-
-
- 4 απαντήσεις
- 236 εμφανίσεις
-
- 7 απαντήσεις
- 4.963 εμφανίσεις
-
Περίοδος μετά από απόξεση / παλλίνδρομη
Από Guest andro2, in Θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς
- 705 απαντήσεις
- 228.374 εμφανίσεις
-
- 17 απαντήσεις
- 633 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 56 εμφανίσεις
-
- 9 απαντήσεις
- 9.467 εμφανίσεις
-
- 30 απαντήσεις
- 21.771 εμφανίσεις
-
- 247 απαντήσεις
- 119.129 εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 172 εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 280 εμφανίσεις
-
Αίτηση στα ΕΣΠΑ για παιδικό σταθμο
Από dama87, in Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών): Ανάπτυξη, Ψυχολογία, Συμπεριφορά
- 9 απαντήσεις
- 707 εμφανίσεις
-
- 24 απαντήσεις
- 12.387 εμφανίσεις
-
-
Similar Content
-
Από HelenPap,Γεια σας κορίτσια και με το καλό τα μωράκια σας.
Γράφω πρώτη φορά και πήρα το θάρρος γιατί δεν έχω κανέναν στον κύκλο μου που να έχει εμπειρία από εγκυμοσύνη.
Είμαι 24 χρονών και μπαίνω στον ένατο στις 3 Σεπτεμβρίου.
Έχω μεγάλο πρόβλημα με τον ύπνο μου. Δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου και όταν κοιμάμαι βλέπω εφιάλτες πως έχει γεννηθεί το μωρό και εγώ είμαι μονή μου και δε μπορώ να το φροντίσω. Μπορεί να μην ακούγετε τόσο δραματικό, αλλά έχει επηρεαστεί πάρα πολύ η ψυχολογία μου και νιώθω πολύ μεγάλη κόπωση.
Θέλω τόσο πολύ να κοιμηθώ αλλά φοβάμαι ότι θα έχω πάλι εφιάλτες και δε με πιάνει ύπνος. Ο γιατρός μου μου ειπε να προσπαθώ να κάνω πράγματα μέσα στην ημέρα για να ξεχνιέμαι και να συζητάω για άλλα θέματα που δεν αφορούν την εγκυμοσύνη.
Το θέμα μου όμως είναι ότι εγώ δεν έχω κανέναν να μιλήσω για τη γέννα και το μωρο και νομίζω πως για αυτό αγχώνομαι. Δυστυχώς δεν έχω γονείς, μεγάλωσα με τη γιαγιά και τον παππού που τους έχω χάσει τώρα. Οι φίλες μου είναι σε τελείως άλλη φάση στη ζωή τους και δε μπορούν να καταλάβουν. Επίσης δεν έχω πεθερά γιατί ο άντρας μου έχασε τη μαμά του όταν ήταν πολύ μικρός και αν και ο πεθερός μου τον μεγάλωσε μόνος του και με βοηθάει πάρα πολύ με τις δουλειές του σπιτιού και τα ψώνια δεν έχει εμπειρία από τα της εγκυμοσύνης.
Επίσης ο αντρούλης μου ταξιδεύει συνέχεια με τη δουλειά του και λείπει συνέχεια από 2 μέρες εως και μια βδομάδα.
Είμαι τόσο κουρασμένη και φοβάμαι ότι θα επηρεάσω και το μωρό μου.
το Σάββατο πήγαμε με τον άντρα μου και είδαμε κάποια πράγματα για το παιδικό δωμάτιο και για το μωρό και ένιωσα μια παρηγοριά ότι τουλάχιστον θα ήμαστε έτοιμοι από αγορές, αλλά ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Περνάει κάποια άλλη κοπέλα τόσο άγχος; Έχετε και εσείς εφιάλτες και τι κάνετε για να κοιμάστε καλύτερα;
-
Από Μ και Ν,ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ , ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ. ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗΝ 7 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 2 ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΛΟΙΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΑΚΟΥΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ( ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ) ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΝΟΜΕ ΧΑΛΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ 9 ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΡΝΑΩ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΞΕΡΩ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΧΑΖΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.
-
Από candy1234,Είμαι σίγουρη πως δεν άνοιξα στη σωστή κατηγορία το θέμα μου...αλλά δεν ήξερα που να το εντάξω. Ζητώ συγνώμη λοιπόν και συνεχίζω:
Έχω δίπλωμα απο το 2004 αλλά λόγω του ότι δεν είχα αυτοκίνητο,κλπ, κλπ...δεν έχω οδηγήσει παρά μόνο 3-4 φορές και αυτό για κανένα 10λέπτο την κάθε φορά..σε μικρές, γνωστές αποστάσεις. Το θέμα είναι πως πλέον με το παιδί ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να οδηγώ. Αισθάνομαι πως είμαι με δεμένα χέρια...μην μπορώντας να πάρω το αυτοκίνητο μας και να πάω εκεί που θέλω. Εντάξει, στη δουλειά, δεν λέω, με εξυπηρετεί πολύ το λεωφορείο, αλλά το απόγευμα που μπορεί να θέλω να πάω σούπερ μάρκετ ή για ψώνια ή για βόλτα με τον μικρό...εκεί μου κακοφαίνεται πάρα πολύ και νιώθω άχρηστη και νιώθω ανίδεη...και ντρέπομαι που το λέω...ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να φθονεί τις φίλες μου...που οδηγούν και είναι ανεξάρτητες είτε από το σύζυγο, είτε από την απόσταση, είτε απο τα καιρικά φαινόμενα...ειτε απο οτιδήποτε βρε παιδί μου...!
Από την άλλη...δεν με βοηθάει και ο άντρας μου...Δηλαδή, μου λέει.."Πάρτο...αλλά αν το καταστρέψεις...να δω πόσα θα πληρώνουμε...και αν φτιάχνεται κιόλας....και αντε...καλά...αν σκοτώσεις κανέναν φουκαρά;;; Ή το οτι θα θέσεις σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού μας...αυτά δεν τα σκέφτεσαι;" Καλύτερα να μου έλεγε νέτα σκέτα...ΟΧΙ παρά αυτό που μου κάνει...μου πετάει το μπαλάκι...και εγώ το πιάνω...και το μπαλάκι πάνω γραφει: ΑΧΡΗΣΤΗ στην οδήγηση!!! ενώ θα επρεπε να γράφει...ξέρω κι εγώ..ΑΒΟΗΘΗΤΗ ...αφου δεν με βοηθάει να πάρω τον αέρα του...Αφήστε που έχουμε Jeep...τρέχα γύρευε δηλαδή...πώς θα την κουμαντάρω αυτή τη μαούνα;;; Αλλά απο την άλλη...τι σημασία έχει το μέγεθος..μήπως είναι υπεκφυγές δικές μου...ασυνείδητες...μήπως τελικά είμαι Ανεπιδευτη μαθήσεως; Σαν οδηγός..με την ελάχιστη αυτή πείρα μου...δεν έκανα και τίποτα τραγικό..ούτε το αμάξι μου εσβηνε, ούτε τιποτα...απλά ήθελα λίγο υποστήριξη και βοήθεια στο θέμα "παρκάρισμα" ...που δεν την είχα από πουθενά...
Αχ, δεν ξέρω...Σκέφτομαι να προτείνω στον άντρα μου...να κάνουμε για αυτό το 6 μηνο (με την ευκαιρία που λήγει σε λίγες μερες η ασφάλεια) μεικτή ασφάλιση...για να είμαι πιο σίγουρη και καλυμένη..Θα δώσουμε καμια 200ρια ευρώ παραπάνω..αλλά θα ξέρω πως ο,τι κι αν γίνει..(εκτος αν φάω κανέναν λάχανο) θα το φτιάξουν....Δεν ξέρω..δεν ξέρω...τι λέτε; Είχε κανεις απο εσάς παρόμια φοβία;;;;; Ουφ...ουφ...ουφ.....αγχόνομαι μόνο στην ιδεα... -
Από BIZELI,Σκέφτηκα να γραφουμε εδώ φοβίες που έχουν τα τέκνα μας και ίσως τρόπους και συμβουλές για να τις αντιμετωπίσουμε!!!
Μέχρι στιγμής (αν και η δικιά μου είναι μικρή ακόμη) φοβάται τα εξής:
1. Το τρελό μπαλοζωάκι που με το που το έβαζα σε λειτουργεία έκλαιγε με μαύρο δάκρυ.-Λύση: Παύση του παιχνιδίου και απόκρυψη του στη ντουλάπα.
2.Τους ξένους,αλλά όχι πάντα- Λύση? προσπαθώ να την έχω αγκαλιά για να νοιώθει ασφαλής και φαντάζομαι ότι θα της φύγει σιγά σιγά ε?
3.Τα μούσια και τα γένια (φοβία που όπως φαίνεται είναι στο dna μας γιατί το ίδιο φοβούμουν και εγώ μικρή)-Λύση: Να ξυρίζω τους επισκέπτες -
Από cronut,Καλησπερα σας! ελπιζω να σας βρισκω οσο γινεται σε καλη ψυχολογια με ολα οσα συμβαινουν αυτο το καιρο.
Αυτο το φορουμ με εχει βοηθησει απο τη πρωτη μερα που εκανα παιδια και ειλικρινα ειναι μεγαλο βαλσαμο για μενα αυτο μιας και ειμαι μια μοναχικη μαμα , ειδικα το τελευταιο χρονο της πανδημιας.
Για να ξεκινησω θα σας πω οτι ειμαι με το παιδι μου σε μια περιοδο που ειναι αρκετα εντονη σε μενα αλλα δε του το δειχνω.Μην εχοντας ΚΑΝΕΝΑΝ με παιδι γυρω μου ουτε , στο παρελθον δεν εχω ιδεα απο πολλα πραγματα και ετσι επειδη δεν ξερω αν οι λεξεις και οι προτασουλες που κανει ειναι αρκετες εχω το μεγαλο αγχος αν ειναι καλα η αν θα θελει βοηθεια και σε αυτο το μεγαλο αγχος μεχρι να ερθει το ραντεβου με την αναπτυξιολογο προσθεθηκε ξαφνικα και κατι αλλο που μπορει να ειναι νορμαλ , να το εχουν και αλλα παιδια αλλα εγω παλι δεν ξερω! δεν εχω κανεναν να ρωτησω εκτος απο τη μανα μου που δεν θυμαται τι εκανα πριν 39 χρονια!.
Και μπαινω στο θεμα το παιδακι μου ειναι 2 ετων και 9 μηνων.Τον ενα χρονο απο αυτο το περασε αποκλειστικα με εμενα και λιγες ωρες το βραδυ το πατερα του .Δεν εχει αλληεπιδραση με αλλα παιδια ουτε και με αλλους ενηλικες εκτος απο τη παιδιατρο μια φορα το μηνα και κανεναν περαστικο που θα του πει δυο γλυκα λογια.Επισης εδω που ζω ο κοσμος δεν κρατουσε τα μετρα , οι πλατειες ειναι μικρες ο φοβος μεγαλος και ετσι εμεινε αρκετο καιρο μεσα.
Ομως δεν ειχε βγαλει καποιο θεμα , καποια κινηση περιεργη εκτος ισως απο το λογο που και παλι δεν ξερω αν εχει θεμα η οχι.....πριν 5 μερες τον ντυνω να παμε βολτα γυρω γυρω και ξαφνικα αρχισε να κλαιει δεν καταλαβα τι εγινε αλλα δεν εβγαινε απο το σπιτι ?!....γυρισε το κεφαλι του προς τη πορτα και τοτε ειδα οτι ΦΟΒΟΤΑΝ.Του μιλησα γλυκα τον πηρα αγκαλια τον σηκωσα τον κατεβασα κατω βγηκαμε εξω και ηταν μια χαρα! δεν ειχε κανενα θεμα...ετρεχε επαιζε καναμε εκει τα παιχνιδια μας γυρναμε σπιτι μπαινει μεσα αγκαλια με ολα τα παιχνιδια που του πηρα απο το περιπτερο χαρουμενος οκ λεω θα ηταν τυχαιο......την επομενη μερα , παλι δεν εβγαινε απο το διαμερισμα μονο αν τον εβγαζα αγκαλια....
5 μερες τωρα δεν βγαινει μονος του απο το διαμερισμα.......ενω δεν εχει προβλημα να μπει σε αλλο κτιριο (πχ στο βιβλιοπωλειο) δεν εχει προβλημα να ανεβει και να κατεβει σκαλες σε ολες τις πλατειες πεζοδρομια κλπ γενικα ΠΟΥΘΕΝΑ και σε ΤΙΠΟΤΑ δεν εκδηλωνει φοβια εκτος απο το να βγει απο το διαμερισμα.....να κανει το βημα να βγει εξω......περπαταει μεχρι τη πορτα και εκει σταματα και γυρνα πισω και αν του πω ελα ελα παμε τον βλεπω οτι πιεζετε και παει να βαλει τα κλαμματα....αν τον σηκωσω και τον βγαλω εξω ολα καλα. (?).
Προσπαθω να καταλαβω τι συμβαινει αλλα δεν βγαζω καμμια ακρη , δεν εγινε ποτε τιποτα ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙ ΦΩΣ αρα δεν ειναι πχ σκοταδι (αλλα θα το φοβοταν και σπιτι το βραδυ , που δεν το φοβαται) δεν χτυπησε ποτε εκει , δεν υπαρχει ορατος λογος για αυτο που συμβαινει....εκτος αν ειδε καποιο παιδικο που φοβοταν κατι τετοιο , η εγινε κατι σε καποια πορτα και του εμεινε ! ειναι το μονο που μπορω να σκεφτω! .Απο την αλλη παιζει στο μυαλο μου. μην εχει καποιο σοβαρο προβλημα το παιδι ....και δεν το καταλαβαινω.
Μπηκα και διαβασα οτι γενικα τα παιδια εχουν διαφορες φοβιες παραλογες η μη και οι οποιες εν καιρω φευγουν , σας εχει τυχει κατι τετοιο.?
σας ευχαριστω.
-
