Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Κηφηνείον «Η Ωραία Ελλάς»


bobonela

Recommended Posts

Καλημέρα, βρήκα το συγκεκριμένο άρθρο και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

 

 

 

 

Κηφηνείον «Η Ωραία Ελλάς»

 

 

 

 

 

του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου - Ιστορικού

 

 

 

 

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές... Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί πήγαινε δεξιά καί τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε... Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ' όλο πού γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής καί δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους. Τούτη η παιδεία, πού όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα καί το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας καί η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσουμε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία καί την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τί να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης καί των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό καί πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ πού καταπίνει σελίδες σαν χάπια καί πού θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Καί το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό καί ως λόγος καί ως περιεχόμενο. Καί τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» πού πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική καί τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πώς δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία πού προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα πού προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα καί στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια καί οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα πού μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -καί μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές καί δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες πού ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- πού προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά; Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη καί του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς καί Ουκρανούς. Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών πού την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων πού την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία πού ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική καί την αγροτική τάξη. Στήν πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» καί υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις καί τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», οπού «μπαγιαντέρες» κάθε λογής καί φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, πού έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Καί που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flen-tium (-κοιλάς κλαυθμώνων) καί θα κινείται quasi osculaturium inter flen-tium (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως καί οδύνης). Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας πού θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως καί την παιδεία πού εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, πού τα κουράζει με την παπαγαλία καί το βάρος άχρηστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη καί η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη πού τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά! Είναι θλιβερή η εικόνα πού παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες καί θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, πού, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά πού λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», πού πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα πού οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απ' έξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο:wink: δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» καί οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον». Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στίς οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σέ λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων πού κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών πού θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη καί τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, πού δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν πού προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» καί πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, πού πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κώνειου πού χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα... Λυπάμαι πού θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές καί τα ΜΜΕ σακάτεψαν καί σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματα της -δικαιώματα στην τεμπελιά- καί ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη. :confused:

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


και να πουμε οτι οχι δεν ειναι ετσι, μαλλον ψεματα θα πουμε!

αυτο που με τρομαζει ειναι οτι κι εμεις ως νεοι γονεις αναμασαμε τα ιδια πραγματα για το μελλον των παιδιων μας, κανουμε παρομοια λαθη, πολυ φαβαμαι γι αυτο!

Link to comment
Share on other sites

αυτο που με τρομαζει ειναι οτι κι εμεις ως νεοι γονεις αναμασαμε τα ιδια πραγματα για το μελλον των παιδιων μας, κανουμε παρομοια λαθη, πολυ φαβαμαι γι αυτο!

 

Τα αναμασάμε γιατί είναι το μόνο που μάθαμε να "μασάμε" τόσα χρόνια στα θρανία! Αυτήν την τροφή μας έδωσαν και αυτή συνηθίσαμε. Και τώρα τι κάνουμε???

Link to comment
Share on other sites

Εγώ συμφωνώ με τις πικρές αλήθειες που λέει αλλά νομίζω ότι ούτε οι χειρωνακτικές εργασίες έχουν δουλειά σήμερα... Βλέπω συνεχώς κομμωτήρια να κλεινουν, υδραυλικούς να δουλευουν ανασφάλιστοι και να μην έχουν δουλειά (νέους και να φοβούνται να κάνουν οικογένεια), οικοδόμους, αλουμινάδες κλπ να μην έχουν επίσης δουλειά. Όταν υπάρχει ύφεση αυτού του μεγέθους, η ύφεση είναι για όλους τους κλάδους. Όταν θα τεθεί θέμα επιβίωσης, οι Έλληνες θα γυρίσουν στην γη, στα ζώα και στη θάλασσα. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος αν δε θες να πεθάνεις της πείνας...

 

Α, όταν ερωτεύτηκα και παντρεύτηκα ναυτικό (που δούλευε από τα 14 του σε μηχανουργείο) το τί είπε ο περίγυρός μου για μένα... Ότι χάλασα την τύχη μου, με κοιτούσαν ψιλοειρωνικά, ψιλοχλευαστικά σχολίαζαν, ότι είμαι μαζοχίστρια, ότι χάλασα τη ζωή μου... Δηλαδή μια γυναίκα του πανεπιστημίου πρέπει οπωσδήποτε να πάρει του πανεπιστημίου άντρα...

 

Τώρα μου λένε όλοι, "καλά που έχεις τον άντρα σου και ταξιδεύει..." ή ζηλότυπα "ε, καλά εσύ δεν έχεις ανάγκη, ταξιδεύει ο άντρας σου!" :shock: Καλά δε βρίσκεις άκρη με τον κόσμο...

 

ΥΓ. Αυτά τα έγραψα για να καταλάβετε ότι ναι, υπήρχε αυτή η νοοτροπία υποτίμησης της χειρονακτικής εργασίας... Είναι μέχρι να πέσει η πείνα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγω που πηρα αντρα πανεπιστημίου βαρβατου ελεγαν οτι τον παιρνω για τα λεφτα του,,,χιχιχι,,,που να ξεραν οτι ισα ισα που επιβιωνουμε κι οτι αν δεν ειχα ενα σπιτι απο τους γονεις μου και που απο τους οποιους ακουω ασε μην αρχιζω τωρα να λεω, δεν θα ειχαμε να βαλουμε πετρελαιο ουτε για ζητω

Link to comment
Share on other sites

Α, και κάτι ακόμα! Από τη στιγμή που ακόμα περνάς από την Πλ. Ελευθεριας στον Κορυδαλλό και σε ώρες εργάσιμες είναι γεμάτες οι καφετέριες απο νεαρόκοσμο που πληρώνει τον καφέ δεν ξέρω πόσο, θεωρώ ότι η πείνα δε μας έχει πιάσει καλά ακόμα... Όταν θα απολυθούν οι πρώτες εκατοντάδες δημόσιων υπαλλήλων, τότε...

 

Κάποτε, μπήκα στο λεωφορείο ακριβώς στην Πλ. Ελευθερίας και ένας κύριος μεσόκοπος κοιτούσε όλον αυτό τον κοσμο στα καφέ και μουρμούραγε... "Κοίτα, όσο δίνει αυτός για έναν καφέ (γύρω στα 5 οι ακριβοί καφέδες τότε) και τεμπελιά θα δώσω εγώ για να πάρω ένα κοτόπουλο για τα παιδιά να τα ταίσω... Δεν έχουμε καθόλου μυαλό..." Αυτή τη φράση δεν την ξεχνάω ποτέ, τον θυμάμαι ΚΑΘΕ φορά που περνάω από εκεί...

Link to comment
Share on other sites

Οι άνεργοι που γνωρίζω προσωπικά εμπίπτουν στις εξής δύο κατηγορίες

1. Ψάχνω τα πάντα, κάνω τα πάντα (με ήθος και τιμιότητα βέβαια)

2. Έχω πάθει κατάθλιψη και περιμένω να ακούσω κάτι που να με κάνει να νιώσω καλά.

 

Οι της κατηγορίας 1 συνήθως κάτι βρίσκουν. Ίσως όχι τόσο γκλαμουράτο, αλλά τα πάγια τα βγάζουν. Οι της 2ης συνήθως έχουν κάποιον να τους στηρίζει και να υποφέρει διπλά.

 

Είναι δύσκολο πια να βρεις δουλειά, είναι αλήθεια, όμως στα μεγάλα αστικά κέντρα ίσως να μην είναι τόσο δύσκολο όσο περιγράφεται. Απλά οι συνθήκες δεν είναι καλές.

 

Πασχαλίτσα τρομερή κουβέντα αυτή! Κάποτε όταν οι φίλες μου αγοράζανε μετά μανίας περιοδικά και ρούχα και τσακωνόντουσαν με τους γονείς τους (στη δεκαετία των 20 μας λέμε) για τους λογαριασμούς του τηλεφώνου, εγώ έκανα μπέιμπι σίττινγκ με 1 χιλιάρικο (δραχμές) την ώρα (για να είμαι σίγουρη ότι θα εξασφαλίσω έστω κι αυτά). Αν δε φοβάσαι να δουλέψεις θα τη βρεις την άκρη, ακόμη κι αν στην αρχή νιώθεις ότι ματαιοπονείς.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Α, και κάτι ακόμα! Από τη στιγμή που ακόμα περνάς από την Πλ. Ελευθεριας στον Κορυδαλλό και σε ώρες εργάσιμες είναι γεμάτες οι καφετέριες απο νεαρόκοσμο που πληρώνει τον καφέ δεν ξέρω πόσο, θεωρώ ότι η πείνα δε μας έχει πιάσει καλά ακόμα... Όταν θα απολυθούν οι πρώτες εκατοντάδες δημόσιων υπαλλήλων, τότε...

 

Κάποτε, μπήκα στο λεωφορείο ακριβώς στην Πλ. Ελευθερίας και ένας κύριος μεσόκοπος κοιτούσε όλον αυτό τον κοσμο στα καφέ και μουρμούραγε... "Κοίτα, όσο δίνει αυτός για έναν καφέ (γύρω στα 5 οι ακριβοί καφέδες τότε) και τεμπελιά θα δώσω εγώ για να πάρω ένα κοτόπουλο για τα παιδιά να τα ταίσω... Δεν έχουμε καθόλου μυαλό..." Αυτή τη φράση δεν την ξεχνάω ποτέ, τον θυμάμαι ΚΑΘΕ φορά που περνάω από εκεί...

 

 

Σαββατοκύριακο στην παραλιακή στις καφετέριες Γλυφάδας, Βούλας κ.α. έχεις δει τι γίνεται???? Αυτά βλέπει η Μέρκελ και καταλαβαίνει ότι "λεφτά υπάρχουν" στους Ελληνες ακόμη.... αλλά για πόσο και σε ποιους?????

Link to comment
Share on other sites

Πάγια τακτική του Καργάκου. Βγαίνει κατά καιρούς, βρίζει σε λόγια γλώσσα (παρόλ' αυτά εξακολουθεί να βρίζει), ξεδίνει και συνεχίζει τη ζωή του. Τί απωθημένα πρέπει να έχεις με τους ανθρώπους , πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το ΕΓΩ σου, για να κατηγορείς τόσο φανατικά τους συνανθρώπους σου, χωρίς διάκριση, χωρίς έλεος, χωρίς δικαιολογητικά. Πόσο σπουδαίος πρέπει να αιστάνθηκε αυτός ο πνευματικός άνθρωπος για να βγάζει τόση απαξίωση και δηλητήριο από την πένα του!

 

 

Η μοναδική δικαιολογία του είναι ότι το άρθρο αυτό γράφτηκε κάποια χρόνια πριν, και σίγουρα δεν αναφέρεται στις ακραίες καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα.

Εξακολουθώ να πιστεύω, πείτε με αφελή, ότι οι έλληνες όχι μόνο δουλεύουν πολύ αλλά κάτω από συνθήκες που κανείς άλλος 'πολιτισμένος' λαός δεν θα ανεχόταν. Τα παιδιά μας σπουδάζουν μέσα σε πανεπιστήμια που κάνουν τα αυτονόητα για τους άλλους πράγματα, να φαντάζουν πανδύσκολα. Σπουδάζουν χωρίς βιβλιοθήκες, σπουδάζουν χωρίς του καθηγητές τους, χωρίς κοινωνιές παροχές, και κυρίως σπουδάζουν για πτυχία χωρίς αντίκρισμα.

Το ότι θέλουμε να έχουμε μορφωμένα παιδιά δεν είναι κακό. Το ότι πιστέψαμε ότι με το πτυχίο θα βρούμε δουλειά, μπορεί να είναι ηλίθιο, κακό δεν είναι. Και το ότι σήμερα κάποιοι μπορούν να πίνουν καφέ έξω, δεν είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει κρίση.

Το ότι κάποιοι άφησαν έναν λαό στην τύχη του, δεν δημιούργησαν κοινή συνείδηση δικαίου (δεν κλέβω την εφορία), δεν δημιούργησαν στέρεες βάσεις σε διαδιακασίες (βλ. τον απαράδεκτο τρόπο που μπαίνουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια που αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι), ώστε να χτιστεί μία σωστή Ελλάδα, δεν είναι λάθος του κοσμάκι. Δεν θα κατηγορήσω τη μάνα που ξοδεύει ένα σκασμό λεφτά για να μπει το παιδί της σε μία σχολή άνευ αντικειμένου, και στη συνέχεια να αναζητήσει δουλειά στο δημόσιο, επειδή μέχρι πρόσφατα ήταν ο μοναδικός αξιοπρεπής εργοδότης (ενώ τώρα δεν είναι πια ούτε αυτό, οπότε δεν υπάρχει το μέτρο σύγκρισης για να 'ζηλεύουν' οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, τους οποίους μπορούμε ευκόλως να κατακρεουργήσουμε).

Βάζει πολλά ζητήματα το άρθρο και εμένα με ενοχλεί ο Καργάκος με τον εύκολο τροπο, με τον οποίο βγαίνει κατά καιρούς και τα ισοπεδώνει όλα, χωρίς να μας λέει τί κάνει εκείνος και οι λοιποί άνθρωποι του πνεύματος για την 'εκπαίδευση' του λαού αυτο'. όταν μιλάς τόσο γενικά και αόριστα, έχεις την ασφάλεια ότι κάπου θα χτυπήσεις και ένα καμπανάκι και να πει ο άλλος... χμ έχει δίκιο.

Και νομίζω ότι όχι, εγώ δεν είχα τέτοια οικογένειακή αντίληψη, ο αδερφός μου τελείωσε τεχνική σχολή και πολύ καλά ξέρει να χρησιμοποιεί κατσαβίδι,διαβάζουμε βιβλία, έχουμε να φάμε αλλά βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας που δεν έχει, και αυτα ισχύουν και για τους φίλους μας επίσης.

Δεν λέω ότι το άρθρο δεν εμπεριέχει αλήθειες. Αν όπως έπρεπε να πω μία λέξη, θα έλεγα ότι διαφωνώ......

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κοίτα είναι μηδενιστικό και εν πολλοίς ρατσιστικό, όμως έχει και αλήθειες. Και σε κάποιο βαθμό έχουμε ευθύνη για αυτά που έχουμε αφήσει να συμβούν.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Οι άνεργοι που γνωρίζω προσωπικά εμπίπτουν στις εξής δύο κατηγορίες

1. Ψάχνω τα πάντα, κάνω τα πάντα (με ήθος και τιμιότητα βέβαια)

2. Έχω πάθει κατάθλιψη και περιμένω να ακούσω κάτι που να με κάνει να νιώσω καλά.

 

Οι της κατηγορίας 1 συνήθως κάτι βρίσκουν. Ίσως όχι τόσο γκλαμουράτο, αλλά τα πάγια τα βγάζουν. Οι της 2ης συνήθως έχουν κάποιον να τους στηρίζει και να υποφέρει διπλά.

 

Είναι δύσκολο πια να βρεις δουλειά, είναι αλήθεια, όμως στα μεγάλα αστικά κέντρα ίσως να μην είναι τόσο δύσκολο όσο περιγράφεται. Απλά οι συνθήκες δεν είναι καλές.

 

Πασχαλίτσα τρομερή κουβέντα αυτή! Κάποτε όταν οι φίλες μου αγοράζανε μετά μανίας περιοδικά και ρούχα και τσακωνόντουσαν με τους γονείς τους (στη δεκαετία των 20 μας λέμε) για τους λογαριασμούς του τηλεφώνου, εγώ έκανα μπέιμπι σίττινγκ με 1 χιλιάρικο (δραχμές) την ώρα (για να είμαι σίγουρη ότι θα εξασφαλίσω έστω κι αυτά). Αν δε φοβάσαι να δουλέψεις θα τη βρεις την άκρη, ακόμη κι αν στην αρχή νιώθεις ότι ματαιοπονείς.

 

Τα ίδια και εγώ, ξεκίνησα φοιτήτρια ιδιαίτερα με 1500 δρχ την ώρα και σε 2 χρόνια δε μπορούσα να αναπνεύσω από τα μαθήματα... Με κορόιδευαν όλοι αλλά τα είχαμε ανάγκη για να ζήσουμε και να φτιάξουμε το νοικοκυριό μας, εγώ πήγαινα και στη σχολή όσο μπορούσα και ο άντρας μου έδινε συνέχεια διπλώματα και έμενε έξω (εκτός ταξιδιών εννοώ) και δεν ταξίδευε εξωτερικό τότε... Άλλη καζούρα όταν μάθαιναν πόσα παίρνω... Δε βαριέσαι...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα έλεγα ότι το άρθρο εμπεριέχει πολλές πικρές αλήθειες, απλά είναι κάπως ισοπεδωτικό...

 

Είναι ψέματα ότι αφήσαμε τη γεωργία στους αλλοδαπούς εργάτες; Είναι ψέματα ότι δεν πάνε να δουλέψουν στα χωράφια για μεροκάματο; Είναι ψέματα ότι ζούσαν από πλουσιοπάροχες επιχορηγήσεις; Ότι δήλωναν ό,τι ήθελαν και έκαναν κομπίνες με τα στρέμματα κλπ;

 

Είναι ψέματα ότι δεν θέλουν να πάνε στα πλοια για δουλειά;

 

Είναι ψέματα ότι κατάντησε υποτιμητική η χειρωνακτική εργασία;

 

Είναι ψέματα ότι ΟΛΕΣ οι μανάδες έσπρωχναν τα παιδιά τους να μπουν στο πανεπιστήμιο και με το άθλιο σύστημα της παπαγαλίας μπήκαν πολλοί ΑΧΡΗΣΤΟΙ στα πανεπιστήμια; Εγώ ξέρω πάρα πολλούς που μπήκαν φιλοσοφικη και είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ, το λένε οι ιδιοι κιόλας! Αλλά αύριο θα διδάσκουν το παιδί μου!

 

Είναι ψέματα ότι οι περισσότεροι τεχνίτες δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα και σε γδέρνουν όταν έρχονται να επισκευάσουν κάτι;

 

Είναι ψέματα αυτά που γράφει για το εκπαιδευτικό σύστημα;

 

Το ισοπεδωτικό ύφος είναι αυτό που ενοχλεί...

Link to comment
Share on other sites

Τί απωθημένα πρέπει να έχεις με τους ανθρώπους , πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το ΕΓΩ σου, για να κατηγορείς τόσο φανατικά τους συνανθρώπους σου, χωρίς διάκριση, χωρίς έλεος, χωρίς δικαιολογητικά. Πόσο σπουδαίος πρέπει να αιστάνθηκε αυτός ο πνευματικός άνθρωπος για να βγάζει τόση απαξίωση και δηλητήριο από την πένα του!

Η μοναδική δικαιολογία του είναι ότι το άρθρο αυτό γράφτηκε κάποια χρόνια πριν, και σίγουρα δεν αναφέρεται στις ακραίες καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα.

Εξακολουθώ να πιστεύω, πείτε με αφελή, ότι οι έλληνες όχι μόνο δουλεύουν πολύ αλλά κάτω από συνθήκες που κανείς άλλος 'πολιτισμένος' λαός δεν θα ανεχόταν. Τα παιδιά μας σπουδάζουν μέσα σε πανεπιστήμια που κάνουν τα αυτονόητα για τους άλλους πράγματα, να φαντάζουν πανδύσκολα. Σπουδάζουν χωρίς βιβλιοθήκες, σπουδάζουν χωρίς του καθηγητές τους, χωρίς κοινωνιές παροχές, και κυρίως σπουδάζουν για πτυχία χωρίς αντίκρισμα.

Το ότι θέλουμε να έχουμε μορφωμένα παιδιά δεν είναι κακό. Το ότι πιστέψαμε ότι με το πτυχίο θα βρούμε δουλειά, μπορεί να είναι ηλίθιο, κακό δεν είναι. Και το ότι σήμερα κάποιοι μπορούν να πίνουν καφέ έξω, δεν είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει κρίση.

Το ότι κάποιοι άφησαν έναν λαό στην τύχη του, δεν δημιούργησαν κοινή συνείδηση δικαίου (δεν κλέβω την εφορία), δεν δημιούργησαν στέρεες βάσεις σε διαδιακασίες (βλ. τον απαράδεκτο τρόπο που μπαίνουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια που αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι), ώστε να χτιστεί μία σωστή Ελλάδα, δεν είναι λάθος του κοσμάκι. Δεν θα κατηγορήσω τη μάνα που ξοδεύει ένα σκασμό λεφτά για να μπει το παιδί της σε μία σχολή άνευ αντικειμένου, και στη συνέχεια να αναζητήσει δουλειά στο δημόσιο, επειδή μέχρι πρόσφατα ήταν ο μοναδικός αξιοπρεπής εργοδότης (ενώ τώρα δεν είναι πια ούτε αυτό, οπότε δεν υπάρχει το μέτρο σύγκρισης για να 'ζηλεύουν' οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, τους οποίους μπορούμε ευκόλως να κατακρεουργήσουμε).

Βάζει πολλά ζητήματα το άρθρο και εμένα με ενοχλεί ο Καργάκος με τον εύκολο τροπο, με τον οποίο βγαίνει κατά καιρούς και τα ισοπεδώνει όλα, χωρίς να μας λέει τί κάνει εκείνος και οι λοιποί άνθρωποι του πνεύματος για την 'εκπαίδευση' του λαού αυτο'. όταν μιλάς τόσο γενικά και αόριστα, έχεις την ασφάλεια ότι κάπου θα χτυπήσεις και ένα καμπανάκι και να πει ο άλλος... χμ έχει δίκιο.

Και νομίζω ότι όχι, εγώ δεν είχα τέτοια οικογένειακή αντίληψη, ο αδερφός μου τελείωσε τεχνική σχολή και πολύ καλά ξέρει να χρησιμοποιεί κατσαβίδι,διαβάζουμε βιβλία, έχουμε να φάμε αλλά βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας που δεν έχει, και αυτα ισχύουν και για τους φίλους μας επίσης.

Δεν λέω ότι το άρθρο δεν εμπεριέχει αλήθειες. Αν όπως έπρεπε να πω μία λέξη, θα έλεγα ότι διαφωνώ......

 

συμφωνω με καθε λεξη:shock:!!!!!!!

 

υγ:ενα μυστηριο πραγμα ομως, προχτες επεσα σε ενα θεμα για την απαγορευση του τσιγαρου που κατεληξε σε διαφωνια περι της ονομασιας μας (ελληνες, ελληναραδες, μηπως ελληνακια; ) ασχετο αν συμφωνω η διαφωνω με τι κ πως, βλεπω οτι εδω δεν ειπωθηκε λεξη περι του 'κηφηνειου η ωραια ελλας'. κηφηνες οι ελληνες λοιπον; ολοι;

που θελω να καταληξω......ειναι ωραια εποχη για ισοπεδωμα των παντων, μας παει πολυ. να δω ποτε θα αρχισουμε να σκεφτομαστε δημιουργικα.

Link to comment
Share on other sites

ενα ακρως ισοπεδωτικο αρθρο απο εναν σπουδαιο κατα τ'αλλα δασκαλο, που ομως ειναι χρονια μερος του συστηματος που κατηγορει, που για χρονια ηταν απο εκεινους που μορφωναν και διαμορφωναν τα νεα παιδια, που στην τελικη, ο ιδιος ειναι βολεμενος με οσα συνεβησαν.

ποιος φταει λοιπον για τα χαλια?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

για να γινεις δημιουργικος πρεπει να συνειδητοποιησεις το μεγεθος και την ποιοτητα της ευθυνης σου για την καταντια μας, δυστυχως το αρθρο λεει πολλες αληθειες, δεν ειναι οι μονες θα μου πεις, οκ, παω πασο, πρεπει ομως να μας προβληματισει και απλα αν δεν μας αρεσει να το διαψευσουμε στην πραξη κι οχι στα λογια

ας δωσουμε στα παιδια μας αλλα παραδειγματα αλλη νοοτροπια, αυτο μπορουμε να το κανουμε η θα κανουμε τα ιδια και μετα θα παραπονιομαστε οτι μας φταιει καποιος αλλος ενω εμεις ειμαστε φιλοτιμοι δουλευταραδες και νομοταγεις?

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα έλεγα ότι το άρθρο εμπεριέχει πολλές πικρές αλήθειες, απλά είναι κάπως ισοπεδωτικό...

 

Είναι ψέματα ότι αφήσαμε τη γεωργία στους αλλοδαπούς εργάτες; Είναι ψέματα ότι δεν πάνε να δουλέψουν στα χωράφια για μεροκάματο; Είναι ψέματα ότι ζούσαν από πλουσιοπάροχες επιχορηγήσεις; Ότι δήλωναν ό,τι ήθελαν και έκαναν κομπίνες με τα στρέμματα κλπ;

 

Είναι ψέματα ότι δεν θέλουν να πάνε στα πλοια για δουλειά;

 

Είναι ψέματα ότι κατάντησε υποτιμητική η χειρωνακτική εργασία;

 

Είναι ψέματα ότι ΟΛΕΣ οι μανάδες έσπρωχναν τα παιδιά τους να μπουν στο πανεπιστήμιο και με το άθλιο σύστημα της παπαγαλίας μπήκαν πολλοί ΑΧΡΗΣΤΟΙ στα πανεπιστήμια; Εγώ ξέρω πάρα πολλούς που μπήκαν φιλοσοφικη και είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ, το λένε οι ιδιοι κιόλας! Αλλά αύριο θα διδάσκουν το παιδί μου!

 

Είναι ψέματα ότι οι περισσότεροι τεχνίτες δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα και σε γδέρνουν όταν έρχονται να επισκευάσουν κάτι;

 

Είναι ψέματα αυτά που γράφει για το εκπαιδευτικό σύστημα;

 

Το ισοπεδωτικό ύφος είναι αυτό που ενοχλεί...

 

δυστυχως τιποτα δεν ειναι ψεματα απλα δεν μας λεει πως θα βγουμε απο αυτον το τοσο λαθος τροπο σκεψης, αυθεντικη προταση δεν κανει αυτο ειναι το προβλημα

Link to comment
Share on other sites

Εγώ συμφωνώ σχεδόν με όλα τα σημεία του άρθρου εκτός από το χαρακτηρισμό κηφήνες. Είναι αλήθεια ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι τελείως αποσυνδεδεμένο με την παραγωγή και την οικονομία. Σχολές που βγάζουν πτυχιούχους χωρίς αντικείμενο, ή που οδηγούν σε υπερκορεσμένα επαγγέλματα με άθλιες συνθήκες εργασίας και απαξίωση. Καλά μυαλά που μένουν εγκλωβισμένα σ΄ένα ηλίθιο συστημα. Συμφωνώ ότι η τεχνική εκπαίδευση έχει παραμεληθεί εντελώς και στους περισσότερους χρησιμεύει απλώς για να πάρουν το απολυτήριο λυκείου. Για τριάντα χρόνια η διέξοδος του μέσου καλού μαθητή ήταν να γίνει γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, οικονομολόγος και καθηγητής.

Όντως, κανείς δεν πήγαινε να λερώσει τα χέρια του μέχρι πρόπερσυ. Και πραγματικά στα σχολικά βιβλία δεν γίνεται αναφορά σε εργαζόμενους, τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις.

Αλλά μην πάμε πάλι να βγάλουμε τα μάτια μας ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες μικροαπατεώνες. Οι Έλληνες είναι έξυπνοι και εργατικοί και το έχουμε αποδείξει πολλές φορές. Όμως όταν το κράτος δίνει αντικίνητρα στον ιδιωτικό τομέα (υπερφορολόγηση, γραφειοκρατία, κακές παροχές) πρέπει κάποιος να είναι πολύ ήρωας για να βάλει το κεφάλι του στο ντρουβά και να επενδύσει με χρήμα και δουλειά για να παράγει, αντί να περιμένει το διορισμό του.

Link to comment
Share on other sites

Μόλις μπήκα γιατί ξέχασα να σχολιάσω τον τίτλο (έπεσα με τα μούτρα στο κείμενο) και είδα ότι κάποιο μέλος ήδη το παρατήρησε...:)

(DaF, σε σένα αναφέρομαι)...

Εννοείται ότι ο τίτλος, παρότι προσπαθεί να κάνει ένα παιχνίδι με τις λέξεις, είναι ρατσιστικός και άκυρος...

 

Το είπα με άλλα λόγια πάντως! Είπα ότι διαφωνώ με το ισοπεδωτικό πνεύμα του άρθρου και προσθέτω ότι διαφωνώ απόλυτα με τον τίτλο...

Link to comment
Share on other sites

για να γινεις δημιουργικος πρεπει να συνειδητοποιησεις το μεγεθος και την ποιοτητα της ευθυνης σου για την καταντια μας, δυστυχως το αρθρο λεει πολλες αληθειες, δεν ειναι οι μονες θα μου πεις, οκ, παω πασο, πρεπει ομως να μας προβληματισει και απλα αν δεν μας αρεσει να το διαψευσουμε στην πραξη κι οχι στα λογια

ας δωσουμε στα παιδια μας αλλα παραδειγματα αλλη νοοτροπια, αυτο μπορουμε να το κανουμε η θα κανουμε τα ιδια και μετα θα παραπονιομαστε οτι μας φταιει καποιος αλλος ενω εμεις ειμαστε φιλοτιμοι δουλευταραδες και νομοταγεις?

 

καλα, γενικως πρεπει να δουλευει καπως εστω κουτσα στραβα αυτο το κομματακι μας, η συνειδηση. κ αν δουλευει εστω κ λιγακι, τοτε καταλαβαινουμε οτι στο 'μεσο ορο' ουτε ειμαστε εγκληματιες, ουτε κ αμεμπτοι πολιτες. επιπλεον, τοσοι ανθρωποι οσες κ αποψεις, κ τουμπαλιν...απλα εχω βαρεθει την ιδια ιστορια με τους αφορισμους, κυριως απεναντι στους νεους. ναι οκ οι καφετεριες μπορει στη γλυφαδα να ειναι γεματες, στη λιοσιων ομως δεν ειναι (βασικα στη λιοσιων δεν υπαρχουν καφετεριες με την συνηθισμενη εννοια της λεξης). κ ο τιτλος για μενα δεν ειναι ρατσιστικος, ειναι αφοριστικος κ επιφανειακος. αυτο που λετε οτι δεν προτεινει τιποτα κ απλα λεει λεει λεει, ειναι που μου βγαζει μια μιζερια απιστευτη κ ετσι αναρωτιεμαι που ειναι αραγε μια δημιουργικη κ θετικη αντιμετωπιση. οχι απαραιτητα απεναντι στην κριση, (εχουμε μαζεψει πολυ θυμο η αληθεια ειναι) αλλα απεναντι στη ζωη......

Link to comment
Share on other sites

Ειλικρινά μου αρέσουν πολύ οι απόψεις σας. Καλά έκανα λοιπόν και σας το προώθησα το συγκεκριμένο κείμενο. Δεν φανταζόμουν ωστόσο τέτοια "ανάλυση" κειμένου ..... και μάλιστα από διαφορετική σκοπιά και με επιχειρήματα η κάθε πλευρά!! Ισως ο Καργάκος θα έπρεπε να διάβαζε όλα αυτά ως αντίλογο στο άρθρο του. :shock:

Link to comment
Share on other sites

Σιγά μην κατέβει ο Καργάκος από το άτι του, να ακούσει το θόρυβο των εντόμων, που δεν σέβονται τον Αριστοτέλη και το Σωκράτη (που ως γνωστόν ξεσκίζονταν στο πιλοφόρι:-D:grin:) -(φαντάσου όμως τον Συγγραφέα- Φιλόλογο- Ιστορικό- τί θα έλεγε αν ήταν σύγχρονός τους και τους παρακολουθούσε όλη μέρα να λιάζονται και να φιλοσοφούν)

Εννοείται καλά έκανες και το έβαλες!

Link to comment
Share on other sites

Σιγά μην κατέβει ο Καργάκος από το άτι του, να ακούσει το θόρυβο των εντόμων, που δεν σέβονται τον Αριστοτέλη και το Σωκράτη (που ως γνωστόν ξεσκίζονταν στο πιλοφόρι:-D:grin:) -(φαντάσου όμως τον Συγγραφέα- Φιλόλογο- Ιστορικό- τί θα έλεγε αν ήταν σύγχρονός τους και τους παρακολουθούσε όλη μέρα να λιάζονται και να φιλοσοφούν)

Εννοείται καλά έκανες και το έβαλες!

 

Μου αρέσει η τοποθέτησή σου!! Καλά ε... δεν παίζεσαι!:P

Link to comment
Share on other sites

συμφωνω με καθε λεξη:shock:!!!!!!!

 

υγ:ενα μυστηριο πραγμα ομως, προχτες επεσα σε ενα θεμα για την απαγορευση του τσιγαρου που κατεληξε σε διαφωνια περι της ονομασιας μας (ελληνες, ελληναραδες, μηπως ελληνακια; ) ασχετο αν συμφωνω η διαφωνω με τι κ πως, βλεπω οτι εδω δεν ειπωθηκε λεξη περι του 'κηφηνειου η ωραια ελλας'. κηφηνες οι ελληνες λοιπον; ολοι;

που θελω να καταληξω......ειναι ωραια εποχη για ισοπεδωμα των παντων, μας παει πολυ. να δω ποτε θα αρχισουμε να σκεφτομαστε δημιουργικα.

 

......δεν είχα δει το θέμα νωρίτερα....κι ετοιμαζόμουν τώρα να πω για τον τίτλο.....

Δε συμφωνώ με όλα όσα λέει και κατά καιρούς έχει πει κι άλλες χαζομάρες......αν αυτός είναι κομπλεξικός δε φταίει κανένας....εγώ έχω χρησιμοποιήσει τα χέρια μου κι έχω δουλέψει και σε αγροτικές δουλειές......και αύριο να μου πουν θα πάω....δεν έχω τέτοια κόμπλεξ....αυτά τα κόμπλεξ και τις ιδέες τα έχουν όσοι νομίζουν ότι οι ΑΛΛΟΙ πρέπει να κάνουν χειρονακτικές δουλειές ενώ οι ίδιοι κρατούν ένα μολύβι και γράφουν ανοησίες....

Έτσι χαρακτηρίζω το οικτρό αυτό κείμενο......ένα μάτσο ανοησίες, ενός βολεμένου ανθρωπάκου!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...