ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΞΕΣΑΜΑΡΩΤΟ….

[lucky mom]

Καλησπέρα!

Καταρχήν να απαντήσω στα ερωτήματά σας:

 

galios56 στους δικούς μου πηγαίνω μια φορά το χρόνο και αν. ειδικά τωρα που στέλνω τη μικρή σταθμό της μέρες της αδειας τις φυλάω σαν κόρη οφθαλμου για όταν αρρωσταίνει

 

Χαρα-Μαρια θεωρώ ότι είναι υποχρεωμένος να δεχτεί να φιλοξενουμε τη μητέρα μου (χωρίς να του την επιβαλλω) για πολλούς λόγους (είναι η μαμά μου, τη βλέπω ελάχιστα & μου λείπει, αυτή θέλει να βλέπει το εγγόνι κλπ κλπ) Δεν ειναι κατι το τοσο τραγικο πια,ολοι μας κανουμε συμβιβασμους προκειμενου να λειτουργει σωστα ενας γαμος

 

terinab ευτυχως με τον αντρα μου κατα τ' άλλα τα παμε αρκετα καλά, χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν εχουμε τα μικροκαβγαδακια μας. Ειμαστε μαζί αισίως 11 χρόνια και εχουμε περασει αρκετες φουρτουνες στηριζοντας ο ενας τον αλλο. Τωρα το γεγονος οτι δεν συμπεριφερομαι σωστα στη μαμα μου (δεν ειμαι και ο Χίτλερ ρε παιδιά!) ειναι ¨κουσουρι¨ που το ειχα από μικρή και μαλλον θελω πολυ ψυχαναλυση για να βρω λόγο & αιτία!!! Απ΄την άλλη πάντα ήμουν αγχώδης και θελω να τα εχω όλα υπο έλεγχο συν το ότι η καθημερινοτητα μου ειναι πολύ πιεστική και κουραστική, ε δεν θέλει και πολύ να γίνουν τα νεύρα κορδονια!!!

 

believe56 εχεις δικιο, καπως ετσι ειναι η κατασταση (βρε συ, χωρις παρεξηγηση μου θυμιζεις τον αντρα μου ετσι που λες για ην πεθερα σου)

 

Yiotagr ναι εγω του εχω δωσει αερα με τη συμπεριφορα μου αλλα μωρε δεν μπορω να του θιξω τη μαμα του, δεν ειναι σωστο και στο κατω κατω δεν με αφορα το πως τον μεγαλωσε (αλλο αν τα παιρνω και μονο που τα σκεφτομαι)

 

Στο δια ταυτα τωρα: ο αντρας μου μαλακωσε γιατι

α) βγηκαν τα εισητηρια Ολυμπιακος Μαρσειγ - και πηρε φυσικα!

β) πηγαμε σημερα για μπανακι με τους κουμπαρους -χωρις παιδια- γελασαμε και ξελαμπικαραμε

γ) εφυγε η μαμα μου! εφυγε μια μερα νωριτερα γιατι Δευτερα τελικα δουλευει

 

Γενικα παντως συζητωντας και λεγοντας του το ποσο με πληγωνει η κατασταση εδειξε οτι ψιλοκαταλαβαινει τη χοντραδα του (ή μάλλον ήταν η επιρρεια του ΟΣΦΠ!)

Τεσπα, ηρεμια μεχρι να επστρεψει η μαμα μου!

[Aretitsa]

η διαφορα μας απ ο,τι καταλαβαινω ειναι στο οτι θεωρεις δεδομενο οτι ο αντρας της θελει να του κραταει τα παιδια για να βγαινει βολτες. Δεν ειναι απαραιτητο. Προφανως τα εχουν κανονισει μητερα-κορη και αυτος ειναι υποχρεωμενος να δεχτει ολο το πακετο-και της προσφορας, και της ζητησης. Αν μιλαμε για τετοια περιπτωση, δηλ να τον φωναζεις εσυ τον αλλο και μετα να τον αγνοεις, ε, τοτε εισαι γαιδουρι.

Εδω ομως ειναι σαν να σου χτυπανε το κουδουνι, να σου φερνουν ενα πλυντηριο που δεν παρηγγειλες και να απαιτουν να το πληρωσεις, επειδη το κουβαλησαν για εσενα-αφου δεν το παρηγγειλα...

 

Καλή η παρομοίωση αλλά δε νομίζεις ότι γίνεσαι λίγο σκληρή? Κι εμένα οι γονείς μου ζουν 500 χλμ μακριά και έρχονται και μας βλέπουν και πηγαίνουμε κι εμείς και πάντα μένουμε μαζί. Για σκεφτείτε μετά από 20 χρόνια να μη μπορούμε να δούμε τα παιδιά μας ούτε 15 μέρες το χρόνο συνολικά, να πρέπει να φερόμαστε με το σεις και το σας και να έχουν ξεχάσει ότι δώσαμε την ψυχή μας να τα μεγαλώσουμε. Να χωράω στο σπίτι του παιδιού μου και να μένω σε ξενοδοχείο γιατί ο άνθρωπός του δε μπορεί να ανεχτεί τη μάνα που το γέννησε για τρεις μέρες?! Αν μέχρι τότε γίνω σκύλα ας με πετάξουν έξω, αλλιώς θα έχω πρόβλημα.

Κορίτσια νομίζω ότι ξεχάσαμε ή δε μάθαμε να ζούμε ποτέ με ανθρώπους. Κι επειδή εμένα δε με νοιάζει να ξεβολευτώ για την ίδια μου τη μάνα που μια ζωή είναι μαζί μου, το ίδιο αξίζει και στη μάνα του άντρα μου. Και θα κυκλοφορήσω και ντυμένη για τρεις μέρες και αν τους κοιτάω τους ανρώπους και στα δόντια, πάντα τα πηγαίνω μια χαρά μαζί τους. Κι αν ο άντρας είχε άλλη άποψη, πολύ απλά δε θα ήταν για μένα. Δεν του ζήτησα ποτέ να αγαπήσει κανέναν, χαλί γίνεται από μόνος του, αλλά ο σεβασμός σε δικούς μου ανθρώπους στα πλαίσια του λογικού είναι αυτονόητος και το ίδιο ισχύει και για μένα.

 

Παραθέτω τη γνώμη μου και αποστασιοποιούμαι από συμβουλές προς την κοπέλα γιατί ο καθένας ξέρει καλύτερα τι να κάνει στο σπίτι του, απλά νομίζω ότι στην προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε σε αυτή την πόλη, έχουμε χάσει λίγο την αίσθηση της οικογένειας.

 

Φιλικά πάντα

[lovely people]

Καλή η παρομοίωση αλλά δε νομίζεις ότι γίνεσαι λίγο σκληρή? Κι εμένα οι γονείς μου ζουν 500 χλμ μακριά και έρχονται και μας βλέπουν και πηγαίνουμε κι εμείς και πάντα μένουμε μαζί. Για σκεφτείτε μετά από 20 χρόνια να μη μπορούμε να δούμε τα παιδιά μας ούτε 15 μέρες το χρόνο συνολικά, να πρέπει να φερόμαστε με το σεις και το σας και να έχουν ξεχάσει ότι δώσαμε την ψυχή μας να τα μεγαλώσουμε. Να χωράω στο σπίτι του παιδιού μου και να μένω σε ξενοδοχείο γιατί ο άνθρωπός του δε μπορεί να ανεχτεί τη μάνα που το γέννησε για τρεις μέρες?! Αν μέχρι τότε γίνω σκύλα ας με πετάξουν έξω, αλλιώς θα έχω πρόβλημα.

Κορίτσια νομίζω ότι ξεχάσαμε ή δε μάθαμε να ζούμε ποτέ με ανθρώπους. Κι επειδή εμένα δε με νοιάζει να ξεβολευτώ για την ίδια μου τη μάνα που μια ζωή είναι μαζί μου, το ίδιο αξίζει και στη μάνα του άντρα μου. Και θα κυκλοφορήσω και ντυμένη για τρεις μέρες και αν τους κοιτάω τους ανρώπους και στα δόντια, πάντα τα πηγαίνω μια χαρά μαζί τους. Κι αν ο άντρας είχε άλλη άποψη, πολύ απλά δε θα ήταν για μένα. Δεν του ζήτησα ποτέ να αγαπήσει κανέναν, χαλί γίνεται από μόνος του, αλλά ο σεβασμός σε δικούς μου ανθρώπους στα πλαίσια του λογικού είναι αυτονόητος και το ίδιο ισχύει και για μένα.

 

Παραθέτω τη γνώμη μου και αποστασιοποιούμαι από συμβουλές προς την κοπέλα γιατί ο καθένας ξέρει καλύτερα τι να κάνει στο σπίτι του, απλά νομίζω ότι στην προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε σε αυτή την πόλη, έχουμε χάσει λίγο την αίσθηση της οικογένειας.

 

Φιλικά πάντα

 

Μπράβο βρε Αρετίτσα...Συμφωνώ σε όλα! Μα καλά βρε παιδιά αν βλέπατε τα δικά σας τα παιδιά μόνο για 15 μέρες τον χρόνο και νιώθατε και παρείσακτη θα σας άρεσε?? Και μόνο στην σκέψη στεναχωριέμαι...!

[Χαρά-Μαρία]

Καλή η παρομοίωση αλλά δε νομίζεις ότι γίνεσαι λίγο σκληρή? Κι εμένα οι γονείς μου ζουν 500 χλμ μακριά και έρχονται και μας βλέπουν και πηγαίνουμε κι εμείς και πάντα μένουμε μαζί. Για σκεφτείτε μετά από 20 χρόνια να μη μπορούμε να δούμε τα παιδιά μας ούτε 15 μέρες το χρόνο συνολικά, να πρέπει να φερόμαστε με το σεις και το σας και να έχουν ξεχάσει ότι δώσαμε την ψυχή μας να τα μεγαλώσουμε. Να χωράω στο σπίτι του παιδιού μου και να μένω σε ξενοδοχείο γιατί ο άνθρωπός του δε μπορεί να ανεχτεί τη μάνα που το γέννησε για τρεις μέρες?! Αν μέχρι τότε γίνω σκύλα ας με πετάξουν έξω, αλλιώς θα έχω πρόβλημα.

Κορίτσια νομίζω ότι ξεχάσαμε ή δε μάθαμε να ζούμε ποτέ με ανθρώπους. Κι επειδή εμένα δε με νοιάζει να ξεβολευτώ για την ίδια μου τη μάνα που μια ζωή είναι μαζί μου, το ίδιο αξίζει και στη μάνα του άντρα μου. Και θα κυκλοφορήσω και ντυμένη για τρεις μέρες και αν τους κοιτάω τους ανρώπους και στα δόντια, πάντα τα πηγαίνω μια χαρά μαζί τους. Κι αν ο άντρας είχε άλλη άποψη, πολύ απλά δε θα ήταν για μένα. Δεν του ζήτησα ποτέ να αγαπήσει κανέναν, χαλί γίνεται από μόνος του, αλλά ο σεβασμός σε δικούς μου ανθρώπους στα πλαίσια του λογικού είναι αυτονόητος και το ίδιο ισχύει και για μένα.

 

Παραθέτω τη γνώμη μου και αποστασιοποιούμαι από συμβουλές προς την κοπέλα γιατί ο καθένας ξέρει καλύτερα τι να κάνει στο σπίτι του, απλά νομίζω ότι στην προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε σε αυτή την πόλη, έχουμε χάσει λίγο την αίσθηση της οικογένειας.

 

Φιλικά πάντα

 

Πολυ περιορισμενα τα βλεπεις τα πραγματα. Απο τη δικη μου σκοπια, δεν ειναι οτι δεχομαι τη συγκατοικηση με αλλους, πχ τη μανα μου, αλλα δεν θελω μονο την πεθερα. Και δεν το θεωρω ουτε ελλειψη σεβασμου ουτε τιποτα. Το θεωρω ασχετο το που θα κοιμηθει ο καθενας με το ποσο τον αγαπας και τον σεβεσαι. Αλλοι τους κοιμιζουν σπιτι τους και ολη μερα τσακωνονται. Αυτο, ειναι καλυτερο? Εφοσον λοιπον εχει δει καποιος οτι αυτη η κατασταση του σπαει τα νευρα και οδηγει σε ρηξη στις σχεσεις, καλυτερη η αποσταση ασφαλειας. Ακομα και για μια μερα.

 

Ουτε οτι το κανω μονοπλευρα. Για παραδειγμα απο τοτε που ο αδελφος μου παντρευτηκε, οποτε παω στην πολη τους, παω σε ξενοδοχειο. Δεν νιωθω ανετα να μπω στα ποδια τους, γιατι με τη γυναικα του εχουμε αλλους ρυθμους. Οχι δεν δειχνω ετσι ελλειψη σεβασμου στον αδελφο, αλλα το αντιθετο πιστευω-σεβομαι τον χωρο της και την ξεκουραση της. Ουτε εκεινος με κανει να νιωθω κατι τετοιο. Για να ειμαστε οικογενεια, πρεπει να μενουμε 10 νομα σ ενα δωμα? Αλλαξαν οι εποχες, εχουμε χρηματα Δοξα το Θεω να βολευτουμε, χωρις να πρεπει να υπαρχει ουρα για να πλυνουμε τα δοντια μας. Εκτος αν μενετε σε επαυλεις ολοι, με 5 μπανια και 5 κρ/μαρες, οπότε τοτε αλλαζει το πραγμα.

 

Κι οχι, δεν ξεχασαμε να ζουμε με ανθρωπους. Απλα τωρα πια εχουμε το δικαιωμα να επιλεγουμε με ποιον θα συγκατοικησουμε. Παλια ησουν υποχρεωμενος να λουστεις ολο το σοι για 3 γενεες στο σπιτι σου, σου αρεσε δεν σου αρεσε. Οχι, δεν νοσταλγω τετοιες εποχες ουτε πιστευω οτι εκεινοι ηταν περισσοτερο "οικογενεια" απο ο,τι ειμαστε εμεις στη δικη μου. Με αυτον τον τροπο εχουμε βρει την ισορροπια μας και περναμε καλυτερα, μια και οποτε ερχεται καποιος ο καθενας εχει την ελευθερια των κινησεων του και η ενεργεια μας ξοδευεται στο που θα τον παμε και πως θα διασκεδασουμε καλυτερα κι οχι σε καθημερινα καυγαδακια που δημιουργει η συγκατοικηση.

[maan]

Πολυ περιορισμενα τα βλεπεις τα πραγματα. Απο τη δικη μου σκοπια, δεν ειναι οτι πχ δεχομαι τη συγκατοικηση με αλλους, πχ τη μανα μου, αλλα δεν θελω μονο την πεθερα. Ουτε οτι το κανω μονοπλευρα. Και δεν το θεωρω ουτε ελλειψη σεβασμου ουτε τιποτα. Το θεωρω ασχετο το που θα κοιμηθει ο καθενας με το ποσο τον αγαπας και τον σεβεσαι. Αλλοι τους κοιμιζουν σπιτι τους και ολη μερα τσακωνονται. Αυτο, ειναι καλυτερο? Εφοσον λοιπον εχει δει καποιος οτι αυτη η κατασταση του σπαει τα νευρα και οδηγει σε ρηξη στις σχεσεις, καλυτερη η αποσταση ασφαλειας. Ακομα και για μια μερα.

 

Για παραδειγμα απο τοτε που ο αδελφος μου παντρευτηκε, οποτε παω στην πολη τους, παω σε ξενοδοχειο. Δεν νιωθω ανετα να μπω στα ποδια τους, γιατι με τη γυναικα του εχουμε αλλους ρυθμους. Οχι δεν δειχνω ετσι ελλειψη σεβασμου στον αδελφο, αλλα το αντιθετο πιστευω-σεβομαι τον χωρο της και την ξεκουραση της. Ουτε εκεινος με κανει να νιωθω κατι τετοιο. Για να ειμαστε οικογενεια, πρεπει να μενουμε 10 νομα σ ενα δωμα? Αλλαξαν οι εποχες, εχουμε χρηματα Δοξα το Θεω να βολευτουμε, χωρις να πρεπει να υπαρχει ουρα για να πλυνουμε τα δοντια μας. Εκτος αν μενετε σε επαυλεις ολοι, με 5 μπανια και 5 κρ/μαρες, οπότε τοτε αλλαζει το πραγμα.

 

Κι οχι, δεν ξεχασαμε να ζουμε με ανθρωπους. Απλα τωρα πια εχουμε το δικαιωμα να επιλεγουμε με ποιον θα συγκατοικησουμε. Παλια ησουν υποχρεωμενος να λουστεις ολο το σοι για 3 γενεες στο σπιτι σου, σου αρεσε δεν σου αρεσε. Οχι, δεν νοσταλγω τετοιες εποχες ουτε πιστευω οτι εκεινοι ηταν περισσοτερο "οικογενεια" απο ο,τι ειμαστε εμεις στη δικη μου. Απλα ο καθενας επρεπε να καταπιεσει τα θελω του για τα θελω των αλλων, στο ιδιο του το σπιτι.

 

συμφωνώ απολύτως με κάθε μια γραμμή του μηνύματός σου.

[lovely people]

Πολυ περιορισμενα τα βλεπεις τα πραγματα. Απο τη δικη μου σκοπια, δεν ειναι οτι πχ δεχομαι τη συγκατοικηση με αλλους αλλα δεν θελω μονο την πεθερα. Ουτε οτι το κανω μονοπλευρα. Και δεν το θεωρω ουτε ελλειψη σεβασμου ουτε τιποτα. Το θεωρω ασχετο το που θα κοιμηθει ο καθενας με το ποσο τον αγαπας και τον σεβεσαι. Αλλοι τους κοιμιζουν σπιτι τους και ολη μερα τσακωνονται. Αυτο, ειναι καλυτερο? Εφοσον λοιπον εχει δει καποιος οτι αυτη η κατασταση του σπαει τα νευρα και οδηγει σε ρηξη στις σχεσεις, καλυτερη η αποσταση ασφαλειας. Ακομα και για μια μερα.

 

Για παραδειγμα απο τοτε που ο αδελφος μου παντρευτηκε, οποτε παω στην πολη τους, παω σε ξενοδοχειο. Δεν νιωθω ανετα να μπω στα ποδια τους, γιατι με τη γυναικα του εχουμε αλλους ρυθμους. Οχι δεν δειχνω ετσι ελλειψη σεβασμου στον αδελφο, αλλα το αντιθετο πιστευω-σεβομαι τον χωρο της και την ξεκουραση της. Ουτε εκεινος με κανει να νιωθω κατι τετοιο. Για να ειμαστε οικογενεια, πρεπει να μενουμε 10 νομα σ ενα δωμα? Αλλαξαν οι εποχες, εχουμε χρηματα Δοξα το Θεω να βολευτουμε, χωρις να πρεπει να υπαρχει ουρα για να πλυνουμε τα δοντια μας. Εκτος αν μενετε σε επαυλεις ολοι, με 5 μπανια και 5 κρ/μαρες, οπότε τοτε αλλαζει το πραγμα.

 

Κι οχι, δεν ξεχασαμε να ζουμε με ανθρωπους. Απλα τωρα πια εχουμε το δικαιωμα να επιλεγουμε με ποιον θα συγκατοικησουμε. Παλια ησουν υποχρεωμενος να λουστεις ολο το σοι για 3 γενεες στο σπιτι σου, σου αρεσε δεν σου αρεσε. Οχι, δεν νοσταλγω τετοιες εποχες ουτε πιστευω οτι εκεινοι ηταν περισσοτερο "οικογενεια" απο ο,τι ειμαστε εμεις στη δικη μου. Απλα ο καθενας επρεπε να καταπιεσει τα θελω του για τα θελω των αλλων, στο ιδιο του το σπιτι.

 

Καλά έκανες και εγώ μαζί σου. Όμως μιλάμε όμως για γονείς και όχι για συγγενείς. Δηλάδη αν πήγαινες για ΣΚ στην μαμά σου θα έμενες σε ξενοδόχειο και όχι στο πατρικό σου?

[Aretitsa]

Πολυ περιορισμενα τα βλεπεις τα πραγματα. Απο τη δικη μου σκοπια, δεν ειναι οτι δεχομαι τη συγκατοικηση με αλλους, πχ τη μανα μου, αλλα δεν θελω μονο την πεθερα. Και δεν το θεωρω ουτε ελλειψη σεβασμου ουτε τιποτα. Το θεωρω ασχετο το που θα κοιμηθει ο καθενας με το ποσο τον αγαπας και τον σεβεσαι. Αλλοι τους κοιμιζουν σπιτι τους και ολη μερα τσακωνονται. Αυτο, ειναι καλυτερο? Εφοσον λοιπον εχει δει καποιος οτι αυτη η κατασταση του σπαει τα νευρα και οδηγει σε ρηξη στις σχεσεις, καλυτερη η αποσταση ασφαλειας. Ακομα και για μια μερα.

 

Ουτε οτι το κανω μονοπλευρα. Για παραδειγμα απο τοτε που ο αδελφος μου παντρευτηκε, οποτε παω στην πολη τους, παω σε ξενοδοχειο. Δεν νιωθω ανετα να μπω στα ποδια τους, γιατι με τη γυναικα του εχουμε αλλους ρυθμους. Οχι δεν δειχνω ετσι ελλειψη σεβασμου στον αδελφο, αλλα το αντιθετο πιστευω-σεβομαι τον χωρο της και την ξεκουραση της. Ουτε εκεινος με κανει να νιωθω κατι τετοιο. Για να ειμαστε οικογενεια, πρεπει να μενουμε 10 νομα σ ενα δωμα? Αλλαξαν οι εποχες, εχουμε χρηματα Δοξα το Θεω να βολευτουμε, χωρις να πρεπει να υπαρχει ουρα για να πλυνουμε τα δοντια μας. Εκτος αν μενετε σε επαυλεις ολοι, με 5 μπανια και 5 κρ/μαρες, οπότε τοτε αλλαζει το πραγμα.

 

Κι οχι, δεν ξεχασαμε να ζουμε με ανθρωπους. Απλα τωρα πια εχουμε το δικαιωμα να επιλεγουμε με ποιον θα συγκατοικησουμε. Παλια ησουν υποχρεωμενος να λουστεις ολο το σοι για 3 γενεες στο σπιτι σου, σου αρεσε δεν σου αρεσε. Οχι, δεν νοσταλγω τετοιες εποχες ουτε πιστευω οτι εκεινοι ηταν περισσοτερο "οικογενεια" απο ο,τι ειμαστε εμεις στη δικη μου. Με αυτον τον τροπο εχουμε βρει την ισορροπια μας και περναμε καλυτερα, μια και οποτε ερχεται καποιος ο καθενας εχει την ελευθερια των κινησεων του και η ενεργια μας ξοδευεται στο που θα τον παμε και πως θα διασκεδασουμε καλυτερα κι οχι σε καθημερινα καυγαδακια που δημιουργει η συγκατοικηση.

 

Δικαίωμά σου και καλά κάνεις, ακριβώς γι' αυτό είπα ότι παραθέτω τη δική μου άποψη και μόνο. Και πίστεψέ με, κι εμένα τα όρια της φιλοξενίας μου δε φτάνουν σε σόγια ολόκληρα, δεν έχω και που να τους βάλω άλλωστε. Αλλά όταν έρθουν οι γονείς μου θα μείνουν σπίτι μου και θα μπω δεύτερη στο μπάνιο, έτσι όπως έμπαιναν κι εκείνοι μετά από μένα όσο με μεγάλωναν. Ίσως τελικά να είναι θέμα συνηθειών σε κάθε οικογένεια.

Και όταν πάω στο χωριό θα μείνω στο πατρικό μου.

[latiatoula]

Δικαίωμά σου και καλά κάνεις, ακριβώς γι' αυτό είπα ότι παραθέτω τη δική μου άποψη και μόνο. Και πίστεψέ με, κι εμένα τα όρια της φιλοξενίας μου δε φτάνουν σε σόγια ολόκληρα, δεν έχω και που να τους βάλω άλλωστε. Αλλά όταν έρθουν οι γονείς μου θα μείνουν σπίτι μου και θα μπω δεύτερη στο μπάνιο, έτσι όπως έμπαιναν κι εκείνοι μετά από μένα όσο με μεγάλωναν. Ίσως τελικά να είναι θέμα συνηθειών σε κάθε οικογένεια.

Και όταν πάω στο χωριό θα μείνω στο πατρικό μου.

 

Συμφωνώ απόλυτα. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά, βρε παιδιά, η κοπέλα που άνοιξε το θέμα, τη μάνα της φέρνει στο σπίτι, δεν φέρνει έναν λόχο ούτε ξένον άνθρωπο. Αλίμονο αν δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε έναν από τους γονείς μας, στο σπίτι μας! Αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει για μένα και για την πεθερά μου. Εμένα μένουν όλοι στην ευρύτερη περιοχή του Λεκανοπεδίου Αττικής, όπως και εμείς. Έχει τύχει όμως, για κάποιους λόγους, να φιλοξενηθούν σπίτι μας, τόσο η μαμά μου, όσο και η πεθερά μου. ΟΚ, ξεβολευτήκαμε λίγο, αλλά και τι έγινε? Μήπως και αυτές δεν ξεβολεύτηκαν?

[red rose]

κ γω μενω εξωτερικο κ ερχοντε κ η μαμα μου να μεινε9 κ τα πεθερικα μου!!!Δεν με νοιαζει να ξεβολευτω για κανεναν,απλα θελω να σεβοντε καποια πραγμαατ εδω μεσα κ κυριως(πεθερικα)να μην προσπαθουν να επιβαλουν αποψεις!!Το θεμα φιλοξενειας για 10 20 η 30 μερες στο σπιτι μου δε νμε νοιαζει καθολου!!!Οταν ειδικα βλεπω τα μωρα μου ευτυχισμενα με τους γιαγιαδοπαππουδες!!!Τωρα μενε ιη μανα μου κ σε 4 εβδομαδες ερχοντε πεθερικα(ολοι μαζι) κ οχι δεν μενω σε επαυλη 1 παιδικο 1 κρεβατοκαμαρα 1 μπανιο κ 1 σαλονι απλα εχω φροντισει οι καναπεδες στο σαλονι να γινοντε κρεβατια!!Παρολο που ειμαι με πεεθρικα τελειως διαφορετικος χαρακτηρας ειναι γονεις του αντρα μου κ δεν θα ενιωθα καθολου καλα να πανε να μεινουνε σε ξενοδοχειο...αλλωστε κανενας μας δεν ειναι πλουσιος!!Μην γινομαστε κ τελειως γαιδουρια!!!