Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Προνήπιο-τι χρειάζεται να ξέρω?


Recommended Posts

Just now, Anna3011 είπε:

όχι και ταμπέλα στο προνήπιο βρε συ Έσπερος! Πες μου τώρα ότι φοβάσαι κιόλας μην κακοχαρακτηριστείς επειδή δεν το πήγες σταθμό :)

μεταξύ μας μια ανησυχία μην πουν ότι είμαστε καθηγητες κ το παιδι μαα δν ξερει να φέρεται, την έχω. αλλά κ για το παιδι πιο πολυ μη ζοριστεί απότομα κ το παρει στραβα κυριως προβληματιΟμαι. 

 

Just now, vicky86 είπε:

@Έσπερος καμια σχεση. Καμια ταμπέλα δ βγαίνει. Κ που το ξέρεις ότι δ θα συνεργαστεί κάποιο παιδί; ο παιδικος με το νηπιαγωγείο λειτουργούν πολύ διαφορετικά. Κ ειναι κ πολυ χαλαροί συνηθως με το ότι τα παιδιά δ ξέρουν πως λειτουργεί μια τάξη, κ δ εχει κ καμια σχεση με τάξη δημοτικου

Ε τώρα που μιλάει κ παίζει φανταστικό παιχνίδι να μην βρω κάτι άλλο να αγχωθώ; 

 

παρενθεση: χωρις να το επιδιώξω, ξεχωριζει πολλα γράμματα και αριθμούς επειδη εχουμε χαλακι παζλ με αυτα. δλδ τον ρωτας κ σου λεει οτι αυτο ειναι το κ το μ το 3 κλπ. φυσικα αγχώθηκα κ αν αυτο ειναι φυσιολογικο! πριν απο 1,5 μηνα αναρωτιομουν γιατι δν μιλαει κ τωρα αναρωτιεμαι γιατι εμαθε να μετραει!!!! 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 210
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Just now, Έσπερος είπε:

μεταξύ μας μια ανησυχία μην πουν ότι είμαστε καθηγητες κ το παιδι μαα δν ξερει να φέρεται, την έχω. αλλά κ για το παιδι πιο πολυ μη ζοριστεί απότομα κ το παρει στραβα κυριως προβληματιΟμαι. 

 

Ε τώρα που μιλάει κ παίζει φανταστικό παιχνίδι να μην βρω κάτι άλλο να αγχωθώ; 

 

παρενθεση: χωρις να το επιδιώξω, ξεχωριζει πολλα γράμματα και αριθμούς επειδη εχουμε χαλακι παζλ με αυτα. δλδ τον ρωτας κ σου λεει οτι αυτο ειναι το κ το μ το 3 κλπ. φυσικα αγχώθηκα κ αν αυτο ειναι φυσιολογικο! πριν απο 1,5 μηνα αναρωτιομουν γιατι δν μιλαει κ τωρα αναρωτιεμαι γιατι εμαθε να μετραει!!!! 

Κ ακομη δ εχεις κλείσει ραντεβού σε ειδικό;;;; :o

Για σενα εννοω:P:razz:

Τώρα που θα σου λέει κ πράγματα που νόμιζες τόσο καιρό ότι δ καταλάβαινε να σε δω.... 

Φυσιολογικοτατα ολα

Μία φιλική συμβουλή, αν αξιζει σαν σχολειο, πατε τον μικρο από Σεπτέμβρη παιδικο, λιγο τριβή θέλετε με οικογενειες. Θέλω να πιστεύω ότι θα σας ξεμπλοκαρει αρκετα

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

μεταξύ μας μια ανησυχία μην πουν ότι είμαστε καθηγητες κ το παιδι μαα δν ξερει να φέρεται, την έχω. αλλά κ για το παιδι πιο πολυ μη ζοριστεί απότομα κ το παρει στραβα κυριως προβληματιΟμαι. 

 

 

Ήμουν σίγουρη ότι αυτό σκέφτηκες! Γι αυτό σου απάντησα. Έχεις γίνει προβλέψιμη πιά :):)

Just now, Έσπερος είπε:

 

παρενθεση: χωρις να το επιδιώξω, ξεχωριζει πολλα γράμματα και αριθμούς επειδη εχουμε χαλακι παζλ με αυτα. δλδ τον ρωτας κ σου λεει οτι αυτο ειναι το κ το μ το 3 κλπ. φυσικα αγχώθηκα κ αν αυτο ειναι φυσιολογικο! πριν απο 1,5 μηνα αναρωτιομουν γιατι δν μιλαει κ τωρα αναρωτιεμαι γιατι εμαθε να μετραει!!!! 

Η κόρη μου μετράει μέχρι το 20 και εγώ κορδώνομαι σαν κουκουβάγια :). Μήπως να ξεκινούσες να χαίρεσαι και εσύ με τις κατακτήσεις και την αντίληψη του μικρούλη σου; 

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Κορίτσια εμένα με προβληματίζει το θέμα της τουαλέτας αν κ πιστεύω σπάνια θα πάει εκεί απ' τη στιγμή που 12 περίπου σχολανε. Εσάς τα παιδάκια σας τι ύψος έχουν κ τα προετοιμάζετε για την τουαλέτα. Γιατί εμένα ούτε στο ελάχιστο δεν την φτάνει οπότε εγώ τα κάνω όλα. Βέβαια μπορώ να αρχίσω να της λέω να κατεβάζει κ να ανεβάζει τα ρούχα μόνη της κάτι που δεν έχω κάνει. Όσο για το πλύσιμο των χεριών την παίρνω αγκαλιά

Mama16 κι εγώ ακόμα τον βοηθάω στην τουαλετα, έχω αρχίσει τελευταία να του δίνω κατευθυντήριες οδηγίες, να κατεβάζει τα ρούχα του, να πλένει χέρια κτλ. Βοηθάει πολύ να έχεις ένα σκαλακι δίπλα στο νιπτήρα, το σαπούνι εύκολα προσβάσιμο όπως και μία πετσετουλα. 

  Εχει ύψος ένα και κάτι δεν θυμάμαι πόσο ακριβώς και χρησιμοποιούμε σκαλακι. 

 

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Δεν ξέρω πώς το ενoνοεί η @mama_anesti, εμένα με προβληματίζει το αν είναι αναγκαίο για το προνήπιο να έχει βρεθεί προηγουμένως σε περιβάλλον τάξης. να ξέρει ότι ακολουθείται ένα προγράμμα που κανονίζει αλλος, οτι δεν παιζουμε με ο,τι θελουμε κλπ. 

Είναι και αυτός ένας προβληματισμός μου, το οργανωμένο περιβάλλον, οι κανονισμοί της τάξης. Διάβασα και τα σχόλια της @vicky86

  και της @vtgian  που με κάλυψαν. 

 

Όσο για την ταμπέλα που ειπώθηκε δεν διαφωνω πως είναι υπερβολή. Εχω ακούσει όμως σχόλιο για το παιδί μιας γνωστής μου απ την νηπιαγωγο του πως του φαίνεται πως δεν πήγε παιδικο. Μου χτύπησε άσχημα γιατί μοιάζει σαν να προσπαθούν να παρουσιάσουν τον παιδικό ως απαραίτητη "βαθμίδα εκπαίδευσης" και τα παιδιά που δεν πήγαν σαν να υστερουν απ τα υπόλοιπα. 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Just now, vicky86 είπε:

φιλική συμβουλή, αν αξιζει σαν σχολειο, πατε τον μικρο από Σεπτέμβρη παιδικο, λιγο τριβή θέλετε με οικογενειες. Θέλω να πιστεύω ότι θα σας ξεμπλ

Η ιδέα να πάει σχολείο ενώ εμείς έχουμε ένα βολικό ωράριο για να ειναι σπίτι, δεν μας ενθουσθαζει, με δεδομενο οτι θα παει προνήπιο  πριν τα 4. ο αντρας μ φοβαται κ για τις ιωσεις, εγω σκεφτομαι οτι δεν μας εγγυαται κανεις το θα αρρωσταίνει λιγοτερο στο προνήπιο. υπαρχει η σκεψη ομως να παει προς την ανοιξη ή το καλοκαιρι που δεν υα εχουμε σχολείο, εστω για 2 μηνες σαν μεταβατικό σταδιο. Αλλα κοιταμε να ξεκινησουμε κ δραστηριοτητες για νήπια, υπαρχουν καποιες δυνατότητες εδω

 

Just now, Anna3011 είπε:

Η κόρη μου μετράει μέχρι το 20 και εγώ κορδώνομαι σαν κουκουβάγια :). Μήπως να ξεκινούσες να χαίρεσαι και εσύ με τις κατακτήσεις και την αντίληψη του μικρούλη σου; 

μια δυο φορες που πηγα να χαρω, μετα έτυχε να μάθω ότι αυτό που θεωρούσα κατορθώμα το κάνουν κ αλλά παιδάκια, οποτε προσγειώθηκα. δεν θα γινομαι κ ρεζιλι οτι παιδεύομαι για ενα παιδι μεσαιων δυνατοτήτων. ευτυχισμένο να ειναι, αυτο ειναι το βασικο.  ο αντρας μ εχει ακομα φουσκωμένα μυαλα ομως!

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

 

Όσο για την ταμπέλα που ειπώθηκε δεν διαφωνω πως είναι υπερβολή. Εχω ακούσει όμως σχόλιο για το παιδί μιας γνωστής μου απ την νηπιαγωγο του πως του φαίνεται πως δεν πήγε παιδικο. Μου χτύπησε άσχημα γιατί μοιάζει σαν να προσπαθούν να παρουσιάσουν τον παιδικό ως απαραίτητη "βαθμίδα εκπαίδευσης" και τα παιδιά που δεν πήγαν σαν να υστερουν απ τα υπόλοιπα. 

 

 

Ναι την ξερω αυτη τη σταση. γενικα εγω ειμαι φανατικά υπερ του να εργάζονται οι μαμαδες οποτε δεν θεωρω τους παιδικούς κ τις νταντάδες οργανα βρεφικής εγκατάλειψης ή  κακοποίησης, κ ειμαι κ υπερ της δίχρονης προσχολικής αγωγής ετσι ωστε να εξασφαλίζονται δωρεαν θεσεις για ολα τα παιδια, αλλα πιστευω οτι ειναι υπερβολη να θεωρούμε οτι ο παιδικος προσφερει κατι τοσο αναντικατάστατο σε ενα τρίχρονο. γι αυτο θελω να δοκιμασουμε καποια οργανωμένη δραστηριοτητα, γιατι αναγνωριζω οτι εχουμε αναγκη απο κοινωνικοποιηση, απλως δεν θα ηθελα να δ τον παιδικο σαν μονόδρομο σ αυτο.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Έσπερος είπε:

 

 

μια δυο φορες που πηγα να χαρω, μετα έτυχε να μάθω ότι αυτό που θεωρούσα κατορθώμα το κάνουν κ αλλά παιδάκια, οποτε προσγειώθηκα. δεν θα γινομαι κ ρεζιλι οτι παιδεύομαι για ενα παιδι μεσαιων δυνατοτήτων. ευτυχισμένο να ειναι, αυτο ειναι το βασικο.  ο αντρας μ εχει ακομα φουσκωμένα μυαλα ομως!

Δεν ξέρω ποιές είναι οι προσδοκίες σου. Αν το επιθυμητό για σένα είναι να είναι το παιδί σου μπροστά από όλα τα υπόλοιπα συνομήλικα παιδάκια, τότε ναι, προφανώς και δε χαίρεσαι. Αν προσδοκία σου είναι η εξέλιξη, να το βλέπεις δηλαδή σήμερα να κατακτά πράγματα που δεν κατακτούσε χθες τότε αξίζει να χαρείς. Εγώ στην εξέλιξη εστιάζω και αποφεύγω να συγκρίνω. Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί σου ότι το να είναι ευτυχισμένο είναι σίγουρα ο στόχος.

Link to comment
Share on other sites

4 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Δεν ξέρω ποιές είναι οι προσδοκίες σου. Αν το επιθυμητό για σένα είναι να είναι το παιδί σου μπροστά από όλα τα υπόλοιπα συνομήλικα παιδάκια, τότε ναι, προφανώς και δε χαίρεσαι. Αν προσδοκία σου είναι η εξέλιξη, να το βλέπεις δηλαδή σήμερα να κατακτά πράγματα που δεν κατακτούσε χθες τότε αξίζει να χαρείς. Εγώ στην εξέλιξη εστιάζω και αποφεύγω να συγκρίνω. Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί σου ότι το να είναι ευτυχισμένο είναι σίγουρα ο στόχος.

Δεν είναι θέμα προσδοκιών, είναι θέμα ρεαλισμού. ολα τα παιδια καποια στιγμη εξελίσσονται αν ειναι υγιή, αυτοειναι λογος χαράς μονο κ μονο επειδη ειμαστε χαζογονεις με ενα παιδι, αν ηταν για το δευτερο μαλλον ουτε που θα παρατηρούσαμε τι κανει κ τι δεν κανει, θα ειχαμε αλλα προβληματα να λύσουμε. αλλο ο ενθουσιασμός που δείχνουμε στο παιδι για να το ενθαρρύνουμε, αλλο να βαζουμε τα πραγματα στη σωστη προοπτικη σε σχεση με την ουσια κ το συνολο. στην αρχη μη νομιΕις, κι εγω για το παραμικρο πανηγυριζα. μετα γύρω στους 18μ συνειδητοποίησα ότι κάθε άλλο παρά προχωρημένο θα τον έλεγε κανείς, οποτε συνήλθα. σκεψου τωρα πχ να συναντιόμασταν δυο φιλες, να ελεγα εγω ολο χαρα οτι μετραει μεχρι το δέκα κ εσύ να έλεγες ότι μετραει μεχρι το 20. κ ρεζιλι θα γινόμουν κ το παιδι θα εξέθετα. αλλα ευτυχώς προσγειώθηκα έστω κ αργά κ ξέρω τι μου γίνεται. ο άντρας μ να δω πώς θα το καταλάβει. 

Link to comment
Share on other sites

9 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

ναι αλλά τα παιδάκια που έχουν πάει σταθμό, τα περισσότερα δλδ, αυτα θα τα εχουν μαθει, ετσι δεν ειναι; οπως θα τα εχουν μαθει κ τα νηπιακια, αφου οι ταξεις ειναι μικτές. ετσι δεν θα βγει η ταμπελα στα λιγα παιδια που δεν εχουν παει σταθμο, οτι δεν συνεργάζονται, δεν ακούν κλπ; 

 

Αν ενα παιδί είναι ζωηρό, θα είναι ζωηρό, είτε πάει στο σταθμό είτε όχι. Και δε θα αρέσει παρά σε ελάχιστους εκπαιδευτικούς σε καμία τάξη σε καμία βαθμίδα το ότι είναι ζωηρό. Μην τρελαθούμε ότι μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό τόσο πολύ. Αν είναι απλά θέμα εκμάθησης κανόνων, αυτό μαθαίνετε στον πρώτο μήνα. 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Δεν είναι θέμα προσδοκιών, είναι θέμα ρεαλισμού. ολα τα παιδια καποια στιγμη εξελίσσονται αν ειναι υγιή, αυτοειναι λογος χαράς μονο κ μονο επειδη ειμαστε χαζογονεις με ενα παιδι, αν ηταν για το δευτερο μαλλον ουτε που θα παρατηρούσαμε τι κανει κ τι δεν κανει, θα ειχαμε αλλα προβληματα να λύσουμε. αλλο ο ενθουσιασμός που δείχνουμε στο παιδι για να το ενθαρρύνουμε, αλλο να βαζουμε τα πραγματα στη σωστη προοπτικη σε σχεση με την ουσια κ το συνολο. στην αρχη μη νομιΕις, κι εγω για το παραμικρο πανηγυριζα. μετα γύρω στους 18μ συνειδητοποίησα ότι κάθε άλλο παρά προχωρημένο θα τον έλεγε κανείς, οποτε συνήλθα. σκεψου τωρα πχ να συναντιόμασταν δυο φιλες, να ελεγα εγω ολο χαρα οτι μετραει μεχρι το δέκα κ εσύ να έλεγες ότι μετραει μεχρι το 20. κ ρεζιλι θα γινόμουν κ το παιδι θα εξέθετα. αλλα ευτυχώς προσγειώθηκα έστω κ αργά κ ξέρω τι μου γίνεται. ο άντρας μ να δω πώς θα το καταλάβει. 

Τι λες βρε κοπέλα μου, μου ερχεται να τραβάω τα μαλλιά μου:confused:

Όχι δ ειναι η εξέλιξη λόγος να χαρούν μόνο οι πρωτάρηδες χαζογονεις. Κ εγω ετσι νόμιζα ότι δ θα ενθουσιάζουν σε κάθε τι που θα έκανε ο μικρος γτ ειναι το δευτερο, αλλα καμια σχεση. Πχ κοντά στα 3αρχισε να αναγνωρίζει αριθμούς η μεγάλη, στα 3αρχισε κ ο μικρος. Το ίδιο χάρηκα κ για τα δυο

Κακώς σταμάτησες να πανηγυριζεις

Θα γίνεις ρεζίλι επειδή θα περηφανευτεις που μετράει ως το 10,κ θα τον εκθέσεις κιολας; :confused:

Τι να πω κ εγω που στα δυο ελεγε απλα 1,2,3.να πέσω να πεθάνω; 

Συνελθε λιγο εσπερος

 

Just now, kotsifikos είπε:

H μόνη διαφορά που θα έχει ένα παιδί που ξεκινάει το προνήπιο και πάει  πρώτη φορά σχολείο απο εκείνο που πήγαινε και παιδικό είναι πως κατά την άφιξη στο σχολείο πιθανό να κλαίει. Κατά τα άλλα καμία διαφορά δεν υπάρχει καθώς όλα τα παιδιά ξεκινούν να μαθαίνουν από το μηδέν. Ο γιος μου ήταν σε παιδικό από βρέφος, στο προνήπιο ήρθαν παιδιά που ήταν η πρώτη επαφή με το σχολείο αυτή, πλέον ξέρουν να μετρούν όσο και ο γιος μου, ξέρουν να ακολουθούν τους κανόνες όπως ο γιος μου και γενίκότερα αν τα δεις  πλέον δεν μπορείς να καταλάβεις ποιο παιδί πήγαινε παιδικό και ποιο όχι, σε αυτή την ηλικία μαθαίνουν τόσο γρήγορα η εξέλιξη τους είναι ραγδαία οπότε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα καλύπτουν το χάσμα. Για να μην μπερδευόμαστε παιδιά ο παιδικός δεν είναι απαραίτητος (για τις ηλικίες μέχρι τα τρία) είναι λύση ανάγκης, δεν πειράζει αν το παιδί μιλήσει αργότερα ή μετρήσει μέχρι το 20 στα 3 ή στα 4 και οχι απο τα δύο, δεν πειράζει αν δεν ξέρει πως λέγεται στα αγγλικά η γάτα μέχρι τα 4, το δεδομένο είναι πως θα τα μάθει. Καταλαβαίνω πως για πολλούς γονείς είναι σημαντικό να κοινονικοποιηθεί το παιδί και να γίνει ανεξάρτητο, αυτό όμως μπορεί να γίνει και χωρίς να έχει πάει παιδικό, πηγαίνετε σε μία παιδική χαρά, ξεκινήστε μία δραστηριότητα, υπάρχουν και άλλα μέσα προκειμένου το παιδί να αποκτήσει ενδιαφέροντα εκτός του παιδικού.  Σίγουρα  έχει οφέλη όμως μην το κάνετε υπό τον φόβο μην μείνει πίσω το παιδί, θυμάμαι ο γιος μου (λόγω παιδικού)σε  σύγκριση με τα συνομήλικα,  ήταν το παιδί που μίλησε νωρίτερα, που έβγαλε την πάνα, που ανεξαρτητοποιήθηκε κτλ, σίγουρα βοήθησε ο παιδικός όμως τώρα στα 4 πλέον όλα τα παιδιά είναι στο ίδιο επίπεδο. Είμαι υπερ του παιδικού, εννοείται, ΑΛΛΑ οταν δεν υπάρχει λύση επειδή η μαμά δουλεύει, αν δεν δούλευα το σίγουρο είναι πως δεν πήγαινε βρεφικό από αυτή την ηλικία, θα είχα καθημερινό πρόγραμμα για παιδική χαρά, πάρκο, καμία μουσικοκινητική, ή μουσική προπαιδεία, baby swimming, θα κανόνιζα με άλλες μαμάδες ραντεβού για παιχνίδι(αν πηγαίνεις καθημερινά σε παιδική χαρά ή πάρκο σίγουρα θα γνωρίσεις γονείς με συνομίληκα παιδιά). Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ''εκπαιδευτεί '' ένα σωστά ένα παιδί ώστε να είναι έτοιμο όταν ξεκινήσει το σχολείο. Τώρα αν ένα παιδί μέχρι τα 4 έχει μάθει να συναναστρέφεται μόνο με την μαμά τον μπαμπά την γιαγιά τον παππού και τα ξαδέρφια σίγουρα θα έχει θέμα όταν θα πάει στο σχολείο, γιατί μέχρι αυτή την ηλικία έχει μάθει να κινείται σε αυτό το ασφαλές περιβάλλον και οτιδήποτε έξω αυτό του δημιουργεί φόβο. 

 

Πάλι βγήκα εκτός θέματος. :wacko:

Δ βγήκες καθόλου εκτός θέματος. Κ συμφωνώ απόλυτα με την ανάρτηση σου

Δ μιλαμε για περιπτώσεις που εργάζονται κ οι δυο γονεις, τότε ναι η νταντά, η γιαγια, ο παιδικος είναι ανάγκη. Μεχρι τα 3προτιμω το παιδι να μενει στο σπιτι με φροντιστή, βεβαια αν έβρισκα κτ κ περυσι που ηταν 2παιδικο θα τον έστελνα. Μετα τα 3νιωθω ότι θέλουν το κτ επιπλέον. Γι αυτό κ πήγα την μεγαλη μπαλετο, κ θα ξεκινούσα κ τον μικρο αν δ πήγαινε παιδικο(στο ενδιαμεσο παμε κ λιγο δραστηριότητα όμως προέκυψε μετά) 

Το πιο σημαντικό είναι ότι για ανεξαρτησία κ κοινωνικοποίηση δ ειναι απαραίτητος ο παιδικος, στο πρότεινα @Έσπερος γτ βλέπω ότι δυσκολεύεστε αλλιώς. Αλλα αν πάτε σε δραστηριότητα, ιδανικά χωρίς την συμμετοχή σου, πιστευω θα είστε οκ

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, irin είπε:

Συγνώμη, λες ότι το παιδί σου είναι μεσαίων δυνατοτήτων? Πώς το συμπεραίνεις αυτό; γιατί το χαρακτηρίζεις έτσι; ήθελα να γράψω "γιατί το υποτιμάς" αλλά είναι λάθος έκφραση, γιατί ακόμα και "μεσαίων" να είναι, δεν είναι κακό. Όμως, γιατί του βάζεις τέτοια ταμπέλα, ενώ είναι 2 χρονών; μεσαίων σε τί; 

Είναι πολύ κρίμα να έχεις τέτοια εικόνα για το παιδί σου. Και για σένα είναι κρίμα, αλλά κυρίως για το παιδί, που όσο κι αν δεν του το λες, με κάποιο τρόπο θα το νιώσει.

 

Έχει δίκιο η Irin.

Μην βάζεις ταμπέλες στο παιδί... Το καταδικάζεις από 2 χρονών ότι είναι μεσαίων δυνατοτήτων;; επειδή άλλα μετράνε μέχρι το 20; Είναι κριτήριο αυτό τώρα;

Άλλα παιδιά δεν μιλάνε καν στα 2. Αυτά πως θα τα χαρακτήριζες;;;

Link to comment
Share on other sites

Εγω στο έχω ξαναπεί Έσπερος να μην τον υποτιμας

Χίλιες φορές καλύτερα η έπαρση του αντρα σου. Για να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του το παιδί, κ οχι να γεμίζει ανασφάλειες από τα 2

(Που πάλι αντιφάσκεις.απο την μια αγχώνεσαι γτ πολύ γρήγορα αναγνωρίζει γράμματα κ αριθμούς από το παζλ, αλλα ειναι κ μεσαίων δυνατοτήτων αφού ξέρει ως το 10,κ οχι ως το 20)

Link to comment
Share on other sites

Just now, irin είπε:

Συγνώμη, λες ότι το παιδί σου είναι μεσαίων δυνατοτήτων? Πώς το συμπεραίνεις αυτό; γιατί το χαρακτηρίζεις έτσι; ήθελα να γράψω "γιατί το υποτιμάς" αλλά είναι λάθος έκφραση, γιατί ακόμα και "μεσαίων" να είναι, δεν είναι κακό. Όμως, γιατί του βάζεις τέτοια ταμπέλα, ενώ είναι 2 χρονών; μεσαίων σε τί; 

Είναι πολύ κρίμα να έχεις τέτοια εικόνα για το παιδί σου. Και για σένα είναι κρίμα, αλλά κυρίως για το παιδί, που όσο κι αν δεν του το λες, με κάποιο τρόπο θα το νιώσει.

 

Απο το στομα μου το πηρες...Μεγαλωνοντας να ξερεις @Έσπερος ακομη ομως και απο τωρα τα παιδια αντιλαμβανονται πληρως τι αισθανεται ο γονιος. Λυπαμαι ακουγεται πολυ ασχημο να μιλας ετσι για το παιδι σου. Θα σε συμβουλευα φιλικα να σκεφτεις σοβαρα πως μπορει να επηρεστει απο την δικη σου "γνωμη" η ψυχολογια του...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Και να συμπληρώσω ότι, το "μέτριο" παιδί σου τρώει μόνο του από μωρό κλπ... εμένα ο γιός μου, 2.5ετών, μιλάει τέλεια,λέει πράγματα που μας κουφαίνουν κάθε μέρα, αλλά πχ τα χρώματα δεν τα ξεχωρίζει για κανένα λόγο, σε σημείο να πιστεύω ότι έχει δυσχρωματοψία, τρώει με τα χέρια γιατί με το κουτάλι το μισό φαγητό πάει στο πάτωμα, επομένως λερώνεται κάθε φορά από την κορυφή ως τα νύχια, κλπ κλπ. Και πάει και σχολείο από ενός, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να τα έχει μάθει όλα αυτά. 

Ποιός είναι πιό "μέτριος"? αυτός που μιλάει λίγο αλλά τρώει σαν μικρός κύριος ή αυτός που μιλάει πολύ αλλά δεν ξέρει χρώματα και δεν ξέρει να τρώει μόνος του? 

Με ποιά κριτήρια κρίνουμε;

Γιατί πρέπει να μπούμε σε τέτοια διαδικασία;

Link to comment
Share on other sites

Η απόρριψη ή η αποδοχή ενός παιδιού από τον γονέα είναι ότι πιο σημαντικό. Καθημερινά βλέπω ανθρώπους δίπλα μου να υποτιμούν τα παιδιά τους, με τον τρόπο που τους μιλάνε, με τον τρόπο που τους φέρονται. Και είναι λάθος γιατί τα παιδιά το εισπράττουν. Δεν μιλάω για την Εσπερος γενικά μιλάω.

Στην ακαδημία ποδοσφαίρου που πηγαίνουμε βλέπω ένα σωρό μπαμπάδες να αγχώνουν τα παιδιά τους κατά την διάρκεια του αγώνα (μιλάω για τους αντιπάλους μας), τα βλέπω μετά απογοητευμένα όταν βγαίνοντας τους λένε: πως παίξατε έτσι σήμερα? Παιχνίδι ήταν αυτό? Άχρηστοι τελείως… Μιλάμε για πρωτάθλημα Κ10 όχι για champions league!!

Η δική μας ακαδημία δεν τα επιτρέπει αυτά, αλλά επειδή μιλάω με όλους τους γονείς της ομάδας μας δεν φέρονται και έτσι οι γονείς. Επιβραβεύουμε τα παιδιά χάσουν κερδίσουν, το ίδιο κάνει και ο προπονητής τους.

Η Εσπερος μάλλον κάτι άλλο ήθελε να πει και το έγραψε λίγο άκομψα. Μπορεί να εννοούσε ότι καμαρώνει για κάτι που βλέπει στο δικό της το παιδί και το θεωρεί πρωτοποριακό και μετά βλέπει ότι δεν είναι και τίποτε φοβερό καθώς όλα τα παιδιά το κάνουν και προσγειώνεται.

Αυτό Εσπερος το καταλαβαίνω. Αλλά άλλο αυτό και άλλο ότι γίνεσαι ρεζίλι.

Γιατί να γίνεσαι ρεζίλι?

Κάθε παιδί είναι μοναδικό και κάθε γονιός θα πρέπει να είναι υπερήφανος για το παιδί του!  

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω με την elenip. Επιπλεον θελω να προσθεσω οτι δεν πρεπει να ντρεπεσαι για τιποτα. Γιατι, οσοι σου λενε οτι τα παιδια τους δεν κανουν το ενα και το αλλο,οτι φερονται τελεια,δεν κλαινε σε αποχωρισμους ή οτιδηποτε, λενε ψεμματα! Ή κατι αλλο κανουν. Δεν υπαρχει τελειο παιδι (οπως εχουμε στο μυαλο μας το τελειο). Και μια συμπεριφορα που θεωρεις πχ οτι στο δρομο σε ντροπιαζει,οποιοσδηποτε αλλος γονεας θα την κατανοησει γιατι θα εχει ζησει κατι αντιστοιχο. Καποιοι ισως απλα δεν το παραδεχονται!

Link to comment
Share on other sites

Just now, elenip είπε:

Η Εσπερος μάλλον κάτι άλλο ήθελε να πει και το έγραψε λίγο άκομψα. Μπορεί να εννοούσε ότι καμαρώνει για κάτι που βλέπει στο δικό της το παιδί και το θεωρεί πρωτοποριακό και μετά βλέπει ότι δεν είναι και τίποτε φοβερό καθώς όλα τα παιδιά το κάνουν και προσγειώνεται.

Αυτό Εσπερος το καταλαβαίνω. Αλλά άλλο αυτό και άλλο ότι γίνεσαι ρεζίλι.

Γιατί να γίνεσαι ρεζίλι?

Κάθε παιδί είναι μοναδικό και κάθε γονιός θα πρέπει να είναι υπερήφανος για το παιδί του!  

Ναι μωρε αυτο εννοουσα, οτι πολλες φορες εχω ενθουσιαστει με κατι κ τελικα συνειδητοποιώ οτι αυτο το κατι το κάνουν κι αλλά. παιδί του μέσου όρου εννοώ, σε καποια κανει κατι πιο "προχωρημενο", σε καποια κανει κάτι λιγότερο, όπως τα περισσότερα. 

 

Το ρεζίλι το λέω με την έννοια ότι θα φανώ να κοκορεύονται για κάτι αυτονόητο για την ηλικια αυτη, που χωρις μετρο σύγκρισης εγώ το νομίζω κατόρθωμα.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Ναι μωρε αυτο εννοουσα, οτι πολλες φορες εχω ενθουσιαστει με κατι κ τελικα συνειδητοποιώ οτι αυτο το κατι το κάνουν κι αλλά. παιδί του μέσου όρου εννοώ, σε καποια κανει κατι πιο "προχωρημενο", σε καποια κανει κάτι λιγότερο, όπως τα περισσότερα. 

 

Το ρεζίλι το λέω με την έννοια ότι θα φανώ να κοκορεύονται για κάτι αυτονόητο για την ηλικια αυτη, που χωρις μετρο σύγκρισης εγώ το νομίζω κατόρθωμα.

Να ενθουσιαστεις

Όλα τα παιδιά θα τα κανουν όλα κάποια στιγμη

Τι είναι πιο σημαντικό για σένα; να κάνει κτ που δ κανει κανένα άλλο παιδί; να τα κάνει πρώτος; η να εξελίσσεται; 

Οπως τα περισσοτερα. Άρα όλα είναι μετρίου επιπεδου. Ένα είναι μπροστά κινητικά, ένα στο λόγο, ένα σε κοινωνικές δεξιοτητες(αστείος τομέας για δίχρονο γνώμη μου), αλλο στη λεπτή κινητικότητα. Γτ όλα τα παιδακια, όπως κ όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοι

Καλύτερα να είσαι μαμα-κουκουβαγια πάρα η μαμα που ακυρώνει τα πάντα. Ας έχουν οι άλλοι την άποψη για σενα:"δεν έκανε άλλη παιδι μόνο η Μαριώ τον γιαννη" 

Link to comment
Share on other sites

Σε σχέση με τον ενθουσιασμό των γονιών στις κατακτήσεις των παιδιών με κάλυψαν όλες οι προλαλήσασες. Αυτό που θα ήθελα όμως να σε ρωτήσω @Έσπερος είναι γιατί ακόμα και σε αυτό λαμβάνεις τόσο σοβαρά υπόψη το τι θα πει ο κόσμος; Θα γίνεις ρεζίλι λες αν χαρείς για το παιδί σου μιλώντας με μαμά με πιο "προχωρημένο" παιδί. Η κόρη μου μπουσούλησε πρωτη φορά στο έτος. Για μένα ήταν μια κατάκτηση, για άλλους σε αυτή την ηλικία είναι αυτονόητο να περπατάει. Εξέφρασα τη χαρά μου σε φίλους με παιδάκια που περπάτησαν πριν το έτος και χάρηκαν μαζί μου. Εγινα ρεζίλι; Δε νομίζω. Από την άλλη η κόρη μου μίλησε πολύ γρήγορα. Μιλάω με φίλη μου που η μικρή της είπε 15 μηνών "μαμά" και μου εκφράζει τον ενθουσιαμό της. Εγινε ρεζίλι στα μάτια μου; Οχι βέβαια. Χαίρομαι μαζί της όπως θα χαρώ επίσης και για εσένα αν μου πεις ότι ο μικρός σου μιλάει γιατί εξελίσσεται και μεγαλώνει.

Βγες λίγο από το τρυπάκι του τι εντύπωση δίνεις στους άλλους. Προηγουμένως έλεγες ότι φοβάσαι μην κακοχαρακτηριστεί ο γιός σου στο προνήπιο επιδή είναι παιδί καθηγητών. Αντίστοιχα φαντάζομαι αργότερα θα πρέπει ως παιδί καθηγητών να είναι ο πρώτος μαθητής. Σε βλέπω ήδη να κυνηγάς βαθμούς και επιδόσεις όχιγια το παιδί αλλά για τον κόσμο.

 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Anna3011 είπε:

 Η κόρη μου μπουσούλησε πρωτη φορά στο έτος. Για μένα ήταν μια κατάκτηση, για άλλους σε αυτή την ηλικία είναι αυτονόητο να περπατάει. Εξέφρασα τη χαρά μου σε φίλους με παιδάκια που περπάτησαν πριν το έτος και χάρηκαν μαζί μου. Εγινα ρεζίλι; Δε νομίζω. Από την άλλη η κόρη μου μίλησε πολύ γρήγορα. Μιλάω με φίλη μου που η μικρή της είπε 15 μηνών "μαμά" και μου εκφράζει τον ενθουσιαμό της. Εγινε ρεζίλι στα μάτια μου; Οχι βέβαια. Χαίρομαι μαζί της όπως θα χαρώ επίσης και για εσένα αν μου πεις ότι ο μικρός σου μιλάει.

Βγες λίγο από το τρυπάκι του τι εντύπωση δίνεις στους άλλους. Προηγουμένως έλεγες ότι φοβάσαι μην κακοχαρακτηριστεί ο γιός σου στο προνήπιο επιδή είναι παιδί καθηγητών. Αντίστοιχα φαντάζομαι αργότερα θα πρέπει ως παιδί καθηγητών να είναι ο πρώτος μαθητής. Σε βλέπω ήδη να κυνηγάς βαθμούς και επιδόσεις όχι για το παιδί αλλά για τον κόσμο. 

 

 

Αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω. Εμένα και τα 2 παιδιά περπάτησαν 13 μηνών, μην σου πω προς 14... Και ενθουσιαστήκαμε και το ανακοινώναμε με καμάρι, ότι περπάτησαν! Τώρα αν γύρναγε κανείς και μου έλεγε με ύφος, "μμμ σιγά εμένα περπάτησαν 10 μηνών" θα έλεγα κοροϊδευτικά "ωραία, να σας δώσουμε μετάλλιο"... Και σίγουρα δεν θα με επηρέαζαν τέτοιου είδους σχόλια.  

Link to comment
Share on other sites

Just now, erin0000 είπε:

 

Αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω. Εμένα και τα 2 παιδιά περπάτησαν 13 μηνών, μην σου πω προς 14... Και ενθουσιαστήκαμε και το ανακοινώναμε με καμάρι, ότι περπάτησαν! Τώρα αν γύρναγε κανείς και μου έλεγε με ύφος, "μμμ σιγά εμένα περπάτησαν 10 μηνών" θα έλεγα κοροϊδευτικά "ωραία, να σας δώσουμε μετάλλιο"... Και σίγουρα δεν θα με επηρέαζαν τέτοιου είδους σχόλια.  

15 μηνών η δικιά μου! Και εγώ πανευτυχής γιατί ενα μωράκι μπροστά στα μάτια μου γινόταν ανθρωπάκι. Αλίμονο αν οι καθημερινές μικροχαρές των γονιών που βλέπουν το πλασματάκι τους να εξελίσσεται πρέπει να φιλτραριστούν και να γίνει σύγκριση με το διπλανό και παραδιπλανό παιδάκι. Πόσο πεζή θα ήταν η ζωή του γονιού και πόσο μεγάλο το βάρος για το ίδιο το παιδί.

Link to comment
Share on other sites

Νομιζω οι περισσότεροι έχουμε μεγαλωσει με το "τι θα πει ο κόσμος" 

Αλλα θελω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από μας σαν γονεις πλέον προσπαθούμε να το αποβαλλουμε

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...