Οι πρώτες μας μέρες στον Παιδικο Σταθμό!

[loukomamy]

Ηρθε λοιπόν η ώρα να ξεκινήσει και ο μικρός μου (32 μηνών) το σταθμό!

 

Χθές ήταν η πρώτη του μέρα.

 

Τον πήγα εγώ στο σταθμό στις 10.00 το πρωί. Ολα ήταν άριστα. Πήγε με πολύ καλή διάθεση, και κατά τις 11.00 οι κοπέλες μου είπαν να φύγω για να μη με δει και ξεσηκωθεί. Δε με αναζήτησε καθόλου. Στις 12.00 πήγα στο σταθμό, με αγκάλιασε, με φίλησε, και μου είπε οτι πέρασε πολύ καλά. Μου είπε πως είπαν τραγουδια, ζωγράφισαν και του έδωσαν ένα φάκελο με ζωγραφιές απο τα παιδάκια της τάξης του. Το απόγευμα που γύρισε ο πατέρας του, του είπε με υπεριφάνια οτι πήγε σχολείο και πέρασε καλά.

 

Σήμερα το πρωί τον πηγε η μητέρα μου (γιατί δυστυχώς εγω δουλεύω και δε μπορώ να πάρω αυτή την εποχή άδεια). Πήγε ξανά με καλή διάθεση στις 10.00 το πρωί . Και πάλι οι δασκάλες την παρότρυναν να επιστρέψει στο σπίτι μετά απο λίγο. Τηλεφώνησα μετά απο μια ώρα (στις 11.00) για να δω πώς τα πάει ο μικρός. Ο Διευθυντής μου είπε οτι μίλησε με τη δασκάλα του, ο μικρός έκλαψε για λίγο και μας αναζήτησε αλλά πολύ γρήγορα επέστρεψε στο παιχνίδι του. Ολοι είναι ικανοποιημένοι με την αρχή του.

 

Στις 12.00 πήγε η μητέρα μου να τον πάρει, και ο μικρός έκλεγε. Η δασκάλα του μου είπε οτι ξεκίνησε το κλάμα οταν του είπε οτι είναι έξω η γιαγιά του.

 

Επέστρεψε στο σπίτι και όλα καλά. Εφαγε και ξάπλωσε. Πρίν κοιμηθεί, είπε στη γιαγιά οτι ο κύριος (προφανώς ενοούσε τον Δ/ντή) μπήκε στην τάξη και μάλωσε ένα παιδάκι, όχι τον ίδιο και για το λόγο αυτό έκλεγε. Αν μου λεει αλήθεια ή όχι, δεν το γνωρίζω.

 

Θα ήθελα τα σχόλιά σας για τα παρακάτω:

 

Πρώτον, φαντάζομαι οτι η αρχή μας είναι μια καλή αρχή. Δεν έχουμε τρελά κλάματα ούτε φασαρίες, τουλάχιστον πρός το παρόν. Εσείς οι πιο έμπειρες μανούλες, έχετε να κάνετε κάποια παρατήρηση?

 

Δεύτερον, το περιστατικό με τον Διευθυντή πρέπει να το συζητήσω με τη δασκάλα για να μάθω τί ακριβώς έγινε, ή απλώς να το συζητήσω με τον μικρό μου? Πως θα μπορούσα να εξηγήσω του μικρού οτι ο Διευθυντής μάλωσε το παιδάκι γιατί προφανώς έκανε κάτι που δεν ήταν σωστό και οτι δεν χρειάζεται να φοβάται όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο είτε στον ίδιο είτε σε άλλο παιδάκι?

 

Τρίτων, πιστεύω οτι αύριο θα αρνηθεί να παει στο σταθμό. Μου είπαν απο το σταθμό να τον παω γιατί όπως και αν αντιδράσει, θα ηρεμήσει αμέσως και θα περάσει καλά. Φαντάζομαι οτι έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίσω.

 

Τέλος, μήπως μετά τα σημερινά να επιμείνω να είναι η μητέρα μου εκεί όσες ώρες είναι και ο μικρός? Μήπως πρέπει να είμαστε εκεί όταν αρχίζει να κλαίει? Ο Διευθυντής μου είπε να το αποφύγουμε για να μη συνδιάσει οτι στο σταθμό είμαστε και εμείς. Συμφωνείτε?

 

Συγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις... αλλά πραγματκά η βοήθειά σας είναι υπερπολύτιμη αυτές τις πρώτες μέρες στο σταθμό!

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[maria ampelokipi]

από την πολύ μικρή εμπειρία μου από παιδικό σταθμό (εμείς ξεκινήσαμε τον Απρίλιο) θα σου πω τα εξής:

1. το θέμα με τον Διευθυντή να το συζητήσεις με τον γιο σου, να ακούσεις την άποψή του και να του εξηγήσεις γιατί μάλωσε το παιδάκι και ότι ο δικός σου δεν πρέπει να τα παίρνει αυτά κατάκαρδα. Είναι σημαντικό να έχεις διάλογο με το παιδί για ό,τι το προβληματίζει στον σταθμό, θα νιώσει και το ίδιο καλύτερα και εσύ θα είσαι η πρώτη που θα ενημερώσει αν κάτι δεν του αρέσει. Μην το περάσεις στο ντούκου

2. και να μην θέλει να πάει, πρέπει να πάει σήμερα στο σταθμό. Πρέπει να ξεκινήσει η νέα ρουτίνα και να δει ότι αυτό είναι από εδώ και πέρα, θα πηγαίνει τα πρωινά στον σταθμό και το μεσημέρι θα έρχεται στο σπίτι. Όσο πιο σταθερή είσαι εσύ, τόσο πιο μεγάλη ασφάλεια θα νιώσει το παιδί

3. Προς Θεού, όχι η γιαγιά παρούσα όλη μέρα στο σταθμό! Ούτε εσείς! Πρέπει το παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί, να εξοικειωθεί με τις δασκάλες και τους συμμαθητές του και φυσικά θα περάσει ένα διάστημα που θα βγάλει και αντίδραση, αλλά θα βοηθηθεί πολύ αν το αφήσετε μόνο του εκεί και καταλάβει ότι το εμπιστεύεστε. Όσο βλέπει πρόσωπα δικά του εκεί, θα είναι πιο δύσκολη η προσαρμογή του. Και πάλι πρέπει να δείξετε συνέπεια και σταθερότητα

4. Μην απογοητευτείς αν κλαίει τις πρώτες μέρες ή αν σας κάνει κόλπα κάποια πρωινά, είναι υγιές το να αντιδράσει στην αλλαγή του status quo. Δεν είναι πια μωρό, θα διεκδικήσει το δικό του, όμως και πάλι η δική σας σταθερότητα θα του επιτρέψει να ανοίξει τα φτερά του και σε ένα μήνα θα δείτε ένα διαφορετικό παιδί (με την καλή έννοια). Υπάρχε περίπτωση να σας βγάλει αντίδραση και σε άσχετη στιγμή, η δική σας σταθερότητα και πάλι είναι το κλειδί (το γράφω και το ξαναγράφω, είναι σημαντικό όμως το παιδί να δει ότι το θέμα του σταθμού έχει την απόλυτη έγκριση και υποστήριξη του γονιού, για να νιώσει το παιδί ασφαλές)

Καλό ξεκίνημα, πονάει πολύ να βλέπεις το παιδί να γαντζώνεται πάνω σου κλαίγοντας, όμως σε λίγες μέρες που θα πηγαίνει και δεν θα σας ρίχνει δεύτερη ματιά γιατί θα βλέπει τους φίλους του, θα με θυμηθείς!

[LA LATINA]

1. το παιδακι τα παει μια χαρα δε χρειαζεται να ειναι καποιος απο σας εκει

2. τις δασκαλες μην τις πιστευεις παντα (αυτες παντα ολα καλα τα λενε)

3. ο διευθυντης γιατι να μπει να μαλωσει, δεν εχουν δασκαλα? για τα παιδια εχει διαφορα να μαλωσει η δασκαλα η να μπει ενας αντρας να μαλωσει νομιζω

4. ειναι πρωτες μερες ακομα, αλλα να ακους τι λεει το παιδακι σου και κανεναν αλλο........

[loukomamy]

Καλημέρα!

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις, είναι πολύτιμες για εμένα.

 

Τα νεότερα είναι τα εξής.

 

Γύρισα χθες απο το γραφείο, τον πήραμε με τον πατέρα του και πήγαμε οι τρεις μας μια βόλτα.

 

Ξεκινήσαμε την κουβέντα και μας είπε οτι πέρασε καλά στο σχολείο αλλά έκλεγε. Του εξήγησα οτι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό, και ότι όλα τα παιδάκια κλαίνε στην αρχή. Κάθε μέρα θα είναι και πιο όμορφη. Τον ρώτησα για το συμβάν με τον Δ/ντή. Να διευκρινίσω, οτι ο άνθρωπος μπήκε στην τάξη τους για να μιλήσει με τη δασκάλα αφου πρίν είχα τηλεφωνήσει εγω για να μάθω πώς παει το παιδί. Οταν ο Δ/ντής μπηκε στην τάξη ένα παιδάκι χτύπησε κάποιο άλλο και ο Δ/ντης το μάλωσε. (Αυτά μου είπε ο μικρός... δεν ξέρω αν είναι αλήθεια) Τότε (μου είπε) άρχισε να κλαίει. Του εξήγησα οτι όταν οι δασκάλες ή ο Δ/ντης μαλώνει ένα παιδάκι, είναι για να προστατεύσουν τα υπόλοιπα, και για το λόγο αυτό δε χρειάζεται να κλαίει.

 

Γενικά και εγω και ο πατέρας του του δώσαμε να καταλάβει οτι αυτά που νοιώθει είναι πολύ φυσιολογικά, όλα τα παιδάκια κάπως έτσι αισθάνονται, και οτι σε λίγο καιρό θα είναι όλα καλύτερα.

 

Αυτή τη στιγμή είναι στο δρόμο για το σχολείο. Κλαίει πάλι.... Για να δούμε....

 

Ευχαριστώ και πάλι κορίτσια...