ΑΛΛΑΓΗ ΕΠΙΘΕΤΟΥ

[Engleza]

Και μόνο που υπάρχει η δυνατότητα στην Ελλάδα να φέρουμε το επώνυμό μας μετά το γάμο είναι δείγμα ελευθερίας και δημοκρατίας. Το ποιό επώνυμο θα φέρει το παιδί μας πιστεύω οτι αφορά το ζευγάρι και κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει. Για τον προβληματισμό της θεματοθέτριας, εγώ συμφωνώ οτι ένας ανύπαρκτος και αδιάφορος πατέρας δε μπορεί να έχει την απαίτηση να φέρει το παιδί το όνομά του από εγωισμό και μόνο επειδή συνεισέφερε σε ένα βιολογικό γεγονός όπως η σύλληψη. Γονέας δεν είναι αυτός που γεννά αλλά αυτός που μεγαλώνει ένα παιδί και που μαζί με έναν τίτλο του δίνει αγάπη, προστασία, ασφάλεια, αρχές, υποστήριξη, γνώσεις κλπ. Το να πληγώνεται καθημερινά για έναν γονέα που είναι ηθελημένα απών δεν του προσφέρει, αντίθετα του αφαιρεί. Καλύτερα να αλλάζει το επώνυμο όσο το παιδί είναι μικρό ώστε να μην αναγκάζεται να ζει με την επιθυμία και το βάρος να το αλλάξει με την ενηλικίωση και να έχει και τα παρατράγουδα που ανέφερε κάποια κυρία πιο πάνω. Αν τελικά θέλει το επώνυμο του πατέρα, ας το πάρει μόνο του με την ενηλικίωση.

[jackrussel]

Και μόνο που υπάρχει η δυνατότητα στην Ελλάδα να φέρουμε το επώνυμό μας μετά το γάμο είναι δείγμα ελευθερίας και δημοκρατίας. Το ποιό επώνυμο θα φέρει το παιδί μας πιστεύω οτι αφορά το ζευγάρι και κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει. Για τον προβληματισμό της θεματοθέτριας, εγώ συμφωνώ οτι ένας ανύπαρκτος και αδιάφορος πατέρας δε μπορεί να έχει την απαίτηση να φέρει το παιδί το όνομά του από εγωισμό και μόνο επειδή συνεισέφερε σε ένα βιολογικό γεγονός όπως η σύλληψη. Γονέας δεν είναι αυτός που γεννά αλλά αυτός που μεγαλώνει ένα παιδί και που μαζί με έναν τίτλο του δίνει αγάπη, προστασία, ασφάλεια, αρχές, υποστήριξη, γνώσεις κλπ. Το να πληγώνεται καθημερινά για έναν γονέα που είναι ηθελημένα απών δεν του προσφέρει, αντίθετα του αφαιρεί. Καλύτερα να αλλάζει το επώνυμο όσο το παιδί είναι μικρό ώστε να μην αναγκάζεται να ζει με την επιθυμία και το βάρος να το αλλάξει με την ενηλικίωση και να έχει και τα παρατράγουδα που ανέφερε κάποια κυρία πιο πάνω. Αν τελικά θέλει το επώνυμο του πατέρα, ας το πάρει μόνο του με την ενηλικίωση.

γονιος ειναι και αυτος που θα κρατησει με νυχια και με δοντια ενα απειροελαχιστο συμβολικο ιχνος αναγνωρισης στον βιολογικο πατερα του παιδιου του, κι αυτο εχει σαφεστατα μεγαλυτερη αξια οταν ο πατερας δεν αντεχει δεν μπορει να ειναι εκει η ειναι ******ς,,,και δεν το κανεις για τον πατερα αλλα για το παιδι, αλλιως ειναι σαν να απορριπτεις το 50% του παιδιου,,,κατι πρεπει με καποιο τροπο να αναγνωρισεις σε αυτο το παιδι ως καταγωγη εκ πατρος,,,αν δεν το κανεις μεσω του επιθετου, το πιο ανωδυνο στην περιπτωση του πατερα καραγκιοζη, θα πρεπει να το πεις εκφρασεις με εναν αλλον τροπο

 

οπως δεν διανοουμαι να παρω το επιθετο του συζυγου μου δεν μπορω να διανοηθω να δωσω στο παιδι μου το ονομα του παππου εκ μητρος χωρις πολυ σοβαρο λογο,,, ζωης και θανατου

 

σοορυ που ξαναεγραψα και αθετησα τον λογο μου

σας φιλω

γνωμη μου ειναι ολα αυτα, δηλαδη μια ακομα κλανια στον ανεμο οπως λεει κι ο αγαπημενος μου κ.τζουμας

[Little Monkey]

σοορυ αλλα τα παιδια μου δεν τα εκανα με τον πατερα μου για να τους δωσω το επιθετο μου, τα παιδια ανηκουν σε εμενα και στον δικο τους πατερα, οχι στον δικο μου, τον δικο τους λοιπον δηλωνουμε

Μα με τη λογική αυτή δεν δηλώνεις τον δικό τους πατέρα, αλλά τον παππού τους! Δηλαδή επιλέγεις να δώσεις στα παιδιά το όνομα του πεθερού σου και όχι του πατέρα σου - με ποιο σκεπτικό θεωρείς το μεν καλύτερο από το δε;

[Little Monkey]

οπως δεν διανοουμαι να παρω το επιθετο του συζυγου μου δεν μπορω να διανοηθω να δωσω στο παιδι μου το ονομα του παππου εκ μητρος χωρις πολυ σοβαρο λογο,,, ζωης και θανατου

Γιατί όμως; ΟΚ σε περιπτώσεις που ο πατέρας είναι απών, δίνουμε το επίθετο του πατέρα (κατά τη γνώμη σου) για να νιώθει το παιδί ότι έχει δύο γονείς (αν και προσωπικά πολύ αμφιβάλλω ότι το επίθετο θα κάνει τη διαφορά.... ίσα ίσα που μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ) αλλά σε περιπτώσεις που και οι δύο γονείς είναι παρόντες, γιατί να μην πάρει το παιδί το επώνυμο της μαμάς;

 

Και γιατί το επίθετο της μαμάς είναι του παππού εκ μητρός και το επίθετο του μπαμπά είναι δικό του και όχι του παππού εκ πατρός;

[jackrussel]

ουφ αντε παλι ξανααθετω τον λογο μου και γραφω

 

καλυτερα θα ηταν να μην κουβαλαμε κανενα επιθετο να εχουμε ενα ονομα σκετο

αλλα στις κοινωνιες των ανθρωπων οι οικογενειες δηλωνονται μονο και μονο για την αποφυγη αιμομικτικων ευτραπελων

 

οταν γενναει μια γυναικα ενα παιδι που δεν πεταει στα σκουπιδια αρα κατα καποιο τροπο το αναγνωριζει, δινοντας το ονομα του πατερα δηλωνει εγγραφως το κομματι της καταγωγης-αναγνωρισης του πατερα, εφοσον θεωτητικα-βιολογικα θα μπορουσε να ειναι πατερας ο οποιοσδηποτε,,αλλα μανα δεν μπορει να ειναι η οποιαδηποτε, πατερας ναι μανα οχι

 

τωρα, δεν στεκομαι στο καλυτερο η χειροτερο πραγματικα δεν το σκεφτομαι ετσι

σκεφτομαι εχει νοημα να κουβαλαω ενα επιθετο και γιατι?

γιατι να εχω ενα επιθετο? στο κεφαλι μου σημαινει γιατι ειμαι γενετικο υλικο αυτου του πατερα για να μην μπερδευομαστε δηλαδη και χρειαζεται να δινουμε παραπανω εξηγησεις, για την μανα ξερω με γεννησε υπαρχουν στοιχεια αποδειξεις ακομα κι αν με εγκατελειψε σε ενα μαιευτηριο

 

τωρα ιδανικα θα ηταν να κουβαλαμε και τα δυο αλλα αυτο μπορει να ειναι κουραστικο περιττο και ισως οχι πρακτικο,,

[Little Monkey]

Μα τι αναγνώριση σου προσφέρει το επίθετο; Αν η μητέρα είναι παντρεμένη, το παιδί παίρνει αυτόματα το επίθετο του συζύγου (άσχετα με το ποιος είναι ο βιολογικός πατέρας). Αν η μητέρα είναι ανύπαντρη, το παιδί παίρνει το επίθετο του άνδρα που δέχτηκε να το αναγνωρίσει (άσχετα με το αν είναι ο βιολογικός πατέρας ή όχι).

 

Ο μόνος τρόπος να είναι κανείς σίγουρος για τον πατέρα του είναι να κάνει εξέταση DNA. Το ποιος σου έδωσε το επίθετό του όταν γεννήθηκες είναι άσχετο.

 

Στην τελική, πατέρας είναι αυτός που σε μεγαλώνει, είτε είσαι βιολογικό του παιδί ή όχι. Αυτή είναι η αναγνώριση. Με τον πατέρα αυτό έχεις σχέση αγάπης ανεξάρτητα από το επίθετό σας. Αλίμονο αν το επίθετο έκανε τη διαφορά. Θα είχαμε διορθώσει όλα τα προβλήματα της κοινωνίας με μια λέξη.

 

Τώρα γιατί να έχουμε επίθετο, αυτό είναι μια καλή απορία. Δεν έχουν όλοι οι λαοί του κόσμου επίθετα. Σε μερικές κοινωνίες (π.χ. Γκάνα, Κίνα) τα παιδιά παίρνουν το επίθετο του χωριού τους και ξεχωρίζονται από το μικρό όνομα που είναι διαφορετικό. Σε άλλες κοινωνίες (π.χ. Ισπανία) είθισται να παίρνουν τα επίθετα και των δύο γονέων υποχρεωτικά. Αναφέρω απλά δύο παραδείγματα από τα οποία έχω προσωπική εμπειρία για να δείξω ότι δεν ακολουθούν όλοι οι λαοί του κόσμου το πρότυπο του ενός επιθέτου και δη του πατρικού.

 

Υπάρχουν και κοινωνίες που δεν έχουν καθόλου επίθετα. Λίγο δύσκολο να το εφαρμόσεις αυτό όμως αν δεν είσαι φυλή του Αμαζονίου αλλά χώρα με 11 εκατ. κατοίκους.

[Λαΐδα]

και εγω ειμαι υπερ του να παιρνουν τα παιδια το ονομα του πατερα! Τουλαχιστον στην ελληνικη κοινωνια (και αυτο γιατι ακομη δεν ειναι πληρως αποδεκτο -κοινωνικα- να συμαβινει) . Αυτα ειναι αποψεις βεβαια, ο καθενας εχει και απο μια.

Θεωρω οτι η μαμα παντα εχει ενα παραπανω 'δεσιμο' με τα παιδια της απο ό,τι εχει ο πατερας, θες λιγο οι 9 μηνες, θες το μητρικο ενστικτο...δεν ξερω.......Ξερω πολλες θα διαφωνειτε αλλα ξαναλεω ειναι απλα και μονο η αποψη μου.

Το να παρει ενα παιδι το επιθετο του πατερα, απο ό,τι βλεπω εμπειρικα, τα 'δενει' λιγο παραπανω συναισθηματικα μαζι του....

Στις περιπτωσεις διαζυγιου συμφωνω με jack...δεν παιρνει διαζυγιο το παιδι απο τον πατερα.

Στις περιπτωσεις που η μητερα εκανε τα παιδακια της με δοτη η με πατερα που δεν θα ειναι παρων, σαφως και καλο ειναι να δωσει το ονομα της κατα την αποψη μου. Σε αυτες τις περιπτωσεις ομως, ετσι και αλλιως δεν θα 'δεθει' το παιδι με τον βιολογικο πατερα.

Εχω δυο περιπτωσεις που η μητερα εχει δωσει το επιθετο της στα παιδια της. Η μια οικογενεια ειναι Αγγλων και η αλλη Ελληνων. και στις δυο περιπτωσεις, οταν το συζητουσαν οι γονεις αυτο το θεμα τα παιδακια ενιωθαν αβολα. Δεν πιστευω οτι θα επρεπε να νιωθουν αβολα αλλα θελω να δειξω οτι η δομη της οικογενειας προς το παρον στη χωρα μας ειναι τετοια που πιστευω θα δημιουργησει δευτερες 'σκεψεις' στα παιδακια, τουλαχιστον οταν ειναι μικρα.

[tasuki]

Μα με τη λογική αυτή δεν δηλώνεις τον δικό τους πατέρα, αλλά τον παππού τους! Δηλαδή επιλέγεις να δώσεις στα παιδιά το όνομα του πεθερού σου και όχι του πατέρα σου - με ποιο σκεπτικό θεωρείς το μεν καλύτερο από το δε;

 

Αψογη τοποθετηση!

 

Οπως και τ'οτι μπαμπας ειναι αυτος που σε μεγαλωνει, ενω το επωνυμο απλά δειχνει ποιος σ'εχει αναγνωρισει, ειτε ειναι βιολογικος πατερας ειτε οχι. Υπαρχουν ζευγαρια που κατεφυγαν σε δοτη σπερματος λογω ανδρικου προβληματος - εκει ο βιολογικος πατερας ειναι αλλος απο τον μπαμπα του παιδιου. Υπαρχουν ζευγαρια ή μονες μητερες που ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΝ. Κι εκει το παιδι εχει αλλο επωνυμο απο του βιολογικου πατερα.

 

Οσο για τα παιδακια, δεν εχουν καμια δευτερη σκεψη οσο ειναι μικρα επειδη φερουν το επωνυμο της μαμας. Οταν μεγαλωσουν βεβαια, ισως τους τις προκαλεσουν οι εξτρεμιστες που δυστυχως ανακαλυπτω οτι υπαρχουν ακομα στην κοινωνια μας. Ελπιζω μονο να ειναι αρκετα ισχυρα τοτε για να τους δωσουν τη σημασια που τους αξιζει - δηλ. καμια σημασια!

[jackrussel]

μακαρι για καθε παιδι να υπαρχει ενας πατερας εστω μετριος, βιολογικος η και οχι που να το αναγνωριζει και να του στεκεται διπλα με καποιον τροπο κι αυτο να τιμαται και να δηλωνεται και μεσω του επιθετου του, εφοσον εχουμε δεχτει να κουβαλαμε κι ενα επιθετο

 

μου αρεσε κατι που εχει πει η πατσουρου οτι μια απο τις υποχρεωσεις της μαμας ειναι να βρει και πατερα για τα παιδια της, δεν κολλαω στο βιολογικος, και μακαρι για ολα τα παιδια να αντιστοιχει και μια πατρικη φιγουρα επι της ουσιας η οποια θα αναγνωριζεται απο εμας τις μαμαδες ουσιαστικα συμβολικα αλλα και εμπρακτως,,αυτο εχει να κανει με το καλο των παιδιων μας και μονο

[jackrussel]

Αψογη τοποθετηση!

 

Οπως και τ'οτι μπαμπας ειναι αυτος που σε μεγαλωνει, ενω το επωνυμο απλά δειχνει ποιος σ'εχει αναγνωρισει, ειτε ειναι βιολογικος πατερας ειτε οχι. Υπαρχουν ζευγαρια που κατεφυγαν σε δοτη σπερματος λογω ανδρικου προβληματος - εκει ο βιολογικος πατερας ειναι αλλος απο τον μπαμπα του παιδιου. Υπαρχουν ζευγαρια ή μονες μητερες που ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΝ. Κι εκει το παιδι εχει αλλο επωνυμο απο του βιολογικου πατερα.

 

Οσο για τα παιδακια, δεν εχουν καμια δευτερη σκεψη οσο ειναι μικρα επειδη φερουν το επωνυμο της μαμας. Οταν μεγαλωσουν βεβαια, ισως τους τις προκαλεσουν οι εξτρεμιστες που δυστυχως ανακαλυπτω οτι υπαρχουν ακομα στην κοινωνια μας. Ελπιζω μονο να ειναι αρκετα ισχυρα τοτε για να τους δωσουν τη σημασια που τους αξιζει - δηλ. καμια σημασια!

 

ναι ρε κοπελια καποιος τα αναγνωριζει ομως στο τελος και δινει το επιθετο του,,ετσι γινεται συνηθως κι αυτο εχει τη σημασια του

 

θα πιασουμε τωρα ολες τις περιπτωσεις?

 

οσο για το τελευταιο,,,χα χα χα ρε τασουκι χα χα χα,,,αυτο για την ταμπελα εξτρεμιστης δηλαδη

 

καλα λεω εγω κλανιες στον ανεμο οι γνωμες, αλλα του εξτρεμιστη, κατα καποιους εξτρεμιστη, σαφως και ειναι οι πιο βρωμερες κι οι πιο θανατηφορες

 

γαιτι οπως ξερετε τα παιδια δεν ταλαιπωρουνται ποτε απο τις μαλακιες των γονιων τους αλλα μονον απο ολους τους αλλους που χεστηκαν στην τελικη τι κανει ο καθενας στην προσωπικη του ζωη,,

[jackrussel]

γαιτι οπως ξερετε τα παιδια δεν ταλαιπωρουνται ποτε απο τις μαλακιες των γονιων τους αλλα μονον απο ολους τους αλλους που χεστηκαν στην τελικη τι κανει ο καθενας στην προσωπικη του ζωη,,

 

αυτο το τελευταιο το λεω γενικα για ολη μας τη δραση σχεση και επιλογες πανω στην ζωη των παιδιων μας κι οχι για τα επιθετα

[Little Monkey]

και εγω ειμαι υπερ του να παιρνουν τα παιδια το ονομα του πατερα! Τουλαχιστον στην ελληνικη κοινωνια (και αυτο γιατι ακομη δεν ειναι πληρως αποδεκτο -κοινωνικα- να συμαβινει).

Δε νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία είναι τόσο οπισθοδρομική, τουλάχιστον στο θέμα του ονόματος. Εγώ σε όσες περιπτώσεις έχω αναφέρει ότι ο γιος μου έχει το δικό μου επώνυμο, είτε σε κοινωνικές συναναστροφές, είτε σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες κ.λπ. κανένας δεν φαίνεται να έχει παραξενευτεί ή σοκαριστεί. Οι μόνοι που το έχουν σχολιάσει είναι κάποιοι συγγενείς σε επίπεδο "πώς έτσι?" όχι επικριτικά. Επίσης ακούω από φίλες μου που έχουν παιδάκια στο σχολείο ότι αρκετά παιδιά πλέον έχουν διπλό επώνυμο ή και το επώνυμο της μαμάς μόνο. Έχω κι εγώ μια φίλη δική μου που έχει το επώνυμο της μάνας της (με γονείς παντρεμένους, χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος).

 

Όχι ότι με απασχόλησε ποτέ, αλλά πραγματικά δε νομίζω ότι η επιλογή του επιθέτου της μητέρας είναι ένδειξη άκρατου προοδευτισμού...

[jackrussel]

Δε νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία είναι τόσο οπισθοδρομική, τουλάχιστον στο θέμα του ονόματος. Εγώ σε όσες περιπτώσεις έχω αναφέρει ότι ο γιος μου έχει το δικό μου επώνυμο, είτε σε κοινωνικές συναναστροφές, είτε σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες κ.λπ. κανένας δεν φαίνεται να έχει παραξενευτεί ή σοκαριστεί. Οι μόνοι που το έχουν σχολιάσει είναι κάποιοι συγγενείς σε επίπεδο "πώς έτσι?" όχι επικριτικά. Επίσης ακούω από φίλες μου που έχουν παιδάκια στο σχολείο ότι αρκετά παιδιά πλέον έχουν διπλό επώνυμο ή και το επώνυμο της μαμάς μόνο. Έχω κι εγώ μια φίλη δική μου που έχει το επώνυμο της μάνας της (με γονείς παντρεμένους, χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος).

 

Όχι ότι με απασχόλησε ποτέ, αλλά πραγματικά δε νομίζω ότι η επιλογή του επιθέτου της μητέρας είναι ένδειξη άκρατου προοδευτισμού...

 

γλυκια μου μαιμου

ηθελα να σου πω οτι παρολες τις διαφωνιες που μπορει να εχουμε κατα καιρους, καμια φορα και ακομψες, παντα με ενδιαφερει να διαβαζω τα οσα γραφεις και την τοποθετηση σου γενικοτερα

 

με αφορμη στο θεμα του επιθετου με εκανες να το σκεφτω και αλλιως το πραγμα και σε ευχαριστω

 

ειδικα απο καποιον που επελεξε κατι τετοιο ενω δεν ζει μια εξτριμ οικογενειακη κατασταση ειναι πολυ χρησιμη για εμενα η οπτικη του για να μην κολλαω

 

σε ευχαριστω και σου ευχομαι τα καλυτερα για σενα και την οικογενεια σου

[Λαΐδα]

Δε νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία είναι τόσο οπισθοδρομική, τουλάχιστον στο θέμα του ονόματος. Εγώ σε όσες περιπτώσεις έχω αναφέρει ότι ο γιος μου έχει το δικό μου επώνυμο, είτε σε κοινωνικές συναναστροφές, είτε σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες κ.λπ. κανένας δεν φαίνεται να έχει παραξενευτεί ή σοκαριστεί. Οι μόνοι που το έχουν σχολιάσει είναι κάποιοι συγγενείς σε επίπεδο "πώς έτσι?" όχι επικριτικά. Επίσης ακούω από φίλες μου που έχουν παιδάκια στο σχολείο ότι αρκετά παιδιά πλέον έχουν διπλό επώνυμο ή και το επώνυμο της μαμάς μόνο. Έχω κι εγώ μια φίλη δική μου που έχει το επώνυμο της μάνας της (με γονείς παντρεμένους, χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος).

 

Όχι ότι με απασχόλησε ποτέ, αλλά πραγματικά δε νομίζω ότι η επιλογή του επιθέτου της μητέρας είναι ένδειξη άκρατου προοδευτισμού...

ουτε εγω το πιστευω...μιλαω καθαρα για 'συνηθεια' που ισως με τον καιρο αλλαξει.

Στην οικογενεια μας, καμια 20αρια ξαδερφια ολα εχουν του πατερα. Στο σχολειο του γιου μου, ενα στα 20 εχει και τα δυο ονοματα. Δεν σημαινει κατι αυτο...και εγω δεν θα ρωτησω επικριτικα...απλα ειπα κατι που συμβαινει ακομη.

[Λαΐδα]

Οσο για τα παιδακια, δεν εχουν καμια δευτερη σκεψη οσο ειναι μικρα επειδη φερουν το επωνυμο της μαμας. Οταν μεγαλωσουν βεβαια, ισως τους τις προκαλεσουν οι εξτρεμιστες που δυστυχως ανακαλυπτω οτι υπαρχουν ακομα στην κοινωνια μας. Ελπιζω μονο να ειναι αρκετα ισχυρα τοτε για να τους δωσουν τη σημασια που τους αξιζει - δηλ. καμια σημασια!

μμμμ...λαθος τοποθετηση....

Μην εκνευριζεσαι επειδη καποιος διαφωνει με κατι που εχεις κανει, δεν υπαρχει λογος.

Αποψεις λεμε......

'τα παιδακια δεν εχουν καμια δευτερη σκεψη'....τα δικα σου μπορει όχι, δεν μπορω να ξερω. Αυτα που ηξερα εγω ομως ειχαν.

[Engleza]

Η δική μου άποψη εξακολουθεί να είναι οτι ένας πατέρας που όταν χώρισε από τη μάνα θεώρησε οτι χώρισε και από το παιδί του και το αποδεικνύει έμπρακτα με αδιαφορία ή με το να δημιουργεί προβλήματα, από μόνος του δείχνει οτι δε μπορεί να έχει λόγο στο πώς θα λέγεται το παιδί του. Άλλωστε, παντού θα φαίνεται το όνοματεπώνυμό του, σε όλα τα πιστοποιητικά, όπως αντίστοιχα φαίνεται και της μητέρας όταν το παιδί δε φέρει το επώνυμό της. Και δε λέμε να αλλάξεις το επώνυμο ενός δεκάχρονου παιδιού μετά το διαζύγιο, μιλάμε για ένα αγέννητο παιδί που ποτέ δε γνώρισε τον πατέρα του.

[Little Monkey]

γλυκια μου μαιμου

ηθελα να σου πω οτι παρολες τις διαφωνιες που μπορει να εχουμε κατα καιρους, καμια φορα και ακομψες, παντα με ενδιαφερει να διαβαζω τα οσα γραφεις και την τοποθετηση σου γενικοτερα

 

με αφορμη στο θεμα του επιθετου με εκανες να το σκεφτω και αλλιως το πραγμα και σε ευχαριστω

 

ειδικα απο καποιον που επελεξε κατι τετοιο ενω δεν ζει μια εξτριμ οικογενειακη κατασταση ειναι πολυ χρησιμη για εμενα η οπτικη του για να μην κολλαω

 

σε ευχαριστω και σου ευχομαι τα καλυτερα για σενα και την οικογενεια σου

Κατ' αρχήν σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ανταποδίδω τις ευχές.

 

Κατά δεύτερον, να πω ότι (νομίζω ότι) καταλαβαίνω την τοποθέτησή σου σχετικά με τη σημασία του να γνωρίζει το παιδί ότι είναι προϊόν της ουσιαστικής σχέσης δύο ανθρώπων και όχι ένα λάθος της στιγμής. Απλά δεν πιστεύω ότι το επώνυμο κάνει τη διαφορά αλλά κάτι άλλο (ευχαρίστως να συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή τι είναι αυτό το άλλο).

 

Αλλά βρε παιδιά μην με λέτε μαϊμού, έβαλα όνομα Little Monkey από το γιο μου που το παρατσούκλι του ήταν Πιθηκάκι.... (ήταν πρόωρος και έμοιαζε με πιθηκάκι όταν γεννήθηκε)

[Little Monkey]

'τα παιδακια δεν εχουν καμια δευτερη σκεψη'....τα δικα σου μπορει όχι, δεν μπορω να ξερω. Αυτα που ηξερα εγω ομως ειχαν.

Πάντως και να έχουν δεύτερη σκέψη, δεν ξέρω γιατί ο γονιός να μην μπορεί να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Στην τελική τα παιδάκια μπορεί να έχουν δεύτερες σκέψεις για πολλά πράγματα, γιατί πήραν το όνομα της μιας γιαγιάς και όχι της άλλης, γιατί δεν πήραν το όνομα καμιάς γιαγιάς, γιατί πήραν αυτό το όνομα και όχι ένα άλλο κ.λπ. Όπως απαντάμε σε αυτά τα ερωτήματα, μπορούμε να απαντήσουμε και για την επιλογή επωνύμου.

[Λαΐδα]

Και δε λέμε να αλλάξεις το επώνυμο ενός δεκάχρονου παιδιού μετά το διαζύγιο, μιλάμε για ένα αγέννητο παιδί που ποτέ δε γνώρισε τον πατέρα του.

σε αυτην την περιπτωση, προσωπικα, θα του εδινα το δικο μου ονομα. ΑΝ ο πατερας δηλαδη δεν υπηρχε στη ζωη του

[Λαΐδα]

Πάντως και να έχουν δεύτερη σκέψη, δεν ξέρω γιατί ο γονιός να μην μπορεί να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Στην τελική τα παιδάκια μπορεί να έχουν δεύτερες σκέψεις για πολλά πράγματα, γιατί πήραν το όνομα της μιας γιαγιάς και όχι της άλλης, γιατί δεν πήραν το όνομα καμιάς γιαγιάς, γιατί πήραν αυτό το όνομα και όχι ένα άλλο κ.λπ. Όπως απαντάμε σε αυτά τα ερωτήματα, μπορούμε να απαντήσουμε και για την επιλογή επωνύμου.

ακριβως! Απλα πιστευω οτι στην Ελλαδα, επειδη δεν συμβαινει συχνα, οταν θα ειναι μικρουλια δεν θα μπορουν να απαντουν σε αλλα παιδακια....να μπουν σε αυτην την διαδικασια δηλαδη χωρις να νιωθουν οτι 'απολογουνται'. Αν συνεβαινε ευρεως, για εμενα θα ηταν καθαρα θεμα επιλογης.

Τα παιδια στην οικογενεια των αγγλων, οταν ρωτηθηκαν, ηταν 16 με 17 χρονων..μεγαλα παιδια θεωρητικα. Και απαντησαν με επιθεση ...σαν να τους ζηταγαν το λογο και επρεπε να υπερασπισουν τον εαυτο τους. Και αυτο δεν μου εκανε καλη εντυπωση.

[Little Monkey]

Στην Αγγλία πάντως δεν είναι καθόλου συνηθισμένο τα παιδιά να έχουν το επίθετο της μητέρας, ούτε να διατηρεί η μητέρα το δικό της επίθετο μετά το γάμο. Ίσως γι' αυτό να είδες αυτή την αντίδραση; Συνήθως στην Αγγλία τα παιδιά που έχουν το επίθετο της μάνας είναι παιδιά χωρισμένων γονιών ή άλλων ακραίων καταστάσεων.

[Engleza]

Στην Αγγλία πάντως δεν είναι καθόλου συνηθισμένο τα παιδιά να έχουν το επίθετο της μητέρας, ούτε να διατηρεί η μητέρα το δικό της επίθετο μετά το γάμο. Ίσως γι' αυτό να είδες αυτή την αντίδραση; Συνήθως στην Αγγλία τα παιδιά που έχουν το επίθετο της μάνας είναι παιδιά χωρισμένων γονιών ή άλλων ακραίων καταστάσεων.

Ακριβώς. Έπρεπε συνέχεια να εξηγώ γιατί ενώ έλεγα my husband και όχι my partner δε λεγόμουν κα Ταδόπουλου. Το ίδιο ισχύει για τα παιδιά. Η άλλη παρεξήγηση είναι να νομίζουν οτι επειδή λέγεσαι κα Brown και το παιδί σου κος ή κα Yellow οτι προέρχεται από προηγούμενο γάμο και εσύ έχεις ως δεύτερο σύζυγο τον κο Brown.

[Λαΐδα]

Στην Αγγλία πάντως δεν είναι καθόλου συνηθισμένο τα παιδιά να έχουν το επίθετο της μητέρας, ούτε να διατηρεί η μητέρα το δικό της επίθετο μετά το γάμο. Ίσως γι' αυτό να είδες αυτή την αντίδραση; Συνήθως στην Αγγλία τα παιδιά που έχουν το επίθετο της μάνας είναι παιδιά χωρισμένων γονιών ή άλλων ακραίων καταστάσεων.

ισως...ξαναλεω οτι για εμενα δεν ειναι θεμα ηθικης, λογικης η ταυτισης DNA..ειναι θεμα του τι πιστευω εγω, προσωπικα και μονο, οτι θα ηταν καλυτερο για την ψυχολογια του παιδιου. θεωρω οτι 'εξισοροπει' λιγο το απολυτο δεσιμο μανας και παιδιου....

και φυσικα για εμενα ηταν και η αφορμη να δωσω ονοματα στα παιδια μου δικης μου επιλογης . ειχε το επιθετο...ας μην ειχε και το ονομα! χαχαχαχαχ

[Little Monkey]

Ακριβώς. Έπρεπε συνέχεια να εξηγώ γιατί ενώ έλεγα my husband και όχι my partner δε λεγόμουν κα Ταδόπουλου. Το ίδιο ισχύει για τα παιδιά. Η άλλη παρεξήγηση είναι να νομίζουν οτι επειδή λέγεσαι κα Brown και το παιδί σου κος ή κα Yellow οτι προέρχεται από προηγούμενο γάμο και εσύ έχεις ως δεύτερο σύζυγο τον κο Brown.

Εγώ λέω "έτσι κάνουμε στην Ελλάδα" και ξεμπερδεύω (πού να εξηγείς τώρα...).

 

Και σε κοινωνικές επαφές, τους αφήνω να μας φωνάζουν με το όνομα του συζύγου, προκειμένου να δίνω εξηγήσεις είναι πιο εύκολο για όλους μας

 

ισως...ξαναλεω οτι για εμενα δεν ειναι θεμα ηθικης, λογικης η ταυτισης DNA..ειναι θεμα του τι πιστευω εγω, προσωπικα και μονο, οτι θα ηταν καλυτερο για την ψυχολογια του παιδιου. θεωρω οτι 'εξισοροπει' λιγο το απολυτο δεσιμο μανας και παιδιου....

 

Εγώ πάλι θεωρώ ότι το μόνο που εξισορροπεί το απόλυτο δέσιμο μάνας και παιδιού είναι ένα ανάλογο δέσιμο με τον πατέρα. Αν αυτό δεν υπάρχει, δεν σε σώζει το επώνυμο.

[beba09]

Διαβάστε αυτό!!!!!! Με βάση αυτό νομίζω ότι τουλάχιστον προσωπικά μπορώ να πετύχω την αλλαγή επωνύμου, και να κρατήσω μόνο το δικό μου. Σύμφωνα με την νομολογία το ξενικό επώνυμο είναι σοβαρός λόγος. Φαντάζομαι ότι επειδή είμαι μονογονεική θα μπορέσω και δεν θα χρειάζεται κάποια υπογραφή από τον πατέρα.

 

http://www.paidorama.com/

 

Το επώνυμο του παιδιού - Δικαίωμα αλλαγής επωνύμου του παιδιού

Ευρετήριο Άρθρου

Το επώνυμο του παιδιού

Τι γίνεται εαν ένας γονέας έχει πάνω από ένα επίθετο;

Παραδείγματα για ονομασίες παιδιών

Δικαίωμα αλλαγής επωνύμου του παιδιού

Υιοθετημένα παιδιά

Τι όνομα παίρνει το παιδί εάν δεν είμαι παντρεμένη;

Όλες οι Σελίδες

Σελίδα 4 από 6

Δικαίωμα αλλαγής επωνύμου του παιδιού

 

Πάντως εάν για οποιονδήποτε λόγο τα παιδιά προσλάβουν επώνυμο, το οποίο οι γονείς δεν επιθυμούσαν ή κάποιος θελήσει να αλλάξει το επώνυμό του ή των ανηλίκων παιδιών του, παρέχεται εκ του νόμου το δικαίωμα αλλαγής επωνύμου, αρκεί να αποδειχθεί η ύπαρξη σοβαρού λόγου.

 

Η διοίκηση πολύ δύσκολα εγκρίνει τα αιτήματα αλλαγής επωνύμου και η συμπεριφορά της αυτή δεν παραβιάζει το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος (περί του δικαιώματος ανάπτυξης της προσωπικότητας), διότι το επώνυμο ενδιαφέρει κατεξοχήν την δημόσια τάξη και ως εκ τούτου δεν αντίκεινται στο Σ. ρυθμίσεις που επιτρέπουν την μεταβολή του μόνο σε περίπτωση συνδρομής σοβαρού λόγου.

Το ονοματεπώνυμο ως προστατευόμενο αγαθό

 

Περαιτέρω μάλιστα, το ονοματεπώνυμο ως προστατευόμενο αγαθό και ως τμήμα του περιεχομένου του δικαιώματος της προσωπικότητας, αποτελεί φραστικό σύμβολο, μέσω του οποίου εξατομικεύεται το πρόσωπο στον εξωτερικό κόσμο και ειδικά στις συναλλαγές, διακρινόμενο έτσι από άλλα πρόσωπα

 

Τέτοιο δε δικαίωμα στην ανάπτυξη της προσωπικότητός του και στο δικάιωμα στο ίδιον αυτού ονοματεπώνυμο, αναγνωρίζεται από το Δίκαιο μας και στο ανήλικο τέκνο.

Μερικοί από λόγους για την αλλαγή του ονόματος

 

Σύμφωνα με τον νόμο, η αλλαγή είναι δυνατή με την προϋπόθεση υπάρξεως σοβαρού λόγου και ως τέτοιος λόγος δύναται να θεωρηθεί λ.χ. η εσφαλμένη ορθογραφικώς αναγραφή (π.χ. Eληνιάδης αντί του ορθού Eλληνιάδης), ή η εσφαλμένη ληξιαρχικώς αναγραφή (π.χ. ενώ το πατρικό επώνυμο είναι Aριστοτέλους, το τέκνο καταχωρείται ως Aριστοτέλη) καθώς και η αρνητική έννοια που αντικειμενικώς έχει κάποιο επώνυμο π.χ. Πονηράκης, Γυφτόπουλος, Tσιγγούνης κλπ.

Eπίσης νομολογία και θεωρία συμφωνούν ότι το κακόηχο (δυσχερές στην εκφορά) ή το ξενικό όνομα καθώς και η αλλαγή ή ελληνοποίηση κατάληξης ή ο κίνδυνος συγχύσεως ΕΙΝΑΙ σοβαρός λόγος.

 

Eνώ η αλλαγή επωνύμου εγκρίνεται κατόπιν αιτήσεως προς τον αρμόδιο νομάρχη, η διόρθωση ή μεταβολή ονόματος (όχι επωνύμου) είναι δυνατή μόνον με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, αιτηθείσης κατά την εκουσία διαδικασία για λόγους αναλόγου σοβαρότητος με τους προαναφερθέντες.