μαμά διδύμων σε διάσταση

[MAMAGEMELLI]

Καλημέρα σε όλους,

Είναι η πρώτη απόπειρα δημιουργίας μηνύματος εκ μέρους μου και ευελπιστώ ότι θα τύχει ανταπόκρισης. Μετά από περιπέτειες ετών επιτέλους (ναι επιτέλους) ξεκίνησε η διαδικασία διαζυγίου με τον μπαμπά των εξάχρονων αγοριών μου. Οι μαμάδες διδύμων γνωρίζουν πολύ καλά τις δυσκολίες ανατροφής που απορρέουν από αυτό και μόνο το γεγονός πόσω μάλλον όταν προκύπτει και απομάκρυνση των γονέων. Νιώθω απίστευτη πίεση ψυχολογική και σωματική αφενός διότι οφείλω να εργάζομαι ακόμα πιο εντατικά και αποδοτικά (παρά την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου που κατέχω) αφετέρου οφείλω να ανταποκρίνομαι συνεχώς στις καθημερινές τους ανάγκες για ψυχαγωγία και παιχνίδι. Η παρουσία του πατέρα? Ανάλογα με το χρόνο του και τη ψυχική του διάθεση. Διότι σύμφωνα με το δικό του σκεπτικό εγώ έχω την επιμέλεια και εκείνος επιλέγει εάν και πότε θα βλέπει τα παιδιά του χωρίς να δεσμεύεται νομικά κάπου. Οταν τολμώ να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση η απάντηση που εισπράττω είναι μία. Εάν δεν τα καταφέρνεις παίρνω εγώ την επιμέλεια και μεγαλώνουν μαζί μου...

[galios56]

Καλημέρα σε όλους,

Είναι η πρώτη απόπειρα δημιουργίας μηνύματος εκ μέρους μου και ευελπιστώ ότι θα τύχει ανταπόκρισης. Μετά από περιπέτειες ετών επιτέλους (ναι επιτέλους) ξεκίνησε η διαδικασία διαζυγίου με τον μπαμπά των εξάχρονων αγοριών μου. Οι μαμάδες διδύμων γνωρίζουν πολύ καλά τις δυσκολίες ανατροφής που απορρέουν από αυτό και μόνο το γεγονός πόσω μάλλον όταν προκύπτει και απομάκρυνση των γονέων. Νιώθω απίστευτη πίεση ψυχολογική και σωματική αφενός διότι οφείλω να εργάζομαι ακόμα πιο εντατικά και αποδοτικά (παρά την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου που κατέχω) αφετέρου οφείλω να ανταποκρίνομαι συνεχώς στις καθημερινές τους ανάγκες για ψυχαγωγία και παιχνίδι. Η παρουσία του πατέρα? Ανάλογα με το χρόνο του και τη ψυχική του διάθεση. Διότι σύμφωνα με το δικό του σκεπτικό εγώ έχω την επιμέλεια και εκείνος επιλέγει εάν και πότε θα βλέπει τα παιδιά του χωρίς να δεσμεύεται νομικά κάπου. Οταν τολμώ να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση η απάντηση που εισπράττω είναι μία. Εάν δεν τα καταφέρνεις παίρνω εγώ την επιμέλεια και μεγαλώνουν μαζί μου...

 

Εύχομαι να σου ζήσουν τα αγόρια σου και να τα καμαρώνεις.Είσαι αξιέπαινη που πήρες την απόφαση να χωρίσεις παρά τις αυξημένες ανάγκες δύο παιδιών όταν μαμάδες με ένα παιδί προτιμούν αναγκαστικά ή μη, να υποφέρουν μέσα στο γάμο παρά να φύγουν.Επειδή αυτά τα πράγματα δεν γίνονται κατ επιλογή ίσως θα έπρεπε να μιλήσεις με ένα δικηγόρο ώστε μέχρι να βγεί το διαζύγιο να ρυθμίσετε τις συναντήσεις του πατέρα με τα παιδιά του μέσω κάποιου ιδιωτικού συμφωνητικού. Η επαφή με τα παιδιά του δεν είναι διακόπτης να τον ανοιγοκλείνει σύμφωνα με τα κέφια του ούτε επειδή επιδιώκεται σημαίνει πως η μαμά δεν τα καταφέρνει. Θέλει δεν θέλει ο νόμος ρυθμίζει αυτή την επικοινωνία κι απο κει και πέρα αν ο ίδιος την επιδιώκει πιο αραιά εκείνος θα υποστεί και τις συνέπειες όταν αργότερα τα αγόρια του θα τον έχουν γραμμένο γιατί τα παιδιά δεν ξεχνάνε.Καλή τύχη στη νέα σου ζωή!

[νανσυ2]

πως εισαι τωρα?σε τι φαση?μετανιωσες που χωρισες?τα παιδια σου?