Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ


Recommended Posts

Ωχ, φωτιές μου άναψαν σήμερα με το ποστ σου κοπέλα μου και κάτι αποτελέσματα εξετάσεων που πήρα...

 

 

Δεν ξέρω τί εννοείς, αλλά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο. Μην συγκρίνεις με τα δικά μου και μην αγχώνεσαι χωρίς λόγο.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 133
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Ωχ, φωτιές μου άναψαν σήμερα με το ποστ σου κοπέλα μου και κάτι αποτελέσματα εξετάσεων που πήρα...

 

Κουράγιο καλή μου, έχετε δυσκολίες μπροστά σας..

 

Τι παθατε ρε?

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Ειμαι διατεθειμενη να μιλαμε καθημερινα για να σου προσφερω και γω την δικη μου ψυχολογικη υποστηριξη εστω και απο μακρυα.καταλαβαινω την κατασταση που ζειτε.

Link to comment
Share on other sites

Ειμαι διατεθειμενη να μιλαμε καθημερινα για να σου προσφερω και γω την δικη μου ψυχολογικη υποστηριξη εστω και απο μακρυα.καταλαβαινω την κατασταση που ζειτε.

 

Κι εγώ εδώ είμαι...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Είστε ήρωες.Έτσι απλά. Χίλια μπράβο και πολύ κουράγιο σου εύχομαι.

Νιώθω τόσο χαζή που ανοίγω θέματα τύπου μαλώνουνε.Μωρέ δε παν να σκοτώνονται.

 

:-) Αχ, ωραία πολυτέλεια αυτή! Θέλω κι εγώ μόνο τέτοια προβλήματα :-).

 

Παιδιά, γενικώς σας ευχαριστώ όλους, μέσα από την καρδιά μου.

Σίγουρα θέλω να μιλάμε, είναι μεγάλη ανακούφιση να τα μοιράζομαι με κάποιους...

Link to comment
Share on other sites

Ωχ, φωτιές μου άναψαν σήμερα με το ποστ σου κοπέλα μου και κάτι αποτελέσματα εξετάσεων που πήρα...

 

 

Δεν ξέρω τί εννοείς, αλλά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο. Μην συγκρίνεις με τα δικά μου και μην αγχώνεσαι χωρίς λόγο.

 

Εμείς έχουμε ιστορικό νευρολογικών προβλημάτων από την πλευρά του πατέρα μου, τα οποία όσο τα ψάχνω όλο και περισσότερα βρίσκω. Αρχικά δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία, αλλά έρχονται και κουμπώνουν πολλά κομμάτια στο παζλ και προβληματίζομαι.

 

Τέλος πάντων, δεν θέλω να καταχραστώ το θέμα σου, εφόσον σου κάνει καλό να μιλάς για ό,τι σε απασχολεί και είμαστε εδώ να σε ακούσουμε και να συμπαρασταθούμε όσο μπορούμε :D

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Για να μην σε κουράζω, επειδή τα έγραψα παραπάνω: Σήμερα η Ναταλία περπατάει με υποστήριξη. Η μυοπάθεια της έχει δημιουργήσει δυσαρθρία (διαταραχή λόγου). Πάει στα προνήπια. Η κινητική αναπηρία της δημιουργεί προβλήματα να ακολουθήσει τους συνομήλικούς της, όχι μόνο στο κινητικό αλλά γενικά στο αναπτυξιακό κομμάτι. Η νοημοσύνη της είναι φυσιολογική

 

 

Λόγω ειδικότητας (είμαι νηπιαγωγός ειδικής αγωγής) και λόγω των πολλών παιδιών που έχω δει (εργάζομαι σε ΚΕΔΔΥ) θα σε συμβούλευα ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για το παιδί είναι να το στέλνεις στο σχολείο (όπως και κάνεις) και να του εξηγήσεις ότι είναι διαφορετικό από τα άλλα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κατώτερο από τα άλλα.

Δεν μπορεί να περπατήσει και να μιλήσει τόσο καλά όσο οι υπόλοιποι. Τελεία! Μπορεί όμως να κάνει 1002 άλλα πράγματα το ίδιο καλά ίσως και καλύτερα από τους υπολοίπους!

 

Προτείνω να βρείτε και να διαβάσετε το βιβλίο "Η Αργυρώ γελάει" (ή στα Αγγλικά "Susan laughs"). Πρόκειται για ένα κορίτσι, την Αργυρώ, η οποία συμπεριφέρεται σαν οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας της (κάνει σκανταλιές, την μαλώνουν, παίζει, πάει σχολείο κλπ κλπ) και στο τέλος "αποκαλύπτεται" ότι η Αργυρώ είναι (με τα λόγια του βιβλίου) "ένα παιδάκι σαν εμένα, ένα παιδάκι σαν κι εσένα" που όμως είναι σε αναπηρικό καρεκλάκι!

Link to comment
Share on other sites

 

Τέλος πάντων, δεν θέλω να καταχραστώ το θέμα σου, εφόσον σου κάνει καλό να μιλάς για ό,τι σε απασχολεί και είμαστε εδώ να σε ακούσουμε και να συμπαρασταθούμε όσο μπορούμε :D

 

Ρε παιδιά, το ποστ το άνοιξα για να μιλάμε όλοι όσοι θέλουμε για τέτοια θέματα. Τί κατάχρηση λες??? Μόνο εγώ έχω προβλήματα μήπως? Ή τα δικά μου είναι πιο σημαντικά?

Link to comment
Share on other sites

Α! Επίσης να πω ότι καλό είναι να ψάξετε να βρείτε κάποιο σύλλογο γονέων με παιδιά με αναπηρία. Μπορούν να βοηθήσουν σε πολλά πρακτικά θέματα, δίνοντας κατευθυντήριες γραμμές....

 

Επίσης, κάποιος σύλλογος για άτομα με κινητικά προβλήματα μπορεί επίσης να φανεί χρήσιμος...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λόγω ειδικότητας (είμαι νηπιαγωγός ειδικής αγωγής) και λόγω των πολλών παιδιών που έχω δει (εργάζομαι σε ΚΕΔΔΥ) θα σε συμβούλευα ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για το παιδί είναι να το στέλνεις στο σχολείο (όπως και κάνεις) και να του εξηγήσεις ότι είναι διαφορετικό από τα άλλα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κατώτερο από τα άλλα.

Δεν μπορεί να περπατήσει και να μιλήσει τόσο καλά όσο οι υπόλοιποι. Τελεία! Μπορεί όμως να κάνει 1002 άλλα πράγματα το ίδιο καλά ίσως και καλύτερα από τους υπολοίπους!

 

 

Καταρχάς σε ευχαριστώ για την παρέμβασή σου.

Ήμουν εξαρχής κάθετα θετική στο να πάει σχολείο. Ήδη ξεκίνησε από πέρυσι, δηλ. λίγο πριν γίνει 3 ετών, αλλά μια πνευμονία την έστειλε στο νοσοκομείο και όταν βγήκε ήταν πλέον ένας "χυλός". Μπήκε στο νοσοκομείο περπατώντας και βγήκε αγκαλιά. Δυστυχώς δεν μπόρεσε πέρυσι να συνεχίσει το σχολείο. Φέτος όμως τα καταφέραμε.

Ο παιδικός σταθμός είναι εκπληκτικός και μας παρέχουν εξαιρετική υποστήριξη. Τα θέματα όμως παιδικής αναπηρίας είναι πολυδιάστατα, όπως σίγουρα γνωρίζεις καλύτερα από μένα. Η παιδική ηλικία είναι άρρηκτα δεμένη με κίνηση πρωτίστως, αλλά και με την ανακάλυψη του λόγου ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Κινείσαι, ανακαλύπτεις, μαθαίνεις, αναπτύσσεσαι. Μιλάς, επαναλαμβάνεις, επικοινωνείς, μαθαίνεις κλπ. Η ναταλία τα στερείται σε μεγάλο βαθμό και τα δύο από το onset της πάθησής της. Και αυτό την έχει επηρεάσει.

 

Να σου δώσω ένα πάρα πολύ απλό παράδειγμα: Ζωγραφίζει με έναν μαύρο μαρκαδόρο αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει και τον κόκκινο. Όμως ο κόκκινος μαρκαδόρος είναι στο άλλο τραπεζάκι που κάθονται άλλα παιδάκια. Δεν μπορεί να σηκωθεί μόνη της να πάει να τον πάρει. Άρα πρέπει να το ζητήσει από κάποιον. Αρχίζει και σκέφτεται πώς θα το ζητήσει, μιας και ξέρει ότι δεν μιλάει καλά. Στο τέλος, διστάζει ή τα άλλα παιδιά δεν την καταλαβαίνουν αν αποφασίσει να το ζητήσει. Και τελικά συνεχίζει να ζωγραφίζει με τον μαύρο.

Μη κολλάς στο μαρκαδόρο, ένα παράδειγμα ειναι (πραγματικό). Σε όλα τα πράγματα σχεδόν λίγο πολύ το ίδιο συμβαίνει.

 

Κατ' επέκταση, και παρά τις εργο-, λογο-, φυσικο-, υδρο-θεραπείες που κάνει, έχει μείνει πίσω σε σχέση με τη βιολογική της ηλικία στο αναπτυξιακό κομμάτι. Πολύ πρόσφατα κάποια αναπτυξιολόγος που είδαμε την κατέταξε περίπου ένα έτος πίσω από την ηλικία της, τονίζοντας ότι δεν είναι τόσο σημαντικό το ότι είναι έξυπνη δεδομένου ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει την ευστροφία της. Θεώρησε δεδομένο ότι δεν θα πάει κανονικά στα 6 σχολείο. Δεν με πείθει, αλλά δεν μπορώ και να το αποκλείσω.

 

Εμείς λειτουργούμε με τη Ναταλία με το πρότυπο της επιβράβευσης. Όχι πάντα, όχι σε όλα, αλλά πολύ συχνά. Είναι και η ίδια σε θέση να καταλάβει πότε καταφέρνει κάτι καινούριο. Και είναι πολύ χαρούμενη. Αλλά ο κόσμος είναι σκληρός. Η απομόνωση, όσο και να την πολεμάς, χτυπάει συνέχεια την πόρτα.

Δεν πρόκειται να το αφήσω να συμβεί, όσο περνάει από το χέρι μου. Θα περνάει όμως πάντα???

Ήδη, τα σχόλια ή η συγκατάβαση των γύρω της, δεν της είναι αδιάφορα. Παρόλο που είναι λίγο μετά τα 4, ξέρω ότι τα καταλαβαίνει. Και την επηρεάζουν πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Ευχομαι Κοτοπουλο τα καλυτερα για την κορη σου που εχει υπεροχο ονομα.....και συντομα να μην την απασχολει τπτ αλλο παρα το πως θα παιξει ;)

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Ότι δεν είναι εύκολο είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο!

 

Αλλά από την άλλη, πρέπει να της δίνονται ευκαιρίες επικοινωνίας με τα άλλα παιδιά, πρέπει να της προσφερεται το αγαθό του σχολείου και της μάθησης. Πολύ καλά κάνετε, άριστά για μένα, που την στέλνετε σχολείο!

 

Του χρόνου που θα πάει νηπιαγωγείο, γνώμη μου είναι να πάει σε Ν/Γ με τμήμα ένταξης, όπου θα υπάρχει ειδικός παιδαγωγός και θα μπορεί να δουλεύει, έστω κάποιες ώρες της ημέρας, εστισμένα στα προβλήματα της Ναταλίας. Επίσης, ακόμα καλύτερο θα ήταν να υπάρχει εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, που θα κάθεται δίπλα στη Ναταλία και θα παρεμβαίνει όπου βλέπει ότι δημιουργείται πρόβλημα (π.χ. με το μαρκαδόρο). Ειδικά για εκπαιδευτικό ΠΣ θεωρώ ότι θα δωθεί εύκολα σχετικά πίστωση για την πρόσληψη του, μιας και η περίπτωση της (όπως περιγραφεται) είναι από τις "καραμπινάτες" για ΠΣ (δίνεται σε παιδιά που μπορούν να βοηθούν από την ολική φοίτηση σε γενική τάξη και για τα οποία το τμήμα έντακξης δεν είναι απαραίτητο)

Link to comment
Share on other sites

 

Του χρόνου που θα πάει νηπιαγωγείο, γνώμη μου είναι να πάει σε Ν/Γ με τμήμα ένταξης, όπου θα υπάρχει ειδικός παιδαγωγός και θα μπορεί να δουλεύει, έστω κάποιες ώρες της ημέρας, εστισμένα στα προβλήματα της Ναταλίας. Επίσης, ακόμα καλύτερο θα ήταν να υπάρχει εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, που θα κάθεται δίπλα στη Ναταλία και θα παρεμβαίνει όπου βλέπει ότι δημιουργείται πρόβλημα (π.χ. με το μαρκαδόρο). Ειδικά για εκπαιδευτικό ΠΣ θεωρώ ότι θα δωθεί εύκολα σχετικά πίστωση για την πρόσληψη του, μιας και η περίπτωση της (όπως περιγραφεται) είναι από τις "καραμπινάτες" για ΠΣ (δίνεται σε παιδιά που μπορούν να βοηθούν από την ολική φοίτηση σε γενική τάξη και για τα οποία το τμήμα έντακξης δεν είναι απαραίτητο)

 

Ναι, ήδη το έχουμε σκεφτεί για την παράλληλη στήριξη και νομίζω ότι παρέχεται και από το σχολείο που πάει τώρα, το οποίο είναι ημι-ιδιωτικό (εντός του πανεπιστημίου). Απλά σκεφτόμασταν και για νηπιαγωγό ειδικής αγωγής στο σπίτι κάποιες ώρες την εβδομάδα. Νομίζω ότι θα την προσέγγιζε πολύ καλύτερα και θα της έδινε άλλον "αέρα". Κι εμείς κάνουμε ότι μπορούμε, αλλά η εξειδικευμενη επιστημονική παρέμβαση θα ήταν πολύ περισσότερο ενδεδειγμένη.

Link to comment
Share on other sites

Ευχομαι Κοτοπουλο τα καλυτερα για την κορη σου που εχει υπεροχο ονομα.....και συντομα να μην την απασχολει τπτ αλλο παρα το πως θα παιξει ;)

 

Τί ωραίο που ακούγεται...:-)

Link to comment
Share on other sites

Ναι, ήδη το έχουμε σκεφτεί για την παράλληλη στήριξη και νομίζω ότι παρέχεται και από το σχολείο που πάει τώρα, το οποίο είναι ημι-ιδιωτικό (εντός του πανεπιστημίου). Απλά σκεφτόμασταν και για νηπιαγωγό ειδικής αγωγής στο σπίτι κάποιες ώρες την εβδομάδα. Νομίζω ότι θα την προσέγγιζε πολύ καλύτερα και θα της έδινε άλλον "αέρα". Κι εμείς κάνουμε ότι μπορούμε, αλλά η εξειδικευμενη επιστημονική παρέμβαση θα ήταν πολύ περισσότερο ενδεδειγμένη.

 

Σίγουρα θα μπορέσει να τη βοηθήσει να αναπτύξει κάποιες δεξιότητες μέσα από παιχνίδι.

 

Απλά η "ένσταση" μου είναι στο γεγονός μήπως είναι πολλά όλα αυτά για ένα παιδί 5 χρονών....λογο-εργο-φύσιοθεραπεία και ειδικός παιδαγωγός στο σπίτι..... Θα έχει χρόνο να μείνει ποτέ μόνη της και να κάνει αυτό που θέλει; Γιατί καλά όλα αυτά και απαραίτητα! Αλλά κάθε παιδί, όπως και κάθε άνθρωπος, έχει ανάγκη να μείνει και λίγο μόνος και να μην κάνει τίποτα ή να κάνει αυτό που θέλει.....

Link to comment
Share on other sites

Απλά η "ένσταση" μου είναι .......... Αλλά κάθε παιδί, όπως και κάθε άνθρωπος, έχει ανάγκη να μείνει και λίγο μόνος και να μην κάνει τίποτα ή να κάνει αυτό που θέλει.....

 

Το ίδια ακριβώς πράγματα μας προβληματίζουν και εμάς. Κάθε μέρα σχεδόν στο τρέξιμο...

Κάθε μέρα κάποιος της λέει "κάνε αυτό έτσι, το άλλο αλλιώς". Κάθε μέρα περνάει μια αξιολόγηση.

Όμως τί επιλογές έχουμε? Αν δεν κάνει όλες τις θεραπείες, η κινητική της κατάσταση θα επιδεινωθεί. Είναι απολύτως απαραίτητες. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής το βλέπει σαν παιχνίδι. Δεν ξέρω αύριο, δεν ξέρω σε λιγους μήνες. Πιστεύω πως θα αντιδράσει κάποια στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Το ίδια ακριβώς πράγματα μας προβληματίζουν και εμάς. Κάθε μέρα σχεδόν στο τρέξιμο...

Κάθε μέρα κάποιος της λέει "κάνε αυτό έτσι, το άλλο αλλιώς". Κάθε μέρα περνάει μια αξιολόγηση.

Όμως τί επιλογές έχουμε? Αν δεν κάνει όλες τις θεραπείες, η κινητική της κατάσταση θα επιδεινωθεί. Είναι απολύτως απαραίτητες. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής το βλέπει σαν παιχνίδι. Δεν ξέρω αύριο, δεν ξέρω σε λιγους μήνες. Πιστεύω πως θα αντιδράσει κάποια στιγμή.

 

Δεν μιλάω για τις θεραπείες της. Αυτές θεωρώ ότι είναι δεδομένο ότι θα γίνονται. Μιλάω αποκλειστικά για τον ειδικό παιδαγωγό στο σπίτι....

 

Πάλι, μπορείτε να ξεκινήσετε και να δείτε πώς πάει. Αν το παιδί δυσανασχετήσει (γιατί είναι σε ηλικία που μπορεί να πει τη γνώμη της και να πει τι θέλει και τι δεν θέλει) σταματάτε και "κράτατε" μόνο τις θεραπείες που είναι απαραίτητες.

 

Όταν θα έχετε τη διάγνωση και θα είστε σίγουροι για το τι έχει το παιδί, προτείνω να πάτε στο ΚΕΔΔΥ της περιοχής σας. Εκεί θα δει το παιδί ειδικός παιδαγωγός και θα καταρτίσει και ένα εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, πάνω στις ικανότητες και στα προβλήματα της Ναταλίας. Αυτό θα δουλέυεται και στο σχολέιο, αλλά κάποια πράγματα μπορείτε να τα κάνετε και μαζί στο σπίτι παίζοντας (πάντα μέσω παιχνιδιού)

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα ευχηθώ καλή και γρήγορη βελτίωση, μέχρι το απολύτως φυσιολογικό σε κίνηση και ομιλία. Σίγουρα το ότι την ξεκινήσατε με θεραπείες από τόσο μικρή είναι υπέρ της, σωστά; Να σηκωθεί να τρέχει και να μην τη φτάνεις και να σε ζαλίσει στη φλυαρία! Να είσαι σίγουρη ότι θα σας θυμηθώ όταν βρεθώ σε εκκλησία και θ' ανάψω ένα κεράκι όλα να πάνε καλά.

it's never too late to start all over again

 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...