Βιβλία για ενήλικες (γενικής θεματολογίας)

[Ekabn]

Για να μάθεις ισπανικά άσε τα βιβλία και πιάσε τα τραγούδια, θα μάθεις όλα τα χρήσιμα, σ'αγαπάω, η καρδιά μου χτυπάει για σένα και τέτοια. Στα βιβλία όλο σοβαρά θέματα έχουν

[myrto]

Ναι, γενικά για να μάθει κανείς ισπανικά δεν έχει παρά να ακούει ΚΟΣΜΟΣ 93,6 κάθε μέρα.Θα τα μάθει θέλει δε θέλει!!!!

 

Μαρία εσύ μια και είσαι στην ισπανία διάβασε Eduardo Mendoza, La ciudad de los prodigios, παρόλο που είσαι στη Μαδρίτη και το βιβιλίο αναφέρεται στη Βαρκελώνη...θα το ρουφήξεις και είναι πολύ κατανοητό....Ψάξε επίσης Almudena Grandes και Rosa Montero...Διάβαζε και το el pais semanal την Κυριακή και θα γίνεις ξεφτέρι! Α, και που είσαι: Τηλεόραση, για να γελάς κιόλας...δες όλες τις ταινίες μεταγλωτισμένες, ειδικά αυτές που τις ξέρεις απέξω, ξέρεις, Εξολοθρευτής με τον Σβαρτσενέγκερ να μιλάει ισπανικά...θα ρίξεις τρέλο γέλιο και θα κάνεις και το πράκτις σου (αλλά φαντάζομαι πως θα το έχεις ήδη κάνει!!!)

[maria70]

ευχαριστω πολυ κοριτσια για τις προτασεις σας θα τις εφαρμοσω οπωσδηποτε!!!χτες εβλεπα james Bond σε ισπανικο καναλι!το τι γελιο εκανα

οτι θυμηθειτε ακομη να μου το πειτε γιατι ειμαι ψιλοχαμενη εδω

σας ευχαριστω

[anna72]

Καλά, εγώ μπήκα εδώ για να πάρω ιδέες τι βιβλίο να διαβάσω, μιας όμως και παρακολούθησα τη συζήτησή σας, να σας ενημερώσω ότι υπάρχει site http://www.ispania.gr για τους απανταχού Έλληνες (κυρίως) ισπανόφιλους...

[maria70]

ευχαριστω Αννα αλλα ηδη παρακολουθω το συγκεκριμενο site εδω και καιρο και το βρισκω σουπερ!!!!!!!!!!!!!!!

[anna72]

ευχαριστω Αννα αλλα ηδη παρακολουθω το συγκεκριμενο site εδω και καιρο και το βρισκω σουπερ!!!!!!!!!!!!!!!

 

Α το ξέρεις δηλαδή, οκ. Να σου πω, κι εγώ κάποια στιγμή θα ήθελα να μάθω ισπανικά...αλλά τώρα, πού χρόνος!

 

Ε, να προτείνω και κάποιο βιβλίο για να μην είμαι εκτός θέματος: "Εις το όνομα της μητρός" της Φιλομήλας Λαπατά, ωραία γραφή, πλούσια πλοκή αν και λίγο "τραβηγμένη" σε κάποια σημεία...

[panaxan]

Καλημερα και απο μενα

 

Η δικη μου λιστα

 

1.ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΚΟΧΥΛΙΑ

2.ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

3.Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ-2 ΤΟΜΟΙ-ΟΛΑ ΤΗΣ ΡΟΖΑΜΟΥΝΤ ΠΙΛΤΣΕΡ-ΕΚΔ ΩΚΕΑΝΙΔΑ

4.DAN BROWN ΔΑΓΚΩΤΟ ΜΕ 1)ILLUMINATI KAI 2)ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

5.Η ΑΓΡΙΛΙΑ-ΖΟΕΛ ΛΟΠΙΝΟ

6.Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ-ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ (αλλα και τα υπολοιπα του ειναι εγγυηση)

7.ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΜΕΝΑ-PAT WARREN-ΕΚΔ ΩΚΕΑΝΙΔΑ

8.ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΑ

9.ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΦΑΝΑ-ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΨΙΜΟΥΛΗ

10.ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ-ΜΠΕΤΙ ΜΑΧΜΟΥΝΤΙ

 

 

 

ΑΥΤΑ ΣΑΝ ΑΡΧΗ.....

 

 

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟΠΙΚ

 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ

_________________

[Ursa Major]

"ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ" του Δημοσθένη Κούρτοβικ απο τις εκδόσεις "Ελληνικά Γράμματα".

Ενα βιβλίο για τα Βαλκάνια που διάβασα με ενδιαφέρον ήταν του Βασίλη Ραφαηλίδη, "OI ΛΑΟΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ".

Τώρα το βιβλίο του Κούρτοβικ, με άλλη ματιά, αλλά εξαιρετικό.

[peony]

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν το "Η Κλάρα στο μισοσκόταδο" του Χοσέ Κάρλος Σομόθα, εκδόσεις Άγρα. Όπως λέει και το οπισθόφυλλο, πρόκειται για νουάρ μυθιστόρημα. Εγώ συμπληρώνω ότι είναι "φουτουριστικό" και με προβληματισμούς περί τέχνης. Πολύ ατμοσφαιρικό! Εάν ενδιαφέρει τους ισπανομαθείς, στα ισπανικά ο τίτλος είναι "Clara y la penumbra".

 

Ένα άλλο που πολύ το χάρηκα είναι η Μικρή Ιστορία του Κόσμου του Ernst Gombrich. Δεν ξεπερνά τις 250 σελίδες, αλλά συνοψίζει την ιστορία αρχίζοντας από τα αρχαία χρόνια ως το 20ο αιώνα. Γραμμένο με χιούμορ, και απλό αλλά βαθιά ανθρωπιστικό λογο (πώς τα λέω). Προσοχή - προσοχή: δεν προτείνεται σε Εκάβη και Ursa, φαντάζομαι ότι θα είναι σαν τους δίνω να διαβάσουν αλφαβητάρι

 

Σταθερή αξία είναι το "Τι ωραίο πλιάτσικο" του Τζόναθαν Κόου.

 

Τέλος, ανακάλυψα τελευταία έναν Άγγλο συγγραφέα, τον David Mitchell. Έχουν μεταφραστεί κάποια βιβλία του στα Ελληνικά (ο "Μαύρος Κύκνος", εγώ τον διαβάζω τώρα στα αγγλικά). Μου άρεσε πάαααρα πολύ ένα βιβλίο του, το Cloud Atlas, είναι "σπονδυλωτό", 6 ιστορίες που αλληλο-πλέκονται. Το πιο πρωτοτυπο βιβλίο που διάβασα τα τελευταία χρόνια.

 

Από ελληνική λογοτεχνία, κι εγώ προτιμώ τους παλιούς. Από καινούριους συγγραφείς μου άρεσαν ο Μάρκαρης και ο Ισίδωρος Ζουργός (διάβασα το "Η σκιά της πεταλούδας" ή κάπως έτσι).

 

Και μια ερώτηση. Αγόρασα πέρυσι το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Σελίν, αλλά δεν το έπιασα ακόμη. Το έχει διιαβάσει κανείς;

[Afroditi D]

"Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΤΟΥ"

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ :ΛΙΒΑΝΗ

Δημήτρης Μαμαλούκας

17€

 

 

Φθινόπωρο 2008.

Μια μυστηριώδης πυκνή ομίχλη σκεπάζει σχεδόν καθημερινά την ελληνική πρωτεύουσα. Σ’ αυτή τη γιγαντιαία βρόμικη Πόλη η μοίρα θα πλέξει στον αιώνιο ιστό της μια χούφτα από τις μοναχικές ψυχές που κατοικούν μέσα της.

Τη Δέσποινα, μια νεαρή κοπέλα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το χάθηκε, τον εφιάλτη που τη βασανίζει. Τον Αμίρ, ένα δύστυχο λαθρομετανάστη που περιφέρεται στην εθνική οδό στοιχειωμένος από την ιδέα της εκδίκησης.

Τον Τσίκη, έναν διεφθαρμένο υπαστυνόμο που αγωνίζεται να επιπλεύσει στο βόθρο που ο ίδιος τροφοδοτεί κάθε μέρα.

Κι ακόμα τον Πετράρχη, ένα μισότρελο δολοφόνο που περνά τις νύχτες του μαζί με την ερωτική Μιράντα, οδηγώντας στα όρια μια κατάμαυρη Μάστανγκ του ’68.

Η μοναξιά τούς πνίγει σαν μυθικό τέρας που ξεπηδά από τη νοσηρή Μητρόπολη, από την ποταπή Πόλη που κυριεύει τα πάντα.

 

Ένα μοντέρνο, πολυφωνικό μυθιστόρημα, ένα ατμοσφαιρικό αστικό νουάρ, γκρίζο και σκληρό σαν την άσφαλτο, σαν όνειρο που μένει, σαν εφιάλτης που γοητεύει…

Μια κραυγή εναντίον της αποξένωσης της μεγαλούπολης, εναντίον της μοναξιάς.

 

 

 

"…Πλησιάζοντας στην άλκιμη Πόλη, η κίνηση άρχισε να πυκνώνει. Στην Πατησίων πια, τα αυτοκίνητα ήταν εντελώς ακινητοποιημένα. Πήρε ένα χάπι και έβαλε να παίζει το The Snow Goose των Camel. Έριξε πίσω την πλάτη του και τα μάτια του πλημμύρισαν από τα κόκκινα φώτα των μπροστινών αυτοκινήτων. Το μακρύ κομβόι των ερυθρών κουκκίδων σερνόταν σε μια ατέλειωτη συνέχεια, λες και αποτελούσε μέρος ενός γιγαντιαίου παιχνιδιού της σατανικής Πόλης. Ο Πετράρχης ένιωσε αυτά τα άπειρα άλικα σημάδια να ξεφεύγουν από την αγκαλιά της νύχτας, να εισχωρούν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου κι έπειτα να μπαίνουν μέσα, βαθιά στο μυαλό του. Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει έναν αναστεναγμό, που έμοιαζε περισσότερο σαν λυγμός. Η κτηνώδης Μητρόπολη τον κατάπινε σιγά σιγά…"

[RENAH]

 

Από ελληνική λογοτεχνία, κι εγώ προτιμώ τους παλιούς. Από καινούριους συγγραφείς μου άρεσαν ο Ισίδωρος Ζουργός (διάβασα το "Η σκιά της πεταλούδας" ή κάπως έτσι).

 

Πολυ καλο οντως !!!!!!!!

Απο ξενους προτιμω Τομ Ρομπινς και απο Ελληνες κυριως τους παλιους.

Τωρα θελω να παρω το μ.χ του Αλεξακη.

Επισης μου αρεσε πολυ και η τριλογια του Νικου Θεμελη.Εχω θεμα με τα βιβλια που πιανονται με την Ελλαδα τελη 19ου-αρχες 20ου αιωνα.

Εχετε να προτεινετε κατι;;

[Ekabn]

Εχω θεμα με τα βιβλια που πιανονται με την Ελλαδα τελη 19ου-αρχες 20ου αιωνα.Εχετε να προτεινετε κατι;;

Μου'ρθε να σου προτείνω το Γιώργο Θεοτοκά, την Αργώ κυρίως, γιατί, παρόλο που αναφέρεται στο μεσοπόλεμο (αν θυμάμαι και καλά) μου θύμισε πολύ την τριλογία του Θέμελη, ήταν απ'τα ωραιότερα βιβλία που διάβασα ποτέ, οι χαρακτήρες του μέσα είναι τυπικοί της ελληνικής κοινωνίας και σήμερα ακόμη, αλλά η όλη ατμόσφαιρα έχει αυτό το παλιό, με τις περιγραφές απ'τα σαλόνια που ετοιμάζονται για γιορτή και βγάζουν τα καλύμματα, γυαλίζουν τους πολυελαίους, βγάζουν τα κρύσταλλα, τέτοια, πολύ ωραία ατμόσφαιρα.

[RENAH]

Εχω θεμα με τα βιβλια που πιανονται με την Ελλαδα τελη 19ου-αρχες 20ου αιωνα.Εχετε να προτεινετε κατι;;

Μου'ρθε να σου προτείνω το Γιώργο Θεοτοκά, την Αργώ κυρίως, γιατί, παρόλο που αναφέρεται στο μεσοπόλεμο (αν θυμάμαι και καλά) μου θύμισε πολύ την τριλογία του Θέμελη, ήταν απ'τα ωραιότερα βιβλία που διάβασα ποτέ, οι χαρακτήρες του μέσα είναι τυπικοί της ελληνικής κοινωνίας και σήμερα ακόμη, αλλά η όλη ατμόσφαιρα έχει αυτό το παλιό, με τις περιγραφές απ'τα σαλόνια που ετοιμάζονται για γιορτή και βγάζουν τα καλύμματα, γυαλίζουν τους πολυελαίους, βγάζουν τα κρύσταλλα, τέτοια, πολύ ωραία ατμόσφαιρα.

Πολυ ενδιαφερον μοιαζει

Ευχαριστω πολυ..

[peony]

Επίσης ένα βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη, ο Χαρταετός, διαδραματίζεται το 1870. Έχει την ατμόσφαιρα που περιγράφει η Εκάβη.

Υπάρχει κι ένα βιβλίο - απομνημονεύματα του Φραντζή Φραντζεσκάκη, "Ενθύμου και μη λησμόνει λέγεται" και αρχίζει άπό το 1890 περίπου και τελειώνει με τα Δεκεμβριανά. Πολύ ενδιαφέρον.

Θα έχω κι εγώ υπόψιν το Θεοτοκά, δεν έχω ξαναδιαβάσει.

 

Τομ Ρόμπινς, ρε παιδί μου, δεν μπόρεσα ποτέ να διαβάσω, πολύ σουρεάλ μου πέφτει

[Αγελ2]

Λοιπό εγώ είμαι μεγάλος βιβλιοφάγος ..... σας παραθέτω μερικά :

 

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ !!!!!!

- Οι πύλες της φωτιάς (Στίβεν Πρέσφιλντ)

- Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη (Κώστας Καρακάσης) κορυφαίο***

 

μετά :

- Ο χρησμός (Βαλέριο Μάσιμο Μανιφρέντι)

- Ο ιστορικός (Elizabeth Kostova)

 

σαν παραμυθάκια

- Τριλογία "Το αστέρι του Βορρά" (Φίλιπ Πούλμαν)

- Έραγκον (καμία σχέση με το έργο) (Κρίστοφερ Παολίνι)

 

για πολύ γέλιο και είναι και μικρό

- Ο κύριος Διάβολος προσφέρει ταξίδι (Δημ. Καμπουράκης)

 

ρομαντικά/αθάνατα

- όλα τα βιβλία της Ρόζαμουντ Πίλτσερ

(Αγγλίδα συγγραφέας , αν σας αρέσει αυτό το στυλ)

 

 

Βιβλίο με νόημα

- Ο Αλχημιστής

 

Πάντως όλα είναι σχετικά σύμφωνα με το γούστο του καθενός, το ύφος του συγγραφέα κλπ

έχω διαβάσει παααρα πολλά βιβλία , αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι...

μερικά που θυμάμαι που διάβασα είναι:

 

- Η χίμαιρα

- Οι αρετές του πολέμου

- Η αδελφότητα της Ιεράς Σινδόνης

- Ο Κανόνας των Τεσσάρων

- Οκτώ

- Ο πίνακας της Φλάνδρας

- Οι εκατό ιππότες

- Οι τελευταίες Αμαζόνες

- Οι μάγγισες της Σμύρνης

- Ο κώδικας DaVinci

- Το άρωμα

- Η τέταρτη διαθήκη

- Ο γρίφος του ψηφιδωτού

- Το σπίτι των πνευμάτων

- Κόρη της μοίρας

- περίπου όλα της Αγκάθα Κρίστι (όσον αφορά την miss Marple)

κλπ

δεν τα θυμάμαι όλα.... αν θα πάω σπίτι και τα δω θα συμπληρώσω

και φυσικά όλα του ΑΡΚΑ (χιχιχι) + Μαφάλντα

ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

[antigoni84]

Νούμερο ένα Λωξαντρα,παντα το διαβαζω οταν θελω να χαλαρώσω,μετα το Φευγα της Ζουμπουλάκι,ολα του Ξενόπουλου,και το Βαμμένος ηλιος της Γιοβάννα

[gioulaki]

Αθηνα ευτυχως δεν γεννηθηκα ομορφη,ο μπρουτζινος καβαλαρης(τριλογια) τωρα διαβαζω την τεχνη της αγαπης ειναι κοινωνιολογικο του Εριχ Φρομ πολυ καλο.

[ioannaki]

1. Αθηνά ευτυχώς δεν γεννήθηκα όμορφη - Καρακάσης

2. Αναζήτηση-Αναλαμπή-Ανατροπή(τριλογία) - Θέμελης

3. Ο ιστορικός - Elizabeth Kostova (συγκλονιστικό)

4. Φτερά από μετάξι - Πασχαλία Τραυλού

5. Στη σκιά της πεταλούδας - Ισίδωρος Ζουργός

6. Η μύηση - Ο λαβύρινθος - Η έξοδος (τριλογία) - Μιχαηλίδης

 

 

Θα επανέλθω...

[gioulaki]

Το φιλι του δρακου(Δημουλιδου),στα ορια (θαλασσινου) ,αν θυμαμαι καλα η αγαπη δεν εχει ορια(Καρακασης) ,το νησι

[Athena]

Ενα τρομερο βιβλιο που διαβασα προσφατα και με εκανε να νιωσω εντονα συναισθηματα ηταν το στη χωρα των χρυσων ηλιων-καλεντ χοσεινι.Αναφερεται στη ζωη δυο γυναικων στο Αφγανισταν.Το προτεινω σε ολες τις μανουλες.

[angela_kgr]

γιατι δε προτεινετε βιβλια?????

[RENAH]

γιατι δε προτεινετε βιβλια?????

[myrto]

Καλά ντε!!!

Ορίστε, διάβασα πρόσφατα αυτό:

 

Ο λευκός τίγρης, πήρα από εδώ την περιγραφή.

 

Περιγραφή

Ο Μπαλράμ Χαλβάι, υπηρέτης, επιχειρηματίας, φιλόσοφος και δολοφόνος, κλείνει τα μάτια, ενώνει τα χέρια σε ένα "ναμάστε" γεμάτο σεβασμό και εξιστορεί τη ζωή του.

 

Γεννήθηκε σε ένα μέρος όπου οι ντόπιοι αποκαλούν Σκοτάδι. Ήταν ο πιο έξυπνος μαθητής, αλλά δεν τελείωσε το σχολείο. Η οικογένειά του τον έστειλε να δουλέψει σε μια τσαγερία. Να σπάει κάρβουνα. Να σκουπίζει τραπέζια. Να ονειρεύεται ότι ξεφεύγει από τη λάσπη του Γάγγη που στραγγαλίζει ό,τι φυτρώνει στις όχθες του. Να θυμάται τα λόγια του επιθεωρητή που τον ξεχώρισε από όλους μέσα στην τάξη... "Εσύ, νεαρέ μου", του είχε πει, "είσαι ένα έξυπνο, τίμιο, ζωηρό παιδί ανάμεσα σ' αυτό τον όχλο από αλήτες και ηλιθίους. Σ' αυτή τη ζούγκλα είσαι το πιο σπάνιο ζώο. Το πλάσμα που εμφανίζεται μόνο μία φορά σε κάθε γενιά... Ο λευκός τίγρης". Πώς θα ξεφύγει, όμως, ο λευκός τίγρης από το κλουβί του; Ο Μπαλράμ δεν ξέρει να κάνει πρωτότυπες σκέψεις. Ξέρει, ωστόσο, να ακούει και να βλέπει. Γίνεται σοφέρ ενός πλούσιου Ινδού και, από το καθρεφτάκι του οδηγού, ρίχνει κλεφτές ματιές σε έναν κόσμο χλιδής και διαφθοράς, μαθαίνοντας παράλληλα πώς θα κατακτήσει την ελευθερία του.

 

 

Και τώρα διαβάζω το ''Η κλέφτρα των βιβλίων''

 

Διαβάστε την περιγραφή:

 

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΕΙΣ; Όταν η νεαρή Λίζελ φτάνει στο σπίτι των θετών γονιών της, έχοντας χάσει την οικογένειά της, το μόνο που κρατάει στα χέριατ της είναι το κλεμμένο εγχειρίδιο ενός νεκροθάφτη, το οποίο δεν μπορεί καν να διαβάσει, αφού δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση. Αυτή θα είναι και η αρχή της καριέρας της ως κλέφτρας. Η Λίζελ θα αρχίσει να κλέβει βιβλία - βιβλία που πετάνε οι ναζί στη φωτιά για να τα κάψουν, βιβλία από τη βιβλιοθήκη του δημάρχου, βιβλία που τη συντροφεύουν στις περιπέτειές της παρέα με το φίλο της, Ρούντι, στους δρόμους της πόλης, βιβλία που θα γεμίσουν τις ώρες του άλλου φίλου της, του κυνηγημένου Μαξ. Κι ενώ οι βόμβες των Συμμάχων πέφτουν συνεχώς και οι σειρήνες ουρλιάζουν, η Λίζελ μοιράζεται τα βιβλία της με τους γείτονές της στα καταφύγια και βρίσκει σ' αυτά παρηγοριά. Μέχρι που κάποια μέρα η σειρήνα θα αργήσει να σφυρίξει. Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη της ανθρωπιάς, τις ανατροπές της ζωής, αλλά και για την αστείρευτη γοητεία των βιβλίων!

 

http://www.psichogios.gr/book.asp?cid=22347

 

Ο λευκός τίγρης ήταν πολύ καλό, δυνατό και συμπικνωμένο. Περιγράφει μια αρκετά δραματική κατάσταση χωρίς μελοδραματισμούς και με χιούμορ.

 

Η κλέφτρα των βιβλίων, μέχρι στιγμής μ'αρέσει, έχει και ένα αφηγηματικό κολπάκι που, εντάξει, δε με ξετρέλανε, αλλά γενικά προσπαθεί επίσης να αποφύγει να γίνει μελό....μέχρι στιγμής τουλάχιστον.....

[peony]

Προσωπικά γιατί από τότε που άρχισα δουλειά, δεν έχω πια χρόνο για διάβασμα Από το Νοέμβριο και μετά ζήτημα να έχω διαβάσει 2 βιβλία - το ένα από αυτά ήταν "Οι αλήθειες των άλλων" του Νίκου Θέμελη, το οποίο δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε, το δε άλλο δεν θυμάμαι ποιο ήταν

 

Τελευταία στο κομοδίνο μου υπάρχει το Raising Happy Children, των Jan STimpson, Jan Parker. Το έχει συστήσει νομιζω σε άλλο τόπικ η 40+ mama (στα ελληνικά). Πάρα πολύ καλό (αλλά δυστυχώς όχι λογοτεχνία).

[maria_23]

"Η άλλη πλευρά του νομίσματος"

Συγγραφέας...Λένα Μαντά

Το έχει διαβάσει καμμιά?

Λέω να το πάρω κ να το διαβάσω, αν το έχει διαβάσει καμμιά ας γράψει εντυπώσεις, διάβασα την περιγραφή κ μου φάνηκε καλό.