Είναι δύσκολος ο θηλασμός τελικά;

[polina2]

Είμαι μαμά μιας μπέμπας 3 μηνών αλλά και 2 ακόμη μεγαλύτερων παιδιών. Θηλάζω και δεν σας κρύβω οτι έχω ζοριστεί πολύ. Κι αυτό γιατί δεν έχω βοήθεια καμία για τα άλλα παιδιά αλλά και για τις τόσες δουλειές του σπιτιού ούτε την συμπαράσταση απο τον άντρα μου ο οποίος δουλεύει πολλές ώρες. Τα οικονομικά μας είναι δύσκολα μιας κι εγώ είμαι άνεργη εδώ και πολλά χρόνια και άρα δεν μπορώ να πληρώνω γυναικα. Το μωρό αν και 3 μηνών δεν έχει αλλάξει και πολύ απο τότε που ήταν 10 ημερών όσον αφορά τους πολύ συχνούς θηλασμούς. Είμαι ανασφαλής. Νομίζω πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω πότε πεινάει και πότε απλά γκρινιάζει με αποτέλεσμα όλη μέρα να το έχω στο στήθος. Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό μιας και το βάρος της είναι καλό και όχι πολύ καλό. Έχω αρκετά νεύρα με αποτέλεσμα να ξεσπώ στα μεγαλύτερα παιδιά. Τι θα κάνατε στη θέση μου; Θα αποθηλάζατε; Ξέχασα να πω οτι η μπέμπα είναι αλλεργική στα γαλακτοκομικά και έχω σταματήσει να τα τρώω. Άραγε αν αποθηλάσω θα έχει πρόβλημα με τα υποαλλεργικά γάλατα; Δεν ξέρω τι να κάνω.

[boy'smam]

Πολινα υπομονη!Αν θυμαμαι καλα στους 3 μηνες μου ειχε πει ο παιδιατρος οτι σιγα σιγα θα μπορουσα να βαλω ενα προγραμμα στα γευματα του του ηταν τελειως ακαταστατα!Οποτε δειλα δειλα καταφεραμε τα 3ωρα!Δεν ειμαι ομως ειδικη!Αν ψαξεις στα αλλα θεματα του θηλασμου θα βρεις κοπελες που θα σε βοηθησουν καλυτερα!

[Rea_1971]

Είμαι μαμά μιας μπέμπας 3 μηνών αλλά και 2 ακόμη μεγαλύτερων παιδιών. Θηλάζω και δεν σας κρύβω οτι έχω ζοριστεί πολύ. Κι αυτό γιατί δεν έχω βοήθεια καμία για τα άλλα παιδιά αλλά και για τις τόσες δουλειές του σπιτιού ούτε την συμπαράσταση απο τον άντρα μου ο οποίος δουλεύει πολλές ώρες. Τα οικονομικά μας είναι δύσκολα μιας κι εγώ είμαι άνεργη εδώ και πολλά χρόνια και άρα δεν μπορώ να πληρώνω γυναικα. Το μωρό αν και 3 μηνών δεν έχει αλλάξει και πολύ απο τότε που ήταν 10 ημερών όσον αφορά τους πολύ συχνούς θηλασμούς. Είμαι ανασφαλής. Νομίζω πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω πότε πεινάει και πότε απλά γκρινιάζει με αποτέλεσμα όλη μέρα να το έχω στο στήθος. Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό μιας και το βάρος της είναι καλό και όχι πολύ καλό. Έχω αρκετά νεύρα με αποτέλεσμα να ξεσπώ στα μεγαλύτερα παιδιά. Τι θα κάνατε στη θέση μου; Θα αποθηλάζατε; Ξέχασα να πω οτι η μπέμπα είναι αλλεργική στα γαλακτοκομικά και έχω σταματήσει να τα τρώω. Άραγε αν αποθηλάσω θα έχει πρόβλημα με τα υποαλλεργικά γάλατα; Δεν ξέρω τι να κάνω.

 

Νομίζω ότι θα σε βοήθαγε πιο πολύ να απευθυνθείς σε μια σύμβουλο θηλασμού. Θα σε βοηθήσει να βάλεις σε τάξη τα γευματα του μωρού.

[margiota]

Πραγματικά πολύ συγκινητικές οι ιστορίες...Σίγουρα κάτι τέτοιες ιστορίες με κάνουν να νιώθω πολύ τυχερή!

Θα κρατήσω την φράση της Ελίνας "Δεν ήταν εμμονή ούτε εγωισμός ήταν πλεον μια ενστικτώδης αντιδραση" σαν την απάντηση που έψαχνα τόσο καιρό να πω σε όσους μου έλεγαν "Μα γιατί παιδεύεις και εσένα και το παιδί?". Μπορεί να άργησα να την βρω αλλά τώρα ξέρω και εγώ γιατί πραγματικά το έκανα. Με όλα αυτά που άκουγα μερικές φορές είχα και εγώ η ίδια αμφιβολίες για πιο λόγο επέμενα τόσο!

Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλες όσες άκουσαν αυτό το ένστικτο και τα κατάφεραν με κάθε είδους δυσκολίες (μεγάλες ή μικρές) ή όχι!!!

[polina2]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις αλλά εδώ που μένω (μακρινό νησί) δεν υπάρχει σύμβουλος θηλασμού αλλά ούτε και παιδίατροι ειδικοί. Γνωρίζετε κάποιον που θα μπορούσε να μου δώσει πληροφορίες από το τηλέφωνο;

[margiota]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις αλλά εδώ που μένω (μακρινό νησί) δεν υπάρχει σύμβουλος θηλασμού αλλά ούτε και παιδίατροι ειδικοί. Γνωρίζετε κάποιον που θα μπορούσε να μου δώσει πληροφορίες από το τηλέφωνο;

Τα τηλ συμβούλων είναι εδώ

http://www.thilasmos.net/leaders.html

Ναι μπορούν και από το τηλέφωνο. Και εδώ που μένω δεν υπάρχει σύμβουλος και με έχουν βοηθήσει από το τηλεφωνο

[polina2]

Ευχαριστώ πολύ!!

[ania]

Και για μένα προσωπικά ο θηλασμός ήταν δύσκολη υπόθεση στην αρχή. Το μωρό δεν έπιανε το στήθος , μου είχε πληγώσει το στήθος από την λαθος τοποθέτηση. Αντλούσα επί 2 μήνες και του έδινα με το μπουκάλι και όλη την υπόλοιπη μέρα τον είχα αγκαλιά κ προσπαθουσαμε να το μάθουμε. Με βοήθησε τηλεφωνικά μια σύμβουλος θηλασμού με τις οδηγίες της. Τις ώρες που το μωρό κοιμόταν ξημερωβραδιαζόμουνα στο φόρουμ κ διάβαζα Αγλαϊα . Ακολουθούσα ότι διάβαζα κ δεν άκουγα κανέναν άλλο. Έτσι ευτυχώς τα καταφέραμε για 18 μήνες ώσπου ήρθε το νέο σποράκι , ελπίζω αυτή τη φορά να είναι πιο εύκολο !

[AFRODITH]

τον πρωτο μηνα ειχα αποφασισει να μην κανω δευτερο παιδι για να μην περασω τα ιδια ....αυτο τα λεει ολα ....και δεν ειχα προβληματα οπως μαστιτιδες και πληγωμενες θηλεσ ...

ακομα θηλαζει και περιμενω πως και πως και το μικρο να θηλαζουν μαζι ....

[kyra]

Στο πρώτο παιδί ο θηλασμός ήταν τέλειος. Έπιασε αμέσως, έτρωγε ανά τρεις ώρες, σύντομα περιόρισε σε 5 θηλασμούς την ημέρα, κοιμόταν τη νύχτα, τις σπάνιες φορές που το έδωσα μπιμπερό-μητρικό γάλα, το πήρε χωρίς δυσκολία, έφτασε να θηλάζει 5 10 λεπτά και να χορταίνει και έπαιρνε το βάρος του κανονικά και με το παραπάνω. Θήλασα όσο ήθελα και διάκοψα φυσιολογικό τρόπο πάλι όταν ήθελα.

Στο δεύτερο ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα. Το παιδί έτρωγε με τις ώρες, εντελώς άστατα, δεν μπορούσα να κάνω βήμα μακριά του, αν τολμούσα να δώσω μπουκάλι-μητρικό, μετά δεν έπιανε θηλή, οπότε το απέκλεισα. Ξύπναγε πολλές φορές τη νύχτα, μετά το φαγητό δεν κοιμόταν εύκολα, με αποτέλεσμα να μένω όλη τη νύχτα ξύπνια. Με το ζόρι κράτησα μέχρι τους 6 μήνες και αν δεν είχα την εμπειρία του πρώτου, δεν θα τα είχα καταφέρει.

Νομίζω ότι εκτός από τη γνώση και την θέληση τη δική μας, σημασία έχει και το παιδί..... Σε κάθε περίπτωση αξίζει τον κόπο

[margiota]

τον πρωτο μηνα ειχα αποφασισει να μην κανω δευτερο παιδι για να μην περασω τα ιδια ....αυτο τα λεει ολα ....και δεν ειχα προβληματα οπως μαστιτιδες και πληγωμενες θηλεσ ...

ακομα θηλαζει και περιμενω πως και πως και το μικρο να θηλαζουν μαζι ....

Χα το είχα ξεχάσει αυτό... Το πρώτο καιρό έκλεγα γιατί σκεφτόμουν ότι δεν θα μπορέσω να θηλάσω το δεύτερο παιδί μου. Τώρα βέβαια αυτή η πιθανότητα δεν παίζει. Μόνο αν συμβεί κάτι που αυτή τη στιγμή δεν μου περνάει από το μυαλό. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει, λένε και το έχω βιώσει αρκετές φορές. Άρα λέω να είμαι και λίγο επιφυλακτική...

[AFRODITH]

ειδες δεν σκευτομουν οτι θα κανω και θα δωσω ξενο γαλα αλλα οτι δεν θα κανω χαχαχαχχα

παντα ημουνα σιγουρη οτι θα θηλασω ...δεν υπηρχε αλλος δρομος ...και η μαμα μου ο ιδιο εκανε και η φυση μας ετσι ειναι ...αν ζουσα σε σπηλιεσ τι θα εκανα θα ειχα την νουλακ ?

 

ειναι δυσκολο να καθεσε ολη μερα με το μωρο στο στηθοσ ...νομιζεις οτι ετσι θα ειναι η ζωη απο εδω και περα ...ενας ατελειοτοσ θηλασμος και αλλαγεσ πανων ....

[nouka]

η μπουμπουκιτσα μου κοντευει 5 μηνων.. ακομη προγραμμα στο φαγητο δεν εχει...συνηθως το βραδυ τρωει ανα μια ωρα, μπορει και ανα μιση... οποτε καταλαβαινετε πως δεν κοιμομαστε και πολυ... με θεωρουν τρελη που δεν σταματαω να την θηλαζω μπας και κοιμηθουμε κι εγω κι αυτη... ειλικρινα ομως θεωρω πως ο υπνος ειναι το λιγοτερο που μπορω να "θυσιασω" (αστοχη λεξη) μρπστα στα ωφελη που της προσφερω και μπροστα στη μαγεια που νιωθω εγω του θηλασμου...

[efitsa]

αν ειναι δυσκολος ο θηλασμος τελικα?

....

για μενα ναι.

απο την αρχη εως τωρα.

με συμμαχο μονο τη μανα μου ,αν κ τωρα τελευταια μου τα "γυριζει"λιγο και μολις της λεω πως ειναι λιγουλακι αδιαθετος,τσουυυυυπ επανερχεται δριμυτερη!

ομως, δεν ειναι λιγες οι φορες , που ενω θηλαζει τα μεσημερια που ξαπλωνουμε μαζι, αυτο το "τσουφ-τσουφ-τσουφ" ερχεται και γινεται ενα με το χτυπημα στα μηνιγγια μου.....

απο την αλλη βεβαια ξερω οτι ειναι η παρηγορια του, η χαρα του, "τα παιδια οταν θηλαζουν βρισκονται στον παραδεισο " ειχε πει η παιδιατρος μου.

για μενα τα συναισθηματα στο θηλασμο ειναι αναμεικτα.

παντα ηταν.

δεν υποχωρω παντως

[elisabeth_th]

Δεν ξέρω αν είναι δύσκολος....

σίγουρα ομως θέλει κάποιον να σου δείξει.

κατι που δεν ειχα και μαζι με κακες συμβουλες οι πρωτες 15 μερες ηταν δραματικες.

επειτα ομως, μολις πηρα τις σωστες οδηγίες, ολα κυλησαν υπεροχα για 13 μήνες!

τωρα περιμενω πως και πως το δευτερο μωρο!

[GEOMI]

Θα σου μιλήσω από την εμπειρία μου μόνο το παιδί μου ήταν καλόβολο βρήκε μόνο του τη θηλή θήλαζε ανά τρείς ώρες από νεογέννητο και το μόνο που έπαθα ήταν να σκάσει η αριστερή θηλή μου και να πονάω υπερβολικά κάθε φορά το γιατρικό ήταν ίδιο το γάλα που το έβαζα πάνω στο σκάσιμο μετά από κάθε θηλασμό και σιγά σιγά σταμάτησα να πονάω.Εδω και 9 μήνες υπέροχους για μας θηλάζουμε αποκλειστικά και είναι μια εμπειρία ζωής.Το μόνο που έχω στα αρνητικά είναι ότι ήμουν κλεισμένη σπίτι και πολλές φορές αγανακτούσα που φίλες μου έκοβαν το θηλασμό για ένα καφέ και μια βόλτα μετά τον 3 μήνα όλα κύλησαν ομαλά και βάλαμε το πρόγραμμά μας.Με βοήθησε πολύ το site mitrikosthilasmos.com που σε ότι απορία είχα εξειδικευμένοι γιατροί μου απάντησαν.Ελπίζω να σε βοήθησα KEPP PIPILING

[marandnik]

Εγώ αντιμετώπισα μεγάλα προβλήματα και στα τρία μου παιδιά. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι αν δεν υπήρχε το συμπλήρωμα την περίοδο που αντιμετώπιζα τα προβλήματα, κανένα από τα παιδιά μου δεν θα ζούσε σήμερα.

 

Ειδικά στο πρώτο που αν και ήμουν τελείως άπειρη είχα παιδίατρο - σύμβουλο θηλασμού, πέρασε πάνω από ένας μήνας για να καταφέρω το παιδί να πιάσει το στήθος και να ξεκινήσουμε τον θηλασμό. Αλλά ακόμα και στο τρίτο παιδί που υποτίθεται ότι ήμουν σούπερ έμπερη πια το θήλασα μέχρι 17 μηνών και μέχρι και τον τελευταίο θηλασμό έπιανε το στήθος μόνο με ψευδοθηλές.

 

Έχω πραγματικά αυτή την απορία... αν ζούσα πριν από 50 - 60 χρόνια, τι θα γίνονταν τα παιδιά μου;

[kinkajoujou]

Έχω πραγματικά αυτή την απορία... αν ζούσα πριν από 50 - 60 χρόνια, τι θα γίνονταν τα παιδιά μου;

 

1. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα πλήρωνες μια τροφό να σου το θηλάζει. Η τροφός βέβαια μπορεί να έμενε πολλά χιλιόμετρα μακριά, και τότε οι μετακινήσεις δεν ήταν εύκολες, αλλά αυτή θα ήταν η καλή περίπτωση.

2. Θα ξεκινούσες από πολύ νωρίς τις στερεές, με ό,τι συνέπειες είχε αυτό.

3. Θα έδινες γάλα κατσίκας, που θεωρούνταν πιο ασφαλές.

4. Θα έδινες αραιωμένο γάλα αγελάδας, και κάθε φορά που θα το έδινες, θα παρακαλούσες να μην είναι η τελευταία.

 

Αυτά για να μην λέμε ότι εκεί που ήταν όλα ειδυλλιακά ήρθε το συμπλήρωμα και τα κατέστρεψε.

 

Πάντως και για μένα ο θηλασμός ήταν δύσκολος, παρά τις προσπάθειες με βάση σωστές οδηγίες το βάρος παρέμενε οριακά χαμηλό, αλλά επέμεινα στο θηλασμό με τη σύμφωνη γνώμη και της παιδιάτρου στην Ελλάδα. Δεν αναφέρω δική μου ταλαιπωρία, με πληγωμένες θηλές, 20 ώρες θηλασμούς κλπ, γιατί πολλές τα πέρασαν. Το συμπλήρωμα αναγκάστηκα να της το δίνω παράλληλα, και έδινα πάντα όσο πιο μικρή ποσότητα μπορούσα, για να μη χαλάσω το θηλασμό. Και παράλληλα άγχος και κακή ψυχολογία. Κάποια στιγμή το λυπήθηκα να μην ηρεμεί με τίποτα κι άρχισα να αυξάνω το συμπλήρωμα. Ως δια μαγείας βελτιώθηκαν όλα, ύπνος, διάθεση, όλα. Η παιδίατρος εδώ μας είπε ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να θηλάσει καλά λόγω χαλινού. Συνεχίζω και τη θηλάζω, αλλά της δίνω και συμπλήρωμα, και λέω ότι για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, πάλι καλά που υπάρχει κι αυτό. Θεωρητικά θα μπορούσα να κάνω αντλήσεις, αλλά δεν μου το επιτρέπει ούτε το πρόγραμμά μου κάθε μέρα, ούτε η ψυχολογική μου διάθεση, γιατί πλέον έχω πάθει μια άρνηση με το όλο θέμα

[ZOYZOYNIA]

όπως σας είπα ξανά εγώ θήλασα το γιο μου μόλις 8 μήνες & την κόρη μου μόλις 14. παρόλο που είχα λόγο & τις 2 φορές που αποφάσισα αποθηλασμό, εννοείται ότι θεωρώ πως έπρεπε να πράξω διαφορετικά. έχω σταματήσει 3 μήνες & το μετανιώνω... το μόνο που δεν έκανα είναι να κλειστώ σπίτι λόγω θηλασμού. έχω θηλάσει στα πιο απίθανα μέρη, από αυτοκινητο έως τουαλέτα, από μαγαζί βρεφικών ειδών έως δημοσια την ώρα που έτρωγα στην ταβέρνα, από παραλία έως... δεν έχει νόημα να συνεχίσω! δεν ένιωσα ποτέ ότι με κοιτούσαν περίεργα, δεν επέτρεψα να νιώσω έτσι, ούτε & επέτρεψα στους άλλους να το κάνουν. απλά όταν ζοριζόμουν ιδιαίτερα κατέφευγα σ'ένα κατάστημα βρεφικών & χωρίς καμμία αγοραστική υποχρέωση ή υπονοούμενο από τις ευγενέστατες πωλήτριες θήλαζα ή άλλαζα τα μωρά μου. μάλιστα οι ίδιες μου το είχαν προτείνει & ήταν ένας λόγος να συνεχίσω τόσο φανατικά.

δεν ένιωσα ποτέ εγκλωβισμένη γιατί είχα απίστευτη αυτοπεποίθηση & αυτοκυριαρχία. ήταν όμορφη στιγμή & δε θα τη χαλούσε κανένας αγενής...

[Eve]

Δεν συμβουλεύτηκα ποτέ παιδίατρο ή κάποιον άλλον για θέματα θηλασμού, παρά μόνο το βιβλίο της Πατσούρου, τα λόγια της Αγλαίας και τα έμπειρα κορίτσια του φόρουμ.

Δεν επέτρεψα ποτέ σε κανέναν να μου δώσει συμβουλές, γιατί δεν είχα σε κανέναν εμπιστοσύνη και για κάτι τόσο σοβαρό για μένα, δεν υπήρχε περίπτωση να ρισκάρω την υπονόμευση του θηλασμού.

 

Ο θηλασμός για να πάει καλά, πρέπει να τον εμπιστεύεσαι και να μην τον αμφισβητείς, η φύση έχει προνοήσει πολύ καλύτερα, σε σχέση με τον κάθε άσχετο ή την κάθε άσχετη, που δίνει λάθος συμβουλές.

!

 

Ακριβως το ιδιο -ΑΚΡΙΒΩΣ κι εγω. Ποτε μα ποτε δεν εχω ανοιξει κουβεντα για να μου επιβεβαιωσει καποιος γιατρος η 'ειδικος' αν κανω καλα που θηλαζω, ποσο καιρο να θηλασω, ποσο συχνα κλπ κλπ..

 

Καλα, η τελευταια σου παραγραφος πρεπει να δημοσιευθει, ειναι ο,τι πιο σωστο εχω διαβασει, στειλε το στην Πατσουρου για την επομενη εκδοση του βιβλιου.:grin:

[Ελινα Ζ.]

Kαλησπερα σε ολες..Και για μενα τα πραγματα ξεκινησαν ευκολα,ενημερωθηκα απο την εγκυμοσυνη για τα του θηλασμου,δεν ηξερα τιποτα το μονο που ηξερα ηταν οτι ηθελα παραπολυ να θηλασω.και το καταφερα.ολα ξεκινησαν πολυ ευκολα ο μικρος επιασε πολυ ευκολα το στηθος.τα μικροπροβληματα που εμφανιστηκαν στην πορεια (μαστιτιδες ,υπερπαραγωγες,φραγμενοι ποροι)ηταν παιχνιδακι μπροστα στη διαγνωση αλλεργιας του μικρου απο τον πρωτο κιολας μηνα.ξεκινησαν τα 24ωρα αυπνιας,κολικοι ανευ προηγουμενου,εκζεματα και ολα αυτα τα ωραια.συνεχισα να θηλαζω ασταματητα και εκοψα ολες σχεδον τις τροφες που ηταν υποπτες.εκει δοκιμαστηκα πολυ γιατι πεινουσα,νυσταζα και στεναχωριομουν για το παιδι τοοοοσο πολυ.Το θετικο μεσα σε ολα αυτα ηταν οτι ειχε πολυ καλη αναπτυξη παροτι ειχε σοβαρο θεμα.Υπηρχαν πολλα βραδια που εδινα το μωρο στον αντρα μου για 10 λεπτα ωστε να παω σε ενα αλλο δωματιο να κλαψω.Ημουν εξαντλημενη.Ολοι μου λεγαν να κοψω το θηλασμο.ημουν αποφασισμενη ομως να συνεχισω οτι κι αν γινει.Ετσι με τον καιρο το παιδι μου καλυτερευσε,εντοπισαμε που εχει αλλεργια,καναμε ομοιοπαθητικη,καταφερα να βρω και εναλλακτικες λυσεις στη διατροφη μου οπως και στη δικη του και συνεχιζω να το θηλαζω ακομη κανοντας αποχη απο ολα τα γαλακτοκομικα,μοσχαρι ,αβγο σογια και καποια αλλα προληπτικα.θα συνεχισουμε με τον θηλασμο τουλαχιστον μεχρι να παει 2 χρονων λογω των αλλεργιων και για οσο θελει εκεινος.Για μενα ο θηλασμος ειναι κατι το μαγικο, ειλικρινα η οση ταλαιπωρια περασα και τα οσα πραγματα στερουμαι ακομη και τωρα, δεν ειναι ικανα να μειωσουν την αξια που εχει για μενα,ουτε στο ελαχιστο.

[sternchen]

Καλα, η τελευταια σου παραγραφος πρεπει να δημοσιευθει, ειναι ο,τι πιο σωστο εχω διαβασει, στειλε το στην Πατσουρου για την επομενη εκδοση του βιβλιου.:grin:

 

Σε ευχαριστώ πολυ πολύ!

Προχθες με ρωτούσε η κουμπάρα μου, εαν ο θηλασμός ήταν κουραστικός ή δύσκολος και πως άντεχα να μένω συνέχεια μες στο σπίτι κτλ.

Ποιός είπε ότι έμενα μες στο σπίτι;

Θήλαζα παντού και μόνο μέσα στο σπίτι δεν έμενα.

Ο θηλασμός με απελευθέρωνε από όλη την έννοια του να κουβαλάω όλα τα απαραίτητα για την παρασκευή ξένου γάλακτος, μεγάλη ευκολία αυτό, και ειδικά και τη νύχτα, που εμένα μέχρι 18 μηνών ξύπναγε συνέχεια!

Διαβάζω την λέξη θηλασμός και αμέσως λιώνω από νοσταλγία!!!

[ροδανθη σκιαδοπουλου]

Κι εγω ετσι την πατησα με το μαιευτηριο και εδωσα συμπλιρωμα με αποτελεσμα στις 35 μερες μικτου θηλασμου το μωρο μου να παθει αλεργια στο αγελαδινο γαλα και να κατσουμε στο νοσοκομειο 7μερες.εμενα ειχε αρχισει το στηθος να απογαλακτιζει και ετσι για να ξανα επαναγαλακτισω καθομουν 18 ωρες με το μωρο στην αγκαλια να θηλαζει καθε 10 λεπτα για περιπου 5 μερες. ευτυχως που με συμβουλεψε η ΜαριαΧ γιατι ειχα αγχωθει πολυ. η μονη ληση που ειχα ηταν ή να τα καταφερω με το θηλασμο ή να δωσω στο παιδι μου υποαλεργικο γαλα. ευτυχως πηγαν ολα καλα παντα με τη βοηθεια της Μαριας Χ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟς ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ!!!!!!!ομολογω οτι ευτυχως που ειχα καποιον να με συμβουλευει σωστα και τους γιατρους στο ΠΕΠΑΓΝΗ ηρακλειου που με προετρεψαν να ακολουθησω το δρομο του θηλασμου και ΔΕΝ μου εδωσαν υποαλεργικο γαλα!!!

[gentriana]

Συνεχώς, από γνωστές και φίλες ακούω, "δεν είχα γάλα, δε χόρταινε, έκλαιγε συνέχεια, το γάλα μου ήταν αδύνατο, μου κόπηκε, προτιμάει το μπιμπερό, αναγκάστηκα να δώσω συμπλήρωμα". Συνήθως ο παιδίατρος συμβουλεύει το συμπλήρωμα, ενώ μαμάδες και πεθερές κλπ. αντί να σε ενθαρρύνουν στην απόγνωση και στην ανασφάλειά σου σε αποθαρρύνουν. Πραγματικά στεναχωριέμαι και θα ήθελα να ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ, πώς μπορώ να τις συμβουλέψω. Μπορεί να είναι αλήθεια ότι τόσες κοπέλες δεν μπορούν να θρέψουν τα μωρά τους από το στήθος τους;

Όπως έχουμε τόσες καισαρικές έτσι έχουμε και τόσα στήθη ανήμπορα να εκπληρώσουν το σκοπό της φύσης; Αναρωτιέμαι τι φταίει. Δε θέλω να είμαι απόλυτη και επικριτική και να τους λέω πως ντε και καλά πρέπει να βασανιστούν και να θηλάσουν. Πώς μπορώ να τις βοηθήσω όμως; Τις προάλλες μια φίλη μου είπε ότι το μωρό της (20 μερών) έκλαιγε ασταμάτητα για μια εβδομάδα μέχρι που της έδωσε μπουκάλι οπότε ηρέμησε και δε θέλει πια και το στήθος της...

Κι εγώ αμφέβαλλα, κι εγώ κουράστηκα κι εγώ απελπίστηκα κατά καιρούς. Κι η μάνα μου όλο μου έλεγε, "μήπως δεν έχεις γάλα και πεινάει το μωρό;". Το μωρό όμως μια χαρά μεγάλωνε και σ' αυτό βασίστηκα.

[Σνουφελ μου]

Συνεχώς, από γνωστές και φίλες ακούω, "δεν είχα γάλα, δε χόρταινε, έκλαιγε συνέχεια, το γάλα μου ήταν αδύνατο, μου κόπηκε, προτιμάει το μπιμπερό, αναγκάστηκα να δώσω συμπλήρωμα". Συνήθως ο παιδίατρος συμβουλεύει το συμπλήρωμα, ενώ μαμάδες και πεθερές κλπ. αντί να σε ενθαρρύνουν στην απόγνωση και στην ανασφάλειά σου σε αποθαρρύνουν. Πραγματικά στεναχωριέμαι και θα ήθελα να ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ, πώς μπορώ να τις συμβουλέψω. Μπορεί να είναι αλήθεια ότι τόσες κοπέλες δεν μπορούν να θρέψουν τα μωρά τους από το στήθος τους;

Όπως έχουμε τόσες καισαρικές έτσι έχουμε και τόσα στήθη ανήμπορα να εκπληρώσουν το σκοπό της φύσης; Αναρωτιέμαι τι φταίει. Δε θέλω να είμαι απόλυτη και επικριτική και να τους λέω πως ντε και καλά πρέπει να βασανιστούν και να θηλάσουν. Πώς μπορώ να τις βοηθήσω όμως; Τις προάλλες μια φίλη μου είπε ότι το μωρό της (20 μερών) έκλαιγε ασταμάτητα για μια εβδομάδα μέχρι που της έδωσε μπουκάλι οπότε ηρέμησε και δε θέλει πια και το στήθος της...

Κι εγώ αμφέβαλλα, κι εγώ κουράστηκα κι εγώ απελπίστηκα κατά καιρούς. Κι η μάνα μου όλο μου έλεγε, "μήπως δεν έχεις γάλα και πεινάει το μωρό;". Το μωρό όμως μια χαρά μεγάλωνε και σ' αυτό βασίστηκα.

 

Tις ενημερωνεις για το ποιες ειναι οι σωστες οδηγειες κ τι ισχυει στο θηλασμο,τις ενημερωνεςι ταυτοχρονα κ για τους μυθους που επικρατουνε.Βλεπεις εαν σε περνει,αν δεχετε το ατομο οτι του λες-γιατι καποιοι ειναι κεθτοι κ αρνητικοι,οποτε δεν ασχολησε.. κ προσφερεις τη βοηθεια σου ανευ ορων.Εγω μεχρι στιγμης εχω βοηθησει πολυ ξενο κοσμο κ θηλασε πανω απο 8 μηνες αλλα μονο τους συγγενικου περιβαλλοντος δε καταφερα,γιατι εκειλειτουργει αλλιως το πραγμα...(δε μπαινω σε λεπτομερεις...)

 

Μπορεις να βοηθησεις αν το θελεις,απλα,συμβουλη μου...καν το εκει που σε περνει γιατι σε αλλη περιπτωση θα σε βγαλουνε τρελλη...κολλημενη..κ καταπιεστηκη.