ΒΙΒΛΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗς IQ..

[myfavouritelullaby]

Εφόσον το IQ αναπτύσσεται κυρίως στις ηλικίες 0-7,και με δεδομένο οτι είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο,μπορείτε να μου προτείνετε κάποια βιβλία,ακόμα και ξενόγλωσσα,τα οποία αφορούν την ανάπτυξή του?? (ακόμα και με παιχνίδια πχ)??

[emmaki]

Καταρχήν το IQ ως όρος είναι λάθος! 'Οπως λάθος είναι και τα τεστ της MENSA!

 

Αν θες να "δουλ'έψεις" το παιδί ώστε να καλλιεργηθούν οι δεξιότητες του, μπορείς (ανάλογα με την ηλικία του παιδιού) να κάνετε παζλ, σουντόκου (υπάρχουν και για πολύ μικρά παιδιά), ασκήσεις λεπτής κινητικότητας, να διαβάζετε βιβλία, να γράφετε,μ να μετράτε, να μαγειρεύετε, σταυρόλεξα, λαβύθινθοι κλπ κλπ κλπ............

 

 

Δεν χρειάζεται κάποιο "ειδικό" βιβλίο...Φαντασία χρειάζεται!

[Μαρια2010]

Καταρχήν το IQ ως όρος είναι λάθος! 'Οπως λάθος είναι και τα τεστ της MENSA!

 

Αν θες να "δουλ'έψεις" το παιδί ώστε να καλλιεργηθούν οι δεξιότητες του, μπορείς (ανάλογα με την ηλικία του παιδιού) να κάνετε παζλ, σουντόκου (υπάρχουν και για πολύ μικρά παιδιά), ασκήσεις λεπτής κινητικότητας, να διαβάζετε βιβλία, να γράφετε,μ να μετράτε, να μαγειρεύετε, σταυρόλεξα, λαβύθινθοι κλπ κλπ κλπ............

 

 

Δεν χρειάζεται κάποιο "ειδικό" βιβλίο...Φαντασία χρειάζεται!

Γεια σου,θα ηθελα να μουπεις τι εννοεις οταν λες ασκησεις λεπτης κινητικοτητας και σε ποια ηλικια μπορουν να γινουν....ο μικρος μου ειναι 21 μηνων και μαθαμε να μετραμε ως το δεκα...και στα γερμανικα με λιγη βοηθεια αλλα οκ...εχω παρει κατα καιρους διαφορα παζλ για την ηλικια του και ειναι πολυ ωραια και του αρεσουν πολυ...εχουμε πινακα και ζωγραφιζουμε,κανουμε κυκλους ,τελιτσες και μικρα σχηματακια...εχουμε μαθει τα χρωματα το κοκκινο,το κιτρινο το μπλε και το γαλαζιο.Σε ρωταω γιατι ο μικρος μου γενικα βαριεται σχετικα ευκολα και δεν θελω να στριφογυριζει στο σπιτι χωρις νοημα,θελω να απολαμβανουμε τον χρονο που περναμε μαζι δημιουργηκα.... ολα τα παραπανω που ανεφερα τα απολαμβανει ο μικρος δεν τον πιεζω σε τιποτα ολα γινονται με δικη του θεληση απλα τα βαριεται ...εχουμε πολλα βιβλια με παραμυθακια,με τραγουδια,με ζωακια κλπ θα ηθελα να κανουμε και κατι αλλο για να μην βαριεται.Σε ευχαριστω εκ των πρωτερων

[emmaki]

Γεια σου,θα ηθελα να μουπεις τι εννοεις οταν λες ασκησεις λεπτης κινητικοτητας και σε ποια ηλικια μπορουν να γινουν....ο μικρος μου ειναι 21 μηνων και μαθαμε να μετραμε ως το δεκα...και στα γερμανικα με λιγη βοηθεια αλλα οκ...εχω παρει κατα καιρους διαφορα παζλ για την ηλικια του και ειναι πολυ ωραια και του αρεσουν πολυ...εχουμε πινακα και ζωγραφιζουμε,κανουμε κυκλους ,τελιτσες και μικρα σχηματακια...εχουμε μαθει τα χρωματα το κοκκινο,το κιτρινο το μπλε και το γαλαζιο.Σε ρωταω γιατι ο μικρος μου γενικα βαριεται σχετικα ευκολα και δεν θελω να στριφογυριζει στο σπιτι χωρις νοημα,θελω να απολαμβανουμε τον χρονο που περναμε μαζι δημιουργηκα.... ολα τα παραπανω που ανεφερα τα απολαμβανει ο μικρος δεν τον πιεζω σε τιποτα ολα γινονται με δικη του θεληση απλα τα βαριεται ...εχουμε πολλα βιβλια με παραμυθακια,με τραγουδια,με ζωακια κλπ θα ηθελα να κανουμε και κατι αλλο για να μην βαριεται.Σε ευχαριστω εκ των πρωτερων

 

Ασκήσεις λεπτής κινητικότητας είναι ό,τι γίνεται με τα δάχτυλα....

Πλαστελίνη, μολύβι, μαρκαδόροι, εκέινο το παιχνίδι που πρέπει να βάλεις σχήματα γεωμετρικά σε ένα κουτί και χωράνε μόνο σε συγκεκριμένη θέση, κόλλημμα, κόψιμό (αρχικά σκίσιμο χαρτιών και μετά με ψαλίδι), παζλ.....Ότι μπορείς να φανταστείς που γίνεται με τα δάχτυλα είναι λεπτή κινητικότητα....

 

Αδρή είναι ό,τι γίνεται με το υπόλοιπο σώμα....Πήδημα, κουτσό, τρέξιμο, "γέφυρα", περπάτημα σε διαδρομές στο χώμα ή στο πάτωμα, τοποθέτηση του σώματος με κάποιον τρόπο (π.χ. όπως ο ελέφαντας ή όπως η γάτα...)

 

Τώρα για παιδί τόσο μικρό θεωρώ ότι αυτά που του κάνεις είναι πολύ προχωρημένα.....

Προτείνω, να μείνετε στην αρίθμηση μέχρι το 10 και να αρχίσεις (πολύ σιγά) να του μαθαίνεις την έννοια των αριθμών....Ότι το 3 είναι 3 καραμέλες, είναι πριν από το 4, μετά το 2, αν από το 5 βγάλουμε 2 κλπ (πολύ σιγά γιατί είναι δύσκολα...)

Τα παζλ είναι πάρα πολύ ωραία δραστηριότητα....

Επίσης τα τουβλάκια σε ό,τι μέγεθος....που μπορούν να "γίνουν" πολλά άλλα πράγματα (σπίτι, πύργος, αυτοκίνητο, γκαράζ, σκύλος και ό,τι άλλο φανταστεί το παιδί)

Μαρκαδόροι και χαρτιά για να ζωγραφίζει (όπως μπορεί και ό,τι μπορεί), παιχνίδια κάτω τσο πάτωμα (π.χ. βαρελάκια)...

Παραμύθια και τραγούδια (όχι τα κλασικά μια ωράια πεταλούδα κλπ, αλλά τύπου "κάτω από ένα κουνουπίδι" του Λοϊζου*)

Βόλτες έξω και δραστηριότητες εκεί (π.χ. μαζεύουμε φύλλα διάφορα και τα παρατηρούμε, τα παίρνουμε σπίτι και τα διακοσμούμε, μετράμε τα βήματα μας μέχρι τη γωνία, τρέχουμε στο πάρκο για να φτάσουμε πρώτοι στο παγκάκι, μαζεύουμε πέτρες και βλέπουμε τα διαφορετικά τους χρώματα και σχήματα, παρατηρούμε τα σύννεφα, παίζουμε με τη μπάλλα....)

 

 

*Υπάρχουν απίστευτα cd με τραγούδια που έγραψαν "μεγάλοι" συνθέτες για παιδιά. Κάπου είχα αναρτήσει μια λίστα ενδεικτική....

[misspigi]

απο ποια ηλικια μπορουμε να κανουμε δραστηριοτητες λεπτης και αδρης κινητικοτητας; ο μικρος μου ειναι 14 μηνων και θα ηθελα να κανουμε πραγματα μαζι εκτος απο "κουκου τσα" και διαφορα τετοια. απο την αλλη δεν θα ηθελα να πιεσω καταστασεις. μην τρελλανω το μικρο πριν την ωρα του!!!!

[emmaki]

απο ποια ηλικια μπορουμε να κανουμε δραστηριοτητες λεπτης και αδρης κινητικοτητας; ο μικρος μου ειναι 14 μηνων και θα ηθελα να κανουμε πραγματα μαζι εκτος απο "κουκου τσα" και διαφορα τετοια. απο την αλλη δεν θα ηθελα να πιεσω καταστασεις. μην τρελλανω το μικρο πριν την ωρα του!!!!

 

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία....

 

Ασκήσεις αδρής κινητικότητας μπορείτε να κάνετε από τη στιγμή της γέννησης!!!! Το κούνημα των ποδιών σε στυλ ποδήλατο, μπορεί να είναι μια άσκηση αδρής..... Το περπάτημα πάνω στον αρμό από το πλακάκι στο πατωμα επίσης....

 

Λεπτή κινητικότητα μπορεί να αναπτυχθεί παίζοντας με τουβλάκια και φτιάχνονατς πύργους.....βάζοντας παντόφλες με το χέρι και όχι γλιστρώντας το πόδι, πιάνοντας το πιρούνι ή το κουτάλι και τρώγοντας.....Πιάνοντας με το δάχτυλο ένα σημείο στον τοίχο..... (Πολλά από τα παραπάνω εμπίπτουν και στην κατηγορία δραστηριοτήτων συντονισμού χεριού-ματιού, αποδεικνύονατς ότι οι δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες δεν είναι σε τομέις ξεκομμένους από το σύνολο)

[misspigi]

καταλαβα! οπως παντα ησουν κατατοπιστικη. να σε ρωτησω κατι αλλο; θεωρεις οτι η νοητικη αναπτυξη των παιδιων ειναι μεχρι τα 7; και μετα τι, τελος; μπορουν παιδια μετα τα 7 να αναπτυξουν νοητικες δεξιοτητες ή απλα παρακολουθουμε;

[emmaki]

καταλαβα! οπως παντα ησουν κατατοπιστικη. να σε ρωτησω κατι αλλο; θεωρεις οτι η νοητικη αναπτυξη των παιδιων ειναι μεχρι τα 7; και μετα τι, τελος; μπορουν παιδια μετα τα 7 να αναπτυξουν νοητικες δεξιοτητες ή απλα παρακολουθουμε;

 

 

Τι εννοούμε νοητικές ικανότητες;;;;

 

Πρώτα αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί!

 

Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα νοητικό δυναμικό, το οποίο ορίζεται μετά τη χορήγηση θεσπισμένο τεστ (π.χ. το WISC που χορηγείται από ειξειδικευμένο ψυχολόγο σε παιδιά 6-18 ετών). ΑΥτό δείχνει αν υπάρχει κάποια νοητική καθυστέρηση και τι βαθμού είναι αυτή (γιατί και η καθυστέρηση δεν είναι μία, αλλά έχει βαθμίδες που και οι βαθμίδες έχουν βαθμίδες).

Από εκεί και πέρα, κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και ανάλογα με το νοητικό του δυναμικό μπορεί να αναπτύξει και δεξιότητες.

Ένα παιδί με σύνδρομο Down για παράδειγμα, στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να φτάσει σε νοητική ηλικία 14 ετών (συνήθως φτάνουν στα 9-10)....

Κάποιος με φυσιολογικό νοητικό δυναμικό, μπορεί να γίνει πυρηνικός φυσικός (εγώ που είμαι στα φυσιολογικά πλαίσια δεν μπόρεσα να γίνω....)

 

Πάντως, για να καταλάβεις τι εννοούμε νοητικό δυναμικό....Το πρωί που ξπνάμε όλοι, κάνουμε κάποια πράγματα (πλύσιμο προσώπου, χεριών, δοντιών, ντύσιμο...)...Ε! Αυτά δεν απαιτούν νοητική ηλικία άνω των 6! Αυτό σημαίνει ΚΑΙ ότι ένα φυσιολογικό παιδί 6 ετών πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά μόνο του!

 

 

Επίσης, συνεχώς καλλιεργούμαστε και μαθαίνουμε νέα πράγματα! Εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας και όχι τις νοητικές νμας ικανότητες!

 

Και όσο πιο πολύ "δουλεύεται" ένα παιδί, συνήθως τόσο καλύτερα τα πάει και τσο σχολείο....

Αν πάρεις για παράδειγμα ένα παιδί με φυσιολογική νοημοσύνη που δεν έχει "δουλευτεί" καθόλου στο απίτι (όλη μέρα μπροστά στην τηλεόραση) και ένα άλλο με απίσης φυσιολογική νοημοσύνη που οι γονείς ασχολούνταν μαζί του στο σπίτι, έχουν τεράστια διαφορά!

Αν το πρωτο παιδί αρχίζουν να ασχολούνται μαζί του, και το δεύτερο το παρατήσουν, πολύ πιαθνόν στο δημοτικό το δεύτερο να μείνει πίσω.....

[dimmi]

emmaki έχεις σπουδάσει κάτι αντίστοιχο? Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις!!! Και τα γράφεις και πολύ απλά και κατανοητά! Γράψε γράψε να μαθαίνουμε οι πρωτομάνες!

[Μαρια2010]

Ασκήσεις λεπτής κινητικότητας είναι ό,τι γίνεται με τα δάχτυλα....

Πλαστελίνη, μολύβι, μαρκαδόροι, εκέινο το παιχνίδι που πρέπει να βάλεις σχήματα γεωμετρικά σε ένα κουτί και χωράνε μόνο σε συγκεκριμένη θέση, κόλλημμα, κόψιμό (αρχικά σκίσιμο χαρτιών και μετά με ψαλίδι), παζλ.....Ότι μπορείς να φανταστείς που γίνεται με τα δάχτυλα είναι λεπτή κινητικότητα....

 

Αδρή είναι ό,τι γίνεται με το υπόλοιπο σώμα....Πήδημα, κουτσό, τρέξιμο, "γέφυρα", περπάτημα σε διαδρομές στο χώμα ή στο πάτωμα, τοποθέτηση του σώματος με κάποιον τρόπο (π.χ. όπως ο ελέφαντας ή όπως η γάτα...)

 

Τώρα για παιδί τόσο μικρό θεωρώ ότι αυτά που του κάνεις είναι πολύ προχωρημένα.....

Προτείνω, να μείνετε στην αρίθμηση μέχρι το 10 και να αρχίσεις (πολύ σιγά) να του μαθαίνεις την έννοια των αριθμών....Ότι το 3 είναι 3 καραμέλες, είναι πριν από το 4, μετά το 2, αν από το 5 βγάλουμε 2 κλπ (πολύ σιγά γιατί είναι δύσκολα...)

Τα παζλ είναι πάρα πολύ ωραία δραστηριότητα....

Επίσης τα τουβλάκια σε ό,τι μέγεθος....που μπορούν να "γίνουν" πολλά άλλα πράγματα (σπίτι, πύργος, αυτοκίνητο, γκαράζ, σκύλος και ό,τι άλλο φανταστεί το παιδί)

Μαρκαδόροι και χαρτιά για να ζωγραφίζει (όπως μπορεί και ό,τι μπορεί), παιχνίδια κάτω τσο πάτωμα (π.χ. βαρελάκια)...

Παραμύθια και τραγούδια (όχι τα κλασικά μια ωράια πεταλούδα κλπ, αλλά τύπου "κάτω από ένα κουνουπίδι" του Λοϊζου*)

Βόλτες έξω και δραστηριότητες εκεί (π.χ. μαζεύουμε φύλλα διάφορα και τα παρατηρούμε, τα παίρνουμε σπίτι και τα διακοσμούμε, μετράμε τα βήματα μας μέχρι τη γωνία, τρέχουμε στο πάρκο για να φτάσουμε πρώτοι στο παγκάκι, μαζεύουμε πέτρες και βλέπουμε τα διαφορετικά τους χρώματα και σχήματα, παρατηρούμε τα σύννεφα, παίζουμε με τη μπάλλα....)

 

 

*Υπάρχουν απίστευτα cd με τραγούδια που έγραψαν "μεγάλοι" συνθέτες για παιδιά. Κάπου είχα αναρτήσει μια λίστα ενδεικτική....

Την αρυθμιση ετσι την ξεκινησαμε...του ελεγα ας πουμε ποσα ανθρωπακια κρατας;;δυο...αν παρει η μαμα το ενα θα σου μεινει ενα...αν παρουμε και το οδηγο του λεωφορειοu(εχει ενα μικρο λεωφορειακη με οδηγο)θα εχουμε 3 ανθρωπακια κλπ κλπ...ετσι καπως τον ειδα οτι του αρεσει και συνεχησα...τωρα μου λεει απο μονος οταν τον ρωταω ...εχω τυο αποπακια(δυο ανθρωπακια)η τρια και παει λεγοντας...τα χρωματα επισης ...μαγειρευα και επειδη φοβομουν να τον αφηνω μονο καθοταν μαζι μου και εγω του ελεγα καροτο πορτοκαλι χρωμα,γαλαζιος ας πουμε ο ουρανος κλπ....εχει πολλα τραγουδακια τα γνωστα βεβαια αλλα θα ηθελα να ακουσα και αυτα που μου προτεινεις...οσο για την αδρη κοινητικοτητα εχουμε πια γινει εξπερ με τα πηδηματα και το τρξιμο...ολα τα ζωακια εχουμε κανει και κανουμε.Παντως ευχαριστω πολυ ησουν κατατοπιστικη...θα σταματησω σε αυτα και απο του χρονουν βλεπουμε...αν αντεξει...να εισαι καλα...

[emmaki]

emmaki έχεις σπουδάσει κάτι αντίστοιχο? Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις!!! Και τα γράφεις και πολύ απλά και κατανοητά! Γράψε γράψε να μαθαίνουμε οι πρωτομάνες!

 

Είμαι νηπιαγωγός ειδικής αγωγής.....

 

Κάθε μέρα στη δουλειά μου έρχομαι σε επαφή με μαμάδες που ανησυχούν για τα παιδιά τους (είτε έχουν είτε δεν έχουν πρόβλημα) και τους λέω τι και πώς να κάνουν με τα παιδιά.......

 

Να είσαι καλά! Μακάρι να μπορώ να βοηθήσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

Όσο για το να μαθαίνετε οι μάνες....

ένα θα πώ και κάντε το όλες ευγγέλιο!!!!!!

Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό! Όλα έχουν ικανότητες και δυνατότητες, άλλα περισσότερες και άλλα λιγότερες! Μην συγκρίνεται ποτέ το παιδί σας με το παιδί του γείτονα! Μπείτε στη θέση του και δείτε τι θα θέλατε να κάνετε εσείς, πώς θα θέλατε να το κάνετε κλπ!

[misspigi]

Τι εννοούμε νοητικές ικανότητες;;;;

 

Πρώτα αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί!

 

Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα νοητικό δυναμικό, το οποίο ορίζεται μετά τη χορήγηση θεσπισμένο τεστ (π.χ. το WISC που χορηγείται από ειξειδικευμένο ψυχολόγο σε παιδιά 6-18 ετών). ΑΥτό δείχνει αν υπάρχει κάποια νοητική καθυστέρηση και τι βαθμού είναι αυτή (γιατί και η καθυστέρηση δεν είναι μία, αλλά έχει βαθμίδες που και οι βαθμίδες έχουν βαθμίδες).

Από εκεί και πέρα, κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και ανάλογα με το νοητικό του δυναμικό μπορεί να αναπτύξει και δεξιότητες.

Ένα παιδί με σύνδρομο Down για παράδειγμα, στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να φτάσει σε νοητική ηλικία 14 ετών (συνήθως φτάνουν στα 9-10)....

Κάποιος με φυσιολογικό νοητικό δυναμικό, μπορεί να γίνει πυρηνικός φυσικός (εγώ που είμαι στα φυσιολογικά πλαίσια δεν μπόρεσα να γίνω....)

 

Πάντως, για να καταλάβεις τι εννοούμε νοητικό δυναμικό....Το πρωί που ξπνάμε όλοι, κάνουμε κάποια πράγματα (πλύσιμο προσώπου, χεριών, δοντιών, ντύσιμο...)...Ε! Αυτά δεν απαιτούν νοητική ηλικία άνω των 6! Αυτό σημαίνει ΚΑΙ ότι ένα φυσιολογικό παιδί 6 ετών πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά μόνο του!

 

 

Επίσης, συνεχώς καλλιεργούμαστε και μαθαίνουμε νέα πράγματα! Εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας και όχι τις νοητικές νμας ικανότητες!

 

Και όσο πιο πολύ "δουλεύεται" ένα παιδί, συνήθως τόσο καλύτερα τα πάει και τσο σχολείο....

Αν πάρεις για παράδειγμα ένα παιδί με φυσιολογική νοημοσύνη που δεν έχει "δουλευτεί" καθόλου στο απίτι (όλη μέρα μπροστά στην τηλεόραση) και ένα άλλο με απίσης φυσιολογική νοημοσύνη που οι γονείς ασχολούνταν μαζί του στο σπίτι, έχουν τεράστια διαφορά!

Αν το πρωτο παιδί αρχίζουν να ασχολούνται μαζί του, και το δεύτερο το παρατήσουν, πολύ πιαθνόν στο δημοτικό το δεύτερο να μείνει πίσω.....

αν "χαλαω" το θεμα πετροβοληστε με, αλλα θελω να ρωτησω το εξης: το παιδι που "περασει" επιτυχως το συγκεκριμενο τεστ θεωρειται οκ;

κανονικα θα επρεπε να εχεις δικο σου φορουμ και να γραφεις οοοολη μερα!!!:D:D

[Little Monkey]

αν "χαλαω" το θεμα πετροβοληστε με, αλλα θελω να ρωτησω το εξης: το παιδι που "περασει" επιτυχως το συγκεκριμενο τεστ θεωρειται οκ;

To WISC ελέγχει τον έμφυτο δείκτη νοημοσύνης, που είναι ανεξάρτητος από τη μάθηση. Δεν περνάς ή κόβεσαι, αλλά παίρνεις ένα σκορ που δείχνει πόση εξυπνάδα έχεις (ας το πούμε έτσι) άσχετα με γνώσεις ή άλλες ικανότητες. Ένα παιδί του οποίου το σκορ στο συγκεκριμένο τεστ είναι μέσα στα όρια του φυσιολογικού, θεωρείται ΟΚ από άποψη νοημοσύνης. Πάντως το WISC εξετάζει μόνο την "κλασική" νοημοσύνη (γλωσσική, μαθηματική κ.λπ.) και δεν είναι πολύπλευρο, δηλαδή δεν εξετάζει τη συναισθηματική νοημοσύνη ή την κοινωνική νοημοσύνη του παιδιού. Το να πάρει ένα παιδί άσχημο σκορ στο WISC είναι σαφώς κακό, γιατί δείχνει νοητική υστέρηση, αλλά το να πάρει ένα καλό σκορ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνει πετυχημένος ενήλικας (πετυχημένος με τη γενικότερη έννοια, όχι μόνο ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά).

 

Αν ένα παιδί εξελίσσεται φυσιολογικά, χωρίς να υστερεί σημαντικά στο λόγο ή σε ικανότητες σε σύγκριση με τα συνομήλικα παιδάκια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνει τεστ νοημοσύνης. Ούτε χρειάζεται να δουλεύονται τα παιδάκια 25 ώρες το 24ωρο με ειδικά βιβλία, εκπαιδευτικά DVD, έξτρα δραστηριότητες κ.λπ. Όλα με μέτρο... Μη νομίζουμε κιόλας ότι άμα μάθουμε ένα παιδάκι να μετράει μέχρι το 100 από 3 χρονών, έχουμε βάλει τις βάσεις για να γίνει πυρηνικός φυσικός όταν μεγαλώσει!

[emmaki]

To WISC ελέγχει τον έμφυτο δείκτη νοημοσύνης, που είναι ανεξάρτητος από τη μάθηση. Δεν περνάς ή κόβεσαι, αλλά παίρνεις ένα σκορ που δείχνει πόση εξυπνάδα έχεις (ας το πούμε έτσι) άσχετα με γνώσεις ή άλλες ικανότητες. Ένα παιδί του οποίου το σκορ στο συγκεκριμένο τεστ είναι μέσα στα όρια του φυσιολογικού, θεωρείται ΟΚ από άποψη νοημοσύνης. Πάντως το WISC εξετάζει μόνο την "κλασική" νοημοσύνη (γλωσσική, μαθηματική κ.λπ.) και δεν είναι πολύπλευρο, δηλαδή δεν εξετάζει τη συναισθηματική νοημοσύνη ή την κοινωνική νοημοσύνη του παιδιού. Το να πάρει ένα παιδί άσχημο σκορ στο WISC είναι σαφώς κακό, γιατί δείχνει νοητική υστέρηση, αλλά το να πάρει ένα καλό σκορ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνει πετυχημένος ενήλικας (πετυχημένος με τη γενικότερη έννοια, όχι μόνο ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά).

 

Αν ένα παιδί εξελίσσεται φυσιολογικά, χωρίς να υστερεί σημαντικά στο λόγο ή σε ικανότητες σε σύγκριση με τα συνομήλικα παιδάκια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνει τεστ νοημοσύνης. Ούτε χρειάζεται να δουλεύονται τα παιδάκια 25 ώρες το 24ωρο με ειδικά βιβλία, εκπαιδευτικά DVD, έξτρα δραστηριότητες κ.λπ. Όλα με μέτρο... Μη νομίζουμε κιόλας ότι άμα μάθουμε ένα παιδάκι να μετράει μέχρι το 100 από 3 χρονών, έχουμε βάλει τις βάσεις για να γίνει πυρηνικός φυσικός όταν μεγαλώσει!

 

 

 

Ακριβώς!

 

Το WISC (ή όποιο άλλο τεστ) μετράει συγκεκριμένους τομείς και βγάζει αποτελέσματα για το νοητικό επίπεδο των παιδιών. Δεν υπάρχει "πετυχαίνω" ή "αποτυγχάνω". Ανάλογα με τις απαντήσεις/λύσεις που έχουν δοθεί, και ανάγοντας αυτές τις απαντήσεις σε σταθμισμένα "σκορ", μπορεί ο ψυχολόγος να πει αν το παιδί έχει νοητικό δυναμικό μέσα στα φυσιολογικά όρια, αν έχει κατώτερο του φυσιολογικού, ανώτερο του φυσιολογικού (τόσα χρόνια δεν έχω δει ποτέ, αλλά δεν σημείνει ότι δεν υπάρχει), ορισκότητα κλπ.

Μια ολοκληρωμένη, όμως, αξιολόγηση του παιδιού περιλαμβάνει και αξιολόγηση όλων των τομέων. Έτσι, εγώ ως εκπαιδευτικός, αξιολογώ ένα παιδί τόσο στις κλασικές γνώσεις του σχολείου (αν τις έχει κατακτήσει και αν μπορεί να προχωρήσει στην επόμενη τάξη) όσο και στις σχέσεις του με τους άλλους (πάω στο σχολέιο και το παρατηρώ), στο πώς εκφράζεται, πώς κινείται στο χώρο και στο χρόνο κλπ κλπ κλπ

 

Μια "φυσιολογική" καθημερινή ενασχόληση με τα παιδιά, για μένα, αποτελεί στοιχείο "καλοδουλεμένου" παιδιού.

Και το εννοώ "φυσιολογική" ενασχόληση....

Να μην βλέπει το παιδί τηλεόραση (όσο λιγότερο, τόσο καλύτερο και καθόλου το ιδανικό), να μιλαέι με τους γονείς (τα νέα της ημέρας, ιστορίες...), να μιλάνε στη βόλτα ("κοίτα τα δέντρα γύρω σου. Πρόσεξε τα φύλλα τους, πάμε κοντά να τα δούμε, έχουν διαφορετικά σχήμετα και χρώματα, αυτό είναι σαν αυγό ενώ το άλλο είναι σαν το αυτοκίνητο της θείας Κατίνας"), να διαβάζει ο γονιός στο παιδί (βιβλία δείχνοντας τι διαβάζει (τις σειρές), ταμπέλες στο δρόμο, την εφημερίδα του....), να βλέπει το παιδί το γονιό να γράφει (οτιδήποτε είναι αυτό), να βλέπει το παιδί το γονιό να διαβάζει (να καταλάβει ότι το διάβασμα δεν είναι κάτι κακό), να ζωγραφίζει ελεύθερα ό,τι θέλει και όπως θέλει (αφήστε τη φαντασία και ας κάνει λουλούδι με πορτοκαλί μίσχο ή φούξια κορμό στο δέντρο)...... Όλα αυτά αποτελού τρόπους που μπορεί ένα παιδί να "δουλευτεί". Δεν νομίζω ότι είναι κάτι δύσκολο ή απαιτητικό. Φαντασία, υπομονή και θέληση!!!!!!!

Αν γίνουν αυτά, ένα παιδί που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα νοητικής υστέρησης, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σχολείου αλλά και της κοινωνίας....

[misspigi]

κανω και με τα 3 παιδια μου περιπου τις δραστηριοτητες που περιγραψατε. για το τεστ ρωτησα για τον εξης λογο: το αγορακι μου που παρακολουθει τμημα ενταξης στο σχολειο, συμφωνα με τα λεγομενα του δασκαλου του συγκεκριμενου τμηματος, παρουσιασε 3 ημερες ενα "πισωγυρισμα" γραφοντας το Ε σαν 3 και το ΑΙ σαν 1Α. μου προτεινε λοιπον να κανουμε το τεστ αυτο "γιατι δεν δικαιολογειται ενα παιδι να γραφει ετσι για 3 ημερες συνεχεια". περα απο το εγκεφαλικο που κοντεψα να παθω (δεν εχει δικαιωμα ενα παιδι να κανει "κοιλια";) στον δημοσιο φορεα που πηγαμε για αξιολογηση μα8ησιακων δυσκολιων εκαναν την εξεταση αυτη καθως και το ΑΘΗΝΑ τεστ. ισως παλι ειμαι εκτος θεματος αλλα αρπαξα την ευκαιρια που μου δοθηκε με αυτο το θεμα.

[emmaki]

κανω και με τα 3 παιδια μου περιπου τις δραστηριοτητες που περιγραψατε. για το τεστ ρωτησα για τον εξης λογο: το αγορακι μου που παρακολουθει τμημα ενταξης στο σχολειο, συμφωνα με τα λεγομενα του δασκαλου του συγκεκριμενου τμηματος, παρουσιασε 3 ημερες ενα "πισωγυρισμα" γραφοντας το Ε σαν 3 και το ΑΙ σαν 1Α. μου προτεινε λοιπον να κανουμε το τεστ αυτο "γιατι δεν δικαιολογειται ενα παιδι να γραφει ετσι για 3 ημερες συνεχεια". περα απο το εγκεφαλικο που κοντεψα να παθω (δεν εχει δικαιωμα ενα παιδι να κανει "κοιλια";) στον δημοσιο φορεα που πηγαμε για αξιολογηση μα8ησιακων δυσκολιων εκαναν την εξεταση αυτη καθως και το ΑΘΗΝΑ τεστ. ισως παλι ειμαι εκτος θεματος αλλα αρπαξα την ευκαιρια που μου δοθηκε με αυτο το θεμα.

 

 

Το ΑΘΗΝΑ είναι τεστ για δυσλεξία. Είναι εκπαιδευτικό. Δεν γνωρίζω ακριβώς τι "μετράει" καθώς δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.

Το WISC είναι για νοητικό επίπεδο.

Καλώς έγιναν αυτά τα 2. Είναι θεσπισμένα τεστ για παιδιά στην Ελλάδα. Στις άλλες χώρες το WISC χρησιμοποιείται με άλλες δραστηριότητες (που μετράνε τα ίδια πράγματα).

 

Όσο για το "πισωγύρισμα"...Αν ένα παιδί έχει δυσλεξία δεν γραφει κάθε μέρα καλά και 1-2-3 μέρες αντεστραμμένα (και δεν είναι μόνο οι αντιστροφές δυσλεξία).....Θα γράφει κάθε μέρα αντεστραμμένα και 1-2-3 φορές καλά.....

Γενικά η δυσλεξία δεν είναι κάτι που εμφανίζεται ξαφνικά και "περνάει" επίσης ξαφνικά.....Είναι μια κατάσταση που υπάρχει μόνιμα. Η εκπαίδευση με ειδικό τρόπο μαθαίνει στο παιδί να βρει τρόπους/κόλπα να παρακάμψει τα προβλήματα του και να αποδώσει στο μάθημα (π.χ. μπορεί να είναι να φαντάζεται τα 'ο' με εικόνες, στη φΩτια το Ω με φλόγες που είναι "ανοιχτές" άρα και το γράμμα που θα βάλουμε θα είναι ανοιχτό, η ΘάλαΣΣα που είναι μεγάλη γράφεται με 'θ' που είναι μακρουλό και 2 'σ' που δείχνουν και τον ήχο της, τα παθητικά ρήματα π.χ. δένομαι επειδή δείχνουν τι παθαίνω εγώ που είμαι πολύ σημαντικό πρόσωπο, πρέπει να γραφούν με 'αι' που είναι πιο μεγάλο σε μέγεθος από το μικρούλικο 'ε', το 'ε' που είναι γράμμα θέλει να πηγαίνει μαζί με άλλα γράμματα και έτσι κοιτάει πάντα τη λέξη ενώ το '3' που είναι αριθμός δεν νοιάζεται ια το τι υπάρχει δίπλα του και κοιτάει προς τα έξω*.....)

 

 

*Δεν είναι πανάκεια. Είναι κάποιοι τρόποι που μπορεί να λειτουργήσουν σε κάποια παιδιά και όχι σε όλα. Για κάθε παιδί βρίσκουμε διαφορετικό "κόλπο"... Επίσης, αυτά είναι προτάσεις για μικρά παιδιά. Τα μεγαλύτερα τα δουλέυουμε ανάλογα με την ηλικία τους. Μπορεί π.χ. στην ιστορία ο καθηγητής να μην του πει μια ερώτηση που θέλει κατεβατό για απάντηση, αλλά να "σπάσει" την ερώτηση σε μικρότερες που όμως θα ζητάνε το ίδιο πράγμα (συνολικά) με τη μία ερώτηση, ή να κάνει το μάθημα σε σχεδιάγραμμα και με πλαγιότιτλους για να βοηθηθεί το παιδί στην οργάνωση......

[Little Monkey]

κανω και με τα 3 παιδια μου περιπου τις δραστηριοτητες που περιγραψατε. για το τεστ ρωτησα για τον εξης λογο: το αγορακι μου που παρακολουθει τμημα ενταξης στο σχολειο, συμφωνα με τα λεγομενα του δασκαλου του συγκεκριμενου τμηματος, παρουσιασε 3 ημερες ενα "πισωγυρισμα" γραφοντας το Ε σαν 3 και το ΑΙ σαν 1Α. μου προτεινε λοιπον να κανουμε το τεστ αυτο "γιατι δεν δικαιολογειται ενα παιδι να γραφει ετσι για 3 ημερες συνεχεια". περα απο το εγκεφαλικο που κοντεψα να παθω (δεν εχει δικαιωμα ενα παιδι να κανει "κοιλια";) στον δημοσιο φορεα που πηγαμε για αξιολογηση μα8ησιακων δυσκολιων εκαναν την εξεταση αυτη καθως και το ΑΘΗΝΑ τεστ. ισως παλι ειμαι εκτος θεματος αλλα αρπαξα την ευκαιρια που μου δοθηκε με αυτο το θεμα.

Το WISC είναι καθαρά τεστ νοημοσύνης και ως εκ τούτου κατά τη γνώμη μου δεν δικαιολογείται η χρήση του επειδή το παιδί έγραφε με λάθη επί 3 μέρες. Όμως επειδή είναι αξιόλογο τεστ, διεθνώς αναγνωρισμένο και σταθμισμένο στον ελληνικό πληθυσμό, χρησιμοποιείται ευρέως σε παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όταν δεν υπάρχει κάποιο άλλο τεστ πιο κατάλληλο (που συνήθως δεν υπάρχει). Συχνά δεν γίνεται όλο το τεστ, που είναι χρονοβόρο, αλλά μόνο κάποιες από τις υποκατηγορίες του. Τα αποτελέσματά του αξιολογούνται συνολικά από τον ψυχολόγο, δηλαδή συνδιαστικά με τα αποτελέσματα άλλων τεστ, παρατήρηση της συμπεριφοράς του παιδιού κ.λπ. Δηλαδή βασικά μην κολλάς στο σκορ που πήρε στο WISC, αυτό που μετράει είναι η συνολική αξιολόγηση. Το WISC είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Πάντως κακό δεν κάνει, είναι μια ευχάριστη διαδικασία για το παιδί και μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τομείς στους οποίους το παιδί ενδεχομένως υστερεί.

[misspigi]

κοριτσια σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας.

[ΝΙΚΟΛΕΤΑ]

Ακριβώς!

 

Το WISC (ή όποιο άλλο τεστ) μετράει συγκεκριμένους τομείς και βγάζει αποτελέσματα για το νοητικό επίπεδο των παιδιών. Δεν υπάρχει "πετυχαίνω" ή "αποτυγχάνω". Ανάλογα με τις απαντήσεις/λύσεις που έχουν δοθεί, και ανάγοντας αυτές τις απαντήσεις σε σταθμισμένα "σκορ", μπορεί ο ψυχολόγος να πει αν το παιδί έχει νοητικό δυναμικό μέσα στα φυσιολογικά όρια, αν έχει κατώτερο του φυσιολογικού, ανώτερο του φυσιολογικού (τόσα χρόνια δεν έχω δει ποτέ, αλλά δεν σημείνει ότι δεν υπάρχει), ορισκότητα κλπ.

Μια ολοκληρωμένη, όμως, αξιολόγηση του παιδιού περιλαμβάνει και αξιολόγηση όλων των τομέων. Έτσι, εγώ ως εκπαιδευτικός, αξιολογώ ένα παιδί τόσο στις κλασικές γνώσεις του σχολείου (αν τις έχει κατακτήσει και αν μπορεί να προχωρήσει στην επόμενη τάξη) όσο και στις σχέσεις του με τους άλλους (πάω στο σχολέιο και το παρατηρώ), στο πώς εκφράζεται, πώς κινείται στο χώρο και στο χρόνο κλπ κλπ κλπ

 

Μια "φυσιολογική" καθημερινή ενασχόληση με τα παιδιά, για μένα, αποτελεί στοιχείο "καλοδουλεμένου" παιδιού.

Και το εννοώ "φυσιολογική" ενασχόληση....

Να μην βλέπει το παιδί τηλεόραση (όσο λιγότερο, τόσο καλύτερο και καθόλου το ιδανικό), να μιλαέι με τους γονείς (τα νέα της ημέρας, ιστορίες...), να μιλάνε στη βόλτα ("κοίτα τα δέντρα γύρω σου. Πρόσεξε τα φύλλα τους, πάμε κοντά να τα δούμε, έχουν διαφορετικά σχήμετα και χρώματα, αυτό είναι σαν αυγό ενώ το άλλο είναι σαν το αυτοκίνητο της θείας Κατίνας"), να διαβάζει ο γονιός στο παιδί (βιβλία δείχνοντας τι διαβάζει (τις σειρές), ταμπέλες στο δρόμο, την εφημερίδα του....), να βλέπει το παιδί το γονιό να γράφει (οτιδήποτε είναι αυτό), να βλέπει το παιδί το γονιό να διαβάζει (να καταλάβει ότι το διάβασμα δεν είναι κάτι κακό), να ζωγραφίζει ελεύθερα ό,τι θέλει και όπως θέλει (αφήστε τη φαντασία και ας κάνει λουλούδι με πορτοκαλί μίσχο ή φούξια κορμό στο δέντρο)...... Όλα αυτά αποτελού τρόπους που μπορεί ένα παιδί να "δουλευτεί". Δεν νομίζω ότι είναι κάτι δύσκολο ή απαιτητικό. Φαντασία, υπομονή και θέληση!!!!!!!

Αν γίνουν αυτά, ένα παιδί που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα νοητικής υστέρησης, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σχολείου αλλά και της κοινωνίας....

 

Οσον αφορα αυτο που λες να μην βλεπει το παιδι τηλεοραση,εαν προκειται για εκπαιδευτικα

παιδικα οπως η ντορα δεν ειναι καλο να βλεπουν; η μικρη μου-τριχρονη- μια ωρα τη μερα την παρακολουθει και παρηγοριεμαι με το γεγονος οτι τουλαχιστον μαθαινει διαφορα παρακολουθωντας την.Ακομη της αρεσουν τα DVD με παραμυθια οπως τα τρια μικρα γουρουνακια κ.τ.λ.

[emmaki]

Οσον αφορα αυτο που λες να μην βλεπει το παιδι τηλεοραση,εαν προκειται για εκπαιδευτικα

παιδικα οπως η ντορα δεν ειναι καλο να βλεπουν; η μικρη μου-τριχρονη- μια ωρα τη μερα την παρακολουθει και παρηγοριεμαι με το γεγονος οτι τουλαχιστον μαθαινει διαφορα παρακολουθωντας την.Ακομη της αρεσουν τα DVD με παραμυθια οπως τα τρια μικρα γουρουνακια κ.τ.λ.

 

Όσο λιγότερη τηλεόραση τόσο καλύτερο!

Ακόμα και τα "εκπαιδευτικά".....

Αν θες να παρακολουθήσει "εκπαιδευτικά" προγράμματα, πρώτα κάνεις δρατσηριότητες γύρω από το θέμα και μετά παρακολουθεί και το πρόγραμμα. π.χ. ζώα. Πρώτα θα πάτε να δείτε ζώα (γάτες, σκύλους, κότες, κουνέλια....), θα βρείτε ζώα σε περιοδικά και βιβλία, θα συζητήσετε γι' αυτά, θα δείτε ομοιότητες και διαφορές, θα μάθετε τις φωνες τους, θα τα ζωγραφίσετε, θα γράψετε το όνομα τους (για παιδιά που γράφουν/αντιγράφουν), θα μάθετε πού κατοικούν, σε ποιές χώρες ίσως, θα τις βρείτε στο χάρτη.....και στο τέλος θα δει και ένα ντοκυμαντέρ για τα ζώα.........

 

Συνιστάται μετά από έρευνες (δεν έχω χρόνο τώρα να τις ψάξω, μπορείς όμως να κάνεις μια αναζήτηση και να τις βρεις στο ιντερνετ) της Αμερικανικής Παιδιατρικής Εταιερείας, παιδιά κάτω των 2 ετών να μην βλέπουν καθόλου τηλεόραση, και άνω των 2 το μέγιστο 1 ώρα τη μέρα εκπαιδευτικά προγράμματα. Δεν γνωρίζω τι είναι η "Ντόρα".....Αν κρίνεις ότι είναι εκπαιδευτικό.....

 

Εγώ πάντως συνιστώ κλέισιμο την τηλε'όραση και άλλες δραστηριότητες που έχουν κινηση και σκέψη! Ακόμα και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που έχω παρακολουθήσει δίνουν στα παιδιά έτοιμη τροφή....Τα παιδιά κάθονται και ακούν, άντε επαναλαμβάνουν κιόλας..... Μια βόλτα στο πάρκο προσφέρει πολλά περισσότερα ερεθίσματα, η εκτέελση μιας συνταγής για κέικ επίσης, η ζωγραφική επίσης, το παίξιμο με μπάλλα, η ομαδοποίηση των παιχνιδιών (π.χ. τα αυτοκινητάκια σε μικρά/μεγάλα, χρώματα....), ένα παραμύθι.............

 

 

Και πάμε στα παραμύθια.... Γιατί να δει τα 3 γουρουνάκια ή όποιο άλλο σε DVD? Κάλιστα μπορείτε να το διαβάσετε και να κάνετε μαζί την εικονογράφηση....ΓΙατί πρέπει το γουρούνι να είναι ένα συγκεκριμένο χρώμα (συνήθως ροζ); Μπορεί να είναι και καφέ ή γκρι ή μαύρο ή μωβ ανάλογα με το πώς το φαντάζεται το παιδί....Γιατί πρέπει το σπίτι να έχει τη συγκεκριμένη εικόνα που δείχνει το DVD? Μπορεί να είναι τελέιως διαφορετικό ανάλογα με τη φαντασία του παιδιού.... Θέλω να πω ότι τα DVD παραμυθιών ειδικά περιορίζουν απίστευτα ένα παιδί. Το εκγλωβίζουν σε εικόνες φτιαχτές και ακρωτηριάζουν τη φαντασία του!

[dimmi]

Και πάμε στα παραμύθια.... Γιατί να δει τα 3 γουρουνάκια ή όποιο άλλο σε DVD? Κάλιστα μπορείτε να το διαβάσετε και να κάνετε μαζί την εικονογράφηση....ΓΙατί πρέπει το γουρούνι να είναι ένα συγκεκριμένο χρώμα (συνήθως ροζ); Μπορεί να είναι και καφέ ή γκρι ή μαύρο ή μωβ ανάλογα με το πώς το φαντάζεται το παιδί....Γιατί πρέπει το σπίτι να έχει τη συγκεκριμένη εικόνα που δείχνει το DVD? Μπορεί να είναι τελέιως διαφορετικό ανάλογα με τη φαντασία του παιδιού.... Θέλω να πω ότι τα DVD παραμυθιών ειδικά περιορίζουν απίστευτα ένα παιδί. Το εκγλωβίζουν σε εικόνες φτιαχτές και ακρωτηριάζουν τη φαντασία του!

Ω τόσο αληθινό! Εδώ οι μεγάλοι πολλές φορές όταν έχουν διαβάσει ένα βιβλίο και το έχουν φανταστεί/εικονογραφίσει στο μυαλό τους δεν θέλουν να δουν το αντίστοιχο έργο που θα βγεί μετά βασισμένοσ το βιβλίο, γιατί θα τους βάλει σε καλούπια!

Το παιδί όμως δεν έχει επίγνωση ούτε θέλω αντίστοιχα, φαντάζομαι. Ο,τι του δώσουμε ρουφάει...

[emmaki]

Ω τόσο αληθινό! Εδώ οι μεγάλοι πολλές φορές όταν έχουν διαβάσει ένα βιβλίο και το έχουν φανταστεί/εικονογραφίσει στο μυαλό τους δεν θέλουν να δουν το αντίστοιχο έργο που θα βγεί μετά βασισμένοσ το βιβλίο, γιατί θα τους βάλει σε καλούπια!

Το παιδί όμως δεν έχει επίγνωση ούτε θέλω αντίστοιχα, φαντάζομαι. Ο,τι του δώσουμε ρουφάει...

 

Κοίτα, η φαντασία των παιδιών καλπάζει!!!!!!!

 

Μπορεί να έχει δει 25 χιλιάδες γάτες και όταν του πεις να ζωγραφίσει μια γάτα να σου κάνει μια μωβ, με 5 πόδια και 2 ουρές!!!!!!! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει πώς είναι η γάτα! Σημαίνει ότι έτσι του αρέσει πιο πολύ εκείνη τη στιγμή (την επόμενη στιγμή μπορεί να είναι διαφορετική)....

 

Ομοίως, αν του πεις κάνε ένα σπίτι, μπορεί να σου κάνει ένα κλασσικό σπιτάκι με κόκκινα κεραμύδια, αλλά μπορεί να κάνει και ένα σπίτι-μανιτάρι ή ένα σπίτι-σαλιγκάρι ή ότι δήποτε!!!!!!!

 

Αν του διαβάσεις μια ιστορία και το βάλεις να την εικονογραφίσει να κάνει απίστευτα πράγματα! Αν, όμως, του δείχνεις και τις εικόνες θα κάνει παρόμοιες γιατι θα επηρεαστεί! Και πολύ περισσότερο θα επηρεαστεί με τα κινούμενα σχέδια!

Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι δεν πρέπει να δείχνουμε τις εικόνες στο παιδί. Όχι όμως πάντα! Τις δείχνουμε και συζητάμε μαζί του, μαθαίνουμε πράγματα κλπ κλπ Αλλά του λέμε και ιστορίες χωρίς εικόνες!

[Σνουφελ μου]

Κι εγω δε πιστευω στα τεστ Iq κλπ αλλα στη δουλεια που κανει ο καθενας μας στο σπιτι.Αλλα η θεωρια με τη πραξη απεχει ετη φωτος!Καλως ελς να ασχολεισαι με το παιδι,να μη βλεπει τηλ. κ.λ.π. αλλα καποια πραγματα δε γινονται οπως επιθυμεις ακομη κ αν εχεις τελειωσει οποιαδηποτε παιδαγωγικη σχολη η οτι αλλο σχετικο...Αν ρωτησετε κ τις δασκαλες των παιδιων μπορουνε να σας πουνε πως μπορειετ να απασχολειτε το παιδι σας κ ισως σας δωσουνε πιο συγκεκριμενες οδηγειες καθως θα γνωριζουν το παιδι κ τις δεξιοτητες του.ΑΥτο ητανε μια σκεψη μου που εκανα καθως σας διαβαζα

[Little Monkey]

Κι εγω δε πιστευω στα τεστ Iq κλπ αλλα στη δουλεια που κανει ο καθενας μας στο σπιτι.

Δεν ξέρω σε τι ακριβώς "δεν πιστεύεις" αλλά θέλω να επισημάνω ότι άλλο πράγμα η δουλειά στο σπίτι και άλλο οι έμφυτες ικανότητες του κάθε ατόμου. Ένα παιδί με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης όσο και να δουλευτεί στο σπίτι, όσα εκπαιδευτικά προγράμματα να δει ή να μην δει, όσες βόλτες και να πάει με τους γονείς του, θα παραμείνει ένα παιδί με χαμηλή νοημοσύνη. Απλά ένα παιδί δουλεμένο θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τις όποιες νοητικές του δυνατότητες στο έπακρο, θα προσαρμοστεί καλύτερα στο σχολικό περιβάλλον, θα έχει ενδεχομένως καλύτερη ακαδημαϊκή απόδοση απ' ό,τι θα είχε αν οι γονείς του το έβαζαν μπροστά στην τηλεόραση 5 ώρες τη μέρα κάθε μέρα να βλέπει DVD με παιδικά.

 

Τεστ σαν το WISC είναι εργαλεία δουλειάς. Χορηγούνται μόνο από ειδικούς ψυχολόγους, και τα σκορ που δίνουν είναι πάρα πολύ αξιόπιστα. Τεστ τύπου MENSA, τεστ δημοσιευμένα σε περιοδικά ή στο ίντερνετ, βιβλία που υπόσχονται να αυξήσουν τον δείκτη νοημοσύνης μας και άλλα τέτοια γραφικά, είναι απλά παιχνιδάκια για να περνάμε το χρόνο μας.

 

Να το πω πιο απλά: δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που μπορεί να κάνει μια μανούλα από μόνη της για να μάθει ποιος είναι ο ΔΝ του παιδιού της ή για να τον αυξήσει.

 

Όσο για την τηλεθέαση, προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει τρόπος ούτε λόγος να τη βγάλουμε από τη ζωή των παιδιών μας. Αλλά λίγη τηλεόραση είναι αρκετή. Επίσης συμφωνώ με την Emmaki ότι καλό είναι να συνοδεύεται από συζήτηση σχετικά με αυτά που βλέπουμε / είδαμε / θα δούμε, και σαν έναυσμα για πιο δημιουργικές ασχολίες, π.χ. ζωγραφική, διηγήσεις ιστοριών κ.λπ.

[kinkajoujou]

Να το πω πιο απλά: δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που μπορεί να κάνει μια μανούλα από μόνη της για να μάθει ποιος είναι ο ΔΝ του παιδιού της ή για να τον αυξήσει.

 

Η νευροφυσιολογία πάντως δεν συμφωνεί μαζί σου. Σε έναν άνθρωπο χωρίς προβλήματα στον εγκέφαλο ή στο νευρικό σύστημα, η ανάπτυξη καινούριων δεξιοτήτων συνεπάγεται και δημιουργία περισσότερων συνάψεων, και όσο περισσότερες συνάψεις έχει ο εγκέφαλος, τόσο πιο αυξημένες είναι και οι δυνατότητές του. Αντίθετα, σε περιπτώσεις πραγματικά παρατημένων παιδιών ή ανθρώπων με διαταραχές όπως η κατάθλιψη ή νευρολογικές παθήσεις (π.χ. Αλτσχάιμερ) ο εγκέφαλος χάνει συνάψεις και συρρικνώνεται και σε μέγεθος, οπότε περιορίζονται και οι δυνατότητές του. Ο εγκέφαλος είναι ένας μυς όπως και οι υπόλοιποι του σώματος, όσο τον γυμνάζεις τόσο δυναμώνει, όσο τον αμελείς τόσο περιορίζεται στα βασικά.

 

Από εκεί και πέρα συμφωνώ ότι αλίμονο αν η νοημοσύνη ενός παιδιού που ανακαλύπτει τον κόσμο εξαρτιόταν μόνο από τα βιβλία-κονσέρβα...