Πόσο πια να περιοριζω το παιδι μου για να μην ενοχλει στην πολυκατοικια;

[λουκουμαδάκι]

αχ αναμνήσεις. πρέπει να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση και από τις δύο πλευρές στις ψευτοοικοδομές που ζούμε. και τα παιδάκια να μη νιώθουν σε κλουβί και ο από κάτω να απολαμβάνει το σπίτι του. εγώ είμαι ο 'από κάτω'. δύο κοριτσάκια από πάνω και ειλικρινά το τρέξιμο ήταν ότι χειρότερο. ούτε το κλάμα ούτε τα τραγούδια ούτε οι φωνές ούτε τα παιχνίδια ούτε το πιάνο ήταν αυτά που ενοχλούσαν ίσα ίσα έδιναν ζωή στην οικοδομή. το τρέξιμο όμως..... κατέβαινε αυτός ο θόρυβος από όλα τα ντουβάρια και σε κύκλωνε από πάνω από δίπλα από παντού. ώρες ατέλειωτες ένα συνεχές χτύπημα για χρόνια. κάπου το συνηθίζεις κάπου σε εκνευρίζει. γιατί καλές και οι ώρες κοινής ησυχίας αλλά αν δουλεύεις μέχρι τις πέντε τι ώρα θα ξεκουραστείς; αν έχεις πονοκέφαλο; αν θες να ξαπλώσεις δυό ώρες σε άσχετες ώρες; αν είναι κυριακή πρωί και θες να κοιμηθείς κάτι τι παραπάνω; φτάσαμε σε σημείο να ζούμε τη ζωή τους. να πηγαίνουμε με το δικό τους ρυθμό ύπνου/ξύπνιου/ξεκούρασης/βόλτας. και επειδή ξέραμε ότι κοιμούνται νωρίς περιοριζόμασταν επιπλέον και εμείς από τις 9. δεν είναι φυσιολογικό έτσι; τουλάχιστον αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από όλους. εγώ αυτό που έκανα ήταν μετά από πολύ καιρό και μια δυό φιλικές παρατηρήσεις όχι αγριάδες και τσαμπουκά (και αφού άρχισε να τρέχει και το δεύτερο που μέχρι πριν ήταν μωρό οπότε είχαμε μόνο το πρώτο να τρέχει και οκ ήταν πιο ανεκτό) ήταν να της πω άσε τα κορίτσια να τρέχουν να παίζουν με το μπαμπά με τη γιαγιά και έλα για έναν καφέ. έλα να ακούσεις. να κάτσεις ένα μισάωρο να νιώσεις τον ήχο όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ. και ήρθε. ε και κατάλαβε. και πλέον ήξερα ότι θα πει μια κουβέντα παραπάνω στα κοριτσάκια και σιγά σιγά θα καταλάβουν. μου έφτανε αυτό. το τρέξιμο το καθημερινό το με τις ώρες σταμάτησε. κυριακές μέχρι τις 10 δεν ξαναξύπνησα. φυσικά και συνέχισαν να τρέχουν και να πηδούν και να παίζουν αλλά πλέον ήξερα ότι σήμερα έτυχε για τρεις ώρες αύριο θα είναι πιο λίγο ή σε καμιά ώρα θα σταματήσουν. έτσι δεν εκνευριζόμουν πλέον καθόλου. και ζούσα φυσιολογικά και με ώρες με θόρυβο και με ώρες με ησυχία. ούτε φωνές ούτε χαμός ούτε τίποτα δεν χρειάζονται. ζούμε όλοι μαζί σε μια πολυκατοικία και ο δίπλα είναι αυτός που θα τρέξει πρώτος στην ανάγκη. δεν χρειάζεται να χαλάμε τις καρδιές μας για παροδικά πράγματα. δεν θα τρέχουν εσαεί τα παιδάκια ας είμαστε και εμείς οι από κάτω πιο ψύχραιμοι. δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να πας στον από κάτω αλλά μια βόλτα όταν τα παιδιά είναι στα 'ντουζένια' τους θα σου δώσει μία γεύση από το πως το ζει ο άλλος όλο αυτό στο σπίτι του. τι ακούει από το σπίτι σας; τι είναι αυτό που τον ενοχλεί; ακούγεται τόσο όσο λέει; μπορεί να βγει υπερβολικός αυτός οπότε εκεί συνεχίζεις τη ζωή σου κακοί γείτονες και άνθρωποι υπέρ του δέοντος περίεργοι ναι όντως υπάρχουν. μπορεί όμως και να δεις ότι ναι, ο ήχος είναι πολύ ενοχλητικός και σιγά σιγά να περάσεις στα παιδιά ότι από κάτω μένει ο κύριος τάδε και δεν πολυτρέχουμε κάθε μέρα όλη μέρα γιατί θέλει να ξεκουραστεί πχ ή ότι ζούμε όλοι μαζί κλπ κλπ κλπ..

[less_serious]

Ε ναι ρε λουκουμαδακι, αυτό ακριβώς. Να ειμαστε όλοι λιγο λιγότερο για την πάρτυ μας και ολα λύνονται.

Αναρωτιέμαι όλες εσείς που υπερασπίζεστε τόσο σθεναρά το δικαίωμα στο τρέξιμο και το χοροπηδηχτο θα λέτε το ίδιο οταν σε λίγα χρονια τα παιδια σας δίνουν πχ εξετάσεις και τα νήπια απο πανω γκρεμίζουν το σπιτι; Οταν έχετε κάποιον άρρωστο στο σπιτι και χρειαζεται ξεκούραση και εκτός ωρών κοινής ησυχίας;

 

Και για να μη κουράζω ειμαι της γνώμης οτι εχει πιο μεγάλη αξία να μάθω στο παιδι μου να σέβεται τις ανάγκες ΚΑΙ των άλλων ακομα και αν αυτο σημαίνει οτι δεν θα μπορει να τρέχει στο σπιτι. Θεωρώ λάθος μου να μεγαλώσω ενα παιδι που θα νομίζει οτι ολο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω του

[AMD080911]

Ε ναι ρε λουκουμαδακι, αυτό ακριβώς. Να ειμαστε όλοι λιγο λιγότερο για την πάρτυ μας και ολα λύνονται.

Αναρωτιέμαι όλες εσείς που υπερασπίζεστε τόσο σθεναρά το δικαίωμα στο τρέξιμο και το χοροπηδηχτο θα λέτε το ίδιο οταν σε λίγα χρονια τα παιδια σας δίνουν πχ εξετάσεις και τα νήπια απο πανω γκρεμίζουν το σπιτι; Οταν έχετε κάποιον άρρωστο στο σπιτι και χρειαζεται ξεκούραση και εκτός ωρών κοινής ησυχίας;

 

Και για να μη κουράζω ειμαι της γνώμης οτι εχει πιο μεγάλη αξία να μάθω στο παιδι μου να σέβεται τις ανάγκες ΚΑΙ των άλλων ακομα και αν αυτο σημαίνει οτι δεν θα μπορει να τρέχει στο σπιτι. Θεωρώ λάθος μου να μεγαλώσω ενα παιδι που θα νομίζει οτι ολο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω του

 

 

Εχεις δικιο, ομως παραγνωριζεις το γεγονος οτι μιλαμε για μικρες ηλικιες που αρκετες φορες δεν ειναι δυνατον να ειναι πολυ ησυχα. Οσο μεγαλωνουν καταλαβαινουν καλυτερα και συνεργαζονται, οταν ομως ειναι μικρα δεν εχεις πολλες επιλογες. Επισης να καταθεσω τη μαρτυρια φιλης μου που μενει κατω απο διαμερισμα με οικογενεια τριων παιδιων (6, 5 και 2 περιπου) οπου δεν ακουγεται κιχ, αλλα η μαμα τα εχει ρημαξει στο ξυλο. Δεν νομιζω οτι ειναι οκ αυτο, ετσι; Αλλη φιλη μου ειχε παραπονα απο το γειτονα του διπλανου διαμερισματος γιατι τον ενοχλουσε το κλαμα του μωρου της (6 μηνων!). Αν αυτο δεν ειναι νευρωση, τοτε τι;

[BabyCute]

Γενικεύουμε πολυ, δεν μίλησε κανένας για ξύλο αλλα ουτε για κλάμα μωρου

4,5 ειναι αρκετά μεγάλο για να καταλάβει

Το 3 παλευεται....

Αλλα αν τρέχουν τοςο πολυ στο πάρκο γιατι τρέχουν και σπίτι αυτο δεν μπορώ να καταλάβω; Μήπως η διατροφή ειναι καπως και ειναι συνεχεια στην τσίτα; Θα μπορούσαν να ασχοληθούν με ενα σωρο παιχνίδια που δεν χρειάζονται τρέξιμο πανω κατω συνεχεια

[less_serious]

Εχεις δικιο, ομως παραγνωριζεις το γεγονος οτι μιλαμε για μικρες ηλικιες που αρκετες φορες δεν ειναι δυνατον να ειναι πολυ ησυχα. Οσο μεγαλωνουν καταλαβαινουν καλυτερα και συνεργαζονται, οταν ομως ειναι μικρα δεν εχεις πολλες επιλογες. Επισης να καταθεσω τη μαρτυρια φιλης μου που μενει κατω απο διαμερισμα με οικογενεια τριων παιδιων (6, 5 και 2 περιπου) οπου δεν ακουγεται κιχ, αλλα η μαμα τα εχει ρημαξει στο ξυλο. Δεν νομιζω οτι ειναι οκ αυτο, ετσι; Αλλη φιλη μου ειχε παραπονα απο το γειτονα του διπλανου διαμερισματος γιατι τον ενοχλουσε το κλαμα του μωρου της (6 μηνων!). Αν αυτο δεν ειναι νευρωση, τοτε τι;

 

Δεν το παραγνωρίζω καθόλου, ουτε ειπα πουθενά οτι τα παιδια πρέπει να ειναι στο mute. Σίγουρα όμως υπάρχουν και πιο ήσυχες δραστηριότητες για κάθε ηλικία αντί για το τρέξιμο. Βέβαια απαιτούν μεγαλύτερη εμπλοκή και ενασχόληση απο το γονιό και κάποιοι προτιμούν να αφήσουν τα παιδια να τρέχουν παρά να κάτσουν στο πάτωμα και να παίξουν μαζι τους, να τους διαβάσουν μια ιστορία, να τα πανε μια βόλτα. Επίσης και τα παιδια που δεν κάθονται αρχικά ήσυχα για τις παραπάνω δραστηριότητες σιγα σιγα μαθαίνουν και κάθονται.

Για τις δυο ιστορίες που έγραψες δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να μου πεις. Προφανώς ειναι ακραίες και προφανώς ειναι λάθος. Δεν ειπα πουθενά να χτυπάμε τα παιδια μας, ειπα να του μάθουμε τρόπους και σεβασμό απο μικρή ηλικία, εχει διαφορά.

[Niki81]

Δεν το παραγνωρίζω καθόλου, ουτε ειπα πουθενά οτι τα παιδια πρέπει να ειναι στο mute. Σίγουρα όμως υπάρχουν και πιο ήσυχες δραστηριότητες για κάθε ηλικία αντί για το τρέξιμο. Βέβαια απαιτούν μεγαλύτερη εμπλοκή και ενασχόληση απο το γονιό και κάποιοι προτιμούν να αφήσουν τα παιδια να τρέχουν παρά να κάτσουν στο πάτωμα και να παίξουν μαζι τους, να τους διαβάσουν μια ιστορία, να τα πανε μια βόλτα. Επίσης και τα παιδια που δεν κάθονται αρχικά ήσυχα για τις παραπάνω δραστηριότητες σιγα σιγα μαθαίνουν και κάθονται.

Για τις δυο ιστορίες που έγραψες δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να μου πεις. Προφανώς ειναι ακραίες και προφανώς ειναι λάθος. Δεν ειπα πουθενά να χτυπάμε τα παιδια μας, ειπα να του μάθουμε τρόπους και σεβασμό απο μικρή ηλικία, εχει διαφορά.

 

Ολη μερα η μαμα δε μπορει να απασχολει δημιουργικα τα πιτσιρικια ουτε να τα γυρναει εξω βολτες για να μην ενοχλείται ο από κατω.Καποιες στιγμες πρεπει να μαγειρεψει,να κανει τις δουλειες της ,να κανει ένα μπανιο η γυναικα.

Επισης από τριων ετων και μετα δεν είναι φυσιολογικο τα παιδια να παιζουν ολη τη μερα με τη μαμα...ουτε και το θελουν.θελουν να κανουν και τα δικα τους...ποσα βιβλια περιμενετε να διαβασει το τριχρονο δλδ.

 

Και καποια μαμα που λεει για μεσημεριανο υπνο...πως να κοιμηθουν δλδ οσα παιδακια εχουν κοψει το μεσημεριανο υπνο?με το ζορι?

 

Ευτυχως που είμαι σε μονοκατοικια.

[BabyCute]

Ολη μερα η μαμα δε μπορει να απασχολει δημιουργικα τα πιτσιρικια ουτε να τα γυρναει εξω βολτες για να μην ενοχλείται ο από κατω.Καποιες στιγμες πρεπει να μαγειρεψει,να κανει τις δουλειες της ,να κανει ένα μπανιο η γυναικα.

Επισης από τριων ετων και μετα δεν είναι φυσιολογικο τα παιδια να παιζουν ολη τη μερα με τη μαμα...ουτε και το θελουν.θελουν να κανουν και τα δικα τους...ποσα βιβλια περιμενετε να διαβασει το τριχρονο δλδ.

 

Και καποια μαμα που λεει για μεσημεριανο υπνο...πως να κοιμηθουν δλδ οσα παιδακια εχουν κοψει το μεσημεριανο υπνο?με το ζορι?

 

Ευτυχως που είμαι σε μονοκατοικια.

 

Δεν χρειάζεται να κάθεται να παίζει μαζι τους, θα μπορούσε να τους δώσει αυτοκόλλητα βιβλία ταμπλετ κλπ να απασχολούνται μόνα τους και να 'επιβλεπει'

Στον παιδικο θα ξεθεωνωνται στα σιγουρα, μετα παλι στο πάρκο τα ιδια, οποτε θα μπορούσαν άνετα να κάτσουν μόνα τους να κάνουν κατι ήρεμο 2-3 ωρες

[Niki81]

Δεν χρειάζεται να κάθεται να παίζει μαζι τους, θα μπορούσε να τους δώσει αυτοκόλλητα βιβλία ταμπλετ κλπ να απασχολούνται μόνα τους και να 'επιβλεπει'

Στον παιδικο θα ξεθεωνωνται στα σιγουρα, μετα παλι στο πάρκο τα ιδια, οποτε θα μπορούσαν άνετα να κάτσουν μόνα τους να κάνουν κατι ήρεμο 2-3 ωρες

 

Εμενα τα δικα μου παντως...αγορακι ο ενας 3,5 και ο άλλος 5...φρονιμοι θα κατσουν μονο αν κατσω κι εγω κατω να παιξω μαζι τους η αν τους στησω μπροστα στην τηλεοραση.Το ποτε θα δουν τα παιδια μου όμως τηλεοραση και ποτε θα παμε βολτα το κανονιζω με βαση το δικο μας πρόγραμμα...το θεωρω πολύ καταπιεστικο για εμενα πρωτίστως να πρεπει να οργανωνω το χρονο μας και το πρόγραμμα μας κάθε μερα με βαση το ποτε ο γειτονας είναι στο Σπιτι η ποτε κοιμαται.Τα δικα μου και τρεχουν και χοροπηδάνε και φωναζουν και πετανε πραγματα κατω...όχι ανεξέλεγκτα..αλλα όλα αυτά τα κανουν.

 

Εμενα πχ τα δικα μου κάθε πρωι ξυπνάνε κατά τις 6.30.Λυπαμαι αλλα αν εσυ εμενες διπλα μας και ηθελες να κοιμάσαι μεχρι τις 10 το πρωι το σαββαοκυριακο σου θα είχαμε θεμα.Κι εγω θα ηθελα να κοιμούνται περισσοτερο,κι εγω θα ηθελα να είναι πιο ηρεμα,να μη χοροπηδάνε,να μη παιζουν μαξιλαροπολεμο...για τη δικη μου ηρεμια πρωτα από όλα.Υποθετω το ιδιο ισχυει για ολους τους γονεις.Δε νομιζω να ευχαριστιεται καμια να εχει τα πιτσιρικια να τρεχουν ολη μερα.Ειδικα οσες εχουν αγορακια είμαι σιγουρη καταλαβαινουν τι λεω.

[BabyCute]

Εμενα τα δικα μου παντως...αγορακι ο ενας 3,5 και ο άλλος 5...φρονιμοι θα κατσουν μονο αν κατσω κι εγω κατω να παιξω μαζι τους η αν τους στησω μπροστα στην τηλεοραση.Το ποτε θα δουν τα παιδια μου όμως τηλεοραση και ποτε θα παμε βολτα το κανονιζω με βαση το δικο μας πρόγραμμα...το θεωρω πολύ καταπιεστικο για εμενα πρωτίστως να πρεπει να οργανωνω το χρονο μας και το πρόγραμμα μας κάθε μερα με βαση το ποτε ο γειτονας είναι στο Σπιτι η ποτε κοιμαται.Τα δικα μου και τρεχουν και χοροπηδάνε και φωναζουν και πετανε πραγματα κατω...όχι ανεξέλεγκτα..αλλα όλα αυτά τα κανουν.

 

Εμενα πχ τα δικα μου κάθε πρωι ξυπνάνε κατά τις 6.30.Λυπαμαι αλλα αν εσυ εμενες διπλα μας και ηθελες να κοιμάσαι μεχρι τις 10 το πρωι το σαββαοκυριακο σου θα είχαμε θεμα.Κι εγω θα ηθελα να κοιμούνται περισσοτερο,κι εγω θα ηθελα να είναι πιο ηρεμα,να μη χοροπηδάνε,να μη παιζουν μαξιλαροπολεμο...για τη δικη μου ηρεμια πρωτα από όλα.Υποθετω το ιδιο ισχυει για ολους τους γονεις.Δε νομιζω να ευχαριστιεται καμια να εχει τα πιτσιρικια να τρεχουν ολη μερα.Ειδικα οσες εχουν αγορακια είμαι σιγουρη καταλαβαινουν τι λεω.

Και εγω αγοράκια εχω αλλα ναι εχω περιορίσει το ποςο τρέχουν μεσα στο σπίτι

Καταλαβαινω ειναι δύσκολο να εισαι συνεχεια απο πανω αλλα ειναι κουραστικό και ο άλλος να ακούει το τρέξιμο συνεχεια. Δεν μιλάω για ύπνο μέχρι τις 10, μιλάω για ισορροπίες. Καλο ειναι για όλους για να συνυπάρξουν καλα και αγαπημένα να ψάξουν να βρουν λύσεις που ναι μπορει να μην ειναι μεσα ατο προγράμμα του κανονικά

[ΜΑΡΙΤΑ]

αχ αναμνήσεις. πρέπει να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση και από τις δύο πλευρές στις ψευτοοικοδομές που ζούμε. και τα παιδάκια να μη νιώθουν σε κλουβί και ο από κάτω να απολαμβάνει το σπίτι του. εγώ είμαι ο 'από κάτω'. δύο κοριτσάκια από πάνω και ειλικρινά το τρέξιμο ήταν ότι χειρότερο. ούτε το κλάμα ούτε τα τραγούδια ούτε οι φωνές ούτε τα παιχνίδια ούτε το πιάνο ήταν αυτά που ενοχλούσαν ίσα ίσα έδιναν ζωή στην οικοδομή. το τρέξιμο όμως..... κατέβαινε αυτός ο θόρυβος από όλα τα ντουβάρια και σε κύκλωνε από πάνω από δίπλα από παντού. ώρες ατέλειωτες ένα συνεχές χτύπημα για χρόνια. κάπου το συνηθίζεις κάπου σε εκνευρίζει. γιατί καλές και οι ώρες κοινής ησυχίας αλλά αν δουλεύεις μέχρι τις πέντε τι ώρα θα ξεκουραστείς; αν έχεις πονοκέφαλο; αν θες να ξαπλώσεις δυό ώρες σε άσχετες ώρες; αν είναι κυριακή πρωί και θες να κοιμηθείς κάτι τι παραπάνω; φτάσαμε σε σημείο να ζούμε τη ζωή τους. να πηγαίνουμε με το δικό τους ρυθμό ύπνου/ξύπνιου/ξεκούρασης/βόλτας. και επειδή ξέραμε ότι κοιμούνται νωρίς περιοριζόμασταν επιπλέον και εμείς από τις 9. δεν είναι φυσιολογικό έτσι; τουλάχιστον αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από όλους. εγώ αυτό που έκανα ήταν μετά από πολύ καιρό και μια δυό φιλικές παρατηρήσεις όχι αγριάδες και τσαμπουκά (και αφού άρχισε να τρέχει και το δεύτερο που μέχρι πριν ήταν μωρό οπότε είχαμε μόνο το πρώτο να τρέχει και οκ ήταν πιο ανεκτό) ήταν να της πω άσε τα κορίτσια να τρέχουν να παίζουν με το μπαμπά με τη γιαγιά και έλα για έναν καφέ. έλα να ακούσεις. να κάτσεις ένα μισάωρο να νιώσεις τον ήχο όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ. και ήρθε. ε και κατάλαβε. και πλέον ήξερα ότι θα πει μια κουβέντα παραπάνω στα κοριτσάκια και σιγά σιγά θα καταλάβουν. μου έφτανε αυτό. το τρέξιμο το καθημερινό το με τις ώρες σταμάτησε. κυριακές μέχρι τις 10 δεν ξαναξύπνησα. φυσικά και συνέχισαν να τρέχουν και να πηδούν και να παίζουν αλλά πλέον ήξερα ότι σήμερα έτυχε για τρεις ώρες αύριο θα είναι πιο λίγο ή σε καμιά ώρα θα σταματήσουν. έτσι δεν εκνευριζόμουν πλέον καθόλου. και ζούσα φυσιολογικά και με ώρες με θόρυβο και με ώρες με ησυχία. ούτε φωνές ούτε χαμός ούτε τίποτα δεν χρειάζονται. ζούμε όλοι μαζί σε μια πολυκατοικία και ο δίπλα είναι αυτός που θα τρέξει πρώτος στην ανάγκη. δεν χρειάζεται να χαλάμε τις καρδιές μας για παροδικά πράγματα. δεν θα τρέχουν εσαεί τα παιδάκια ας είμαστε και εμείς οι από κάτω πιο ψύχραιμοι. δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να πας στον από κάτω αλλά μια βόλτα όταν τα παιδιά είναι στα 'ντουζένια' τους θα σου δώσει μία γεύση από το πως το ζει ο άλλος όλο αυτό στο σπίτι του. τι ακούει από το σπίτι σας; τι είναι αυτό που τον ενοχλεί; ακούγεται τόσο όσο λέει; μπορεί να βγει υπερβολικός αυτός οπότε εκεί συνεχίζεις τη ζωή σου κακοί γείτονες και άνθρωποι υπέρ του δέοντος περίεργοι ναι όντως υπάρχουν. μπορεί όμως και να δεις ότι ναι, ο ήχος είναι πολύ ενοχλητικός και σιγά σιγά να περάσεις στα παιδιά ότι από κάτω μένει ο κύριος τάδε και δεν πολυτρέχουμε κάθε μέρα όλη μέρα γιατί θέλει να ξεκουραστεί πχ ή ότι ζούμε όλοι μαζί κλπ κλπ κλπ..

 

Αχ κορίτσι μου δε μπορείς να φανταστείς πόσο σε νιώθω...όποιος δε το έχει περάσει δε μπορεί να το καταλάβει. Να μη μπορείς να ηρεμήσεις στο ίδιο σου το σπιτι ό,τι ώρα και να είναι για 10 ολόκληρα χρόνια.

Δε θέλω ούτε να το θυμάμαι. Το χειρότερο είναι το τρέξιμο, το χοροπηδητό και το πατίνι - καλά το πατίνι μπορεί να σε στείλει αδιάβαστο. Σίγουρα φταίει η χάλια ηχομόνωση που έχουν οι πολυκατοικίες αλλά και οι αναίσθητοί γονείς. Αν πέσεις σε περίπτωση που ισχύουν και τα δύο την πάτησες!

[λουκουμαδάκι]

Εμενα τα δικα μου παντως...αγορακι ο ενας 3,5 και ο άλλος 5...φρονιμοι θα κατσουν μονο αν κατσω κι εγω κατω να παιξω μαζι τους η αν τους στησω μπροστα στην τηλεοραση.Το ποτε θα δουν τα παιδια μου όμως τηλεοραση και ποτε θα παμε βολτα το κανονιζω με βαση το δικο μας πρόγραμμα...το θεωρω πολύ καταπιεστικο για εμενα πρωτίστως να πρεπει να οργανωνω το χρονο μας και το πρόγραμμα μας κάθε μερα με βαση το ποτε ο γειτονας είναι στο Σπιτι η ποτε κοιμαται.Τα δικα μου και τρεχουν και χοροπηδάνε και φωναζουν και πετανε πραγματα κατω...όχι ανεξέλεγκτα..αλλα όλα αυτά τα κανουν.

 

Εμενα πχ τα δικα μου κάθε πρωι ξυπνάνε κατά τις 6.30.Λυπαμαι αλλα αν εσυ εμενες διπλα μας και ηθελες να κοιμάσαι μεχρι τις 10 το πρωι το σαββαοκυριακο σου θα είχαμε θεμα.Κι εγω θα ηθελα να κοιμούνται περισσοτερο,κι εγω θα ηθελα να είναι πιο ηρεμα,να μη χοροπηδάνε,να μη παιζουν μαξιλαροπολεμο...για τη δικη μου ηρεμια πρωτα από όλα.Υποθετω το ιδιο ισχυει για ολους τους γονεις.Δε νομιζω να ευχαριστιεται καμια να εχει τα πιτσιρικια να τρεχουν ολη μερα.Ειδικα οσες εχουν αγορακια είμαι σιγουρη καταλαβαινουν τι λεω.

κορίτσια ουσιαστικά τα ίδια λέμε ο καθένας από την πλευρά του. φυσικά και εσύ δεν μπορείς να κάνεις το πρόγραμμά σου βάση του γείτονα αλλά ούτε και ο γείτονας βάση του δικού σου. και οι δύο όμως έχουν δίκιο. και βλέπεις ότι υπάρχουν στιγμές που ψάχνεις ακόμα και εσύ την ηρεμία που είναι δικά σου παιδάκια. φαντάσου τον δίπλα που δεν είναι δικά του. αν υπάρχει ψυχραιμία και κατανόηση και από τις δύο πλευρές όλα λύνονται. γιατί τα παιδάκια όταν είναι μωρά θέλουν ησυχία την οποία φυσικά θα αποζητήσεις μετά θέλουν την εκτόνωσή τους και την ησυχία θα την ζητήσει ο γείτονας και όταν φτάσουν 16-18 θέλουν πάλι ησυχία πχ για τις πανελλήνιες την οποία ησυχία θα ξαναποζητήσεις έτσι δεν είναι; πάνε και έρχονται αυτά.

[Niki81]

κορίτσια ουσιαστικά τα ίδια λέμε ο καθένας από την πλευρά του. φυσικά και εσύ δεν μπορείς να κάνεις το πρόγραμμά σου βάση του γείτονα αλλά ούτε και ο γείτονας βάση του δικού σου. και οι δύο όμως έχουν δίκιο. και βλέπεις ότι υπάρχουν στιγμές που ψάχνεις ακόμα και εσύ την ηρεμία που είναι δικά σου παιδάκια. φαντάσου τον δίπλα που δεν είναι δικά του. αν υπάρχει ψυχραιμία και κατανόηση και από τις δύο πλευρές όλα λύνονται. γιατί τα παιδάκια όταν είναι μωρά θέλουν ησυχία την οποία φυσικά θα αποζητήσεις μετά θέλουν την εκτόνωσή τους και την ησυχία θα την ζητήσει ο γείτονας και όταν φτάσουν 16-18 θέλουν πάλι ησυχία πχ για τις πανελλήνιες την οποία ησυχία θα ξαναποζητήσεις έτσι δεν είναι; πάνε και έρχονται αυτά.

 

Σαφεστατα...αμοιβαια κατανοηση και σεβασμο...εννοείται.Απλα ρε παιδι μου τη μαμα με τα πιτσιρικια τη νιώθω καλυτερα...αλλιως συννενοεισαι με τον ενηλικα αλλιως με το πιτσιρικι.Αλλο είναι να ζητησω από τον ενηλικα γειτονα να κανει ησυχια και άλλο να περιμενω τη μαμα να δαμασει το τριχρονο.

 

Θυμαμαι όταν μετακομίσαμε Σπιτι μας..εμεις συγχρόνως με τον κουνιαδο μου...ηρθαμε σε μια νεα γειτονια με 4 αγορακια συνολικα.Τα οποια ναι εβγαιναν τα απογεύματα στον κηπο και ναι εκαναν φασαρια.Καποια στιγμη θυμαμαι γειτονισσα που γυρισε και μας ειπε...τι τα φερατε 4 εδώ...λες και είχαμε επιλογή να τα πουλήσουμε.Και σκεψου εμεις ειμαστε σε μονοκατοικίες δεν ενοχλούμε μεσα στο Σπιτι.Ναι κατανοω ότι οι ανθρωποι ειχαν μαθει αλλιως τοσα χρονια χωρις παιδια διπλα τους και ξαφνικα 4 θηρια τα δικα μας τους χαλασαν την απογευματινη ηρεμια που χαλαρωναν στο μπαλκονι τους.Αλλα κι εγω δλδ τι να εκανα?Να τους απαγορευα να βγουν απόγευμα στον κηπο για να ευχαριστηθεί η κυρια τον καφε της?

[λουκουμαδάκι]

Σαφεστατα...αμοιβαια κατανοηση και σεβασμο...εννοείται.Απλα ρε παιδι μου τη μαμα με τα πιτσιρικια τη νιώθω καλυτερα...αλλιως συννενοεισαι με τον ενηλικα αλλιως με το πιτσιρικι.Αλλο είναι να ζητησω από τον ενηλικα γειτονα να κανει ησυχια και άλλο να περιμενω τη μαμα να δαμασει το τριχρονο.

 

Θυμαμαι όταν μετακομίσαμε Σπιτι μας..εμεις συγχρόνως με τον κουνιαδο μου...ηρθαμε σε μια νεα γειτονια με 4 αγορακια συνολικα.Τα οποια ναι εβγαιναν τα απογεύματα στον κηπο και ναι εκαναν φασαρια.Καποια στιγμη θυμαμαι γειτονισσα που γυρισε και μας ειπε...τι τα φερατε 4 εδώ...λες και είχαμε επιλογή να τα πουλήσουμε.Και σκεψου εμεις ειμαστε σε μονοκατοικίες δεν ενοχλούμε μεσα στο Σπιτι.Ναι κατανοω ότι οι ανθρωποι ειχαν μαθει αλλιως τοσα χρονια χωρις παιδια διπλα τους και ξαφνικα 4 θηρια τα δικα μας τους χαλασαν την απογευματινη ηρεμια που χαλαρωναν στο μπαλκονι τους.Αλλα κι εγω δλδ τι να εκανα?Να τους απαγορευα να βγουν απόγευμα στον κηπο για να ευχαριστηθεί η κυρια τον καφε της?

εεεεεεεεεε όχι δεν το συζητώ!!!! κάνει πρόβα για τον τάφο και θέλει τη γειτονιά στη μούγκα; αυτή που μεγάλωσε; δεν έπαιζε στη γειτονιά της; και τότε τα παλαιά η έννοια γειτονιά είχε αυτό το '20 παιδιά να την ροβολάνε'! αυτό είναι υπερβολικό και εκεί σηκώνει αδιαφορία!

όπως έγραψα και πιο πριν τα παιδιά είναι ζωή. και οι τσιρίδες και τα τραγούδια και τα γέλια ακόμα και τα κλάματα αν θες! αυτά δεν πρέπει να ενοχλούν κανέναν!

[HOPE77]

Δυσκολες καταστάσεις κοριτσια.Εχω υπάρξει κ απο τις δυο πλευρες κ τις καταλαβαινω.Καταρχην συμφωνουμε ολοι οτι οι ωρες κοινης ησυχιας πρέπει να τηρουνται απαρέγκλιτα ειτε εχεις μικρα παιδια ειτε οχι.Τωρα γιατις υπολοιπες ωρες ωφειλουμε να ειμαστε προσεκτικοι αλλα κ τα παιδια ειναι παιδια κ θα παιξουν,θα τρεξουν,θα φωναξουν αλλα οχι σαν να ειμαστε μονοι στον κοσμο.Πρεπει να σεβαστουμε κ τους γυρω μας ,οχι ησυχια κ μουγκα αλλά οχι κ τρελαδικο συνεχως.Όλα αυτα τα λεω εκ του ασφαλους γιατι μενω σε μονοκατοικια αλλα ειχα κ εγω τις εμπειριες μου πριν...

-Στο σπιτι που μεναμε πριν,οι αποκατω ξυπνουσαν στις 5το πρωι κ κοιμοταν στις 9το βραδυ κ απαιτουσαν απολυτη σιωπη .Έτσι ότι θορυβος ακουγοταν απο εμας,δεν ειχαμε παιδι τοτε(τακουνι,καρεκλα,φωνή)γινοταν χαμος..μας χτυπουσαν τις πορτες ,μας φωναζαν,μας χτυπουσαν θυροτηλεφωνα μεχρι που Τα ειπα στην σπιτονοικοκυρα κ πηγε στην αστυνομια γιατι κ οι προηγουμενοι ολοι ειχαν προβληματα.Αν καποιος βρε παιδια ειναι τοσο ευαισθητος κ θελει να εχει δικους του κανονες ας παει να μεινει μονος.

-Σε αλλο σπίτι οι αποπανω μεγαλωναν τα εγγονια τους,ο ανδρας μου ηθελε να κοιμαται το μεσημερι ε, για τα παιδια καναμε υπομονη δεν ηταν κ καθε μερα αλλά η κυρια η ιδια ,η γιαγια επειδη δουλευε πρωι εκανε το μεσημερι τις δουλειες της κ το απογευμα επερνε τους δρομους.Οταν της καναμε παρατηρηση μ λεει τα παιδια ειναι τι να τα κανω.Τα εριξε ολα στα παιδια η ευθυνοφοβη,μας εβγαλε κ γλωσσα γιατι δεν ειμαστε συμπονετικοι με τους καημενους τους παππουδες.

-Το "ωραιοτερο"ομως μ ετυχε σε μονοκατοικια που νοικιαζαμε γιατι μετα απο αυτα κ εκεινα ειχα απηυδισει στις πολυκατοικιες:ειχαμε παραπλευρως -κοντα εναν παππου κουφο με αυπνιες.Σηκωνοταν κατα τις 6 το πρωι τέρμα η τηλεοραση-ειδησεις,πρωιναδικα.Ξυπνουσε συχνα ενδιαμεσα τα μεσανυχτα κατα 3-4 ακουγε τραγουδια τερμα παλι.Το βραδυ μεχρι αργά έβλεπε ποδοσφαιρο.Το κατι αλλο,ειχα παθει πανικο διναμε τοσα χρηματα στο ενοικιο κ δεν ησυχαζαμε καθολου το καλοκαιρι που ειχαμε ανοιχτες πορτες.Ευτυχως κρατησε 2χρονια μονο γιατι την καναμε κ απο εκει.

[AMD080911]

Δεν το παραγνωρίζω καθόλου, ουτε ειπα πουθενά οτι τα παιδια πρέπει να ειναι στο mute. Σίγουρα όμως υπάρχουν και πιο ήσυχες δραστηριότητες για κάθε ηλικία αντί για το τρέξιμο. Βέβαια απαιτούν μεγαλύτερη εμπλοκή και ενασχόληση απο το γονιό και κάποιοι προτιμούν να αφήσουν τα παιδια να τρέχουν παρά να κάτσουν στο πάτωμα και να παίξουν μαζι τους, να τους διαβάσουν μια ιστορία, να τα πανε μια βόλτα. Επίσης και τα παιδια που δεν κάθονται αρχικά ήσυχα για τις παραπάνω δραστηριότητες σιγα σιγα μαθαίνουν και κάθονται.

Για τις δυο ιστορίες που έγραψες δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να μου πεις. Προφανώς ειναι ακραίες και προφανώς ειναι λάθος. Δεν ειπα πουθενά να χτυπάμε τα παιδια μας, ειπα να του μάθουμε τρόπους και σεβασμό απο μικρή ηλικία, εχει διαφορά.

 

Θελω να πω οτι ειναι υποκειμενικο το θεμα της φασαριας. Υπαρχουν ανθρωποι που θελουν νεκρικη σιγη γυρω τους, και αυτο μαλλον δεν ειναι πολυ οκ. Εννοειται οτι πρεπει να υπαρχει σεβασμος προς το γειτονα, απλως σε καποιες φασεις αυτο δυσκολευει. Με καλη διαθεση λυνονται ολα...

[Niki81]

Εγω θα πω και κατι άλλο...ευγενεια.Οκ το καταλαβαίνω η φασαρια είναι εκνευριστικη και ενοχλητικη.Αλλα άλλο είναι να ζητήσεις ευγενικα από τον αλλον να κανουν τα παιδακια λιγοτερη φασαρια και άλλο είναι να φωνάζεις,να προσβαλλεις,να βαρας καλοριφερ η οτιδήποτε για να δειξεις την ενοχληση σου.Οταν εχεις τα πιτσιρικια να κανουν φασαρια η να γκρινιαζουν,τσακωνονται κλπ κι εσυ σα μαμα προσπαθεις ανεπιτυχως να τα ηρεμησεις δεν παει ισως και το μυαλο σου ότι ο άλλος ενοχλείται τοσο πολύ.Δεν εχεις την ψυχικη ηρεμια εννοω εκεινη τη στιγμη να σκεφτεις και το γειτονα.μεσα σε αυτό το χαμο να αρχισει και η γειτονισσα να φωναζει δε βοηθαει πολύ.Κι εμας η κυρια που ανεφερα αντι να ερθει να μας πιασει ευγενικα στην τελικη να μας ζητησει να κανουν λιγοτερη φασαρια τα παιδια...θεωρησε καλυτερο να σκαρφαλωσει στα καγκελα της αυλης της και να αρχισει να φωναζει και να μας προσβαλλει.Λυπαμαι αλλα προσωπικα απέναντι σε τετοια συμπεριφορά ΕΝΗΛΙΚΑ μονο αγενης μπορω να γινω.Αν ειχε ερθει ευγενικα θα την είχαμε αντιμετωπισει αλλιως παροτι ηταν παραλογη.Ετσι όπως συμπεριφερθηκε όμως κι αυτή αναλογη συμπεριφορά εξελαβε και από εμας.

[HOPE77]

Εγω θα πω και κατι άλλο...ευγενεια.Οκ το καταλαβαίνω η φασαρια είναι εκνευριστικη και ενοχλητικη.Αλλα άλλο είναι να ζητήσεις ευγενικα από τον αλλον να κανουν τα παιδακια λιγοτερη φασαρια και άλλο είναι να φωνάζεις,να προσβαλλεις,να βαρας καλοριφερ η οτιδήποτε για να δειξεις την ενοχληση σου.Οταν εχεις τα πιτσιρικια να κανουν φασαρια η να γκρινιαζουν,τσακωνονται κλπ κι εσυ σα μαμα προσπαθεις ανεπιτυχως να τα ηρεμησεις δεν παει ισως και το μυαλο σου ότι ο άλλος ενοχλείται τοσο πολύ.Δεν εχεις την ψυχικη ηρεμια εννοω εκεινη τη στιγμη να σκεφτεις και το γειτονα.μεσα σε αυτό το χαμο να αρχισει και η γειτονισσα να φωναζει δε βοηθαει πολύ.Κι εμας η κυρια που ανεφερα αντι να ερθει να μας πιασει ευγενικα στην τελικη να μας ζητησει να κανουν λιγοτερη φασαρια τα παιδια...θεωρησε καλυτερο να σκαρφαλωσει στα καγκελα της αυλης της και να αρχισει να φωναζει και να μας προσβαλλει.Λυπαμαι αλλα προσωπικα απέναντι σε τετοια συμπεριφορά ΕΝΗΛΙΚΑ μονο αγενης μπορω να γινω.Αν ειχε ερθει ευγενικα θα την είχαμε αντιμετωπισει αλλιως παροτι ηταν παραλογη.Ετσι όπως συμπεριφερθηκε όμως κι αυτή αναλογη συμπεριφορά εξελαβε και από εμας.

Συμφωνω απολυτα για την ευγενεια.Πρεπει να καταλαβαινει κ ο αλλος οτι κ ο γονεας δεν ευχαριστειται με τη φασαρια, το αντιθετο μαλλον αλλα καποιες φορες μπορει να του ξεφυγει η κατασταση.Το να του την πουμε κ εμεις εκεινη τη στιγμη ειναι λαθος κ αγενεια.Καποια αλλη στιγμη που να μπορει κ ο ανθρωπος να μιλησει τα λεμε.Απο την ευγενεια κανεις δεν εχασε.Τωρα αν κ ο αλλος του μιλαμε ευγενικα κ μας γραφει ή μας τη λεει ε τοτε αλλάζουμε τροπαριο.Εγω ας πουμε οταν εκανα ευγενικα παρατηρηση καθως τα παιδακια μεσημεριατικα παιζανε πιανο,μπαλα κλπ

μ λεει η μαμα τους με υφος "τι να τα κανω 3χρονα παιδια ειναι΄"

[less_serious]

Hope77 αυτο ακριβώς ("παιδια ειναι τι να κάνουμε) λένε και πολλές κοπέλες στο forum, αν διαβάσεις το thread. Εκει ακριβώς διαφωνώ. Ζητά συγνώμη, βάλε δάπεδο κανε κατι, μην αρκείσαι στο να δικαιολογηθείς (οχι εσυ, η κάθε μια απο εμάς)

 

Niki81 διαφωνώ οτι η απάντηση στην αγένεια πρέπει να ειναι αγένεια. Πιςτευω οτι η ευγένεια ή η αγένεια δεν ειναι "δράση - αντίδραση" αλλα κομμάτι του χαρακτήρα και του ήθους του κάθε ανθρώπου. Αλλα αυτο γενικώς σηκώνει μεγάλη συζήτηση και δεν ειναι του παρόντος.

 

Γενικό σχόλιο: πολλές φορές βοηθάει να απολογούμαστε και προκαταβολικά στον γείτονα. Να τον ρωτήσουμε μια φορά που θα τον πετύχουμε στο ασανσέρ αν ενοχλούμε, αν ακουγόμαστε, να δείξουμε οτι μας νοιάζει. Να ενημερώσουμε οτι θα κάνουμε πάρτυ πχ την άλλη Κυριακή και να πουμε προκαταβολικά συγνώμη για τη φασαρία. Εχω δει μεγάλη διαφορά στην κατανόηση που δείχνει κάποιος οταν τον παρεις με το καλό.

[Maya]

Δεν καταλαβαίνω βρε παιδιά. Κι εγώ έχω δύο αγόρια, που υπήρξαν πολύ ζωηρά. Είπαμε δεν τρέχουμε μέσα στο σπίτι, το κατάλαβαν. Είπαμε δεν ουρλιάζουμε στο μεσημέρι, ούτε μέσα στο σπίτι, ούτε στο εξοχικό στην αυλή, γιατί ενοχλούμε τους γείτονες, το κατάλαβαν. Με κόπο και προσπάθεια αλλά το κατάλαβαν.

Δεν δέχομαι καμία δικαιολογία παρά μόνο για δίχρονα και αυτό περιστασιακά (μέχρι να τρέξει κάποιος να το μαζέψει).

Συγνώμη που είμαι απόλυτη αλλά θέλω να γίνει σαφές ότι κι εμείς που καταφέραμε να μεγαλώνουμε παιδιά χωρίς να ενοχλούμε, προσπαθήσαμε, δεν μας βγήκε στην τύχη.

Εννοείται μιλάω για την εμπειρία μου και μόνο, και δεν έχω πρόθεση να προσβάλω κανέναν....

[Maya]

Γενικό σχόλιο: πολλές φορές βοηθάει να απολογούμαστε και προκαταβολικά στον γείτονα. Να τον ρωτήσουμε μια φορά που θα τον πετύχουμε στο ασανσέρ αν ενοχλούμε, αν ακουγόμαστε, να δείξουμε οτι μας νοιάζει. Να ενημερώσουμε οτι θα κάνουμε πάρτυ πχ την άλλη Κυριακή και να πουμε προκαταβολικά συγνώμη για τη φασαρία. Εχω δει μεγάλη διαφορά στην κατανόηση που δείχνει κάποιος οταν τον παρεις με το καλό.

 

Εννοείται, αυτό βοηθάει, αν δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο. Αν έχουμε μωρό πχ. που κλαίει μέσα στη νύχτα, ή αν έχουμε εκδήλωση.

Αν όμως είναι κάτι συνεχόμενο, εμένα θα μου φαινόταν σαν να τον κοροϊδεύω.

[Niki81]

Δεν καταλαβαίνω βρε παιδιά. Κι εγώ έχω δύο αγόρια, που υπήρξαν πολύ ζωηρά. Είπαμε δεν τρέχουμε μέσα στο σπίτι, το κατάλαβαν. Είπαμε δεν ουρλιάζουμε στο μεσημέρι, ούτε μέσα στο σπίτι, ούτε στο εξοχικό στην αυλή, γιατί ενοχλούμε τους γείτονες, το κατάλαβαν. Με κόπο και προσπάθεια αλλά το κατάλαβαν.

Δεν δέχομαι καμία δικαιολογία παρά μόνο για δίχρονα και αυτό περιστασιακά (μέχρι να τρέξει κάποιος να το μαζέψει).

Συγνώμη που είμαι απόλυτη αλλά θέλω να γίνει σαφές ότι κι εμείς που καταφέραμε να μεγαλώνουμε παιδιά χωρίς να ενοχλούμε, προσπαθήσαμε, δεν μας βγήκε στην τύχη.

Εννοείται μιλάω για την εμπειρία μου και μόνο, και δεν έχω πρόθεση να προσβάλω κανέναν....

 

Συγγνωμη αλλα το θεωρω αφελες να εισαι τοσο απολυτη κρινοντας απο τα δικα σου τα παιδια και τους δικους σου τους γειτονες.Ολοι γονεις ειμαστε και ολοι προσπαθουμε.Οσο ακυρο θεωρω οτι ειναι να πω στην αλλη οτι εγω προσπαθησα και καταφερα τα παιδια μου να κοιμουνται απο 2μηνων ολη νυχτα η να διαβαζουν στο σχολειο υπονοωντας οτι για το δικο της παιδι πογ δεν κοιμαται φταιει αυτη αλλο τοσο ατοπο θεωρω και αυτο που λες.Προφανως και υπαρχουν και αδιαφοροι γονεις...προφανως ομως και υπαρχουν και ζορικα παιδια.Ομοιως υπαρχουν και ανθρωποι που ενοχλουνται με το παραμικρο και αλλοι που ειναι πιο ανεκτικοι.Υπαρχουν σπιτια με καλη ηχομονωση και σπιτια που ακους το διπλανο σου ακομα και οταν μιλαει.Μπαινουν πολλοι παραγοντες στη μεση που πρεπει να συνυπολογιστουν πριν αρχισουμε να καμαρωνουμε οτι εμεις ειμαστε οι καλοι γονεις που μεγαλωσαμε τα παιδια μας χωρις να ενοχλουν.

[HOPE77]

Νικι μεγαλο θέμα άνοιξες λεγοντας για αδιαφορους γονεις αλλά κ δύσκολα παιδια.Εγω εχω κατι θεματα με τον μικρο μου(λιγο επιθετικος,λιγο νευρικος,πολυ ζωηρος)πολλες με ξερετε ,τα εχουμε πει.Κ με εχει απασχολησει πολυ αυτο το θεμα:εκανα εγω κατι λαθος ή ειναι το παιδι μ δύσκολο;Κατεληξα λοιπον μετα απο πολυ σκεψη-συζήτηση με φιλους-γονεις-ειδικους οτι η αληθεια ειναι καπου ενδιαμεσα.Πχ καποια παιδια ειναι ευκολα στο φαγητο,υπνο,παιχνιδι κ δε δυσκολευουν τους γονεις τους .Μπορει βεβαια να μην ειναι ετσι απο μονα τους αλλα να εχει προηγηθει δουλεια απο τους γονεις του.Μπορει αλλοι γονεις να εκαναν ακριβως τα ιδια αλλά αυτοι να μην εχουν τα ιδια αποτελεσματα γιατι τα παιδια τους ειναι πιο δυσκολα.Μπορει ομως να μην εχουν λαβει τα παιδια κ καμια εκπαιδευση κ να περιμενουν οι γονεις απο μονοι τους το παιδι να κανει καποια πραγματα.Αλλα ακομη κ να υποθεσουμε οτι το παιδι ειναι δυσκολο(σαν τον δικο μου)κ παλι εμεις οι γονεις οφειλουμε να βρουμε καποιον τροπο αντιμετωπισης,τι θα κανουμε δηλαδη αν δεν τρωει θα το αφησουμε νηστικο,αν χτυπαει θα πουμε δεν πειραζει;Βεβαια ειναι πολυ δυσκολο (εγω ακομη το προσπαθω)ισως κ αδικο να προσπαθεις για κατι που θεωρειται αυτονοητο αλλα το μονο δυσκολο-αδικο ειναι στη ζωη;Το σιγουρο παντως ειναι οτι δεν πρεπει να κανουμε τους εξυπνους σε αυτους τους γονεις γιατι κουραζονται περισσοτερο.Μου λεει πχ μια φιλη οτι αυτη κοιμηζει την κορη της χωρις να κανει κατι της λεει ωρα για υπνο κ αυτη παει,εγω αν του πω ετσι δεν υπαρχει περιπτωση να με ακουσει πρεπει να τον νανουριζω να του πω παραμυθια να ειμαι λιγο κοντα του.

[BabyCute]

Hope εκεί που ειναι καλα μερικα παιδια σε κατι, υστερούν σε αλλα!!!! Και το αντιθετο!!

Ο δικός μου κοιμάται έτσι όπως της φίλης σου, τρώει οτι του δώσεις, δεν χτυπάει ποτε, δεν βρίζει κλπ αλλα εχει ενα σωρο αλλα που θα μπορούσε να ηταν καλύτερος, για το καλο του, για την ανάπτυξη του οχι για μενα!

 

εχεις ακουςει την έκφραση : "αν πετάγαμε ολοι μας τα προβλήματα μας σε ενα σωρο και βλέπαμε και των άλλων... Και παλι τα δικά μας θα διαλέγαμε "

[Niki81]

Νικι μεγαλο θέμα άνοιξες λεγοντας για αδιαφορους γονεις αλλά κ δύσκολα παιδια.Εγω εχω κατι θεματα με τον μικρο μου(λιγο επιθετικος,λιγο νευρικος,πολυ ζωηρος)πολλες με ξερετε ,τα εχουμε πει.Κ με εχει απασχολησει πολυ αυτο το θεμα:εκανα εγω κατι λαθος ή ειναι το παιδι μ δύσκολο;Κατεληξα λοιπον μετα απο πολυ σκεψη-συζήτηση με φιλους-γονεις-ειδικους οτι η αληθεια ειναι καπου ενδιαμεσα.Πχ καποια παιδια ειναι ευκολα στο φαγητο,υπνο,παιχνιδι κ δε δυσκολευουν τους γονεις τους .Μπορει βεβαια να μην ειναι ετσι απο μονα τους αλλα να εχει προηγηθει δουλεια απο τους γονεις του.Μπορει αλλοι γονεις να εκαναν ακριβως τα ιδια αλλά αυτοι να μην εχουν τα ιδια αποτελεσματα γιατι τα παιδια τους ειναι πιο δυσκολα.Μπορει ομως να μην εχουν λαβει τα παιδια κ καμια εκπαιδευση κ να περιμενουν οι γονεις απο μονοι τους το παιδι να κανει καποια πραγματα.Αλλα ακομη κ να υποθεσουμε οτι το παιδι ειναι δυσκολο(σαν τον δικο μου)κ παλι εμεις οι γονεις οφειλουμε να βρουμε καποιον τροπο αντιμετωπισης,τι θα κανουμε δηλαδη αν δεν τρωει θα το αφησουμε νηστικο,αν χτυπαει θα πουμε δεν πειραζει;Βεβαια ειναι πολυ δυσκολο (εγω ακομη το προσπαθω)ισως κ αδικο να προσπαθεις για κατι που θεωρειται αυτονοητο αλλα το μονο δυσκολο-αδικο ειναι στη ζωη;Το σιγουρο παντως ειναι οτι δεν πρεπει να κανουμε τους εξυπνους σε αυτους τους γονεις γιατι κουραζονται περισσοτερο.Μου λεει πχ μια φιλη οτι αυτη κοιμηζει την κορη της χωρις να κανει κατι της λεει ωρα για υπνο κ αυτη παει,εγω αν του πω ετσι δεν υπαρχει περιπτωση να με ακουσει πρεπει να τον νανουριζω να του πω παραμυθια να ειμαι λιγο κοντα του.

 

Όπως πολύ σωστα λεει η Babycute εκεί που ειναι καλα μερικα παιδια σε κατι, υστερούν σε αλλα.Και το αντιθετο.Αποψη μου αν θες είναι ότι αντι να πελαγωνει ενας γονιος με το να ασχολείται συνεχως με τα αρνητικα ενος παιδιου στην προσπαθεια του να τα διορθωσει...να επικεντρώνεται και να αναδυκνυει πρωτίστως τα θετικα του παιδιου.

 

Τωρα προφανως και σε ένα παιδι δυσκολο εχειπαιξει ρολο και η σταση του γονεα απέναντι στο παιδι.Πιστεψε με τα λαθη μου τα εχω κανει κι εγω.Το ότι ενας γονιος όμως κανει τα λαθη του δε σημαινει ότι είναι αδιάφορος.Το ότι πχ ένα παιδακι χτυπάει και η μαμα δεν καταφερνει να το βοηθησει να το σταματησει αυτό δε σημαινει ότι είναι αδιαφορη μαμα.Δε μπορεις να ξερεις ποσο και με ποιο τροπο προσπαθει μια μαμα να συνετισει τα παιδακια της...ακομα και αν δε τα καταφερνει,ακομα και αν χρησιμοποιει λαθος μεθόδους.

 

Εγω πραγματικα βλεπω συνεχως γυρω μου μαμαδες που τρεχουν,που κουράζονται ,που πρσπαθουν.Φυσικα και υπαρχουν και αδιαφοροι γονεις αλλα θεωρω ότι είναι εξαιρέσεις .Οι περισσοτεροι σε μια μονιμη προσπαθεια ειμαστε.Ομως διαφερουμε.Διαφερει ο χαρακτήρας μας,οι αντοχες μας,τα βιωματα μας,η μορφωση μας,οι μεθοδοι που ακολουθούμε.Ετσι καποιες καπου κανουμε και λαθη.Αυτο όμως δε σημαινει ότι δεν προσπαθουμε ολες.

[annoulen]

Οι παραπονούντες γειτόνοι δεν έχουν γνωρίσει δύσκολα παιδιά.

 

Σας ομιλεί μία μητέρα ενός δύσκολου (από την γέννησή του παιδιού) και ενός εύκολου (από την γέννησή του) παιδιού.

Σίγουρα κάποιος γνωρίζοντας κ τα δύο μου παιδιά θα δυσκολευτεί να με κατατάξει σε κάποια κατηγορία, αν είμαι αδιάφορη μητέρα ή αν ενδιαφέρομαι.

Σημειώνω ότι περισσότερο έχω προσπαθήσει/ασχοληθεί με το δύσκολο παιδί.