Φτάνοντας στην τρέλα με τα πεθερικά

[esta76]

Εμένα αυτό που μπορεί να με κάνει τρελή είναι οι υποδείξεις για το παιδί. Ούτε από τους δικούς μου δεν τις αντέχω. Απλά με τα πεθερικά κάνω την πάπια, γιατί δεν έχουμε καθημερινή τριβη, ενώ με τη μάνα μου...πλακωνόμαστε, που λέει ο λόγος! Οταν οι γονείς μας γίνονται παπουδογιαγιάδες ξεφεύγουν λίγο...

[esta76]

Απορώ λοιπόν πώς αντέχεις την όλη κατάσταση. Πάντως αυτή η ιδέα της μετακόμισης των πεθερικών στον γιο που δεν έχει σχέση-υποχρεώσεις, καλή φαίνεται. Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να το δεχτεί ο κουνιάδος σου;Δεν είναι μοναχοπαίδι ο άντρας σου, για να αναλάβει όλες τις ευθύνες, πια!

Μου έχει κάνει και εντύπωση που τα πεθερικά σου δεν έχουν κοινωνική ζωή, έστω να πάνε στα αδέρφια τους που τους καλούν. Πώς αντέχουν κλεισμένοι στο σπίτι; Και μεγάλης ηλικίας να είναι, κάποια στιγμή δεν νιώθουν την ανάγκη να βγουν; Οι δικοί μου και οι γονείς και τα πεθερικά των φιλων μου έχουν τον...ασυμμάζευτο! Ασε οι ανοιχτές πόρτες! Δική τους προσωπική ζωή δεν έχουν; (να το πω κομψά

[Konstans81]

Καλησπερα!Ειμαι νεα στο φορουμ και διαβασα πολυ προσεκτικα ολο το θεμα. Αυτο που εχω να πω ειναι οτι πιστευω οτι κανεις πολλες υποχωρησεις. Σκεψου αωριο το πρωι να σε χωρησει πχ!Τι θα κανεις?Που θα μεινεις?Πρεπει να σκεφτείς τον εαυτο σου και την ψυχική σου ηρεμία.Να ψαξεις για δουλειά και να μετακομήσεις και αν θελει ας ακολουθήσει!Το καταλαβαίνω οτι θελει να βοηθησει τηνη οικογενεια του αλλα και εσυ οικογενεια του δεν εισαι;Εσενα ποτε θα σε βοηθησει εμπρακτα και οχι στα λογια. Και αν με το καλο ερθει και ενα παιδι τοτε αυτο θα πρεπει να μπει πανω απο ολα και να ζει ευτυχισμενο με τους γονεις του και οχι σε ενα καταπιεστικο περιβαλλον.Σου ευχομαι ολοψυχα να βρεθει λυση συντομα!

[vmavrid]

Καλησπέρα.

Καταρχήν για να μην έχεις αυταπάτες δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να δεχτεί ο κουνιάδος σου να πάρει τους γονείς του στο σπίτι του. Κ αντικειμενικά δεν θα τον αδικήσω. Νέο παιδί, ελεύθερο, λογικό είναι να κοιτάξει τη δική του ζωή. Τουλάχιστον συνεισφέρει οικονομικά?

 

Κ εάν κατάλαβα καλά τα πεθερικά σου δεν διαθέτουν ούτε 1 ευρώ? Τα πάντα δηλ τα πληρώνουν ο άντρας σου κ τα αδέρφια του? Τα πάντα? Super market, λογαριασμούς κλπ.? Το σπίτι που μένετε είναι ιδιόκτητο? Κινδυνεύει κ αυτό να χαθεί λόγω χρεών? κ Επίσης πόσο χρονών είναι τα πεθερικά σου?

Το ότι τους έπιασε η κρίση κ τους αποδεκάτισε το καταλαβαίνω πλήρως γιατί το ίδιο πάθαμε κ στην οικογένειά μου. Μιλάμε για πολλά χρέη. Χρέη που δεν πληρώνονται σε μια ζωή.

 

Το άλλο που με προβληματίζει είναι ο άντρας σου. Μήπως είναι έτσι ο χαρακτήρας του κ τα δέχεται όλα τόσο παθητικά? Δηλ. για εκείνον πότε θα είναι το σωστό timing για να κάνετε το δικό σας, ολόδικό σας σπίτι? Τί άλλο θα μπορούσες να περιμένεις?΄Κ μήπως τον έχει βολέψει αυτή η κατάσταση έτσι κ αλλιώς γι αυτό κ δεν θέλει να την αλλάξει? Κ μήπως είναι πολύ κολλημένος με τους γονείς τους κ δεν θέλει να τους αποχωριστεί? Αλλα αν δεν πάρει καμια πρωτοβουλία πως είναι δυνατόν να αλλάξει το σκηνικό που ζείτε? Είστε νέοι άνθρωποι, έλεος.

 

Κ το τελευταίο: Ο άντρας σου έχει σταθερή δουλειά? Μπορεί να βασιστεί εκεί? Έχει καλό μισθό? Γιατί οι μέρες που ζούμε είναι πολύ δύσκολες. Κ ακόμα δεν είδαμε κ τα χειρότερα πιστεύω. Εάν δεν ισχύουν τα παραπάνω μόνο στο οικονομικό μπορώ να το αποδώσω. Ότι νιώθει ανασφάλεια κ δεν πατάει γερά στα πόδια του.

Α, επίσης φαίνεται κ εκείνος με χρέη ή είναι όλα στο όνομα του πεθερού σου?

[Konstans81]

vmavrid ταυτίζομαι απόλυτα!

[χριστινάκι π.]

Για να καταλάβετε, ο πεθερός επιχειρηματίας που δημιούργησε κάποτε τα χρέη (τον έριξε ο ένας αδερφός του) και από εκεί και πέρα τα χρέη συσσωρεύονταν όχι μόνο στο όνομα του αλλά και στα ονόματα και των 3 παιδιών του αλλά δεν είδαν προκοπή! Πολλοί λάθος χειρισμοί και τα πράγματα πήγαν κατά διαόλου....

Είναι κοντά στα 65 και οι δύο, και όχι δεν έχουν ούτε 1 ευρώ!Ο άντρας μου και τα δύο του αδέρφια τα πληρώνουν όλα, όλοι βοηθάνε δεν μπορώ να πω.

Δεν πάνε ποτέ πουθενά, και όποτε τους έχει πει ο άντρας μου ότι να πάρτε κάποια λεφτά να πάτε Σαλαμίνα στους συγγενείς λένε όχι για να μην τον βάλουν σε έξοδα!(Κάπου εκεί εγώ τρελαίνομαι!!!)

Ο άντρας μου έχει μαγαζί και όπως καταλαβαίνετε με την αγορά σήμερα ίσα που βγάζει τα πάγια έξοδα, που είναι πάρα πολλά (μαγαζί, σπίτι, χρέη)!

Το είχα γράψει και κάποια στιγμή παραπάνω ότι τους δημιουργούν ενοχές ύπουλα. Τι εννοώ: όταν τα παιδιά ήταν κοντά στα 14 (ο μεγάλος, δηλαδή ο άντρας μου) πριν τους κατασχέσει η τράπεζα σπίτια και εξοχικά, πήγαιναν οικογενειακώς σε θέρετρο κοντά στην Αθήνα για διακοπές. Ε, τα παιδιά στην εφηβεία απέφευγαν πλέον να πηγαίνουν κι έτσι η μαμά τους είπε ότι κι αυτή δεν ξαναπατάει εκεί χωρίς τα παιδιά της!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όσο για προσωπική ζωή προφανώς δεν έχουν, εξού και οι ανοιχτές πόρτες που με εξοργίζουν αφάνταστα, εγώ έδωσα μάχη για να είναι κλειστή η πόρτα, πόσω μάλλον για να μπει κλειδαριά!

[esta76]

Νόμιζα ότι τα πεθερικά σου είναι μεγαλύτερης ηλικίας. Απορώ λοιπόν ακόμα περισσότερο για τον τρόπο που χειρίζονται κάποια πράγματα. Πραγματικά ο άντρας σου είναι αξιέπαινος για τον αγώνα που κάνει, να βοηθήσει την οικογένεια. Αλλά είστε πολύ νέοι και έχετε κάθε δικαίωμα να χαρείτε τη ζωή σας, χωρίς τόσες ευθύνες και υποχρεώσεις. Γνωρίζω περίπτωση ανθρώπου κοντά στα 70(τώρα) που έπεσαν έξω οι δουλειές του σε καλύτερες εποχές και δεν δίστασε από αφεντικό να γίνει υπάλληλος και να παλέψει για το μεροκάματο. Δεν επιβάρυνε τα παιδιά του. Και δουλεύει ακόμα, αν και συνταξιούχος πλέον!!

[χριστινάκι π.]

Και ο πεθερός μου δούλεψε λίγο στις πωλήσεις, αλλά τα παράτησε μετά από λίγα χρόνια....Πραγματικά ο άντρας μου έχει ρίξει μεγάλο αγώνα για τους δικούς του! Όσο μπορώ του θυμίζω ότι οι δικοί του έμειναν μόνοι τους όταν παντρεύτηκαν....

Απλώς μετά από τόσα χρόνια έχω καταλάβει ότι ο άντρας μου νιώθει ενοχές να περνάει αυτός καλά και οι δικοί του να έχουν προβλήματα...Δεν μπορεί να τα διαχωρίσει στο μυαλό του!

[Konstans81]

Εγω αυτό που δεν καταλαβαίνω ειναι γιατι μένεις μαζί τους. Αν τα οικονομικά είναι τόσο χάλια σίγουρα δεν μπορείτε να κάνετε παιδί-γάμο. Οπότε γιατι δεν μένετε χωριστα σαν όλα τα άλλα ζευγάρι που βγαίνουν;

[esta76]

Ειναι τελικά περίπλοκη η περίπτωσή σας! Είναι και οι εποχές δύσκολες...Το θέμα είναι πως τα μεγάλα χρέη δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Ακόμα και σπίτι δικό σας να έχετε και οικογένεια να κάνετε, ο άντρας σου θα συνεχίσει να στηρίζει τους δικούς του. Αυτό θέλει γερά νεύρα και γερά στομάχια και από τους δυο σας.

Πάντως περίμενα να στηρίξει την ιδέα σου περί γκαρσονιέρας. Αλλά θα είναι και αυτός αγχωμένος και πιεσμένος. Χώρια και το ενοχικό τριπάκι που έχουν καλλιεργήσει οι δικοί του.

[χριστινάκι π.]

Το εξηγώ στο 1ο μήνυμα...Με έδιωξε η μαμά μου από το σπίτι γιατί δεν συμπαθεί τον άντρα μου και μου είπε να διαλέξω ή την οικογένεια μου ή αυτόν. Και αν διαλέξω το δεύτερο να φύγω από το σπίτι...Ε, κι έτσι έφυγα...

[χριστινάκι π.]

Επίσης να προσθέσω ότι πριν από αυτό το σκηνικό, είχα καθημερινό πόλεμο στο σπίτι για 4 χρόνια που προσπαθούσε η μαμά μου να μας χωρίσει με κάθε τρόπο!!!!

[χριστινάκι π.]

Ειναι τελικά περίπλοκη η περίπτωσή σας! Είναι και οι εποχές δύσκολες...Το θέμα είναι πως τα μεγάλα χρέη δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Ακόμα και σπίτι δικό σας να έχετε και οικογένεια να κάνετε, ο άντρας σου θα συνεχίσει να στηρίζει τους δικούς του. Αυτό θέλει γερά νεύρα και γερά στομάχια και από τους δυο σας.

Πάντως περίμενα να στηρίξει την ιδέα σου περί γκαρσονιέρας. Αλλά θα είναι και αυτός αγχωμένος και πιεσμένος. Χώρια και το ενοχικό τριπάκι που έχουν καλλιεργήσει οι δικοί του.

 

Ναι, λέει πώς θα τους το πει, ότι τι δηλαδή, γεια σας τώρα πάω στο άλλο μου σπίτι;;;;

[esta76]

Κάποια στιγμή δεν θα μένατε σε ένα δικό σας σπίτι; Κάποτε θα γινόταν. Και κάπου το ανέφερα στην χθεσινή μας συζήτηση για το θέμα της γκαρσονιέρας. Γιατί να μην είναι μόνιμη και οριστική η εγκατάστασή σας σε ένα δικό σας σπίτι, από το να πηγαινοέρχεστε. Αναφορικά με το θέμα των ηλεκτρικών συσκευών μπορείτε να πάρετε τα απολύτως βασικά, με δόσεις, όπως κάνουν όλοι. Ενα επιπλέον έξοδο θα μου πεις...Αλλά αναγκαίο. Αφού συμμετέχουν και τα άλλα του αδέρφια στο ξεπλήρωμα των χρεών, δεν θα μπορούσαν ίσως να σας αφήσουν λίγο...λάσκα, να στήσετε κι εσείς το δικό σας νοικοκυριό;

[χριστινάκι π.]

Λοιπόν πήρα πολύ κουράγιο εδώ στο φόρουμ....Θα βάλω χρονοδιάγραμμα στον εαυτό μου για εύρεση εργασίας και γκαρσονιέρας για μόνιμη μετακόμιση, καλά λες esta...Οι πρώτοι ή οι τελευταίοι θα είμαστε που θα ξεκινήσουν από ένα μικρό σπιτάκι;;;Όσο για τις συσκευές άμα πάμε σε επιπλωμένο τα γλιτώνουμε αυτά...

[Konstans81]

Μπράβο!Αυτό να κάνεις και σου εύχομαι να βρεις άμεσα μια δουλειά!Να το δεις πως αν μετακομίσεις θα αλλάξουν ΟΛΑ προς το καλύτερο!!!!

[vmavrid]

Ναι, λέει πώς θα τους το πει, ότι τι δηλαδή, γεια σας τώρα πάω στο άλλο μου σπίτι;;;;

 

Καλημέρα!

Μα, αυτή δεν είναι η φυσική εξέλιξη στην πορεία του ζευγαριού? Να κάνει δικό του σπίτι? Κ τί έχει να φοβηθεί δηλαδή? Να μην του κόψουν το χαρτζιλίκι ή να μην τον αποκληρώσουν???

 

Δηλ. οι γονείς του νομίζουν ότι μια ζωή θα ζείτε έτσι? Αυτοί θα έχουν δικό τους ολόκληρο το σπίτι, όλα πληρωμένα από τα παιδιά τους, κ τα παιδιά τους (ο άντρας σου κ ο αδερφός του) θα ζουν όλη τους τη ζωή σε ένα δωματιάκι??????

Λίγο εγωιστικό μου φαίνεται!

Άλλοι γονείς θα πρότειναν από μόνοι τους να πάνε να ζήσουν σε μια τρύπα για να παραχωρήσουν το σπίτι στα παιδιά τους!

 

(Οι δικοί μου γονείς αυτό πρότειναν. Να βρουν μια φτηνή γκαρσονιέρα κ να μετακομίσουμε εμείς στο πατρικό μου για να γλιτώσουμε το ενοίκιό μας. Φυσικά κ δεν το δέχτηκα. Εάν σκουρήνουν κ άλλο τα πράγματα μπορεί κ να δεχτώ.)

 

Εκτός κ πάλι, το τονίζω, εάν δεν υπάρχει περίπτωση να τα φέρετε βόλτα οικονομικά έχοντας 2 σπίτια.

Κ επίσης σου εύχομαι ολόψυχα να βρεις δουλειά΄, αλλά έχε υπόψη σου ότι τα πραγματα είναι πολύ δύσκολα εκεί έξω. Κ θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα. Γιατί... Δουλειές τέλος. Δεν υπάρχουν.

 

Μιας κ είσαι καθηγήτρια, δεν σκέφτεσαι να κάνεις κανένα ιδαιτερο??

Αυτά.

Πρέπει να κλέισω τώρα.

[τον]

Καλή μου γνωμη μου παντα ...μην περιμενεις ο κουνιαδος σου να τους φορτωθει τους γονεις του ηλιθιος δεν ειναι .....

εσυ να δεις πως θα ξεπερδευεις ετσι που εμπλεξε,ς η μοναδικη λυση ειναι να βρεις μονιμη δουλεια ........σε μια τετοια περιοδο κρισης δυσκολα αλλα βαλε τα δυνατα σου να κανεις το οτιδηποτε .......μονο ετσι θα μπορεσεις να κανεις κατι ..και να τραβηξεις και τον αντρα σου ...μονο με πραξεις οχι με λογια ...οταν θα εχεις λεφτα τοτε θα μπορεις να νοικιασεις μια γκαρσονιερα για αρχη ,μιας και τα ενοικια πλεον εχω πεσει πολυ ..........υπομονη .

και μονο τοτε θα μπορεις να του πεις...... εγω θα μενω στο καινουργιο μας σπιτι αν θελεις ελα και εσυ......αλλιως εσυ κατσε με τους γονεις σου εγω κουραστικα πια ........

θα πρεπει να παρεις την κατασταση στα χερια σου .........

[jo89]

Καλημέρα!Το καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά τι να κάνω; Άνθρωπος είμαι κι εγώ!

Ξέχασα πριν να γράψω ότι του είπα ότι μόλις βρω δουλειά με σταθερό μισθό θα πάω στην γκαρσονιέρα και να έρθει και αυτός!

Φτάσαμε πλέον σε αυτό το σημείο, δυστυχώς!

3 χρόνια υπομονή, πολλά δεν είναι;;;

 

καλημερα εχω διαβασει ολο το θεμα σου....απορω πως εχεις αντεξει τοσο:confused: να σου πω κατι???μηπως και ο αντρας σου επαναπαυεται επειδη σε εχει διωξει η μαμα σου και σου λεει...δεν προκειτε να φυγει αναγκαστικα θα κανει υπομονη δεν εχει που να παει???μηπως??για μενα καλο θα ηταν να βαλεις καποια ορια...οκ το καταλαβαινω πως οι γονεις του εχουν χρεη αλλα σκεψου λιγο και το μελλον σου δηλαδη και να κανετε την δικια σας οικογενεια και να πατε σε δικο σας σπιτι τι θα γινει ο αντρας σου θα πληρωνει τα χρεη τους???ο καθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος και αυτονομος κατα την γνωμη μου μπραβο του και τον τιμαει το γεγονος οτι βοηθαει τους γονεις του αλλα ως ποτε???αυτος δηλαδη ποτε θα κανει δικια του οικογενεια???δεν ξερω σκεψου λιγο και βαλε ορια κατα την γνωμη μου...παντα φιλικα μιλαω ετσι...ξερω πως ειναι να σε διωχνει η μαμα σου με εχει διωξει απο τα 17 αλλα...σκεψου λιγο την μετεπειτα ζωη σου μαζι του...ευχομαι να σου πανε ολα καλα...

[χριστινάκι π.]

Κορίτσια το σπίτι είναι στο ενοίκιο...Οπότε αν φύγουμε μιλάμε για 2 ενοίκια!Βασικά θα είχα πού να πάω, στον πατέρα μου, ο οποίος μου είχε πει να πάω να μείνω μαζί του, αλλά είναι αυστηρός και δεν θα μπορούσα να μένω εκτός σπιτιού τα βράδια.

Τελικά σκέφτηκα μια άλλη εναλλακτική, αλλά θα την προτείνω μετά από μία-δύο εβδομάδες γιατί τώρα είναι πρόσφατος ο τσακωμός μας!

Λοιπόν λέω να προτείνω να φιλοξενήσει για 1 μήνα ο αδερφός του τους γονείς τους στην επαρχία. Αυτό δεν κάνουν όλοι οι γονείς που έχουν παιδιά στην επαρχία;Ε, ας πάνε κι αυτοί να δούνε και το άλλο τους παιδί που τους έχει λείψει, να έχουμε κι εμείς το σπίτι δικό μας για λίγο (θα είναι και ο άλλος του αδερφός, αλλά είναι πολύ διακριτικός), να αποφορτιστούμε λίγο!Να έχουμε κι ένα σαλόνι, να καλέσουμε δυο φίλους.

Σε περίπτωση βέβαια που δεν βρω δουλειά...Έχω μια συνέντευξη σε μια εταιρεία σε μία εβδομάδα και τότε θα δούμε πώς θα είναι τα πράγματα. Αν αυτό δεν βγει, τότε θα ρίξω την ιδέα για τη φιλοξενία...Τι λέτε κι εσείς;;;

Πραγματικά ένα από τα πράγματα που θαυμάζω στον άντρα μου είναι το πόσο στηρίζει την οικογένεια του. Από την άλλη, ποτέ οι γονείς του δεν έχουν προτείνει να πάνε σε μια γκαρσονιέρα οι ίδιοι!!!!!!!!!!!!

[χριστινάκι π.]

καλημερα εχω διαβασει ολο το θεμα σου....απορω πως εχεις αντεξει τοσο:confused: να σου πω κατι???μηπως και ο αντρας σου επαναπαυεται επειδη σε εχει διωξει η μαμα σου και σου λεει...δεν προκειτε να φυγει αναγκαστικα θα κανει υπομονη δεν εχει που να παει???μηπως??για μενα καλο θα ηταν να βαλεις καποια ορια...οκ το καταλαβαινω πως οι γονεις του εχουν χρεη αλλα σκεψου λιγο και το μελλον σου δηλαδη και να κανετε την δικια σας οικογενεια και να πατε σε δικο σας σπιτι τι θα γινει ο αντρας σου θα πληρωνει τα χρεη τους???ο καθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος και αυτονομος κατα την γνωμη μου μπραβο του και τον τιμαει το γεγονος οτι βοηθαει τους γονεις του αλλα ως ποτε???αυτος δηλαδη ποτε θα κανει δικια του οικογενεια???δεν ξερω σκεψου λιγο και βαλε ορια κατα την γνωμη μου...παντα φιλικα μιλαω ετσι...ξερω πως ειναι να σε διωχνει η μαμα σου με εχει διωξει απο τα 17 αλλα...σκεψου λιγο την μετεπειτα ζωη σου μαζι του...ευχομαι να σου πανε ολα καλα...

 

Με όλο το θάρρος, και σένα για κάτι τόσο ηλίθιο σε έδιωξε;;;Τι μανάδες είναι αυτές;;;;;;;;;;;;

[PASOUMI]

Εισαι αρραβωνιασμενη, μενεις 3 χρονια εκτος σπιτιου με τον "αντρα" σου,συζητας να κανετε παιδακι και ο πατερας σου θα χει προβλημα να κοιμασαι αλλου τα βραδια? Πως ειναι δυνατον αυτο???

Και στη τελικη αφου εχετε ολα αυτα τα προβληματα για ιδιωτικο χωρο αλλα απ την αλλη θελετε τα πρακτικα ζητηματα να παραμεινουν στο σπιτι των πεθερικων πχ μαγειρεμα, πλυντηριο κλπ γιατι δεν πηγαινετε σε ξενοδοχειο 3 φορες την εβδομαδα. Και πιο οικονομικο απο γκαρσονιερα θα σας ερθει και θα περνατε καποιες στιγμες μαζι.

[χριστινάκι π.]

Είναι παλαιών αρχών ο μπαμπάς μου, τι να κάνουμε....Μένει και μαζί με τον παππού μου που κοντεύει τα 90 και όσο να'ναι ντρέπομαι...

Το ξενοδοχείο ξενερώνει και τους δυο μας...

Ξέρω είμαστε δύσκολη και περίπλοκη περίπτωση...Ξέρω ότι μόνο εγώ μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου, απλά γράφοντας εδώ και λαμβάνοντας υποστήριξη από όλες σας (μην ξεχνάτε τι πόλεμο έχω δεχθεί), με ανακουφίζει και με κάνει να βλέπω πιο αισιόδοξα τα πράγματα!

[jo89]

Με όλο το θάρρος, και σένα για κάτι τόσο ηλίθιο σε έδιωξε;;;Τι μανάδες είναι αυτές;;;;;;;;;;;;

 

εμενα με εδιωξε χριστινακι μου γιατι εχει πολλα ψυχολογικα προβληματα κ εφερε τον πατριο μου στο σπιτι και εγω δεν τον ηθελα και τσακωνομασταν συνεχεια και μου ειπε αν δεν σαρεσει εξω...και απλα εφυγα...εχουμε σχεσεις αλλα εγω ειμαι πολυ παγωμενη τωρα βεβαια το παιζει η καλυτερη μανα του κοσμου αλλα...πλεον εγω εχω παγωσει...βρε κοριτσι μου..δεν γινεται ομως να συνεχισετε ετσι την ζωη σας μια ζωη θα πληρωνει αυτουσ???και στην τελικη αν κανετε παιδακι η αν πειτε να αγορασετε ενα δικο σας σπιτι δεν θα μπορεσετε ποτε λογω των γονιων του??δεν ξερω νομιζω πως με αυτην την κατασταση θα υποφερεις μια ζωη....κοιτα λιγο και τα δικα σου τα θελω και μην συμβιβαζεσαι με ολουσ και ολα...οκ ειναι αξιος μπραβο του αλλα καποια στιγμη πρεπει να κοιταξετε και εσας...ως ποτε θα συνεχιστει αυτο???και οσο για την ιδεα που προτεινες δεν νομιζω πως θα βοηθησει ο ενας μηνας και δεν νομιζω και να το δεχτει...εσυ τι σκεφτεσαι???να ειστε παντρεμενοι και μια ζωη να πληρωνετε αυτθυς??και η δικια σας ζωη??τι παει στα σκουπιδια???συγνωμη αν σε κουρασα αλλα...δεν ειναι καλο να καταπιεζεσαι δεν ξερω ετσι το βλεπω εγω εσυ τι λες??

[χριστινάκι π.]

Αχ, ας μην ήμουν τόσο τρελά ερωτευμένη και θα είχα φύγει χρόνια τώρα!!!Αλλά τι να κάνω, νιώθω πως είναι το άλλο μου μισό, ο άνθρωπος μου!Κάθε φορά που λέω δεν αντέχω άλλο, θα φύγω, δεν αντέχω ούτε στη σκέψη, όχι να το κάνω πράξη!Μαζί του θέλω να ζήσω τα πάντα και αυτό μου δίνει υπομονή. Άσε που βλέπω ότι προσπαθεί πραγματικά, απλώς μέχρι σήμερα οι συγκυρίες δεν ήταν με το μέρος μας. Πιστεύω όμως ότι από εδώ και πέρα θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Έχει δρομολογήσει κάποια πράγματα οικονομικά...Απλώς πώς βγάζει κανείς το τελευταίο διάστημα υπομονής και αναμονής;;;;;;;;;;;;;;;;;;;