Η μανα ενωνει τα παιδια?

[elenik]

Χθες πηγαμε για μπανιο με μια οικογενεια με 3 παιδια. Ο μεγαλος συνομηλικος με τον Βασιλη, η μικρη 5 και ο μικρος τους ισα με τον Γιαννη μας.

 

Τα 3 παιδια ηταν τοσο αγαπημενα. Η μικρη επαιζε με τον μικρο αλλα και με τον μεγαλο, και τα 2 ειχαν στον νου τους τον μικρο και γενικα ηταν τοσο ενωμενα που ζηλεψα.

 

Κοιταγα τα δικα μου σημερα. Σκοτωμος. Ουρλιαχτα. "Μαμα μου εσπασε αυτο" ο Βασιλης. "Ουαααααα δικο μου" ο Γιαννης. Επρεπε να βρω εναν τροπο να απασχολω δυο παιδια σε διαφορετικους χωρους ωστε να μην σφαχτουν.

 

Υπηρχαν φορες που προσπαθησα να κατσω και με τα 2 και να παιξουμε. Ο Βασιλης σαν μεγαλος ηθελε να φτιαξει και να παιξει κατι οργανωμενα. Ο Γιαννης σαν σιφουνας λογω ηληκιας εκανε ενα πραφ και τα διελυε ολα . Και εκει ξεκινουσε η σφαγη.

 

Τωρα απλα προσπαθω να τους εχω χωριστα .

 

Ειχα παντα μια αισθηση (εντυπωση) οτι η μανα ενωνει τα παιδια. Η συμπεριφορα της προκαλει αντιζηλιες και γενικα οι σωστοι χειρισμοι λυνουν τα προβληματα και κανουν τα παιδια να ενωνονται.

 

Ή εκανα λαθος τελικα και το παραπανω δεν ισχυει ή κανω λαθος χειρισμους σαν μανα.

 

Η μονη φορα που θα ενωθουν τα δικα μου ειναι να τα μαλωσω και τα 2.

 

Γενικα θεωρω οτι ξερω τι ειναι σωστο και τι λαθος αλλα μερικες φορες αδυνατω να το τηρησω.

Πχ Ο Βασιλης ειναι και αυτος παιδι. Θελει να παιξουμε , θελει να κανουμε πραγματα. Μολις παμε να κατσουμε να κανουμε κατι ερχεται και ο μικρος οπως ειπα και γινονται ολα τα παραπανω. Εκει νοιωθω οτι "αδικειτε" ο Βασιλης. Προσπαθω να οργανωνω παιχνιδια που ειναι για πιο μικρα παιδια (ενω εκεινος θελει κατι παραπανω) μηπως και καταφερουν να παιξουν μαζι.

Αν με δει να ασχολουμε με τον Γιαννη ερχεται και κανει σαν μωρο να τραβηξει την προσοχη μου. Και αν τσακωθουν και αν γινει κατι αρχιζει να φωναζει "Μισω τον Γιαννη"

 

Ο Γιαννης απο την αλλη ειναι ενα παιδι που θεωρω οτι σαν 2ο δεν εχει χαρει αυτο που λενε απολυτα δικο μου. Δεν εχει αυτο που θα ηθελα να χαρει , τις αμετρητες αγκαλιες και τα χαδια, την απολυτη αφοσιωση της μανας μονο για εκεινον (ολα αυτα ειναι φυσιολογικα για το 2ο ετσι?) γενικα μπηκε σε μια φαση απο την αρχη να πρεπει να μοιραζεται. Και εχει μαθει να το αποδεχεται. Βλεπω στα ματια του την αναγκη για αγαπη και αποδοχη απο τον Βασιλη και την πικρα του και ματωνω.

 

Δεν ξερω ρε παιδια. Απορω. Πως το κανουν οι αλλοι? Πως γινεται πια δυνατη η συμβιωση και αυτο που λενε ενωμενη οικογενεια.

 

Εγω αυτο που εχω ειναι 2 παιδια που σφαζονται και εγω να κανω τον διαιτητη. Κουραστηκα.

 

Πλεον δεν παιζω με κανενα γιατι οσες αποπειρες και να κανω (μαζι - ενας ενας κλπ) θα πεσουν στο κενο και θα καταληξουν σε ολεθρο.

ΟΠοτε ... απεχω (λαθος αλλα βαρεθηκα τις φωνες)

[travellingmum]

κοιτα, δε μπορω να γραψω και πολλα τωρα, θα επιστρεψω, αλλα μη στεναχωριεσαι, ολα θα διορθωθουν. Μη ξεχνας οτι τα δικα σου παιδια εχουν μια αρκετα μεγαλη διαφορα, που στην αλλη οικογενεια δε φαινεται λογω του οτι υπαρχει ενα ακομα παιδακι αναμεσα που "κλεινει" το κενο. Και φυσικα δεν ξερεις ΠΟΤΕ τι γινεται πισω απο κλειστες πορτες.

 

Θα επιστρεψω για περισσοτερα, γιατι σκεφτομαι πολλα...

[Ev]

η μανα πιστευω οτι παιζει καθοριστικο ρολο για τα αδερφια αν ειναι ενωμενα ή οχι....αλλα δεν εξαρτωνται ολα απο τη μανα!Παιζουν ρολο οι χαρακτηρες ,το περιβαλλον που ζουνε και μεγαλωνουν τα αδερφια ....πολλα που μπορει να σημαδεψουν τη ψυχουλα ενος παιδιου και να δει τα πραγματα διαφορετικα.......

Στη δικη σου περιπτωση (επειδη θεωρω οτι θα το ζησω κι εγω μελλοντικα αλλα η μικρη ειναι μωρο ακομα και εχουν 4 και κατι χρονια διαφορα).....δνε μπορεις να κρινεις απο τωρα για το αν ειναι ενωμενα τα παιδια ή οχι.....ειναι ακομα παιδια.....δεν ξερεις μεγαλωνοντας πως θα εξελιχθουν τα πραγματα και οι χαρακτηρες τους.......κι εχω παραδειγμα με τη νονα της κορης μου που με τη αδερφη της ειχουν 4-5 χρονια διαφορας και μυο εχει πει...σαν παιδια ναι μαλωναμε και ειχαμε τσακωμους αλλα μεγαλωνοντας και εγω που ημουν η μικροτερη γιναμε αχωριστες........μη κρινεις λοιπον τη δουλεια σου ως μανα απο τωρα ...ειναι νωρις!

[elenik]

Χωρια ειναι αξιολατρευτα.

Μαζι... εφιαλτης

[Dimitra83]

Χμμμ τελειο θεμα!!!!

θα απαντησω το απογευμα γιατι δε προλαβαινω τωρα αλλα

ελενη και τα δικα μου που δεν εχουν και μεγαλη διαφορα....ακριβως σαν τα δικα σου κανουν(μπορει και χειροτερα)μεταξυ τους πεφτει και ξυλο!

επιστρεφω το απογευμα και εγω με λεπτομεριες

[apricot]

τα δικα μου εχουν 2 χρονια διαφορα. μπορει να υπαρξουν μερες που ειναι τα πιο αγαπημενα αδερφια του κοσμου, πραγματικα εινα χαρμα και ειδικα στη θαλασσα εχουν μια πολυ καλη συνεργασια! λοιπον ειναι αλλες μερες που νομιζω οτι ειναι εχθροι και οχι αδερφια.....χαμος πλακωμος ...ξυλο...φωνες ...και εγω σε κατασταση απογνωσης...ειλικρινα δεν ξερω οταν τσακωνονται τι να κανω..παντως εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι οταν δεν ανακατευομαι ειναι καλυτερα!!

[agentP]

Πιστεύω ότι ο μικρός σου θέλει λίγο καιρό ακόμα να μεγαλώσει για να μπορεί να παίζει με το μεγάλο. Ή ίσως τα βρουν και τώρα, σε κάποιο παιχνίδι που δεν χρειάζεται πολύ οργάνωση, δεν έχει πολύ μικρά κομματάκια...

Ο μικρός μου τώρα άρχισε να παίζει με τους μεγάλους, τον ανέχονται να παίζει το αυτοκινητάκι του στη δική τους πίστα και παίζουν όλοι μαζί με τα νεροπίστολα, είναι όμως πια τριών, πέρυσι δεν έπαιζαν καθόλου μαζί του.

Βασικό είναι να υπάρχει καλή διάθεση προς το μικρό, αυτό μπορείς να το καλλιεργήσεις.

Θα τα βρουν κάποια στιγμή. Εγώ με τη μεγάλη μου αδερφή έχω 7 χρόνια διαφορά, μικρές δεν παίζαμε, αλλά είμαστε πολύ δεμένες.

[ΚατερίναΒ]

Καλημέρα!!! Εχω και εγώ παράδειγμα μιας οικογένειας με 3 παιδάκια που παίζουν τόσο όμορφα και αγαπημένα που απορεις. Ομως στις τόσες οικογένειες με παιδάκια που ξέρω, μόνο σε αυτή παίζουν αγαπημένα τα παιδάκια, στις υπόλοιπες συμβαίνουν τα κλασσικά, τα παιδάκια τσακώνονται μεταξύ τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Ακόμα δεν έχω 2ο παιδάκι για να ξερω πως θα είναι η συμπεριφορά της κόρης μου. Ομως να σου πω κάτι; Ειλικρινά δεν με νοιάζει αν θα τσακωθεί με το αδερφάκι της, το θεωρώ πολύ φυσιολογικό και ας με κουράζει και η ιδέα μόνο. Ομως θα θεωρήσω ότι θα έχουμε επιτύχει σαν γονείς όταν θα είναι στην εφηβεία και θα είναι αγαπημένα μεταξύ τους. Νομίζω ότι τότε θα είναι τα πραγματικά προβλήματα και τότε τα παιδιά θα πρέπει να είναι ενωμενα.

Επίσης κάτι που βλέπω και προσωπικά δεν μου αρέσει, σε γνωστή μου οικογένεια με 2 παιδιά, οι γονείς έχουν "επιβάλλει" στον μεγάλο αδερφό (5 χρονών) την αδερφούλα του, του έχουν περάσει την ιδέα ότι χωρίς την αδερφή σου δεν πας πουθενά, είστε 1, το αποτέλεσμα (αυτό τουλάχιστον που βλέπω εγώ) είναι ότι το αγοράκι αισθάνεται ανασφάλεια όταν πρέπει να κάνει κάτι χωρίς την αδερφή του. Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτό το κάνανε οι γονείς για να επιτύχουν την καλή μεταξύ τους σχέση, που βέβαια δεν έχει αποτέλεσμα γιατί εξακολουθούν να μαλώνουν (πράγμα πολύ φυσιολογικό). Και πάλι μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί έχω μόνο ένα παιδί και δεν ξέρω πως θα συμπεριφερθώ.

Συγνώμη αν παρέκλινα απο το θέμα, αυτό που θα έκανα στη θέση σου ειναι να συνεχίζω να παίζω με τα παιδια μου, εστω ξεχωριστά, ο σκοπός είναι να είναι ευχαριστημενα, κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και ο μικρός σου και θα δεις ποσο αγαπημένα θα παίζουν, δεν θα το πιστεύεις!

[kounelitsa]

Νομίζω ότι έχει μεγααααλη διαφορά να έχεις 3 παιδιά από το να έχεις δύο...και οι δύο θείες μου που έχουν τρια παιδιά όταν τις είχα ρωτήσει μου είπαν ότι με τα δύο γινόταν χαμός στο σπίτι, με το τρίτο ήταν σα να ισορρόπησαν τα πράγματα....

Δεν ήταν πλεον ενας εναντίον ενος υπήρχε και τρίτο παιδί και τώρα τα μεγαλύτερα είχαν περισσότερα κοινά σημεία!!!

Και μια γνωστή μας που έχει 3 παιδιά αυτό μου είχε πει, στην αρχή δεν το πίστεψα αλλά μάλλον επιβεβαιώνεται!!!

[MY TREASURE]

κατάλαβα....πάμε για 3ο

[κατερινακο]

Δε ξερω αν θα βοηθησει η απαντηση μου, αλλα ενας πολυ ωραιος τροπος να ενωθουν τα αδελφια ειναι το κοινο δωματιο..Να μοιραζονται ενα δωματιο & οχι το καθενα το δικο του, γιατι ετσι αναγκαστικα μοιραζονται και τον ¨αερα¨..Θελουν δε θελουν, θα υπακουσουν στο νομο της αδελφοτητος.

Μιλαω απο εμπειρια & συνειδητοποιησα ποσο λειτουργικο ειναι το συγκεκριμενο ¨κολπο¨, οταν δεν επρεπε πια να μοιραζομαι το δωματιο με τα αδελφια μου.

Μπορει να το κανεις ηδη αυτο, αν ναι, τοτε θα δεις θετικα αποτελεσμα πολυ συντομα..

[pocoyo]

επειδη εχω και εγω φοβερο προβλημα κοντρας και ζηλιας μεταξυ των αγοριων ανεφερα και καπου αλλου αγορασα ενα βιβλιο που με βοηθησε αρκετα siblings without rivalry λεγεται (εμεις για 3ο παιδι δεν παμε με τιποτα!!!!!) και μπορω να πω οτι οι καυγαδες εχουν μειωθει κατα πολυ και προ παντως εγω δεν φωναζω τοσο πολυ πλεον.....

[Goblin]

επειδη εχω και εγω φοβερο προβλημα κοντρας και ζηλιας μεταξυ των αγοριων ανεφερα και καπου αλλου αγορασα ενα βιβλιο που με βοηθησε αρκετα siblings without rivalry λεγεται (εμεις για 3ο παιδι δεν παμε με τιποτα!!!!!) και μπορω να πω οτι οι καυγαδες εχουν μειωθει κατα πολυ και προ παντως εγω δεν φωναζω τοσο πολυ πλεον.....

 

Pocoyo αφού το έχεις διαβάσει το βιβλίο (και από ότι είδα είναι στα Αγγλικά) πες μας και εμάς ποιες συμβουλές ακολούθησες και σε βοηθήσανε!!!!!!

[pocoyo]

πρεπει να διαβασεις ολο το βιβλιο για να καταλαβεις το ολο νοημα αλλα βασικα λεει οτι οι κοντρες μεταξυ των παιδιων γινονται πολυ εντονες με τον τροπο που τις αντιμετωπιζουμε και το χειριζομαστε εμεις και οτι πρεπει να ανγνωριζουμε το πως νιωθουν τα παιδια την ωρα της εντασης και μαλιστα να το εκφραζουμε εμεις με λογια διοτι καποιες φορες δεν μπορουν εκεινα να το κανουν αυτο και απο την στιγμη που γινεται αυτο η ενταση γινεται λιγοτερη....πχ (το βιβλιο δινει και μερικες καταστασεις εικονογραφημενες για πιο πολυ ρεαλισμο) δεν ωφελει αν την ωρα που μαλωνουν τα παιδια εμεις λεμε:

-Σταματηστε αυτη τη στιγμη!!!

-Δεν με ενδιαφερει πως αρχισε θελω μονο να τελειωσει!!!!

- Ποιος το αρχισε; την αληθεια τωρα!!!

 

βεβαια δεν μπορω να τα γραψω ολα αλλα το βιβλιο περιγραφει την στιγμη που εμεις κανουμε μια απο τις παραπανω δηλωσεις το πως αισθανεται το καθε παιδι απο την μερια του και δυστυχως ετσι τα κανουμε να αισθανονται πιο πολυ μειωμενα και αυξανουμε την αποσταση μεταξυ τους και μας λεει τι μπορουμε να λεμε αντι για αυτων...

 

επισης το τι να κανουμε οταν το ενα παιδι νιωθει συνεχως "θυμα" και το αλλο 'εκμεταλλευτης" και πως αθελα μας με τις καθημερινες μας δηλωσεις βαζουμε τα παιδια μας σε ρολους......πχ το "μεγαλο" παιδι, "το ανευθυνο", το" υπευθυνο" κτλ

[DALIA]

elenik μου κάνουμε πολύ παρέα και εμείς με μια οικογένεια 3 αγόρια ( 8,7,2 οι ηλικίες τους ).Τυχαίνει επίσης να μένουν στο διπλανό διαμέρισμα...

Όταν ήμαστε έξω ή είναι τα παιδιά σε εμένα είναι μια χαρά...όταν είναι όμως στο χώρο τους, στην "οικειότητα" τους η κατάσταση πραγματικά δεν περιγράφεται....

[LA LATINA]

αχ οποιος βρει τη λυση ας την πει και σε μενα.........

[maria1976]

http://www.parentbooksummaries.com/wp-content/uploads/2010/08/42-Siblings-Without-Rivalry.pdf

βρηκα αυτο για να παρουμε μια ιδεα και με μια ματια που εριξα κανω πολλα λαθη.

[mmdad]

Εμενα παιζουν ηδη μαζι και συζητανε και εχει πολυ πλακα αλλα αν ο μικρος δεν θελει να κανει κατι μαζι με τον μεγαλο ο μεγαλος τον χτυπαει. Επισεις αν μαλωσουμε τον μικρο ο μεγαλος θεωρει οτι εχει το δικαιωμα να τον μαλωσει και αυτος...

Πχ χτες βραδυ ο Κωνσταντινος (για πολλοστη φορα) εκλεινε το ανοιγμα στο πασο και ο Δημητρης δεν μπορουσε να περασει. Ηταν σκημενος οποτε ηταν στο επιπεδο του Δημητρη. Αρχισε λοιπον ο Δημητηρης να προσπαθει να τον κλωτσισει.. Οταν ειπα μη Δημητρη βρηκε "πατημα" ο Κωνσταντινος και τον εριξε κατω..

Εμενα παντως δεν τσακωνονται ακομη γιατι ο μικρος δεν μπορει να τσακωθει...

Παντως ειχα μια συζητηση με ενα συναδελφο του αντρα μου. Εχει δυο αδελφους εναν με 2 χρονια διαφορα και εναν 5-7 χρονια μικροτερο.. Λοιπον οι δυο που ειναι κοντα μας ειπε οτι ο ενας πυροβολησε τον αλλον στο ποδι με αεροβολο και ο αλλος τον χτυπησε με ατσαλινα! Ομως τον μικρο τους δεν τον πειραζαν..

[pocoyo]

http://www.parentbooksummaries.com/wp-content/uploads/2010/08/42-Siblings-Without-Rivalry.pdfβρηκα'>http://www.parentbooksummaries.com/wp-content/uploads/2010/08/42-Siblings-Without-Rivalry.pdfβρηκα αυτο για να παρουμε μια ιδεα και με μια ματια που εριξα κανω πολλα λαθη.

ναι αυτο ειναι το βιβλιο!!αλλα αλλη εκδοση, το σωστο λινκ ειναι

http://www.parentbooksummaries.com/wp-content/uploads/2010/08/42-Siblings-Without-Rivalry.pdf

 

εγω να δεις λαθη που κανω!!!αλλα προσπαθω να διορθωθω τις προαλλες ο αντρας μου ελεγε "δες Α. ποσο γρηγορα τρωει το φαγητο του ο Κ." και αμεσως σκεφτηκα τους βαζει αυτοματα να συγκρινονται και να αρχισουν αν μονο ακουγε τον εαυτο του!!!

[Σνουφελ μου]

Οι τσακωμοι των παιδιων μεσα στην οικογενεια ειναι μια απολυτως φυσιολογικη διαδικασια,μεσα απο την οποια εντιλαμβανονται τη θεση τους σε αυτη,διακδικουνε(οπως την αγαπη της μανας,στη προκειμενη φαση).

Ας μη ξεχναμε οτι τα παιδια μεσω των τσακωμων παιζουνε,ειναι ναι,και αυτο παιχνιδι,δυναμης και υπερισχυσης(του μεγαλυτερου προς τον μικροτερο κ.λ.π.)

Αυτο δε σημαινει οτι φταιει ο γονιος....εξηγεις στα παιδια σε φαση ηρεμιας οτι αυτο που κανουν σε στεναχωρει παρα πολυ,τους δειχνεις τι ακριβως νιωθεις,τη θλιψη σου,χωρις φωνες κ μαλωματα,να τα χτυπησεις στο φιλοτιμο κ αναλογα βλεπεις πως θα το παρουνε.Δεν ειναι λογος αυτο να στεναχωριεσε,ετσι ειναι η φυση των αγοριων(ειδικα....)

 

Ειναι σα να εχεις δυο λιονταρια στο ιδιο κελι να τρωνε στο ιδιο πιατο...

 

Οσο για τις πολυμελης οικογενειες,οι επιστημονες λενε οτι οσα περισσοτερα παιδια μαζι,τοσο πιο συγκαταβατικα ειναι κ νοιαζονται το ενα το αλλο,λενε...

 

Παντως δε πρεπει να συγκρηνεις τα δικα σου παιδια με τα αλλα σε καμια περιπτωση.....δε ξερεις τι μπορει να γινεται σπιτι τους...Εχω δει παιδια να προσεχει το ενα το αλλο κ να μη μαλωνουνε,κ εχω ακουσει τα μανα τους να τα σκοτωνει στο ξυλο για να μη μαλωνουνε ετσι μαθανε να προσεχει το ενα το αλλο,φοβουνται να μαλωσουν.....Δεν υπαρχει συνταγη,το τροπο εσυ θα τον βρεις μονη σου,γιατι καθε οικογενεια κ καθε παιδι εχει αλλο τροπο.Δες κ νταντα στο σκαι,βοηθαει πολυ,(αν κ δεν εγκρινω τις τιμωριες της...)

 

Δεν χαρακτηριζεις ποτε ενα παιδι(εισαι καλος,εξυπνος,κακος κλ.π.) μονο τη πραξη του...

Δε συγκρινεις δυο παιδια(το κανουμε παντα εμεσα χωρις να το καταλαβουμε οπως αναφερει κ καποια πιο πανω)

 

Μακαρι να βρεις γρηγορα το τροπο,γιατι το προβλημα δε θα το εχουνε τα παιδια(μιας κ γι αυτα ειναι πιο πολυ παιχνιδι),αλλα εσυ θα στεν αχωριεσε

[κατερινακο]

Οι τσακωμοι των παιδιων μεσα στην οικογενεια ειναι μια απολυτως φυσιολογικη διαδικασια,μεσα απο την οποια εντιλαμβανονται τη θεση τους σε αυτη,διακδικουνε(οπως την αγαπη της μανας,στη προκειμενη φαση).

Ας μη ξεχναμε οτι τα παιδια μεσω των τσακωμων παιζουνε,ειναι ναι,και αυτο παιχνιδι,δυναμης και υπερισχυσης(του μεγαλυτερου προς τον μικροτερο κ.λ.π.)

Αυτο δε σημαινει οτι φταιει ο γονιος....εξηγεις στα παιδια σε φαση ηρεμιας οτι αυτο που κανουν σε στεναχωρει παρα πολυ,τους δειχνεις τι ακριβως νιωθεις,τη θλιψη σου,χωρις φωνες κ μαλωματα,να τα χτυπησεις στο φιλοτιμο κ αναλογα βλεπεις πως θα το παρουνε.Δεν ειναι λογος αυτο να στεναχωριεσε,ετσι ειναι η φυση των αγοριων(ειδικα....)

 

Ειναι σα να εχεις δυο λιονταρια στο ιδιο κελι να τρωνε στο ιδιο πιατο...

 

Οσο για τις πολυμελης οικογενειες,οι επιστημονες λενε οτι οσα περισσοτερα παιδια μαζι,τοσο πιο συγκαταβατικα ειναι κ νοιαζονται το ενα το αλλο,λενε...

 

Παντως δε πρεπει να συγκρηνεις τα δικα σου παιδια με τα αλλα σε καμια περιπτωση.....δε ξερεις τι μπορει να γινεται σπιτι τους...Εχω δει παιδια να προσεχει το ενα το αλλο κ να μη μαλωνουνε,κ εχω ακουσει τα μανα τους να τα σκοτωνει στο ξυλο για να μη μαλωνουνε ετσι μαθανε να προσεχει το ενα το αλλο,φοβουνται να μαλωσουν.....Δεν υπαρχει συνταγη,το τροπο εσυ θα τον βρεις μονη σου,γιατι καθε οικογενεια κ καθε παιδι εχει αλλο τροπο.Δες κ νταντα στο σκαι,βοηθαει πολυ,(αν κ δεν εγκρινω τις τιμωριες της...)

 

Δεν χαρακτηριζεις ποτε ενα παιδι(εισαι καλος,εξυπνος,κακος κλ.π.) μονο τη πραξη του...

Δε συγκρινεις δυο παιδια(το κανουμε παντα εμεσα χωρις να το καταλαβουμε οπως αναφερει κ καποια πιο πανω)

 

Μακαρι να βρεις γρηγορα το τροπο,γιατι το προβλημα δε θα το εχουνε τα παιδια(μιας κ γι αυτα ειναι πιο πολυ παιχνιδι),αλλα εσυ θα στεν αχωριεσε

 

 

 

 

Σωστηηηηη!!!!!

[kourkoumpini]

Αν και δεν ειμαι μανα 2 παιδιων, παρακολουθω το θεμα. ΚΑι εγω νομιζω οτι το να τσακωνονται τα αδερφια ειναι φυσιολογικο ως ενα τουλαχιστον βαθμο. ειδικα αν εχουν μεγαλη διαφορα ηλικιας επομενως διαφορετικα ενδιαφεροντα ειναι δυσκολο να μην τσακωθουν.

 

αυτο που σκεφτηκα εγω εδω και καποιες μερες, εινια να συζητησεις μονη σου με τον μεγαλο. νομιζω οτι καταλαβαινει και νομιζω οτι βγαζει και λιγη ζηλεια γιατι εμαθε για χρονια να ειναι μονος μαζι σου και νιωθει οτι ο μικρος σε στερει απο αυτον.

θα μπορουσες να του πεις οτι τον καταλαβαινεις, οτι καταλαβαινεις οτι ο μικρος δεν μπορει ακομα να παιξει καλα με τα παιχνιδια του και γι' αυτο τα χαλαει, να του ζητησεις να δειξει κατανοηση και να προσπαθησει οσο γινεται να παιζετε και ολοι μαζι, οτι και αυτος εκανε οπως ο μικρος. να του πεις οτι τοσα χρονια σε ειχε αποκλειστικα ενω ο μικρος ποτε δεν σε ειχε αποκλειστικα. δεν λεω σε καμια πριπτωση να επιβαλεις το μικρο στον μεγαλο. λεω να εξηγησεις στο μεγαλο οτι τον καταλαβαινεις και να του ζητησεις κατανοηση ως προς το μικρο. δεν ξερω αν ειναι σωστο αυτο που σου προτεινω αλλα αυτο σκεφτηκα και νομιζω οτι ετσι θα εκανα και εγω. βεβαια ειπαμε δεν εχω 2 παιδια. αλλα με απασχολει πολυ το θεμα αμα κανω αλλο παιδια πως θα το δεχτει το μωρο και τι αντιδρασεις θα υπαρχουν.

[foubi]

παρολο που εχω κι εγω δυο αγορακια(πολυ μικροτερα βεβαια) θα γραψω την εμπειρια μου ως παιδι και οχι ως μαμα ( γιατι δεν εχω κιολας, ειναι μολις 2,5 ο μεγαλος και 5 μηνων ο μικρος...)

 

 

Ναι εγω πιστευω πως οι γονεις ειναι αυτοι που ενωνουν την οικογενεια... αυτος ειναι και ο λογος που δεν ηθελα να κανω δευτερο παιδι... ολα τα παραδειγματα που ειχα - η γιαγια μου , η μαμα μου, η πεθερα μου- με εβαζαν σε μεγαλες σκεψεις.

 

Δεν ξερω αν γινεται ασυνειδητα αλλα και στις τρεις περιπτωσεις υπαρχει παντα το αγαπημενο παιδι και το παιδι για ολες τις δουλειες...

 

Προσωπικα την αδελφη μου την λατρευω αλλα οταν ημασταν μικρες ημασταν συνεχεια μαλλι με μαλλι... και παντα εφταιγα εγω σαν μεγαλυτερη... πολλα απωθημενα.....

 

προσεχετε τα μεγαλα σας παιδακια, μην τα φορτωνετε με ευθυνες που δεν μπορουν να αντεξουν... ειναι δυσκολο, ειναι και τα στερεοτυπα που δεν σου επιτρεπουν να κανεις αλλιως...

 

Εκνευριζομαι απιστευτα οταν λενε στον γιο μου "μα εσυ εισαι μεγαλος, εσυ καταλαβαινεις,αυτο ειναι μωρο,πρεπει να το αγαπας, πρεπει να το προσεχεις,πρεπει,πρεπει,πρεπει"

 

Δυστυχως λυσεις δεν εχω να προτεινω, εμεις ειμαστε ακομα στην αρχη, μονο λιγη τροφη για σκεψη απ την πλευρα ενος παιδιου....

[Σνουφελ μου]

Συμφωνω κ εγω foubi πως ειναι πολυ κουτο να λες στο μεγαλυτερο παιδι να δειχνει κατανοηση.Τα παιδια μεσω των πραξεων επιζητουνε τη προσοχη,ειναι σα να λες στο μεγα΄λυτερο εκεινη τη στιγμη μη διεκδικεις...λογο της θεσεις σου(περα ως περα ατοπο).Αντιθετα πρεπει να υπαρχει υγειης ανταγωνισμος κ σε αυτο μονο εμεις μπορουμε να βοηθησουμε.

 

Δε συγκρινουμε τα παιδια μας,δε λεμε π.χ."κοιτα ο Κωστακης εφαγε ολο το φαγητο κ εσυ οχι,θα μεινεις μικρος κ.λ.π." ειναι ατοπο κ εντελως λαθος.

 

Δινουμε σαφεις οδηγειες κ ειμαστε απλα ξεκαθαροι με το τι θελουμε απο το παιδι μας.

 

Προπαντως ,οταν του μιλαμε κατεβαινουμε στο υψος του,το κοιταμε στα ματια κ με λιγα λογια δινουμε οδηγειες ξεκαθαρες κ απλες.

 

 

Ειναι πολλα που αθελα μας δε τα κανουμε σωστα,λογο συνχυσης,λογο αγνοιας...δε ξερω.Παντως

 

Δε πιστευω πως οι γονεις ενωννουν η χωριζουνε τα παιδια (ειναι πολυ γενικο) αν σκεφτουμε οτι οταν μια μανα μαλωσει δυο παιδια τα οποια ολη μερα σκοτωνονται,στις περισσοτερες φορες τα δυο μονιαζουνε κ κανουνε κομμα,δε νομιζω οτι η μανα κατεβαλε προσπαθεια,απλα οι συνθηκες τα ενωνουν η τα χωριζουνε.Οι γονεις ειναι εκει για να θετουν ορια.Το εχουνε αναγκη τα παιδια για να νιωθουνε ασφαλεια....

[kourkoumpini]

Συμφωνω κ εγω foubi πως ειναι πολυ κουτο να λες στο μεγαλυτερο παιδι να δειχνει κατανοηση.Τα παιδια μεσω των πραξεων επιζητουνε τη προσοχη,ειναι σα να λες στο μεγα΄λυτερο εκεινη τη στιγμη μη διεκδικεις...λογο της θεσεις σου(περα ως περα ατοπο).Αντιθετα πρεπει να υπαρχει υγειης ανταγωνισμος κ σε αυτο μονο εμεις μπορουμε να βοηθησουμε.

 

Επειδη αυτη ηταν σε γενικες γραμμες η δικη μου προταση, την οποια δεν καταλαβες καν, απλα απομονωσες καποιο σημειο, θα ηθελα να ανακαλεσεις τους προσβλητικους χαρακτηρισμους "κουτο, ατοπο". Δεν ειναι κουτο και ανοητο να συζητησεις με ενα παιδι 7 χρονων και να του πεις "δεν χρειαζεται να θυμωνεις παντα με το παραμικρο με ενα παιδι 2 χρονων". ουτε του λες "μη με διεκδικεις λογω θεσης" επειδη απλα του ειπες "καταλαβαινω πώς αισθανεσαι, καταλαβαινω οτι τοσα χρονια ημασταν μονοι μας και παιζαμε μαζι αλλα τωρα υπαρχει και ο αδερφος σου", ουτε τα συγκρινεις διευκρινιζοντας απλα τη μεταξυ τους διαφορα ηλικιας. Και ο μικρος που ποτε δεν ειχε την αποκλειστικοτητα τι πρεπει να κανει; και η μαμα που δεν μπορει να παιξει και με τα 2 μαζι τι πρεπει να κανει; δεν μπορει πρακτικα να αφησει το μικρο να παιξει μονος του. θα αφηνει συνεχεια το μεγαλο;

 

εσυ τι ακριβως εννοεις με τον υγιη ανταγωνισμο; οτι τα βαζουμε να ανταγωνιζονται το ενα το αλλο; τι ειναι ελευθερη αγορα στον καπιταλισμο;

 

Δε συγκρινουμε τα παιδια μας,δε λεμε π.χ."κοιτα ο Κωστακης εφαγε ολο το φαγητο κ εσυ οχι,θα μεινεις μικρος κ.λ.π." ειναι ατοπο κ εντελως λαθος.

 

εννοειεται οτι δεν τα συγκρινεις

 

Δινουμε σαφεις οδηγειες κ ειμαστε απλα ξεκαθαροι με το τι θελουμε απο το παιδι μας.

 

Προπαντως ,οταν του μιλαμε κατεβαινουμε στο υψος του,το κοιταμε στα ματια κ με λιγα λογια δινουμε οδηγειες ξεκαθαρες κ απλες.

 

Δηλαδη τι θα κανει; οταν ξεκιναν να παιζουν και αρχιζει το μαλωμα θα τα αντιδρα ετσι και στα 2; θα τους δινεις σαφεις οδηγιες ως προς τι εκεινη τη στιγμη; μη μαλωνετε απλα. δεν ρωταει η γυναικα πώς μαλωνουμε τα παιδια μας. ρωταει πώς μπορει να ενωσει τα αδελφια και αν αυτο γινεται

 

Ειναι πολλα που αθελα μας δε τα κανουμε σωστα,λογο συνχυσης,λογο αγνοιας...δε ξερω.Παντως

 

Δε πιστευω πως οι γονεις ενωννουν η χωριζουνε τα παιδια (ειναι πολυ γενικο) αν σκεφτουμε οτι οταν μια μανα μαλωσει δυο παιδια τα οποια ολη μερα σκοτωνονται,στις περισσοτερες φορες τα δυο μονιαζουνε κ κανουνε κομμα,δε νομιζω οτι η μανα κατεβαλε προσπαθεια,απλα οι συνθηκες τα ενωνουν η τα χωριζουνε.Οι γονεις ειναι εκει για να θετουν ορια.Το εχουνε αναγκη τα παιδια για να νιωθουνε ασφαλεια....

 

Και διευκρινισα οτι αυτο σκεφτηκα. και δεν ξερω αν ειναι και εφικτο. Ουτε ειπα να αρχισει η γυναικα "πρεπει να κανεις αυτο, πρεπει να παιζεις μονο με τον αδερο σου, πρπει να προσεχεις τον αδερφο σου επειδη εισαι μεγαλυτερος". Το αν ειναι κουτο ή οχι δεν θα το κρινεις εσυ ετσι ουτε σου επιτρεπω να με προσβαλεις.