Τι άλλο θα ακούσω....!!!!

[love4]

Συμφωνω σε αυτο που λες ιουλιανα, οκ καναμε παιδι, ειναι ολη μας η ζωη αλλα απο την αλλη οι υπολοιποι δε μας φταινε να ακουνε ολη την ωρα το κατορθωμα του να ταιζεις με τα μεμε σου το μωρο..!!

 

Επιπλεον οταν το παιδακι ειναι γαιδουρακι 3 χρονων δειχνει καπως υπερβολικο να τρωει απο τα μεμε της μαμας του...θα συμφωνησω με την κοπελα που ειπε πως ειναι περισσοτερο αναγκη της μαμας παρα του παιδιου

[χαρουλα#]

Η παδίατρος που είχα όταν γέννησα, μου έλεγε τα εξής καταπληκτικά:

-όταν έκλαιγε το παιδί από κολικούς, "δεν έχει κολικούς, πεινάει, δώσε ξένο γάλα". Και ποιο γάλα; γνωστής εταιρίας που υποτίθεται πως βοηθά στην αντιμετώπιση των... κολικών!

-"δώσε χαμομηλάκι τουλάχιστον, για ενυδάτωση. Και βάλε ζάχαρη στη μυτούλα γιατί δεν θα το θέλει αλλιώς"."ζάχαρη 5 ημερών μωρό;", "ναι!και μην δαιμονοποιούμε τη ζάχαρη, κι αυτή φυτικό προ'ι'όν είναι!". Το χαμομηλάκι το επανέφερε και τώρα το καλοκαίρι, γιατί λόγω ζέστης, λέει, είναι αδύνατον να καλυφθεί το παιδί μόνο με το γάλα.

-χωρίς να έχω πει λέξη για κούραση-παρ'όλο που ήμουν πτώμα, εννοείται-μου έλεγε συνεχώς, "αν κουράστηκες να δώσεις ξένο γάλα, μην το βάζεις πείσμα να θηλάσεις".

 

Τα κατάφερνα να την αγνοώ καθώς είχα μεγάλη στήριξη από μαίες, αλλά όταν τον περασμένο μήνα, που το μωρό ήταν τριών μηνών, άρχισε να μου μιλάει για στερεές τροφές από τον τέταρτο μήνα και να αρχίζει τα "ε, μην το παρακάνουμε και με το θηλασμό!", είπα, τέλος!

 

 

Και πολυ αντεξες φιλεναδα!

[white angel]

Συγγνώμη για την παρέμβαση μου,μία ερώτηση..Η προτροπή ενός παιδίατρου να δοθεί γάλα σκόνη σε βρέφος πχ για κολικούς που μπορεί να οφείλεται?

[χαρουλα#]

τ θεμα είναι ότι υπαρχουν πλεον κ πολλοι ασχετοι π τ παιζουν ειδικοι κ από τις 2 πλευρες

 

κ σας αναφερω τ παραδειγμα της διπλανης μ στο μαιευτηριο, πρωτο παιδακι ειχε ενημερωθεί γ τ θηλασμο, αποφασισμενη, σε σεμινάρια, σε ομαδες, δεν ειχε παρει καν μπιμπερο σπιτι της,

γενναει, της φερνουν τ μωρο (είχαμε υποχρεωτικα τ μωρο μαζι μας οποτε η σιτιση τ μωρου είναι καθαρα επιλογη της μητερας) τ βαζει στο στηθος κ δεν εχει τιποτα σταγονα, κλαμα τ μωρο, κοιμοταν απο την κουραση κ ξανα τ ιδια, ν της λενε βρε καλη μ βρε χρυση ταισε το παιδι πειναει, όχι αυτή με ειπαν αν τ δωσω ξενο δε θ θηλασω κτλ,αισθανοταν πολύ ασχημα στη ιδεα τ ξενου

2 ημερες εγινε αυτό, τ μωρο ουρλιαζε ασταμάτητα, την παρακαλούσαμε ολοι ν τ ταισει ( δε ξερω πως κρατηθηκα κ δε τ ταισα κρυφα), τελικα παθαινει αφυδατωση τ μωρο (εννοείται ουτε ουρουσε ουτε τιποτα) , τελικα αρχισε ν τ ταιζει κ όλα καλα

 

κ γτ εγινε αυτό ?γτ όταν ενημερώνεσαι από φανατισμενους αθρωπους φυσικα ενημερώνεσαι λαθος γτ οι ασχετοι-ειδικοι δεν της ειπαν , ότι όταν επεμβαίνεις στη φυση μ προκλησεις, καισαρικες, μ επισκληριδιο κ με άλλες αγωγες τελοσπαντων η φυση δε θ λειτουργησει μ τ ιδιο τροπο δηλ. τ πρωτόγαλα της ηρθε την 3 ημερα

 

 

τωρα τ λεμε κ γελαμε αλλα αλλα......δεν εμπιστευοταν τ εαυτο της, ότι δηλ. τ μωρο της πεινουσε κ οντως δεν ειχε γαλα, κ τελικα δυσκολευτηκε μ τ θηλασμο γτ τ μωρο ταλαιπωρηθηκε πολύ, γι αυτό πρεπει ν εμπιστευόμαστε τ ενστικτο μας, η μαμα καταλαβαινιε αν τ μωρο πειναει κτλ

 

 

 

και ασχετο χαρουλα, νομιζω ότι η γενια των γυναικων που είναι τωρα 50-60 χρονων εχει μια άλλη αποψη γ τ θηλσμο γτ νομιζω ότι την εποχη εκεινη θεωρουσαν λιγο πως ν τ πω φτωχομπινιαρης αν θηλαζες αποκλειτικα τ μωρο σ κ δεν εδινες κ από τ σουπερ ντουπερ φόρμουλες

 

 

 

κ κατι τελευταιο, δεν ειμαι υπερ τ μακροχρονιου θηλασμου αλλα δεν εχω τιποτα μ τις μαμαδες π τ κανουν ουτε προσπαθήσω ν τ μεταπεισω απλα πολλες είναι τρομεροι πρηχτες δηλ. βγηκαμε γ καφεδακι βρε αδερφε μ ν συζητησουμε κ τιποτα άλλο εκτος από τ μεμε μας.....................

 

Καλα ,μια γυναικα που παταει το στηθος της ,αυτη, και αλλα δεκα ατομα και δεν τρεχει σταγονα ειναι τουλαχιστον επικινδυνη αν θελει να θηλασει και μαλιστα αποκλειστικα!Αυτο ειναι εγωισμος!

 

Οσο για τις ηλικιες 50-60 ,εννοια σου και εχω καταλαβει οτι εχουν την κυρια ευθυνη για την Ελλαδα του σημερα.Απ ολες τις αποψεις.Ξερεις γιατι;Γιατι το κυριο μελημα τους ηταν παντα το φαινεσθαι και ποτε το ειναι!

[χαρουλα#]

Συγγνώμη για την παρέμβαση μου,μία ερώτηση..Η προτροπή ενός παιδίατρου να δοθεί γάλα σκόνη σε βρέφος πχ για κολικούς που μπορεί να οφείλεται?

 

Ετσι οπως το περιγραφεις,δηλ.για την απλουστατη πλην πονεμενη ιστορια των κολικων , η προτροπη για σκονη οφειλεται σε ανιδεοτητα του παιδιατρου (σκοπιμη ή ασκοπη)!

Δεν υπαρχει καλυτερο φαρμακο σε κανενα μηκος και πλατος της γης, για τους κολικους , απο το μητρικο γαλα!

 

Εκτος , αν συντρεχουν κ αλλοι λογοι.

Καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη!

[argini]

Θα συμφωνησω με την χαρουλα!. Τα βρέφη που διατρεχουν τον μεγαλύτερο κινδυνο για να αναπτυξουν κολικους είναι τα πρωτοτοκα αγορια που ΔΕΝ θηλάζουν...αναπτυσουν κολικους σε ποσοστο 90%!! Ο θηλασμος προστατευει από τους κολικους. Εκτος αν μιλάμε για άλλη κατασταση και όχι κολικους οποτε ενδεχεται να συσταθεί ένα ειδικο γάλα για την κατασταση...παντως για τους αμιγεις κολικους ξενος γάλα δεν προτείνεις! Θα επιδεινωθουν!!

Το εχω ξαναγραψει στο φορουμ...οι υπερβολες και από τις δυο πλευρες βλάπτουν τον θηλασμο...και η σταση καποιων παιδιατρων αλλα και η "πορωση" που μπορει να οδηγησει καποιες μανουλες στην εξαντληση και στο τελος να χάσουν εντελώς τον θηλασμο που μπορει να ειχαν σωσει αν εδιναν 1-2 μερες και λιγο συμπλήρωμα...σημασία δεν ε΄χει το δεντρο αλλα το δάσος...

[iouliana]

Καλα ,μια γυναικα που παταει το στηθος της ,αυτη, και αλλα δεκα ατομα και δεν τρεχει σταγονα ειναι τουλαχιστον επικινδυνη αν θελει να θηλασει και μαλιστα αποκλειστικα!Αυτο ειναι εγωισμος!

Οσο για τις ηλικιες 50-60 ,εννοια σου και εχω καταλαβει οτι εχουν την κυρια ευθυνη για την Ελλαδα του σημερα.Απ ολες τις αποψεις.Ξερεις γιατι;Γιατι το κυριο μελημα τους ηταν παντα το φαινεσθαι και ποτε το ειναι![/QUOTE]

 

ηλιθιοτητα θ τ ελεγα καλυτερα ενισχυμενη -μπερδεμενη μ ημιμαθεια

 

 

ποσο μα ποσο συμφωνω γ τ τελευταιο σ σχολιο!!

 

 

εγω παλι δεν ειχα ποτε θεμα μ τ θηλασμο κ αλλους ειτε από τπεριβαλλον ειτε από παιδιατρο, ισα ισα τ αντιθετο ΑΛΛΑ ρε κορίτσια εκεινο π με εκενευριζει απίστευτα, είναι όταν βγαζω τ μωρο εξω κ εχουν ολοι οι περαστικοι γνωμη γ τ ντύσιμο -καπελο κλπ, ειδικα μ τ μαρσιπο μ <συμπαθητικη > γριουλα προχθες αφου μ βλεπει κ μ χαμογελάει, ανταποδίδω κ εγω τ χαμογελο κ μολις μ προσπερανει λεει στη φιλη της < τ λυπάμαι ετσι π τ κανει>,:evil: βεβαια ακομη τρεχει η παλι@γρια !

[Alexia1985]

Οταν λέτε συναισθηματικές ανάγκες της μαμάς....τι εννοείτε; (Για τον μακροχρόνιο θηλασμο αναφέρομαι)Αληθεια δεν το εχω καταλάβει ακριβώς..

[eleni-new-mam]

Παντως δεν ειναι το ιδιο να παταει καποιος το στηθος με το χερι, με το να γινονται οι θηλαστικες κινησεις απο το βρεφακι.Ουτε το θηλαστρο δεν ειναι το ιδιο.Εξαλλου την πρωτη μερα μετα τη γεννα το στομαχι του μωρου ειναι πολυ μικρο ,επειτα καθως κατεβανει το πρωτογαλα και το γαλα στη μαμα ετοιμαζεται και το στομαχακι για να το δεχτει.

[eleni-new-mam]

Οταν λέτε συναισθηματικές ανάγκες της μαμάς....τι εννοείτε; (Για τον μακροχρόνιο θηλασμο αναφέρομαι)Αληθεια δεν το εχω καταλάβει ακριβώς..

 

Πιθανοτατα εννοουν οτι καποιες μαμαδες αντιλαμβανονται τη διακοπη του θηλασμου σαν αποχωρισμο απο το μωρακι τους με αποτελεσμα να συνεχιζουν να θηλαζουν για να καλυψουν αυτην τους την αναγκη για επαφη με το παιδι τους.

Δεν συμφωνω παντως πως ολες οσες θηλαζουν για αρκετους μηνες ή για πανω απο ενα χρονο το κανουν για αυτον το λογο,καθως συμφωνα με τον Παγκοσμιο Οργανισμο Υγειας ο θηλασμος διαρκει απο 2 εως 4 χρονια!

[argini]

Παρατηρώντας τα παιδακια της κουμπαρας μου που θηλασαν σχεδόν μεχρι τα 3,5 χρονια και τα δυο αντιλήφθηκα ότι μεγαλωνοντας το βρεφος τροποποιεί και τη σταση του στο θηλασμο. Ένα νηπιο 3 ετων δεν σταματα το παιχνιδι για να θηλασει, προτιμα να πιει νερο. Δεν αφηνει τα ερεθισματα για το0 στηθος. Εκει νομιζω ειναι διαφορετικη η σταση της κάθε μαμας. όταν μια φορα είμασταν μαζι στο λεωφορειο και ο μικρος διψασε και θελησε σχεδόν δυο χρονων να θηλασει του εξηγησε ότι της ήταν δυσκολο και του προσφερε χυμο. Από τοτε μεσα σε αυτοκινητο δεν ξαναζητησε στηθος. Θηλασε ακομη ένα χρονο (κυριως το βραδυ για να κοιμηθει). Το γαλα δεν κοπηκε καθολου. Ακομη και τωρα ένα εξμηνο αφου αποθηλασε και ο δευτερος το γαλα τρεχει! Αν τωρα μια μαμα είναι στην παιδικη χαρα και το τετραχρονο διψαει και η μόνη εναλλακτικη που του δινει είναι το στηθος όπως όταν ήτανε εξι μηνων τοτε όντως δεν είναι σαφες ποιου οι ανάγκες εξυπηρετούνται...

[love4]

Εχεις δικιο argini...αλλα εμενα η απορια ειναι και η εξης, ποια συστατικα εχει το γαλα μιας μαμας που θηλαζει το 3χρονο παιδι της τα οποια ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ στο αγελαδινο και τα οποια ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για το 3χρονο παιδακι?

[dimela]

Πω πω!Μπήκα να γράψω πως δυο γνωστές μου σήμερα είδαν χρονιάρικο να θηλάζει και πάθανε σοκ, το θεώρησαν τραγικό... και διαβάζω διαβάζω δεν ξέρω τι να γράψω και που να σταθώ.

Καταρχάς ρε παιδιά δε νομίζω να διαφωνεί κανείς πως το μητρικό γαλατάκι για τα παιδάκια μας είναι πολύ απλά η τροφή που ταιριάζει στα ανθρώπινα βρεφάκια, όπως το αγελαδικό γαλατάκι είναι για τα μοσχαράκια, τα κατσικίσιο για τα κατσικάκια κοκ. Προφανώς η φύση έχει προνοήσει να καλύπτει τις ανάγκες του μικρού ανθρωπάκου, να είναι κατάλληλο γι αυτόν και να παράγεται όσο χρειάζεται. Οι δυσκολίες του θηλασμού νομίζω σήμερα, σε μεγάλο ποσοστό είναι ακριβώς επειδή ο τρόπος ζωής μας είναι διαφορετικός, π.χ. δουλεύουμε, έχουμε χίλιες υποχρεώσεις, δεν έχουμε βοήθεια κλπ. Δεν είμαστε η πρωτόγωνη μαμά που έχει το μωράκι της συνέχεια επάνω της ή που υπάρχουν κι άλλα θηλαστικά στην αγέλη να συνδράμουν. Και είναι γεγονός πως η παραπληροφόρηση σχετικά με τον θηλασμό μέχρι πρόσφατα ήταν τεράστια, για πολλούς λόγους. Όμως η επιστήμη, όπως και για πολλά άλλα πράγματα μπορεί να βοηθήσει σε περιπτώσεις που υπάρχει ανάγκη, π.χ. φόρμουλα. Από την άλλη είναι γεγονός ότι ακόμη και ειδικοί π.χ. παιδίατροι κλπ έχουν μαύρα μεσάνυχτα γιατί αυτά μαθαίνουν δυστυχώς, όπως σε όλα τα επαγέλματα υπάρχουν άνθρωποι φωτισμένοι και άνθρωποι άσχετοι. Συμφωνώ πολύ με την κοπέλα που είπε πως δεν πρέπει να υπερβάλουμε και πρέπει να μπαίνουν και οι στερεές στην ώρα τους κλπ. Τώρα ποιά είναι αυτή η ώρα ακριβώς και πως μπαίνουν οι στερεές είναι άλλη συζήτηση καθώς ακόμη κι οι ιατρικές οδηγίες συνέχεια αναθεωρούνται...όπως και να χει πιστεύω πως ένα αλάνθαστοκριτήριο είναι να ακολουθούμε το ίδιο το μωράκι μας. Μέχρι πότε θηλάζουμε? Μέχρι όσο...πραγματικά πιστεύω πως κάθε δυάδα μητέρας-παιδιού είναι μοναδική και καθορίζει τις παραμέτρους της. Και όντως εξελίσσεται μέσα απο τον θηλασμό. Ο θηλασμός δεν είναι ούτε η υπέρτατη πράξη και θυσία κατά τη γνώμη μου, ούτε κάτι το αξιοπερίεργο, παρότι πολύ δύσκολο συχνά..είναι μια φυσιολογική κατάσταση που όμως χρειάζεται γνώση. Καθώς η γνώση αυτή σταμάτησε να μεταδίδεται φυσιολογικά απο γενιά σε γενιά απο γιαγιά σε εγγονή κοκ τώρα υπάρχε η ανάγκη επαναπροσδιοριμσού και "επαναδιδασκαλίας" κατά κάποιον τρόπο! Δεν υπάρχει λόγος να μαλώνουμε, κι εγώ είμαι πολύ περήφανη που θήλασα με πολλές δυσκολίες αλλά με την έννοια του ότι τα κατάφερα και κάνω ότι μπορώ για το μικρό μου, όχι με την έννοια είμαι η μοναδική μου αξίζουν συγχαρητήρια. Όλες μας που είαμστε εδώ προφανώς προσπαθούμε για το καλύτερο όπως μπορούμε και σύμφωνα με τις απόψεις και τους χαρακτήρες μας. Καλό είναι να είμαστε ανοιχτές σε προτάσεις, συμβουλές κλπ αλλά κυρίως να ακούμε τα μωρά μας και το ένστικτό μας. και να μην ξεχνάμε πως ο θηλασμός είναι μια μόνο παράμετρος της πολύπλοκης σχέσης μητέρας παιδιού. Τι να την κάνω μια μητέρα που π.χ. θηλάζει αλλά χτυπάει το παιδί της? Ή το αγνοεί και είναι απούσα? Ένα ακραίο παράδειγμά φέρνω για να γίνω κατανοητή. Πραγματικά να είμαστε όλες καλά και να κάνουμε το καλύτερο για τα μικρούλια μας!

[argini]

Εχεις δικιο argini...αλλα εμενα η απορια ειναι και η εξης, ποια συστατικα εχει το γαλα μιας μαμας που θηλαζει το 3χρονο παιδι της τα οποια ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ στο αγελαδινο και τα οποια ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για το 3χρονο παιδακι?

 

Δεν νομιζω ότι είναι θεμα διατροφικο...είναι ψυχολογικο...το θεμα με τον θηλασμο πλεον είναι ότι κατά καποιον τροπο " ανακαλυφθηκε εκ νεου"...από άλλους ως επαγγελμα...από μαμαδες ως ¨"μοδα" ...παλια ο θηλασμος ηταν αναγκη...το παιδι θηλαζε για να φαει...εγω δεν ξερω παντως καμια γιαγια σημερινη που να θηλασε μεχρι τα 3 ετη το παιδι της...καμια δεν σκεφτοταν "θηλαζω φανατικα"...'θηλαζω δημοσια"...τα πραγματα ηταν δεδομενα...Εγω παντως δεν κρινω καμια για το ποσο σκοπευει να θηλασει όπως δεν δεχομαι και κριτικη για το ποσο θα θηλασω εγω την μικρη μου...ξερω ότι με αυτό που θα γραψω ενδεχεται να προκαλεσω αντιδράσεις αλλα πιστευω ότι ο θηλασμος με την εκκριση ωκυτοκινης που προκαλείται κατά τη διαρκεια του στο σωμα της μαμας ισως να είναι πιο εθιστικος για τη μαμα παρα για το παιδι...

[argini]

"Καθώς η γνώση αυτή σταμάτησε να μεταδίδεται φυσιολογικά απο γενιά σε γενιά απο γιαγιά σε εγγονή κοκ τώρα υπάρχε η ανάγκη επαναπροσδιοριμσού και "επαναδιδασκαλίας" κατά κάποιον τρόπο!"

 

Dimela νομιζω ότι περιγραφεις πολύ εύγλωττα τι εχει συμβει με τον θηλασμο στη συγχρονη ελλαδα. Συμφωνω απολυτως.

[love4]

Εκει ακριβως ηθελα να καληξω argini, πως απο καποια ηλικια και μετα, η οποια ειναι κατω του ετους, το μητρικο γαλα ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΙ περισσοτερα θρεπτικα συστατικα σε ενα παιδι. Πολλες φορες μαλιστα παρεχει και λιγοτερα ετσι οπως εχουν εμπλουτισθει τα γαλαταπου κυκλοφορουν στο εμποριο...

Σαφως και ειναι οικονομικοτερο για μια μαμα να θηλαζει απο το να αγοραζει τα πανακριβα γαλατα και αυτος ειναι ενας σημαντικος λογος να συνεχισθει ο θηλασμος...Οποτε πολυ απλα , οπως σωστα ανεφερες κι εσυ, η καθε μαμα πραττει αυτο που αισθανεται, γιατι ετσι αισθανεται αυτη καλυτερα αλλα ΟΧΙ ΟΜΩΣ διοτι παρεχει πιο θρεπτικο γαλα στο παιδι της..

[iouliana]

dimela συμφωνω μαζι σε αυτά π γραφεις!

κ ηθελα ν προσθεσω και κατι άλλο, από το ένα ακρο φτασαμε στο άλλο, δηλ. τωρα πια κανεις δε σεβεται τη λοχεια, τη λεχωνα κ γενικα τις μικρομανουλες κ τ βρεφακια

 

agrini ολο αυτό είναι ακριβως όπως τ λες μια μοδα όπως επισης κ αυτό μ την υγιεινη διατροφή, φτασαμε πια στο σημειο ν δινει καμμια μανουλα κρεμα εμποριου στο παιδι της κ ν την κοιταμε κ λες τ δινει αρσενικο, κυριαρχει η μοδα των <τελειων-ηρωων> μαμαδων

[AthinaP]

Καλημέρα.

 

Γράφτηκαν πολλά και ίσως εκτός θέματος, αλλά θα ήθελα να απαντήσω στα περί μακροχόνιου θηλασμού.

 

Όταν έκανα τα παιδάκια μου είχα πει ότι θα προσπαθήσω μέχρι το χρόνο, μετά μου φαινόταν πολύ. Όμως δεν ήμουν αρνητική, γιατί είχα στο περιβάλλον 3 περιπτώσεις από μωρά των 70s - άλλη η ποιότητα των εναλλακτικών με το τώρα θα πει κανείς και πιθανότατα θα είναι σωστός. 3 οικογένειες με τουλάχιστον ενα μωρό που ήπιε ένα χρόνο ή και για κάποια χρόνια μητρικό και οι 3 σημερινές γιαγιάδες έχουν να λένε ότι τα μωρά τους που θήλασαν σε σχέση με τα αδέρφια τους που θήλασαν λιγότερο, καμία σχέση, στο πώς εξελίχθηκαν.

 

Τέλος πάντων, είχα πει μέχρι το χρόνο και θα δούμε.

 

Εκεί γύρω στους 8 μήνες, αντιμετωπίσαμε τη φάση με τα άπειρα ξυπνήματα που βλέπω συχνότατα εδώ στο φόρουμ να ανοίγονται τόπικς. Την ξεπεράσαμε σχετικά γρήγορα και εύκολα βάζοντας στο παιχνίδι και το μπαμπά, ο οποίος παρεπιπτόντως ήταν ανάμεσα στα μωρά των 70s που λεγαμε, επομένως στήριζε το θηλασμό.

 

Εκεί καταλαβαίνω ότι πολλές μαμάδες αποθηλάζουν, γιατί πολύ απλά δεν γίνεται διαφορετικά. Δεν είναι υπεράνθρωποι. Και οσες συνεχίζουν παρά τα ξυπνήματα το θεωρούν υπερτατη θυσία και κατόρθωμα ίσως.

 

Δημόσιο θηλασμό δεν κάναμε, γιατί από τους 3 μήνες περίπου που το επιχειρήσαμε τραβούσαμε την προσοχή με έναν τρόπο που δεν μου άρεσε και αισθανόμουν ότι τα παιδιά θα στιγματιζόντουζαν κατά κάποιο τρόπο ως τα παιδιά των χίπηδων και δεν το ήθελα καθόλου, είμαστε κανονικοί πολύ άνθρωποι με κανονικές δουλειες, να το πω; Αλλά ο θηλασμός ήταν κάτι που απλώς κάναμε. Επίσης, όπως η Argini, ήμουν πολύ προβληματισμένη με τους νέους τρόπους θηλασμού, babywearing κλπ, γιατί ερχόμουν από μια οικογένεια που ο θηλασμός από γενιά σε γενιά δεν είχε διακοπεί ποτέ και τέτοια πράγματα δεν τα βρίσκαμε χρήσιμα ή απαραίτητα. Όμως δεν κουβαλούσαμε ταυτόχρονα γάλατα, θήλαστρα κλπ, είχα χαμηλή ανταπόκριση στα θήλαστρα και για μήνες δεν έβγαιναν παρά λίγες σταγόνες, ενώ τα παιδιά μεγάλωναν κανονικά! Οπότε και αυτό το πιεζω το στήθος που γράφτηκε παραπανω, μπορεί να είναι παραπληροφορηση, σε κάποιες περιπτώσεις. Η πιο έγκυρη ένδειξη είναι να παίρνει βάρος το μωράκι, γιατί αυτό κάνει τη δουλειά καλύτερα.

 

Όταν ξεπεράσαμε το τρίμηνο και πέρα, ο θηλασμός μου φαινόταν το πιο εύκολο πράγμα. Δεν πολυέμπλεξε με τον ύπνο μας, ήταν διαθέσιμος παντού και μου άφηνε ένα ελεύθερο χέρι, που το χρησιμοποιούσα για να ξυστώ, να πιάσω το τηλεκοντρόλ, το πληκτρολόγιο κάποιες φορές και για ατέλειωτα χάδια και γλύκες. Και το γάλα που έτυχε να μας γράψουν (και εμας) ήταν πραγματικά χάλια στη γεύση, ούτε για τον καφέ δεν μπορούσα να το χρησιμοποιήσω... Δεν μου φαινόταν καθόλου καλή ιδέα να το δώσω, δεν έβρισκα το λόγο. Τα ίδια τα παιδιά ανέχονταν το ξένο γάλα ως συμπλήρωμα μέχρι τις 35 μέρες ακριβώς, οπότε αποφάσισαν ταυτόχρονα ότι ήθελαν μόνο στήθος. Το συμπλήρωμα το έδινα από ανασφάλεια μόνο εφόσον είχα δώσει μπόλικο στήθος και χωρίς αντικατάσταση γευμάτων.

 

Ο διακριτικός θηλασμός σε εξωτερικούς χώρους ήταν εύκολη υπόθεση επίσης, τα παιδιά από ένα σημείο και πέρα έδειχναν σημαδια πείνας αρκετά νωρίτερα και όχι με γοερό κλάμα όπως τα νεογέννητα. Οπότε το να βρει κανείς το κατάλληλο σημείο δεν ήταν δύσκολο. Θηλάσαμε σε παραλίες, σε εμπορικά κέντρα, σε καφετέριες λίγο βόλτα πιο πέρα ρομαντζάδα, εντάξει χάναμε λίγο από την κουβέντα της παρέας, αλλά ΟΚ... Πες ότι είχαμε φύγει για κάποια άλλη ανάγκη. Μέχρι και σε μια οικοδομή που χτίζαμε είχα θηλάσει χωρίς να το καταλάβει ο μάστορας ούτε και ο σύζυγος καλά καλά.

 

Οπότε πέρασε η φάση με τα ξυπνήματα, η φάση με τις στερεές, έφτασε και ο χρόνος και τα παιδιά δεν έδειχναν διάθεση να σταματήσουν. Σε αυτή τη φάση μπορεί κάποιες γυναίκες να αποθηλάσουν, απλά γιατι το παραπάνω τους φαίνεται πολύ.

 

Εμείς επειδή είχαμε το κινητρο παραπάνω με τις 3 οικογένειες είπαμε όσο πάει. Σε εκείνη τη φάση το πολυ μου φαινόταν μετά τα 2,5, οπότε και θεωρούσα ότι το παιδί με λόγια θα μαρτυρούσε την όλη φάση και πάλι θα μπαίναμε στην κατηγορία των χίπηδων και τέλος πάντων θα ένιωθα πολύ άβολα. Στη φάση του ενός έτους, ο οποιοσδήποτε είχε πάψει να ρωτάει αν θηλάζουμε και ούτε οι παρέες μας το ήξεραν, ενώ βγαίναμε κανονικά και πιο άνετα θα έλεγα σε σχέση με το να είχαμε μπουκάλια κλπ.

 

Μετά το χρόνο θα πήγαιναν τα παιδιά παιδικό, και επειδή είχα ακούσει άσχημες ιστορίες με ιώσεις, έλεγα ότι μπορεί και να προστάτευε ο θηλασμός. Και πράγματι, τα παιδιά ήταν με πυρετό σχεδόν ανά 15μερο, για 48 εβδομάδες το χρόνο, εξαιρώντας μόνο τον Αύγουστο που είχε διακοπές ο παιδικός! Στο δικό μας παιδικό όλα τα παιδάκια κολλούσαν με τέτοια συχνότητα! Το ένα από τα δικά μου τελικά έβγαλε μια επιπλοκή στο τέλος του δεύτερου χρόνου, το ένα δεν πήρε ποτέ το παραμικρό φάρμακο, εκτός από αντιπυρετικό τις πρώτες φορές. Παρακολουθούσαμε τον πυρετό και δεν κρατουσε πάνω από 2 μέρες και τα παιδιά δεν ήταν καν για κρεβάτι, ήταν ζωηρά. Επίσης εγώ αρρώσταινα χωρίς εξαίρεση πάντα την ίδια μέρα με τα παιδιά, δηλαδή εκδηλώνονταν οι ιώσεις τους βράδυ πάντα και μέχρι το πρωί είχα και εγώ ίωση που ολες αυτές τις περνούσα παντα πιο ελαφρά σε σχέση όλη την προηγούμενη ζωή μου που δεν θήλαζα. Σαν να έπαιρνε μήνυμα ο οργανισμος ότι πρέπει να στηρίξω και τα βλασταράκια που θηλαζουν και ήμουν πιο ανθεκτική. Δεν ξέρω πώς θα είχαμε περάσει τις ιώσεις αυτές χωρίς θηλασμό και τα παιδιά και εγώ, μαντεύω όμως ότι θα ημασταν χειρότερα.

 

Και τέλος πάντων αποθηλάσαμε αρκετά μετα το χρόνο, έχοντας βιώσει εγώ το breastfeeding agitation που περιγράφει σε κάποια προσφατα ποστς η Macorina. Αισθάνθηκα ότι αυτό ήταν το πιο φυσικό για εμάς τελικά. Και τα παιδιά ήταν πολύ πιο ετοιμα σε σχέση με το χρόνο. Ξέχασα να γράψω ότι το ένα παιδάκι ήθελε μόνο γάλα μαμάς και γύρω στο χρόνο αρχίσαμε να δίνουμε ξένο γάλα με δημητριακά σε μπολ, ήταν ο μόνος τρόπος να δεχτεί ξένο γάλα.

 

Οπότε το μόνο σημαντικό μειονέκτημα του θηλασμού για εμάς ήταν η δεσμευση, δεν μπορούσα να λείψω για μέρες έχοντας να σκεφτώ θήλαστρα και τέτοια. Αυτό με κουρασε, αλλά όχι υπερβολικά και βλέπω και αρκετές μαμάδες που δεν αποχωρίζονται για μέρες τα μικρά τους, γιατί δεν έχουν κάπου να τα αφήσουν ή για δικούς τους λόγους, ανεξάρτητα από τον τρόπο σίτισης.

 

Οπότε ήθελα να πω ότι η κάθε μητέρα που θέλει να θηλάσει "πολύ" μπορεί να το κάνει για δικούς της λόγους, μπορεί να έχει διαφορετικά θέματα να αντιμετωπίσει και ένα πολύ βασικό είναι η υποστήριξη από το σύντροφο καθώς και η διευθέτηση του ύπνου και των προσωπικών στιγμών.

[AMD080911]

Αthinap μου αρεσε η τοποθετηση σου, ο θηλασμος λειτουργησε πολυ καλα σε εσας, και μαλιστα μετα απο καποια φαση το κρατησες σε τελειως προσωπικο επιπεδο, αποφευγοντας σχολια απο τριτους. Αν θελεις να μου πεις (με ενδιαφερει απο στατιστικης αποψεως) τι ανεφεραν οι γιαγιαδες για την εξελιξη των παιδιων που θηλασαν πολυ και αυτων που θηλασαν λιγοτερο?

[AthinaP]

Η μια θήλασε το πρώτο της παιδι ένα χρόνο και τα άλλα λιγότερο και μετά από χρόνια, όταν όλα είχαν μεγαλώσει και πάει σχολείο, είχε να λέει ότι για το πρώτο πρέπει να έπαιξε ρόλο ο θηλασμός. Δηλαδή σε ικανότητες που φαίνονται στο σχολείο, δεν είχαν καμία σχέση τα παιδιά. Βέβαια το πρώτο παιδί είχε και άλλα ερεθίσματα, ήταν το πρώτο...

 

Στην άλλη οικογένεια πάλι ήταν το πρώτο (νομίζω) παιδί που δεν τα πήγε τέλεια στο σχολείο, αλλά ήταν άνθρωπος χαρισματικός που πετυχε πολλά στη ζωή του και σε όλη του τη ζωή ήταν πώς να το πω ξεχωριστός. Είχε να λέει η μαμά ότι της ζητούσε γάλα όταν έβγαινε για παιχνίδι στη γειτονιά. Το αδερφάκι που από όσο έχω καταλάβει δεν θήλασε γιατί αισθάνθηκε η μαμά ότι την πάτησμε με το μακροχρόνιο στο άλλο παιδί, το αδερφάκι που δεν θήλασε λοιπόν, έκανε πολύ πολύ λίγα στη ζωή του, στην ουσία δεν ανεξαρτητοποιήθηκε, είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση αυτή.

 

Στην τρίτη οικογένεια θήλασαν και τα δύο παιδιά για 1,5 χρόνο και παραπάνω και έκαναν και τα δύο αρκετά παραπάνω από όσο έδειχνε το γενικότερο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο της οικογένειας, με λίγα λόγια τα άλλα παιδιά της γενιάς τους που δεν θήλασαν.

[AMD080911]

Eχω την αισθηση οτι παιζουν και αλλοι παραγοντες ρολο οπως η σειρα γεννησης, τα ερεθισματα κλπ. Στο πρωτο συνηθως ειμαστε πολυ ορεξατοι, οι γονεις ασχολουμαστε περισσοτερο και αυτο φαινεται στο παιδι.Να πω και τη δικη μας ιστορια:

Ο αδερφος μου κι εγω ηπιαμε ελαχιστο μητρικο γαλα διοτι η μαμα μου εργαζοταν σε πολυ απαιτητικη δουλεια. Ο αδερφος μου μεγαλωσε με τη γιαγια μεχρι την ηλικια των εξι, σε ενα περιβαλλον χωρις ορια και "μη". Ηταν παντα ενα παιδι ιδιαιτερης ευφυιας, ομως αθλιος μαθητης, επειδη κανεις δεν ασχοληθηκε με το μαθησιακο κομματι μαζι του. Οταν εγιναν ορατα τα κενα ηταν πια αργα. Για τον αδερφο μου θα ελεγα οτι δεν εχει ισχυρο δεσιμο με τη μητερα μου (ουτε και με τον πατερα μου οσο ζουσε), προς Θεου, δεν λεω οτι δεν υπαρχει αγαπη, ομως ειναι καπως απομακρος παντα.Εμενα με θηλασε η μαμα μου λιγοτερο απο διμηνο αλλα επειδη αποφασισε να αφησει την εργασια της μεγαλωσα μαζι της. Ειχα πολλα γνωστικα ερεθισματα και ατελειωτες αγκαλιες απο μια μαμα απολυτως διαθεσιμη. Ημουν παντα πολυ καλη μαθητρια και στη συνεχεια απεκτησα δυο πτυχια ΑΕΙ και γνωσεις σε 4 ξενες γλωσσες, ενω εχω ισχυρο δεσιμο με τη μητερα μου.

Δεν νομιζω οτι ο θηλασμος επαιξε στη δικη μας περιπτωση τοσο σημαντικο ρολο, οσο το γεγονος οτι η μαμα μου ανελαβε αποκλειστικα την ανατροφη μου με πολλη ορεξη. Τωρα αν τη ρωτησεις, λεει οτι επρεπε να ειχε σταματησει τη δουλεια οταν γεννησε τον αδερφο μου, διοτι ο τροπος που μεγαλωσαμε μας εχει επηρεασει βαθυτατα.

Η ιστορια αυτη της οικογενειας μου με εχει στιγματισει σε τετοιο βαθμο που και εγω αποφασισα να αφησω την καλοπληρωμενη μου δουλεια (με ο,τι αυτο συνεπαγεται) για να μεγαλωσω τα τρια μας παιδια, θεωρωντας οτι αυτο ειναι το καλυτερο που μπορω να τους προσφερω. Να υπογραμμισω οτι δεν τα θηλασα καθολου, για λογους που δεν θα ηθελα να αναλυσω αυτην τη στιγμη.

[iouliana]

amd080911

 

ανοιξες ένα πολύ ωραιο θεμα π ισως θ επρεπε ν μεταφέρουμε σε άλλο τοπικ γτ θ ηταν ωραιο ν τ συζητησουμε όλα τ κορίτσια

 

 

δεν πιστευω ότι ο θηλασμος εχει σχεση μ την ευφυια των παιδιων ουτε μ τις ακαδημαικες τ επιδοσεις αλλα ετσι κ αλλιως ηθελα ν σχολιασω τ υπολοιπα

 

 

παιζει σημαντικο ρολο τ περιβαλλον π θ μεγαλωσει τ παιδι κ τ ερεθισματα π θ δεχτει, δε σημαινει αυτό βεβαια ότι ο αδερφος σου θ ειχε την ιδια πορεια μ σενα αλλωστε δεν είναι αυτό τ ζητουμενο, ν ειμαστε ολοι καλοι μαθητες κ ουτε μπορούμε ετσι κ αλλιως γτ πολύ απλα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι

 

ο θεμέλιος λιθος π μπορεις ν βαλεις από πολύ νωρις είναι ν μαθεις στο παιδι σ ν συγκεντρωνεται επιλεγοντας αναλογα παιχνιδακια

 

απο εκει κ περα τ αν θ γινει ένα παιδι αριστος μαθητης παιζει πολύ σημαντικο ρολο ο χαρακτηρας τ

[χαρουλα#]

Argini, επιτελους συμφωνησαμε!!!!

 

Iouliana, ποσο μου τη δινει οταν ερχονται ολοι και μου λενε:"καλε, γιατι το εντυσες τοσο , γιατι δε φοραει παπουτσια, γιατι δε φοραει φανελακι , γιατι δεν το αφηνεις να πας βολτα, γιατι της βαζεις αντηλιακο , γιατι κοιμαται στο μαρσιπο ,γιατι,γιατι ,γιατι,.......Εγω ,εκανα αυτο και εκεινο και οχι το ταδε...."

Γιατι ,ρε γαμωτο , ειναι το ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ!!

Ελεος!Ξερολες ολοι!Κουμαντο στα παιδια σας!

 

Alexaki , εννοουν οτι οι μανουλες θηλαζουν τοσο για να επιβεβαιωσουν τον εγωισμο τους.Απλα δεν το λενε ετσι για να μη φανει καπως.Το στολιζουν λιγο.

 

Love4 η απορια σου δεν υφισταται γιατι απλα την απαντας μονη σου.Ειναι δυνατον να αναρωτιεσαι τι μπορει να προσφερει παραπανω το ανθρωπινο γαλα ,σ ενα τριχρονο ανθρωπακι, απο το γαλα της αγελαδας;Το γαλα της αγελαδας ειναι για τις αγελαδες.Ειμαστε τα μονα θηλαστικα στον πλανητη γη ,που συνεχιζουμε να πινουμε γαλα μετα τον αποθηλασμο.Στην ουσια δεν απογαλακτιζομαστε ποτε.

Επισης, πολλες φορες η σκονη παρεχει περισσοτερα θρεπτικα συστατικα απο το μητρικο;;;;;Ε, οχι βρε παιδια!Να μην παραπληροφορουμε τον κοσμο που διαβαζει.Οχι να εξιδανικευουμε τα υποκαταστατα•σωτηρια μεν σε καποιες περιπτωσεις ,αλλα οχι τα ιδανικα.Οχι η πρωτη επιλογη.Ναι ευτυχως που υπαρχουν , αλλα δεν παυουν να υποκαθιστουν το πρωτοτυπο, το καλυτερο.

 

 

Athinap και amd080911 ενδιαφερουσες οι ιστοριες σας!

 

Να ρωτησω κι εγω τωρα κατι εκεινους που θεωρουν το μακροχρονιο θηλασμο "κακο συνηθειο, κακια μανια";

Ενα παιδακι 3 ειναι πιο φυσιολογικο να κραταει ακομα πιπιλα ,απο ενα ενος ετους που θηλαζει;ή ακομα κι απο ενα τριχρονο που θηλαζει;Ή να εχει ολη μερα το μπιμπερο με το γαλα στο στομα και να σαπιζουν τα δοντια του;Το εχω δει και αυτο σε παιδακι του περιβαλλοντος μου.

Επεξεργάστηκαν 8 Αυγούστου,2014 by χαρουλα#
λαθος ονομα

[miriki]

Argini δεν ξερω αν θα επιδιώξεις να θηλάζεις για καιρό, αν συμβεί όμως, θα δεις ότι από το εξάμηνο και μετά περίπου, η αίσθηση χαλάρωσης και ευφορίας που σου προκαλεί ο θηλασμός τον πρώτο καιρό δεν υφίσταται πια. Η τουλάχιστον όχι σε βαθμό που να γίνεται εθιστική όπως λες.

 

Για τα υπόλοιπα που συζητήθηκαν τώρα....

 

Είμαι από εκείνες τις μαμάδες που θήλασαν πολύ. Για 38 μήνες, αν αφαιρέσει κανείς τις πρώτες 11 ημέρες το μωρό ήταν στη ΜΕΝΝ και θήλαζα μόνο τρία γεύματα τη μέρα (αλλά αντλούσα σαν την παλαβή για να ξεκινήσει και να διατηρηθεί η όποια γαλουχία).

 

Κι εγώ σαν την Αθηνά έχω θηλάσει παντού. Ακόμη και σε δημόσιες υπηρεσίες, σε εστιατόρια παντού, χωρίς να ενοχλήσω ποτέ κανέναν, αλλά δε σήκωνα και κουβέντα γιατί δεν ήμουν προκλητική σε σχέση τουλάχιστον με τα ντυσίματα κλπ που κυκλοφορούσαν γύρω μου.

 

Από το χρόνο και μετά έκανα όλα τα απαραίτητα βήματα που οδηγούν στον αποθηλασμό. Ακάθιστος ύμνος, χρονικοί και τοπικοί περιορισμοί, συμφωνίες, εννοείται ότι σταμάτησα να προσφέρω ακόμη και όταν χτύπαγε ή όταν ένιωθε άσχημα, προσφορά εναλλακτικών. Ό,τι και να έκανα όμως, αν είχε ανάγκη να θηλάσει χάλαγε τον κόσμο, ένα παιδί που έχει όρια σε όλα (αντίστοιχα με την ηλικία του βέβαια) και που είναι εξαιρετικά ανεξάρτητο (προσαρμογή στον παιδικό 1 ημέρα σε ηλικία 2 ετών).

 

Συνειδητοποιώ τώρα αφού έχουμε περάσει από σαράντα κύματα ότι ο λόγος που ήταν τόσο δύσκολο να αποθηλάσουμε ήταν οι πολλές δυσανεξίες που είχε (και έχει αλλά λιγότερες) σε τροφές.

 

Το παιδί μου άρχισε να μειώνει θηλασμούς όταν εδραιώσαμε ειδική διατροφή που το βοηθά πάρα πολύ. Ένα παιδί που με χτίκιασε με τις στερεές και τον ύπνο και που από τη μια μέρα στην άλλη άρχισε να τρώει μερίδες ενηλίκου από υγιεινά (= όχι συνήθεις παιδικές επιλογές) και θρεπτικά τρόφιμα, να κοιμάται σερί τη νύχτα και ναι τελικά να αποθηλάσει ήρεμα κι ωραία χωρίς κλαματα, δράματα, θυμό και στέρηση.

 

Εντωμεταξύ ο τότε παιδίατρός μου δεν πίστευε ότι το παιδί έχει θέματα τέτοιου τύπου και με ειρωνευόταν, μου πρότεινε με κάθε ευκαιρία χαμομήλι, κρέμες εμπορίου, μείωση γευμάτων, μου είπε ότι θα πάθω προλακτίνωμα (όγκος στην παρεγκεφαλίδα αν θυμάμαι καλά που συνδέεται με την αυξημένη προλακτίνη) αν συνεχίσω να θηλάζω μετά το χρόνο και άλλα πολλά.

 

Συνεπώς, το ότι για εμάς κάποια πράγματα είναι έτσι όπως είναι δε σημαίνει ότι μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το πώς είναι για τους άλλους. Και είναι πολύ εύκολο να πέσουμε θύματα των προκαταλήψεών μας και άκυρων γενικεύσεων για το πώς νιώθουν, δρουν ή δεν δρουν οι άλλες μητέρες. Επίσης ένα παιδί που δε θέλει να θηλασει δεν μπορείς να το αναγκάσεις με τίποτα.

 

Το θέμα αυτό σχετίζεται με όλα τα κουφά που ακούμε από επαγγελματίες υγείας και μη σε σχέση με το θηλασμό και αποτελεί μεγάλο σχολείο για τις μαμάδες που θέλουν και επιλέγουν να θηλάσουν τα παιδιά τους για ν καιρό και δεν ξέρουν τι τις περιμένει.

 

Άσχετο Ιουλιάνα σε θερμοπαρακαλώ βάζε φωνήεντα στα κείμενά σου, μου είναι πολύ δύσκολο να τα διαβάσω και δε θέλω να τα χάνω...

[dimela]

Σχετικά με τον μακροχρόνιο θηλασμό: Γιατί είναι κακό να θηλάσει κάποια μαμά πέραν του έτους ας πούμε εφόσον ο θηλασμός "λειτουργεί" στην περίπτωσή της? Ένα ωραίο παράδειγμα μας περιέγραψε η AthinaP. Για το ότι το γάλα εμπορίου (αγελάδας, κατσίκα ή δεν ξέρω κι εγώ τι) είναι καλύτερο θα διαφωνήσω εντελώς και το ανέλυσα παραπάνω. Νομίζω πως είναι γνωστό πως το μητρικό γάλα προσαρμόζεται στις "απαιτήσεις" του παιδιού ανα ηλικία, ώρα κλπ. Για το εμπλουτισμένο επίσης θα πω πως κατά τη γνώμη μου τα εμπλουτισμένα και επεξεργασμένα προϊόντα δεν είναι ότι καλύτερο και οι κρέμες εμπορίου όντως ρε κορίτσια είναι τίγκα στην ζάχαρη και το πρόσθετο. προσωπικά δεν τις επιλέγω, χρησιμοποιώ άλλες εναλλακτικές αλλά αυτό έχει να κάνει και με την γενικότερη θεώρηση της καθεμιάς για την διατροφή της. κατά τα άλλα το παιδί έτσι κι αλλιώς μετά το έτος παίρνει τα συστατικά/βιταμίνες/θερμίδες που χρειάζεται απο την υπόλοιπη διατροφή του, αφού τρώει πια κανονικά και το γάλα (μητρικό ή όχι) αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος αυτής. Δεν χρειάζονται εμπλουτισμένα προϊόντα έτσι κι αλλιώς εφόσον τρέφεται ισορροπημένα. Μη σας πω δεν χρειάζεται καν γάλα, τα συστατικά του (π.χ. ασβέστιο) μπορεί να τα πάρει απο αλλού.

Όντως ο θηλασμός πέρα απο διατροφική ανάγκη είναι και συναισθηματική, που είναι το κακό? Μπορεί να καλύπτει συναισθηματικά και την μητέρα, δεν το γνωρίζω αυτό, δεν έχω φτάσει τόσο μακριά ακόμη με τον θηλασμό, που είναι όμως το κακό? Να το βάζει η μάνα με το ζόρι το παιδί στο στήθος μόνο για να καλύψει τις δικές της ανάγκες δεν το νομίζω, άρα γιατί η δυάδα να μην θηλάσει όσο θέλει? όσο για τις γιαγιάδες μας εγώ έχω να πω πως οι δικές μου γιαγιάδες θήλασαν μέχρι 3-4 ετών κάποια απο τα πολλά παιδιά τους όχι απο άποψη αλλά επειδή αυτό γινόταν τότε τουλάχιστον στη δική τους κοινωνία!

Επομένως όπως νιώθει ο καθένας κάνει κορίτσια μου..αν κάποια μαμά νιώθει πως δεν θέλει να συνεχίσει δεν συνεχίζει, αν για κάποια άλλη δεν αποτελεί πρόβλημα και λειτουργεί συνεχίζει μέχρι όσο πάει, γιατί όχι?