Θέλει συνέχεια αγκαλιά

[Ellemphriem]

Νατο το 1ο σχόλιο....

Φαντάζομαι τώρα θα νομίζεις ότι είμαι ένας βάρβαρος που αφήνει τα παιδιά του να πλαντάζουν στο κλάμα και ειδονίζομαι να τα βλέπω να είναι δυστυχισμένα.

Απλά να σου πω πως αν έχεις 3 παιδιά, τα χέρια σου μπορούν να πιάσουν ταυτόχρονα το πολύ 2 παιδιά (η μέση όμως ίσως και κανένα) οπότε πρέπει να μάθουν και χωρίς αγκαλιά, και ξέρεις κάποιες φορές ότι και να κάνεις τα παιδιά θα κλαίνε.

Βέβαια πιστεύω ότι θεωρείς πως άσχετα με το πόσα παιδιά έχω (βάλε και τη δοισκοπάθεια) θα πρέπει να μην τα αφήνουμε ποτέ να κλαίνε.

 

Προσπάθησε να κάνεις δίδυμα να μην κλαίνε (+ένα ακόμη 2,5 ετών) μόνη σου, όταν και τα 3 αρχίζουν να κλαίνε ταυτόχρονα επειδή το ένα ακούει το άλλο, και μετά τα ξαναλέμε.

Κάποιες φορές τα παιδιά κλαίνε γιατί απλά δεν αντέχουμε, γιατι αν δεν κλάψουν, μετά δεν θα έχουν μαμά και μπαμπά για να τα ταϊσει όταν θα το χρειαστούν.

 

Κανενας δεν κατηγορει κανενα. Ειναι απλα το πως λειτουργει η καθε οικογενεια και φυσικα οι αντοχες που εχει ο καθε γονιος και οι αντιστοιχες συνθηκες....πολλα τελος παντων. Επι παραδειγματι η κουμπαρα μου εχει διδιμα, κλαινε ή ταυτοχρονα ή εναλαξ. Εχει λυγισει η κοπελα πραγματικα. Λυπαμαι οταν την ακουω στο τηλεφωνο. Και ομως δεν αφηνει κανενα να κλαψει κατω. Τα εχει και τα δυο αγκαλια και φορες φορες προσπαθει να βαλει το ενα στο ενα στηθος και το αλλο στο αλλο.....:lol: Εγω παλι αυτο το βρισκω εκπληκτικο εκ μερους της......αλλα οπως προειπα ο καθενας με τον τροπο του.......

[Dimitra83]

καλα ρε παιδια οκ.η κοπελα πως να εχει 3 μωρα αγκαλια.τι παει να πει εχει τον τροπο του?μπορεις να κυκλοφορεισ ολη μερα με 3 παιδια αγκαλια?μη λεμε οτι θελουμε κ οτι ακουμε απο κουμπαρεσ συννηφαθες κ μπατζανακηδες

3 παιδια αγκαλια ολη μερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

[Ellemphriem]

καλα ρε παιδια οκ.η κοπελα πως να εχει 3 μωρα αγκαλια.τι παει να πει εχει τον τροπο του?μπορεις να κυκλοφορεισ ολη μερα με 3 παιδια αγκαλια?μη λεμε οτι θελουμε κ οτι ακουμε απο κουμπαρεσ συννηφαθες κ μπατζανακηδες

3 παιδια αγκαλια ολη μερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

 

Δεν αμφιβαλω ουτε κατακρινω τι κανει το κοριτσι στο σπιτι του. Ορθως κανει τα δικα της εκεινη οπως ειπα και στο παραπανω δημοσιευμα ο καθενας κανει το καλυτερο βαση των συνθηκων και της κουρασης που αντιστοιχει στο σπιτι τους. Λογικο. Οσο για την κουμπαρα μου που προανεφερε ζω στην κυριολεξια μεσα στο σπιτι της οποτε βλεπω τι κανει....μερικοι μπορουν να το καταφερουν αυτο. Αυτο δεν σημαινει οτι ο ενας ειναι καλυτερος απο τον αλλο. Ειπα μονο οτι προσωπικα αυτο που κανει μου αρεσει.....τιποτα αλλο.

[Dimitra83]

αν ειχε κ ακομα ενα δηλαδη πιστευεις οτι θα τα ειχε κ τα 3 ολη μερα αγκαλια για να μη κλαινε.

εγω οταν εκανα τον μικρο η μεγαλη ζηλευε.επαιρνα αγκαλια τον μικρο ερχοταν κ αυτη.εγινε κανενα μηνα αυτη η δουλεια αλλα οχι δεν αντεξα.αυτη ηταν 14 κιλα κ ο μικρος ειχε παει 4.να σημειωσω οτι βοηθεια απο πουθενα γιατι ολοι ειναι στην ελλαδα κ ο αντρας μου δουλευει 12 κ 13 ωρες την ημερα μεχρι τισ 12 το βραδυ.επρεπε να κανω δουλειες να μαγειρευω να σιδερωνω να ταιζω να κοιμιζω να σκουπιζω να παιζω με τη μεγαλη να ξυπναω καθε 2 ωρες το βραδυ κ να κοιμαμαι μετα απο αλλεσ 2 ωρες κ ολα αυτα με 3-4 ωρεσ υπνο την ημερα.πως να εχω 2 παιδια αγκαλια συγχρονως???

κ τωρα οποτε κλαψουν χτυπησουν αρρωστησουν δουν εφιαλτη τα παιρνω αγκαλια.κ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΛΑΒΩ κ σε ασχετες στιγμες εκει που παιζουμε κανουμε αγκαλιες γαργαλιομαστε κλπ.αλλα να παρω αγκαλια επειδη θελει να περασει το πεισμα του οχι.αν κανω ετσι στον εναν ερχετε κ ο αλλος κ θελει.κ τα 2 μαζι 30 κιλα ζυγιζουν.πως μπορω εγω 48 κιλα να κουβαλαω 30 κιλα μονο κ μονο για να περασει το πεισμα τους κ να μη κλαινε.

[Ellemphriem]

αν ειχε κ ακομα ενα δηλαδη πιστευεις οτι θα τα ειχε κ τα 3 ολη μερα αγκαλια για να μη κλαινε.

εγω οταν εκανα τον μικρο η μεγαλη ζηλευε.επαιρνα αγκαλια τον μικρο ερχοταν κ αυτη.εγινε κανενα μηνα αυτη η δουλεια αλλα οχι δεν αντεξα.αυτη ηταν 14 κιλα κ ο μικρος ειχε παει 4.να σημειωσω οτι βοηθεια απο πουθενα γιατι ολοι ειναι στην ελλαδα κ ο αντρας μου δουλευει 12 κ 13 ωρες την ημερα μεχρι τισ 12 το βραδυ.επρεπε να κανω δουλειες να μαγειρευω να σιδερωνω να ταιζω να κοιμιζω να σκουπιζω να παιζω με τη μεγαλη να ξυπναω καθε 2 ωρες το βραδυ κ να κοιμαμαι μετα απο αλλεσ 2 ωρες κ ολα αυτα με 3-4 ωρεσ υπνο την ημερα.πως να εχω 2 παιδια αγκαλια συγχρονως???

κ τωρα οποτε κλαψουν χτυπησουν αρρωστησουν δουν εφιαλτη τα παιρνω αγκαλια.κ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΛΑΒΩ κ σε ασχετες στιγμες εκει που παιζουμε κανουμε αγκαλιες γαργαλιομαστε κλπ.αλλα να παρω αγκαλια επειδη θελει να περασει το πεισμα του οχι.αν κανω ετσι στον εναν ερχετε κ ο αλλος κ θελει.κ τα 2 μαζι 30 κιλα ζυγιζουν.πως μπορω εγω 48 κιλα να κουβαλαω 30 κιλα μονο κ μονο για να περασει το πεισμα τους κ να μη κλαινε.

 

Μπορει οχι μπορει οχι....δεν κατηγορησα κανενα βρε κοριτσι μου, οπως ειπα και πριν ο καθενας κανει το καλυτερο που μπορει με βαση τις συνθηκες που υπαρχουν στο σπιτι του.....και με βαση την κουραση.....και σιγουρα 1 παιδι ειναι 1, 2 ειναι 11, 3 ειναι 111 (ετσι ελεγε η γιαγια μου) οποτε δεν αμφιβαλω οτι ειναι δυσκολο. Τωρα τι κανω εγω ή τι θα εκανα, τι κανει η δικη μου η κουμπαρα και τι ο γειτονας τελικα μικρες κουβεντες ειναι. Ας αφησουμε το δημοσιευμα ησυχο εδω που εφτασε γιατι εχουμε βγει εντελως εκτος θεματος......εγω ειπα την αποψη μου στην κοπελα η οποια εχει 1 παιδι και οχι 3 και ας κρινει εκεινη τι θα κανει. Αν κανει και αλλα ας τα προσαρμοσει με βαση του πως θα ειναι τα πραγματα.....τιποτε αλλο απο μενα. Κλεινω εδω......

[marandnik]

καλα ρε παιδια οκ.η κοπελα πως να εχει 3 μωρα αγκαλια.τι παει να πει εχει τον τροπο του?μπορεις να κυκλοφορεισ ολη μερα με 3 παιδια αγκαλια?μη λεμε οτι θελουμε κ οτι ακουμε απο κουμπαρεσ συννηφαθες κ μπατζανακηδες

3 παιδια αγκαλια ολη μερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

 

Καλά βρε Δήμητρα, πόσες γυναίκες ξέρεις που να έχουν τρίδυμα; Μία, δύο, τρεις; Η κοπέλα που ξεκίνησε τη συζήτηση έχει ένα μωρό. Και εγώ που είμαι υπέρ της αγκαλιάς έχω τρία αλλά σε διαφορετικές ηλικίες (6 και 3,5 χρονών και 7 μηνών). Τα παιδιά από τη στιγμή που περπατούν και ανεξαρτητοποιούνται δεν θέλουν από μόνα τους αγκαλιά 24 ώρες το 24ωρο.

[Dimitra83]

ναι αλλα ααπαντησα στο σχολιο οτι θεωρειται βαρβαρο να το αφησουμε να κλαιει.αν ειναι βαρβαρο τοτε ειναι μονο για 6 μηνων κ οχι για 3-4 χρονων?γιαυτο απαντησα ετσι κ ειπα οταν ο μικρος θελει αγκαλια οχι επειδη παιζουμε οχι επειδη χτυπησε η δε νιωθει καλα αλλα μονο απο πεισμα επειδη ΘΕΛΕΙ κ τον παρω τοτε αρχιζει κ η μεγαλη.γιαυτο δεν παιρνω κανεναν κ τελος.επειδη εχω παει κ σε παιδοχυψολογο το ξερω κ στο συγκεκριμενο ιατρειο ητααν οχι 1 αλλα 3 κ μου ειπαν πως γενικως αν κανουμε το χατιρι του παιδιου οταν ξερουμε οτι το κανει απο πεισμα ειτε θελει κατι που δε πρεπει να πιασει ειτε αγκαλια με το ετσι θελω χωρις λογο κλπ κλπ κατα λεξη μου ειπε τοτε ''η ραφαελα γινεται 26 χρονων κ εσυ 3.5'' κ το χειροτερο ειναι οτι δεν μαθαινει να δεχεται το ΟΧΙ αλλα κ στο μελλον θα αποζητα με το ζορι την προσοχη τον αλλων ετσι εμαθε απο το σπιτι της να της λενε ''ΝΑΙ τα παραταω ΟΛΑ κ σε παιρνω αγκαλια κ ας μην υπαρχει σοβαρος λογος που δε μπορεις να περιμενεις'' δε θα ειναι συμπαθης σε κανεναν.

κ εκει εξω οχι δε θα την βρει αυτην την ''αγκαλια''οτι ωρα της ερθει κ τοτε σιγουρα θα απογοητευτει ΠΟΛΥ..

[marandnik]

ναι αλλα ααπαντησα στο σχολιο οτι θεωρειται βαρβαρο να το αφησουμε να κλαιει.αν ειναι βαρβαρο τοτε ειναι μονο για 6 μηνων κ οχι για 3-4 χρονων?γιαυτο απαντησα ετσι κ ειπα οταν ο μικρος θελει αγκαλια οχι επειδη παιζουμε οχι επειδη χτυπησε η δε νιωθει καλα αλλα μονο απο πεισμα επειδη ΘΕΛΕΙ κ τον παρω τοτε αρχιζει κ η μεγαλη.γιαυτο δεν παιρνω κανεναν κ τελος.επειδη εχω παει κ σε παιδοχυψολογο το ξερω κ στο συγκεκριμενο ιατρειο ητααν οχι 1 αλλα 3 κ μου ειπαν πως γενικως αν κανουμε το χατιρι του παιδιου οταν ξερουμε οτι το κανει απο πεισμα ειτε θελει κατι που δε πρεπει να πιασει ειτε αγκαλια με το ετσι θελω χωρις λογο κλπ κλπ κατα λεξη μου ειπε τοτε ''η ραφαελα γινεται 26 χρονων κ εσυ 3.5'' κ το χειροτερο ειναι οτι δεν μαθαινει να δεχεται το ΟΧΙ αλλα κ στο μελλον θα αποζητα με το ζορι την προσοχη τον αλλων ετσι εμαθε απο το σπιτι της να της λενε ''ΝΑΙ τα παραταω ΟΛΑ κ σε παιρνω αγκαλια κ ας μην υπαρχει σοβαρος λογος που δε μπορεις να περιμενεις'' δε θα ειναι συμπαθης σε κανεναν.

κ εκει εξω οχι δε θα την βρει αυτην την ''αγκαλια''οτι ωρα της ερθει κ τοτε σιγουρα θα απογοητευτει ΠΟΛΥ..

 

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι είναι διαφορετικά να αποζητά την αγκαλιά μας συνεχώς ένα βρέφος λίγων μηνών και διαφορετικό το να ζητά την αγκαλιά μας ένα παιδάκι αρκετών χρόνων. Το πρώτο δεν καταλαβαίνει από λόγια, δεν περπατά, δεν μιλά, δεν αυτοεξυπηρετείται. Κλαίει ζητώντας στοργή και ασφάλεια. Το παιδάκι που ζητά ταυτόχρονα την αγκαλιά με το αδερφάκι του (κι εμένα το κάνουν τα δικά μου) ζητά στιγμιαία επιβεβαίωση και όχι να το κρατάς αγκαλιά 24 ώρες το 24ωρο με sling.

 

Εμένα προσωπικά δεν μου έχει τύχει κάτι τέτοιο τουλάχιστον. Ενώ τον μπέμπη τον έχω αυτοκόλλητο πάνω μου, τα άλλα δύο θα τύχει να ζητήσουν την αγκαλιά μου, να ξαπλώσουν κοντά μου για να χουζουρεψουν αλλά μετά αφού πάρουν την επιβεβαίωσή τους, την κοπανάνε για να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει από το σπίτι μας.

 

Πάντως είναι κρίμα κατά την άποψή μου, να μην προσφέρει κάποιος την αγκαλιά του στο μωρό για να μην ζηλέψει και ζητήσει αγκαλιά και το μεγάλο. Γιατί υποθέτω το μεγάλο πήρε όταν ήταν στην ίδια θέση τη στοργή που του αναλογούσε. Γιατί να τη στερηθεί το μικρότερο;

[mikio]

ναι αλλα ααπαντησα στο σχολιο οτι θεωρειται βαρβαρο να το αφησουμε να κλαιει.

 

Το δικό μου σχόλιο? Τόσο παρεξηγήσιμο ήταν??? Ξεκαθάρισα ότι με πονάει, δεν το μπορώ, υποφέρω περισσότερο από το μωρό μου όταν κλαίει, είναι βάρβαρο εις βάρος μου δλδ κι όχι βάρβαρο εκ μέρους του γονέα απέναντι στο παιδί του.

Επίσης με το δεύτερο μήνυμά μου ξεκαθάρισα ότι δε θέλω να παρεξηγηθώ, μιλάω μόνο για τον εαυτό μου και για τη δική μου τακτική, ότι δε μπορεί να συγκριθεί και κατά συνέπεια να κριθεί καμιά οικογένεια και στο κάτω-κάτω το τι κάνει ο καθένας στο σπίτι του και με τα παιδιά του δε με αφορά! Η κοπέλα παρεξηγήθηκε επειδή νόμισε ότι σχολίασα το δικό της μήνυμα. Φαίνεται κι από το χρόνο της δημοσίευσης! Δεν είμαι δα και γιούρι γκέλερ να διαβάσω σε 2 λεπτά το μνμ της κοπέλας και να απαντήσω και με ολόκληρο κατεβατο! Ξεκαθάρισα εκ νέου τη θέση μου από εκεί και πέρα αν συνεχίσει να γίνεται το μήνυμα μου αιτία παρεξήγησης να το διορθώσω βρε παιδιά! Και τι να πω...αν έθιξα κάποιον συγνώμη, δεν είχα τέτοια πρόθεση.

[Dimitra83]

Το δικό μου σχόλιο?

γιαυτο που ειπες για τη βαρβαροτητα θα σου πω προσωπικη εμπειρια.μονη στο σπιτι η μεγαλη ηταν 9-10 μηνων το λαστιχο του πλυντηριου εφυγε κ πεταξε ΟΛΑ τα νερα στο πατωμα.αναγκαστικα την εβαλα στο παρκο σε σημειο να με βλεπει κ επι μιση ωρα μαζευα νερα με πετσετες απο το πατωμα.αυτο εννοειται οτι με ενα μωρο αγκαλια δε μπορεις να το κανεις ουτε κ να το αφησεις για αργοτερα.10 λεπτα αργοτερα η κορη μου αρχισε να κλαιει.με θεωρεις βαρβαρη που αφησα ενα μωρο να κλαιει 20-25 λεπτα?

κ τελος ΟΧΙ ποτε δεν αφησα τα παιδια μου να κλαινε μερα νυχτα για 1-2-3 μερες.κ ουτε κ ξερω κ καμια που να αφησε το μωρο της 24 ωρες το 24ωρο μονο του να κλαιει επι μερες για να μη το παρει αγκαλια

[mikio]

γιαυτο που ειπες για τη βαρβαροτητα θα σου πω προσωπικη εμπειρια.μονη στο σπιτι η μεγαλη ηταν 9-10 μηνων το λαστιχο του πλυντηριου εφυγε κ πεταξε ΟΛΑ τα νερα στο πατωμα.αναγκαστικα την εβαλα στο παρκο σε σημειο να με βλεπει κ επι μιση ωρα μαζευα νερα με πετσετες απο το πατωμα.αυτο εννοειται οτι με ενα μωρο αγκαλια δε μπορεις να το κανεις ουτε κ να το αφησεις για αργοτερα.10 λεπτα αργοτερα η κορη μου αρχισε να κλαιει.με θεωρεις βαρβαρη που αφησα ενα μωρο να κλαιει 20-25 λεπτα?

κ τελος ΟΧΙ ποτε δεν αφησα τα παιδια μου να κλαινε μερα νυχτα για 1-2-3 μερες.κ ουτε κ ξερω κ καμια που να αφησε το μωρο της 24 ωρες το 24ωρο μονο του να κλαιει επι μερες για να μη το παρει αγκαλια

 

Δήμητρα διαβάζεις τι γράφω? Ή απλά δεν καταλαβαίνεις?Το λέω για τρίτη φορά ότι δεν θωρώ έναν γονιό βάρβαρο όταν αφήσει το παιδί να κλάψει και μάλιστα για λόγο όπως αυτόν που περιγράφεις παραπάνω. Είπα ότι για μένα είναι επίπονο (ή αλλιώς βάρβαρο εις βάρος μου!!! ΜΟΥ!!!), με πονάει, με κάνει να στεναχωριέμαι πώς το λένε?? Έστω για να το καταλάβεις κι εσύ και η άλλη κοπέλα! Ξέχνα τη λέξη "βάρβαρο" και στη θέση της βάλε τη λέξη "επώδυνο"...

Δεν είπα ότι ο γονιός που αφήνει το παιδί να κλαίει για χ λόγους ασκεί "βία" επάνω στο παιδί.

Ελπίζω να κατάλαβες. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εξηγήσω.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Ο πεθερός μου ήταν γιατρός:

Μου είχε πει λοιπόν: Τα παιδιά ξέρουν πότε θα σταματήσουν το κλάμα. Από την 1η μέρα να το μάθεις σε πρόγραμμα. Υπάρχει η ώρα της αγκαλιάς , του παιχνιδιού αλλά και του ύπνου και της ηρεμίας και η ώρα που πρέπει να μένει μόνο του.

Το 1ο παιδί του πριν από 45 χρόνια το άφησε να κλαίει 3 μέρες συνεχόμενες μόλις το πήραν από το μαιευτήριο. Δεν ξαναέκλαψε από τότε.

Πολλές που το ακούτε αυτό θα πείτε ότι ήταν τέρας αυτός ο άνθρωπος. Οι κόρες του όμως λιώνανε για τον μπαμπά, τον αγαπούσαν τρελλά όπως και αυτός.

 

Άλλο αγκαλιά και άλλο αγάπη. Το να αφήσεις το παιδί σου να κλαίει κάποιες φορές δεν είναι έλλειψη αγάπης αλλά διαπαιδαγώγηση. Το κλάμα είναι μία φυσιολογική λειτουργία.

Επίσης: Τα παιδιά μας δεν είναι προέκταση του εαυτού μας. Είναι άλλοι άνθρωποι τους οποίους έχουμε χρέος να τους κάνουμε ανθρώπους, όχι μαμόθρευτα, όχι κακομαθημένα, όχι εξαρτημένα από εμάς για όλη τους τη ζωή.

 

Εσύ που λές ότι το επιβάλεις στον άντρα σου, θεωρείς ότι έτσι θα αγαπήσει το παιδάκι; Θα το αγαπήσει ΑΝ και ΟΠΟΤΕ το θέλει αυτός, άσχετα με το τι του επιβάλλεις.

Πρόσεχε μήπως αυτή η επιβολή προς τον άντρα σου και η στάση του απέναντυ στο παιδί, έχει να κάνει με δικά σας προβλήματα.

 

Το ξέρω ότι θα λογοκριθεί αυτό το μήνυμά μου, όπως λογοκρίνονται πάντα όσα μηνύματα γράφω και ξεπερνούν την πεπατημένη και τα σταθερά στερεότυπα του forum (όποιος παίρνει αγκαλιά = αγαπάει το παιδί του, όποιος λεέει λιγότερη αγκαλιά είναι τέρας)

 

σε αλλες συζητησεις εχουμε ερθει σε αντιπαραθεση και μαλιστα μας εβγαλαν και εκτος...

στη συγκεκριμενη συζητηση με βρισκεις να συμφωνω μαζι σου,οχι απολυτα αλλα σε πολλα.στο θεμα διαπεδαγωγησης ειμαι μαζι σου,ειναι πολυ σοβαρο και εχει αμεση σχεση η υπερβολικη αγκαλια.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

να σας πω και εγω οτι το παιδι μου εννοειται οτι δεν θελω να κλαιει και να βλεπω τα γαλαζια του ματακια κατακοκκινα...

αλλα θεωρω οτι η αγκαλια χωρις λογο και με το ζορι μονο προβληματα μπορει να φερει στο μελλον.

εγω τον φιλαω συνεχεια,παιζω μαζι του ασταματητα ειμαστε μαζι και και η επαφη μας ειναι ουσιαστικη.πολλες φορες ερχεται και εκεινος και απλωνει τα χερακια του να με αγκαλιασει.

ποτε ομως δεν θα επεβαλα σε καποιον αλλο να κρατα συνεχεια το μικρο μου αγκαλια.

θελω να γινει ενα ανεξαρτητο παιδι και αργοτερα ενας ανεξαρτητος ενηλικας.ξερει οτι ειμαι διπλα του οποτε με χρειαστει για να του προσφερω οτι θελει,τα παντα.

ο γιος μου θελω να μεγαλωσει και να ξερει οτι ειμαι εδω για εκεινον,ουτε λιγο πιο μπροστα,ουτε λιγο πιο πισω.ακριβως εκει που με χρειαζεται...

[agentP]

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι είναι διαφορετικά να αποζητά την αγκαλιά μας συνεχώς ένα βρέφος λίγων μηνών και διαφορετικό το να ζητά την αγκαλιά μας ένα παιδάκι αρκετών χρόνων. Το πρώτο δεν καταλαβαίνει από λόγια, δεν περπατά, δεν μιλά, δεν αυτοεξυπηρετείται. Κλαίει ζητώντας στοργή και ασφάλεια. Το παιδάκι που ζητά ταυτόχρονα την αγκαλιά με το αδερφάκι του (κι εμένα το κάνουν τα δικά μου) ζητά στιγμιαία επιβεβαίωση...

Αυτό ακριβώς θα έγραφα. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε ένα μεγαλύτερο παιδάκι έχει χειριστική συμπεριφορά και κλαίει για να πετύχει κάτι που του έχουμε αρνηθεί. Αντίθετα ένα μωράκι ημερών ή μηνών, δεν έχει "δόλο", κλαίει γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος που έχει για να επικοινωνήσει και να ζητήσει κάτι που το έχει απόλυτη ανάγκη.

Έχω μάθει να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου. Όταν ακούω το μωρό να κλαίει, το ένστικτό μου φωνάζει να το πάρω αγκαλιά, να δω τι έχει, να το παρηγορήσω. Δεν θα μπορούσα ν΄αφήσω ποτέ το μωρό να κλαίει σαν μέσο διαπαιδαγώγησης, εξάλλου η ίδια η λέξη νομίζω ότι ταιριάζει σε παιδιά, όχι σε βρέφη. Μπορώ όμως να καταλάβω έναν εξαντλημένο γονιό που δεν μπορεί ν΄ανταποκριθεί πια γιατί έχει λιώσει στα πόδια του από το ξενύχτι π.χ.

[G.Geo]

Η αιώνια σύγκρουση..ποια είναι πιο καλή μαμά?

 

pk33 "(όποιος παίρνει αγκαλιά = αγαπάει το παιδί του, όποιος λεέει λιγότερη αγκαλιά είναι τέρας) " με θυμώνει τόσο πολύ αυτή η αντίληψη..γιατί ο κάθένας δεν μεγαλώνει όπως νομίζει το παιδί του,να τελειώνει η ιστόρία?

αλλά μετά δεν μπορεί να παραπονιέται για τα αποτελέσματα, σωστά?

 

marandnik λες "Επίσης έχω νιώσει και από τα τρία παιδιά μου την ανταπόδοση της στοργής (πολλές φορές τα δύο πρώτα μας χτυπούσαν καθησυχαστικά στην πλάτη όταν τα κρατούσαμε αγκαλιά, όπως τους κάναμε και εμείς"

Εμείς οι μαμάδες που δεν επιλέξαμε την μέθοδο της "άμεσης" αγκαλιάς, νομίζεις πως δεν έχουμε νιώσει την αντίστοιχη ανταπόδοση, νομίζεις πως τα παιδιά μας μας αγαπούν λιγότερο, μας αγκαλιάζουν, μας φιλάνε, μας χαμογελούν λιγότερο? Εγώ βλέπω την "επιβεβαίωση" του παιδιού μου σε κάθε του χαμόγελο (και πίστεψε με, μεγαλώνω έναν ΧΑΧΑ!)και ικανοποιούμε όταν βλέπω τον τρόπο που μεγαλώνει, που αναπτύσεται, που εξελίσεται..Κάθε μέρα ακούω πως το μωρό μου είναι ένα αγγελούδι, είναι το καλύτερο παιδί λένε, ένας θυσαυρός λέω εγώ, και δεν τον έπαιρνα αγκαλιά, παρά μόνο στα πολλά ζόρια, που δεν ηρεμούσε από το κλάμα με οτιδήποτε άλλο (χάδια, γλυκόλογα, τραγούδια κτλ)

 

Dimitra83 "δεν μαθαινει να δεχεται το ΟΧΙ αλλα κ στο μελλον θα αποζητα με το ζορι την προσοχη τον αλλων ετσι εμαθε απο το σπιτι της"

Είσαι μέσα ακριβώς στον τρόπο που σκέφτομαι...γιατί λοιπόν μία μαμά που έχει συνέχεια αγκαλιά αγαπάει περισσότερο το παιδί της, από μια μαμά που του δείχνει πως υπάρχουν, κανόνες, υπάρχουν όρια, πως στην κοινωνία που θα βγει, και όχι θα του πουν και θα τον στενοχωρήσουν και τα χατήρια δεν θα του κάνουν?

 

Και κάποια άλλη κοπέλα έγραψε ότι αυτά αφορούν τα παιδιά και όχι τα βρέφη (γιατί αυτά είναι μωρά και δεν ξέρουν), και εν συντομία θα πω ότι ξέρουν πολύ καλά, και όποιος μπει στην λούμπα αυτή, απλά θα αργήσει πολύ να βάλει οποιοδήποτε πρόγραμμα στο παιδί του.

Το παιδί και το σκυλί όπως το μάθεις λέει ο λαός (ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, ότι εξισώνω το παιδί με το σκυλί) Ξέρουν πολύ καλά και καταλαβαίνουν τα πάντα! Εγώ αυτό έχω δει..και δεν νομίζω ότι μεγαλώνω τον Αινσταιν αλλά ένα παιδί σαν όλα τα άλλα.

 

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι ΚΑΚΩΣ κάνουν όσες επιλέγουν να κρατάνε συνέχεια, ή όποτε τελοσπάντων θέλουν τα παιδιά τους αγκαλιά! Αφού αυτό θέλουν και το έχουν επιλέξει, ΚΑΛΑ κάνουν, αλλα ας αφήσουν κι εμάς τις άλλες να κάνουμε αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό! ΜΗΝ το κατακρίνετε!

Ο κάθε ένας μεγαλώνει το παιδιί του όπως νομίζει...αλλά ΕΜΕΝΑ προσωπικά αν με ρωτήσεις είμαι αντίθετη με την λογική ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ και μπορώ να επιχειρηματολογίσω όσο θέλετε.

 

Στην κοπέλα, απαντάμε γιατί ρώτησε...και γιατί φαίνεται να έχει κουραστεί και να μην μπορεί άλλο να συνεχίσει, αυτό που μέχρι τώρα έκανε (την μέθοδο-συνέχεια αγκαλιά). ζήτησε λοιπόν την άποψη της κάθε μίας από εμάς..

Και έτσι απανταμε..

[Dimitra83]

πιστευω πως με την συνεχη αγκαλια κ με το ''ελα να σε παρω αφου το θες κ παραταω τα παντα για να μη περιμενεις'' το μονο που καταφερνουμε ειναι να δημιουργουμε στο παιδι μας το αγχος του αποχωρισμου.οταν θα παει παιδικο η σχολειο θα του λειπει αυτη η συνεχης αγκαλια κ θα νιωσει παρατημενο απο τη μαμα γιατι απλα θα εχει συνδεσει μαμα=αγκαλια αρα ελειψη αγκαλιας=ελλειψη μαμας.

το ξαναειπαμε.παν μετρον αριστο.η υπερβολη κανει ΚΑΚΟ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ.

[pk33]

Εγώ έχω τρία παιδιά που τα μεγάλωσα με αγκαλιές και co-sleeping.

Το τρίτο, το στερνοπούλι, είναι τώρα στην ίδια φάση με τη μπέμπα σου. Κάθεται ελάχιστες στιγμές της ημέρας μόνος του για να παίξει με τα παιχνιδάκια του αλλά τις περισσότερες ώρες θέλει την αγκαλιά μου (θηλάζουμε και εμείς). Τα άλλα δύο τα μεγάλωσα με τον ίδιο τρόπο και τώρα τα κυνηγάμε με τον άντρα μου για μια πεταχτή αγκαλιά και ένα φιλάκι (κοινώς χόρτασαν αγκαλιές και τώρα μας έχουν γραμμένους ).

 

Οπότε, αν το δεις αποστασιοποιημένα, ένας άνθρωπος είναι μωρό για ένα - ενάμιση χρόνο της ζωής του και νιώθοντας ανασφάλεια αποζητά τις αγκαλιές για μερικούς μήνες (μόλις περπατήσει, θα το κυνηγάς). Τι πιο σοφό από το να απολαύσεις αυτόν τον τόσο λίγο χρόνο που το μωρό σου σε χρειάζεται και από το να το αφήσεις να τον απολαύσει και αυτό.

 

Έχω ακούσει και εγώ ιστορίες από γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους να κλαίνε μέχρι να το πάρουν απόφαση ότι δεν πρόκειται κανείς να έρθει για αυτά. Επίσης έχω νιώσει και από τα τρία παιδιά μου την ανταπόδοση της στοργής (πολλές φορές τα δύο πρώτα μας χτυπούσαν καθησυχαστικά στην πλάτη όταν τα κρατούσαμε αγκαλιά, όπως τους κάναμε και εμείς. Ο τρίτος δεν το κάνει ακόμα). Νομίζω ότι κάθε γονιός είναι ελεύθερος να επιλέξει ποιος δρόμος από αυτούς τους δύο του ταιριάζει.

 

Δουλεύεις; Η γυναίκα μου δουλεύει. ΘΕωρείς ότι μπορει να τα έχει αγκαλιά όταν κάνει μάθημα;

[Dimitra83]

ρκ33 συγγνωμη που σε αποκαλεσα ''κοπελα'' σε προηγουμενα ποστ :oops::lol: λοιπον η γυναικα σου εχει απολυτο δικιο κ μια χαρα σωστη ειναι απεναντι στα παιδια της.εχω δει 13χρονο αγορι να κοιμαται μαζι με τη μαμα κ τον μπαμπα γιατι ετσι το εμαθαν απο μικρο ολο αγκαλιες ακομα κ στον υπνο για να μη κλαιει ε αποτελεσμα να πηγαινει γυμνασιο κ να ζηταει απο τους καθηγητες κλαιγοντας να παει η μαμα του

και φυσικα αφου η γυναικα σου δουλευει πως θα τα εχει αγκαλια? η μηπως ειναι σκληρη μανα επειδη πρεπει να εργαστει?τα παιδια δε μεγαλωνουν μονο με αγκαλια.χρειαζονται ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ τα οποια κοστιζουν

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

εχω δει 13χρονο αγορι να κοιμαται μαζι με τη μαμα κ τον μπαμπα γιατι ετσι το εμαθαν απο μικρο ολο αγκαλιες ακομα κ στον υπνο για να μη κλαιει ε αποτελεσμα να πηγαινει γυμνασιο κ να ζηταει απο τους καθηγητες κλαιγοντας να παει η μαμα του

 

αν ειναι δυνατον...αυτο πλεον ξεπερνα τα ορια του φυσιολογικου...

[pk33]

Επειδή βλέπω ότι άναψα φωτιές με αυτό που έγραψα γαι τον πεθερό μου, καλό θα ήταν πριν γράφετε να σκέφτεστε πως μεγάλωσε η γενιά μας, ιδίως όσοι έχουν πολλά αδέλφια.

Οι γονείς μου και τα πεθερικά μου, όπως και πολλών άλλων εδώ μέσα γνώρισαν τον πόλεμο στα παιδικά τους χρόνια. Πολύ σκληρά χρόνια που τους κάνανε και αυτούς σκληρούς. Ο πατέρας μου έμεινε ορφανός από τον πόλεμο, όπως και η πεθερά μου και ο πεθερός μου. Δηλαδή μας μεγάλωσαν άνθρωποι που δεν ήξεραν τι σημαίνει αγκαλιά. Ο παππούς μου πήγαινε στον Πειραιά για δουλειά επι κατοχής και δεν ήξερε αν θα ζεί για να επιστρέψει σπίτι, θα καθόταν να σκεφτεί αν παίρνει τη μαμά μου αρκετά αγκαλιά; Εγώ γεννήθηκα επί χούντας. Ο πατέρας μου γλύτωσε το 73 στο παρά πέντε από ελεύθερους σκοπευτές. Δεν θυμάμαι να έχω κάτσει ποτέ στα πόδια του. Η μητέρα μου δούλευε επειδή απλά δεν τα βγάζαμε πέρα 5 άτομα, τις αγκαλιες θα σκεφτόντουσαν; Μας είχανε μάθει από 5 ετών να γυρνάμε μόνοι μας στο σπίτι (φυσικά τότε άλλες εποχές για το συγκεκριμένο, πήγαινα 5 ετών και αγόραζα γάλα και η μαμά μου ήξερε ότι ο παντοπόλης δεν θα με κλέψει, κοιμόμασταν με ξεκλείδοτες τις πόρτες, αλλά αυτά είναι off topic). Όμως και οι δύο θα έδιναν και τη ζωή τους για εμένα και τα αδέλφια μου. Επειδή δεν με παίρναν αγκαλιά σημαίνει ότι δεν με αγαπούσαν; Έδειχναν την αγάπη τους με άλλο τρόπο. Ο πατέρας μου είχε φτάσει στο σημείο να μας αφήνει ελεύθερα από μικρά να παίρνουμε όσα λεφτά θέλουμε από το πορτοφόλι του, ξέροντας ότι δεν θα εκμεταλευτούμε την ελευθερία που μας έδωσε, γιατί μας εμπιστευόταν. Αντί να μας μαθαίνει στην αγκαλιά, μας έμαθε να "στεκόμαστε στα πόδια μας" από μικρά για να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τη ζωή. Θυμάμαι που μου έλεγε: "όσα έμαθα κανενας δεν μου τα έμαθε γιατί δεν είχα πατέρα και είχα μια αμόρφωτη μάνα, εσείς έχετε την ευκαιρία να μάθετε από εμάς πολλά πράγματα, αρπάξτε αυτή την ευκαιρία". Τι και αν δεν με πήρε αγκαλιά; Όποτε ήθελα κάτι για σπουδές, μάθηση, γινόταν κομμάτια, αλλά όποτε ήθελα κάτι άχρηστο, δεν υπήρχε περίπτωση να τον λιγίσω να μου κάνει χατήρι.

 

Εμείς καθόμαστε και διυλίζουμε τον κόνωπα. Αχ το παιδάκι έκλαψε, αχ ο τάδε ψυχολόγος λέει ότι πρέπει να παίρνουμε αγκαλιά το μωρό όταν χέζουμε, αχ ο άλλος ψυχολόγος λέει ότι πρέπει να έχουμε αγκαλιά το μωρό με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο! Έτσι μεγαλώσαμε; με το τι λέγανε κάποιοι ξερόλες;

 

Σαφώς και όταν το μωρό πονάει, είναι άρρωστο, έχει γενικά κάτι η αγκαλιά το ηρεμεί.

Όταν όμως ένα μωρό 7 μηνών ή και 2,5 ετών κλαίει επειδή απλά βαριέται, γιατί θα πρέπει να είναι αγκαλιά; Για να μάθει πως όποτε φωνάζει λίγο ο γονιός του θα κάθεται σούζα; Δεν είναι καλύτερο εκείνη τη στιγμή να το απασχολήσουμε με κάτι άλλο εκτός αγκαλιάς;

Όταν η γυναίκα πρέπει να βγει από το σπίτι για δουλειά, σαφώς και τα παιδιά επιβάλλεται να μάθουν χωρίς αγκαλιά.

Για όσους έχουν την περιέργεια έχω 3 παιδιά, ένα κορίτσι 2,5ετών και δίδυμα 7 μηνών.

Αλλο 3 παιδιά σειριακά, και άλλο παράλληλα. Όσες βγάζετε φιρμάνια για την αγκαλιά, για ελάτε να δείτε τι γίνεται όταν και τα 3 απλά τσιρίζουν επειδή βαριούνται και επειδή το ένα ακούει το άλλο. Ποιόν να πιάσεις; τη μεγάλη ή τα μικρά;

Τι κάνεις όταν η μεγάλη έχει πάθει κρίση ζήλειας και ένα από τα μικρά έχει χτυπήσει και κλαίει; ποιόν θα πιάσεις αγκαλιά να ηρεμήσει;

 

Γιαυτό μην βγάζετε αφορισμούς. Όσες έχετε ένα παιδί τα βλέπετε όλα ιδανικά. Αν σας έρθει το 2ο ή και το 3ο μαζί, τότε θα δείτε τη γλύκα όσες λέτε ότι πρέπει τα παιδιά να είναι συνέχεια αγκαλιά.

 

Τη μεγάλη την είχαμε μάθει να μην θέλει αγκαλιά από μικρή. Όση αγκαλιά δεν την πείραμε τα 2 πρώτα χρόνια, την έχουμε πάρει μετά τη γέννηση των διδύμων γιατί υπάρχει κάτι που λέγεται ζήλεια.

[Dimitra83]

κιομως ουτε εγω θα τοπιστευα αλλα εμενα ακριβως απο κατω τους.οι γονεις του αγανακτισμενοι κ ο πατερας ελεγε συνεχεια στη γυναικα του ''εσυ φταις εσυ τον εμαθες ετσι οταν ηταν μικρος κ σου ελεγα να παει στο κρεβατι του εσυ ελεγεσ ΟΧΙ κ οταν σου ελεγα να μη τον εχεις ολη μερα αγκαλια ελεγες οτι το αγαπας πιο πολυ απο μενα'' μοιραζομασταν την ιδια αυλη 2 χρονια κ πλεον ειμασταν σαν ενα σπιτι .λοιπον η μανα του μου ειπε οτι απο νεογεννητο δεν εκλαψε ποτε πανω απο 5 δευτερολεπτα κ οτι δε το πηγαινε σε κανεναν παππου-γιαγια κλπ αν δεν ηταν κ αυτη μαζι μηπως κ κλαψει κ δε το παρουν αμεσως αγκαλια.κ οτι στα 2 προσπαθησε να του αλλαξει δωματιο αλλα επειδη δεν ηθελε χωρις 2η προσπαθεια το επερνε μαζι της στην κρεβατοκαμαρα.στα 13 πλεον κοιμοταν στο κρεβατι του αλλα τις νυχτες πηγαινε στους γονεις του κ παρακαλουσε να κοιμηθει μαζι τους.

οταν στο σχολειο εκλαιγε για τη μαμα του κ τον ρωτουσαν γιατι κανει ετσι ελεγε ''θελω να με παει σπιτι'' κ οποτε πηγαινα σπιτι τους καθοταν κολλημενος πανω της κ εβλεπαν σειρες στην τηλεοραση αγκαλια!ε οχι δε θελω να φτασω σαυτο το σημειο να δημηουργησω στο παιδι τοσες ανασφαλειες.γιατι αναγκαστικα θα παει σχολειο κ τοτε θα του λειπει η ολημερις αγκαλια μου κ οχι δεν κοβεται ολοημερη αγκαλια ενος μωρου οταν γινει 2-3 χρονων γιατι ετσι εμαθε κ οσο πιο πολυ μεγαλωνει το μωρο τοσο πιο δυσκολα κοβεται μια συνηθεια

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

Τη μεγάλη την είχαμε μάθει να μην θέλει αγκαλιά από μικρή. Όση αγκαλιά δεν την πείραμε τα 2 πρώτα χρόνια, την έχουμε πάρει μετά τη γέννηση των διδύμων γιατί υπάρχει κάτι που λέγεται ζήλεια.

 

και το βρισκω απολυτα λογικο να προσφερεις στο παιδι σου οτι αυτο ζητησει οταν το εχει αναγκη.ετσι ξεχωριζει και το παιδι τις καταστασεις

η συνεχεις αγκαλια χανει και την αξια της και τη μοναδικοτητα της...παν μετρον αριστον(οπως ανεφερε και η δημητρα83)

[Dimitra83]

Αντί να μας μαθαίνει στην αγκαλιά, μας έμαθε να "στεκόμαστε στα πόδια μας" από μικρά για να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τη ζωή.....

 

Εμείς καθόμαστε και διυλίζουμε τον κόνωπα. Αχ το παιδάκι έκλαψε, αχ ο τάδε ψυχολόγος λέει ότι πρέπει να παίρνουμε αγκαλιά το μωρό όταν χέζουμε,

 

Σαφώς και όταν το μωρό πονάει, είναι άρρωστο, έχει γενικά κάτι η αγκαλιά το ηρεμεί.

Όταν όμως ένα μωρό 7 μηνών ή και 2,5 ετών κλαίει επειδή απλά βαριέται, γιατί θα πρέπει να είναι αγκαλιά; Για να μάθει πως όποτε φωνάζει λίγο ο γονιός του θα κάθεται σούζα; Δεν είναι καλύτερο εκείνη τη στιγμή να το απασχολήσουμε με κάτι άλλο εκτός αγκαλιάς;

Όταν η γυναίκα πρέπει να βγει από το σπίτι για δουλειά, σαφώς και τα παιδιά επιβάλλεται να μάθουν χωρίς αγκαλιά.

 

Τι κάνεις όταν η μεγάλη έχει πάθει κρίση ζήλειας και ένα από τα μικρά έχει χτυπήσει και κλαίει; ποιόν θα πιάσεις αγκαλιά να ηρεμήσει;

 

Γιαυτό μην βγάζετε αφορισμούς. Όσες έχετε ένα παιδί τα βλέπετε όλα ιδανικά. Αν σας έρθει το 2ο ή και το 3ο μαζί, τότε θα δείτε τη γλύκα όσες λέτε ότι πρέπει τα παιδιά να είναι συνέχεια αγκαλιά.

 

εγραψες ακριβως αυτα που σκεφτομαι επειδη απλα βαριεται..ετσι απλα

[Μαριρενα]

<Σας ευχαριστω ολες για τις απαντησεις σας!!!!

 

την μικρη θελντας και μη πρεπει να την αφησω κατω ε8τε για να φτιαξω ενα φαγητο ειτε να σκουπισω ειτε να παω 5 λεπτα τουαλετα ειτε απλα για να την ταισσω !!!!!!!

αλλα οταν την αφηνω κατω τις εχω πολλα παιχνιδακκια να παιζει και της ξηγω το καθε τι που γινεται και αισθανεται οτι εχει την προσοχη μου

τωρα ο μπαμπας πιστευει οτι ειναι ολη μεραα αγκαλια γιατι δουλευει μεχρι αργα

και οταν του τη αφηνω του τη ν βαζω στην αγκαλια του

 

παλια συνιθιζα να του λεω να την προσεχει οταν ειναι κατω με τα παιχνιδακια της για να μην χτυπησει αλλα τωρα το εχω κοψει γιατι βλεπω οτι ειναι στον υπολογιστη και δεν την κοιταει

εχω το βιτσιο οταν λειπω να θελω να την κοιταει 5 λεπτα και να της σκαει που και που κανενα χαμογελο καθως παιζει με τα παιχνιδια της αλλα μια που παιζει ενα παιχνιδι στο Η/Υ του την αφηνω εκει να την βλεπει και να ασχοληται παραλληλα και με το παιχνιδι

γενικα συνηθως η καημενη η μικρη ειναι αρκετα υσηχο παιδακι

[marandnik]

Δουλεύεις; Η γυναίκα μου δουλεύει. ΘΕωρείς ότι μπορει να τα έχει αγκαλιά όταν κάνει μάθημα;

 

Πάντα δούλευα και στα τρία παιδιά. Στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα εξαντλώ την εξάμηνη άδεια για το τρίτο.

Σχετικά με τη δεύτερη ερώτηση, δεν θεωρώ τίποτα για τη δική σου οικογένεια, εννοείται ότι την διαμορφώνεις όπως εσύ νομίζεις και επιθυμείς.