Προσαρμογή στον παιδικό

[myangel]

αυτο ειναι το θέμα... τι κάνουμε εμείς που είμαστε 18 μηνών??? τι να του πω του έρημου και τι να καταλάβει το καημένο...

αχ βαχ

[ileana]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, μπορώ να πω ότι με βοήθησαν να δω θετικά την όλη κατάσταση.

Σήμερα ξεκίνησε μια καινούρια εβδομάδα και είχα πολύ αγχος για το πως θα αντιδράσει πάλι την ώρα που θα έπρεπε να ντυθεί για να φύγουμε.

Εκεί που έπινα το πρωί τον καφέ μου γεμάτη άγχος και αγωνια, το μυαλό μου ταξίδευε σε τι ιστορία να σκαρφιστώ για να τον καταφέρω να τον ντύσω και να τον πάω στον παιδικό.....ξαφνικά γυρνάει και μου λέει "Πάμε Γωγώ?" (Η Γωγώ ειναι η δασκάλα του). Τότε έμεινα κάγκελο...!!!

Τελικά ντύθηκε και πήγαμε στον παιδικό χωρίς κλάματα.

Οταν πήγα να τον πάρω το μεσημέρι μου είπαν πως δεν με ζήτησε καθόλου.

Αυτό ήταν καλό.

Φυσικά θέλω να ξέρω αυριο θα θέλει πάλι να πάει όπως σήμερα ή θα έχουμε πάλι τα ίδια σκηνικά, φωνές και κλάματα????

Αύριο που θα γυρίσουμε θα σας έχω καινούρια νέα για το πως θα τα πάμε!!

Τι να κάνουμε που είμαστε πονόψυχες μανουλες!!!!

Θα περιμένω και δικά σας νέα.

[myangel]

εμένα χθες που ήρθε ήταν μέσα στα χαμόγελα.. τον πήγα και μια μεγάλη βόλτα στα καπάκια, κι όταν επιστρέφαμε σπίτι στις 19.30 κοιμήθηκε και το πήγε σερί μέχρ σήμερα το πρωί!!! άκουσον άκουσον!!! ενώ κοιμάται 10.30 το βράδι και ξυπναει 8.00!!! βέβαια μου το είχαν πει ότι θα αλλάξει πρόγραμμα και θα κοιμάται πιο νωρίς...

κατά τα άλλα ενώ του λέω τι ωραία που περνάμε στο σχολείο και σήμερα το πρωί έλεγα γιουπι γιουπι να το σχολικο έρχεται κλπ κλπ, μόλις το είδε, πάνιασε.. άρχισε να τρέμει, έκλαιγε με λυγμούς... μάζεψα τα κομμάτια μου, είπα παιδί μου θα τα πούμε το απόγευμα, και πήγα σπίτι να δακρύσω με την ησυχία μου... κλαψ... ελπίζω να μην κρατήσει πολύ ακόμη αυτό...

[eleni1]

Εμέις σήμερα το πρωί είχαμε λίγο άρνηση.''Μαμά πήγα χθές σχολείο δεν θα ξαναπάω και σήμερα''.

Με τα πολλά του είπα πως εγώ θα πάω στην δουλεια και η γιαγια του λείπει και δεν έχω που να τον αφήσω και θα πρέπει να πάει στο σχολείο.Μου έλεγε ''δεν θα μπώ μέσα'' και του είπα δεν πειράζει ασε να μπούνε τα άλλα παιδάκια και εσύ κάτσε στην αυλή δεν πειράζει.

Οταν φτάσαμε μπήκε μέσα κανονοκά και ήθελε να μου δείξει το χώρο(είναι και πονηρός για να με καθηστερήσει).

έ 2-3 λεπτά αργότερα έφυγα και έβαλε τα κλάματα ,τον πήρε η παιδαγωγός αγκαλια και εγώ δεν γύρισα ούτε να κοιτάξω....

Οταν πήγα να τον πάρω μου έκεναν νόημα να περημένω λίγο ακόμα και μετά να μπώ.

Ηταν μια δύσκολη μέρα μου είπαν αλλά καλύτερη απο χθές.

Πάντος απο την γιαγιά με άφησε να φύγω με την πρώτη, οχι όπως χθές που έκλαιγε.

Νομίζω πως αυριο θα είναι καλύτερα.

Κουράγιο σε όλες τις μανούλες......

[elenasteraki]

Πάντως κορίτσια γενικά είναι πολύ νωρίς για να προσαρμοστούν τα καημενούλια. Εμένα που γενικά δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα φέτος (26 μηνών και πηγαίνει από 14 μηνών) κάθε πρωϊ σηκώνεται και μου λέει ''η μαμά;'' του λέω θα πάω στη δουλειά΄και μου απαντά όλο παράπονο όχι δουλειά. Του λέω αφού ξέρεις η μαμά και μπαμπάς πάνε στη δουλειά και εσύ στο σχολείο μωρό μου οπότε μου ξαναλέει ''όχι κολείο''. Μετά από λίγα λεπτά πετάγεται από το κρεβάτι του και μου λέει ''μαμά κολείο''. Βέβαια μέχρι να φύγουμε έχουμε αλλάξει γνώμη άλλες 5 φορές...Τελικά όταν τον πηγαίνει ο μπαμπάς του και ενώ σε όλη τη διαδρομή είναι χαρούμενος και λέει ότι θα πάει σχολείο μόλις φτάνουν και πρέπει να αποχωριστεί το μπαμπά αρχίζει και κλαίει αλλά μετά από λίγο όλα καλά. Το απόγευμα που πάω να τον πάρω μερικές φορές δεν θέλει να έρθει....Η προσαρμογή από ότι βλέπω εγώ μπορεί να πάρει και μήνες και να είστε προετοιμασμένες για παλινδρόμηση μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων, δυστυχώς...Επίσης θα πρότεινα να μην το κάνετε και μεγάλη υπόθεση το θέμα, δηλ. μη το συζητάτε συνέχεια, φυσικά εξηγούμε στο παιδί που θα πάει τι θα κάνει μπλα, μπλα αλλά δεν χρειάζεται να λέμε γιούπι ήρθε το σχολικό!!! Πιστεύω ότι μπορεί να το εκλάβει διαφορετικά από αυτό που προσπαθούμε να πούμε εμείς. Δηλ. βλέπει τη μαμά που χαίρεται τόσο μα τόσο πολύ για κάτι που αυτό ειδικά στην αρχή δεν είναι και η καλύτερη του. Προσωπική μου άποψη σε σχέση με αυτά που έχω δει από το παιδί μου, όπου πάντα του λέω τι πρόκειται να επακολουθήσει χωρίς να δείχνω υπερβολική χαρά αλλά φυσικά ούτε και ότι στενοχωριέμαι (γι' αυτό όπως έχω γράψει και στο παρελθόν το πρωϊ τον πηγαίνει ο μπαμπάς και όχι εγώ γιατί στενοχωριέμαι), εκτός και αν πηγαίνουμε π.χ. στο Λούνα Πάρκ οπότε εκεί του δίνουμε και καταλαβαίνει από θέμα χαράς!!!!

[DALIA]

Κορίτσια θα θέλατε να γράφουμε, όποια θέλει φυσικά, πόσο ετών είναι το παιδάκι που ξεκινάει και πόσες μέρες έκανε να προσαρμοστεί...

δηλ...

Π.χ Γιώργος, 3 ετών, 3 μέρες....

[markellos]

Εμέις σήμερα το πρωί είχαμε λίγο άρνηση.''Μαμά πήγα χθές σχολείο δεν θα ξαναπάω και σήμερα''.

Με τα πολλά του είπα πως εγώ θα πάω στην δουλεια και η γιαγια του λείπει και δεν έχω που να τον αφήσω και θα πρέπει να πάει στο σχολείο.Μου έλεγε ''δεν θα μπώ μέσα'' και του είπα δεν πειράζει ασε να μπούνε τα άλλα παιδάκια και εσύ κάτσε στην αυλή δεν πειράζει.

Οταν φτάσαμε μπήκε μέσα κανονοκά και ήθελε να μου δείξει το χώρο(είναι και πονηρός για να με καθηστερήσει).

έ 2-3 λεπτά αργότερα έφυγα και έβαλε τα κλάματα ,τον πήρε η παιδαγωγός αγκαλια και εγώ δεν γύρισα ούτε να κοιτάξω....

Οταν πήγα να τον πάρω μου έκεναν νόημα να περημένω λίγο ακόμα και μετά να μπώ.

Ηταν μια δύσκολη μέρα μου είπαν αλλά καλύτερη απο χθές.

Πάντος απο την γιαγιά με άφησε να φύγω με την πρώτη, οχι όπως χθές που έκλαιγε.

Νομίζω πως αυριο θα είναι καλύτερα.

Κουράγιο σε όλες τις μανούλες......

 

 

Ελένη κι εμεις ξεκινήσαμε παιδικό, δευτερη εβδομάδα αυτή, ευτυχως με θετική διαθεση. Αυτό που του λέω είναι ότι το πρωι όλοι πηγαινουν στη δουλειά τους με τις τσαντες τους, ο μπαμπας, η μαμα, η θεία κλπ και ο Μαρκελλος πηγαίνει στο σχολείο του. Επίσης του εξηγώ ότι όταν θα γεννηθει η μπέμπα, θα είναι μικρή και δεν θα μπορεί να πηγαίνει σχολείο όπως αυτός που είναι μεγάαααλος. Θα γυρίζει από το σχολείο και θα λεει στη μπεμπα τι εμαθε, τραγούδια κλπ. Κάπως ετσι του τα εξηγω για να νομίζει ότι κάνει κατι σημαντικό.

 

Α! και όταν κάνει κάτι θετικό π.χ. τρωει όλο το φαγητό στο σχολείο, πηγαίνει και γυρίζει ευχαριστημενος κλπ, θεωρούμε ότι κάνει "Μεγάαααααλο κατόρθωμα"και όλοι χειροκροτάμε!!!

 

Με κάτι τετοια κολπα τα εχουμε καταφερει μια χαρά έως τωρα.

 

Ειδωμεν

[fraoulopoulitsa]

ο μικρός μου σήμερα έκλεισε τα 2,5 πηγαίνει για πρώτη φορά παιδικό , κάναμε προσαρμογή 3 εβδομάδες τον Ιούλιο όπου έκλαιγε κάθε μέρα που τον πήγαινα, και για αρκετή ώρα. Τώρα ξεκίνησε πριν 1 εβδομάδα και τον πηγαινοφέρνει σχολικό, έκλαψε τις πρώτες 3 ημέρες γιατί δεν είχε ξαναμπει στο σχολικό με το που έφτανε όμως στο σχολείο σταμάταγε. Από εχθές δέχθηκε και το σχολικό και πηγαίνει μια χαρά.

[Mafalda2]

Η κόρη μου πήγε σταθμό στα 3,5 και εγκλιματίστηκε αμέσως. Την πρώτη μέρα που την πήγα, της είπα ότι θα έρθω να την πάρω σε λίγο και μου είπε "άσε δεν πειράζει, θα φάω εδώ..." Νομίζω ότι εγώ στενοχωρήθηκα περισσότερο από αυτήν. Σημαντικό πάντως είναι να μην το παρουσιάζετε σα λύση ανάγκης δηλ. αφού η μάμα πρέπει να πάει για δουλειά εσύ θα πας σχολείο γιατί είναι σίγουρο ότι θα κατηγορεί τη μαμά, τη δουλειά κ.λ.π. Μπορείτε να του πείτε ότι είναι σε μια ηλικία που όλα τα παιδάκια πάνε στο σταθμό και παίζουνε, γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Όσο για τα πολύ μικρά μη νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνουν... Μας πουλάνε και μας αγοράζουν!!!!

[Μαριλίνα]

Κι ο μικρός μας πηγαίνει για δεύτερη εβδομάδα παιδικό και κλαίει γιατί... δεν θέλει να φύγει από εκεί!!!

Από την πρώτη μέρα δεν έκλαψε καθόλου, μόνο χθες ζήτησε λίγο τη μαμά, τρώει όλο το φαγητό και φεύγει με κλάματα!!

Ουφφφφφφφ!!!!

[ΣΜΑΡΑΓΔΑ]

Εμένα πήγε 3 ετών και για 1 μήνα περίπου είχαμε κλάματα κάθε πρωί, όμως μόλις έφευγα σταμάταγε......λες και την έβαζες από την πρίζα...........φοβερό !!!!!!!!!! Το είδα μόνη μου δεν μου το είπανε !!!!! Νομίζω πως το κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του να προσαρμοστεί και να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή του αλλάζει.

[fraoulopoulitsa]

Εμένα πήγε 3 ετών και για 1 μήνα περίπου είχαμε κλάματα κάθε πρωί, όμως μόλις έφευγα σταμάταγε......λες και την έβαζες από την πρίζα...........φοβερό !!!!!!!!!! Το είδα μόνη μου δεν μου το είπανε !!!!! Νομίζω πως το κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του να προσαρμοστεί και να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή του αλλάζει.

 

μάλλον δοκίμαζε μέχρι που μπορεί να σας επηρεάσει, και μόλις φεύγατε και ήξερε ότι δεν θα πέρναγε το δικό της προσαρμοζόταν.

[chrysaki]

Αχ αυτή η προσαρμογή! Εγώ δεν έχω τολμήσει ακόμα να τον αφήσω πάνω από 2,5 ώρες. Εκεί κλαίει την περισσότερη ώρα και φυσικά δε τρώει.

Όταν πάω να τον πάρω αν τύχει και με δουν τα παιδάκια αρχίζουν όλα μαζί το κλάμα(ένα παιδάκι, σήμερα την ώρα που έπαιρνα το μικρό μου αγκαλιά, με φώναζε μαμάαα κλαίγοντας κι ερχόταν προς το μέρος μου. Μου ήρθε να το πάρω κι εκείνο αγκαλιά). Εμείς είμαστε στο βρεφικό. Καλό κουράγιο σε όλους!

[ileana]

Εμείς εχθές μπορώ να πω πως τα πήγαμε καλύτερα. Πήρε την τσαντούλα του και ξεκινήσαμε για τον παιδικό.

Εκεί είδε και τα άλλα παιδάκια να έρχονται και ενθουσιάστηκε.

Μόνο που δεν τρώει καθόλου εκεί.

Γενικά είναι δύσκολος στο θέμα του φαγητού και πίστευα ότι στον παιδικό αμα δει και τα άλλα παιδάκια να τρώνε θα φάει.

Τίποτα όμως.... σπρώχνει το πιάτο μακριά.

Εσάς απο το θέμα του φαγητού πως πάμε?

[chrysaki]

ileana έχω ακούσει από πολλές μαμάδες με ολιγόφαγα παιδάκια ότι στον παιδικό αρχίζουν και τρώνε. Οπότε μην αγχώνεσε. Θα σου πουν και οι μαμάδες που έχουν προσωπική εμπειρία.

[eleni1]

3η μέρα

Σήμερα έκλαιγε απο το σπίτι.....

[ΜΑΜΑ ΘΟΔΩΡΗ ΑΛΙΚΗΣ]

ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ!!!

Ολα θα πάνε καλά. Σίγουρα το κλάμα του είναι κάτι που καμία μητέρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Να ξέρεις ότι αργά ή γρήγορα θα προσαρμοστεί. Ο αποχωρισμός σας πάντα θα του σπαράζει την καρδιά και την δικιά σου.

Το γεγονός ότι παιζεί μετά από λίγο που φεύγεις είναι πολύ θετικό.

Ο Θοδωρής μας ξεκίνησε πέρυσι πρώτη φορά σταθμό στα 2 και κάτι. Το τι τραβήξαμε μέχρι να προσαρμοστεί ήταν κάτι που δεν το ξεχνάς.

Πάνω από μήνα έκλαιγε συνεχώς. Δεν ηρεμούσε ούτε και όταν φεύγαμε. Αυτό σιγά σιγά σταμάτησε και για κάποιο διάστημα έκλαιγε μόνο όταν τον αφήναμε. Ώσπου μια ωραία αλλά πολύ ωραία μέρα σταμάτησε εντελώς να κλαίει!!! ΞΑΦΝΙΚΑ!!! Χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα. Προσαρμόστηκε. Γνώρισε τη δασκάλα του (ας είσαι καλά Σοφάκι), την κυρία που είχε τον σταθμό, τα παιδάκια που ήταν μαζί του.

Φέτος που αλλάξαμε σταθμό επειδή ο προηγούμενος δεν έπαιρνε μωράκια και έπρεπε κάποιος να προσέχει και την μπέμπα μας, πάλι είχε θέμα προσαρμογής αλλά προσαρμόστηκε πολύ πιο εύκολα. Υπάρχουν φορές που κλαίει πάλι όταν τον αφήνει ο μπαμπάς του αλλά πολύ πιο λίγο και πιο ήρεμα. Περισσότερο παράπονο.

Και τώρα πολλές φορές μας λέει ότι δε θέλει να πηγαίνει στο σταθμό αλλά να μένει σπίτι.

Θα δεις όλα θα τελειώσουν ανώδυνα. Πρόσεξε όμως το σταθμό γιατί πολλά έχω διαβάσει στο forum και έχω μείνει άφωνη.

[eleni1]

3η μέρα

Σήμερα έκλαιγε απο το σπίτι.....

 

Οταν πήγα να τον πάρω όμως μετά απο 2 ώρες έπαιζε

Αυριο θα σας πω την συνέχεια.....

[markellos]

Ileana κι εμένα ο μικρός είναι δύσκλολος στο φαγητό, με την έννοια ότι δεν τρωει εύκολα. Μου είπανε από το σταθμό τις πρώτες 10 μερες να του δίνω και συμπλήρωμα στο σπίτι. Μετά τις δυο μέρες στο σημείωμα μου έγραφαν ότι το τρώει όλο το φαγητό, από τον ίδιο δεν μπορώ να καταλάβω και πολλά. Απλά αν δω και στο σπίτι δεν έχει όρεξη να ξαναφαει, θεωρώ ότι έφαγε καλά και μάλλον δεν πεινάει.

[G.STONE]

Εμείς εχθές μπορώ να πω πως τα πήγαμε καλύτερα. Πήρε την τσαντούλα του και ξεκινήσαμε για τον παιδικό.

Εκεί είδε και τα άλλα παιδάκια να έρχονται και ενθουσιάστηκε.

Μόνο που δεν τρώει καθόλου εκεί.

Γενικά είναι δύσκολος στο θέμα του φαγητού και πίστευα ότι στον παιδικό αμα δει και τα άλλα παιδάκια να τρώνε θα φάει.

Τίποτα όμως.... σπρώχνει το πιάτο μακριά.

Εσάς απο το θέμα του φαγητού πως πάμε?

 

Ε ρε γλέντια !! και εμένα στο σπίτι κάνοντας τον καραγκιόζη και με τα χίλια ζόρια τρώει ο τσίρος ! να δω στο σταθμό τι θα κάνει...εχώ να σκεφτώ και αυτό μαζί με την προσαρμογή τον Οκτώβριο που θα πάμε. οουφφφφφφφ αγχώθηκα!

[nikol76]

GStone είσαι τυχερή που το παιδί θα το πας από τον Οκτώβριο γιατί τα περισσότερα παιδάκια θα έχουν προσαρμοστεί και δεν θα κλαίνε και θα έχει και περισσότερο χρόνο η δασκάλα του να ασχοληθεί μαζί του. Μιλαω εκ πείρας (από 5,5 μηνών παει η μικρή "σχολείο") ότι το δυσκολότερο της προσαρμογής είναι για τις μαμάδες και όχι για τα παιδιά....Όσο για το φαγητό σίγουρα τρώνε καλύτερα γιατί ζηλεύει το ένα το άλλο. Ασε που αν δεν το δεις να αδυνατίζει σίγουρα τρωει μην ανησυχείτε...Πάντως κατά την γνώμη μου αυτο είναι το λιγότερο...Να είστε προετοιμασμένες για τα πισωγυρίσματα που θα γίνουν με τις αρρώστιες, και τις μεγάλες αργίες...Και να θυμάστε οτι περνανε πολύ καλύτερα με άλλα παιδιά παρά με νταντάδες και γιαγιάδες (προσωπική μου γνώμη πάντα)...και μην αισθάνεστε τύψεις...Αν είχαμε άλλες επιλογές θα κάναμε διαφορετικά...Μας φτανουν άλλωστε οι δικές μας τύψεις...Δεν χρειάζονται εισαγόμενες

[G.STONE]

το ξέρω Nikol μου, οι ασθένειες κυρίως με απασχολούν στα άλλα θα προσαρμοστόύν τι θα κάνουν ? μπορούν να κάνουν διαφορετικά ? Διαβάζω τις μανούλες και σκέφτομαι τι με περιμένει ...

 

Να σου πώ τύψεις πλέον δεν αισθάνομαι, πιστεύω ότι περνάνε καλά,από το να είναι με ξένες γυναίκες όπως λές και εσυ χίλιες φορές στο σταθμό.

[venetia32]

Ο μικρός μου είναι 21 μηνών και έχουμε ξεκινήσει "σχολείο" από 1 Σεπτέμβρη.Την πρώτη εβδομάδα πηγαίναμε για 1 ώρα και είμασταν μαζί στην αίθουσα και οι κηδεμόνες. Όλα καλα μέχρι εκεί. Μόλις μας έβγαλαν, όμως έξω τις τελευταίες δύο μέρες για 10', ο μικρός έκλεγε απαρηγόρητος.

Την δεύτερη εβδομάδα πηγαίναμε για 2 ώρες, βγαίναμε οι μαμάδες έξω σταδιακά..για 30' την 1η μέρα, 45' την δεύτερη, σήμερα καταλήξαμε να λείπουμε για 1 ώρα και 15'. Ο μικρός μου, με το που θα ξεκινήσω να του εξηγώ οτι φεύγω για τη δουλειά και θα γυρίσω να τον πάρω μετά από λίγο, αρχίζει το παραπονιάρικο κλάμα (εγώ φεύγω χωρίς δεύτερη κουβέντα) και μεχρι να τον ξαναπάρω κλαίει με 1-2 διαλλείματα των 5'.

Το περίεργο είναι ότι πηγαίνει με χαρά και χωρίς δυσκολία στο σχολείο.Μπαίνει μέσα μαζί μου χαρούμενος, αλλά μόλις φεύγω αρχίζουν τα δράματα.

Απ' ότι μου είπε η δασκάλα, καλό θα είναι να τον αφήνω και την επόμενη εβδομάδα για λίγο.Δεν μπορώ να καταλάβω όμως τί μπορεί να αλλάξει;;;;Σήμερα έκλαιγε για 1ώρα!!!!

Βλέπω τα άλλα παιδάκια που κάποια στιγμή σταματούν να κλαίνε και περίμενα ότι και ο δικός μου θα κουραστεί να κλαίει και θα το πάρει απόφαση....αλλά τίποτα....

[venetia32]

μήπως οι 3 εβδομαδες προσαρμογής είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και μήπως έπρεπε τα σταδιακά βήματα που σας ανέφερα να γίνουν πιο κοντά το ένα στο άλλο;;

[DEMS]

μήπως οι 3 εβδομαδες προσαρμογής είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και μήπως έπρεπε τα σταδιακά βήματα που σας ανέφερα να γίνουν πιο κοντά το ένα στο άλλο;;

Στην φάση της προσαρμογής του Ευριπίδη, πέρσι τέτοια εποχή, ήταν άλλη μια μαμά με το γιο της, ο οποίος μάλιστα ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον δικό μου. Ο Ευριπίδης έφυγε σχεδόν αμέσως από κοντά μου, το άλλο παιδάκι δεν ξεκόλαγε από τη μάνα του. Χρειάστηκε, από ότι έμαθα, να παρατείνουν την φάση της προσαρμογής. Η ιδιοκτήτρια του σταθμού (σημειώνω ότι είναι παιδοψυχολόγος) είπε στη μαμά του ότι δεν σημαίνει τίποτα αυτό, το κάθε παιδί χρειάζεται το χρόνο του.