ΠΙΕΣΗ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

[Skybeam]

Εγώ θα πήγαινα στον πνευματικό του και θα του μιλούσα ανοιχτά για ότι με αποσχολούσε και για το πως ο "φανατισμός¨" του κάνει την οικογένεια δυσλειτουργική ( όχι εκδρομή την Κυριακή)

Άλλη μία ψήφος εδώ. Πήγαινε και δες τι καπνό φουμάρει ο πνευματικός του (με βάση τα λεγόμενα περί "υποχειρίων" της pax πιο πάνω και τις συμβουλές της).

 

Εγώ θα επισκεπτόμουν κι άλλον έναν πνευματικό (που να μην τον διακρίνει φανατισμός, αλλά σεβασμός στην ελευθερία) και θα ανταπαντούσα στις πιέσεις με αυτά τα λόγια...

[Αγγελίνα_2]

Γειά σας, σας ανακάλυψα μέσω πρωην συναδέλφου αγαπητής....

Ειμαι 24 ετών, ο άντρας μου 26 και έχουμε μια κόρη. Είμαι παντρεμένη 4 χρόνια και τα είχαμε από το σχολείο.

Ο άντρας μου, πάντα ήταν ευαίσθητος σε θέματα θρησκείας. Αν και σπουδάσαμε, ταξιδέψαμε, βγαίνουμε κανονικά, ακόμα και τώρα με το μωρό, το αφήνουμε στην πεθερά μου, γενικά μοντέρνο ζευγάρι με τον κύκλο του κτλ, όταν ανοίξεις τέτοιο θέμα μαζί του, νομίζεις ότι μιλάς με τη Λουκά! Μεχρι να παντρευτούμε σταματούσε το πράγμα εκεί, οπότε απλά δεν άνοιγα τέτοια συζήτηση.

Ομως, μετά το γάμο, πάει σε πνευματικό κάθε εβδομάδα, νηστεύει κάθε τετ-παρ κι όποτε λέει το ημερολόγιο της εκκλησίας, πάει εκκλησία τουλάχιστον κάθε Κυριακή....Μέχρι εκεί είπα και πάλι καλά, όμως τώρα εχει αρχίσει να με πιέζει κι εμένα.

Να μην τρώω τετ-παρ

Να μην βλαστημαω

Να μην αρταίνεται και το παιδί

Να προσευχόμαστε πριν κοιμηθουμε/μπουμε στο αυτοκινητο/φαμε....

Να μην βγαίνουμε Παρασκευή (=μέρα πένθους)

να,να, να....

Βασικά είμαι νέα κοπέλα κι έχει αρχίσει να με εκνευρίζει όλο αυτό. Δικαιωμά του ό,τι πιστεύει, αλλά το επιβάλλει και μάλιστα πιεστικά. Το δευτερο είναι ότι μας έχει γίνει και ζημιά γιατί είμαι άνεργη εδω και 3 μήνες και βρήκα εργασία στο εξωτερικό (σε μέρος που έχω και συγγενείς) και δεν έρχεται γιατί λεει άκουσε τις προφητείες του Παισιου και θα γίνει πόλεμος, εξάλλου λεει δεν παει σε άλλη χώρα που δεν πιστεύουν στον μονο και αληθινο Θεό!

Ντρέπομαι να τα πω σε φίλους (αν και τα έχουν μυριστεί...), οι γονείς μου δεν ζουν πια κι αδέλφια δεν έχω κι αποφάσισα να γράψω εδώ έστω κι ανώνυμα-γι απόψεις. Οταν ανοίγω θέμα με τον ίδιο, μου λέει ότι εγώ είμαι λάθος που δεν πιστεύω όπως κι εκείνος. Πιστεύω, αλλά ο τρόπος μας διαφέρει. Ειμαι λαθος;;;

Υπερβάλλω; Τί θα κάνατε στη θέση μου; Νιώθω πολύ σουρεάλ-αν δεν είχαμε παιδί, δεν ξέρω τί θα έκανα. Τώρα που έχουμε, θέλω να τα βρω μαζί του.

Nιώθω όμως πιεσμένη.

 

Tα περισσότερα από αυτά που ανέφερες τα κάνουμε κι εμείς και πολλές άλλες οικογένειες του κύκλου μας, πλην των μη εξόδων την Παρασκευή και των μη ταξιδίων την Κυριακή. Ούτε κι εμάς μας θεωρώ φανατικούς. Απλά προσπαθούμε, όσο μπορούμε, να είμαστε Χ.Ο. και στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία.

 

Να ξέρεις ότι, αν ο άντρας σου ήταν φανατικός, όπως πολλάκις ήδη αναφέρθηκε, δε θα σε παντρευόταν καν, αφού η δική σου στάση απέναντι στο θέμα της θρησκείας, ήταν πιο χαλαρή και κατά τη διάρκεια της σχέσης σας. Μη σου πω, ότι αν ήταν από τους πολύ φανατικούς, δε θα είχε καν σεξουαλική ζωή πριν παντρευτεί. Αυτά τα άτομα, σχεδόν πάντα ψάχνουν να παντρευτούν μέσα από τον κύκλο τους, για να ταυτίζονται οι απόψεις τους και να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα αργότερα μέσα στο γάμο, όπως αυτά που αντιμετωπίζετε εσείς. Γιατί, μην ξεχνάς, ότι όσο σου δημιουργεί εσένα πρόβλημα η στάση του άντρα σου στην καθημερινότητά σου, άλλο τόσο του δημιουργεί κι εκείνου η δική σου. Το αν τώρα έχει στραφεί ακόμη περισσότερο προς την εκκλησία από πριν, είναι κάτι πολύ σύνηθες και απόρροια της ανασφάλειας που όλοι βιώνουμε. Άλλοι τρέχουν στους ψυχίατρους και παίρνουν φάρμακα για να ανταπεξέλθουν. Άλλοι φτάνουν στην αυτοκτονία, κάθε μέρα αυτά ακούμε.

 

Νομίζω πως, γενικά, ένα ζευγάρι πρέπει να προσπαθεί να συμπορεύεται. Είναι όλα πολύ πιο εύκολα όταν έχεις τον άνθρωπό σου σύμμαχο κι όχι αντίπαλο. Σωστά θεωρείς πως ο σύζυγός σου κάνει λάθος που σε πιέζει, γιατί η πίεση φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όμως, αν κάνεις κι εσύ κάποιες κινήσεις καλής θέλησης (πχ δεν νομίζω πως είναι τόσο τραγικό να μαγειρεύεις λαδερό ή όσπριο Τετάρτη-Παρασκευή ή να κάνεις ένα σταυρό πριν πέσετε για ύπνο), θα του δώσεις χαρά και θα έχει και περισσότερη διάθεση να συζητήσει μαζί σου για το αν υπερβάλλει, τι σε ενοχλεί και να βρείτε μια χρυσή τομή. Αν το πάρεις εγωιστικά όμως, του τύπου ότι εγώ είμαι νέα κοπέλα κι ας κάνει ό,τι θέλει, αλλά δε θα κάτσω να μου επιβάλλει την άποψή του, τότε λυπάμαι, αλλά το έχεις χαμένο από χέρι το παιχνίδι.

 

Επίσης, αν διάβαζες κάποια θρησκευτικά βιβλία, θα σε βοηθούσε να αντιληφθείς ορισμένα πράγματα που, ίσως, μέσα στο μυαλό σου, είναι παρεξηγημένα και οπωσδήποτε θα σε βοηθούσε να καταλάβεις τον Τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί ο σύζυγός σου. Για τον πνευματικό του, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιδιώξεις να τον γνωρίσεις το συντομότερο δυνατόν και δε χρειάζεται να πεις ψέματα. Μπορείς κάλλιστα να πεις ότι πήγες για να γνωριστείτε και να συζητήσετε τα θέματα που σε προβληματίζουν. Ίσως σου κάνει καλή εντύπωση και θελήσεις να τον κάνεις και δικό σου πνευματικό, που θα ήταν το ιδανικότερο από όλα (το να έχετε κοινό πνευματικό, εννοώ), για να έχετε την ομαλότερη δυνατή σχέση με τον άντρα σου. Δεν είναι καθόλου απίθανο, ξέρεις - σου μιλάει ένα άτομο που, πριν τον αρραβώνα του, δεν είχε εξομολογηθεί ποτέ και πήγαινε στην εκκλησία μόνο σε γάμους, βαπτίσεις και 5 λεπτά πριν την Ανάσταση. Τώρα όλα αυτά έχουν αλλάξει προς το πολύ καλύτερο και προς μέγα όφελός μου.

 

Και μία ερώτηση, γιατί κατάλαβα πως πήρες βαρέως την άρνησή του να εγκαταλείψει την Ελλάδα: ο σύζυγός σου δεν εργάζεται εδώ;

[Ελισα24]

Tα περισσότερα από αυτά που ανέφερες τα κάνουμε κι εμείς και πολλές άλλες οικογένειες του κύκλου μας, πλην των μη εξόδων την Παρασκευή και των μη ταξιδίων την Κυριακή. Ούτε κι εμάς μας θεωρώ φανατικούς. Απλά προσπαθούμε, όσο μπορούμε, να είμαστε Χ.Ο. και στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία.

 

Να ξέρεις ότι, αν ο άντρας σου ήταν φανατικός, όπως πολλάκις ήδη αναφέρθηκε, δε θα σε παντρευόταν καν, αφού η δική σου στάση απέναντι στο θέμα της θρησκείας, ήταν πιο χαλαρή και κατά τη διάρκεια της σχέσης σας. Μη σου πω, ότι αν ήταν από τους πολύ φανατικούς, δε θα είχε καν σεξουαλική ζωή πριν παντρευτεί. Αυτά τα άτομα, σχεδόν πάντα ψάχνουν να παντρευτούν μέσα από τον κύκλο τους, για να ταυτίζονται οι απόψεις τους και να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα αργότερα μέσα στο γάμο, όπως αυτά που αντιμετωπίζετε εσείς. Γιατί, μην ξεχνάς, ότι όσο σου δημιουργεί εσένα πρόβλημα η στάση του άντρα σου στην καθημερινότητά σου, άλλο τόσο του δημιουργεί κι εκείνου η δική σου. Το αν τώρα έχει στραφεί ακόμη περισσότερο προς την εκκλησία από πριν, είναι κάτι πολύ σύνηθες και απόρροια της ανασφάλειας που όλοι βιώνουμε. Άλλοι τρέχουν στους ψυχίατρους και παίρνουν φάρμακα για να ανταπεξέλθουν. Άλλοι φτάνουν στην αυτοκτονία, κάθε μέρα αυτά ακούμε.

 

Νομίζω πως, γενικά, ένα ζευγάρι πρέπει να προσπαθεί να συμπορεύεται. Είναι όλα πολύ πιο εύκολα όταν έχεις τον άνθρωπό σου σύμμαχο κι όχι αντίπαλο. Σωστά θεωρείς πως ο σύζυγός σου κάνει λάθος που σε πιέζει, γιατί η πίεση φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όμως, αν κάνεις κι εσύ κάποιες κινήσεις καλής θέλησης (πχ δεν νομίζω πως είναι τόσο τραγικό να μαγειρεύεις λαδερό ή όσπριο Τετάρτη-Παρασκευή ή να κάνεις ένα σταυρό πριν πέσετε για ύπνο), θα του δώσεις χαρά και θα έχει και περισσότερη διάθεση να συζητήσει μαζί σου για το αν υπερβάλλει, τι σε ενοχλεί και να βρείτε μια χρυσή τομή. Αν το πάρεις εγωιστικά όμως, του τύπου ότι εγώ είμαι νέα κοπέλα κι ας κάνει ό,τι θέλει, αλλά δε θα κάτσω να μου επιβάλλει την άποψή του, τότε λυπάμαι, αλλά το έχεις χαμένο από χέρι το παιχνίδι.

 

Επίσης, αν διάβαζες κάποια θρησκευτικά βιβλία, θα σε βοηθούσε να αντιληφθείς ορισμένα πράγματα που, ίσως, μέσα στο μυαλό σου, είναι παρεξηγημένα και οπωσδήποτε θα σε βοηθούσε να καταλάβεις τον Τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί ο σύζυγός σου. Για τον πνευματικό του, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιδιώξεις να τον γνωρίσεις το συντομότερο δυνατόν και δε χρειάζεται να πεις ψέματα. Μπορείς κάλλιστα να πεις ότι πήγες για να γνωριστείτε και να συζητήσετε τα θέματα που σε προβληματίζουν. Ίσως σου κάνει καλή εντύπωση και θελήσεις να τον κάνεις και δικό σου πνευματικό, που θα ήταν το ιδανικότερο από όλα (το να έχετε κοινό πνευματικό, εννοώ), για να έχετε την ομαλότερη δυνατή σχέση με τον άντρα σου. Δεν είναι καθόλου απίθανο, ξέρεις - σου μιλάει ένα άτομο που, πριν τον αρραβώνα του, δεν είχε εξομολογηθεί ποτέ και πήγαινε στην εκκλησία μόνο σε γάμους, βαπτίσεις και 5 λεπτά πριν την Ανάσταση. Τώρα όλα αυτά έχουν αλλάξει προς το πολύ καλύτερο και προς μέγα όφελός μου.

 

Και μία ερώτηση, γιατί κατάλαβα πως πήρες βαρέως την άρνησή του να εγκαταλείψει την Ελλάδα: ο σύζυγός σου δεν εργάζεται εδώ;

 

Σε ευχαριστώ για την απαντηση σου. Εκτιμω τα οσα λες και τον τροπο που τα παραθετεις.

Καποιες διευκρίνισεις:

-πριν το αρραβωνα (επισημο), δεν ειχαμε επαφη με το συζυγο μου. Μετα συνεβη. Απλα δεν το συνεδεσα πολυ με τη θρησκεια γιατι αρραβωνιαστηκαμε στα 18.

-εχει δουλεια αλλα σε εταιρεια που εδρευει στη χωρα που θελω να παω (πολυεθνικη) και του εχουν πει οτι μπορει να παει αν θελει να εργαστει κι εκεινος εκει εστω για 2 χρονια δοκιμαστικα-μιλαει τη γλωσσα.

-δεν με ενοχλει τοσο το λαδερο την παρασκευη, αυτο το ανεφερα για να περιγραψω πιο ολοκληρωμενα τη σταση του. Με ενοχλει το ποσο απολυτος ειναι, το οτι αποκλειει ατομα επειδη δεν ειναι στη θρησκεια του και κυριως, με ενοχλει το οτι πιστευει σε θεωριες και ιστοριες με επερχομενες καταστροφες, πολεμους, και αλλα τραγελαφικα, που δεν εχω πειστει οτι συνδεονται καν με τη θρησκεια μας-το βρισκω ανυσηχητικο μοντερνο παιδι με σπουδες και κυκλο να πιστευει τετοια πραγματα. Τελος, μας επηρεαζει και στην καθημερινοτητα μας μιλωντας συνεχως για τον....πολεμο που ερχεται.....ειμαι θορυβημενη.

[pax]

και κυριως, με ενοχλει το οτι πιστευει σε θεωριες και ιστοριες με επερχομενες καταστροφες, πολεμους, και αλλα τραγελαφικα, που δεν εχω πειστει οτι συνδεονται καν με τη θρησκεια μας-το βρισκω ανυσηχητικο μοντερνο παιδι με σπουδες και κυκλο να πιστευει τετοια πραγματα. Τελος, μας επηρεαζει και στην καθημερινοτητα μας μιλωντας συνεχως για τον....πολεμο που ερχεται.....ειμαι θορυβημενη.

 

Ακριβώς. Και επειδή είμαστε πολλοί που δεν έχουμε πειστεί ότι αυτά συνδέονται με τη θρησκεία μας, ψάξε να βρεις κάποιον ισορροπημένο άνθρωπο από τον χώρο της εκκλησίας που θα τον βοηθήσει να τακτοποιήσει τις σκέψεις του.

[emmaki]

Η ελευθερία κάποιου σταματά ακριβώς εκεί που ξεκινά η ελευθερία κάποιου άλλου.

Καλή η θρησκεία, καλή η πίστη (όπου και αν πιστεύει ο καθένας), καλές και οι επιλογές του καθενός.

ΑΛΛΑ πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι είναι δικές του επιλογές, και μόνο δικές του, και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τις επιβάλει στον άλλο.

 

Θες να μην τρως κρέας Τετάρτη και Παρασκευή; Ωραιότατα! Εκεί είναι η κατσαρόλα, στη γωνία το μάρκετ.....

 

Θες να μην βγαίνεις έξω Παρασκευές; Ωραιότατα! Αυτό, όμως, δεν θα εμποδίσει εμένα να βγω μια βόλτα για ένα ποτό.

 

Αντίστοιχα, θες εκκλησία συνέχεια; Ωραία, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα!

Θες προσευχές, σταυρούς κλπ; Ωραιότατα! Κανένας δεν λέει όχι!

Θες ¨Αγιο Όρος, μοναστήρια κλπ; Ελέυθερα!

 

Υπάρχουν, όμως, και αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν μαζί! Μια τέτοια είναι και ο τόπος κατοικίας. Λογικά επιχειρήματα και όχι συναισθηματικά! Εγώ θέλω να πάμε γι' αυτό και γι' αυτό. Εγώ δεν θέλω να πάμε γι' αυτό και γι' αυτό και όχι γιατί το είπε ο πάτερ Παίσιος ή κάποιος άλλος. Αυτό δεν είναι επιχείρημα!

[kinkajoujou]

Προσωπικά αυτό το κόλλημα με τους πολέμους και τις λοιπές συνωμοσίες μου χτυπάει το καμπανάκι για υπερβολικό άγχος. Πολλοί άνθρωποι αντιδρούν κάπως έτσι, όταν πιέζονται πολύ από τις καταστάσεις. Δεν είναι τυχαίο που αυτή την εποχή στην Ελλάδα ανθούν σενάρια για πολέμους, λοιμούς, καταποντισμούς, απαγωγές παιδιών και άλλα τελεολογικά, ο κόσμος είναι πολύ πιεσμένος και οι φόβοι του εντείνονται και βρίσκουν έκφραση σε τέτοια σενάρια.

 

Εκτός από το να μιλήσεις με τον πνευματικό του, θα μπορούσες για ένα διάστημα να κάνεις κάποιες υποχωρήσεις που δεν σε ενοχλούν τόσο πολύ, να δείξεις καλή θέληση απέναντί του, και να προσπαθήσεις να καταλάβεις τις βαθύτερες σκέψεις του, τι είναι αυτό που τον τρομάζει τόσο και μεταθέτει το άγχος του στο ενδεχόμενο πολέμου. ΠΙστεύω ότι οι εμπρηστικές κινήσεις τύπου "θα σηκωθώ και θα φύγω στο εξωτερικό" μόνο επιτείνουν το πρόβλημα. Προσπάθησε να δεις τι πραγματικά είναι αυτό που τον απασχολεί και να τον βοηθήσεις όσο μπορείς να το χειριστεί, χωρίς να του θίγεις το θρησκευτικό του αίσθημα.

[Αγγελίνα_2]

Σε ευχαριστώ για την απαντηση σου. Εκτιμω τα οσα λες και τον τροπο που τα παραθετεις.

Καποιες διευκρίνισεις:

-πριν το αρραβωνα (επισημο), δεν ειχαμε επαφη με το συζυγο μου. Μετα συνεβη. Απλα δεν το συνεδεσα πολυ με τη θρησκεια γιατι αρραβωνιαστηκαμε στα 18.

-εχει δουλεια αλλα σε εταιρεια που εδρευει στη χωρα που θελω να παω (πολυεθνικη) και του εχουν πει οτι μπορει να παει αν θελει να εργαστει κι εκεινος εκει εστω για 2 χρονια δοκιμαστικα-μιλαει τη γλωσσα.

-δεν με ενοχλει τοσο το λαδερο την παρασκευη, αυτο το ανεφερα για να περιγραψω πιο ολοκληρωμενα τη σταση του. Με ενοχλει το ποσο απολυτος ειναι, το οτι αποκλειει ατομα επειδη δεν ειναι στη θρησκεια του και κυριως, με ενοχλει το οτι πιστευει σε θεωριες και ιστοριες με επερχομενες καταστροφες, πολεμους, και αλλα τραγελαφικα, που δεν εχω πειστει οτι συνδεονται καν με τη θρησκεια μας-το βρισκω ανυσηχητικο μοντερνο παιδι με σπουδες και κυκλο να πιστευει τετοια πραγματα. Τελος, μας επηρεαζει και στην καθημερινοτητα μας μιλωντας συνεχως για τον....πολεμο που ερχεται.....ειμαι θορυβημενη.

 

Καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείς, γνωρίζω κι άλλη τέτοια περίπτωση. Το άτομο που αναφέρω είχε πέσει στην καταστροφολογία από το 2009. Ωχ θα πτωχεύσουμε, ωχ θα καταστραφούμε, ωχ έρχεται πόλεμος, ωχ τι τα θέλαμε και τα κάναμε τα παιδιά μας και άλλα τέτοια. Τελικά, δύο χρόνια αργότερα, αφού είδε ότι δεν επαληθεύεται και με μεγάλη στήριξη από μέρους της συζύγου του, ξαναβρήκε τις ισορροπίες του και είναι από τα πιο λογικά και ψύχραιμα άτομα που γνωρίζω σήμερα.

 

Αν θέλεις τη συμβουλή μου, μόνο αν γνωρίσεις τον πνευματικό του, θα βγάλεις συμπέρασμα, για το τι πιστεύει ο ίδιος (ο πνευματικός), αν επηρεάζει το σύζυγό σου και πόσο. Καλά είναι να πας και περισσότερο από μία φορές, για να έουν κάποια ασφάλεια τα συμπεράσματά σου. Είμαι βέβαιη πως και ο σύζυγός σου θα το χαρεί πολύ.

 

Εύχομαι τα καλύτερα. Αν θέλεις, ξαναμπες να μας πεις πώς πήγε.

[Αγγελίνα_2]

Η ελευθερία κάποιου σταματά ακριβώς εκεί που ξεκινά η ελευθερία κάποιου άλλου.

Καλή η θρησκεία, καλή η πίστη (όπου και αν πιστεύει ο καθένας), καλές και οι επιλογές του καθενός.

ΑΛΛΑ πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι είναι δικές του επιλογές, και μόνο δικές του, και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τις επιβάλει στον άλλο.

 

Θες να μην τρως κρέας Τετάρτη και Παρασκευή; Ωραιότατα! Εκεί είναι η κατσαρόλα, στη γωνία το μάρκετ.....

 

Θες να μην βγαίνεις έξω Παρασκευές; Ωραιότατα! Αυτό, όμως, δεν θα εμποδίσει εμένα να βγω μια βόλτα για ένα ποτό.

 

Αντίστοιχα, θες εκκλησία συνέχεια; Ωραία, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα!

Θες προσευχές, σταυρούς κλπ; Ωραιότατα! Κανένας δεν λέει όχι!

Θες ¨Αγιο Όρος, μοναστήρια κλπ; Ελέυθερα!

 

Υπάρχουν, όμως, και αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν μαζί! Μια τέτοια είναι και ο τόπος κατοικίας. Λογικά επιχειρήματα και όχι συναισθηματικά! Εγώ θέλω να πάμε γι' αυτό και γι' αυτό. Εγώ δεν θέλω να πάμε γι' αυτό και γι' αυτό και όχι γιατί το είπε ο πάτερ Παίσιος ή κάποιος άλλος. Αυτό δεν είναι επιχείρημα!

 

Οι αποφάσεις που πρέπει να λαμβάνονται από κοινού, επί καθημερινής βάσεως, είναι πολύ περισσότερες. Αυτή η στάση, μακροπρόθεσμα, δε θα τους οδηγήσει πουθενά. Η κοπέλα ζήτησε τη γνώμη μας για το πώς να διατηρήσει το γάμο της, όχι για το πώς να τον διαλύσει. Έχουν ένα παιδί μαζί και το να βρεις σωστό άνθρωπο να κάνεις οικογένεια, γίνεται όλο και δυσκολότερο, ακόμα και για τις ελεύθερες. Πόσο μάλλον, όταν θα έχεις να υπολογίζεις, πάνω από όλους κι από όλα, ένα μικρό κορίτσι.

 

Συμφωνώ με την kinkajoujou ότι ο σύζυγος της κοπέλας δείχνει να διακατέχεται από έντονο στρες και πιστεύω ότι, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, αυτό που χρειάζεται περισσότερο, για να το ξεπεράσει, είναι η κατανόηση και η στήριξη της συζύγου του.

[pax]

Η ελευθερία κάποιου σταματά ακριβώς εκεί που ξεκινά η ελευθερία κάποιου άλλου.

Καλή η θρησκεία, καλή η πίστη (όπου και αν πιστεύει ο καθένας), καλές και οι επιλογές του καθενός.

ΑΛΛΑ πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι είναι δικές του επιλογές, και μόνο δικές του, και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τις επιβάλει στον άλλο.

 

Θες να μην τρως κρέας Τετάρτη και Παρασκευή; Ωραιότατα! Εκεί είναι η κατσαρόλα, στη γωνία το μάρκετ.....

 

Θες να μην βγαίνεις έξω Παρασκευές; Ωραιότατα! Αυτό, όμως, δεν θα εμποδίσει εμένα να βγω μια βόλτα για ένα ποτό.

 

Αντίστοιχα, θες εκκλησία συνέχεια; Ωραία, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα!

Θες προσευχές, σταυρούς κλπ; Ωραιότατα! Κανένας δεν λέει όχι!

Θες ¨Αγιο Όρος, μοναστήρια κλπ; Ελέυθερα!

 

Εμμάκι μου, καλά αυτά όταν πρόκειται για φίλους, αλλά όταν πρόκειται για συζύγους, η στάση "η ζωή σου κι ή ζωή μου" δεν είναι το ζητούμενο. Εντάξει, δεν θα μοιραστείς τα πάντα, αλλά έχεις αποφασίσει να ακολουθήσεις κοινή πορεία, κι αν οι δύο απλώς συνυπάρχουν στο ίδιο σπίτι, κάτι δεν πάει καλά.

Ο σύζυγός μου κι εγώ είμαστε Χριστιανοί, Ορθόδοξη εγώ και Καθολικός εκείνος. Μέχρι τώρα, εκτός απροὀπτου, εκκλησιαζόμαστε μαζί, πότε στη μια εκκλησία και πότε στην άλλη. Δεν θα μας άρεσε διαφορετικά.

[emmaki]

Συγνώμη, αλλά αν ο ένας δεν θέλει ή δεν εγκρίνει αυτά που επιλέγει να κάνει ο άλλος (π.χ. καθημερινή προσευχή, συχνός εκκλησιασμός, νηστείες κλπ) ο άλλος πρέπει να τον ακολουθεί;

 

Από τη στιγμή που δεν θέλει για τον Α ή Β λόγο να ακολουθήσει, ανετότατα ο καθένας κάνει αυτό που τον ευχαριστεί ή -αν το θέλετε- αυτό που τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα.

 

Άπειρα παραδείγματα από τον κύκλο των γονιών μου (πιο παλιοί και πιο συντηρητικοί) και από το δικό μου, που ζευγάρια ζουν ακριβώς έτσι και δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο ένας σέβεται τις επιλογές του άλλου (είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε για χόμπυ, είτε για πολιτικές πεποιθήσεις).

[pax]

Άπειρα παραδείγματα από τον κύκλο των γονιών μου (πιο παλιοί και πιο συντηρητικοί) και από το δικό μου, που ζευγάρια ζουν ακριβώς έτσι και δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο ένας σέβεται τις επιλογές του άλλου (είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε για χόμπυ, είτε για πολιτικές πεποιθήσεις).

 

Ακριβώς. Οι πιο παλιοί και πιο συντηρητικοί είχαν, καλώς ή κακώς, λιγότερες απαιτήσεις από τη συζυγική ζωή. Ήταν συνηθισμένο να πηγαίνουν κάθε μέρα η γυναίκα για ώρες για καφέ στις φίλες της και ο άντρας στο καφενείο, τις κυριακές η γυναίκα στην εκκλησία και ο άντρας στο ποδόσφαιρο κτλ. Στη γενιά μας θέλουμε να μοιραζόμαστε περισσότερα από το μεσημεριανό τραπέζι και το κρεββάτι (ίσως όμως γι΄ αυτό να κρατούσαν περισσότερο οι παλιότεροι γάμοι, δεν ξέρω).

[kounelitsa]

Απ'ότι κατάλαβα... τα έχετε από το σχολείο και είσαι 24. Τόσα χρόνια λες ήταν σαν να μιλάς με τη Λουκά, απλά εσύ είχες επιλέξει να μην ανοίγεις κουβέντα και το είχες λύσει το θέμα σου. Οπότε δεν μπορώ προσωπικά να τον "κατηγορήσω" σε κάτι. Ήξερες που βαδίζεις.

 

Το πιο σημαντικό θέμα που θα πρέπει να λύσετε από τώρα είναι το τι θα κάνετε με το παιδί, όπως κάνουν και τα ζευγάρια που έχουν διαφορετική θρησκεία. Τι αρχές θα δώσετε δηλαδή στο παιδί σας. Θα νηστεύει κι εκείνο? Θα πηγαίνει σε πάρτυ την Παρασκευή πχ?? κα. Να ξέρεις που βαδίζεις.

[Αγγελίνα_2]

Συγνώμη, αλλά αν ο ένας δεν θέλει ή δεν εγκρίνει αυτά που επιλέγει να κάνει ο άλλος (π.χ. καθημερινή προσευχή, συχνός εκκλησιασμός, νηστείες κλπ) ο άλλος πρέπει να τον ακολουθεί;

 

Από τη στιγμή που δεν θέλει για τον Α ή Β λόγο να ακολουθήσει, ανετότατα ο καθένας κάνει αυτό που τον ευχαριστεί ή -αν το θέλετε- αυτό που τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα.

 

Άπειρα παραδείγματα από τον κύκλο των γονιών μου (πιο παλιοί και πιο συντηρητικοί) και από το δικό μου, που ζευγάρια ζουν ακριβώς έτσι και δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο ένας σέβεται τις επιλογές του άλλου (είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε για χόμπυ, είτε για πολιτικές πεποιθήσεις).

 

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει πρόβλημα, διότι ο σύζυγος θέλει να συνάδει η δική του πνευματική ζωή με της συζύγου και του παιδιού του, πράγμα, που, προσωπικά, το θεωρώ αξιέπαινο κι όχι αξιοκατάκριτο. Σε κάθε περίπτωση, πολύ πιο λογικό από το, κάνε ό,τι θέλεις εσύ ή/και τα παιδιά, αρκεί να έχω εγώ την ελευθερία και την ησυχία μου - γιατί έχω κι εγώ πολλά τέτοια παραδείγματα, αλλά δεν τα θεωρώ και οικογενειακά πρότυπα. Είναι μεγάλη η ωφέλεια μιας οικογένειας από την κοινή στάση, στο θέμα της θρησκείας, και μεγάλη η τριβή, σε αντίθετη περίπτωση. Άποψή μου, πάντα και σύμφωνα με τα βιώματά μου. Αξίζει να προσπαθήσει κανείς για το καλύτερο.

[emmaki]

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει πρόβλημα, διότι ο σύζυγος θέλει να συνάδει η δική του πνευματική ζωή με της συζύγου και του παιδιού του, πράγμα, που, προσωπικά, το θεωρώ αξιέπαινο κι όχι αξιοκατάκριτο. Σε κάθε περίπτωση, πολύ πιο λογικό από το, κάνε ό,τι θέλεις εσύ ή/και τα παιδιά, αρκεί να έχω εγώ την ελευθερία και την ησυχία μου - γιατί έχω κι εγώ πολλά τέτοια παραδείγματα, αλλά δεν τα θεωρώ και οικογενειακά πρότυπα. Είναι μεγάλη η ωφέλεια μιας οικογένειας από την κοινή στάση, στο θέμα της θρησκείας, και μεγάλη η τριβή, σε αντίθετη περίπτωση. Άποψή μου, πάντα και σύμφωνα με τα βιώματά μου. Αξίζει να προσπαθήσει κανείς για το καλύτερο.

 

 

Και γιατί να είναι το καλύτερο αυτό που θέλει ο σύζυγος και όχι αυτό που θέλει η σύζυγος;Γιατί να είναι καλύτερο το να τηρείς το τυπικό μιας θρησκείας ευλαβικά από το να πιστεύεις μέσα σου;

 

Θέλει αυτό που αποφάσισε ο ίδιος για τον εαυτό του (και καλά έκανε αφού τον ευχαριστεί τον ιδιο) να το επιβάλει και στους άλλους. Εκεί είναι η δική μου ένσταση.

Φυσικά και είναι καλύτερο για όλους να συμφωνούν πάνω σε πολλά θέματα (και όχι μόνο της θρησκείας), από τη στιγμή όμως που δεν συμφωνούν (και όχι στο ποια θρησκεία θα ακολουθήσουν αλλά στο τυπικό της έκφρασης της πίστης) ας εκφράζεται ο καθένας όπως θέλει.

[elenip]

Και γιατί να είναι το καλύτερο αυτό που θέλει ο σύζυγος και όχι αυτό που θέλει η σύζυγος;Γιατί να είναι καλύτερο το να τηρείς το τυπικό μιας θρησκείας ευλαβικά από το να πιστεύεις μέσα σου;

 

Θέλει αυτό που αποφάσισε ο ίδιος για τον εαυτό του (και καλά έκανε αφού τον ευχαριστεί τον ιδιο) να το επιβάλει και στους άλλους. Εκεί είναι η δική μου ένσταση.

Φυσικά και είναι καλύτερο για όλους να συμφωνούν πάνω σε πολλά θέματα (και όχι μόνο της θρησκείας), από τη στιγμή όμως που δεν συμφωνούν (και όχι στο ποια θρησκεία θα ακολουθήσουν αλλά στο τυπικό της έκφρασης της πίστης) ας εκφράζεται ο καθένας όπως θέλει.

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... δηλ. άμα ο σύζυγος είναι θρήσκος και εγώ θέλω μία Παρασκευή να φάω ένα σουβλάκι βρε αδελφέ θα πρέπει να μου το βγάλει από τη μύτη??? πιστεύω πως ότι το κάνεις το κάνεις γιατί το θέλεις ο ίδιος και το πιστεύεις.. όχι γιατί έτσι "πρεσβεύει" η θρησκεία ή το θέλει ο /η σύζυγος.... οικογένεια κάνουμε όχι κλωνοποίηση! δηλ. άμα είμαι εγώ ΝΔ και ο άλλος ΠΑΣΟΚ πρεπει να ψηφίζουμε το ίδιο? άμα εγώ είμαι Ολυμπιακός και ο άλλος Παναθηναικός πρέπει να υποστηρίξουμε την ίδια ομάδα??? ο καθένας με τις επιλογές του και αρμονική συμβίωση πάνω απ' όλα!!!!

[maela]

Η αληθεια ειναι.. οτι λογω κρισης.. πολλοι εχουν πεσει με τα μουτρα στα λογια του Παισιου!!Λιγο πολυ ολοι αυτο συζητανε!Το θεμα ειναι να μην σταματησεις να ζεις επειδη το 2012 θα γινει η καταστροφη του κοσμου!

Νομιζω οτι η λυση που ειπαν καποια κοριτσια ειναι μια.. να πας να γνωρισεις τον πενυματικο του.Και φυσικα μπορει να προκειται για φανατισμο.Απο τη στιγμη που δεν ηταν παντα τοσσσσσο πορωμενος.Ισως ειναι και φαση που περναει !Παντως επειδη ειμαι παθουσα(με τον αδελφο μου)..οπως ειπε και μια αλλη κοπελα πιο πανω.. δες μηπως παιζει καμια αιρεση η κανενα παρακλαδη της θρησκειας!Στο λεω γτ ολα αυτα που περιγραφεις.. κατι μου θυμιζουν!Η ορθοδοξη εκκλησια.. εχει μια λιγο διαφορετικη ουσια.Η καταστροφολογια δεν της ταιριαζει !Ναι μεν να πιστευτε.. να νηστευετε.. κλπ .. λιγο πολυ καποιοι απο μας τα κανουμε.. αλλα οχι να ζουμε με το αγχος των προφητειων και του πολεμου!Ασε που ο Παισιος ελεγε οτι θα γινει πολεμος με την Τουρκια μεσα στον Μαιο(το διαβασα και εγω) !Πεστου λοιπον που ειναι ο πολεμος οεο???Ιουνιο εχουμε!

[τον]

απο την μια γελασα απο την αλλη θυμαμαι τον δικο μου ...η μανα τοου πολυ θρησκια ..ο αντρας μου καθε κυριακη στην εκκλησια ..νηστευη 40 μερες το κρεας το ψημενο ....χιχι οχι μου ελεγε και εμενα τα πρωτα χρονια να το κανω εννοηται δεντον ακολουθησα .....τεταρτη παρασκευη το κραταω και δεν ψηνω κρεας .....καθε βραδυ κανει την προσευχη του και καθε μερα τα μπινελικια μπινελικια ..................σε καποια φαση νομιζα οτι θα παει για παπας πριν παντρευτουμε και του ειπα εγω παπαδια δεν γινομαι με τιποτα ...τωρα κανει τα δικα του δικαιομα του και εγω κανω τα δικα μοου ..................

 

εγω στην θεση σου θα του εκανα σοβαρη κουβεντα για να φυγεται αφου βρισκεις αλλου δουλεια ...και το θεμα ..αυτος ας το πιστευει δικαιομα του αλλα δεν νομιζω οτι ο θεος θα σας στελει λεφτα να φατε ........και γυρισε το αλλιως οτι ο θεος σας δινει αυτη την λυση για το μελον της οικογενεια σας.... τωρα ολα τα υπολοιπα θα πρεπει να τα χειριστης διπλωματικα ...............

[Ελισα24]

Γεια σας και πάλι...ευχαριστω για τις απαντήσεις σας τις διαβάζω προσεκτικά.

Εχθές έκανα μια κίνηση δική μου, μίλησα στον κουμπάρο μας και παιδικό του φίλο για το ζήτημα-απ' έξω απ' έξω-γιατί οι κουμπάροι για τέτοια ζητήματα δεν είναι;;

Χάρηκα διότι καταρχάς μου έφτιαξε το κέφι με σχόλια τύπου "την κουζίνα ας την επηρεάζει, αν όμως επηρεάζει και την κρεβατοκαμαρα θα επέμβω επίσημα ως κουμπάρος να πω του γαμπρού να συνετιστεί άμεσα" , με κάλμαρε βρίσκοντας πολλά πράγματα που υπαγορεύει η εκκλησία που δεν μας τα έχει επιβάλλει και στη συνέχεια μου έδωσε και μια πολύτιμη πληροφορία: ο νέος προιστάμενος στη δουλειά του άντρα μου μάλλον τον έχει επηρεάσει!!! Λέει ανταλάσσουν και μηνύματα στο ημειλ, ιστοσελίδες, έχει πάει στο Αγ Ορος και τέτοια. Δεν σκέφτηκα ποτε να δω τα μειλ του, του το ζητησα εχθες δεν μου αρεσει να κανω πραγματα κρυφα και καλα πηγα πανω απο το κεφαλι του οταν ειχε μπει και ειδα να διαβάζει κατι με Αγιους και διάφορα.

Τελικά πρέπει να δω τον πνευματικό του αλλα με αλλη προσέγγιση.....ειναι δυσκολο παιδια φοβαμαι μην τον επηρεασει γενικα και σε αλλα.....ειναι αφελής ο δικός μου...

Δυστυχως δεν ερχεται συχνα ο εν λογω πνευματικος δεν ξερω σε ποσες εβδομαδες θα κατορθωσω να τον δω αλλα θα σας πω τοτε τι εγινε...

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

:shock::shock: τι να πρωτοπω ... τι να πρωτοσχολιασω ...

[love to dance]

Αυτά τα κάνω και εγώ και η αδελφή μου και οι δικοί μου γενικώς και φανατικούς δεν μας λες. Μόνο το τελευταίο δεν κάνουμε.

Πρέπει δηλ., Παρασκευή να μαγειρέψεις κρέας; Κάθε μέρα κρέας μαγειρεύεις;

Αν είσαι χριστιανή ορθόδοξη δεν νομίζω πώς αυτά είναι φανατισμός.

Κι εσείς κορίτσια που λέτε ότι θέλει ψυχολόγο που βρίσκετε το κακό, στο ότι προσεύχεται να είναι καλά η οικογένειά του;

Ούτε έιναι κακό ότι έχει πνευματικό. Νομίζω ότι ο άνδρας σου είναι πολύ καλός άνθρωπος και αν κρίνω από διάφορες περιπτώσεις που ακούω είσαι πολύ τυχερή.

 

 

Σε καποια, (οχι όλα), συμφωνω μαζι σου. Ιδιεταιρα στο τελευταιο.

 

Σιγουρα προκειται για εναν πολυ καλο ανθρωπο που θα τιμαει και θα φροντιζει την οικογενεια του.

Εαν γυρισεις και κοιταξεις γυρω σου, οπου οι ανθρωποι (οι περισσοτεροι) εχουν φυγει μακρια απο τον δρομο του Θεου, θα δεις πολλα...Το κερατο παει συννεφο! Η κακια, η μνησικακια και η ψευτια, κυριαρχουν... Και πολλα αλλα.

 

Απο αυτον τον ανθρωπο, (πιστευω) εαν ειναι αληθινος και δεν φοραει μασκα, δεν θα φοβηθεις απο κατι τετοιο...

Ναι! Εισαι τυχερη, γιατι ζεις με εναν ανθρωπο που πασχιζει (και ειναι δυσκολο αυτο), να ειναι εντιμος, σωστος και ειλικρινης.

Τωρα, εαν δεν σου αρεσει αυτη η εικονα, και την συναντας για πρωτη φορα μετα τον γαμο σου, σου δινω δικιο και σε καταλαβαινω απολυτα. Ειναι δυσκολος αυτος ο δρομος και δεν ειναι ολοι διατεθειμενοι να τον ακολουθησουν.

Εαν ομως τα γνωριζες ολα εξάρχης και δεν εδωσες την πρεπουσα σημασια, τοτε το λαθος ειναι ολο δικο σου, και τωρα αυτος ο ανθρωπος ειναι που θα πρεπει να αισθανεται απατημενος/στενοχωρημενος.

[polina26]

Γειά σας, σας ανακάλυψα μέσω πρωην συναδέλφου αγαπητής....

Ειμαι 24 ετών, ο άντρας μου 26 και έχουμε μια κόρη. Είμαι παντρεμένη 4 χρόνια και τα είχαμε από το σχολείο.

Ο άντρας μου, πάντα ήταν ευαίσθητος σε θέματα θρησκείας. Αν και σπουδάσαμε, ταξιδέψαμε, βγαίνουμε κανονικά, ακόμα και τώρα με το μωρό, το αφήνουμε στην πεθερά μου, γενικά μοντέρνο ζευγάρι με τον κύκλο του κτλ, όταν ανοίξεις τέτοιο θέμα μαζί του, νομίζεις ότι μιλάς με τη Λουκά! Μεχρι να παντρευτούμε σταματούσε το πράγμα εκεί, οπότε απλά δεν άνοιγα τέτοια συζήτηση.

Ομως, μετά το γάμο, πάει σε πνευματικό κάθε εβδομάδα, νηστεύει κάθε τετ-παρ κι όποτε λέει το ημερολόγιο της εκκλησίας, πάει εκκλησία τουλάχιστον κάθε Κυριακή....Μέχρι εκεί είπα και πάλι καλά, όμως τώρα εχει αρχίσει να με πιέζει κι εμένα.

Να μην τρώω τετ-παρ

Να μην βλαστημαω

Να μην αρταίνεται και το παιδί

Να προσευχόμαστε πριν κοιμηθουμε/μπουμε στο αυτοκινητο/φαμε....

Να μην βγαίνουμε Παρασκευή (=μέρα πένθους)

να,να, να....

Βασικά είμαι νέα κοπέλα κι έχει αρχίσει να με εκνευρίζει όλο αυτό. Δικαιωμά του ό,τι πιστεύει, αλλά το επιβάλλει και μάλιστα πιεστικά. Το δευτερο είναι ότι μας έχει γίνει και ζημιά γιατί είμαι άνεργη εδω και 3 μήνες και βρήκα εργασία στο εξωτερικό (σε μέρος που έχω και συγγενείς) και δεν έρχεται γιατί λεει άκουσε τις προφητείες του Παισιου και θα γίνει πόλεμος, εξάλλου λεει δεν παει σε άλλη χώρα που δεν πιστεύουν στον μονο και αληθινο Θεό!

Ντρέπομαι να τα πω σε φίλους (αν και τα έχουν μυριστεί...), οι γονείς μου δεν ζουν πια κι αδέλφια δεν έχω κι αποφάσισα να γράψω εδώ έστω κι ανώνυμα-γι απόψεις. Οταν ανοίγω θέμα με τον ίδιο, μου λέει ότι εγώ είμαι λάθος που δεν πιστεύω όπως κι εκείνος. Πιστεύω, αλλά ο τρόπος μας διαφέρει. Ειμαι λαθος;;;

Υπερβάλλω; Τί θα κάνατε στη θέση μου; Νιώθω πολύ σουρεάλ-αν δεν είχαμε παιδί, δεν ξέρω τί θα έκανα. Τώρα που έχουμε, θέλω να τα βρω μαζί του.

Nιώθω όμως πιεσμένη.

 

έμπλεξες... ξέκοψε τον όσο είναι νωρίς απο τον πνευματικό του ή πες του να πάτε σε κάποιον άλλον.. και στο λέω γιατί και εμείς έχουμε παρόμοιο θέμα με γέροντα και καλά που χώθηκε μέσα στην οικογένεια.. βρες κάποιον γέροντα που να καταλαβαίνει ότι ζούμε σε άλλον αιώνα και το ότι μόνασαν αυτοί δεν πρέπει να κάνουν όλοι το ίδιο ... ξέρω τι σου λέω σε φανατίζουν πολύ άσχημα... αν θες πες του να επισκεφθεί τον γέροντα αγάθωνα στο μετόχι της περαίας στην θεσσαλονίκη και επισκέψου τον και εσύ και πες του πιο είναι το θέμα σου μιλάμε ο άνθρωπος είναι πολύ προχωρημένος και καθόλου στενόμυαλλος ... εμένα μου είχε πει ζήσε την ζωή σου τότε είχα μια σχέση και μου λεει τι σκας θα γνωρίσεις και άλλους για τόσο ανοιχτόμυαλλο άνθρωπο μιλάμε

[fido-dido]

Καποιες διευκρίνισεις:

-πριν το αρραβωνα (επισημο), δεν ειχαμε επαφη με το συζυγο μου. Μετα συνεβη. Απλα δεν το συνεδεσα πολυ με τη θρησκεια γιατι αρραβωνιαστηκαμε στα 18.

-εχει δουλεια αλλα σε εταιρεια που εδρευει στη χωρα που θελω να παω (πολυεθνικη) και του εχουν πει οτι μπορει να παει αν θελει να εργαστει κι εκεινος εκει εστω για 2 χρονια δοκιμαστικα-μιλαει τη γλωσσα.

-δεν με ενοχλει τοσο το λαδερο την παρασκευη, αυτο το ανεφερα για να περιγραψω πιο ολοκληρωμενα τη σταση του. Με ενοχλει το ποσο απολυτος ειναι, το οτι αποκλειει ατομα επειδη δεν ειναι στη θρησκεια του και κυριως, με ενοχλει το οτι πιστευει σε θεωριες και ιστοριες με επερχομενες καταστροφες, πολεμους, και αλλα τραγελαφικα, που δεν εχω πειστει οτι συνδεονται καν με τη θρησκεια μας-το βρισκω ανυσηχητικο μοντερνο παιδι με σπουδες και κυκλο να πιστευει τετοια πραγματα. Τελος, μας επηρεαζει και στην καθημερινοτητα μας μιλωντας συνεχως για τον....πολεμο που ερχεται.....ειμαι θορυβημενη.

για το τελευταιο που λες... κοταξε.. ο θεος δεν ευνοει καμια χωρα. δεν ειχαμε πολεμο τοσα χρονια επειδη ειμαστε σε ευρωπαικη ενωση, ΝΑΤΟ, κλπ.. η οικονομικη κριση δεν εχει στοχο μονο την υποδουλωση και καταστροφη της ελλαδας... επεκτεινετε παντου και στοχος ειναι η φτηνη εργασια και η απολαυση των προνομιων μονο απο τους λιγους, σε παγκοσμιο επιπεδο. δε χρειαζεται να εισαι αγιος ή προφητης για να καταλαβεις οτι τα επομενα χρονια θα αλλαξουν πολλα πραγματα, ουτε οτι καποια πραγματα θα οδηγησουν σε μαζικες σφαγες. παντα γινονταν πολεμοι, παντα ο δυνατος κυριαρχουσε του αδυναμου, ο ανθρωπος ενω εχει το μυαλο να λειτουργησει αρμονικα με τους συνανθρωπους του χωρις διαμαχες, σπρωχνετε απο την απληστεια προς αυτες. τοσα χρονια δε γινονται πολεμοι??? ή επειδη ειναι σε αλλες χωρες δεν μας νοιαζει?

δεν αποκλειεται να γινουν επαναστασεις τα επομενα χρονια, να γινουν περισσοτεροι πολεμοι ή να λειτουργησουν την ατζεντα 21.....

 

 

κλεινω παρενθεση, στο θεμα μας τωρα. αν δε θελει να πατε σε ψυχολογο, μιλα με καποιον ιερεα-πνευματικο και προσπαθηστε να τον μεταπεισετε σε καποια πραγματα χρησιμοποιωντας παραδειγματα απο την ιδια τη θρησκεια. ξερω κοπελα που με το που τεειωσε το λυκειο μπηκε σε μοναστηρι, τετοιο προσυλητισμο ειχε δεχτει απο τον πνευματικο της και κατι καλογριες

[fido-dido]

Σε καποια, (οχι όλα), συμφωνω μαζι σου. Ιδιεταιρα στο τελευταιο.

 

Σιγουρα προκειται για εναν πολυ καλο ανθρωπο που θα τιμαει και θα φροντιζει την οικογενεια του.

Εαν γυρισεις και κοιταξεις γυρω σου, οπου οι ανθρωποι (οι περισσοτεροι) εχουν φυγει μακρια απο τον δρομο του Θεου, θα δεις πολλα...Το κερατο παει συννεφο! Η κακια, η μνησικακια και η ψευτια, κυριαρχουν... Και πολλα αλλα.

 

Απο αυτον τον ανθρωπο, (πιστευω) εαν ειναι αληθινος και δεν φοραει μασκα, δεν θα φοβηθεις απο κατι τετοιο...

Ναι! Εισαι τυχερη, γιατι ζεις με εναν ανθρωπο που πασχιζει (και ειναι δυσκολο αυτο), να ειναι εντιμος, σωστος και ειλικρινης.

Τωρα, εαν δεν σου αρεσει αυτη η εικονα, και την συναντας για πρωτη φορα μετα τον γαμο σου, σου δινω δικιο και σε καταλαβαινω απολυτα. Ειναι δυσκολος αυτος ο δρομος και δεν ειναι ολοι διατεθειμενοι να τον ακολουθησουν.

Εαν ομως τα γνωριζες ολα εξάρχης και δεν εδωσες την πρεπουσα σημασια, τοτε το λαθος ειναι ολο δικο σου, και τωρα αυτος ο ανθρωπος ειναι που θα πρεπει να αισθανεται απατημενος/στενοχωρημενος.

το προβλημα ειναι οτι θελει να επιβαλλει τα πιστευω του στους αλλους. που παει η ελευθερη βουληση? σιγουρα το οτι ειναι πιστος, εντιμος, ειλικρινης ειναι στα συν του, αλλα ειναι μειον να την καταπιεζει να κανει πραγματα, που μπορει να μην τα θελει ουτε ο ιδιος αλλα να οτυ εχουν κανει πλυση εγκεφαλου.......θελει πολυ δουλεια και υποχωρησεις και απο τους δυο...

εγω εχω την πεθερα μου που προσπαθει να μου επιβαλει διαφορα που πιστευει-οχι μονο θεματα χριστιανισμου αλλα διαφορες προληψεις- και αρχιζω να αγχονομαι γιατι καποιες φορες μου λεει κι ο αντρας μου κατι τετοια κουλα (πχ να μη βαζω κυριακη πλυντηριο).

[vasdeli]

Γλυκιά μου,

 

Δεν διάβασα κανένα σχόλιο παρα μόνο το αρχικό σου ποστ.

Αυτό που θέλω να σου πω όμως και ίσως έχει γραφτεί από άλλες εδω μέσα είναι ότι ο μόνος τρόπος προσέγγισης στην παρούσα φάση είναι να πας κι εσύ στον πνευματικό που πηγαίνει ο σύζυγος σου. Είναι το μόνο κανάλι επικοινωνίας σας αυτή τη στιγμή, πέρα ίσως από την αγάπη σας και τον αλληλοσεβασμό....

Στα λέει αυτά η υποφαινόμενη, που στα 5 πρώτα χρόνια του γάμου της αντιμετώπιζε ανάλογες καταστάσεις.....Παντελώς άσχετη από τον κόσμο αυτό, έχοντας τα τυπικά μόνο περι Θρησκείας δυσκολεύτηκα αρκετά...

Κινούμενη όμως από αγάπη και επιθυμία προσέγγισης αυτού του ανθρώπου που αγαπω πλέον βαθιά έκανα αυτό το βήμα....

Οι ψυχολόγοι ελάχιστα μου κάνανε....

Όταν εκείνος κατανόησε την διαφορετικότητά μου(μετά από παρότρινση του πνευματικού του) τότε ανοίχτηκε ένας νέος δρόμος μπροστά μας.

 

Πάντως πέρα από τα υπερβολικά του(όχι διακοπές την Κυριακη, καταστροφολογίες κτλ) όλα τα άλλα καλά μου ακούγονται.....(νηστεία Τετάρτη και Παρασκευή,αποτοξινώνεις και τον οργανισμό σου ρε παιδι μου, αποφυγη βρισίματος, κτλ κτλ)

[vasdeli]

Α! και να σου πω κάτι.....

Λες ότι πριν το γάμο δεν ήταν τόσο ενθερμος και η αλλαγή συντελέστηκε μετά τον γάμο και τον ερχομό του παιδιού.

Ξέρεις γιατί; Νιώθει υπεύθυνος για σένα και το παιδί, για την οικογένειά του να σας φέρει στο "σωστό δρόμο"¨όπως εκείνος νομίζει.....