Πως πείθουμε τον σύζυγο για ένα ακόμη παιδάκι??

[Marimar3 1]

8 ώρες πρίν, Marouskaki είπε:

Δουλεύεις από τη μια καλό για οικονομικούς λόγους, κακό όταν έχεις πολλά παιδάκια γιατί δεν προλαβαίνεις παρά τα βασικά...Αν συμφωνεί κι ο ανήρ...go for it!!!Η κούραση μεγάλη, η χαρά τετραπλή!!!Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!!

Marouskaki αυτό που χαίρομαι πραγματικά σέ εσένα είναι η θετική σκέψη και ενέργεια που βγάζεις προς τα έξω...!!! είναι πολύ όμορφο να ακούς από μια μαμά με 4 μικρά παιδιά να είναι πάντα τόσο αισιόδοξη ,θετική..!!! 

[Marouskaki 1]

Xαχα, δεν είμαι πάντα έτσι Μαρία μου...Χθες που γύρισα σπίτι και βρήκα τα παιδιά μαλωμένα, το σπίτι αχούρι και το μικρό ερχόμενο από τον παιδικό μες στη γκρίνια ήταν λίγο ζόρικα Η υπομονή, έχει γίνει φίλη κολλητή μου!!!

Καλημέρα!

[Marimar3 1]

Χαχαχαχαχα...κ εγώ με τα 3 τίς περισσότερες φορές ακριβώς έτσι είμαι... Με το που γύρισαν Οι δικές μου από την κατασκήνωση για 2 μερες άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους...κ όσο και να είχα αποφασίσει να είμαι ήρεμη μαζί τους δεν μπορώ πάντα νά κρατηθώ.. αλλά αυτό πιστεύω ότι όταν έχεις από 2παιδια κ πάνω είναι μέσα στο πρόγραμμα...οι διαμάχες μεταξύ τους κ οι φωνές οι δικές μας.. όμως όταν τά βλέπεις μαζί νά παίζουν ήρεμα κ να συνεργάζονται είναι η πιο όμορφη εικόνα...κ λες χαλάλι τους...!!!

 

[Marouskaki 1]

Χαλάλι τους, ναι, αν και τώρα το καλοκαίρι οι τσακωμοί είναι πιο συχνοί και πιο έντονοι (θες η ζέστη, θες η εφηβεία-προεφηβεία...), οπότε είπαμε, αγία Υπομονή!

[Marimar3 1]

Χαχαχαχαχα.. μία φίλη μου είχε πει μια μέρα να κάνω την Αγία Υπομονή τοιχογραφία στο σπίτι μου για να με βοηθάει..(για άλλο λόγο βέβαια αλλά παρεμφερή)... τώρα που το σκέφτομαι μία εικονιτσα χρειάζεται σίγουρα...!!!

 

[Marouskaki 1]

Εντελώς τυχαία...κι η αγία Υπομονή ήταν πολύτεκνη ξέρεις...5 τέκνα!

[Marimar3 1]

Αλήθεια?? Δεν έχει τύχει να διαβάσω τόν βίο της.πρεπει να τόν βρω...

[Marouskaki 1]

Πού είστε μανούλες??Απορροφημένες με τα σχολεία και την αλλαγή γκαρνταρόμπας από θερινά σε χειμερινά??Καλημέρα!

[Josephine 199]

@Marouskaki, εσύ που έχεις εμπειρία μεγάλη, αλλά και οι υπόλοιπες, στα παιδιά σου για τις σχέσεις μεταξύ τους βλέπεις να παίζει περισσότερο ρόλο ο χαρακτήρας τους ή τα χρόνια που τα χωρίζουν; Π.χ. τα πρώτα που έχουν 2 χρόνια διαφορά ή τα επόμενα που είναι σε μεγάλη απόσταση αλληλεπιδρούν καλύτερα και έχουν καλύτερη σχέση;

 

Να τα χαίρεστε όλες, είστε άξιες!

[Marouskaki 1]

Ο χαρακτήρας τους παίζει μεγαλύτερο ρόλο, στα δικά μου τουλάχιστον παιδάκια, Josephine!O 10χρονος είναι κολλητός με τον 3χρονο  (είναι τα 2 πιο ήρεμα από τα 4 παιδιά) κι ο μεγάλος με τον 3ο πότε  τα βρίσκουν και πότε σφάζονται (αυτοί είναι τα 2 ζιζάνια της οικογένειας!)...Γι΄αυτό λέω υπομονή και πάλι υπομονή....Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, αν θυμάμαι καλά, 2 έχεις ε??

[Josephine 199]

Σ' ευχαριστώ, Μαρουσκάκι, και για τις ευχές σου και για την απάντηση! Ναι, δύο έχω και όπως βλέπεις εδώ τριγυρίζω...

 

Βλέπω πως όσο περνούσε ο καιρός τα επόμενα τα κάνατε με μεγαλύτερη απόσταση χρονικά και σκέφτηκα μήπως στην πορεία βρήκες καλύτερο το να 'χουνε μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας. Φιλιά πολλά και καλή δύναμη!

[ζουζουνιτσα! 2]

On 19/10/2018 at 11:29 ΠΜ, Josephine είπε:

@Marouskaki, εσύ που έχεις εμπειρία μεγάλη, αλλά και οι υπόλοιπες, στα παιδιά σου για τις σχέσεις μεταξύ τους βλέπεις να παίζει περισσότερο ρόλο ο χαρακτήρας τους ή τα χρόνια που τα χωρίζουν; Π.χ. τα πρώτα που έχουν 2 χρόνια διαφορά ή τα επόμενα που είναι σε μεγάλη απόσταση αλληλεπιδρούν καλύτερα και έχουν καλύτερη σχέση;

 

Να τα χαίρεστε όλες, είστε άξιες!

καλησπέρα κορίτσια!!!εγώ έχω 2 αγόρια έναν 6 χρονών κοντά κ έναν 19.5 μηνών κ έγκυος στο 3ο πού μάλλον είναι κ κορίτσι...τα 2 λοιπόν επειδή ο μεγάλος ζηλεύει λίγο δεν τα λες κ τέλεια αλλά οκ...τώρα που το 2ο με το 3ο θα έχουν 2 χρόνια κ 1 μήνα το πολύ πιστεύω ίσως θα είναι καλύτερα γιατί δεν θα καταλαβαίνει κ πολλά.τα πρώτα έχουν 4 χρόνια κ 3 μήνες...ο μεγάλος τώρα δεν το φοβάμαι ήθελε πολύ κι άλλο αδερφάκι κ μου έλεγε κιόλας ότι θα είναι κ κορίτσι...τώρα θα δούμε...

[NanaD 4]

Αν κ εχουν περάσει χρόνια σε αυτό το τοπικ, επειδή το βλέπω γουρλιδικο ας πω κ εγώ τα δικά μου να τα βγάλω απο μέσα μου!Είμαι μια μανουλα 2 υπεροχων πλασματων 3ετων κ 2ετών..τα εκανα κοντα κοντα γιατι το θελαμε!Το θεμα ειναι οτι εγω θελω 3ο κ ο σύζυγος ανενδοτος!ουτε να το ακουσει...μου εχει πει "ξεχασε το, δν θελω τωρα παιδι..ίσως αργότερα..." είμαι ήδη 35 κ οκ αντε να περιμενω λιγο..αλλα δν μπορω πολυ γιατι εχω θεμα υγειας που πολυ πιθανο στους επομενους μηνες να χρειαστω γερη θεραπεια κ εφ'ορου ζωης που σημαινει τελος για εμενα το 3ο..Μετα απο συνεννοηση με το γιατρο επειδη του ειπα για 3ο μου ειπε δες το μεσα στο χρονο, σε παιρνει κ μιλαμε...οπως καταλαβαινετε μου εχει γινει (κακως) ισως εμμονη..καβγαδες κ χαμος... (κακως) αλλα το θεωρω τοσο αδικο γιατι δν εχουμε θεμα οικονομικο ή κατι που να μας αποτρεπει..ο αντρας μου λεει ειμαι ευτυχισμενος με τα παιδακια μας κ τη ζωη μας θεμω να τους δωσω τα καλυτερα κ τελος...εμενα με θυμωνει τρομερα αυτο γιατι σκεφτεται μονο τα υλικα αγαθα...μεχρι κ σε ψυχολογο σκεφτομαι να παω για να αποβαλλω τη σκεψη του 3ου..Αλλα το ΘΕΛΩ..ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ..βεβαια θελω κ να το θελει..Σιγουρα εχουμε κουραστει γιατι ειναι σαν διδυμα τα μωρα μας κ χωρις βοηθεια αλλα δν θα μας χαλασει τα σχεδια ενα 3ο παιδακι..Δν παιρνουμε προφυλαξεις αλλα προσεχει τρομερα πολυ οποτε δν το βλεπω να συμβαινει (εχει πει αν συμβει καλως αλλα δν το επιδιωκω)..ε..πως να συμβει αν δν το επιδιωξουμε;;;;ουφ!μονο σε θαυμα καταλαθος...αλλα εδω δν εχει γινει 10 χρονια με αυτη τη μεθοδο..που να γινει τωρα;;;;θα σκασω!καταβαθος περιμενω να συμβει "καταλαθος" αλλα ξερω πως δν θα γινει κ με πληγωνει πολυ...Στειλτε λιγη θετικη ενεργεια...πλιζζζζζ

[chocolate_eater 694]

Ίσως είναι λίγο γραφικό και χιλιοειπωμένο, αλλά το παν είναι η συζήτηση και να καταλαβαίνει ο καθένας τις ανάγκες του άλλου και στο τέλος να τα βρίσκετε κάπου στη μέση. Αλλά δίπλα σε αυτό υπάρχει και κάτι που λέγεται κόκκινη γραμμή.......

 

Εγώ δεν θεωρώ και πολύ δίκαιο για κάποιον να κάνει με το ζόρι ένα τρίτο παιδί, ενώ έχει ήδη άλλα δύο. Θα πρέπει να το δεις και λίγο συγκριτικά με το τι κερδίζεις εσύ με ένα ακόμη παιδί και τι πιστεύει αυτός οτι θα χάσει.........και δεν εννοώ να το σκεφτείς μόνη σου ή να σου πούμε εμείς τι πιστεύουμε, αλλά να κάτσεις να το συζητήσεις ανοιχτά μαζί του.

 

Θα ήταν, πιστεύω, αλλιώς τα πράγματα, αν δεν είχατε κανέναν και πηγαίνατε για το ένα....

 

Το οικονομικό κομμάτι δεν είναι αμελητέο, η επιβίωση δεν σημαίνει οτι κοιτάει μόνο τα υλικά αγαθά (που και να τα κοιτούσε ΟΚ, δε βρίσκω κάτι κακό σ'αυτό εάν δεν γίνεται εις βάρος των μη υλικών), ειδικά π.χ. αν εργάζεται μόνο αυτός σε σταθερή βάση. Το να μπορεί κάποιος να κοιμάται ήσυχος με τα "ανοίγματα" που έχει κάνει, προσωπικά το θεωρώ όχι απλά σημαντικό, αλλά και δείγμα υπευθυνότητας.

[mama16 1.757]

πρίν από 47 λεπτά , NanaD είπε:

Αν κ εχουν περάσει χρόνια σε αυτό το τοπικ, επειδή το βλέπω γουρλιδικο ας πω κ εγώ τα δικά μου να τα βγάλω απο μέσα μου!Είμαι μια μανουλα 2 υπεροχων πλασματων 3ετων κ 2ετών..τα εκανα κοντα κοντα γιατι το θελαμε!Το θεμα ειναι οτι εγω θελω 3ο κ ο σύζυγος ανενδοτος!ουτε να το ακουσει...μου εχει πει "ξεχασε το, δν θελω τωρα παιδι..ίσως αργότερα..." είμαι ήδη 35 κ οκ αντε να περιμενω λιγο..αλλα δν μπορω πολυ γιατι εχω θεμα υγειας που πολυ πιθανο στους επομενους μηνες να χρειαστω γερη θεραπεια κ εφ'ορου ζωης που σημαινει τελος για εμενα το 3ο..Μετα απο συνεννοηση με το γιατρο επειδη του ειπα για 3ο μου ειπε δες το μεσα στο χρονο, σε παιρνει κ μιλαμε...οπως καταλαβαινετε μου εχει γινει (κακως) ισως εμμονη..καβγαδες κ χαμος... (κακως) αλλα το θεωρω τοσο αδικο γιατι δν εχουμε θεμα οικονομικο ή κατι που να μας αποτρεπει..ο αντρας μου λεει ειμαι ευτυχισμενος με τα παιδακια μας κ τη ζωη μας θεμω να τους δωσω τα καλυτερα κ τελος...εμενα με θυμωνει τρομερα αυτο γιατι σκεφτεται μονο τα υλικα αγαθα...μεχρι κ σε ψυχολογο σκεφτομαι να παω για να αποβαλλω τη σκεψη του 3ου..Αλλα το ΘΕΛΩ..ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ..βεβαια θελω κ να το θελει..Σιγουρα εχουμε κουραστει γιατι ειναι σαν διδυμα τα μωρα μας κ χωρις βοηθεια αλλα δν θα μας χαλασει τα σχεδια ενα 3ο παιδακι..Δν παιρνουμε προφυλαξεις αλλα προσεχει τρομερα πολυ οποτε δν το βλεπω να συμβαινει (εχει πει αν συμβει καλως αλλα δν το επιδιωκω)..ε..πως να συμβει αν δν το επιδιωξουμε;;;;ουφ!μονο σε θαυμα καταλαθος...αλλα εδω δν εχει γινει 10 χρονια με αυτη τη μεθοδο..που να γινει τωρα;;;;θα σκασω!καταβαθος περιμενω να συμβει "καταλαθος" αλλα ξερω πως δν θα γινει κ με πληγωνει πολυ...Στειλτε λιγη θετικη ενεργεια...πλιζζζζζ

Όπως είπε κ ο @chocolate_eater το παν είναι η συζήτηση. Αλλά συζήτηση όχι με φωνές κ καυγάδες, να μιλήσεις από τα βάθη της καρδιάς σου για το πόσο σημαντικό είναι για σένα αλλά να ακούσεις κ αυτόν τι έχει να σου πει. Αν μιλήσετε έτσι κ κατανοήσετε ο ένας τον άλλον θα έχετε μια κοινή γραμμή, μπορεί είτε να τον πείσεις είτε να σε πείσει.

 

Πάντως εγώ στον γιο μου με την μέθοδο τραβήγματος έμεινα έγκυος όχι βέβαια στα 10 χρόνια αλλά στα 6... Δεν τα λες κ αυτά λίγα

[NanaD 4]

Καλησπέρα κορίτσια κ σας ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις σας.. @chocolate_eater έχεις δίκιο για το θέμα οτι έχουμε 2 παιδακια ηδη κ ναι ειμαι πολύ ευτυχισμένη..προσωπικά ακριβώς γιατι ειμαι ευτυχισμένη θα ήθελα άλλο ενα..νιώθω οτι μπορώ να μεγαλωσω κ αλλο ένα παιδάκι..αντίθετα ο άντρας μου το βλέπει οτι ειμαστε ευτυχισμένοι στοπ.Ναι, μόνο αυτος δουλεύει κ καταλαβαίνω τα αγχη του κ ότι θελει να εξασφαλίσει το καλυτερο μέλλον για τα παιδιά μας κ για εμας..αλλα πχ τη λογικη δν κανω 3ο γιατι δν εχω 3 σπιτια να τους γραψω..ε, με τρελαινει λιγο..με το ζορι ουτε εγω θελω να κανω..απλα πληγωνομαι εγω μεσα μου κ δν μπορω να το αποβαλλω...με πιανει ενα παραπονο γιατι οχι; Φτανω σε σημείο να σκεφτομαι μηπως πραγματι ειμαι αχαριστη που θελω κι αλλο παιδι; Αλλα γιατι να ειναι αχαριστία ή δείγμα μη ικανοποιησης η θεληση για τον ερχομο ενος παιδιου; @mama16 οι συζητησεις κ για πλακα να ξεκινησουν καταφερνουμε να το τερματισουμε ειτε ο ενας ειτε ο αλλος..πιστευω ειναι κ ο τροπος του που με κανει να θυμωνω...το τωρα ξεχασε το..αν θελω θα σου πω...απο την αλλη μου λεει δν σου ειπα να μην κανουμε ποτε απλα τωρα δν μπορω..δν θελω..του εξηγω οτι κ εγω το δεχομαι κ μπορουμε να περιμενουμε αλλα οχι 4 χρονια..ειμαι ανοιχτη σε μια λυση πχ σε 2 χρονια (βεβαια θα πρεπει να δω κ με τη θεραπεια τι θα γινει)...κ παλι αυτα δν πανε με παραγγελιες...επισης επειδη εδωσα τα πραγματα στων παιδιων σε φιλους που περιμενουν παιδακι μου λεει καλα μην τα δινεις ολα γιατι ποτε δν ξερεις...κ στον κολλητο του ειπε δν με νοιαζουν τα αλλα πραγματα το καροτσι κ το καρεκλακι να μας δωσεις γιατι μπορει να κανουμε κ 3ο... κ εγω ακρη δν βγαζω κ οταν του το αναφερω μετα μου λεει αυτα που σας ειπα..καλα δν παιζει κ ξεχασε το...το θεμα ειναι αυτο που λετε ειμαστε 2 κ ειναι θελημα κ των 2..αλλα ειναι αδικο σιγουρα για τη μερια που θελει τελικα να μη γινει..το αντιστροφο φυσικα ισχυει αλλα ποτε ο ερχομος τελικα ενος παιδιου δν ειναι αδικος..το να μην ερθει ειναι αδικια..δν ξερω αν εγινα κατανοητη (νιωθω οτι γραφω εκθεση χαχαχαχαχαα)

Όσο για το να προκυψει ενα "λαθος" με παθος....τρομερα τυχερο κ δυσκολο...

Δν θελω να το συζηταω αλλο μαζι του..δν θελω να τον πιεζω..δν υπαρχει λογος..αλλα ειμαι θλιμμενη..φαονεται στη φατσα μου κ δν ξερω πως να το αποβαλλω..γιαυτο σκεφτηκα μεχρι κ ψυχολογο..δν ξερω πως να το αιτιολογησω..τα παρατησα ολα καριερα, δουλεια, προσωπικα θελω κ εμεινα διπλα στα παιδια μου (οπως πολλες γυναικες μανουλες) τα βλεπω να μεγαλωνουν..να αρχιζουν μα φευγουν απο εμενα..νιωθω περηφανη, δν μετανιωνω λεπτο κ συγχρονως νιωθω οτι θελω ενα ακομα..να δωσω κι αλλα σε ενα ακομα παιδακι..τι να πω..μπορει να κανω λαθος..αλλα δν βρισκω τροπο να το βγαλω απο μεσα μου...

[chocolate_eater 694]

Just now, NanaD said:

.αλλα ειναι αδικο σιγουρα για τη μερια που θελει τελικα να μη γινει..το αντιστροφο φυσικα ισχυει αλλα ποτε ο ερχομος τελικα ενος παιδιου δν ειναι αδικος..το να μην ερθει ειναι αδικια..

 

Το αν είναι αδικία να μην γεννηθεί ένα παιδί (που δεν υπάρχει αυτή τη δεδομένη στιγμή) είναι πολύ φιλοσοφικό ζήτημα και δεν θα υπεισέλθω.....

 

Αδικία θεωρώ το να καταπιεστεί κάποιος σε μία επιλογή που δεν ήθελε να κάνει....είτε αυτός στο να κάνει παιδί, είτε εσύ στο να μην κάνεις ενώ μπορείς και θέλεις. Από κει και πέρα είναι θέμα δικό σας να αποφασίσετε ποιανού η καταπίεση είναι "μεγαλύτερη" και ποιος εν τέλει θα κάνει πίσω. Επίσης το να σου λέει να περιμένετε 4 χρόνια ενώ ξέρει οτι μπορεί να μη γίνεται τότε, εγώ το εκλαμβάνω ως "δεν έχω πρόβλημα αν γίνει κάποτε, αλλά για τώρα είναι όχι...και να μη γίνει δεν τρέχει και τίποτα". Για να είμαστε ξεκάθαροι.

 

Έχεις σκεφτεί, εφ'όσον η οικονομική πλευρά τον ανησυχεί, να εργαστείς κι εσύ αργότερα; Θα είχε ενδιαφέρον να δεις αν αυτό θα έκανε την απόφασή του λίγο πιο εύκολη. Πιστεύω οτι και ο ίδιος θέλει, αλλά υπάρχουν πράγματα που τον κρατάνε....

 

 

Quote

αλλα ειμαι θλιμμενη..φαονεται στη φατσα μου κ δν ξερω πως να το αποβαλλω..γιαυτο σκεφτηκα μεχρι κ ψυχολογο..δν ξερω πως να το αιτιολογησω..

 

Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει σε κάθε περίπτωση να τα καταλάβεις όλα αυτά και να διαχειριστείς την κατάσταση, ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τελικά.

[NanaD 4]

Να δουλεψω;;;Μακαρι να το εκανα..αλλα δν ειναι υπερ!εκτος αν βρω ΤΗ δουλεια που να αποφερει ενα σημαντικο κερδος που να αξιζει να αφησω τα παιδια με νταντα ή σχολειο..θεωρει πιο σημαντικο να μεγαλωσω τα παιδια μας..απο το να μεγαλωσουν με νταντα (που συμφωνω εν μερη)αν θελω να κανω κατι ας κανω κατι που μου αρεσει ως χομπι οπως μου λεει..η δουλεια του ειναι ακρως ικανοποιητικη.Αλλα αυτό δν εχει σημασια..Ισως γιαυτο πικραινομαι γιατι ξερω πως δν θα γινει ποτε...

Πως θα μου φυγει εμενα δν ξερω..ισως με τον καιρο το ξεχασω..αλλα ειλικρινα δν καταλαβαινω που ειναι το κακο να επιθυμω ενα ακομα παιδι με λυμενα πολλα προβληματα που αλλοι ανθρωποι δν εχουν λυσει..αυτο θεωρω αχαριστια..αλλα ναι δν μπορω να το διαιωνιζω..απο την αλλη δν παιζει για κανενα λογο να κανω παιδι πανω απο μια ηλικια κ για λογους προσωπικους υγειας αλλα κ γιατι δν θελω με τιποτα (προσωπικο κολλημα)..σε ευχαριστω που μου μιλας με μια λογικη κ ψυχραιμια απο μια αλλη πλευρα..με βοηθας πολυ

[chocolate_eater 694]

Just now, NanaD said:

Να δουλεψω;;;Μακαρι να το εκανα..αλλα δν ειναι υπερ!εκτος αν βρω ΤΗ δουλεια που να αποφερει ενα σημαντικο κερδος που να αξιζει να αφησω τα παιδια με νταντα ή σχολειο..θεωρει πιο σημαντικο να μεγαλωσω τα παιδια μας..απο το να μεγαλωσουν με νταντα (που συμφωνω εν μερη)αν θελω να κανω κατι ας κανω κατι που μου αρεσει ως χομπι οπως μου λεει..η δουλεια του ειναι ακρως ικανοποιητικη.Αλλα αυτό δν εχει σημασια..Ισως γιαυτο πικραινομαι γιατι ξερω πως δν θα γινει ποτε...

Πως θα μου φυγει εμενα δν ξερω..ισως με τον καιρο το ξεχασω..αλλα ειλικρινα δν καταλαβαινω που ειναι το κακο να επιθυμω ενα ακομα παιδι με λυμενα πολλα προβληματα που αλλοι ανθρωποι δν εχουν λυσει..αυτο θεωρω αχαριστια..αλλα ναι δν μπορω να το διαιωνιζω..απο την αλλη δν παιζει για κανενα λογο να κανω παιδι πανω απο μια ηλικια κ για λογους προσωπικους υγειας αλλα κ γιατι δν θελω με τιποτα (προσωπικο κολλημα)..σε ευχαριστω που μου μιλας με μια λογικη κ ψυχραιμια απο μια αλλη πλευρα..με βοηθας πολυ

 

Δεν είπε κανείς οτι είναι κακό αυτό που θέλεις, απλά δεν συμπίπτουν αυτά που θέλετε τη δεδομένη στιγμή και με κάποιο τρόπο θα πρέπει να το διαχειριστείτε.

 

Εγώ δεν πιστεύω οτι πρέπει να περιμένεις τον καιρό για να το ξεχάσεις...πως θα γίνει αυτό από τη στιγμή που είναι τόσο σημαντικό για σένα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν τόσοι περιορισμοί τριγύρω (δε θέλει παιδί για οικονομικούς λόγους, αλλά δε θέλεις και να δουλέψεις, εσύ δε θέλεις να κάνεις παιδί πολύ αργότερα, στο μεταξύ υπάρχει και το θέμα υγείας, ο ίδιος δίνει διφορούμενα μηνύματα κλπ.).  Δε μπορεί αυτό να μην επηρεάσει στο διηνεκές τοσο εσένα, όσο και τη σχέση μεταξύ σας....Το point μου είναι οτι μια εξωτερική βοήθεια θα ήταν πολύ σημαντική, για σένα πρωτίστως. Και ως αποτέλεσμα για τη σχέση σου.

 

Χαίρομαι αν βοήθησα κι ελπίζω ειλικρινά να πάνε όλα καλά και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου χωρίς "σκιές" και στεναχώριες...και το επόμενο αν έρθει!

[Yovanna 2.534]

Just now, NanaD said:

τα παρατησα ολα καριερα, δουλεια, προσωπικα θελω κ εμεινα διπλα στα παιδια μου (οπως πολλες γυναικες μανουλες) τα βλεπω να μεγαλωνουν..να αρχιζουν μα φευγουν απο εμενα..νιωθω περηφανη, δν μετανιωνω λεπτο κ συγχρονως νιωθω οτι θελω ενα ακομα..να δωσω κι αλλα σε ενα ακομα παιδακι

Μήπως αυτός είναι ο λόγος που επιθυμείς διακαώς κι άλλο παιδί? Γιατί έχεις αποκλείσει οποιοδήποτε άλλο ενδιαφέρον από τη ζωή σου? Μιλάς για καριέρα. Όχι , δεν εγκαταλείπουν πολλές μανούλες την καριέρα τους για να μείνουν στο σπίτι με τα παιδιά. Προσωπικά δεν ξέρω καμία. Ίσως για ένα διάστημα , αλλά για πάντα, σίγουρα όχι. Άλλωστε δεν έχει νόημα να χτίσεις μια καριέρα αν είναι να τα παρατήσεις όλα με το πρώτο θετικό τεστ. Παραπάνω λες ότι ο σύζυγος δεν θέλει να δουλέψεις. Δεν καταλαβαίνω . Είχατε κάνει τέτοιου είδους συμφωνία πριν το γάμο? Αν ναι, λογικό να θέλει να το τηρήσεις. Αλλιώς , δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να αποφασίζει άλλος για σένα. 

 

Just now, NanaD said:

Να δουλεψω;;;Μακαρι να το εκανα..αλλα δν ειναι υπερ

Από αυτό , καταλαβαίνω ότι εσύ θέλεις. Ίσως αν άρχιζες να ασχολείσαι με κάτι άλλο, αν έπιανες πάλι τη ζωή που άφησες, να μην ονειρευόσουν πάλι μωρά . Συμφωνώ ότι κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο θα είναι ωφέλιμες. 

[Melia13 55]

"Καβγαδες και χαμος" για ενα 3ο παιδι?  Γιατι?  Ποια ειναι αυτη η αναγκη που θα σου καλυψει που δεν την εχεις καλυψει με τα αλλα 2?  Καλα το σκεφτηκες να δεις μια ψυχολογο νομιζω.   Σκεψου επισης και την εκδοχη,  το προβλημα υγειας σου  να προβληματιζει τον αντρα σου στο να κανετε ενα τοσο σοβαρο βημα.

[maripoz 752]

Συγνώμη η κοπέλα θέλει τρίτο παιδί, να πάει σε ψυχολόγο για την επιθυμία της αυτή? Ποιο είναι το πρόβλημα με το να θέλει κι άλλο μωρό?? Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα και το βρίσκω πολύ υγιές. Να πάει σε ψυχολόγο για να την υποστηρίξει στην αντιπαράθεση με τον άντρα της ναι αλλά όχι επειδή θέλει να είναι μαμά πλήρους απασχόλησης. Δικαίωμα της και πολύ καλά κάνει εφόσον μπορεί!

[chocolate_eater 694]

Just now, maripoz said:

Συγνώμη η κοπέλα θέλει τρίτο παιδί, να πάει σε ψυχολόγο για την επιθυμία της αυτή? Ποιο είναι το πρόβλημα με το να θέλει κι άλλο μωρό?? Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα και το βρίσκω πολύ υγιές. Να πάει σε ψυχολόγο για να την υποστηρίξει στην αντιπαράθεση με τον άντρα της ναι αλλά όχι επειδή θέλει να είναι μαμά πλήρους απασχόλησης. Δικαίωμα της και πολύ καλά κάνει εφόσον μπορεί!

 

Ο ψυχολόγος θα τη βοηθήσει να καταλάβει τόσο τη δική της επιθυμία όσο και την "αντιπαράθεση" (συμβίωση θα το ονόμαζα) με το σύζυγό της. Σε επόμενη φάση θα τη βοηθήσει να διαχειριστεί αυτά τα, ενδεχομένως συγκρουόμενα πράγματα, ανεξαρτήτως της εξέλιξης που θα έχει η ζωή της. Στο ζευγάρι ο καθένας κουβαλάει το 50% της ιστορίας, ανεξαρτήτως του/της συζύγου.

 

Και όχι, δεν είναι υγιές κάποιος να δηλώνει ευτυχισμένος με 2 παιδιά και ταυτόχρονα θλιμμένος που δεν κάθονται οι συνθήκες για τρίτο. Η ίδια λέει οτι έχει πλέον λειτουργικό πρόβλημα με αυτό ("φαίνεται στη φάτσα μου") και επίσης δεν γνωρίζει τον τρόπο να το αποβάλλει και να το αιτιολογήσει. Χρειάζεται να δικαιολογηθεί περισσότερο το γιατί χρειάζεται βοήθεια; Για ποιο λόγο μπαίνετε στη διαδικασία να της πείτε τι να πάει να ψάξει και τι να μην ψάξει κιόλας στον ψυχολόγο;  Ας της το πει ο ίδιος.....Δικαιούται να πάει να βοηθηθεί κι εκεί να ανακαλύψει με τη βοήθεια του ειδικού ποια είναι η αιτία των προβλημάτων της....Δε νομίζω οτι είναι ζήτημα που αφορά μια δημόσια συζήτηση με αγνώστους.

[Melia13 55]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Δε νομίζω οτι είναι ζήτημα που αφορά μια δημόσια συζήτηση με αγνώστους.

Ακριβως επειδη ειμαστε αγνωστοι μιλαμε (και η θεματοθετρια και εμεις) πιο ανοιχτα εδω μεσα

[Yovanna 2.534]

Just now, maripoz said:

Συγνώμη η κοπέλα θέλει τρίτο παιδί, να πάει σε ψυχολόγο για την επιθυμία της αυτή? Ποιο είναι το πρόβλημα με το να θέλει κι άλλο μωρό?? Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα και το βρίσκω πολύ υγιές. Να πάει σε ψυχολόγο για να την υποστηρίξει στην αντιπαράθεση με τον άντρα της ναι αλλά όχι επειδή θέλει να είναι μαμά πλήρους απασχόλησης. 

Είπε κανείς να πάει σε ψυχολόγο επειδή θέλει κι άλλο παιδί? Το προτείναμε διότι της έχει γίνει έμμονη ιδέα και είναι αντικείμενο διαξιφισμών και εντάσεων με το σύζυγο της, ο οποίος δεν είναι υποχρεωμένος να συμμερίζεται την επιθυμία της αυτή. Επίσης δεν λέει ότι θέλει να είναι μαμά πλήρους απασχόλησης. Λέει ότι θα ήθελε να δουλέψει αλλά δεν συμφωνεί ο σύζυγος.

 

Just now, maripoz said:

Δικαίωμα της και πολύ καλά κάνει εφόσον μπορεί!

Τι εννοείς με αυτό? Ότι το σωστό για όποια έχει τη δυνατότητα, είναι να κάθεται στο σπίτι με τα παιδιά της?