H σχέση μας έγινε...αδερφική

[linav]

Είμαστε μαζί σύνολο 8 χρόνια, ευτυχισμένοι, αγαπημένοι, με 2 αγγελούδια που είναι όλη μας η ζωή. Είναι ένας υπέροχος μπαμπάς και σύντροφος και σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα στη σχέση μας. Ολα άρχισαν πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, όταν η εταιρεία που δούλευε ως πωλητής αυτοκινήτων έκλεισε και έμεινε χωρίς δουλειά. Εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος, ευτυχώς δεν έχουμε ενοίκια και δεν χρωσταμε πουθενά, όμως η ανεργία επηρέασε πολύ τον καλό μου. Τώρα ετοιμάζεται να στήσει μια δική του δουλειά με πολύ καλές προοπτικές εξέλιξης, όμως η όλη αυτή κατάστασταση τον έχει επηρεάσει πολύ ψυχολογικά. Εντάξει, σίγουρα δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις τη δουλειά σου και να έχεις οικογένεια, εγώ είμαι δίπλα του συνέχεια, τον στήρίζω, του δίνω κουράγιο, προσπαθώ να μην τον πιέζω με άλλα πράγματα και ευτυχώς και οι δικοί μου βοηθούν όσο μπορούν. Ο μπαμπάς μας ομως έχει αλλάξει, στο μυαλό του υπάρχει μόνο το επαγγελματικό και οικονομικό κομμάτι πλέον, εμείς σαν ζευγάρι βρισκόμαστε λίγο, η σεξουαλική μας ζωή έχει επηρεαστεί πάρα πολύ. Οι συνευρέσεις μας είναι σπάνιες, μπορεί και 2 φορές το μήνα, δεν ύπάρχει πάθος, κάποτε με κυνηγούσε σε όλο το σπίτι και το κάναμε σε οποιοδήποτε δωμάτιο του σπιτιού, τώρα με το ζόρι και όποτε το επιδιώξω εγώ. Εφτασα εγώ στο σημείο πλέον να έχω μπλοκάρει ερωτικά, να τον βλέπω και να μην μου κάνει αίσθηση σαν άντρας, να μην θέλω να κοιμηθώ μαζί του στο ίδιο κρεβάτι. Τί συμβαίνει κορίτσια? Βοηθήστε με σας παρακαλώ, δεν θέλω ο γάμος μου να καταντήσει ρουτίνα, είμαστε ακόμα πολύ νέοι, υπάρχει μεν τρυφερότητα μεταξύ μας αλλά έρωτας και πάθος γιοκ! Εννοείται ότι δεν παίζει άλλη γυναίκα, αυτό ούτε να το συζητάμε. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

[jackrussel]

Είμαστε μαζί σύνολο 8 χρόνια, ευτυχισμένοι, αγαπημένοι, με 2 αγγελούδια που είναι όλη μας η ζωή. Είναι ένας υπέροχος μπαμπάς και σύντροφος και σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα στη σχέση μας. Ολα άρχισαν πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, όταν η εταιρεία που δούλευε ως πωλητής αυτοκινήτων έκλεισε και έμεινε χωρίς δουλειά. Εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος, ευτυχώς δεν έχουμε ενοίκια και δεν χρωσταμε πουθενά, όμως η ανεργία επηρέασε πολύ τον καλό μου. Τώρα ετοιμάζεται να στήσει μια δική του δουλειά με πολύ καλές προοπτικές εξέλιξης, όμως η όλη αυτή κατάστασταση τον έχει επηρεάσει πολύ ψυχολογικά. Εντάξει, σίγουρα δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις τη δουλειά σου και να έχεις οικογένεια, εγώ είμαι δίπλα του συνέχεια, τον στήρίζω, του δίνω κουράγιο, προσπαθώ να μην τον πιέζω με άλλα πράγματα και ευτυχώς και οι δικοί μου βοηθούν όσο μπορούν. Ο μπαμπάς μας ομως έχει αλλάξει, στο μυαλό του υπάρχει μόνο το επαγγελματικό και οικονομικό κομμάτι πλέον, εμείς σαν ζευγάρι βρισκόμαστε λίγο, η σεξουαλική μας ζωή έχει επηρεαστεί πάρα πολύ. Οι συνευρέσεις μας είναι σπάνιες, μπορεί και 2 φορές το μήνα, δεν ύπάρχει πάθος, κάποτε με κυνηγούσε σε όλο το σπίτι και το κάναμε σε οποιοδήποτε δωμάτιο του σπιτιού, τώρα με το ζόρι και όποτε το επιδιώξω εγώ. Εφτασα εγώ στο σημείο πλέον να έχω μπλοκάρει ερωτικά, να τον βλέπω και να μην μου κάνει αίσθηση σαν άντρας, να μην θέλω να κοιμηθώ μαζί του στο ίδιο κρεβάτι. Τί συμβαίνει κορίτσια? Βοηθήστε με σας παρακαλώ, δεν θέλω ο γάμος μου να καταντήσει ρουτίνα, είμαστε ακόμα πολύ νέοι, υπάρχει μεν τρυφερότητα μεταξύ μας αλλά έρωτας και πάθος γιοκ! Εννοείται ότι δεν παίζει άλλη γυναίκα, αυτό ούτε να το συζητάμε. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

 

μην ανησυχεις φασεις ειναι,,υστερα ολο αυτο με τη δουλεια ειναι τον εχει επηρεασει, του εχει στοιχισει τωρα το μυαλο του ειναι αλλου,,,μου ακουγεται λογικο,,,σε ολα τα ζευγαρια υπαρχουν περιοδοι που οι επαφες αραιωνουν και μετα ξανα προς την δοξα τραβα,,μην το μεγαλοποιεις δεν σημαινει οτι δεν σε γουσταρει πια,,,,και 2 φορες τον μηνα καλα ειναι

[ARNIKOL]

έχουμε περάσει κι εμείς από αυτή τη φάση για λόγους υγείας όμως, που κατά τη γνώμη μου, είναι πιο σοβαροί. Αφού αισθανόμουν λυσσάρα, σεξομανής! Μέχρι και το χωρισμό είχα σκεφτεί... Ευτυχώς επανήλθε, όχι αμέσως, σιγά-σιγά, χαλάρωσε, το ξεπέρασε, γιατί περισσότερο ψυχολογικό ήταν το πρόβλημα παρά οργανικό και τώρα είμαστε, όπως πρέπει να ΄μαστε... Αυτός κυνηγός κι εγώ θήραμα! χαχαχα... Υπομονή λοιπόν, Λίνα μου, σωστή βρίσκω τη στάση σου στη νέα αρχή που κάνει επαγγελματικά και εύχομαι να το ξεπεράσετε γρήγορα και να βρείτε τους παλιούς σας ρυθμούς!

[korina1974]

Τα περισσότερα ζευγάρια το περνούν αυτό. Φυσικά και δεν πρέπει να ανησυχείς. Εμείς σίγουρα το έχουμε περάσει έτσι πρόχειρα που θυμάμαι τώρα, περισσότερες από τρεις φορές. Το άγχος είναι ο χειρότερος εχθρός της σεξουαλικής ζωής. Όταν τακτοποιηθεί με τη δουλειά του, θα δεις ότι θα το ξεπεράσετε. Σκέψου κι εσύ, όταν γέννησες τα παιδάκια σου, δεν υπήρχε κάποια περίοδος που δεν ήθελες ούτε να σκέφτεσαι για sex ?

[apricot]

και εγω θεωρω οτι ειναι παροδικο το φαινομενο. μολις ανοιξει τη δικη του δουλεια θα αισθανθει παλι ο αντρας του σπιτιου και θα περασει στην επιθεση!!!! κακα τα ψεματα για εναν αντρα ειναι πολυ σημαντικο να αισθανεται ο αρχηγος και υποστηρικτης του σπιτιου. χανοντας τη δουλεια του εχασε την εμπιστοσυνη στον εαυτο του και φυσικα εσβησε το ανδρικο ενστικτο. τωρα θα ανακαμψετε με αναδρομικη ισχυ!!!

[bebbakos]

Προσπάθησε να του ανεβαζεις το ηθικό κάθε μέρα και να του μιλάς πολύ .

Πιστεύω πως πολλές φορές χάνουμε την επικοινωνία μας σαν ζευγάρι και μετά μας παίρνει η μπάλα . Χανόμαστε με τον συντροφό μας και ας πιστεουμε πως είμαστε πολύ κοντά του.

Θυμισέ του πως ήσασταν λίγο καιρό πριν, πόσο ωραία περνούσατε ...κάντου πονηρές προτάσεις ....θα ξυπνήσει και αυτός και εσύ !!!

Όλα χρειάζονται το χρόνο τους .

[linav]

Αχ βρε κορίτσια πόσο κουράγιο μου δίνετε! Κάπου με όλα αυτά νιώθω ότι απομακρυνθήκαμε, ότι δεν επικοινωνούμε πια, ότι ο καθένας θέλει να κάνει τα δικά του. Δεν σας κρύβω ότι ώρες-ώρες με έχω πιάσει να σκέφτομαι ότι ήμουνα καλύτερα ελεύθερη, έκανα ό,τι ήθελα, δεν σκοτιζόμουν για τίποτα, μετά όμως προσγειώνομαι όταν κοιτάζω τα παιδιά μου και σκέφτομαι πόσες κοπέλες είναι μόνες και ελεύθερες, ψάχνουν εναγωνίως έναν άνθρωπο να φτιάξουν τη ζωή τους και να κάνουν οικογένεια και εγώ τώρα στην πρώτη δυσκολία λυγίζω και κάνω άσχημες και ανούσιες σκέψεις, ενώ στην ουσία μία μπόρα είναι που θα περάσει. Συνάντησα και μια μέρα τυχαία στο δρόμο μια παλιά μου σχέση, μιλήσαμε για λίγο και αφού μου είπε ότι πόσο τυχερός θα πρέπει να είναι ο άντρας μου που με έχει, γύρισα σπίτι κλαίγοντας. Δεν ήξερα γιατί έκλαιγα, πολλά μου πέρναγαν από το μυαλό, αλλά στο τέλος συνήλθα μόλις ο άντρας μου γύρισε σπίτι, με φίλησε και με πήρε μέσα στην αγκαλιά του! Θέλω να λέω συνέχεια στον εαυτό μου για να παίρνω κουράγιο, ότι απλώς περνάμε μια δύσκολη φάση αλλά περαστική.

[bebbakos]

ότι ο καθένας θέλει να κάνει τα δικά του.

Ναι καταλαβαινω....όλοι που και που το θελουμε αυτό ....Μερικές φορές και μέσα σε φυσιολογικά όρια δεν νομίζω πως είναι κακό . Αν ξερεις πως να το χειριστεις , νομίζω πως κάνει καλό σε κάθε σχέση. Γιατί δεν δοκιμάζεται να κάνετε μια μικρή απόδραση...τοοοσο δα μικρούλα τα δυο σας ?

 

 

Συνάντησα και μια μέρα τυχαία στο δρόμο μια παλιά μου σχέση, μιλήσαμε για λίγο και αφού μου είπε ότι πόσο τυχερός θα πρέπει να είναι ο άντρας μου που με έχει, γύρισα σπίτι κλαίγοντας.

Αχα ! νατος και ο πειρασμός !!!! Βαλτός ήταν ?????

 

 

πολλά μου πέρναγαν από το μυαλό,

όπως ήρθαν να φύγουν .............

[lina]

Μπορεί να μην φαίνεται σχετικό, αλλά νομίζω ότι για να τονώσεις την αυτοπεποίθηση του συντρόφου σου είναι σημαντικό να τον εξυψώνεις στα μάτια τρίτων μπροστά του, για διάφορα θέματα ανάλογα με τον ποιος βρίσκεται απέναντί σας. Συχνά θεωρούμε αυτονόητα κάποια πράγματα που κάνουν για εμάς οι άντρες. Όλοι χρειαζόμαστε λίγη επιβράβευση. Τονώνει την αυτοπεποίθηση και φτάνει....ως το κρεβάτι μας

[PEPI1979]

Δυστυχώς κάποια ζευγάρια πρέπει να δοκιμάστουν πολλές φορές. Και τότε θα φανεί αν αντέχουν. Περνάτε μια δύσκολη φάση και φαίνεσαι αρκετά ώριμη να την αντιμετωπίσεις. Αυτό πίστεψε με είναι αρκετό. Όλοι τα έχουμε αυτά και πολλές φορές λίγοψυχούμε κιόλας. Στο λέω εγώ που έχω πέσει και έχω σηκωθεί πολλές φορές.

[ζώπυρον]

Δυστυχώς κάποια ζευγάρια πρέπει να δοκιμάστουν πολλές φορές. Και τότε θα φανεί αν αντέχουν. Περνάτε μια δύσκολη φάση και φαίνεσαι αρκετά ώριμη να την αντιμετωπίσεις. Αυτό πίστεψε με είναι αρκετό. Όλοι τα έχουμε αυτά και πολλές φορές λίγοψυχούμε κιόλας. Στο λέω εγώ που έχω πέσει και έχω σηκωθεί πολλές φορές.

Τι ωραίο και ειλικρινές μήνυμα... Δεν έχω παρά να συμφωνήσω!