Μαζι στο δωματιο ή χωρια?

[nina76]

εμείς τα δικά μας αγοράκια τα έχουμε στο ίδιο δωμάτιο, είναι μικρά ακόμη και σε σχετικά κοντινές ηλικίες.

προσωπικά όμως, νομίζω πως αν μελλοντικά έχουμε μία επιπλέον κρεβατοκάμαρα, στηις ηλικίες των 10-12 περίπου θα τα χώριζα ώστε να έχει το καθένα τον προσωπικό του χώρο

[τον]

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΣΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΗ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΧΩΡΙΣΑ ,ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΠΙΤΙ . Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ, ΤΩΡΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΑ ΤΑ ΕΙΧΑ ΜΑΖΙ.

[vaso78]

Εμείς έχουμε μόνο δύο κρεβατοκάμαρες στο σπίτι οπότε αναγκαστικά είναι μαζί (2 αγοράκια με διαφορά 2 χρόνια). Έχει τα καλά και τα κακά του. Παρατήρησα ότι όταν 2 μηνών ο μικρός πήγε στο δωμάτιο μαζί με τον μεγάλο... ο μεγάλος μου σταμάτησε να ξυπνάει το βράδυ για έρθει στο δικό μας δωμάτιο, μάλιστα μου τον ζητούσε... Έχουν παρέα ο ένας τον άλλο αυτό είναι καλό... Βέβαια δεν μπορούμε να τα βάλουμε ταυτόχρονα για ύπνο γιατί χαζολογάνε πλέον.. οπότε συνήθως πηγαίνει για ύπνο ο μικρός και μετά κανα μισάωρο πηγαίνουμε και τον μεγάλο. Κατά τα άλλα πιστέυω στην ηλίκια που είναι (3 1/2 και 1 1/2) ηρεμούν όταν είναι μαζί στο δωμάτιο για ύπνο. Αργότερα ίσως είναι καλύτερα να έχει ο καθένας τον δικό του χώρο..

[rkt]

Και εμείς μαζί τις έχουμε καθώς δεν υπάρχει άλλο δωμάτιο.

Αλλά είναι ίδιου φύλου - κοριτσάκια και ίδιας ηλικίας - δίδυμα, οπότε είμαστε καλά.

[ARNIKOL]

Το ίδιο δωμάτιο με την προϋπόθεση να είναι του ιδίου φύλου. Προς το παρόν ο μεγάλος κοιμάται ακόμα μαζί μας

[pax]

Διάβασα έναν καθηγητή Παιδιατρικής (αν σ΄ενδιαφέρει θα ψάξω την παραπομπή) κάτι που επιβεβαίωσε και τις δικές μου εμπειρίες με την αδερφή μου: τα παιδιά κοιμούνται συνήθως καλύτερα όταν μοιράζονται το δωμάτιο ή ακόμη και το κρεββάτι με τους γονείς ή με τα αδέρφια. Προς το παρόν κοιμίζω τις κόρες μου στο δικό μας κρεββάτι και μετά παίρνω τη μεγάλη κοιμισμένη στο κρεββατάκι της, αλλά όταν η μικρή περιορίσει τους νυχτερινούς θηλασμούς, σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τους πάρω ένα κρεββάτι και για τις δυο, ή δύο κρεββάτια και να τα έχουμε κολλητά. Στην εφηβεία ίσως αλλάξουν τα πράγματα.

[elenik]

Eμας ο Βασιλης εβγαλε και πορισμα. Διοροφο και εκεινος θελει το "ρετιρε" :roll:

Ακομα το εχουμε παγωσει το θεμα γαιτι κατι το οτι ειμαστε σε διλημα κατι το οικονομικο...

Προς το παρον βγαλαμε και επισημα το καγκελο απο τον Γιαννη.

[nanis]

Πολύ ενδιαφέρον, το θέμα!! Εμείς είμασταν με τον αδερφό μου στο ίδιο δωμάτιο, μέχρι και το γυμνάσιο σχεδόν. Μετά εκείνος ως αγόρι ζήτησε το χώρο του. Στην αρχή στεναχωρηθήκαμε και οι δυο, είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια και τις καλύτερες συζητήσεις τις κάναμε πριν κοιμηθούμε... εκείνη την ώρα υπήρχε ενα διαφορετικό δέσιμο, μια επικοινωνία, έως και συνομωσιά θα έλεγα...

 

Στο σπίτι μας έχουμε τρεις κρεβατοκάμαρες, μια εμεις ως ζευγάρι, μια ο Γιαννάκος μου, (τον Ιανουάριο κλείνει τα δυο) και με το καλό τον Μάρτιο περιμένουμε και τον μπέμπη μας. Εγω είμαι της άποψης να τα βάλω στο ίδιο δωμάτιο εφόσον και τα δυο είναι αγοράκια και όταν θελήσουν ας παέι ο καθένας στο δικό του. Ο άντρας μου λέει ο καθένας τον χώρο του, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, θα δούμε βέβαια μέχρι τότε τι θα δείξει, τι θα θέλει και ο Γιάννης.

 

elenic, το κάγκελο που βγάλατε από τον Γιαννάκη σας, σας το ζήτησε, ή εσείς το βγάλατε από μόνοι σας?

Είναι όμορφο να θέλουν να είναι μαζί, ο Βασίλης τον θέλει στο χώρο του και έχει βρεί και τον τρόπο

[elenik]

Το έβγαζα όταν παίζανε και μετά γκρινιαζε μην το ξαναβάλω.

Το έχω όμως έτσι ωστε να μην μπορεί να πεσει. Η κουνια είναι κολημένη σχεδόν στου Βασίλη (λυσαξε ο Βασιλης και το λάτρεψε ο Γιαννης.)

[epipolaiotita]

Τον μεγάλο μου γιο, 3 ετών, τον έχω βάλει στο δικό του δωμάτιο και κοιμάται σε ημίδιπλο κρεβατάκι. Θα πάρω κρεβατάκι και για το μωρό, 16 μηνών τώρα. Να τα βάλω στο ίδιο δωμάτιο? Έχω δωμάτιο και για τον μικρό.

[_princess_]

Εγώ θα λέγα μαζί τώρα που είναι μικρά!Έτσι το χει η φίλη μου στα παιδιά της και έχουν και συντροφιά το βράδυ.

[ΠΕΖΗ]

Περιμενω το δευτερο αγορακι μου και με τον αντρα μου εχουμε αποφασισει να τους βαλουμε στο ιδιο δωματιο οταν χρειαστει. Επειδη ειναι του ιδιου φυλου θεωρω οτι ειναι καλυτερα να ειναι παρεουλα μεχρι να χωριστουν π.χ.οταν ο μεγαλος μου θα παει σχολειο κλπ και ισως θελει το δικο του χωρο.

[elenik]

Εγω απ οταν τα "χωρισα" ηρεμησα. Οτι ωρα νυσταξει ο καθενας και ελευθερος να διαβασει , να εχει ανοικτο ή σβηστο το φως και γενικα το δικο του μερος για οταν νοιωσει την αναγκη

[bee]

Είναι αδύνατο να τα βάλω και τα 3 μαζί ειδικά για όσα τα δίδυμα θα είναι μικρά.Η μεγάλη στο δικό της,τα δίδυμα στην αρχή μαζί μας και μετά στο δικό τους

[maria1976]

Δυστυχως λογω στενοτητας χωρου ειναι και τα δυο μαζι.γινεται μαχη μερα νυχτα!!!! αφου σκεφτομαστε να καταργησουμε το δικο μας και να μετακομισουμε στο σαλονι αν συνεχιστει για πολυ αυτη η κατασταση και να τα χωρισουμε.

[kyra]

Εμένα μοιράζονται το δωμάτιο, αλλά δεν μπορούν ακόμα να κοιμηθούν ταυτόχρονα στο ίδιο. Ο 5χρονος πηγαίνει για ύπνο και ο μικρός κοιμάται στο σαλόνι και τον πηγαίνω μετά μέσα. Ούτε λόγος να χωρίσουν. Και μόνο που τους το λέω, βάζουν τα κλάματα. Θα το συνεχίσουμε έτσι μέχρι να μου ζητήσουν να χωρίσουν.

[fido-dido]

εμεις εχουμε 3 κρεβατοκαμαρες προς το παρον η μια ειναι γραφειο-σιδερωστρα-γκαρνταρομπα του αντρα μου ( μια μικρη συρταριερα με τις φορμες και τα ρουχα της δουλειας), κι εκει εχουμε στρριμωξει και το παλιο μας κρεβατι, ενα διαστημα πριν της παρουμε κρεβατι η μικρη κοιμοταν εκει, τωρα την πηγα στο δικο της, ομως στο δικο της δωματιο ειναι τετοια η διαρυθμιση που δε χωραει δευτερο κρεβατι, μονο κουκετα, και ακομα τη φοβαμαι, το δευτερο που με φοβιζει ειναι μηπως η μεγαλη που ηδη εκδηλωνει συμπεριφορες ζηλειας, χτυπησει το μπεμπη στον υπνο του ή τον πλακωσει με κανα μαξιλαρι και δεν το καταλαβουμε. οποτε θα τον παω κατευθειαν στο δικο του δωματιο.

[maestria]

Mαζί .. υποχρεωτικά, δεν υπάρχει άλλο δωμάτιο διαθέσιμο.

Aν είχα επιλογή, προτιμώ το κάθε παιδί να 'χει το δωμάτιό του, ας είναι κι ένα μικρό.

[alexele]

Όσο είναι μικρά ας είναι μαζί στο ίδιο δωμάτιο, όταν ξεκινήσουν σχολεία, διαβάσματα κλπ ας έχει το κάθε παιδί το χώρο του εάν είναι δυνατόν.

[MY TREASURE]

Μέχρι και το Σεπτέμβρη ήταν μαζί, μετά χώρισαν...

Ηταν δική τους επιλογή και φυσικά υπήρχε υποδομή στο σπίτι μας για να γίνει.

ειναι καλό να εχουν το χώρο τους, ειναι υπευθυνα γιαυτον (συμμαζεμα κτλ), οταν δεχονται φίλους, στο διαβασμα, στην τιμωρια...

[Marigoula]

Όσο είναι μικρά ας είναι μαζί στο ίδιο δωμάτιο, όταν ξεκινήσουν σχολεία, διαβάσματα κλπ ας έχει το κάθε παιδί το χώρο του εάν είναι δυνατόν.

 

Συμφωνώ αν και στην πράξη θα δείξει πώς θα εξελιχθεί το πράγμα. Π.χ. αν το μικρό κάνει ανήσυχο ύπνο και είσαι πέρα δώθε και το μεγαλύτερο ξυπνάει και γινεται χαμός τότε, καλύτερα χωριστά από πολύ μικρα. Εξυπακούεται ότι πρεπει να υπάρχει και ο ανάλογος χωρος. Αν δεν υπάρχει, υπομονή και όταν μεγαλώσουν θα μάθουν να συνυπαρχουν με όλα τα υπέρ και κατά που συνεπάγεται αυτό.

[feravgia]

Εγώ τα έχω μαζί... γιατί δεν υπάρχει και άλλη δυνατότητα... και μέχρι στιγμής είναι πολύ καλά... βέβαια είναι μικρούλια ακόμα... εάν είχα τη δυνατότητα ενός άλλου δωματίου δεν ξέρω εάν τα χώριζα... ίσως πιο μεγάλα εάν το ζητούσαν...

 

Εγώ μεγάλωσα μαζί με τα δύο μου αδέλφια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι... και η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ καλά... εντάξει υπήρχαν και φάσεις που είχαμε εντάσεις... αλλά τώρα η ανάμνησή που έχω είναι τόσο γλυκιά, ήμασταν πάρα πολύ δεμένοι σαν παιδιά και συνεχίζουμε έως τώρα...

[Skybeam]

Aν τα παιδιά είναι διαφορετικού φύλου, πρέπει να χωριστούν υποχρεωτικά? Και, αν ναι, σε ποια ηλικία?

[MY TREASURE]

Aν τα παιδιά είναι διαφορετικού φύλου, πρέπει να χωριστούν υποχρεωτικά? Και, αν ναι, σε ποια ηλικία?

Tι πάει να πει "υποχρεωτικα"? Αν σε ενα σπιτι δεν υπαρχει χώρος τι να κανουμε? Παλια δεν υπήρχαν 3 κρεβατοκαμερες αλλα 2, δεν επαθαν κατι τα παιδια εκεινης της εποχης...(για να μην παμε και πιο παλια ). Απλά αν υπαρχει χώρος και το ζητησουν τα παιδια αυτοματα λυνεται ενα προβλημα. Νομιζω οτι κατα τη σχολικη ηλικια συνηθως συμβαινει.

[rrrrr]

εγω μεγαλωσα σ'ενα δωματιο με τ'αλλα δυο αδερφια μου με διαφορα ηλικιας 5 και 8 ετων μικροτερα απο μενα.....υπηρχαν δυσκολιες κι εκνευρισμος (ιδιως στο λυκειο που ηθελα να διαβασω ενω αυτα παιζαν πανω κατω) αλλα ακομη και σημερα οταν βρισκομαστε θυμομαστε με πολυ νοσταλγια τις βραδιες που ημασταν στα κρεβατια μας και σκαγαμε στα γελια πριν μας παρει ο υπνος!!!!δε θα τ'αλλαζα με τιποτα αυτο....

 

επισης θυμαμαι οταν πηγαινα στο σπιτι μιας φιλης που ειχε δικο της δωματιο ποσο μελαγχολικο μου ειχε φανει (τοτε με τα παιδικα μου ματια) τοσο ησυχο και μοναχικο....ενω το δικο μας εσφιζε απο ζωη παντα!!!

 

με βαση τις παραπανω προσωπικες μου εμπειριες λοιπον δε θα μπορουσα να διανοηθω να εχω τα παιδια μου μονα τους σε καθε δωματιο!!!!