ΦΟΒΙΕΣ 2 1/2 ΧΡΟΝΩΝ

[GREG78]

Καλησπέρα σας,

η μικρή μου που είναι 2 1/2 χρονών το τελευταίο διάστημα φοβάται κάποια πράγματα πχ πριν καιρό ενώ διαβάζαμε ένα παραμύθι είχε μία εικόνα ενος γίγαντα με έντονα χαρακτηριστικά,μεγάλα μάτια έντονα μαύρα φρύδια..και τρόμαξε!Απο τότε δεν θέλει να το διαβάζουμε το συγκεκριμένο παραμύθι..και χθες πήγαμε σε ένα μαγαζί με παιχνίδια(που έχουμε ξαναπάει και άλλες φορές),έχει σε μία γωνία ένα batman μεγάλο,ντυμένο στα μαύρα με την μπέρτα και καλυμμένο το πρόσωπο του κτλ και έκλεισε τα ματάκια της..

Πώς να διαχειριστώ τον φόβο της?της λέω δεν πρόκειται να σε πειράξει, μην φοβάσαι??!

[sofi@p]

βασικά εγώ πάντα αναρωτιόμουν για τα παραμύθια που διαβάζουμε στα παιδιά μας. όλο δράκοι, μάγισσες, γίγαντες....είναι δυνατόν να μη φοβηθούν??? πάντως εγώ όταν βλέπω ότι κάτι τον τρομάζει αρχίζω να λέω και κάτι θετικό για το αντικείμενο του φόβου. αν φοβάται το γίγαντα, λέω...."αχ μωρέ, τον καημένο το γίγαντα, κοίτα μια τεράστια κεφάλα που έχει. μα πού βρίσκει καπέλα να του κάνουν? εμένα δε μου φαίνεται και τόοοοοσο κακός". και μετά πιάνουμε κουβέντα για το γίγαντα και ξεχνιέται... μη σου πω ότι αρχίζει να τον συμπαθεί κιόλας.

[Μαρια2010]

Νομιζω ειναι φυσιολογικο συναισθημα το οποιο θελει δουλεμα για να μην του μεινει...να βρουμε τη ριζα και μετα σιγα σιγα να το βοηθησουμε να το ξεπερασει.....δεν ειμαι ειδικος αλλα πιστευω πως πρεπει να βρεις τι ακριβως την τρομαζει,εινι τα μεγαλα ματια τα μαυρα ρουχα το υφος κλπ κλπ και εκει πανω να δουλεψεις με διαφορα παραδειγματα...εμενα πχ φοβοταν το σκοταδι...μια μερα που λες εσβησα τα φωτα στο δωματιο και αφησα ενα στο χολ ετσι για να μην ειναι και θεοσκοτεινα και αρχησα να παιζω στο σκοταδι να κανω αυτα ακριβως που κανουμε οταν εχει φως για λιγα λεπτα, στην αρχη φοβοταν μετα ομως ξετρελαθηκε διαπιστωσε πως δεν εχει τιποτα να φοβηθει,μπορει να κανει τα παντα χωρις φοβο..ειναι σημαντικο τις φοβιες μας να τις αντιμετωπιζουμε καταματα για να μπορεσουμε ευκολα να τις αποβαλουμε...μην ξεχναμε και εμεις σαν ενηλικες εχουμε πολλες φοβιες...τωρα ο μικρος παιζει στο σκοταδι και καμια φορα κλεινει μονος το φως για πλακα...εχουμε το παραμυθι με τα τρια γουρουνακια που τα πιανει ο λυκος ...ε καταλαβαινεις τη φοβο εχουμε....το δουλευουμε και βλεπω σιγα σιγα χαλαρωνει...δεν εβαλα στην ακρη το συγκεκριμενο παραμυθι ισα ισα προσπαθω να του αποδειξω πως δεν υπαρχει λογος να φοβαται τοσο....και τελευταιο, νομιζω πως ειναι καλο να γνωριζουν τη διαφορα αναμεσα στο καλο και στο κακο...να μην ειναι σε εναν κοσκο γεματο καλους και νεραιδες και πεταλουδιτσες γιατι οταν θα αντικρισουν την πραγματικοτητα θα ειναι πολυ δυσκολο να την αντιμετωπισουν.

[Μαρια2010]

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19803 δες και εδω αν θες

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

μπορείτε επίσης να δείτε κι εδώ

Φοβίες παιδιών και αντιμετώπιση τους

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19803

Ιστορίες για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=56951

Αφήγηση παραμυθιών στην προσχολική ηλικία

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=20651

Παραμύθια που δεν τρομάζουν

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=77761&highlight=%F0%E1%F1%E1%EC%FD%E8%E9%E1+%E8%DC%ED%E1%F4%EF%F2

 

 

Παρακαλούμε πριν την ανάρτηση νέου θέματος

 

 

• κάντε απαραιτήτως χρήση της αναζήτησης! Η αναζήτηση θεμάτων στο φόρουμ είναι ένα εξαιρετικά βοηθητικό εργαλείο που σίγουρα θα χρειαστεί να γνωρίζετε και στο μέλλον, γιατί το πιο πιθανό είναι να σας ξανασυμβεί αυτή η περίπτωση (είτε λαθος ενότητα είτε θέμα που ήδη προυπάρχει), εάν δεν την χρησιμοποιήσετε. Οδηγίες για το πως γίνεται η αναζήτηση δείτε εδώ: http://parents.org.gr/news/a309
  

 

Είναι πολύ σημαντικό να αναζητείτε πρώτα στα παλιά θέματα πρίν ανοίξετε καινούρια.

Ήδη αρκετοί γονείς πριν απο εσάς έχουν συγκεντρώσει πάρα πολλές πληροφορίες οι οποίες είναι έγκυρες, ειτε δημοσιεύτηκαν πριν απο 2 μήνες 6 μήνες ή 1 έτος.

Υπολογίστε ότι κάθε μέρα δημοσιεύονται 1500 νέες δημοσιεύσεις στο φόρουμ.

 

Τα εγγεγραμμένα μέλη δεν γίνεται να απαντούν κάθε φορά εκ νέου σε θέματα τα οποία ήδη έχουν συζητηθεί,

 

ενώ ο όγκος του φόρουμ θα γίνει δύσχρηστος εάν όλα τα μέλη ανοίγουν κάθε φορά για το ίδιο ερώτημα ένα νέο θέμα, ή το δημοσιεύουν σε λάθος ενότητα.

[Μαρια2010]

σε ευχαριστώ πολύ δεν το είχα δει, το διαβάζω αμέσως!!

H κυρια Στυλιανακη τα λεει ωραια...διαβασε και παρε ιδεες ...δεν θελει αγχος ειναι φυσιολογικος ο φοβος...ελπιζω συντομα να τις ξεπερασετε.Παντως αυτο που λεει για την κληρονομικοτητα ειναι αληθεια..εχω παρατηρησει πως με τον μικρο εχουμε τους ιδιους φοβους δυστυχως....και φαντασου εγω υποτιθεται ωριμασα και καταλαβα τη διαφορα φανταστικου και πραγματικου και ακομα να συνελθω.

[taz18]

ο αναπτυξιολογος μας που του ειχα κανει κουβεντα για φοβιες μου ειπε οτ ιειναι φυσιολογικο να φοβουνται καποια πραγματα τα παιδια. μεγαλωνουν, η φαντασια δουλευει και κατι που για μας ειναι τιποτα, στα δικα τους ματια μπορει να φανταζει τρομακτικο

 

σεβομαστε τον φοβο τους, δεν τα κοροιδευουμε και δεν τα εκθετουμε στην πηγη του φοβου τους. σιγα σιγα με το περασμα του χρονου δοκιμαζουμε να δουμε αν συνεχιζει να υπαρχει ο ιδιος φοβος. συνηθως μετα απο λιγο καιρο τα εχουν ξεχασει

[ΑΝΤΩΝΙΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ]

Καλησπερα σε ολες της μαμαδες,εχω και εγω ενα γιο 3 χρονων και μηνων φοβαται παρα πολα π.χ τα ζωακια το σκοταδει τις φωνες δυνατες φωνες και αλλα πραγματα ελπιζω να θελει καποια μαμα να μικησουμε ευχσριστω.

[KONSTANTINA.NIDINA]

Καλησπερα σε ολες της μαμαδες,εχω και εγω ενα γιο 3 χρονων και μηνων φοβαται παρα πολα π.χ τα ζωακια το σκοταδει τις φωνες δυνατες φωνες και αλλα πραγματα ελπιζω να θελει καποια μαμα να μικησουμε ευχσριστω.

 

 

 

 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ....ΕΓΩ ΕΧΩ 2 ΑΓΟΡΑΚΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 5 ΕΤΩΝ...ΦΟΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΠΟΛΥ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ,ΣΕ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ,ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΙΝΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΞΑΔΕΡΦΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΚΥΛΑΚΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...ΦΟΒΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,ΟΝΕΙΡΑ ΑΣΧΗΜΑ,ΦΩΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ....Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.............................ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΦΑΝΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ......

[KONSTANTINA.NIDINA]

βασικά εγώ πάντα αναρωτιόμουν για τα παραμύθια που διαβάζουμε στα παιδιά μας. όλο δράκοι, μάγισσες, γίγαντες....είναι δυνατόν να μη φοβηθούν??? πάντως εγώ όταν βλέπω ότι κάτι τον τρομάζει αρχίζω να λέω και κάτι θετικό για το αντικείμενο του φόβου. αν φοβάται το γίγαντα, λέω...."αχ μωρέ, τον καημένο το γίγαντα, κοίτα μια τεράστια κεφάλα που έχει. μα πού βρίσκει καπέλα να του κάνουν? εμένα δε μου φαίνεται και τόοοοοσο κακός". και μετά πιάνουμε κουβέντα για το γίγαντα και ξεχνιέται... μη σου πω ότι αρχίζει να τον συμπαθεί κιόλας.

 

 

ΜΠΡΑΒΟ!!!ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΚΑΝΩ!!!!!