Άρχισα δουλειά και μαζι με αυτά τα προβλήματα.

[erma79]

Καλησπέρα σας

Πριν κανά μήνα άρχισά δουλειά. Το παιδί 10 μηνών τώρα μου το κρατάει η μητέρα μου.

Τα προβλήματα άρχισαν με το άντρα μου.Κάποιες μέρες λόγω της δουλείας πρέπει να λείπω τα βράδια (3-4 φορές το μήνα)όποτε το παιδί θε είναι με τον πατέρα του. Το θέμα μου είναι οτι ο άντρας μου δεν εχει κοιμήσει ποτε το παιδι, του έχει δώσει γάλα 1-2 φορές στος 10 μήνες και άλλα τλοσα που έχουν να κάνουν με την φροντίδα του.Το Σαββατο έπρεπε να απουσιασω και έγινε πανικός στο σπίτι .Του είπα οτι εχω ανασφαλεία οταν μένει με το παιδί και άρχισε και με έλεγε οτι δεν του έχω εμπιστοσύνη και οτι έαν ήθελα ας μην πηγαίνα στη δουλειά και να κάτσω σπίτι για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.Και άλλα διάφορα τέτοια.

Απο το Σάββατο είμαι χάλια γιατί δεν έχω σε κανένα το δικαίωμα να μου μιλούν έτσι και πόσο μάλλον ο ανθρωπός μου.

Στο τέλος θα μου πεί οτι φταίω που δουλεύω.

Φόβάμαι στη ιδέα μην δημιουργηθούν και άλλα προβλήματα και φτάσουμε σε σήμειο να μην μιλάμε.

Κάναμε ένα παιδί και αντί να είμαστε χαρούμενοι καθόμαστε και μαλώνουμε.

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου.

όποια συμβουλή έχετε να μου δώσεται είναι σεβαστή.

[jesgk]

Του είπα οτι εχω ανασφαλεία οταν μένει με το παιδί και άρχισε και με έλεγε οτι δεν του έχω εμπιστοσύνη και οτι έαν ήθελα ας μην πηγαίνα στη δουλειά και να κάτσω σπίτι για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.Και άλλα διάφορα τέτοια.

Εκάνα το ίδιο λάθος για 5,5χρόνια συνεχόμενα. Επειδή έχω τους γονείς μου που με βοηθούν τις ώρες που δουλεύω αν ήθελα να κάνω κάποια έξτρα δουλειά αναγκαζόμουν να αφήσω το γιό μου στους γονείς μου επειδή ένιωθα ανασφάλεια για το αν μπορεί κ ξέρει να φροντίσει το παιδί ο πατέερας του αφού μέχρι τότε δεν τον ειχε ποτέ κρατήσει, ταίσει, αλλάξει ΠΟΤΕ.

 

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!! Αφού με τον ερχομό της κόρης μου ένιωθα εγκλωβισμένη αφού όλα περνούσαν από τα χέρια μου κ αυτός ειχε βολευτεί απίστευτα με την κατάσταση κ αφού κάποιες φίλες μου με ταρακούνησαν άρχισα σιγά-σιγά να του αφήνω κ τα δυο παιδιά, ο γιός μου 6,5 κ η κόρη 1 έτους. Τώρα πλέον του τα αφήνω χωρίς φόβο, άλλωστε τα αγαπούν κ αυτοί όπως εμείς. Αφού έχει τη διάθεση να κρατήσει το μωράκι μην τον ακυρώνεις... Θα μάθει να τον κοιμήζει κ άλλα πολλά και θα αναπτύξουν μια υπέροχη σχέση

[mmaria]

ε μα αμα του λες οτι εχεις ανασφαλεια που μενει μονος με το παιδι, λογικο ειναι να σου πει "μην πας στη δουλεια". δεν εχεις αλλη λυση παρα να τον βοηθησεις να μαθει και να τον εμπιστευτεις απολυτα.

[malecon]

.Το Σαββατο έπρεπε να απουσιασω και έγινε πανικός στο σπίτι .Του είπα οτι εχω ανασφαλεία οταν μένει με το παιδί και άρχισε και με έλεγε οτι δεν του έχω εμπιστοσύνη και οτι έαν ήθελα ας μην πηγαίνα στη δουλειά και να κάτσω σπίτι για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.Και άλλα διάφορα τέτοια.

Ο πανικός έγινε αφού έλειψες? Δηλαδή έμεινε μόνος του με το μωρό και δεν τα κατάφερε ή τσακωθήκατε επειδή εσύ δεν αισθανόσουν σίγουρη αν θα τα καταφέρει?

Απο το Σάββατο είμαι χάλια γιατί δεν έχω σε κανένα το δικαίωμα να μου μιλούν έτσι και πόσο μάλλον ο ανθρωπός μου.

Στο τέλος θα μου πεί οτι φταίω που δουλεύω.

Φόβάμαι στη ιδέα μην δημιουργηθούν και άλλα προβλήματα και φτάσουμε σε σήμειο να μην μιλάμε.

Μήπως σε έχουν πνίξει οι ανασφάλειές σου και όλα αυτά που θα σου πει τα σκέφτεσαι μόνο εσύ? όπως λες δηλαδή, μήπως είναι δικιά σου ιδέα...

.Κάναμε ένα παιδί και αντί να είμαστε χαρούμενοι καθόμαστε και μαλώνουμε.

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου.

όποια συμβουλή έχετε να μου δώσεται είναι σεβαστή.

Έχετε ξανακαυγαδίσει για το παιδί? Αν αυτός είναι ο πρώτος σας καυγάς δεν είναι λίγο τραβηγμένο αυτό που σκέφτεσαι?

[erma79]

Προσπάθω να του μάθω πράγματα άλλα δεν θέλει.Του λεώ π.χ έλα να κοιμήσεις σήμερα το βράδυ το παιδί και μου απαντάει έχει μάνα το παιδί.Του εξηγώ έλα να το μάθεις γιατί σε λίγες μέρες θα αναγκαστείς να το κάνεις και μου άπαντάει θα το κάνω όπως θέλω εγώ αλλίως διαφορετικά κάτσε σπίτι.

[erma79]

έγινα και το Σάββατο πρίν δηλαδή αλλά και μετά την δουλεία την κυριακή.

Πρώτη φορά ήταν τόσος μεγάλος καυγάς.Πίο παλία ήμουν σπίτα και τα έκανα μόνη μου.

[Aeriko]

Στη θεση σου απλώς θα τον άφηνα να τα βρει σκούρα και να καταλάβει ότι δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα!

[erma79]

Στη θεση σου απλώς θα τον άφηνα να τα βρει σκούρα και να καταλάβει ότι δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα!

Το έχω σκεφτεί αλλά δεν θέλω να το κάνω γιατί δεν φταίει ο μικρός για αυτά.

[erma79]

Φαντάσου να ξυπνήσει ο μικρός μέσα στη νύχτα και να μην μπορεί να το κάνει καλά και να κλαίει επειδη ο πατέρας του δεν ξέρει να τον κοιμίζει.Κρίμα δεν είναι για το μικρό.

Και εγώ τι να κάνω πρέπει να δουλέψω και νύχτα.

[tsixlofouska]

Φαντάσου να ξυπνήσει ο μικρός μέσα στη νύχτα και να μην μπορεί να το κάνει καλά και να κλαίει επειδη ο πατέρας του δεν ξέρει να τον κοιμίζει.Κρίμα δεν είναι για το μικρό.

Και εγώ τι να κάνω πρέπει να δουλέψω και νύχτα.

 

Θα μάθει.Ποτέ δεν είναι αργά.Δεν γεννήθηκες με γνώσεις φροντίδας μωρού.Σε καθοδήγησε το μωρό και τα έμαθες στην πορεία.Έτσι θα τα μάθει και ο άντρας σου.Μην αγχώνεσαι και μην του κάνεις παρατηρήσεις,γιατι η αποδοκιμασία θα τον κάνει να παρατήσει την προσπάθεια.

[ninaki10]

Νομίζω κατά την ταπείνή μου γνώμη ότι ένας πατέρας πρέπει να συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή του παιδιού από τη γέννησή του. Μαζί και οι δύο γονείς μαθαίνουν να φροντίζουν το μωράκι τους. Κανένας από τους δύο δεν γνωρίζει αλλά αναλογα με τις ανάγκες του μωρού μαθαίνει.

Δηλαδή η φροντίδα του μωρού είναι δουλεια μόνο για μαμάδες;;;;

Μήπως κατα βάθος πιστεύει ότι δεν έχει την "υποχρέωση" να μεγαλώσει το παιδί;;; και κατα συνέπεια δε θέλει και να δουλεύεις;;

Πάντος αν βλέπεις ότι προσπαθεί θα μάθει σιγά-σιγά αρκει να το θέλει κ αν κ εσύ τον βοηθήσεις δε θα έχετε πρόβλημα. Πρέπει να τον ενθαρρύνεις συνέχεια για να συνεχίσει την προσπάθεια. Πρέπει να καταλάβει ότι τελικά έχει και πατέρα το παιδί εκτός από μάνα. Στην αρχή είναι τα δύσκολα...υπομονή!!!

[erma79]

Πάντος αν βλέπεις ότι προσπαθεί θα μάθει σιγά-σιγά αρκει να το θέλει κ αν κ εσύ τον βοηθήσεις δε θα έχετε πρόβλημα. Πρέπει να τον ενθαρρύνεις συνέχεια για να συνεχίσει την προσπάθεια. Πρέπει να καταλάβει ότι τελικά έχει και πατέρα το παιδί εκτός από μάνα. Στην αρχή είναι τα δύσκολα...υπομονή!!!

Προσπαθεί δεν λέω εγώ αλλά ακομά είμαστε στα βασικά και εγώ έχω αρχίσει τα νυχτερινά.

Αλλά δεν μπορεί να μου λέει γιατί νίωθω ανασφάλεια μαζί του.Και εσείς αυτό δεν θα νιώθατε?Μήπως είμαι υπερβολική?

[ninaki10]

Στην αρχή θα νιώθεις ότι έχεις αφήσει το μωρό στο έλεος του θεού αλλά αν δεις ότι τα καταφέρνει μια χαρα θα αισθάνεσαι καλύτερα. Καλό είναι να μη το σκέφτεσαι να λες ότι το μωρό είναι με τον πατέρα του και ότι θα προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για το μωρό. Στο κατω κάτω δεν το αφήνεις σε ξένα χέρια.:wink:

[etziamp]

Καλησπέρα σας

Το θέμα μου είναι οτι ο άντρας μου δεν εχει κοιμήσει ποτε το παιδι, του έχει δώσει γάλα 1-2 φορές στος 10 μήνες και άλλα τλοσα που έχουν να κάνουν με την φροντίδα του.Το Σαββατο έπρεπε να απουσιασω και έγινε πανικός στο σπίτι .

 

Δεν μπορώ να καταλάβω πως ¨μπαίνουμε όλες σ΄αυτό το τρυπάκι¨…(τα λέω σε εσένα για να τα ακούω και εγώ) αλλά και εσυ δεν νομίζω πως έχεις ξανακοιμίσει παιδάκι πρίν και σίγουρα είναι πιο εύκολο να κοιμίζεις ένα παιδί 10 μηνών παρά ένα 10ημερων!!! ΠΑΝΙΚΟΣ και τότε δεν γινόταν? μόνο που πρωταγωνιστρια είσουν εσύ!!!

 

Όλες έχουμε ανασφάλειες και σίγουρα θεωρούμε ότι εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα από όλους(αν και τελικά δεν θεωρώ ότι είναι και σίγουρο) αλλά πίστεψε με εάν κάνεις δεύτερο παιδί ή και περισσότερα ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ και τότε που θα έχει βάλει ¨νερό στο κρασί σου¨ θα είναι πιο δύσκολο να σε βοηθήσει( αν ακόμη θα έχει τη διάθεση γιατί θα τον έχεις αμφισβητήσει και γιατί θα έχει βολευτεί σ΄αυτή την κατάσταση).

[erma79]

Όλες έχουμε ανασφάλειες και σίγουρα θεωρούμε ότι εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα από όλους(αν και τελικά δεν θεωρώ ότι είναι και σίγουρο) αλλά πίστεψε με εάν κάνεις δεύτερο παιδί ή και περισσότερα ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ και τότε που θα έχει βάλει ¨νερό στο κρασί σου¨ θα είναι πιο δύσκολο να σε βοηθήσει( αν ακόμη θα έχει τη διάθεση γιατί θα τον έχεις αμφισβητήσει και γιατί θα έχει βολευτεί σ΄αυτή την κατάσταση).

Καλά τα λές.Είναι ο εγωισμός μου για το ότι πιστέω οτι τα κάνω καλύτερα απο αυτόν.

Θα τα δώ πιο ψύχραιμα τα πράγματα και θα τον αφήσω να κάνει αυτά που νομίζει.

Αύτο που κατάλαβα είναι να τον αφήσω μόνο του οπότε εάν τα βρεί σκούρα εγώ θα είμαι στη άλλη γραμμή του τηλεφώνου.Αλλιώς δεν θα μάθει. Και ισώς να σταματήσω να του λέω έλα εδώ να σου δείξω πώς π.χ να κοιμίζω το παιδί.΄

[νανσυ2]

καταλαβαινω τις ανασφαλειες σου κ οτι θεωρεις οτι τα ξερεις η οτι τα κανεις καλυτερα απο αυτον,μπορει κ να ειναι κ ετσι,αλλα ενα θα σου πω απο την εμπειρια μου,εμεις τους καλομαθαινουμε,τα κανουμε ολα μονες μας κ προσπαθουμε να τα προλαβουμε ολα,κ οταν του πεις μια φορα ταισε το παιδι σου λεει εγω,εσυ τι κανεις,η δε μπορω τωρα.δε ξερω αν ειναι ολοι ιδιοι,μαλλον οχι,δε ξερω.ισως ειναι κ στον ανθρωπο,κατα ποσο του αρεσει να ασχολειται κ να βοηθαει,ισως ειναι κ κατα ποσο βολευονται κ σου λεει,εστω κ ασυνειδητα,αφου θα το κανει αλλος γιατι να ασχοληθω.παντως αν τον αφησεις μονο θα τα βγαλει περα αναγκαστικα,μη τσακωνεσε,δε βγαινει ακρη,να το θυμασαι αυτο,τη καρδια σου θα χαλας κ τα νευρα σου κροσια.προσπαθησε αλλιως να τον κανεις να ασχολειται,οχι επειδικτικα,ελα να σου δειξω,μπορει τα πραγματα να μη φτιαξουν εντελως σε αυτο το θεμα,η να μη γινονται ολα οπως θες,αλλα κανε κ συ λιγο πισω,κ βλεπεις,δε γινονται κ θαυματα!

[Aeriko]

Προσπαθεί δεν λέω εγώ αλλά ακομά είμαστε στα βασικά και εγώ έχω αρχίσει τα νυχτερινά.

Αλλά δεν μπορεί να μου λέει γιατί νίωθω ανασφάλεια μαζί του.Και εσείς αυτό δεν θα νιώθατε?Μήπως είμαι υπερβολική?

 

Θα νιώθαμε αλλά δεν θα το λέγαμε Το θέμα είναι να του πεις 5 πράγματα και μετά να του δείξεις και τη δέουσα εμπιστοσύνη ότι θα τα εφαρμόσει Κακώς που μέχρι τώρα δεν τον είχες βάλει να ασχολείται.

[ninaki10]

Κακώς που μέχρι τώρα δεν τον είχες βάλει να ασχολείται.

Θα συμφωνήσω...

[mmdad]

Μην ανυσηχεις και θα τα καταφερουν μια χαρα χωρις εσενα. Το διαφορετικο δεν σημενει απαραιτητα λαθος. Και για υπνο θα το βαλει το παιδι και θα σε εκπλξξει το οτι δεν θα ξυπναει τα βραδια που θα λοιπεις.. Αντιδρουν αλλιως στην μαμα και αλλιως στον μπαμπα..

Εμας ο μικρος ειναι στο δωματιο μας (ελειψη χωρου). Οταν σηκωνεται ο πατερας του για τουαλετα του γελαει και αλλαζε πλευρο. Οταν σηκωνομαι εγω σηκωνει την πολυκατοικια στο ποδι..

[Niki81]

Αθελα σου τον ακυρωνεις.Κι εμενα δεν ασχολειται...θες δεν εχει χρονο,θες δε θελει,θες φταιω κι εγω που δεν τον πιεζω...λιγο απ΄λα.Ομως οποτε χρειαστηκε του αφησα το παιδι και μια χαρα το κρατησε.Και δε σου κρυβω οτι παροτι δεν ασχολειται οταν ειχαμε το μωρο να σπαραζει με κολικους εκεινος καταφερνε να το ηρεμησει πιο ευκολα απο εμενα.Εισης εχει καταφερει να ο κοιμησεικουνοντας το στο καροτσι πραγμα που εγ ποτε δεν καταφερα να πετυχω.Οπως ειπε και μια κοπελα παραπανω αλλιως αντιδρουν στν μπαμπα και αλλιως στη μαμα.

Δε χρειαζεται να του δωσεις οδηγιες χρησεις του παιδιου προκειμενου να του το αφησεις,πχ δε χρειαζεται να του πεις πως να το κοιμησει...θα βρει αυτος τον τροπονα το κοιμησει αν δε τα καταερει θα σε παρει τηλεφωνο να τον βοηθησεις.Μην εχεις την απαιτηση να το κοιμησει σωνει και τε οπως το κοιμιζεις εσυ.Κοινως χαλαρωσε και αφησε τους...μια χαρα θα τα βρουν οι δυο τους.

[τον]

καλη μου θα παρεις μια μεγαλη ανασα ....και θα ηρεμησεις .........

Μια χαρα θα τα καταφερει και μονος του Τα ιδια εκανα και εγω σαν χαζη που ημουνα ..δεν του το αφηνα βραδυ και οταν γινοτανε το αγχος μου τεραστιο...μια βδομαδα δεν κοιμομουνα και σκεφτομουνα την θα κανει το ενα βραδυ που θα λήπο και τοπρωι που θα ξυπνησει το παιδι και δεν θα ειμαι εκει...τρελη αγωνια ......ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ...ναι με αναζητησε η μικρη αλλα την καταφερε με τον δικο του τροπο ...δεν εκανε τιποτα απο οτι του ειχα πει εκανε τα δικα του εννοητε αλλα πιασανε και ολα καλα. ΔΕΙΞΕ ΤΟΥ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ...πατερας του ειναι στο κατω, κατω το καλο του παιδιου του θελει και αυτος

[PASOUMI]

καλη μου θα παρεις μια μεγαλη ανασα ....και θα ηρεμησεις .........

Μια χαρα θα τα καταφερει και μονος του Τα ιδια εκανα και εγω σαν χαζη που ημουνα ..δεν του το αφηνα βραδυ και οταν γινοτανε το αγχος μου τεραστιο...μια βδομαδα δεν κοιμομουνα και σκεφτομουνα την θα κανει το ενα βραδυ που θα λήπο και τοπρωι που θα ξυπνησει το παιδι και δεν θα ειμαι εκει...τρελη αγωνια ......ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ...ναι με αναζητησε η μικρη αλλα την καταφερε με τον δικο του τροπο ...δεν εκανε τιποτα απο οτι του ειχα πει εκανε τα δικα του εννοητε αλλα πιασανε και ολα καλα. ΔΕΙΞΕ ΤΟΥ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ...πατερας του ειναι στο κατω, κατω το καλο του παιδιου του θελει και αυτος

 

Χε χε χε μεγαλη αληθεια αυτη!Τα ιδια και σε μας! Αλλα καπου καπου πρεπει να τους δειχνουμε κ λιγη εμπιστοσυνη. Οσο "μπαμπαδιστικες" μεθοδους κ να χρησιμοποιουνε, για εναν παραξενο λογο τα καταφερνουν κ ετσι!

[SKEK]

Καλησπέρα σας

Φόβάμαι στη ιδέα μην δημιουργηθούν και άλλα προβλήματα και φτάσουμε σε σήμειο να μην μιλάμε.

Κάναμε ένα παιδί και αντί να είμαστε χαρούμενοι καθόμαστε και μαλώνουμε.

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου.

όποια συμβουλή έχετε να μου δώσεται είναι σεβαστή.

 

Εγώ θα σταθώ στα πιο πάνω και θα σου πω ότι το παιδί σε μια οικογένεια εκτός από χαρές φέρνει και δυσκολίες και θα υπάρξουν στιγμές που η σχέση σας θα δοκιμαστεί και να είσαι έτοιμη γι'αυτό. Δεν σου το λέω για να σε απογοητεύσω αλλά μακάρι να με συμβούλευε και μένα κάποιος τότε για να μην απογοητεύομαι στα δύσκολα. Μετά τον ερχομό ενός παιδιού η σχέση δοκιμάζεται. Τώρα για το άλλο με τη δουλειά το βράδυ, κάνε του χώρο στη φροντίδα του μπέμπη σας. Έχω μάθει ότι αν δεν κάνεις χώρο σε κάποιον να σταθεί δίπλα σου θα βαρεθεί να τρέχει ξωπίσω σου να σε παρακαλάει να βοηθήσει.

[AZIA]

Θα μάθει.Ποτέ δεν είναι αργά.Δεν γεννήθηκες με γνώσεις φροντίδας μωρού.Σε καθοδήγησε το μωρό και τα έμαθες στην πορεία.Έτσι θα τα μάθει και ο άντρας σου.Μην αγχώνεσαι και μην του κάνεις παρατηρήσεις,γιατι η αποδοκιμασία θα τον κάνει να παρατήσει την προσπάθεια.

 

Συμφωνω απολυτα. Κανεις - καμμια μας δεν ειχε εμφυτες τις γνωσεις, δεν γεννηθηκαμε βρε παιδακι μου γονεις, μαθαμε ομως ολοι μας και θα μαθαινουμε συνεχως.

Αν δεν προσπαθησει πως θα μαθει, πως θα ερθει πιο κοντα στο παιδι του? Αλλωστε οι αντρες αντιλαμβανονται τον ρολο πατροτητα λιγο καθυστερημενα σε συγκριση με εμας που πεφτουμε αμεσως στα βαθια.

Μην του το στερεις, γιατι να μην τα καταφερει εξισου καλα, αφου δεν εχει προσπαθησει αλλωστε για να ξερεις οτι σιγουρα θα αποτυχει.

[SKEK]

Συμφωνω απολυτα. Κανεις - καμμια μας δεν ειχε εμφυτες τις γνωσεις, δεν γεννηθηκαμε βρε παιδακι μου γονεις, μαθαμε ομως ολοι μας και θα μαθαινουμε συνεχως.

Αν δεν προσπαθησει πως θα μαθει, πως θα ερθει πιο κοντα στο παιδι του? Αλλωστε οι αντρες αντιλαμβανονται τον ρολο πατροτητα λιγο καθυστερημενα σε συγκριση με εμας που πεφτουμε αμεσως στα βαθια.

Μην του το στερεις, γιατι να μην τα καταφερει εξισου καλα, αφου δεν εχει προσπαθησει αλλωστε για να ξερεις οτι σιγουρα θα αποτυχει.

 

Πολύ σωστά!! Η κόρη μου είχε κολικούς από 40 ημερών μέχρι και 4 μηνών. Την είχα συνέχεια αγκαλιά, σε σημείο που κάποια στιγμή είχα 10 μέρες να λούσω τα μαλλιά μου, με είχαν πιάσει τα ψυχολογικά, έκλαιγα και έφαγα φρίκιες άσχημες παρόλη την ευτυχία που ένιωθα για τον ερχομό του μωρού. Δεν είχα κανένα να αφήσω το μωρό για να πάω μια βόλτα με τα πόδια να πάρω λίγο αέρα. Σχόλασε ο άντρας μου και με βρήκε σε κακό χάλι. Έπιασε το μωρό αγκαλιά και μου λέει κάνε ένα μπάνιο και πήγαινε μια βόλτα. Βεβαίως και ούρλιαζε το μωρό αλλά είτε στη δικιά μου αγκαλιά είτε στη δικιά του πάλι θα έκλαιγε. Σιγά σιγά το κοίμησε. Άυτό που θέλω να πω είναι να δίνουμε ευκαιρίες στους άλλους αλλιώς θα είμαστε μόνοι μας.