Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

κοιμαται μονο πανω μου...


nanana

Recommended Posts

Σεβαστές όλες οι απόψεις, για αυτό θα πω και τη δικιά μου. Θεωρώ βάρβαρες τις εκπαιδεύσεις ύπνου που περιλαμβάνουν κλάματα, ειδικά σε μωρά κάτω του έτους. Προσωπικά δεν θα άφηνα το δικό μου το παιδί να κλαίει, όπως δεν θα ήθελα και μένα να με αφήσουν να κλαίω αυτοί που αγαπώ και με φροντίζουν, πόσο μάλλον σε μια τέτοια τρυφερή ηλικία που οι φροντιστές τους, η μαμά τους κυρίως, είναι όλος τους ο κόσμος. Είναι μικρό ακόμα και αισθάνεται πάνω σου ασφαλές, νομίζω πάνω κάτω όλες το περάσαμε να κοιμούνται πάνω μας τα παιδιά μας. Δοκίμασε να το ξαπλώνεις μετά από 20' όταν θα έχει μπει σε πιο βαθύ ύπνο.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 80
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Να ρωτήσω κάτι, περιμένεις 15 λεπτά κ αυτό κλαίει εν τω μεταξύ μόνο του, έτσι; Κ αν σκαρφαλώσει στην κούνια κ πέσει ή απτό κλάμα δεν παίρνει ανάσα τι κανεις; 

Link to comment
Share on other sites

Εγω στην ηλικια σας τον κοιμιζα στο καροτσι.Οταν καταλαβαινα οτι τον εχει παρει ο υπνος τον αφηνα 5-10λεπτα και μετα τον εβαζα στο κρεβατι του.Γενικα ηταν παρα πολυ δυσκολος στον υπνο και με παιδεψε αρκετα.Βεβαια η καλυτερη λυση ειναι αυτη που προτεινει η @Macgyver αν μπορεις να το αντεξεις.Δυστυχως μαθαινουν και ας ειναι μικρα σ ενα τροπο που δυσκολα αλλαζει οσο περναει ο καιρος.Να φανταστεις ξερω παιδακι στον παιδικο σταθμο που παει ο γιος μου 2χρονων που κοιμαται ΜΟΝΟ στην αγκαλια του μπαμπα.Δε μπορω ουτε καν να το φανταστω.Εμενα οσο μεγαλωνε σιγα σιγα αρχισα να κοβω το κουνημα στο καροτσι,τον εβαζα στο κρεβατακι καθομουν κατω και εβαζα μεσα απο τα καγκελα το χερι μου τον χαιδευα του τραγουδουσα κατι κτλ...καλη τυχη!!!!

Μου ειχαν πει και εμενα για την εκπαιδευση του υπνου αλλα προσωπικα δεν μπορουσα να το κανω.Θα βρεις αυτο που σας ταιριαζει  .να εισαι σιγουρη

Επεξεργάστηκαν by Eleni-thess
Link to comment
Share on other sites

Απλά ίσως το κύριο μέλημα είναι κατά πόσο αντέχει ένα μωρό να περάσει μια εκπαίδευση ύπνου με κλάματα, όχι αν αντέχουμε εμείς να το ακούμε..

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Macgyver είπε:

Προσωπικά 6 μηνών θα τον άφηνα ακόμα να κοιμάται πάνω  μου-μαζί μου. 

Αλλά αν θες οπωσδήποτε να τον μάθεις σε άλλον τρόπο έχεις μόνο μία επιλογή , κατά την άποψή μου φυσικά. 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΥΠΝΟΥ. 

Να είσαι προετοιμασμένη ότι οι πρώτες 3 ημέρες είναι δύσκολες. Στην εβδομάδα όμως, θα έχει μάθει. ΠΙσωγυρίσματα πάντα θα κάνει, αλλά θα είσαι συνεπής στην εφαρμογή προγράμματος, ώστε να επανέρχεται. 

Να θυμάσαι ότι τα μωρά νιώθουν ασφάλεια από το επαναλαμβανόμενο μοτίβο/πρόγραμμα. 

Διαλέγεις μία ρουτίνα ύπνου πχ

19:00 μπάνιο

19:30 βραδινή κρέμα ( αν τρώτε ακόμα ) αλλιώς θηλασμός/μπιμπερό με παραμύθι. 

19:45 παραμύθι και αγαπούλες

19:50 > φιλάκι και στην κούνια του. 

Φεύγεις από το δωμάτιο και του εύχεσαι καληνύχτα.

Θα κλάψει σίγουρα.

19:51 μπαίνεις στο δωμάτιο, του εύχεσαι καληνύχτα και του λες ότι πρέπει να κοιμηθεί. Φεύγεις από το δωμάτιο.

Θα κλάψει σίγουρα. 

19:54 μπαίνεις στο δωμάτιο και επαναλαμβάνεις το προηγούμενο βήμα κλπ Φεύγεις από το δωμάτιο.

Θα κλάψει σίγουρα . Μετά θα ξαναμπείς στα 6 λεπτά και θα κάνεις το ίδιο, στα 12, στα 18 και κάθε επόμενη φορά που θα κάνει το ίδιο θα μπαίνεις μετά από 15 έως 18 λεπτά. 

Θα τον πάρει κάποια στιγμή ο ύπνος. 

όταν ξυπνήσει επαναλαμβάνεις τα παραπάνω βήματα μπαίνοντας αρχικά στο 1', μετά στο 5' , μετά στο 10' και μετά στο 15' εκτός αν τον πάρει ο ύπνος νωρίτερα. 

Τη δεύτερη ημέρα αλλάζεις τον πρώτο χρόνο αναμονής από 1' σε 3' και εφαρμόζεις τους παραπάνω κανόνες ευλαβικά. 

Την τρίτη ημέρα αλλάζεις τον πρώτο χρόνο αναμονής από 3' σε 5' και αντίστοιχα εφαρμόζεις του παραπάνω κανόνες. 

Τις υπόλοιπες ημέρες κρατάς τους χρόνους αναμονής της τρίτης ημέρας. 

Αυτό είναι :) 

Να είσαι σταθερή στο πρόγραμμα  και θα δεις ότι θα πιάσει. 

Προσοχή όμως: δεν το εφαρμόζουμε αν υπάρχουν άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το στρες του μωρού πχ. διακοπή θηλασμού, αλλαγή χώρου διαμονής ( μετακόμιση), ασθένεια κ.λ.π. Σε αυτήν την περιπτωση περιμένεις να αποκατασταθεί ο παράγων άγχους και μετά εφαρμόζεις το πρόγραμμα. 

Βέβαια, ξαναλέω, ότι τον θεωρώ μικρούλη ακόμα. 

Εγώ πχ κοιμόμουν μαζί με τον μικρό μέχρι τους 9 μήνες που με κλώτσησε για να απλωθεί σε όλο το κρεβάτι. Το επόμενο βράδυ πήγε στην κούνια του. Έκλαψε σύνολο 10 λεπτά. 

Από την επόμενη ημέρα ... όλα τέλεια :) Κοιμάται μόνος του και ξεκουράζομαι κι εγώ πλέον. Αλλά μου έδωσε σημάδι ότι ήταν έτοιμος για αυτό το βήμα. 

Αυτή η λύση που προτείνεις λες να έχει αποτέλεσμα σε μεγαλύτερο παιδί; 2+ ας πούμε; Και πώς διαχειριζόμαστε τους πήδους από την κούνια;

Ευχαριστώ

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

5 ώρες πρίν, Mommy of a little prince είπε:

Καλημέρα! 

Εχω έναν μπέμπη 6 μηνών είναι 73 εκατοστά και 9 κιλά. Έχει μάθει η μάλλον τον έμαθα να κοιμάται στο μαρσιπο, γιατί εκεί τον έβαζα όταν είχε κολικούς! Τώρα πια δεν κοιμάται πουθενά άλλου κ με κανέναν άλλον τρόπο!δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω, πως να τον μάθω να κοιμάται με οποιοδήποτε άλλο τρόπο; Είναι δύσκολο σιγά σιγά για μένα γιατί είναι κ λίγο βαρύς κ πιστεύω πως όσο μεγαλώνει θα γίνεται δυσκολότερο! 

Συμφωνω με @marakiz. Ειναι πολυ λογικο να θελει κοιμαται επανω σου. Ειτε το μαθεις ετσι ειτε οχι, οποιο μωρο και να ρωτησουμε θα μας ελεγε οτι προτιμα την αγκαλια. Δεν ειναι καθολου περιεργο αν σκεφτεις οτι ζει σε αυτον τον κοσμο μολις εξι μηνες! Ακομη και το 2χρονο που θελει την αγκαλια του μπαμπα για να κοιμηθει ειναι απολυτα λογικο! Το περιεργο θα ηταν να μην ηθελαν τα παιδια μας την αγκαλια μας. Μπορει να νιωθεις κουρασμενη, αλλα αν δεν θελεις να χρησιμοποιησεις σκληρες μεθοδους,  θα σου ελεγα να κοιταξεις σε αυτο το θεμα 

Μπορεις να ξεκινησεις βγαζοντας τον μαρσιπο και απλα κρατωντας τον καθιστη αγκαλια στο κρεβατι. Παλι μπορει να κλαψει, αλλα τουλαχιστον ξερει οτι η μαμα του ειναι εκει, απλα πρεπει να προσαρμοστει στη νεα κατασταση.

 
Link to comment
Share on other sites

Φυσικά, είναι πολύ διαφορετικό όταν κλαίνε τα μωρά στην αγκαλιά μας και πολύ διαφορετικό όταν κλαίνε μόνα τους, σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. :(

 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Για το 6 μηνών θα συμφωνήσω είναι μικρό ακόμη για το 2χρονο mamakia επειδή είχα διαβάσει και το άλλο θέμα νομίζω ότι στην δική σου περίπτωση επιβάλλεται να κοιμάται μόνο του το παιδί!  

"Λευτεριά στο zaxaroulini!!!"

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 1 λεπτό , zaxaroulini είπε:

Για το 6 μηνών θα συμφωνήσω είναι μικρό ακόμη για το 2χρονο mamakia επειδή είχα διαβάσει και το άλλο θέμα νομίζω ότι στην δική σου περίπτωση επιβάλλεται να κοιμάται μόνο του το παιδί!  

Συμφωνώ, πρακτικά πώς γίνεται δεν ξέρω, ακολουθούμε την ίδια μέθοδο που πρότεινε macgyver πιο πάνω ή η συγκεκριμένη ενδείκνυται για μωρά; Και όταν πηδάει το παιδί από την κούνια τι κάνουμε;

 

Link to comment
Share on other sites

Just now, mamakias said:

Συμφωνώ, πρακτικά πώς γίνεται δεν ξέρω, ακολουθούμε την ίδια μέθοδο που πρότεινε macgyver πιο πάνω ή η συγκεκριμένη ενδείκνυται για μωρά; Και όταν πηδάει το παιδί από την κούνια τι κάνουμε;

 

 

Η εκπαίδευση ύπνου δεν είναι πολύ εύκολη υπόθεση, θέλει υπομονή και φυσικά να συμφωνούν και οι 2 γονείς που στην δική σου περίπτωση δεν ξέρω αν ισχύει. Όταν το παιδί είναι σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να το πηγαίνεις πίσω στην κούνια / κρεβατάκι όσες φορές και να χρειαστεί.

"Λευτεριά στο zaxaroulini!!!"

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, zaxaroulini είπε:

 

Η εκπαίδευση ύπνου δεν είναι πολύ εύκολη υπόθεση, θέλει υπομονή και φυσικά να συμφωνούν και οι 2 γονείς που στην δική σου περίπτωση δεν ξέρω αν ισχύει. Όταν το παιδί είναι σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να το πηγαίνεις πίσω στην κούνια / κρεβατάκι όσες φορές και να χρειαστεί.

Κατάλαβα,κατά τα λοιπά είναι ίδια η μέθοδος όμως; Δηλ πρώτα θα κλάψει 2' μετά 5' κτλ; Έχω ακούσει από φίλους το "άστο να κλάψει" αλλά πρακτικά δεν ξέρω τι σημαίνει

Link to comment
Share on other sites

1 minute ago, mamakias said:

Κατάλαβα,κατά τα λοιπά είναι ίδια η μέθοδος όμως; Δηλ πρώτα θα κλάψει 2' μετά 5' κτλ; Έχω ακούσει από φίλους το "άστο να κλάψει" αλλά πρακτικά δεν ξέρω τι σημαίνει

 

Για το πόσα λεπτά ακριβώς πρέπει να το αφήνεις να κλάψει δεν ξέρω, μπορούν να σε συμβουλέψουν πιο έμπειρες μανούλες σε αυτό!

Εσένα είναι μεγάλο όμως το παιδάκι σου, αν πηδά από την κούνια το πηγαίνεις πίσω, αυτό θα ξανάρχεται εσύ το ξαναπηγαίνεις δεν ξέρω αν μετράς λεπτά.

Επεξεργάστηκαν by zaxaroulini

"Λευτεριά στο zaxaroulini!!!"

Link to comment
Share on other sites

Οι χρόνοι που σου παρέθεσα είναι οι πιο ενδεδειγμενοι. Εγώ τους δοκίμασα εννέα μηνών με ένα μωρό που μου είχε δώσει να καταλάβω ότι ήθελε να κοιμάται πλέον μόνο του ! Όσο χαζό κι αν σου φαίνεται , όντως με κλωτσαγε για να φύγω και μετά ξαπλώνε κ κοιμόταν σαν αστερίας ! Η εκπαίδευση ύπνου είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκουράζεται η μάνα . Και είναι και μια καλή συνήθεια για το παιδί. Κοιμάται μόνο του και ταυτόχρονα μαθαίνει ότι οι γονεις του είναι εκεί ακόμα κι αν δεν τους βλέπει . Ρωτα και τον παιδίατρο σου βέβαια για περαιτέρω συμβουλές . Εμένα ο δικός μου από την κούνια δεν βγαίνει όποτε για πηδους κλπ δεν ξέρω . Ξέρω όμως ότι και σε μεγαλύτερα ν παιδάκια απλά τα πηγαίνεις στο κρεβάτι όσες φορές χρειαστεί . 

Link to comment
Share on other sites

5 hours ago, Mama_Anesti_ said:

Να τον χαίρεσαι! Πώς έχεις δοκιμασει να τον κοιμιζεις? Συνηθως κοιμάται βαθιά όταν τον βάζεις στην κούνια? Θα μπορούσες να τον βάζεις μισοκοιμησμενο. Διαφορετικά θα σε συμβουλευα να τον βάζεις στο μάρσιπο μέχρι να νυσταξει και μετά αγκαλιά καθιστή να τον κουνάς ελαφρά. Σιγα σιγά μικραίνεις την ώρα στο μάρσιπο και μεγαλωνεις το νανούρισμα στην αγκαλιά μέχρι να μην χρειάζεται πια μάρσιπο. Θέλει χρόνο, υπομονή και επιμονή εκ μέρους  σου. Πιστεύω πως είναι μία ομαλή μετάβαση που δεν θα το αναστατώσει πολύ μιας και έχει μάθει να κοιμάται σε επαφή μαζι σου.

Εκτός κι αν θες να τον μάθεις να κοιμάται κατευθείαν στην κουνια. 

  Ο δικός μου μικρός κοιμόταν θηλαζοντας να περπατω, να τον κουνώ κάτω απ τον απορροφητηρα. Ολόκληρη διαδικασία! Μέχρι που εννέα μηνών επειδή δεν μπορούσα  να τον σηκωσω λόγο ιατρικού θέματος τον κοιμισα καθιστή θηλαζοντας και ελαφρά κουνώντας. Στην αρχή γκρινιαξει λιγο, δεν πτοηθηκα και από τότε κοιμάται ετσι. Ισως βέβαια ο μικρός μου να ήταν ετοιμος για αυτην την αλλαγη. 

Ευχαριστώ πολύ! Έχω δοκιμάσει στο ριλαξ να τον κουνάω, στο κρεβάτι να του τραγουδάω , αγκαλιά μου να τον κουνάω! Κοιμάται μόνο στο μαρσιπο αλλά είναι δύσκολο πια γιατί όλη μέρα πρέπει να τον έχω εκεί! Κ αμα μεγαλώσει κ άλλο θα είναι ακόμα πιο δύσκολο! Έχω πρόβλημα κ με τη μέση μου που το κάνει δυσκολότερο! Αλλά ότι κ να δοκιμάσω άλλο κλαίει κ δεν μπορώ να ακούω το μωρακι μου έτσι! Πραγματικά δε ξέρω τι να κάνω!!!!

Link to comment
Share on other sites

6 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Απλά ίσως το κύριο μέλημα είναι κατά πόσο αντέχει ένα μωρό να περάσει μια εκπαίδευση ύπνου με κλάματα, όχι αν αντέχουμε εμείς να το ακούμε..

Marakiz αν και δεν εφαρμοσα ποτε τετοια τακτικη τα μωρα αντεχουν.Διαβαζοντας και συζητοντας και με τη γιατρο μου τοτε αυτο ειχα καταλαβει τουλαχιστον.Εμεις ειμαστε που ψυχολογικα μας τσακιζει αυτο.Εγω προσωπικα δεν μπορουσα να το παλεψω με τιποτα.Ειναι δυσκολο και θελει και υπομονη.Μια φορα θυμαμαι τον ειχα αφησει και στο δευτερο λεπτο τον πηρα στην αγκαλια μου.Βεβαια εχω ακουσει απο πολλες μανουλες που το εφαρμοσαν και πιανει.Οποτε πιστευω οτι οποια το αντεχει αξιζει τον κοπο να το δοκιμασει γιατι ειναι μεγαλη υπουεση να κοιμαται ενα παιδι μονο του.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Η δικη μου εμπειρια ειναι οτι ολα τα παιδακια θα κοιμηθουν καποια στιγμη μονα τους

Απο κει κ περα ειναι αν εχουμε την υπομονη να περιμενουμε να το καταφερουν μονα

Για μωρακι 6μηνων ουτε εγω θα εκανα κτ,εκτος ισως απο πολυ ηπιες αλλαγες.για μενα θα πρεπει εφοσον κοιμιζω το παιδι εγω να γινεται οσο πιο ξεκουραστα γινεται για μενα.αυτο για μενα σημαινει ξαπλα-θηλασμος κ αργοτερα χαδια στην πλατη κ παραμυθια

Για την κοπελα που ρωτησε με το αγορακι εγω αρχικα αν φορουσα μαρσιπο κ εκανα βολτες θα σταματουσα τις βολτες.στο μαρσιπο κ μια ανετη πολυθρονα.φυσικα θελει χρονο για να γινει η οποια αλλαγη.εφοσον συνηθισει στο καθιστο,αγκαλια στην πολυθρονα,κανενα χαδι,παραμυθι κλπ

Ολα τα υπολοιπα ειναι για αργοτερα

Απλα δ καταλαβαινω για ποιο λογο πρεπει να ελεγξουμε ποσο αντεχει το μωρο χωρις να παμε κοντα του,ελενη θες σορρυ που δανειζομαι το αντεχουν,δ το λεω για σενα προσωπικα

Κ δ το λεω εχωντας καλοβολα μωρακια που κοιμουνται μονα για ωρες

Link to comment
Share on other sites

6 ώρες πρίν, mamakias είπε:

Αυτή η λύση που προτείνεις λες να έχει αποτέλεσμα σε μεγαλύτερο παιδί; 2+ ας πούμε; Και πώς διαχειριζόμαστε τους πήδους από την κούνια;

Ευχαριστώ

Kαταρχήν αν πηδάει από την κούνια είναι προ πολλού καιρός να μετατραπει η κούνια σε κρεβάτι! 

Από εκεί και περα, το παιδί που περπατά δεν είναι "αιχμάλωτο" και η κούνια ή το ίδιο το δωμάτιο δεν είναι φυλακή. Του μαθαίνεις σιγά σιγά να κοιμάται όπως/όπου βολεύει, δεν το περιορίζεις εκεί και ποντάρεις στο ότι δεν μπορεί να το σκάσει!

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 14 λεπτά , Eleni-thess είπε:

Marakiz αν και δεν εφαρμοσα ποτε τετοια τακτικη τα μωρα αντεχουν.Διαβαζοντας και συζητοντας και με τη γιατρο μου τοτε αυτο ειχα καταλαβει τουλαχιστον.Εμεις ειμαστε που ψυχολογικα μας τσακιζει αυτο.Εγω προσωπικα δεν μπορουσα να το παλεψω με τιποτα.Ειναι δυσκολο και θελει και υπομονη.Μια φορα θυμαμαι τον ειχα αφησει και στο δευτερο λεπτο τον πηρα στην αγκαλια μου.Βεβαια εχω ακουσει απο πολλες μανουλες που το εφαρμοσαν και πιανει.Οποτε πιστευω οτι οποια το αντεχει αξιζει τον κοπο να το δοκιμασει γιατι ειναι μεγαλη υπουεση να κοιμαται ενα παιδι μονο του.

Το μωρό που δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει και πλαντάζει στο κλάμα ειναι μια χαρά, αλλά η μαμά που το ακούει υποφέρει; Δεν βγάζει νόημα αυτό, με συγχωρείς, όποιος και να το λέει. 

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, Macgyver είπε:

Οι χρόνοι που σου παρέθεσα είναι οι πιο ενδεδειγμενοι. Εγώ τους δοκίμασα εννέα μηνών με ένα μωρό που μου είχε δώσει να καταλάβω ότι ήθελε να κοιμάται πλέον μόνο του ! Όσο χαζό κι αν σου φαίνεται , όντως με κλωτσαγε για να φύγω και μετά ξαπλώνε κ κοιμόταν σαν αστερίας ! Η εκπαίδευση ύπνου είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκουράζεται η μάνα . Και είναι και μια καλή συνήθεια για το παιδί. Κοιμάται μόνο του και ταυτόχρονα μαθαίνει ότι οι γονεις του είναι εκεί ακόμα κι αν δεν τους βλέπει . Ρωτα και τον παιδίατρο σου βέβαια για περαιτέρω συμβουλές . Εμένα ο δικός μου από την κούνια δεν βγαίνει όποτε για πηδους κλπ δεν ξέρω . Ξέρω όμως ότι και σε μεγαλύτερα ν παιδάκια απλά τα πηγαίνεις στο κρεβάτι όσες φορές χρειαστεί . 

Ερχεται μία ηλικία όπου τα μωρά καταλαβαίνουν ότι οι γονείς είναι εκεί και όταν δεν τους βλέπουν. Αυτό είναι ορόσημο ανάπτυξης, όχι θέμα εκπαίδευσης.

Από εκεί και πέρα, τότε ακριβως είναι που το κλάμα αυξάνει, γιατί το μωρό ξέρει ότι υπάρχει ακόμη μαμά, αλλά δεν έρχεται. Αν ήταν ήσυχο ότι θα γυρίσει, δε θα έκλαιγε, όπως δεν πλαντάζει στο κλάμα ένα πεντάχρονο όποτε βγει η μαμά από το δωμάτιο. Η εκπαίδευση μπορεί να μάθει σε ένα μωρό ότι είναι άσκοπο να κλαίει, όχι να μην ανησυχεί.

Link to comment
Share on other sites

Το συμπέρασμα ότι αντέχουν τα μωρά πως βγαίνει? Επειδή το δέχονται στο τέλος έχοντας γκαγκανιάσει στο κλάμα? Ναι αντέχουν,  δεν έχουν κι άλλη επιλογή. Αν τσακίζει ψυχολογικά έναν ενήλικα να το ακούει να κλαίει (καλά όχι και όλους..) πως γίνεται να μην τσακίζει το ίδιο το μωρό που κλαίει? Το ότι πιάνει, ναι πιάνει, κάποια στιγμή μαθαίνει να κοιμάται μόνο του. Αφού δεν έχει επιλογή. Με ποιο ψυχολογικό κόστος άραγε. Στο τώρα και στο μέλλον. Μπορεί καθόλου, μπορεί και μεγάλο. Αξίζει τον κόπο για να ξεκουραστεί η μαμά ναι,  δεν το αξίζει το μωράκι όμως όλο αυτό. Για μένα έχει το μωρό προτεραιότητα,  η ενήλικας μητέρα θα  πρέπει να ζητήσει βοήθεια και να βρει άλλους τρόπους να ξεκουράζεται. Και δεν μιλάω καθόλου εκ του ασφαλούς,  έχω να κοιμηθώ 15 μήνες.

 

Δεν θα το εφάρμοζα σε καμιά ηλικία, ωστόσο είναι σίγουρα διαφορετικό για ένα μωράκι 6 μηνών και ένα δίχρονο νήπιο στο οποίο μπορείς να εξηγήσεις και να καταλάβει κάποια πράγματα. Το μωρό τι να καταλάβει? Πως να καταλάβει ότι η μαμά,  ο κόσμος του όλος,  είναι πάντα δίπλα του όταν κλαίει 5 και 10 και 20 λεπτά και δεν εμφανίζεται?  

 

 

Και Λένια μου η απάντηση στην ερώτηση σου είναι ότι μάλλον το αφήνουμε στην τύχη του γιατί ίσως τέτοια πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν σε εμάς.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω απολυτα με @vicky86 και  @marakiz. Χρειαζεται υπομονη μεχρι να περιμενεις το παιδι να φτασει αναπτυξιακα να κοιμαται μονο του. Δεν ειναι θεμα καπριτσιου ή συνηθειας, αλλα θεμα οργανισμου του ανθρωπινου ειδους. Φυσικα και πιανει η μεθοδος...αυτο ομως εμενα προσωπικα δεν μου λεει τιποτα. Και η σφαλιαρα πιανει, αλλα γενναει τον φοβο. Αναρωτιεμαι τι γενναει η εκπαιδευση υπνου...την ανασφαλεια; την εγκαταλειψη; Κι ας μην ξεχναμε οτι η πλειοψηφια των νευρωνων του εγκεφαλου δημιουργειται μεχρι τα 3 (ηλικια οροσημο και για τον υπνο), οποιαδηποτε εμπειρια καταγραφεται και "στοιχειωνει" την υπαρξη μας για παντα, υποσυνειδητα, χωρις να την θυμομαστε. Επιπλεον, φυσικα ειναι δυσκολο να αντεξει ο γονιος (που εχει μια ελαχιστη ενσυναισθηση), αφου παει κοντρα στην φυση μας και στο γονεικο ενστικτο. Οταν ο ενηλικος ακουει κλαμα μωρου, ξεκινανε αλυσιδωτες αντιδρασεις του οργανισμου του (αυξηση καρδιακου ρυθμου, ανεβαινει η ανδρεναλινη, η θερμοκρασια του σωματος κα) που λειτουργουν σαν συναγερμος οτι πρεπει να δρασει αμεσα. Δεν θα μιλησω καν για τις αλλαγες στον οργανισμο του μωρου, οποιος θελει μπορει να τα βρει. Ολα αυτα μας αποδεικνυουν οτι ειναι το λαθος μονοπατι, ειναι στο χερι μας να διαλεξουμε ποιο δρομο θα ακολουθησουμε...

 

Υστ: Επισης δεν μιλαω εκ του ασφαλους. Εχω να κοιμηθω σερι βραδυ 21 μηνες...αλλα οταν πριν ενα μηνα ο γιος μου ξυπνησε μες στη νυχτα και μου εδειξε να τον βαλω το κρεβατι του για μενα ηταν μια απιστευτη ικανοποιηση...γιατι ενιωσε ετοιμος και το αποφασισε μονος του.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, marakiz είπε:

Και δεν μιλάω καθόλου εκ του ασφαλούς,  έχω να κοιμηθώ 15 μήνες.

 

πρίν από 29 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

: Επισης δεν μιλαω εκ του ασφαλους. Εχω να κοιμηθω σερι βραδυ 21 μηνες...

Τι γίνεται βρε κορίτσια? Όλες αυπνες είμαστε ?:-D Βέβαια με περνάτε! Ολόκληρο βράδυ κοιμηθηκα τελευταία φορά πριν 11.5 μήνες! :P  Αξιζει όμως!!! :)

1 ώρα πρίν, vicky86 είπε:

δ το λεω εχωντας καλοβολα μωρακια που κοιμουνται μονα για ωρες

 

Link to comment
Share on other sites

@marakiz ξερεις ότι συμφωνούμε, τα χουμε ξαναπεί, όμως πιστεύω ότι όλα τα μωρά δεν είναι ίδια όπως φυσικά κ όλοι οι γονείς. Το ότι τα δικά μας δεν ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο, πιθανώς, σε μια εκπαίδευση ύπνου με άλλα, δε σημαίνει ότι όλα τα μωρά υποφέρουν. Σίγουρα ο συνεχόμενος ύπνος είναι μια κατάκτηση (τα δικά μας είναι λίγο αργά, τι να τα κάνουμε!) όμως εχω δει βρέφη να κοιμούνται σερί από 2 μηνών, όπως κ νήπια να ξυπνάνε ακόμη μες στη μέση της νύχτας για φαγητό. Είναι ιδιοσυγκρασιακο το θεμα. Κ έτσι, όπως αλλά ξυπνάνε κ αλλά κοιμούνται, θεωρώ πως αλλά δεν αντέχουν την εκπαίδευση κ αλλά πιάνουν αμέσως το νόημα κ "συμμορφώνονται" χωρίς πολλή ταλαιπωρία. Γι αυτό πιστεύω πως κανένας τρόπος δεν είναι πανάκεια. Εγώ ξέρω το παιδί μου κ είμαι σίγουρη ότι δεν θα δούλευε η μέθοδος κλαματος. Σε άλλη οικογένεια δούλεψε κ ορκίζονται στο όνομα της. Καθε μητέρα πρέπει να διαβάζει το παιδάκι της κ να κινείται βάσει των αναγκών του κ όχι του τι της προτείνει ο καθενας γιατί όποιος είναι έξω απτό χορό πολλά τραγούδια λέει. 

Πάντως κ εγώ αν κοιμόταν μόνο πάνω μου για 6 μήνες δε νομίζω να άντεχα, σίγουρα θα δοκιμαζα κάτι άλλο. Η στέρηση ύπνου ειναι βασανιστήριο.

Επεξεργάστηκαν by Lenia16
Link to comment
Share on other sites

Μανούλες καλησπερα!! Ειμαι κ γω μαμα ενος αγοριού 45ημερων!!δυστυχώς λογω προβληματος μου τον θηλασα μονο 20μερες κ τωρα πια πινει μονο ξενο. Εχουμε μετριου επίπεδου παλινδρομηση κ βγαζουμε συνεχεια γουλιες ακομα και 2 ωρες μετα το γευμα. Τον βαζω στο λικνο διπλα μου το βραδυ αλλα κανα 2 φορες έκανε εμετο και του βγαινει απ την μυτη και δεν μπορεί να ανασανει σε συνδυασμό με τα σφιξιματα των κολικων ειναι δραμα και με φοβίζει πολύ.. Τον παιρνω πανω μου να κοιμηθει μπρουμυτα και δεν βγαζει ουτε γουλιτσα. Τι μου προτείνετε να κανω? Να τον αφηνω ετσι κ οσο παει? Γενικα ειμαι της λογικης παρε τα παιδιά αγκαλια τωρα που μπορεις αλλα φοβάμαι μην έχει θεμα μετα... 

Link to comment
Share on other sites

Σε αυτό που ρωτάει απαντάμε και άλλα μέλη, σχολιάζοντας επίσης βάση των σχολιασμών άλλων μελών. Έτσι λειτουργεί ένα φόρουμ.  Η εκπαίδευση ύπνου δεν είναι μονόδρομος για μια κουρασμένη μαμά επειδή είναι η μόνη επιλογή για κάποιες μαμάδες. Είναι εντελώς εντός θεματολογίας οι όποιες αντιρρήσεις. Αν νιώθεις πως δεν είναι,  υπάρχει κι η αναφορά. Ας την πατήσεις. Μην κάνεις όμως υποδείξεις στον καθένα τι θα γράφει όπως και κανένας δεν είπε σε σένα τι να γράψεις.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...