχεια οι γιαγιαδες ένα τόσο μικρό μωράκι”. Έχεις δίκιο! Κι εμένα δεν μου αρέσει να βλέπω πολύ μικρά μωρά αγκαλιά με γιαγιάδες, πάντα σκέφτομαι ότι η μαμά π.χ. δουλεύει και στερείται το μωρό της. Επίσης δεν μου αρέσει που οι γιαγιάδες κρατάνε σαν τρόπαιο το μωρό, του μιλάνε δυνατά και γλυκερά και το επιδεικνύουν.

2) «Όταν κλαίει τρέχει πριν προλάβω εγώ να τον αλλάξει, να τον ταϊσει, να του μιλήσει, τον έχει βγάλει βόλτα όσο εγώ κοιμόμουν και άλλα τέτοια». Θα έπρεπε να σε ρωτάει, π.χ. Μαρία το μωρό! Θα πας εσύ ή εγώ? Πάντα θα πρέπει να σε ρωτάει, μωρό σου είναι, όχι να κάνει σπριντ για να σε προλαβαίνει. Να σε βοηθήσει έρχεται και όχι για να σε ανταγωνιστεί.

3) «Ο άντρας μου δεν έχει πει τίποτε, γιατι βασικα δεν του πέρασε από το μυαλό οτι είναι κάτι κακό αυτό και γιατί θέλει να τη βλέπει να χαίρεται. Εγώ όμως πιστεύω οτι είναι λάθος».Πολύ καλά πιστεύεις, το μωρό δεν είναι φάρμακο για την κατάθλιψη κανενός και κυρίως δεν είναι παιχνίδι για να παίζουμε να ξεχνιόμαστε. Είναι ένα μη αυτοεξυπηρετουμενο πλασματακι που θέλει κυριως την μαμα του. Και την κατάθλιψη της η πεθερα σου θα μπορουσε να την αντιμετωπισει βοηθωντας ολους σας μωρο, μαμα και μπαμπα, δεν καταλαβαίνω γιατι πρέπει η αντιμετώπιση της καταθλιψης να γινει μονο με το μωρο!!!

4) «Είμαι υπερβολική;» ΟΧΙ. Έχεις προβληματιστεί και θέλεις να βρείς μια λογικη απάντηση. Αλλά ακόμα και υπερβολική να ήσουν θα σε δικαιολογούσα με τοσο μικρο μωρο να σου βγαινει υπερπροστατευτισμός.

 

Σου εύχομαι τα καλύτερα!

[LadyBi]

Λοιπόν κοριτσια! ΤΟ δοκίμασα και μάλιστα με δύσκολες συνθήκες! Ήμουν άρρωστη μια εβδομάδα και κρατούσα το μωρό με ιατρική μάσκα, ήμουν κομμάτια αλλά ...ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ!

Οταν ήρθε η πεθερά μου ήδη ο άντρας μου της είχε πει μαλακά-μαλακά οτι πρέπει να αφήνει εμένα γιατί θέλω να το κάνω. Κι όταν της βγήκε πάλι η σπίντα και σηκωνόταν να τον αλλαξει κλπ, πήγαινα και της έλεγα οτι θέλω εγώ και πρέπει εγω να το κάνω, γιατί στο τέλος θα κακομάθω και δε θα κάνω τίποτε. Την άφησα μόνο να τον πάει βόλτα με τη μάνα μου, και να τον πάρει αγκαλίτσα 3-4 φορές.

Κι έτσι πήγε καλά. Τη μάνα μου την άφησα μια μέρα μόνο να τον έχει για 4 ώρες γιατί ειχα πυρετό.

Η πεθερά μου ήρθε μέσα στη βδομάδα μόνο 2 φορές και πιστεύω οτι έχει αρχίσει να το εμπεδώνει. Αυριο που θα ξανάρθει πάλι τα ίδια θα κάνω. Αισθάνομαι πολύ καλύτερα, το γιό μυο τον είδα πολύ περισσότερο και κατάλαβα οτι έχασα επεισόδια κι εγώ απο αυτόν κι αυτός απο μένα όσο μπλέκονταν οι γιαγιάδες.

 

Σας ευχαριστώ όλες σας για τις συμβουλές σας! Είστε πολύτιμοι συμβουλάτορες!

[ioanna 25]

καλημερα!!κι εγω οταν εμεινα εγκυος ημουν εντελως απειρη, κι επισης δεν ειχα ποτε αδυναμια στα παιδια, ουτε ασχολιομουν μαζι τους..

οταν λοιπον απεκτησα τον γιο μου του εδωσα απτην αρχη ολη μου την αγαπη και φροντιδα..

οπως καταλαβαινετε οι γιαγιαδες θελανε να πεσουν με τα μουτρα, πρωτο τους εγγονι..ομως εγω θελοντας να μην χασω ουτε λεπτο με τον γιο μου εβαλα απτην αρχη τα ορια μου..

ενα μηνα αφοτου γεννησα εκατσα σπιτι, εκεινο το διαστημα τον ειχα εξολοκλήρου.. ερχονταν μονο λιγο το απογευμα, οχι καθε μερα, για να τον δουν.

στον μηνα πανω που πηγα για δουλεια ερχονταν το πρωι η πεθερα μου, το απογευμα η μανα μου να τον κρατησουν μονο οση ωρα εργαζομουν, με το που γυριζα σπιτι φευγανε..για βολτα ουτε λογος..το ξεκαθαρισα απτην αρχη και στις δύο οτι το παιδι βολτα θα πηγαινει μονο με τους γονεις του..επισης ως αναφορα το φαγητο του (επειδη οι γιαγιαδες κανουν τη ζημεια) ξεκαθάρισα απτη αρχη πως θα του δινουν μονο οτι τους λεω εγω..,συμφωνα παντα με τις οδηγιες της παιδιατρου..

τωρα ο γιος μου ειναι 18 μηνων κι εχει πολυ καλη σχεση και μ'εμας και με τους παπουδες-γιαγιαδες..

οποτε LadyBi καλυτερα να εισαι λιγο αυστηρη και να βαζεις ορια, παρα να σε καβαλησουν..και στη τελικη παιδι σου ειναι, εισαι μανα του οποτε εσυ βαζεις τους κανονες..

απο βρεφη τα παιδια μας σχηματιζουν σχεση αγαπης κι εμπιστοσυνης με τους γονεις τους!!