Πότε πήγε το μωρό σας στο δικό του δωμάτιο?

[nano]

σορυ λάθος

[nano]

την πήγα λίγο μετά που έγινε 2 μηνών αλλά μέχρι περίπου τους 4 μήνες κοιμόμουν σε ράντζο δίπλα της

οπότε και άρχισε να κοιμάται συνεχόμενα χωρίς νυχτερινό γεύμα

[BEBE]

Τον πηγαμε στον 5 μήνες και πριν λίγες ημερες βάλαμε μαζί του και τη μπέμπα

[Gold]

Εμεις την πηγαμε στο δωματιο της 18 μηνων,αν και ο παιδιατρος μας ειπε πως πρεπει στους 6 μηνες να πηγαινει το παιδακι στο δωματιο του.

κοιμομουν μαζι της 1 μηνα μεχρι να συνηθισει.

[Belfaccino]

Κι εμείς στους 18 μήνες. Τον θήλαζα μέχρι τότε και το πήγαινε-έλα από το ένα δωμάτιο στο άλλο κάθε 2 ώρες το βράδυ με κούραζε. Οπότε κοιμόταν σε κρεβατάκι δίπλα μας και στο δικό μας.

Μια χαρά κοιμάται στο δικό του δωμάτιο και είναι πλέον 7.5 ετών.

[happymummy]

ο μεγάλος κοιμαται στο δικο του δωματιο απο 2 χρονών σχεδόν γιατι στο προηγουμενο σπιτι δεν ειχαμε παιδικο ,οποτε αναγκαστικά κοιμοταν μαζί μας.

[voula7]

Εγώ κορίτσια τον πήγα 3 μηνών στο διπλανό δωμάτιο γιατί δεν χώραγε πια στην καλαθούνα και η κούνια δεν χώραγε στο δωμάτιο μας.... Το μετάνιωσα όμως γιατί ακόμη ξυπνάει αρκετές φορές το βράδυ για πιπίλα κι έτσι μας έχουν φάει τα δρομολόγια... Ενώ αν ήταν δίπλα...... Στο δεύτερο νομίζω οτι θα το κρατήσω περισσότερο.

[super_mario]

Από τον 2ο μήνα βρίσκεται στο δωμάτιό του. Μπορεί να είναι μόλις 8 μηνών, αλλά αναγνωρίζει ποιο είναι το ησυχαστήριό του.

[kallia11]

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ

[Sofia32]

ΕΓΩ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΑΡΧΗ ( ΕΙΝΑΙ 41ΗΜΕΡΩΝ) , ΚΑΘΗΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 20' ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΚΛΑΙΓΕ . ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΓΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ, ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΗΓΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΞΥΠΝΗΣΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΟΛΙΚΟΥΣ ΟΠΟΤΕ ΞΥΠΝΑΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΛΕΩ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΓΕΥΜΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΩ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ Η ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΑΜΕΣΩΣ??

[Κουκούνι]

Από την πρώτη μέρα πήγε στο δωμάτιό της στην κούνια της.Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν το σκέφτηκα καν να την έχω δίπλα μου.Δεν ξέρω αν παίζει αυτό ρόλο πάντως τον ύπνο τον είχε από τις πρώτες ημέρες στο τσεπάκι και συνεχίζει (είναι 14 μηνών).

[leni]

Εγώ το αγοράκι μου το πήγα όταν έγινε ενός. Δυσκολευόμουνα να το αποχωριστώ, μην κλάψει, μην φοβηθεί, μην βάλει πυρετό, πως θα συνηθίσει..

Το πρώτο βράδυ έμεινα ξάγρυπνη και έκλαιγα λές και είχε μετακομίσει σε άλλη χώρα. Μας χώριζε μόνο ένας τοίχος. Είχα αγωνία όταν θα ξημέρωνε, να δω τις αντιδράσεις του.Μια χαρά ο μικρός και ξετρελαμένος με τις ταπετσαρίες, τις κουρτίνες - φάρμα και όλα τα παιχνιδάκι του τριγύρω!Τελικά το πρόβλημα το είχα εγώ και όχι το παιδί..κάποια στιγμή παραξηγήθηκα και απο πάνω:''μα καλά, δεν του λείπω?''. Όταν συνήλθα βέβαια απο την παράνοιά μου, συνηδειτοποίησα ότι το παιδάκι μου ήταν πολύ καλύτερα μοναχούλι του χωρίς εμένα συνέχεια απο πάνω του!! Έπρεπε να αυτονομηθεί, πως να το κάνουμε??

[Ε1979]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΜΕΝΑ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ.ΚΑΛΩΣ Η' ΚΑΚΩΣ ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΕΝΩ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΘΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΩ ΔΩΜΑΤΙΟ,ΤΟ ΑΝΑΒΑΛΛΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙ).

ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΜΟΥ ΚΟΡΕΣ ΤΙΣ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ 40 ΜΕΡΕΣ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΞΥΠΝΗΣΑΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ,ΤΑ ΕΝΟΧΛΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ.ΣΑΦΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΚΤΛ ΟΜΩΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΑ,ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ ΗΣΥΧΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΩΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ:ANGEL CARE.

[mom]

Και τα δύο μου παιδιά τα πήγα πολύ νωρίς στο δωμάτιο τους. Τον 1ο μου γιό στις 40 μέρες και τον 2ο στις 50. Από την 1η κιόλας νύχτα που τα έβαλα στο κρεβατάκι τους, κοιμήθηκαν συνεχόμενα χωρίς κανένα ξύπνημα.

Συμφωνώ, ότι όταν κοιμούνται τα μωρά μαζί μας, ενοχλούνται και ξυπνούν. Σε ένα βιβλίο είχα διαβάσει ότι όλοι μας, ενήλικες και παιδιά, ξυπνάμε περίπου 8 φορές κάθε νύχτα. Είναι οι στιγμές που αλλάζουμε πλευρό,καταλαβαίνουμε ότι κρυώνουμε κ.λ.π. Αν λοιπόν πχ υπάρχει φως ή ακούγεται η ανάσα κάποιου άλλου, τα μωράκια ξυπνάνε.

Επίσης, πιστεύω ότι μετά την μεγάλη περίοδο της εγκυμοσύνης καθώς και της λοχείας, πρέπει το ζευγάρι να ξαναβρεί την ιδιωτική του ζωή. Όσες φίλες μου άργησαν να βγάλουν τα παιδιά τους απο το δωμάτιο τους, κοιμούνται ακόμα μαζί τους. Και μιλάω για παιδιά 3,4 και 6 χρονών που έχουν αποκτήσει αδερφάκια και ο κάθε γονιός κοιμάται σε άλλο δωμάτιο με ένα παιδί ο καθένας.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ mom.Η ΒΑΦΤΙΣΤΗΡΑ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,ΕΙΝΑΙ 8 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ,ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥΣ!!!!!ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΤΡΑΓΙΚΟ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝΕ ΝΩΡΙΣ ΣΕ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.

[Pipi]

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝΕ ΝΩΡΙΣ ΣΕ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.

 

Λυπάμαι που σκέφτεσαι έτσι. Εκμεταλλευτής ένα παιδί 3-4 χρονών;;; Που ακόμα νιώθει ανασφάλεια να βρίσκεται μακριά από την αγκαλιά της μάνας του; Εγώ σε πληροφορώ έβαλα την κόρη μου στο δωμάτιο της από 6 μηνών. Στα 2,5 χρόνια της ερχόταν με κλάματα στο δωμάτιο μας κι ήθελε να κοιμηθεί μαζί μας. Να την στείλω πάλι στο δωμάτιο της και να της μείνει ψυχολογικό μετά ή να νοιώσει απόρριψη; Τα ίδια έκανα κι εγώ μικρή και οι γονείς μου με έστελναν στο δωμάτιο μου. Αποτέλεσμα είναι να μην μπορώ να κοιμηθώ σε πλήρη σκοτάδια και πολλές φορές το βράδυ ξυπνάω ταραγμένη και κοιτάζω γύρω μου να δω αν είναι ο άντρας μου εκεί. Και να μην αναφέρω ότι μέχρι τα 12 υπνοβατούσα. Στο υποσυνείδητο αποτυπώνονται όλα αυτά, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.

Όταν το παιδί νιώσει έτοιμο θα φύγει από το δωμάτιο των γονέων του.

[Λαμπρινή]

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ

 

Ε ντροπη πια !!!!! Κατι σε Χιτλερ εποχή μου θυμιζει αυτο !!! Ελεος ....γονεις !!!!

[sofuka]

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝΕ ΝΩΡΙΣ ΣΕ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.

 

Έχεις δίκιο ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ! Όλα ξεκινάνε από τις δικές μας ανασφάλειες. Επειδή εμείς έχουμε ως κύριο μέλημά μας να εκμεταλλευτούμε, να πάρουμε από τους άλλους ότι περισσότερο μπορούμε χωρίς να δώσουμε τίποτα, προβάλλουμε αυτή μας την ιδιότητα ακόμα και στα βρέφη που μας έχουν απόλυτη ανάγκη. Πείθουμε τον εαυτό μας ότι κι αυτά σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, ότι όλα τα κάνουν γιατί προσπαθούνε να μας εκμεταλλευτούνε, να μας έχουνε δικές τους αποκλειστικά, να χαλάσουνε τη σχέση μας με τον σύντροφό μας κλπ. Έτσι είμαστε πιο ήσυχες με τη συνείδησή μας όταν από νωρίς απομονώνουμε τα παιδιά μας και δεν ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες τους για ασφάλεια, τροφή και αγάπη.

[senter for]

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ

 

Ε ντροπη πια !!!!! Κατι σε Χιτλερ εποχή μου θυμιζει αυτο !!! Ελεος ....γονεις !!!!

ντροπη και αισχος!

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

-Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΛΙΚΙΑ.

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΛΟΓΩ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ,ΕΝΟΣ ΠΕΝΘΟΥΣ,ΘΑ ΜΠΕΡΔΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ,ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΥΠΟΣΤΑΣΗ,ΟΤΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ "ΠΝΙΓΟΥΝ" ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ,ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΛΟ ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΕΣ,ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΕ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΥΤΑ ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙ,ΑΛΛΟΤΡΙΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙ ΜΑΖΙ.

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΣΟ Η ΜΑΜΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ,ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΑΡΩΝ.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ ΤΥΠΟΥ "ΧΙΤΛΕΡ,ΑΙΣΧΟΣ,ΝΤΡΟΠΗ",ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

ΑΝ ΕΣΕΙΣ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΑΣ,ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΑΝΕΣ.ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ.

ΤΟ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΕΣ,ΟΤΙ ΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΣ,ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ

ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ(ΕΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΟΥΝ,ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΦΟΒΙΕΣ,ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ,ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ.

ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.

[karamela]

Εγώ έβαλα την κόρη μου στο κρεβάτι της 7 μηνών. Με προτροπή του άντρα μου. Αν δεν έλεγε τίποτα δεν θα την έβαζα. Το πρόβλημα ήμουν εγώ. Εγώ δεν ήθελα να την αποχωριστώ. Σε μια βδομάδα έμαθε το κρεβάτι της και τα βράδια -ενώ ξυπνούσε κάθε μια ώρα να θηλάσει όταν κοιμόταν μαζί μου- ξυπνάει μόνο μια φόρα και πίνει νεράκι. Έτσι έχουμε αποθηλάσει και το βράδυ και εγώ κοιμάμαι καλύτερα. Αλλά μου λείπει η ανάσα της και τα χαδάκια της όταν θήλαζε την νύχτα....

[Pipi]

-Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΛΙΚΙΑ.

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΛΟΓΩ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ,ΕΝΟΣ ΠΕΝΘΟΥΣ,ΘΑ ΜΠΕΡΔΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ,ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΥΠΟΣΤΑΣΗ,ΟΤΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ "ΠΝΙΓΟΥΝ" ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ,ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΛΟ ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΕΣ,ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΕ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΥΤΑ ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙ,ΑΛΛΟΤΡΙΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙ ΜΑΖΙ.

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΣΟ Η ΜΑΜΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ,ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΑΡΩΝ.

 

Έχεις μπερδέψει πολλά πράγματα μεταξύ τους και δεν θα μπω στη διαδικασία να στα ξεμπερδέψω. Θα πω μόνο ότι όση αγάπη και προσοχή δίνεις σε ένα παιδί, αυτό αυτονομείται μόνο του όταν νιώσει έτοιμο και μεγαλώνει και γίνεται ενήλικας που μπορεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις μοναξιάς χωρίς να τον φέρουν σε άσχημα αποτελέσματα, όπως πχ. η κατάθλιψη.

Δεν είπαμε να έχουμε τα παιδιά κολλημένα πάνω μας. Είπαμε ότι δεν αφήνουμε τα παιδιά μας μόνα τους τη στιγμή που μας έχουν πολύ ανάγκη (φοβούνται το βράδυ, θέλουν να κοιμηθούν μαζί μας για ασφάλεια κλπ)

 

ΤΟ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΕΣ,ΟΤΙ ΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΣ,ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ

ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ(ΕΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΟΥΝ,ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΦΟΒΙΕΣ,ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ,ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ.

ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.

 

Αν θεωρείς ένα μωράκι 6 μηνών συναισθηματικά ασφαλές τότε είσαι πολύ γελασμένη. Ακόμα κι αν περπατήσει το μωρό, ακόμα νιώθει ότι είναι κομμάτι της αγκαλιάς της μάνας του και δεν μπορεί να νιώσει ανεξάρτητο και ασφαλές μακρια από αυτή. Πώς περιβάλλεις με αγάπη και στοργή όλη μέρα ένα παιδί όταν το αφήνεις μόνο για να "μάθει", όπως λες εσύ, στη μοναξιά ή όταν το αφήνεις να κάθεται μόνο του όσο εσύ μαγειρεύεις πχ.;

[administrator]

η συζήτηση θα κλειδωθεί προσωρινά.

 

παρακαλούμε τα μέλη να εκφράζονται με τρόπους που ΔΕΝ προσβάλλουν

μέλη που έχουν άλλη άποψη ή άλλο τρόπο δράσης σε κάποιο θέμα.

 

Το μέλος Μπουκίτσα θα ειδοποιηθεί με πμ.

οι δημοσιεύσεις θα μεταφερθούν τις επομενες ημέρες έτσι ώστε η συζήτηση να συνεχίσει χωρίς διαμάχες.