Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Σύγχυση φύλου??πως να το χειριστώ?


Recommended Posts

εγω θα εστιασω σε αυτο που σου ειπε μια κοπελα "γινε αγοροκοριτσο". εγω που ειμαι αγοροκοριτσο, μου εχουν πει να μην το δειχνω πολυ στο γιο μου, γιατι οι ρολοι πρεπει να ειναι ξεκαθαροι. η μαμα κοριτσι ο μπαμπας και το αγορι αγορια!

καταλαβαινω οτι καπου εκει σου δημιουργειται ενα κενο... αλλά θελω να πω, αν η μαμα παιζει ποδοσφαιρο (που εγω προσωπικα τραβαω καμια μπαλια ανετα) που ειναι αγοριστικο γιατι να μην φορεσω κι εγω το αγορι τακουνια?

 

οταν ημουν μικρη φορουσα παντελονια και ειχα την απορια γιατι αφου οι γυναικες φορανε παντελονια, δεν μπορουν και οι αντρες να φορουν φουστανια?

 

οποτε θελει κι εκει λεπτους χειρισμους. αλλο να τον προτρεψεις εσυ να παιξει ποδοσφαιρο κι αλλο να κυλιεσαι μαζι του στα χορταρια.

ισως σε μπερδεψα... σορρυ!

αλλά πραγματικα το πιστευω οτι αν απαρνηθεις τη θηλυκοτητα σου, τοτε μπορει κι εκεινος να απαρνηθει ανετα τον ανδρισμο του.

ισοροπιες πρεπει να βρειτε...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 64
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

εγω θα εστιασω σε αυτο που σου ειπε μια κοπελα "γινε αγοροκοριτσο". εγω που ειμαι αγοροκοριτσο, μου εχουν πει να μην το δειχνω πολυ στο γιο μου, γιατι οι ρολοι πρεπει να ειναι ξεκαθαροι. η μαμα κοριτσι ο μπαμπας και το αγορι αγορια!

καταλαβαινω οτι καπου εκει σου δημιουργειται ενα κενο... αλλά θελω να πω, αν η μαμα παιζει ποδοσφαιρο (που εγω προσωπικα τραβαω καμια μπαλια ανετα) που ειναι αγοριστικο γιατι να μην φορεσω κι εγω το αγορι τακουνια?

 

οταν ημουν μικρη φορουσα παντελονια και ειχα την απορια γιατι αφου οι γυναικες φορανε παντελονια, δεν μπορουν και οι αντρες να φορουν φουστανια?

 

οποτε θελει κι εκει λεπτους χειρισμους. αλλο να τον προτρεψεις εσυ να παιξει ποδοσφαιρο κι αλλο να κυλιεσαι μαζι του στα χορταρια.

ισως σε μπερδεψα... σορρυ!

αλλά πραγματικα το πιστευω οτι αν απαρνηθεις τη θηλυκοτητα σου, τοτε μπορει κι εκεινος να απαρνηθει ανετα τον ανδρισμο του.

ισοροπιες πρεπει να βρειτε...

 

Δεκτό και σεβαστό και σωστό!Αλλά αν διαβάσεις όλα τα post θα δεις οτι αφενός δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ ανδρικό πρότυπο στον στενό αλλά και στον ευρύ περίγυρο κι αφετέρου όπου τον πηγαίνει (πάρκα, πλατείες, κολυμβητήριο) πάλι πάνω σε κορίτσια πέφτει!Μάστιγα έχουμε γίνει, χιχιχι!Αρα, κάτι πρέπει να κάνει για να υπάρχει και το αντρικό πρότυπο..Γιαυτό της είπα οτι πρέπει να ασχολείται και να κάνει πράγματα με το παιδί που θα έκανε το παιδί με τον μπαμπά του!Αστεισμός ήταν το οτι πρέπει να γίνει αγοροκόριτσο!!!

Link to comment
Share on other sites

παιδια πρεπει να ξεκαθαριστει και λιγο το ανδρικο προτυπο ρε κοριτσια,,,,το οτι ενας αγορι φαινεται οτι θα γινει ενας αντρας πιο μαλθακος να το πω(λεμε τωρα) δε σημαινει οτι αυτοματα οτι δνε ειναι αντρας,,,,και ολοι εχουμε δει περιπτωσεις αντρων που τους βλεπεις και λες ειναι δεν ειναι αλλα ειναι και με τα ολα του,,,,οκ αντρας δε σημαινει μονο βαραω-βριζω-παιζω με αυτοκινητα-οπλα κλπ,,,,,,

μαιμουδακι 08/05/07

αγριοκατσικο 01/12/09

Link to comment
Share on other sites

θα σου προτεινα να ηρεμησεις για να μην μεταδιδεις αγχος στο παιδι σου...και εφοσον θεωρεις οτι η συμπεριφορα του μικρου σε προβληματιζει,να επισκεφτεις εναν παιδοψυχολογο να το κουβεντιασεις...θεωρω οτι ειναι ο μονος αρμοδιος για να σου δωσει κατευθυνεις αν αυτες χρειαστουν...

εχω εναν μικρο πριγγηπα στην αγκαλια μου...

Link to comment
Share on other sites

Βοηθήστε στη διατήρηση της λειτουργικότητας του forum κάνοντας χρήση της αναζήτησης & αναφοράς.  Αν παρατηρήσετε κάποια δημοσίευση που θεωρείτε περίεργη επιθετική ή ενάντια στους κανόνες κάντε αναφορά δημοσίευσης  Οδηγίες για το πως γίνεται η αναφορά δείτε εδώ   Ευχαριστούμε

Ακολουθήστε μας και στο Instagram:

follow_insta.png.f136a60ab3d6a108659752cf6fcc0a5a.pngfollow_cafe.jpg.0bc77dbbb8cab70c6c8919c95cac08b8.jpg

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Βασικα νομιζω το θεμα ιεναι ενας ειδικος να σε βοηθησει να καταλαβεις αν η συμπεριφορα του παιδιου προερχεται απο το γεγονος οτι μεγαλωνει μονο μαζι σου ή αν ειναι θεμα της προσωπικοτητας του.

Αν μπορει βεβαια να το διακρινει αυτο.

Link to comment
Share on other sites

Γειά σου.

 

το θέμα που θέτεις μπορεί να είναι απο κάτι πολύ απλό μέχρι κάτι πολύ πιο περίπλοκο.

 

θέλω να σου πω την δική μου εμπειρια,

 

εγώ ήμουν αγοροκόριτσο -η μητέρα μου δεν είχε τυπικά γυναικεία συμπεριφορά,

μας είχε αποτρέψει απο το να παίξουμε με δικα της πράγματα και γενικα δεν υποστήριζε πολυ τα γυναικεία πράγματα, και εγώ για χ λογους στράφηκα πολύ πολύ έντονα προς αγορίστικα πράγματα.

είχα και ως πρότυπο/θαύμαζα πολύ τον πατέρα μου που ήταν γνωστός σε όλους και αγαπητός ο οποίος δεν έκανε μαλιστα αγοριστικα πράγματα ούτε αθλητισμό, όμως ήταν δυνατός "συναισθηματικά".

 

-Η μητέρα μου τότε είχε κάτι σαν κατάθλιψη και ήταν πολύ απομακρυσμένη, μας φροντιζε καθημερινα σε όλα αλλά ήταν συναισθηματικά απών κ θυμωμένη. -

 

Οι γονείς αυτά δεν τα θεωρούν τόσο περίεργα (το να είσαι αγοροκόριτσο) όσο ίσως το ανάποδο

δηλαδή το να ασχολείται ένα αγόρι με κοριτσίστικα πράγματα,

και να τα απολαμβάνει.

 

εγώ απολάμβανα να κόβω με σουγιαδάκι (μου είχε δωσει ένα ο μπαμπάς μου σε ηλικία δημοτικού πρώτων τάξεων) να παίζω με αυτοκινητάκια στην λάσπη, και να κάνω πουσαπς κοιλιακούς και να δείχνω δυνατή, να παίζω πόλεμο κτλ.

 

Δεν ήταν όμως ποτέ ότι αισθανόμουν αγόρι .

Ήθελα όμως ΠΟΛΥ να ήμουν αγόρι. Ζήλευα τα αγόρια, την δύναμη κ την αποφασιστικότητά τους, δεν μου άρεσε που ήμουν κορίτσι τόσο, και δεν ταυτιζόμουν ΚΑΘΟΛΟΥ με το παιχνίδι με τα κορίτσια παρότι όμως η ίδια είχα κούκλες κ έπαιζα μαζί τους, όμως περισσότερο μόνη μου.

Δεν μου έλεγε κάτι το παιχνίδι με τα κορίτσια.

Ήθελα να ήμουν με τους δυνατούς και τους κούλ, που για μένα ήταν τα αγόρια.

και σήμερα πρέπει να σου πω πολλές φορές έχω βλαστημήσει που είμαι γυναίκα :-), γιατί η επιχειρηματική ζωή και διάφορα άλλα πράγματα στην ζωή ευνοούν τους άντρες, την σωματική δύναμη, και την έλλειψη μεγάλης ευαισθησίας που ίσως είναι ευλογημένοι να έχουν (επειδη δεν εχουν τις γυναικείες ορμόνες που τις προκαλούν). Δεν μου αρέσει που η φύση με γέννησε πχ με αυτά τα "μειονεκτήματα". Γνωρίζω ότι έχω άλλα πλεονεκτήματα αλλά αυτό δεν αλλάζει!

 

Πιστεύω ότι αντίστοιχα ένα παιδί μπορεί να μεγαλώσει και με το αντίθετο δηλαδή να προσβλέπει σε όλα τα γυναικεία προτερήματα και γυναικείες ιδιότητες, με πολύ μεγάλο πάθος.

 

Να θέλει να είναι ευαίσθητο, να θέλει να μην είναι ο δυνατός, να θέλει να βρεθεί σε κατάσταση του αδύναμου ο οποίος φροντίζεται απο άλλους, να τα έχει ανάγκη όλα αυτά, τα οποία παρέχει και αντίστοιχα μια κοριτσίστικη παρέα!

 

Αυτό όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, και πιο απλό, όμως απο μια άλλη περίπτωση που ξέρω, και ελπίζω να γράψει εδώ (θα την παρακαλέσω μόνο όμως αν μπορεί να γράψει ψύχραιμα) καθώς είναι κάτι πολύ πολύ δύσκολο, και κάτι που δεν ξέρει ο κόσμος.

Την περιγράφω μόνο επειδή στο θέμα σου , στον τίτλο σου έχεις γράψει σύγχιση φύλου το οποιο για ένα παιδάκι 5 ετών είναι αρκετά έντονη περιγραφή και δείχνει αντίστοιχο προβληματισμό, και ακόμα και εάν στην περίπτωση σου δεν ισχύει, μπορεί να ενημερωθεί κάποιος άλλος.

 

Ένα παιδάκι που ήξερα, είχε γεννηθεί αγόρι. Σήμερα ζεί ως κορίτσι/γυναίκα.

Είχε απο όταν ήταν παιδάκι, κάτι που λέγεται σήμερα gender incongruence (ασυμφωνία φύλου) και το οποίο ξεκινά όπως φαίνεται απο την κύηση, και όπως μεγαλώνει το παιδί παρότι το φύλο εξωτερικά είναι ένα φύλο, το μυαλό είναι του άλλου φύλου. Υπάρχει και αρσενικό προς θηλυκο αλλά και θηλυκό προς αρσενικό. Η κόρη της Cher και η κόρη του Warren Beaty έχουν αυτή την περίπτωση και πλέον ζούν ως άντρες/αγόρια.

 

Φαντάζομαι ότι εάν η μητέρα μου το ήξερε τότε σίγουρα θα είχε φρικάρει και θα πίστευε οτι το έχω :-) και θα μου έκανε τη ζωή δύσκολη με το να προσπαθεί να με αποτρέψει! Ευτυχώς με άφησε να κάνω αυτό που θέλω!! Δεν το είχα αυτό (GI), ευτυχώς για μένα γιατί αυτό θα ήταν πολύ πιο περίπλοκο και δύσκολο.

 

Έχω ξαναγράψει για αυτό σε άλλο θεμα όπου εχουν παρατεθεί πολλές πληροφορίες, θα προσπαθήσω να στις βρώ.

Googlare το όμως, εσυ, και σίγουρα θα σου βγούν πολλές πολλές πληροφορίες.

 

Πιστεύω ότι η πρώτη περίπτωση πχ σαν την δική μου, δεν πρέπει να σε προβληματίσει πολύ, περισσότερο απλώς το να αναζητήσεις όπως σου γράφουν και άλλα μέλη πιο πάνω νομίζω, το θέμα του αντρικού πρότυπου και γιατί το απορρίπτει, εάν αυτό που βλέπεις είναι απόρριψη του αντρικού πρότυπου και να τον βοηθήσεις να θέλει να αισθανθεί δυνατός, να δεί τα προτερήματα που τώρα θεωρεί ίσως κακά.

Αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν βεβιασμένα αλλά και δεν χρειάζεται.

 

Στην περίπτωση όμως που προβληματίζεσαι ότι υπάρχει κάτι πολύ βαθύτερο, και ότι αυτό που βιώνει το παιδί σου δεν είναι μόνο επιλογή του,

αλλά "φύση" του, με την έννοια ότι είναι κάτι στο οποίο "έχει ανάγκη να βιώσει" και όχι το κάνει επειδή το απολαμβάνει, αλλά επειδή δεν μπορεί αλλιώς, και στις προτροπές σου οτι "είναι αγόρι" αντιδρά πολύ έντονα

 

θα πρέπει όπωσκαιδήποτε να ψαχτείς περισσότερο και να "ακούσεις" το παιδί σου.

 

Όλα αυτά μπορεί να είναι σχετικά - και εμένα η μητέρα μου μου παραπονιόταν ότι έκανα σαν αγοροκόριτσο.

και εγώ έπαιζα με αγόρια κυνηγητό και το προτιμούσα απο άλλα κοριτσιστικα πραγματα που αισθανομουν ότι δεν ειμαι καλη σε αυτά κ οτι δεν ταιριαζα.

Ευτυχώς δεν επέμενε, με έκανε βέβαια στάνταρ να αισθανθώ άσχημα που καθόμουν σαν αγόρι, ή που δεν ήμουν σαν τα άλλα κορίτσια, κάτι που με στεναχωρούσε.

 

Κάτι που απο ότι έχω καταλάβει απο την ενασχόληση με αυτό το θέμα είναι ότι τα παιδιά που έχουν gender incongruence έχουν κυρίως και πολύ βαθιά μια αποστροφή για το σώμα τους, καθώς αυτό είναι το σύμβολο του φύλου τους, προς τα έξω.

 

Εγώ για παράδειγμα, δεν είχα αποστροφή προς το σώμα μου, μου άρεσε, δεν ένιωθα σαν να είμαι σε αλλουνού το σώμα, όπως έχω ακούσει τα παιδιά που μιλάνε για το gender identity τους ...

Ήθελα βέβαια να έχω μυς για να είμαι δυνατή και έτσι έκανα όλα όσα εκαναν τα αγορια για να τους αποκτήσω.

Όμως δεν είχα πχ πρόβλημα με τα γεννητικά μου όργανα που υποδήλωναν ότι είμαι κορίτσι. Ήταν καθαρά θέμα ταυτισης με συμπεριφορά, όχι όμως φύλο.

 

Χωρίς να είμαι καθόλου ειδική, το σώμα και τα ρούχα του παιδιού, είναι ίσως μια ένδειξη για όλα αυτά.

 

παράδειγμα, εμένα μου άρεσε να βαζω αγοριστικα ρουχα γιατι επαιζα με τα αγόρια αλλά ήταν θέμα βολικότητας. δηλαδή δε μπορείς να καθεσαι στη λασπη με φούστα, ούτε να φοράς πεδιλάκι. Όμως όταν μου έπαιρνε ένα φόρεμα η μαμά μου μου άρεσε, δεν αισθανόμουν περίεργα, δεν το μισούσα.

 

Ένα παιδάκι που θα είχε GI δεν θα άντεχε ούτε αυτό και δεν θα το ήθελε με τίποτα.

 

Τα γράφω όλα αυτά όχι για να σε τρομάξω αλλά για να μπορέσεις να κατατάξεις τι είναι αυτό που συμβαίνει στο παιδί σου, και εάν πρόκειται για κάτι που απλώς μπορείς να βοηθήσεις αλλά δεν χρειάζετται να ανησυχήσεις,

 

ή εάν όντως πρέπει να προβληματιστείς περισσότερο για να του κάνεις την ζωή πιο εύκολη - γιατί ένα παιδί με GI ζεί με πάρα πολύ μεγάλο βάρος και πίεση, με τεράστια αρνητικά αποτελέσματα για την μετέπειτα ζωή του, τις σχολικές επιδόσεις και φυσικά όλα τα υπόλοιπα μετά.

Το GI πλέον στο εξωτερικό όταν διαγνωστεί, υπάρχει υποστήριξη απο το κράτος έτσι ώστε το παιδί να ζήσει την ζωή του στο φύλο το οποίο αισθάνεται ότι είναι και όχι στο φύλο το οποίο "φέρει" στο σώμα του.

 

Να πώ για μένα ότι και σήμερα γουστάρω τρελλά αντρικές δραστηριότητες (4χ4 στις λασπες:-) αλλά όμως μου αρέσει και να ντυνομαι γυναικεία κανονικα δεν είναι όμως το αγαπημένο μου. Δεν θεωρώ όμως ότι έχω προβλημα, αλλά απλώς οτι δεν μου αρέσει να ακολουθώ κάτι, απλώς επειδή όλοι οι άλλοι το κάνουν. Δηλαδή τακούνι δε προκειται να φορέσω και να πονάω μετά. ούτε το σουπερ στενό φόρεμα για να ρουφαω όλο το βραδυ την κοιλιά μου και να δείχνω όμορφη, θα τα κάνω μόνο σε έκτακτες καταστάσεις χριστούγεννα, βαφτιση γαμός ρομαντικό δείπνο κλπ. :-). Επίσης σε επαγγελματικά ραντεβού αισθάνομαι πιο άνετα όταν δεν είμαι ντυμένη γυναικεία, δεν μου αρέσει δηλαδή να παίζω εκεί κάποιο ρόλο. Όταν ντύνομαι "γυναικεία" αισθάνομαι ότι πρέπει να καλύψω κάποιον "ρόλο" (όμορφη, σεμνή, ευγενική, καθως πρέπει).

 

Αποκλείεται εγώ να έιμαι τόσο στραβή και να μην υπάρχει και το αντίθετο... ξέρω γω!! .

 

Απλώς η διαφορά αυτού με το Gender incongruence ειναι ΠΟΛΥ κρίσιμη και δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη, πρέπει να την τσεκαρεις αρχικα με το να πληροφορηθείς πολύ πολύ καλά με το τι είναι αυτό, εάν θέλεις να το αποκλείσεις.

 

έβαλα τιτλο αγοροκόριτσο / κοριτσάγορο ή ασυμφωνία φύλου

γιατί το κοριτσάγορο, δεν υπαρχει ΚΑΝ ως λέξη - δεν θα πρεπε να υπάρχει? υπάρχουν κοριτσάγορα?

θα με ενδιέφερε να το μάθω, αλλά σίγουρα ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ άντρες μπορεί να βγούν να παραδεχτούν ότι θα τους άρεσαν κοριτσιστικα πράγματα χωρίς να στιγματιστούν και να βγούν να τους πουνε όλοι "κρυφο-γκέι". :!::!::!: (καθώς υπάρχει και το στίγμα του να είσαι ομοφυλόφιλος!)

 

το αγοροκόριτσο ακούγεται απο κάποιους σαν να έιναι κούλ, το κοριτσάγορο, καθόλου ! .. εγώ προσωπικά το βρίσκω τρομερά άδικο, εάν επετράπη σε μένα να απολαμβάνω τα προτερήματα του άλλου φύλου

 

,γιατί να μην επιτραπεί σε ένα άλλο παιδί να απολαύσει τα προτερήματα του άλλου φύλου επίσης,

 

χωρίς να κινδυνεύσει στο να κακοχαρακτηριστεί επειδή η κοινωνία είναι ομοφυλοφοβική και γενικά πάσχει απο σωστή ενημέρωση! :wink:

 

εξαιτίας όλων αυτών πάντως που γράφω προσπαθώ να πολεμώ για το δίκαιο όσων ανήκουν στις ομάδες LGBT (ΛΟΑΔ) γιατί πιστευω οτι ο κάθε ανθρωπος θα πρέπει να επιτρέπεται να κάνει αυτό που του αρέσει,

εφόσον δεν ενοχλεί

 

Το εάν ενοχλείται κάποιος, είτε είναι γονιός, είτε συμμαθητής είτε δάσκαλος, και το βρίσκει προβληματικό, είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό.

 

 

η συμβουλή μου είναι να μην αποτρέπεις το παιδί σου να κάνει κάτι που του αρέσει και το οποίο απολαμβάνει και του προσφέρει κάτι, να πεις το ίδιο σε όλους όσους έχουν επαφή με το παιδί σου,

και να ενημερωθείς για όλα τα παραπάνω πολύ καλά

μόνο αν το αφήσεις πραγματικά ελεύθερο θα μπορέσεις να καταλάβεις τι κρύβεται απο πίσω, και εάν έχεις λόγο να ανησυχείς.

Κάποιος άλλος δεν νομίζω τόσο ευκολα να μπορέι να σου απαντήσει σε αυτό, μόνο το παιδί σου με τις πράξεις του.

 

.. δυστυχώς ειδικοί εδώ στην ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί για τα παραπάνω θέματα, οι εξελίξεις για το gender incongruence είναι ταχύτατες καθώς έρευνες παλιότερα δεν υπηρχαν, την τελευταία δεκαετία έχουν προκύψει, οπότε

παλιότεροι ειδικοί μεγαλύτερης ηλικίας, αρκετά πιθανό να μην ξέρουν ή να μήν έχουν εμπειρία σε τέτοια πράγματα.

 

Δεν ξέρω καν αν υπαρχει μετεκπαίδευση σε αυτό, οπότε ακόμα και να έπαιρνες τηλ στην γραμμή 801 801 1177 δεν ξέρω εάν είναι επαρκώς ενημερωμένοι οι ειδικοί εκεί συμφωνα με τα τελευταία δεδομένα.

 

Θα χρειαστεί δηλαδή να διαβάσεις πολύ πολύ, και να δείς πολλά βίντεο στο you tube για να μπορέσεις να σχηματίσεις άποψη. Δεν είναι κάτι απλό και απο οτι ξέρω η διάγνωση δεν είναι κάτι που γίνεται απο τη μια μέρα στην άλλη.

 

Ελπίζω να μην ενόχλησα με το μεγάλο μου ποστ (ως συνήθως) και ελπίζω εάν στην δική σου περίπτωση ισχύει απλώς το θέμα του κοριτσάγορου :-) να βοηθηθεί κάποιος άλλος αναγνώστης με τα όσα γράφω .

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Μου είχετύχει στο νηπιαγωγείο ένα πιτσιρίκι με διαταραχή φύλου...δεν μπορούσε καν να αυτοπροσδιοριστεί...πχ έλεγα χωριστείτε σε ομάδες (αγόρια-κορίτσια) και πήγαινε στα κορίτσια...μέχρι που είχε αρχίσει να βάζει θηλυκό άρθρο μπροστά στο όνομά του...Συμβουλευτήκαμε παιδοψυχίατρο...ο οποίος μας είπε να είμαστε σαφείς ως προς τα όρια...πχ μπορείς να παίξεις στο κομμωτήριο...γιατί είσαι κομμωτής ή πελάτης αλλά δεν μπορείς να βαφτείς ή να βάλεις κολιέ γιατί δεν είσαι κορίτσι. Ο μικρός σύντομα άρχισε να "αποδέχεται" την σύμβαση...πχ μου έλεγε έχω αγκαλιά την κούκλα γιατί ειμαι ο μπαμπάς της και πάω να την ταϊσω...αλλά δεν είσαι η μαμά της συμπλήρωνα εγώ και άρα δεν μπορείς να φοράς φούστα. Ο ψυχιάτρος επίσης ήταν κάθετος όσον αφορά τους πειραματισμούς(ρούχα,μακιγιάζ, χρήση αντικειμένων που ταυτίζονται με γυναικείο φύλο)...οι οποίο ήταν απαγορευμένοι για το συγκεκριμένο παιδί.

Στην οικογένεια υπήρχε μια σχετική ψυχοπαθολογία καθώς η μάνα ήταν εξαιρετικά υποχωρητική και ο πατέρας πολύ δυναμικός (έως μπρουτάλ θα έλεγα) ενώ έδερνε τακτικά το παιδί...οπότε το παιδί ταυτίστηκε με το φύλο, στο οποίο έβρισκε παρηγορία.

Το πρόβλημα με αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι ταυτίζουμε φύλο και σεξουαλικότητα...πχ είναι άλλο πράγμα να "ξέρει" ότι είναι αγόρι και τις λειτουργίες του φύλου του...και άλλο η σεξουαλικότητα..δλδ μπορεί να γίνει μελλοντικά ένας πολύ εαυσθητός ενήλικας που θα ξέρει να μαγειρεύει ,να κάνει δουλειές σπιτιού...γιατί συτό ήταν το "γυναικείο" πρότυπό του υπερτερούσε στην οικογένεια...και να μην είναι καθόλου ομοφυλόφυλος(αναφέρομαι στην σεξουαλική ταυτότητα)ήαντίθετα ένας ομοφυλόφυλος μπορεί να έχει πολύ ισχυρή εικόνα του φύλου του.

Σε κάθε περίπτωση...και για να μην σε μπερδεύω...νομίζω ότι πρέπει να απευθυνθείς σε έναν ειδικό και να μην αυτοσχεδιάζεις. Όσο για το "αγορίστικο" άθλημα , το συγκεκριμένο αγοράκι το έγραψαν καράτε...στο οποίο πέρναγε άπειρες ώρες να φτιάχνει τα μαλλιά του μπροστά στον καθρέφτη.Γι΄αυτό πάρε μια υπεύθυνη γνωμη...που θα συνυπολογίσει και άλλες συνιστώσες που υπάρχουν στην οικογένεια, τις οποίες λόγω συναισθηματικής εμπλοκής σου δεν μπορείς να δεις καθαρά. Το βασικό είναι να μεγαλώσες ένα ισορροπημένο παιδί που θα νιώθει καλά με τον εαυτό του.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια εχετε δικιο πειραματιζομαι κι εγω και ισως κανω χειροτερα το παιδι.

 

Να πω την αληθεια μου εγω παρολο που μερικες φορές μπορει να με ενοχλουσε κατι απο αυτα που κανει ο μικρος μου, δεν ανησυχουσα....

 

Γιατι σε εμενα ειναι και ζιζανιο..και μου το παιζει αντρακι και οτι θα με παντρευτει λεει..και γενικα ειναι ενα αγορακι φυσιολογικο αλλα οχι μαγκακι...πιο ευαισθητο. Ειναι πολύ ζωηρός και αεικινητος και τα παιχνιδια που μου ζηταει ποτε δεν ειναι κοριτσιστικα. Αυτο το κολλημα με το να ντυνεται γυναικεια και να χορευει με τρελαινει.....πιο πολυ απο όλα...και με ξενίζει...Και το παιχνιδι με τα κοριτσια ενω μερικες φορες με ενοχλει...οταν τον παρακολουθω στην παρεα παιζει σαν αγορι....και δεν κανει οτι αυτά...και συνηθως παει στα μεγαλα κοριτσια τα πιο μαγκακια ας πουμε που και κυνηγητο παιζουν και σκαρφαλώνουν....και όχι στα γουτσου γουτσου...απλά σαν να νιωθει εκει οτι συνενοειται καλύτερα ...νιωθει καλά οτι δεν θα του ερθει καμια αναποδη ...και δεν θα ακουσει καμια βρωμολέξη...τα κοριτσια οπως και να εχει ειναι πιο Light αυτο μαλλον επιζηταει ο γιος μου...

Τον δικαιολογώ λέτε??????????? μπορεί...αλλά καπως ετσι το εχω στο μυαλό μου....

 

Αυτοι που με αγχωνουν πιο πολύ και ισως κι εγω διογκωνω τις αντιδρασεις του ειναι οι δικοι μου ανθρωποι ...και ιδιως οι μεγαλύτεροι σε ηλικια ...οι οι οποιοι με τσακιζουν στην κριτικη οτι φταιω..

Αυτο το λέω σε απαντηση για το ενστικτο μου...το ενστικτο μου λεει οτι απλά ο μικρος μου με εχει προτυπο μεσα στο μυαλό του και εχει μπερδευτει .. εμενα βαζει μπροστα για όλα...οτι εγω τα ξερω ολα..οτι ειμαι η καλύτερη χχιιχιχιχιχιχ..μεχρι και στον μπαμπα του αυτο λεει ακομη κι αν εχει να κανει με το αυτοκινητο που εγω δεν ξερω τιποτα χιχιχιχιχ εκεινος λεει η μαμα μου ξερει ...ε μαμα???? Δεν το τονωνω αυτο πάντα του λεω οτι δεν τα ξερουμε ολα οι μαμαδες και οτι χρειαζομαστε και τους μπαμπαδες που ειναι πιο δυνατοι...αλλα αυτο στην πραξη δεν το βλεπει ο καημενος...και πριν στο γαμο μου και τωρα κανενασ ανδρας δεν με βοηθαει χιχιχιχχιχι ππως να το πιστεψει το μωρό μου...

Μαρία ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τον χρόνο σου...ο μικρος μου ουδεποτε εχει ασχοληθει με το θεμα του φυλου κι αν δεν το επιθυμεί...ουτε και με τα γεννητικα του οργανα...ισα ισα ...το αντιθετο.....ουτε με την εμφανιση του ασχολειται .....στην καθημερινη του συμπεριφορα δεν υπάρχει κανενα κοριτσιστικο στοιχειο .....τιποτα...οταν ειναι μαζι μου ...και οχι με τη γιαγια ουτε καν παιρνει τα ρουχα μου ή τα παπουτσια μου να παιξει...αυτο δηλαδη που κανει συνεχεια ...στης μαμας μου το σπιτι ομως το κανει συνεχως...και ο παππους βγαζει φωτιές...γιατι μερικες φορες με κάνει κιολας...αλλα επειδη 1 φορα το εχει κανει και σε μενα οφειλω να πω οτι ηταν σκιαχτικο αλλα ειχε και πλακα.....γιατι με εκανε ιδια... Αυτό που ειχε πει να γινω τοτε κοριτσι το ειχε πει πιστευω απο αντιδραση επειδη απαγορεψα κατι να παιξει επειδη ειναι κοριτσιστικο ....και ηταν η μονη απάντηση που μπορουσε να μου δωσει...μπας και με καταφερνε...

Εκει στα 2 2,5 που αρχιζουν τους πειραματισμους ήμουν πολυ φιλελευθερη τον αφηνα ως μωρο να πειραματιζεται του ειχα παρει θυμαμαι κι μια φορα μια σφουγγραιστρα να παιξει...με την λογικη οτι δεν εχουν φυλο τα παιχνιδια ...αλλά το έχω μετανιωσει τωρα με αυτο που συμβαινει...ισως επρεπε απο την αρχη να τα διαχωρισω ...δεν ξερω ..

 

Κι εγω πιστευω οτι ειναι θεμα ταυτισης συμπεριφορας κι οχι φυλου ...πολυ σωστα το ειπες...αλλα θελει ιδιαιτερο χειρισμο γιατι φοβαμαι οτι μπορει κατι να παει στραβα...με το Κοριτσαγορο μου.......................)))))))))))))))))))))))))))))))

 

Δεν ξερω κι εγω πραγματικα τι να πω...σημερα το απογευμα μου ζητησε να δει Pοwer rangers Και καθισα μαζι του να το δουμε ......μετα απο λιγη ωρα τον ρωτησα ποιος του αρεσει πιο πολύ μου ειπε ο κοκκινος γιατι ειναι ο πιο δυνατος.,....αλλά θα διαλέξω την ροζ γιατι ειναι κοριτσι σαν εσενα...!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΚΕΙ κολώνω πάντα δεν ξερω τι να απαντησω και φοβαμαι οτι οτι κι αν πω ειναι λάθος...του απαντησα καλύτερα να ειναι κοκκινος γιατι τα αγορια ειναι πιο δυνατα κι η ροζ μπορει να χασει που ειναι κοριτσι ...κι εκεινος βεβαια μου ειπε οχιιιιιιιι η ροζ πολλες φορεες νικαει...τι πειραζει να θελω αυτην??? ΕΛΑ ΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.....

 

Δεν μπορώ αλήθεια να το χειριστω...θα κλεισω ραντεβού να πάω σε μια κοπέλα που ειχα ξαναπαει τοτε...η οποια δεν με ειχε ενθουσιασει αλλά δεν ξερω και καποια άλλη ...αν ξερετε πειτε μου παρακαλώ...

 

Σας ευχαριστώ πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ για τις απαντησεις κι εννοειται θα σας ενημερσω...

Link to comment
Share on other sites

yasemi Μου χαιρομαι που με θυμασαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δοξα τω θεώ όλα καλά...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Απλά πολύ αγχωμένη με τον μικρό μου!!!!!!!!όπως βλέπεις....

Αλλά τον χωρισμό τον ξεπερασαμε καλά...σχετικά...και προχωράμε μπροστά...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγω θα εστιασω σε αυτο που σου ειπε μια κοπελα "γινε αγοροκοριτσο". εγω που ειμαι αγοροκοριτσο, μου εχουν πει να μην το δειχνω πολυ στο γιο μου, γιατι οι ρολοι πρεπει να ειναι ξεκαθαροι. η μαμα κοριτσι ο μπαμπας και το αγορι αγορια!

καταλαβαινω οτι καπου εκει σου δημιουργειται ενα κενο... αλλά θελω να πω, αν η μαμα παιζει ποδοσφαιρο (που εγω προσωπικα τραβαω καμια μπαλια ανετα) που ειναι αγοριστικο γιατι να μην φορεσω κι εγω το αγορι τακουνια?

 

οταν ημουν μικρη φορουσα παντελονια και ειχα την απορια γιατι αφου οι γυναικες φορανε παντελονια, δεν μπορουν και οι αντρες να φορουν φουστανια?

 

οποτε θελει κι εκει λεπτους χειρισμους. αλλο να τον προτρεψεις εσυ να παιξει ποδοσφαιρο κι αλλο να κυλιεσαι μαζι του στα χορταρια.

ισως σε μπερδεψα... σορρυ!

αλλά πραγματικα το πιστευω οτι αν απαρνηθεις τη θηλυκοτητα σου, τοτε μπορει κι εκεινος να απαρνηθει ανετα τον ανδρισμο του.

ισοροπιες πρεπει να βρειτε...

 

 

Σε αυτο συμφωνω πολύ γιατι αριβς επειδη το εχω κανει ...μου εχει απαντησει σε αναλογη περιπτωση κι εσυ κοριτσι εισαι αλλά επαιξες αυτο κι εκεινο ..που ηταν για αγορια...αλλα ενταξει εγω το δικαιολογησα οτι ως μεγαλη εγω παιζω για πλάκα...:lol:

 

Αχ παναγια μου πόσες παρεμετροι....

Link to comment
Share on other sites

Πρεπει να μιλησεις με τον πρωην να αναλαβει και αυτος το παιδι. Τι σημαινει οτι δνε εχει χρονο? Επισης θα μπορουσες να τον βαλεις σε μαθηματα αυτοαμυνας καρατε κλπ (και εγω θα τον βαλω). Εμενα ο μικρος μου ειναι 3χρονων και μου ειπε χθες οτι θελει να εχει το δικο μου πουλακι και δεν του αρεσει το δικο του, επισης περασαμε και απο το σταδιο των καλλυντικων, των τακουνιων αλλα του υπενθυμιζω εντονα ποιος ειναι ο δικος του ρολος . Του χαμογελαω κα ιτου λεω εντονα εσυ εισαι ΜΑΓΚΑΣ οι μαγκες δεν φορανε τετοια πραγματα οκ μαγκα? :-D:grin::-D:grin: πλακα εχουν μωρε

 

 

ποσες φορες το εχω πει να ηξερες ....αφου πια μου απανταει .....δεν ειμαι μαγκαςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς ...ειμαι απλά αγόρι.... και γινεται ετσι :oops:

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσάκι μην τρελαίνεσαι... ο αδελφός μου έχει μία κόρη 6 ετων και στο δίπλα διαμέρισμα έμενε ένα αγοράκι συνομήλικο και έπαιζαν συνέχεια μαζί .. το αγοράκι έπαιζε συνέχεια με τα κοριτσίστικα παιχνίδια της ανηψιάς μου... είναι πολύ δεμένα σαν φιλαράκια .... φέτος που είναι 6 ετών ο μικρός την ψιλοφτύνει και παίζει με τον αδελφό του και άλλα αγοράκια.. παίζει και με την ανηψιά μου αλλά δεν τον ενδιαφέρουν πια τόσο τα κοριτσίστικα παιχνίδια.. ο δικός μου που είναι 2 ετών όσες φορές πάμε στον αδελφό μου παίρνει και παίζει τις κουκλες / φοράει τακούνια / τσάντες κλπ... σπίτι έχει όλα τα παιχνίδια της ηλικίας του.. τα παιδιά είναι λίγο και πως μαθαίνουν.... καλό είναι να του έχεις πιο ξεκάθαρα πρότυπα αν και να σου πω την αλήθεια έχω την αίσθηση ότι το παιδί ίσως και λόγω του διαζυγίου να έχει αναπτύξει μία μεγαλύτερη ευαισθησία... δεν νομίζω ότι συντρέχει πάντως κάποιος φόβος ανησυχίας.. όλα τα αγόρια έχουν μία προσκλόλληση στην μαμά στην περίπτωση τη δική σου αφού και ο πατέρας είναι απών είναι λογικό να είναι πιο κολλημένος πάνω σου... επειδή το ένστικτο της μητέρας όμως είναι αλάθητο κατ΄εμέ εάν νιώθεις ότι η συμπεριφορά του σε προβληματίζει, προσπάθησε να του δίνεις όσο καλύτερα πρότυπα μπορείς και άποψή μου ο πατέρας του θα πρέπει να είναι περισσότερο διαθέσιμος για να του εμπνεύσει το αντρικό πρότυπο που αυτή τη στιγμή λείπει από το σπίτι...

 

 

 

Κι εγω αυτα θελω να πιστευω..............ακριβως οπως τα λες...:wink:

Link to comment
Share on other sites

παιδια πρεπει να ξεκαθαριστει και λιγο το ανδρικο προτυπο ρε κοριτσια,,,,το οτι ενας αγορι φαινεται οτι θα γινει ενας αντρας πιο μαλθακος να το πω(λεμε τωρα) δε σημαινει οτι αυτοματα οτι δνε ειναι αντρας,,,,και ολοι εχουμε δει περιπτωσεις αντρων που τους βλεπεις και λες ειναι δεν ειναι αλλα ειναι και με τα ολα του,,,,οκ αντρας δε σημαινει μονο βαραω-βριζω-παιζω με αυτοκινητα-οπλα κλπ,,,,,,

 

 

Αυτο ειναι το παιδι μου χιχιχιχιχιχ και μου το λές και μαλθακόοοοοοοοοοοο! :wink:;-):wink:;-):wink:

Link to comment
Share on other sites

Προσπάθησε να΄επέμβεις σε αυτά που μπορείς να ελέγξεις!Πχ, να μην έχει πρόσβαση σε ρούχα, παπούτσια και καλλυντικά δικά σου. Ξέρω, είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησέ το.Επίσης ίσως να τον έγραφες σε μια ομάδα (μπάσκετ, βόλευ, ποδοσφαιρο) οπου υπάρχουν αποκλειστικά και ΜΟΝΟ αγόρια!Πέταξε όλα τα dvd της Πάτυ!Καθίστε να δείτε μαζί φόρμουλα1, αγόρασέ του 1 gormiti!Το θέμα του παιδιού σου είναι κατά την γνώμη μου οι παραστάσεις που λαμβάνει, που προέρχονται από γυναίκες..Αρα αυτές εχει μάθει, με αυτές νιώθει οικεία!Μάλλον πρέπει να γίνεις λίγο αγοροκόριτο!!!

 

Αργησα νομιζω να επεμβω ....επρεπε πιο νωρίς...και καποι εκει εδραιωθηκε....αυτο που λες επρεπε να εχω κανει σχεδον απο την αρχη...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσια εχετε δικιο πειραματιζομαι κι εγω και ισως κανω χειροτερα το παιδι.

 

Να πω την αληθεια μου εγω παρολο που μερικες φορές μπορει να με ενοχλουσε κατι απο αυτα που κανει ο μικρος μου, δεν ανησυχουσα....

 

Γιατι σε εμενα ειναι και ζιζανιο..και μου το παιζει αντρακι και οτι θα με παντρευτει λεει..και γενικα ειναι ενα αγορακι φυσιολογικο αλλα οχι μαγκακι...πιο ευαισθητο. Ειναι πολύ ζωηρός και αεικινητος και τα παιχνιδια που μου ζηταει ποτε δεν ειναι κοριτσιστικα. Αυτο το κολλημα με το να ντυνεται γυναικεια και να χορευει με τρελαινει.....πιο πολυ απο όλα...και με ξενίζει...Και το παιχνιδι με τα κοριτσια ενω μερικες φορες με ενοχλει...οταν τον παρακολουθω στην παρεα παιζει σαν αγορι....και δεν κανει οτι αυτά...και συνηθως παει στα μεγαλα κοριτσια τα πιο μαγκακια ας πουμε που και κυνηγητο παιζουν και σκαρφαλώνουν....και όχι στα γουτσου γουτσου...απλά σαν να νιωθει εκει οτι συνενοειται καλύτερα ...νιωθει καλά οτι δεν θα του ερθει καμια αναποδη ...και δεν θα ακουσει καμια βρωμολέξη...τα κοριτσια οπως και να εχει ειναι πιο Light αυτο μαλλον επιζηταει ο γιος μου...

Τον δικαιολογώ λέτε??????????? μπορεί...αλλά καπως ετσι το εχω στο μυαλό μου....

 

Αυτοι που με αγχωνουν πιο πολύ και ισως κι εγω διογκωνω τις αντιδρασεις του ειναι οι δικοι μου ανθρωποι ...και ιδιως οι μεγαλύτεροι σε ηλικια ...οι οι οποιοι με τσακιζουν στην κριτικη οτι φταιω..

Αυτο το λέω σε απαντηση για το ενστικτο μου...το ενστικτο μου λεει οτι απλά ο μικρος μου με εχει προτυπο μεσα στο μυαλό του και εχει μπερδευτει .. εμενα βαζει μπροστα για όλα...οτι εγω τα ξερω ολα..οτι ειμαι η καλύτερη χχιιχιχιχιχιχ..μεχρι και στον μπαμπα του αυτο λεει ακομη κι αν εχει να κανει με το αυτοκινητο που εγω δεν ξερω τιποτα χιχιχιχιχ εκεινος λεει η μαμα μου ξερει ...ε μαμα???? Δεν το τονωνω αυτο πάντα του λεω οτι δεν τα ξερουμε ολα οι μαμαδες και οτι χρειαζομαστε και τους μπαμπαδες που ειναι πιο δυνατοι...αλλα αυτο στην πραξη δεν το βλεπει ο καημενος...και πριν στο γαμο μου και τωρα κανενασ ανδρας δεν με βοηθαει χιχιχιχχιχι ππως να το πιστεψει το μωρό μου...

Μαρία ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τον χρόνο σου...ο μικρος μου ουδεποτε εχει ασχοληθει με το θεμα του φυλου κι αν δεν το επιθυμεί...ουτε και με τα γεννητικα του οργανα...ισα ισα ...το αντιθετο.....ουτε με την εμφανιση του ασχολειται .....στην καθημερινη του συμπεριφορα δεν υπάρχει κανενα κοριτσιστικο στοιχειο .....τιποτα...οταν ειναι μαζι μου ...και οχι με τη γιαγια ουτε καν παιρνει τα ρουχα μου ή τα παπουτσια μου να παιξει...αυτο δηλαδη που κανει συνεχεια ...στης μαμας μου το σπιτι ομως το κανει συνεχως...και ο παππους βγαζει φωτιές...γιατι μερικες φορες με κάνει κιολας...αλλα επειδη 1 φορα το εχει κανει και σε μενα οφειλω να πω οτι ηταν σκιαχτικο αλλα ειχε και πλακα.....γιατι με εκανε ιδια... Αυτό που ειχε πει να γινω τοτε κοριτσι το ειχε πει πιστευω απο αντιδραση επειδη απαγορεψα κατι να παιξει επειδη ειναι κοριτσιστικο ....και ηταν η μονη απάντηση που μπορουσε να μου δωσει...μπας και με καταφερνε...

Εκει στα 2 2,5 που αρχιζουν τους πειραματισμους ήμουν πολυ φιλελευθερη τον αφηνα ως μωρο να πειραματιζεται του ειχα παρει θυμαμαι κι μια φορα μια σφουγγραιστρα να παιξει...με την λογικη οτι δεν εχουν φυλο τα παιχνιδια ...αλλά το έχω μετανιωσει τωρα με αυτο που συμβαινει...ισως επρεπε απο την αρχη να τα διαχωρισω ...δεν ξερω ..

 

Κι εγω πιστευω οτι ειναι θεμα ταυτισης συμπεριφορας κι οχι φυλου ...πολυ σωστα το ειπες...αλλα θελει ιδιαιτερο χειρισμο γιατι φοβαμαι οτι μπορει κατι να παει στραβα...με το Κοριτσαγορο μου.......................)))))))))))))))))))))))))))))))

 

Δεν ξερω κι εγω πραγματικα τι να πω...σημερα το απογευμα μου ζητησε να δει Pοwer rangers Και καθισα μαζι του να το δουμε ......μετα απο λιγη ωρα τον ρωτησα ποιος του αρεσει πιο πολύ μου ειπε ο κοκκινος γιατι ειναι ο πιο δυνατος.,....αλλά θα διαλέξω την ροζ γιατι ειναι κοριτσι σαν εσενα...!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΚΕΙ κολώνω πάντα δεν ξερω τι να απαντησω και φοβαμαι οτι οτι κι αν πω ειναι λάθος...του απαντησα καλύτερα να ειναι κοκκινος γιατι τα αγορια ειναι πιο δυνατα κι η ροζ μπορει να χασει που ειναι κοριτσι ...κι εκεινος βεβαια μου ειπε οχιιιιιιιι η ροζ πολλες φορεες νικαει...τι πειραζει να θελω αυτην??? ΕΛΑ ΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.....

 

Δεν μπορώ αλήθεια να το χειριστω...θα κλεισω ραντεβού να πάω σε μια κοπέλα που ειχα ξαναπαει τοτε...η οποια δεν με ειχε ενθουσιασει αλλά δεν ξερω και καποια άλλη ...αν ξερετε πειτε μου παρακαλώ...

 

Σας ευχαριστώ πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ για τις απαντησεις κι εννοειται θα σας ενημερσω...

 

:):):):):):) αχου το μωρε... απλα σου εχει μεγαλη αδυναμια ... δεν βλεπει και τον πατερα του συχνα :evil: και το αντρακι σου εχει προσκοληθει σε σενα. Τι γλυκουλης που ειναι εχω λιωσει....:lol::lol::lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζοντας τα μηνύματά σου είναι σαν να βλέπω πάλι μπροστά μου τον ανιψιό μου. Πάντα κολλημένος με τη μαμά του και τις γυναίκες γενικά (ο πατέρας απών από τη ζωή τους και λόγω δουλειάς και γενικής αδιαφορίας), όπου πηγαίναμε τον είχαμε από κοντά, ψάχναμε μπιχλιμπίδια κι αυτός παρέα και είχε και άποψη, ενίοτε βαφόταν με τα καλλυντικά της μαμάς του αλλά μέσα στο σπίτι μόνο. Γενικά είχε μια συμπεριφορά πολύ μαλθακή που κοριτσόφερνε. Ακόμα και η φωνή του 'έσπαγε' κάποιες φορές και ακόμα και ως έφηβος (παρόλο που είχε και μεγαλύτερο αδερφό εντελώς ...αγόρι να το πω, ελλείψει άλλης καλύτερης λέξης) ήταν πιο ευαίσθητος, έγραφε ποίηση αντί να τριγυρίζει με τους άλλους μάτσο φίλους τους στις καφετέριες βαθμολογώντας βυζιά, τα χέρια του δεν πιάνουν μία από τεχνικά, είναι του θεωρητικού-φιλολογικού (αυτό το αναφέρω γιατί στη δική του κατεύθυνση είναι τίγκα στα κορίτσια, όχι ότι έχω κάτι με τους φιλόλογους!) και είναι και απίστευτα καθαρός και σχολαστικός με την εμφάνισή του.

Ποτέ δεν το σχολιάσαμε, η μητέρα του τον άφηνε να κάνει αυτό που θέλει με μέτρο -αν ξέφευγε του το ξέκοβε γενικώς, και του συμπεριφερόμαστε εντελώς φυσιολογικά.

Σήμερα λοιπόν είναι 19 στα 20, μένει με τον αδερφό του ως φοιτητής και παρόλο που είναι πιο ευαίσθητος ακόμα από αυτό που εμείς θα χαρακτηρίζαμε 'μαγκάκι' έχουμε χάσει το λογαριασμό με τις γκόμενές του.:lol: Και σε πληροφορώ ότι τα κορίτσια τον γουστάρουν πιο πολύ από τον αδερφό του (αν και ο μεγάλος είναι πιο όμορφος ομολογουμένως) γιατί είναι καλό παιδί και δεν τις γράφει για να βγαίνει μόνο με τους φίλους του. :-D

8OgYp3.png
Link to comment
Share on other sites

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο mimika2011 viewpost.gif

Προσπάθησε να΄επέμβεις σε αυτά που μπορείς να ελέγξεις!Πχ, να μην έχει πρόσβαση σε ρούχα, παπούτσια και καλλυντικά δικά σου. Ξέρω, είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησέ το.Επίσης ίσως να τον έγραφες σε μια ομάδα (μπάσκετ, βόλευ, ποδοσφαιρο) οπου υπάρχουν αποκλειστικά και ΜΟΝΟ αγόρια!Πέταξε όλα τα dvd της Πάτυ!Καθίστε να δείτε μαζί φόρμουλα1, αγόρασέ του 1 gormiti!Το θέμα του παιδιού σου είναι κατά την γνώμη μου οι παραστάσεις που λαμβάνει, που προέρχονται από γυναίκες..Αρα αυτές εχει μάθει, με αυτές νιώθει οικεία!Μάλλον πρέπει να γίνεις λίγο αγοροκόριτο!!!

 

Αργησα νομιζω να επεμβω ....επρεπε πιο νωρίς...και καποι εκει εδραιωθηκε....αυτο που λες επρεπε να εχω κανει σχεδον απο την αρχη...

 

 

Νομίζω ότι δεν είναι καλό οι γονείς να πειραματίζονται όπως και άλλοι έγραψαν πιο πάνω.

Το να απαγορέψει /δυσκολέψει κάτι που σε ένα παιδί δίνει απόλαυση το θεωρώ άδικο,

απο την στιγμή που δεν βλάπτει κάποιον και ο μόνος σκοπός είναι η συμπεριφορά να "εγκρίνεται" απο μια κοινωνία η οποία έχει μέτρα και σταθμά που μειώνουν την θηλυκότητα.

 

 

Επίσης το να κάνει κάποιος(πχ ο γονιός) μια δραστηριότητα που αλλιώς δεν θα έκανε απλώς και μόνο για να μεταδώσει κάποιο πρότυπο μπορεί να γίνει 1, μπορεί να γίνει 2 φορές, αλλά στην ουσία είναι κάτι το ψεύτικο - όπως και να έχει δεν είναι το ίδιο όπως με το να χαίρεται κάποιος που κάνει κάτι.

Ή δεν θα το κάνει καλά ή τα συναισθήματα που θα μεταδώσει δεν θα είναι αυτούσια.

Εγώ πιστεύω ότι θα το καταλάβαινα εάν η μητέρα μου τότε πχ ξαφνικά άλλαζε συμπεριφορά και επίτηδες ήθελε να βαφτούμε ή να ντυθούμε μαζί όταν πριν ποτέ δεν το έκανε. Θα το έβλεπα με υποψία. Τι ξαφνικά ξέγιναν όλα τα υπόλοιπα? Μόνο εάν το έκανε η ίδια με χαρά και όχι ως μάθημα ίσως θα είχε πλάκα. Όταν σε ένα παιδί εχουν σχηματιστεί οι προτιμήσεις του όσον αφορά το τι απολαμβάνει το οποίο είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα, δεν είναι τόσο απλό να του το αλλάξεις αυτό.

 

κάπου σημειώθηκε το τι κανουν οι παιδαγωγοί -

 

πιστεύω οτι η παρέμβαση των παιδαγωγών ή εκπαιδευτικών στην συμπεριφορά των παιδιών σχετικά με το φύλο τους,

 

δεν θα πρεπε να υπάρχει - δεν θά πρεπε να γίνεται χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση για την αναγκαιότητα αυτής της παρέμβασης όπως και την αιτία που κάποιος ζητά τέτοια παρέμβαση.

 

Η συμπεριφορά των παιδιών θα πρεπε να είναι απαλλαγμένη απο πρότυπα που στο παρελθόν έχουν οδηγήσει την κοινωνία σε αδιέξοδα και σε μονόπλευρες καταστάσεις, σε μίση, βιαιότητα και κατάκριση της διαφορετικότητας.

 

Είναι κακό παράδειγμα για την κοινωνία, για μένα.

 

Παράλληλα τέτοιες παρεμβάσεις "κρύβουν" άλλα προβλήματα ή θέματα που πρέπει να αναζητηθούν είτε αυτά είναι πολύ μικρά είτε μέτρια είτε πολύ μεγάλα, το παιδί τελικά καλείται να κουκουλώσει κάτι το οποίο οι ενήλικες θα πρεπε να ακούσουν πολύ προσεκτικά για να καταλάβουν τι είναι , και το εάν θα πρεπε στην πραγματικότητα

να κάνουν την οποιαδήποτε παρέμβαση - και να απαντήσουν για ποιό λόγο γίνεται η παρέμβαση. Επειδή η κοινωνία είναι χάλια πρέπει και εμείς να ακολουθήσουμε το κακό παράδειγμα?

 

Είτε η αιτία είναι ότι ο ένας γονιός είναι κακό ή ανεπαρκές πρότυπο, κ αναζητεί δύναμη απο αυτό που υπάρχει, και ας είναι αντίθετο απο το φύλο του,

 

είτε η αιτία είναι ότι το παιδί απλώς το γουστάρει (γιατι να μην το γουστάρει!!)

 

είτε η αιτία είναι ότι το παιδί έχει τάσεις ομοφυλοφιλίας

 

είτε η αιτία είναι ότι το παιδί είναι τρανς (ασυμφωνία φύλου gender incongruent)

πιστεύω ούτε ο γονέας ούτε άλλο άτομο θα πρεπε να ωθήσει το παιδί προς κάτι το οποίο το ίδιο απορρίπτει και δεν απολαμβάνει...

 

Εάν θέλουν μπορούν να αναδείξουν τα θετικά άλλων συμπεριφορών + δραστηριοτήτων, χωρίς όμως περιοριστικούς όρους ! (χωρις εξαφάνιση άλλων πραγματων που προηγουμένως επιτρέπονταν!!!) κλπ.

 

Δηλαδή εάν εμένα τότε που γούσταρα το bmx τα ξύλα, τα σουγιαδάκια, τα αυτοκινητάκια ξαφνικά μου τα έπαιρναν/εξαφάνιζαν, και μου έλεγαν τώρα παίξε με τα κοριτσίστικα

θα ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ φρικτο....σαν να μου έλεγαν δεν μπορείς εσυ να είσαικαι να κάνεις αυτό που θέλεις ! θα κανεις αυτό που εμείς πιστευουμε οτι πρέπει να κάνεις..

.. ποτέ των ποτών δεν θα έκανα κάτι τέτοιο στο παιδί μου. για ένα παιδί αυτό που κάνει, είναι....

δεν είναι απλώς 1 -2 παιχνίδια που ανταλάσσονται. Έχει κάποιο λόγο που τα κάνει και απλώς η εξαφάνιση του υλικού, είναι κατά τη γνώμη μου μια εντελώς πρόχειρη παρέμβαση η οποία μόνο αρνητικά αποτελέσματα πιστευω οτι θα είχε, οποιαδήποτε και να ήταν η αιτία.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Μαρία,

μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην λες!!!!

Χρειάζονται να δεις και τα δύο για να επιλέξεις!Αμα έχεις δει μόνο το ένα τι σόι επιλογή να κάνεις??Μονόδρομος είναι..

Link to comment
Share on other sites

Μου «ζητήθηκε» να γράψω και ομολογώ πως θα το κάνω με πολύ προσοχή γιατί το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι να παρερμηνευτούν τα λόγια μου.

 

Πριν καν ξεκινήσω θα πρέπει να πω πως δεν είμαι παιδοψυχολόγος , δεν έχω σπουδάσει ψυχολογία ούτε ψυχιατρική και επίσης δεν είχα την χαρά να είμαι μητέρα ενός παιδιού. Ότι γράφω απορρέει είτε από δικές μου προσωπικές εμπειρίες είτε από την ενασχόληση μου με το θέμα που ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια και την περιέργεια μου να μάθω και να καταλάβω για ποιόν λόγο γεννήθηκα γυναίκα με τις προκλήσεις που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω και αντιμετωπίζω ακόμη στην ζωή μου.

 

Είμαι τρανς γυναίκα και είμαι υπερήφανη για αυτό. Κάποτε το θεωρούσα μειονέκτημα, πλέον ξέρω πως κάθε τι έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του και το οτι είμαι τρανς γυναίκα δεν σημαίνει αναγκαστικά κάτι για το ποιά είμαι , τι άνθρωπος είμαι και αν ζώ μια θετική ζωή.

 

Από το 1994 και μετά η τρανς κατάσταση ονομάστηκε Gender Identity Disorder (GID) που σημαίνει Διαταραχή της Εμφυλης Ταυτότητας (και όχι διαταραχή φύλου) στο DSM-4 της Αμερικανικής ψυχιατρικής εταιρείας (ΑΨΕ)και είχε καταταχθεί σαν μια ελαφράς μορφής ψυχασθένεια που η μόνη θεραπεία είναι το άτομο που έχει GID να μεταβεί , κοινωνικά και/αλλά πιο συνήθως ιατρικά, από το ένα εξωτερικό φύλο (το σώμα μας) στο άλλο καθώς και από τον ένα έμφυλο ρόλο στον άλλο.

 

Από τον Μάιο του 2013 και επειδή έχουν γίνει αρκετές έρευνες στο θέμα το νέο εγχειρίδιο DSM-5 της ΑΨΕ θα λέει όπως φαίνεται πως η τρανς κατάσταση είναι Δυσφορία Φύλου (Gender Dysphoria ) αφαιρώντας έτσι από τον ορισμό της την λέξη διαταραχή και περιγράφει την κατάσταση σαν..... Μια ασυμφωνία (incongruence) μεταξύ του φύλου που βιώνει/εκφράζει ένα άτομο και του φύλου που του δόθηκε κατά την γέννηση του ...δίνοντας και πάλι ως μόνη θεραπεία την μετάβαση. http://tinyurl.com/yjd8n6l

 

Το Αμερικανικό εγχειρίδιο είναι το πλέον διαδεδομένο στις ψυχιατρικές εταιρείες όλων των χωρών του κόσμου και φαντάζομαι ότι πολύ σύντομα πάλι θα αναγκαστεί να αλλάξει κάποιους ορισμούς καθώς οι επιστημονικές εξελίξεις στον τομέα είναι ραγδαίες και ιδιαίτερα το βασικό θέμα του αιτίου.

 

Επειδή όμως αναφέρθηκα σε κάποιες έννοιες που στις/ους περισσότερους/ες μάλλον είναι άγνωστες και για να κυλήσει πιό ομαλά το ποστ θα αναφέρω τις επεξηγήσεις μερικών βασικών.

 

Οι ορισμοί του φύλου και της έμφυλης ταυτότητας ποικίλουν. Στήν δημοφιλή και απαξιωμένη επιστημονικά χρήση βρίσκουμε το:

 

βιολογικό φύλο που συνήθως (για του περισσότερους και λανθασμένα) σημαίνει με τι αναπαραγωγικό σύστημα έχουμε γεννηθεί....

 

το κοινωνικό φύλο που είναι ένα πολιτισμικό και κοινωνικό κατασκεύασμα ..

 

η έμφυλη ταυτότητα που είναι η αίσθηση ή/και η πεποίθηση της αρρενωπότητας ή θηλυκότητας της καθεμίας/νός μας

 

και το ρόλο των δύο φύλων που είναι το πολιτιστικό στερεότυπο για το τι είναι αρσενικό και τι θηλυκό.

 

Το 1994 που γράφτηκε το DSM-4 αν ρωτούσαμε έναν/μία ψυχολόγο/ίατρο που γνώριζε το θέμα θα μας απαντούσε πως δεν υπάρχει άμεση αιτιότητα μεταξύ του Gender Identity Disorder (GID) και ενός πλήθους υποτιθέμενων λόγων που η επιστημονική κοινότητα εξέταζε και συμπεριλάμβαναν την γενετική, τα πρό της γέννησης ορμονικά επίπεδα , τα μετά την γέννηση πολιτισμικά και κοινωνικά βιώματα και τα μετά την εφηβεία ορμονικά επίπεδα.

 

Αυτό έχει αλλάξει αρκετά και πλέον επιστημονικές έρευνες- που είναι peer reviewed και οχι άρθρα στο Cosmo- δείχνουν πως πολύ πιθανόν η τράνς κατάσταση ξεκινά από την περίοδο της εγκυμοσύνης και ο εγκέφαλος ενός τρανς άνδρα ή μιας τρανς γυναίκας είναι σε 3 βασικά σημεία- που ξεχωρίζουν εναν ανδρικό από έναν γυναικείο εγκέφαλο - ανάλογος του φύλου που βιώνει/εκφράζει το τρανς άτομο. http://tinyurl.com/ceoqtlx

 

Η έρευνες που έγιναν σε 100 τρανς γυναίκες και 100 τράνς άνδρες αναδεικνύει αυτό που τα περισσότερα τρανς άτομα ήδη γνώριζαν , πως δλδ υπάρχει κάποιος γενετικός λόγος . Αν και η αιτιότητα δεν ειναι σίγουρη ακόμα τα στοιχεία δείχνουν πως κάποια στιγμή ίσως είμαστε κοντά στο να πούμε πως ενα τρανς άτομο είναι έτσι επειδή δεν μπορώ να το πω πιό απλά είναι μια ακόμα μετάλλαξη.

 

Μέχρι τότε αυτό που γνωρίζουμε στα σίγουρα είναι πως:

 

Η κατάσταση αυτή δεν εξαφανίζεται. Μετά από χρόνια έχει αποδειχτεί πως εάν κάποιο άτομο είναι τρανς , άνδρας ή γυναίκα, η κατάσταση αυτή δεν εξαφανίζεται με τον χρόνο. Αντίθετα η δυσφορία όσο περνά ο χρόνος μεγαλώνει .

 

Τα τρανς άτομα λόγω της ασυμφωνίας του φύλου που βιώνουν/εκφράζουν και να το πώ απλά του φύλου που λέει το πιστοποιητικό γεννήσεως τους αν δεν προχωρήσουν σε μετάβαση στο φύλο τους τότε τις περισσότερες φορές σχετίζονται με κλινικά σημαντική δυσφορία ή διαταραχή στην κοινωνική, επαγγελματική, ή σε άλλους σημαντικούς τομείς ζωής τους, είτε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να υποφέρουν από κατάθλιψη και ανικανότητα να λειτουργήσουν.

 

Αυτά ήταν τα βασικά , αν υπάρχει κάτι στα βασικά που θέλει κάποια/ος να εξηγήσω περαιτέρω θα το κάνω αν και το ξαναγράφω δεν δηλώνω ειδική στο θέμα παρά μόνον εμπλεκόμενη.

 

 

 

 

Αυτό όμως που βασικά μου ζητήθηκε είναι να γράψω την δική μου εμπειρία – χωρίς να ανεβάσω τους τόνους LOL – και αυτό νομίζω είναι πιο σημαντικό αφού αυτά που ήδη έγραψα κάποια/ος που θέλει μπορεί να τα βρει άνετα στο νετ. Προσωπικές εμπειρίες τρανς ατόμων επίσης μπορείτε να βρείτε σε blogs, forums σαν αυτό εδώ αν και πολύ μικρότερα, και κατά εκατοντάδες στο youtube.

 

Εγραψα πως είμαι τρανς γυναίκα .

 

Η πρώτη μου μνήμη από την ζωή μου είναι να είμαι ντυμένη με τα ρούχα της μητέρας μου και να παίζω με τον αδελφό μου, δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν, που είναι επίσης κάτι συνηθισμένο σε τρανς άτομα. Πριν από αυτή την μνήμη έχω εικόνες σκόρπιες χωρίς όμως να θυμάμαι πως αισθανόμουν εκείνη την στιγμή. Η πρώτη εικόνα που γνωρίζω ακριβώς τι συμβαίνει γύρω μου, πως αισθάνομαι για μένα και για τους ανθρώπους που έχω στην ζωή μου είναι ενώ είμαι ντυμένη με το floral φόρεμα της μαμάς και ξέρω πως θα αντιμετωπίσω προβλήματα , το διαισθάνομαι.

 

Δεν είμαι ούτε στα 25 ούτε στα 30 μου και αυτά που γράφω έχουν γίνει πριν πολλά χρόνια , όταν ήμουν 7 ετών περίπου . Η κοινωνία σίγουρα ήταν διαφορετική , λιγότερο ανεκτική και η οικογένεια μου αν και ανήκει στα μεσαία/ανώτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας δεν ήταν σίγουρα ενημερωμένη για το πώς να χειριστεί παρόμοιες καταστάσεις αλλά και, δυστυχώς, δεν προσπάθησε.

 

Στα 8 μου είχα την ανάγκη να βγω έξω και να κοινωνοικοποιηθώ σαν το κορίτσι που ήξερα πως ήμουν. Εκμεταλλευόμενη την ησυχία του προαστίου που ζούσαμε και την ασφάλεια που εσφαλμένα ένοιωθα άρχισα ακόμη και να βγαίνω για βόλτα κάνοντας απλά έναν περίπατο.

 

Η μητέρα μου αντέδρασε βίαια. Ο πατέρας μου προσπάθησε να με πείσει πως είναι απλά μια φάση και θα περάσει.

 

Με πήγαν εκείνη την εποχή σε ψυχίατρο, στον ψυχίατρο δεν μίλησα, για την ακρίβεια δεν είπα μια λέξη. Ο ψυχίατρος έμαθα πριν έναν χρόνο πως τους είχε πει πως έχω διαταραχή προσωπικότητας. Οσο το σκέφτομαι γελάω γιατί δεν είπα μια λέξη και παρόλα αυτά υπήρξε διάγνωση.

 

Το πιό κωμικοτραγικό βέβαια σε όλη αυτή την κωμωδία ήταν πως οι δικοί μου αφού τους είπε ο ψυχίατρος πως δεν είμαι πχ ομοφυλόφιλη ή δεν ξέρω τι άλλο περίεμεναν να ακούσουν ησύχασαν και το μονο που εκαναν ήταν να αυξήσουν την βία , σωματική αλλά το κυριότερο και πιό σημαντικό για αυτό που έγινε μετά ψυχολογική.

 

Η ψυχολογική βία ..μερικά παραδείγματα ... Δεν ντρέπεσαι θα με πεθάνεις. Καλύτερα να μην σε είχα γεννήσει. Αν το ξανακάνεις θα πεθάνω. φέρσου σωστά κι οχι ..βάλτε διάφορες ρατσιστικές βρισιές... αλλιώς δεν θελω να σου ξαναμιλήσω/θα σε πετάξουμε έξω .

 

Αυτό με ένα κοκτέιλ σωματικής βίας, «επεξήγησης» του τι είναι αρεστό στην κοινωνία και στην ιδέα του θεού που είχε η μητέρα μου και τι θα γίνει αν συνεχίσω.

 

Το αποτέλεσμα είναι οτι στα 12-13 μου αφού έχω δεχτεί καθημερινα αυτό το κοκτέιλ «αγάπης» ..για το καλό σου το κάνω παιδί μου..... αποφασίζω πως ή θα τερματίσω την ζωή μου ή θα φύγω από το σπίτι και θα πάω στην Συγγρού για να εκδιδόμουν αφού σε εκείνη την ηλικία ένα τρανς άτομο δεν έχει τρόπο άλλον να βγάζει τα προς τω ζην ή θα σταματήσω να σκέφτομαι πως είμαι γυναίκα και κάτι πρέπει να κάνω για αυτό και να προσπαθήσω να υποδυθώ τον ανδρικό ρόλο όσο καλύτερα μπορώ.

 

Δυστυχώς αποφάσισα να σταματήσω και να υποδυθώ κάτι που δεν είμαι. Η βία που δέχθηκα είχε καταφέρει να αλλάξει ενα παιδί που ήταν χαρούμενο και ευτυχισμένο σε κάτι αντικοινωνικό για πολλά χρόνια , χωρίς κανένα στόχο στην ζωή .

 

Αν δεν είσαι ο εαυτός σου , αν κάτι τόσο βασικό έχεις αναγκαστεί να το κουκουλώσεις τα πάντα περνάνε από μπροστά σου και τους δίνεις μικρή σημασία. Δεν έχεις φίλες/ους, φοβάσαι πολλές φορές αδικαιολόγητα πως θα γίνει αντιληπτό πως δεν είσαι αυτό που δείχνεις. Κάνεις overcompensate και περνάς έναν χρόνο στα 23 σου προσπαθώντας να σκοτωθείς κάνοντας ότι πιό παράτολμο μπορείς να βρεις. Στο τέλος δοκιμάζεις να κλείσεις τα μάτια ενώ οδηγείς και ούτε αυτό πετυχαίνει.

 

Κάνεις σχέσεις , ομοφυλοφιλικές για σένα, ετεροφυλοφιλικές για τις γυναίκες που είσαι μαζί τους και ποτέ δεν τους δείχνεις ποια είσαι γιατί φοβάσαι οτι ο μόνος άνθρωπος που αγαπάς και σε αγαπάει δεν θα το αντέξει, θα φύγει και θα είσαι πάλι μόνη σου .

 

Και αφου εχουν περάσει 30 χρονια που κάθε πρωι ξυπνάς πηγαίνεις για ντους και κοιτάς το σώμα σου και αν είσαι μόνη σου βάζεις τα κλάματα αποφασίζεις οτι αρκετά μέχρις εδώ . Και ξαναέρχεται το ίδιο ερώτημα. Η αυτοκτονείς ή κάνεις επιτέλους την μετάβαση.

 

Και αυτό γιατί το κάνεις σε αυτή την ηλικία? Γιατί δεν το έκανες στα 18 με την βοήθεια των γονιών σου ? Γιατί να χρειάζεται να κάνεις πλαστικές για να μπορέσεις να αισθάνεσαι καλά ενώ αν τα πράγματα είχα γίνει όπως θα έπρεπε θα ζούσες μια πολύ πιό παραγωγική ζωή ?

 

Γιατί οι γονείς σου δεν ήθελαν να ακούσουν . Γιατί όταν έλεγαν πως θέλουν το καλό σου αυτό που βασικά έλεγαν ήταν πως φοβόντουσαν τι θα σημαίνει αυτό για αυτούς . Γιατί δεν ενδιαφέρθηκαν να κάτσουν να διαβάσουν τα 3 βιβλία που υπήρχαν εκείνη την εποχή και εξηγούσαν τι σημαίνει αυτό που βίωνα και τι μπορούσαν να κάνουν αν πραγματικά ήθελαν να βοηθήσουν την κόρη τους .

 

Σαφώς φταίω και εγώ . Η δική μου ζωή εξάλλου ήταν αυτή που καταστρεφόταν , όχι η δικιά τους. Θα έπρεπε να είχα αντιδράσει πολύ πιό γρήγορα. Αναρωτηθείτε όμως αν πραγματικά μπορούσα οταν στα 13 μου μετά από 5-6 χρόνια βίας , ιδιαίτερα ψυχολογικής, μου είχε γίνει πλέον συνήθεια κάθε φορά που πλάνταζα στο κλάμα να τρώω ξύλο και να σκέφτομαι πως η μητέρα μου δεν θα μου ξαναμιλήσει αν με δει να κλαίω για αυτό τον λόγο, κάθε φορά που έκανα κάτι για την τρανς κατάσταση μου δεχόμουν άπειρη βία.

 

Μετά από χρόνια κατάφερα να νικήσω το conditioning της μητέρας μου και να ζήσω όπως θα έπρεπε . Α και ο πατέρας μου ήταν μια χαρά πρότυπο .... η φτηνή και εκλαϊκευμένη ψυχολογία του αν δεν ειναι ο μπαμπάς εκεί και δεν είναι άντρακλας να δείξει στα αγόρια πως πρέπει να φέρονται έχει ξεπεραστεί εδώ και 40 χρόνια . Τώρα είναι 2012 , and google is your friend .

 

 

 

 

 

 

Εχω μερικες συμβουλές που μάλλον είναι μια

 

 

Αν ειστε μητέρα, πατέρας, και δείτε πως το παιδί σας έχει ασυνήθιστη συμπεριφορά πηγαίνετε το σε κάποιον εξειδικευμένο ψυχολόγο. Οχι όποιον/α να είναι. Δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αποφύγετε αν είναι οικονομικά δυνατόν να πάτε σε δημόσιους ψυχιάτρους, η φροντίδα είναι ελλιπής.

 

Δεν φταίτε εσείς για ότι το παιδί σας έχει δυσφορία φύλου , δεν φταίτε αν είναι ομοφυλόφιλο ! Μην ακούτε τις βλακείες που σας λένε απληροφόρητοι (το λιγότερο) άνθρωποι .

 

Πιστεύω πως οι γονείς έχουν ευθύνες αλλά αυτές είναι να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει και να βοηθήσουν το παιδί. Οχι να ρίξουν στον εαυτό τους ή σε εναν πατέρα ή μια μητέρα που δεν είναι παρών/ούσα το φταίξιμο.

 

 

Αυτό που χρειάζεται να μάθετε για το καλό τους παιδιού σας -εάν υπάρχουν σημάδια- είναι αν έχει δυσφορία φύλου.

 

Αν είναι ομοφυλόφιλο, Bisexual, παρενδυτικό, αγοροκόριτσο ή κοριτσάγορο όπως πολύ σωστά λέει η Μαρια Σ. χρειάζεται επίσης σίγουρα την υποστήριξη σας .

 

Η ομοφυλοφυλία πχ , η σεξουαλική ταυτότητα του παιδιού σας δεν ειναι ετεροκανονική , είναι πλέον σίγουρο πως δεν αλλάζει άρα χρειάζεται να το πάρετε απόφαση και να τα βοηθήσετε.

 

Μια διαταραχή στους ρόλους των φύλων μπορεί να είναι πρόβλημα , ειδικά αν το κάνει ενα αγόρι καθώς λόγω του μισογυνισμού παγκοσμίως -και ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα που οι γυναίκες δέχονται ακόμα καταπίεση παντού- η θυληκότητα σε σχέση με την αρρενωπότητα θεωρείτε κατώτερη και αν ένα αγόρι ειναι θηλυπρεπές ή ενα αγορι παίζει με κούκλες αντί gormiti θα περάσει φριχτά χρόνια στο σχολείο. Όμως μπορούν να γίνουν πράγματα για αυτό αν δεν ειναι θέμα σεξουαλικής ή έμφυλης ταυτότητας.

 

Ο παρενδυτισμός , όταν ενα κορίτσι φοράει αγορίστικα ρούχα ή ένα αγόρι κοριτσίστικα είναι ακίνδυνο , είναι καθαρά σεξουαλικό συνήθως και είναι άλλο ενα ακίνδυνο φετίχ. Εχει την δυνατότητα να κάνει ζημιά αλλά δεν είναι σοβαρό πρόβλημα και τελος πάντων στην κρεβατοκάμαρα του το κάνει συνήθως .

 

Αν όμως το παιδί είναι τρανς τότε υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα. Και εάν επειδή οι γονεις για λόγους που έχουν να κάνουν με τον μισογυνιμό για τους πατέρες ή τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό για τις μητέρες (το ανάλογο με τον μισανδρισμό που είναι όμως πολύ μικρότερος σε σχέση με τον μισογυνισμό , για τα τρανς αγόρια) αρνηθούν να βοηθήσουν το παιδί κάνοντας τάχα πως το πρόβλημα δεν υπάρχει ή ότι θα περάσει ή ότι είναι κάτι άλλο και δεν χρειάζεται να κάνουν αυτα που θα έπρεπε να κάνουν για ενα παιδί που είναι τρανς, ή φοβούνται τι θα πεί η άτιμη η κοινωνία ..... τότε υπογράφεται κατά ενα μεγάλο ποσοστό τον θάνατο τους παιδιού σας.....τότε είναι που δεν μπορώ να μην ρίξω ευθύνες στην μαμά/μπαμπαά για το τι θα γίνει μετά.

 

Τα τρανς άτομα έχουν τα χειρότερα ποσοστά σεξουαλικής βίας 50-66% . Τα χειρότερα ποσοστά σωματικής βίας 60-70%. Τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας 65% , τα μεγαλύτερα ποσοστά αποβολής από τα σχολεία.

 

Και τέλος αφου θέλετε το καλό τους ας μάθετε λοιπόν πως το 35-40% επιχειρούν να βάλουν τέλος στις ζωές τους οταν ο μέσος όρος για τον υπόλοιπο πληθυσμό είναι 0.5-1.5% , συνήθως επειδή δεν μπορούν να κάνουν πράγματα που ο υπόλοιπος πληθυσμός θεωρεί αυτονόητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα τους καταπατούνται συστηματικά . http://tinyurl.com/7mchasu http://tinyurl.com/cfplhjh

 

Τα τρανς άτομα στην Ελλάδα όταν η οικογένεια τους δεν τα βοηθήσει και κάνει αυτό που συνηθίζεται στην Ελλάδα , δλδ να τα πετάξει στον δρόμο ή να τους κάνει την ζωή μαρτύριο οπότε αυτά να μην έχουν άλλη επιλογή και μιάς και η πολιτεία τους αρνείται την αλλαγή του φύλου τους στην ταυτότητα τους-άρα δεν μπορούν να πιάσουν δουλειά- αναγκαστικά και εάν είναι σε μικρή ηλικία ή/ και δεν έχουν άλλους πόρους βγαίνουν στην πορνεία.

 

Εχω φίλες/ους που είναι τρανς άνδρες και τρανς γυναίκες που δουλεύουν σε τράπεζες, δικηγόροι/νες, Illustrators, γραφίστριες/ες, γυμναστές/στριες, δημόσιο, επιχειρηματίες, γραμματείς, ηλεκτρολόγους, αρχαιολόγους, καθηγητές.

 

Εχω και γνωστές μου που δουλεύουν στην Συγγρού και ήξερα τρανς άτομα που δεν ζουν πια. Η διαφορά από μια παραγωγική ζωή ενός τρανς ατόμου και μια προβληματική ξεκινάει μέσα από την οικογένεια.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τη Μαρία. Αντιλαμβάνομαι ότι η θέση της μητέρας είναι δύσκολη και έχει να αντιμετωπίσει πολλές εσωτερικές αλλά και εξωτερικές (περίγυρος) συγκρούσεις. Όμως το να κουκουλώνεται κάτι (π.χ. κρύβοντας τα καλλυντικά) και να φιμώνεται το παιδί είναι πολύ χειρότερο από το να νιώσει το παιδί αποδεκτό και αγαπητό γι' αυτό που είναι (ό,τι κι αν είναι αυτό μάγκας, γοργόνα, αγόρι, κορίτσι).

 

Η φίμωση και η απόρριψη έχουν πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις και είναι δυνατό να προκαλέσουν πολύ χειρότερες καταστάσεις από ένα αγόρι που φοράει τα τακούνια της μητέρας του και την έχει βάλει σε ένα βάθρο, αναγνωρίζοντας την προσφορά της. Καραδοκεί η εφηβεία άλλωστε με την επακόλουθη... αποκαθήλωση....

 

Καλό θα ήταν να υπήρχε ισχυρό αντρικό πρότυπο στην οικογένεια. Αφού δεν υπάρχει όμως και δε μπορεί να βρεθεί ένα μόνο για τα μάτια, γιατί δε θα ήταν σωστό, το παιδί πρέπει να υποστηριχθεί σε αυτό που ζει.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Eva γράφαμε παράλληλα. Σ' ευχαριστώ πολύ για την τοποθέτησή σου. Αν και παιδαγωγός δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα γιατί απλά δεν έχει τύχει κάτι. Οπότε εμένα με βοηθάς πολύ.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ευα,

θέλω να σε ρωτήσω κάτι με όλη την καλή διάθεση κι αν θες απαντάς..Στάθηκα σε αυτό που έλεγες οτι ήθελες να βγαίνεις έξω στα 8 σου ντυμένη ως κορίτσι και η λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία των γονιών σου σε κατακερμάτιζε..Αν σε άφηναν πιστεύεις οτι θα είχες τα ψυχικά αποθέματα και τον τρόπο να χειρίστείς την "ησυχία του προαστίου που ζούσατε και την ασφάλεια που εσφαλμένα ένοιωθες"???Με άλλα λόγια, την ελληνική κοινωνία του 1980???

Link to comment
Share on other sites

Eva Peel,

συγλονιστική η περιγραφή σου,

ανοίγεις λίγο τα μάτια σε μας τους γονείς, ειδικά στο θέμα με τις ενοχές των γονιών ότι κάτι δεν κάνουν καλά αυτοί,

και το χιλιοειπωμένο που αφορά το κατά πόσο το πρότυπο του μπαμπά δεν είναι αρκετά ισχυρό ή/και λείπει

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites

Ευα,

θέλω να σε ρωτήσω κάτι με όλη την καλή διάθεση κι αν θες απαντάς..Στάθηκα σε αυτό που έλεγες οτι ήθελες να βγαίνεις έξω στα 8 σου ντυμένη ως κορίτσι και η λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία των γονιών σου σε κατακερμάτιζε..Αν σε άφηναν πιστεύεις οτι θα είχες τα ψυχικά αποθέματα και τον τρόπο να χειρίστείς την "ησυχία του προαστίου που ζούσατε και την ασφάλεια που εσφαλμένα ένοιωθες"???Με άλλα λόγια, την ελληνική κοινωνία του 1980???

 

Φυσικά, Μιμίκα. Ήδη έβγαινα εξάλλου και "χειριζόμουν" τουλάχιστον αυτό.

 

Και εάν τέλος πάντως οι προκλήσεις του να αρχίσω να ζώ την ζωή μου σύμφωνα με την έμφυλη ταυτότητα μου ήταν μεγάλες και δεν μπορούσα από μόνη μου τότε δεν θα έπρεπε να με βοηθήσει η οικογένεια μου ?

 

Το πρόβλημα δεν ήμουν εγώ. Σε εκείνη την ηλικία δεν αφήνεις ενα 8χρονο παιδί μόνο του να αντιμετωπίσει τέτοιες προκλήσεις. Δεν θα το άφηνες μόνο του αν είχε πάθει γαστρεντερίτιδα , σωστά?

 

Η ασφάλεια και η δύναμη που ένοιωθα πήγαζε από μέσα μου , από την γνώση πως αυτή είμαι και δεν κάνω κάτι κακό, δεν πειράζω κάποιον. Εσφαλμένα γιατί προφανώς πείραζα τους γονείς μου , δλδ την ιδέα που είχαν για το τι θα πεί η κοινωνία για αυτούς .

 

 

 

 

 

 

Μην μπαίνετε στο δίλημμα του ..αν βοηθήσω το παιδί μου να είναι αυτό που νοιώθει πως είναι και επειδή ξέρω πως είναι η κοινωνία που είναι κακιά , βρώμικη, μισογυνίστικη, ομοφοβική, τρανσφοβική, ρατσιστική και βίαιη τότε του κάνω κακό παρά καλό.

 

Είναι ένα ψεύτικο δίλημμα που τις περισσότερες φορές έχει να κάνει με λάθος πληροφόρηση. Αν καποιος/α πιστεύει ότι το τρανς παιδί μπορεί να αλλάξει και άρα αν δεν το βοηθήσω ίσως να αλλάξει τότε απλά στρουθοκαμηλίζει γιατί η αλήθεια είναι οτι αν είναι δυσφορία φύλου δεν αλλάζει.

 

Το μόνο που θα κάνει είναι να καταστρέψει την ζωή του παιδιού του/ης γιατι αισθάνεται ανήμπορη/ος, αδύναμη/ος να ορθώσει το ανάστημα του/της και να κάνει το σωστό για το παιδί. Το παιδί δεν έχει σχεδόν ποτέ πρόβλημα αν έχει την στήριξη της οικογένειας του.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...