Νευριάζω!!!

[loulina]

Ειμαι μαμα μιας μπεμπας 2 μηνων. Χωρις καμια βοηθεια (εκτος του αντρα μου) εχω ολη την προσοχη μου στη μικρη μου. Και επειδη δεν γεννηθηκε με οδηγιες χρησης εκανα τα μικρολαθακια μου αλλα εμαθα απο αυτα και συνεχιζω πια με μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση. Μερα με τη μερα μαθαινω το παιδι μου περισσοτερο, αφουγκραζομαι της αναγκες της και αν θελετε της διαμορφωνω και εγω τις συνηθειες της.

Λογω κακου καιρου αυτους τους μηνες και επειδη οι φιλοι μας εχουν μικρα παιδακια ειχα αποφυγει τις συναντησεις αφου δεν μπορουσα να ειμαι καπου χωρις το μωρο. Μεχρι την περασμενη εβδομαδα που μου εδωσε το οκ ο παιδιατρος και ετσι κανονισα μια συναντηση της παρεας στο σπίτι μου. Εγινε αυτο που δεν ηθελα να γινει. Συμβουλες απο "εμπειρους" γονεις. Το χειροτερο μου ειναι να βαζουμε ολα τα παιδια στο ιδιο καλουπι. Επειδη η δικη τους μπεμπα εκανε αυτο μετα απο εκεινο καλο ειναι να μην το κανω ουτε εγω. Νευριασα αφανταστα γιατι οτι εκανα εκεινο το βραδυ το εκανα λαθος. Γιατι ετσι εκαναν και αυτοι και ειχαν ασχημα αποτελεσματα. Μην την παιρνω αγκαλια γιατι κακομαθαινει και μετα που θα ειναι πιο βαρια θα μου πιαστουν τα χερια, μην την κουναω για να κοιμηθει γιατι παντα ετσι θα θελει να κοιμαται (ασχετο αυτο γιατι εγω δεν το κανω απλα ειδαν το ριλαξ κουνια), να την ξυπναω να φαει μολις ερθει η ωρα της ασχετα αν αυτη κοιμαται τοσο βαρια που δεν ακουγεται η ανασα της, ο καλος παιδιατρος ειναι αυτος που παιρνει 30 ευρω και ας ειναι στην αλλη ακρη της πολης και πολλα αλλα που ΑΥΤΑ ειναι τα σωστα γιατι αυτοι ειναι ευχαριστημενοι με τα αποτελεσματα. Νευριασα πραγματικα με το ψωρουπερηφανια που τα ελεγαν. Παντα το ελεγα αλλα πια το υποστηριζω καθετα: Δεν θα πω ποτε τη γνωμη μου ή τη συμβουλη μου αν δεν μου το ζητησουν και δεν θα συγκρινω ποτε κανενα παιδακι. Ολα τα παιδακια οπως και οι γονεις ειναι μοναδικοι, με το δικο τους τροπο και ιδιοσυγκρασια. Πλεον αποφασισα να συζηταω μαζι τους οτι συζητουσα πριν γεννηθει η μπεμπα μου. Αλλα και παλι ξερω πως θα κριθω πισω απο την πλατη μου αλλα δε με νοιαζει...

[travellingmum]

χαχαχα, καλωσορισες στον κυκλο των γονεων! Ηλιθιο και εκνευριστικο δεν ειναι οταν το κανουν αυτο;

Εγω δε λεω, δινω γνωμες (δε θελω να πω "συμβουλες" ) αλλα ΜΟΝΟ αν με ρωτησουν. Και τοτε παλι κανω εναν τεραστιο προλογο για το οτι αυτο ειναι απλως το τι εκανα εγω στο δικο μου παιδι και δεν υπαρχει χρυσος κανονας.

 

Και κατι αλλο, μηπως αυτοι οι φιλοι σου εχουν μονο ενα παιδι; Οταν εκανα το δευτερο που ειναι εντελως διαφορετικο απο το πρωτο ενιωσα στο μεδουλι μου αυτο που ηδη ηξερε το μυαλο μου... ολα τα παιδια ειναι διαφορετικα. Μπορει το ενα να το βαζεις για υπνο μονο του και το αλλο να το κουνας μεχρι να γινει 3 χρονων. Μπορει για την ιδια σκανδαλια στο ενα να "αδιαφορησεις" και το αλλο να το συμβουλεψεις. Γιατι εσυ ξερεις τι εχει αναγκη και πως μαθαινει το καθε σου παιδι. Συμβουλες-καλουπια δεν υπαρχουν.

 

Για να μη μιλησω για τις ασχετες στο δρομο που τα ξερουν ολα "θα κρυωσει- θα πεσει- θα πεταχτει στο δρομο -μπλαμπλαμπλα", πλεον αδιαφορω.

 

Αδιαφορησε για τα σχολια των φιλων σου κι αλλαξε την κουβεντα, ισως ετσι σιγα-σιγα το καταλαβουν.

Οι ανθρωποι που σε κρινουν πισω απο την πλατη σου δεν ειναι φιλοι σου και δεν το κανουν λογω του μωρου, παντα θα βρισκουν καποιο λογο να το κανουν.

[Niki81]

χαχαχα...ελα μαζι σου κι εγω.Εμενα οπως εχω ξαναπει το αντρακι μου ειναι λιγο απαιτητικο παιδακι...θελει ολη μερα να ασχολουμαι μαζι του και εχουμε θεμα μεγαλο με τον υπνο.Εχω ακουσει λοιπον τα παντα...μη το κοιμιζεις αγκαλια...μη το μαθεις να το κανεις βολτα αγκαλια...μη το σηκωνεις τη νυχτα οταν κλαιει...μη το βαζεις τοσο συχνα στο στηθος...μην εισαι ολη την ωρα μαζι του...μη...μη...μη...

 

Δλδ τι να κανω ?Να το βαζω στην κουνια(την οποια δε θελει με τπτ) και να το αφηνω εκει μονο του και να εχω την απαιτηση να κοιμηθει επειδη καποια αλλα παιδακια ετσι κανουν?Η να εχω την απαιτηση 2 μηνων μωρο να καθεαι με τις ωρες στο ρηλαξ?Μενουμε για την ωρα σε ενα δυαρι μια σταλια.Δεν εχω χωρους να αλλαζει δωματια το παιδι να αλλαζει παραστασεις.Τι να κανει...να κοιταει τον ιδιο τοιχο ολη μερα?Προτιμω να το κανω βολτουλες να παρατηρει εστω πραγματακια μεσα στο σπιτι.

 

Ασε που το τραγελαφικο ειναι πως αυτοι που στα λενε δεν τα εκαναν στα δικα τους παιδια.Αλλα εγω πρεπει να τα κανω..βρε ουστ απο δω.

Ουτε και καθομαι να απολογηθω.Η απαντηση ειναι μια "Δικο μου ειναι...οτι θελω του κανω"...φυσικα βγαινω παντα η ξινη αλλα δεν με νοιαζει.

Συνηθως απο συγγενεις τα ακουω...οι φιλες μου δεν εχουν παιδακι οι περισσοτερες οποτε δεν εχουν αποψη.

[xuito]

Να σου ζήσει η μπέμπα!!!

Έχει τύχει να μαλώσω με πολύ καλή φίλη μου για το θέμα: Χωρίς να της ζητήσω συμβουλή , είχε τη συνήθεια να μου λέει πράγματα που συνέβησαν στο δικό της παιδί , με στυλ "Αυτό που σου λέω είναι αξίωμα, αυτό ισχύει, τέλος"!!!!

 

Όταν είσαι "φρέσκια" μαμά και δεν ξέρεις που πάνε τα τέσσερα, είναι λογικό να "ζητιανεύεις" πληροφορίες για τα πάντα , και όταν θα ακούσεις 2-3 γνώμες (κατά συνθήκη πάντα διαφορετικές) , εκεί είναι που πελαγώνεις.

 

Εγώ ευτυχώς το πήρα χαμπάρι νωρίς ,τους "πέταξα" όλους έξω και ακούω μόνο την παιδίατρο μας και το ένστικτο μου (μεγάλη υπόθεση).

 

Οι υπόλοιποι μπορούν να λένε ότι θέλουν, μπενάκης-βγαινάκης , αλλιώς τρελλαίνεσαι. Και στις υπόλοιπες φίλες μου που γίνονται σιγά-σιγά μαμάδες ,φροντίζω να δίνω γνώμη μόνο όταν μου τη ζητάνε και πάντα προσθέτω στο τέλος : Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη , αυτό θα έκανα εγώ για το παιδί μου, αλλά για το ΔΙΚΟ ΣΟΥ παιδί , το καλύτερο το ξέρεις ΕΣΥ και ο γιατρός σας.

[Stellinula]

Αχ! κοριτσάκι μου είμαι φρέσκια μανούλα και εγώ (γεννησα πριν 1 μήνα)...το τι μ@λ@κια ακούω απο τον καθένα δεν λέγετε....Μόνο αυτοι ήταν γονείς και είχαν παιδιά...ΕΛΕΟΣ....δεν μπορώ νευριαζω και εγωωωωωω

[Lucy]

Να έχεις αυτοπεποίθηση και να υποστηρίζεις ό,τι κάνεις. Δεν χρειάζεται να νευριάζεις. Να απαντάς με επιχειρήματα (ώστε θα ταπώνεις τον άλλον) ή αν δεν θες να πιάσεις κουβέντα πετα ένα "εγώ έτσι θέλω να το κάνω" και τελείωσε η συζήτηση.

 

Αν όμως θέλεις να μάθεις κάποια πράγματα ή κάποιες πληροφορίες για θέματα που δεν είσαι σίγουρη, δεν είναι κακό να συζητήσεις και ας ακούς αντίθετες απόψεις. Ούτε να το παίρνεις προσωπικά. Ούτε όλα τα παιδιά είναι ίδια, ούτε οι συνθήκες ίδιες, ούτε οι αντοχές, ούτε οι προτεραιότητες.

Σε θέματα ιατρικά θα ακούς τον παιδίατρο και μόνο.

[livinath]

Αχχχχχ......... Συμβουλές ή την άποψή μου τελοσπάντων, προσπαθώ να την δίνω μόνο όταν μου ζητήται ή όταν βλέπω ότι ο άλλος νιώθει πελαγωμένος ως προς το τι είναι ή δεν είναι σωστό. Και πάλι, πάντα σε μορφή πρότασης του στίλ "δοκίμασες αυτό;" ή "έχεις σκεφτεί το άλλο;" ή ακόμα κι ότι "στο παιδί μου έκανα αυτό και έπιασε, θα το δοκίμαζες;" τέτοια. Αλλά τον φωτεινό παντογνώστη αποφεύγω να τον αναπαριστώ...! Λίγα πράγματα είναι δεδομένα στην συμπεριφορά των παιδιών και το μόνο που έχω καταλάβει ότι ισχύει για όλα είναι ότι μπορεί να γίνουν απρόβλεπτα (στη συμπεριφορά, στις συνήθειες, στο παιχνίδι κοκ). Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν κανόνες και καλούπια.

 

 

Κι εμένα μου λέγανε να αφήσω τη μικρή να κλαίει και θα μάθει να κοιμάται μόνη της και να μην θέλει χέρια... Και να κάθομαι να ακούω το μωρό μου να πλαντάζει;; Ναι, ναι δεν παθαίνει τίποτα...!! Σοφίες.... Και φυσικά δεν άφησα ποτέ το μωρό να κλαίει... Δεν πεταγόμουν και σαν το ελατήριο μόλις άκουγα φωνή αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να την αφήσω να κλαίει μέχρι να σταματήσει γιατί σκεφτόμουν πως για να κλαίει έχει κάποια ανάγκη και θα νιώθει μόνη κι εγκαταλελειμένη αν κανείς δεν ανταποκρίνεται στο κλάμα της. Και μου λέγανε κάτι φαρμακόγλωσσες.... "Θα δείς που θα ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ! Δεν θα μπορείς να την αφήσεις κάτω και θα ΣΠΑΡΑΖΕΙ στο κλάμα! Θα κολλήσει πάνω σου και θα γίνει ΜΑΜΟΘΡΕΦΤΟ!!" και άλλα τέτοια όμορφα. Εγώ πάλι λέω ότι όταν σέβεσαι τις ανάγκες ενός μωρού από την κούνια (για να μην πω από την κοιλιά) το μόνο που μαθαίνει είναι ότι το αγαπούν κι ότι το σέβονται σαν ξεχωριστή προσωπικότητα. Μαθαίνει πιο εύκολα κανόνες γιατί δεν τους βλέπει ως τιμωρία και νιώθει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ασφάλεια γιατί έχει μάθει πως οι ανάγκες του βρίσκουν ανταπόκριση και οι εκκλήσεις του δεν πέφτουν στο κενό. Δεν έχει μάθει ότι οι ανάγκες του αντιμετωπίζονται με αδιαφορία κι έτσι δεν έχει ανάγκη να γίνεται απαιτητικό για να τις καλύψει. Δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό το σκεπτικό μου αλλά αυτό που με έκανε να σκέφτομαι έτσι είναι το πως θα αισθανόμουν εγώ αν είχα ως μόνη δυνατότητα επικοινωνίας το κλάμα (γιατί δεν ξέρω ακόμα να πω ότι πεινάω, διψάω, θέλω χάδια κοκ) και έμενα καθηλωμένη όλη μέρα σε μια κούνια με την πλάτη πιασμένη ενώ μέχρι χθες είχα τροφή και ζεστασιά, έπλεα και στριφογυρνούσα σε πελάγη αμνιακού υγρού και δεν χρειαζόμουν μια πάνα βρεγμένη κάθε τρεις και λίγο στον πισινό μου, και ένιωθα τα χάδια της μαμάς μου συχνά και καθησυχαζόμουν από τους χτύπους της καρδιάς της και τις ορμόνες της....

 

 

Πολλές από αυτές που μου τα έλεγαν αυτά έκαναν άλλα στα παιδιά τους ή και εφάρμοζαν τις ίδιες τακτικές με όχι - για μένα - καλά αποτελέσματα... Τι να το κάνω να κοιμάται μόνο του το βράδυ όταν σε ηλικία 2 μηνών το παιδί μου κάνει εγχείρηση για κήλη που του πετάχτηκε από το κλάμα για να μάθει.... Τι να το κάνω όταν το παιδί μου, επειδή ποτέ δεν του δίνω προτεραιότητα (για να μαγειρέψω, για να βάλω πληντήριο, για να σκουπίσω κοκ) γίνεται ένα παιδί που συνεχώς γκρινιάζει και γυρνάει πίσω από τη φούστα μου επιζητώντας τελικά ΔΙΑΡΚΩΣ την προσοχή μου γιατί δεν του την δίνω σχεδόν ποτέ... Δεν είναι κανόνες όλα αυτά, τα έχω δει να συμβαίνουν όμως στο κοντινό μου περιβάλλον. Και μου δημιουργούν λύπη... Στα κομμάτια όλα. Τα παιδιά μας, έχει σημασία να είναι καλά και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ. Στην τελική δεν γίνεται να γεννήσεις και να είσαι και παρθένα, πως να το κάνουμε. Θα ζοριστείς, θα ξενυχτήσεις και θα κάνεις το καλλίτερο που μπορείς για να μεγαλώσεις σωστά τα παιδιά σου.

 

 

Να δεις τώρα τι ακούω που παίρνω την μικρή στο κρεβάτι μου όταν πονάει πολύ από τα δοντάκια της... Ότι δεν θα ξεκολάει από το κρεβάτι μας κοκ. Και η αλήθεια είναι ότι το φοβόμουν πολύ κι όμως... Όταν είναι καλά, όταν δεν κλαίει από τον πόνο, κοιμάται μια χαρά στο κρεβατάκι της. Αλλά όταν ακούω το αμίμητο "Ε, και τι έγινε που πονάνε τα δόντια της; Δώσ'της depon και στο κρεβάτι της!" αγριεύω... Είναι καλλίτερα δηλαδή να μπουκώνω το παιδί μου φάρμακα από το να το αντιμετωπίζουμε χωρίς, με παρηγοριά και χάδια που την ανακουφίζουν και κοιμάται κάπως πιο ήρεμα; Αλλά ο καθένας κάνει ότι νομίζει καλλίτερο για τα ΔΙΚΑ του παιδιά. Και αυτό κάνω κι εγώ πια. Ακούω τι έχουν να μου πουν οι άλλοι, ρωτάω και την παιδίατρο, έχω την τύχη να είναι και η κολλητή μου βρεφονηπιοκόμος και παίρνω γνώμες και από εκεί, ψάχνω κι εδώ για απαντήσεις, το συζητάω με τον μπαμπά της και στην τελική πράττω σύμφωνα με το ένστικτο μου, την δική μου λογική και το συναίσθημα μου. Δεν ξέρω αν κάνω λάθη, φαντάζομαι ότι όπως όλοι, έτσι κι εγώ. Τουλάχιστον όμως δεν κάνω πράγματα που αντιβαίνουν στις αρχές μου και στα συναισθήματα μου!

 

 

Μακροσκελές το post μου αλλά πρόσφατα ήρθα σε αντιπαράθεση για κάτι σχετικό με ένα συγγενικό μου πρόσωπο και τα θυμήθηκα.... Ουφ!

[LA LATINA]

χαχα οντως καλοσωρισες στο κλαμπ!

να σας κανω να γελασετε? εμενα μου συνεβη και αυτο, αλλα και το ακριβως αντιθετο!

τι εννοω??? εχω εγω ενα αγορι τρεισιμιση και ενα αλλο εναμιση.... ερχεται η κουμπαρα με το 2 μηνων αγορακι της *το πρωτο της... και αρχιζει ο κουμπαρος!

 

"καλα, πεφτει η πιπιλα κατω και δεν την αποστειρωνεις?" με κοιταει στραβοτατα!

εναμιση και τρεισιμιση του λεω ειναι, η αποστειρωση εχει τελειωσει προ πολλου!την πλενω καλα και ΟΚ!

 

βαζω γαλα σκονη και μου δειχνει πως να μετραω με το δοσομετρητη "ετσι ειναι το σωστο αλλιως παιρνει παραπανω και παθαινουν κολικους!" - δεν επαθαν ποτε !

 

"του δινεις Mundisal για τα δοντια? ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!" μετα απο τρεις μηνες τους εδωσε κι αυτους ο γιατρος!

 

μου εκανε ενα σωρο παρατηρησεις οι οποιες ηταν οδηγιες για νεογεννητα.... τι να πω τωρα, ειπα απλα ενα, θα δειτε οταν μεγαλωσει λιγο αλλαζουν τα πραγματα.....

υπαρχουν ανθρωποι που το κανουν για καλο, κι αλλοι που το κανουν για να παινευτουν οτι εκεινοι τα ξερουν ολα.....ξεχωρισε τα και καλη τυχη!!!

[melina_m]

αχ πολύ ωραία τα λετε !!!!

και γελάωωωω

 

που να δείτε να μου δίνουν και συμβουλές ενώ ακόμα δεν έχουν παιδιά !!!!!!

 

αλλά και γώ απαντώ - κουμάντο στα δικά σας παιδιά - η μικρή είναι δικιά μου και την κάνω ότι θέλω !!!!!!!! :lol::lol:

 

μετά πάνε στον άντρα μου και του λένε να μου βάλει μυαλό .....

αλλά και κει απαντώ οτι και αυτός δικός μου είναι και τον κάνω και αυτον οτι θέλω :lol::lol:

 

(ευτυχώς ο καλός μου, μου λέει πάντα Ναι και δεν επεμβαίνει σε αυτά που λέω για να γλιτώνει την κρεβατομουρμούρα :rolleyes:).

[Marigoula]

Κατά τη γνώμη μου παν μέτρον άριστον. Να ακούς και τους άλλους -εφόσον το χρειάζεσαι-και να "φιλτράρεις" τις πληροφορίες. Συχνά από άλλους γονείς ακούς και σωστές γνώμες, ιδέες, ίσως και λύσεις για διαφορα μικροπροβληματάκια της καθημερινότητας.

Αλλά η επέμβαση και η ξερολίαση από όποιον και αν προέρχεται ακόμα και από τους γονείς μας είναι το πιο σπαστικό!!! Αλλά δεν χρειάζεται να δίνεις μεγάλη έκταση, αδιαφορία και στο τέλος θα το παρουν το μήνυμα!!

[livinath]

υπαρχουν ανθρωποι που το κανουν για καλο, κι αλλοι που το κανουν για να παινευτουν οτι εκεινοι τα ξερουν ολα.....

 

Και - αν επιτρέπεται να προσθέσω - οι αδαείς.

[τον]

Η αληθεια ειναι οτι κοριτσια ειστε λιγο αρνητικες ...

εγω δεν το βλεπω κακο αν ακους γνωμες απο αλλους γονεις που εχουν μεγαλυτερα παιδια ...που εχουν περαση καταστασεις που περνατε εσεις τωρα , καμοια φορα οταν ακους καποιον αλλον γονιο περνεις λυσεις σε προβληματα που σου εμφανιζονται στην πορεια και δεν αγχωνεσαι και τρελενεσε την στιγμη που θα σου συμβει το γεγονος...ενα παραδειγμα θα σας πω ......οταν η κορη μου η μεγαλη ηταν 1 χρονου ξυπνησε ενα βραδυ με ενα περιεργο βηχα και εκραζε και δεν μπορουσε να αναπνευση διοτι οσο εκλαιγε χειροτερευε ... η γνωστη λαρυγγυτιδα ...Ευτυχως λοιπον που καποια στιγμη σε μια κουβεντα με μια φιλη μου μου ειχε πει οτι ειχε περαση μια τετοια κατασταση και μου ειπε τη της ειχε πει ο γιατρος να κανει αμεσα.......και ετσι το εκανα και επιασε καιτο αγχος πολυ λιγοτερο Ναι συμφωνο ολα τα παιδια δεν ειναι ιδια ...ομως επειδη ειστε καινουργιες μανουλες καλο ειναι να ακουτε τις παλιες μανουλες διοτι απλα περνετε καποιες ιδεες που δεν θα της ειχατε σκεφτει, και απλα θα κανετε την ζωη σας πιο ευκολη

Μην τρελενεστε λοιπον οταν καποιοι σας λενε καποια πραγματα εσεις μπορειτε να τα ακουτε δεν σημαινει αυτοματα οτι πρεπει και να τα εφαρμοσετε κιολας.

Το καθε παιδι εχει τα χουγια του αλλα και σε καποια παιδια πιανουν τα ιδια πραγματα

[travellingmum]

τον, υπαρχει μεγαλη διαφορα μεταξυ του να ζηρας νωμη, να συζητας και να δινεις γνωμη, να λες "το δικο μου παιδι επαθε αυτο", κι αλλο η ξερολιαση.

 

Ειναι γνωστο τοις πασοι βεβαιως οτι οι τελοιοι γονεις ειναι αυτοι που δεν εχουν ακομα παιδια (το γνωστο συνδρομο "το δικο μου παιδι δε θα φεροταν ποτε ετσι" :D:D )

 

Και να πω και κατι για τους παιδιατρους, μη με λιθοβολησετε ομως. Καλες οι συμβουλες τους και οι ιδεες τους, αλλααν ριξετε μονο εδω στο φορουμ πχ μια ματια θα δειτε ποσες μανουλες εχουν τραβηξει τα πανδεινα απο τις μαμακιες που λενε διαφοροι παιδιατροι. Ειδικα οσοι εχουν αναλαβει να το παιξουν συγχρωνως γυναικολογοι, συμβουλοι θηλασμου, παιδοψυχολογοι και παει λεγοντας. Τα παντα πρεπει κατα την ταπεινη μου γνωμη να περνανε απο φιλτρακι και να συνδυαζονται με πληροφοριες απο διαφορες πηγες,

[livinath]

Τα παντα πρεπει κατα την ταπεινη μου γνωμη να περνανε απο φιλτρακι και να συνδυαζονται με πληροφοριες απο διαφορες πηγες,

 

Αυτό ξαναπέσ'το. Αλλά η ξερολίαση ναι... ενοχλεί.... και ειδικά όταν συνοδεύεται από δυσοίωνες προβλέψεις... "ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ!" "ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ!" "ΘΑ..............." . Νοστράδαμοι όλοι.....!

[Stellinula]

Σωστό αυτο που λές travellingmum...

 

Ας πούμε εμένα μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει καμία να μου πεί:

"γιατι δεν δοκιμάζεις αυτο???"

 

Το μόνο που ξέρουν είναι να μου λένε:

"Να κάνεις αυτο, διότι είμαι μάνα τόσα χρόνια και ξέρω καλύτερα απο σένα"

 

ΕΛΕΟΣ

[fenaki]

όπως ειπαν και τα κορίτσια δεν χρειάζεται να νευριάζεις....ο καλυτερος συμμαχος σου ειναι πάντα το ένστικτο σου....σίγουρα θα κάνεις λάθη αλχημίες δοκιμές μέχρι να βρείς τον τρόπο που θα σου ταιριάζει....όλοι μα όλοι καλοπροέραιτα πάντα θα σου πουν μια άποψη που ειτε καλος ειτε κακός πετυχαίνει στο δικο τους παιδι....

εσυ όμως θα ψάξεις να βρεις τον δικο σου δρόμο...και θα δώσεις προσοχή σε αυτά τα σημεία που εσυ θεωρεις απαραίτητο......ούτε η ίδια σου η μάνα δεν είναι κατάλληλη για συμβουλές......με την έννοια πως κάθε άνθρωπος ειναι διαφορετικός....εσυ ως μωρο μπορει να ησουν πιο ήρεμη, πιο συγκαταβατική και άλλα...........

μην χαλάς την ηρεμία σου με ασήμαντα πράγματα...απλά με ωραίο τροπο απέφυγε να συζητάς για αυτό.....που σε ενοχλεί....και βάλε άλλο θεμα προς συζητηση......

επίσης ο κάθε γονέας που πέρασε κάτι άσχημο με το παιδι του θεωρει πως δεν ειναι κακο να σου δωσει μια συμβουλή.....μιας και δεν θες να το περάσει και άλλο παιδι.....

όλοι έχουμε να σου πούμε ιστορίες απο συγγενεις πεθερικά κουνιαδες φίλες γνωστες που άθελα τους νομίζουν πως βοηθάνε αλλά δεν είναι έτσι...

και θα συμφωνήσω και εγώ πως πλέον την συμβουλή μου την δίνω αν ο άλλος με ρωτήσει....ασε που γενικά ώς άτομο ποτε δεν ανακατευόμουν....

οποτε όλα καλα και κοιτα να περνάς ξέγνιαστα με τις παρεες σας....;)

[derbybaby]

εγω εχοντας διαβασει στο φορουμ διαφορα μιλωντας με μια φιλη λεχωνα, πριν γεννησω εγω της ελεγα: δοκιμασε κ αυτο, η διαβασα αυτο, κανε ετσι κανε γιουβετσι.. εε λοιπον γεννησα το βουλωσα,της ζητησα κ συγνωμη διοτι καθε παιδι ειναι τοσο διαφορετικο, καθε μανα εξελισσεται τοσο διαφορετικη που γενικοι κανονες δεν νομιζω οτι ισχυουν. οπως ειπε κ μια κοπελα της ιδιας μανας τα παιδια διαφερουν μεταξυ τους δε θα διαφερουν τα ασχετα παιδακια? απλα οταν καποιος μιλα ακους, το βαζεις στο πισω μερος του μυαλου σου κ κατι που οταν το πρωτοακουσες σου φανηκε κουλο μπορει στην πορεια να φανει χρησιμο. μπορει κ οχι. you never know!!

[epang]

Να σου ζήσει !

 

Κ'εγώ στην αρχή νευρίαζα πολύ. Περισσότερο όταν η επέμβαση ήταν με αυστηρές συμβουλές από άτομα χωρίς παιδιά ή όταν μου έλεγαν πόσο πιό δύσκολα είναι τα αγόρια από τα κορίτσια.

Μετά κατάφερα να λέω σε όλους Ναι, ΟΚ, θα το κάνω.. για να τους ξεφορτωθώ και άλλαζα το θέμα συζήτησεις για να πούμε και κάτι άλλο πέρα από τα παιδιά.

Τώρα έμαθα να ακούω όλες τις συμβουλές, γιατί μερικές σίγουρα είναι χρήσιμες, και να κάνω ότι εγώ νομίζω καλύτερο για το δικό μου παιδί, γιατί κάθε άνθρωπος (μάνα, παιδί, πατέρας, ...) είναι διαφορετικός.

Είσαι στην αρχή ακόμα, μην χαλάς τη διάθεσή σου και χάνεις δευτερόλεπτα από τη χαρά που σου δίνει το παιδάκι σου, θα περάσει !!

[LA LATINA]

Και - αν επιτρέπεται να προσθέσω - οι αδαείς.

 

επισης!

[georkost]

Σωστό αυτο που λές travellingmum...

 

Ας πούμε εμένα μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει καμία να μου πεί:

"γιατι δεν δοκιμάζεις αυτο???"

 

Το μόνο που ξέρουν είναι να μου λένε:

"Να κάνεις αυτο, διότι είμαι μάνα τόσα χρόνια και ξέρω καλύτερα απο σένα"

 

ΕΛΕΟΣ

 

κ δεν της ειπες να τα βγαλει σε βιβλιο?????τοση γνωση να μην μεινει αμοιραστη?????

[elenik]

Σταματα να τους ακους.

Μαθε να λες ναι και να ακολουθεις την τακτικη μπενακης-βγαινακης .

... Συμβουλες επιβιωσης

[Niki81]

Σταματα να τους ακους.

Μαθε να λες ναι και να ακολουθεις την τακτικη μπενακης-βγαινακης .

... Συμβουλες επιβιωσης

 

Αυτο που λες ειναι το πιο σωστο...δυστυχως κι εγω ακομα δεν εχω καταφερει να το κανω.Τρελλαινομαι και απανταω...αποτομα συνηθως...

Και το χειροτερο δεν ειναι αυτο...αλλα το οτι καθομαι και χαλαω τον εαυτο μου με τα νευρα.

Θελει προπονηση μαλλον...

[Stellinula]

Αυτο που λες ειναι το πιο σωστο...δυστυχως κι εγω ακομα δεν εχω καταφερει να το κανω.Τρελλαινομαι και απανταω...αποτομα συνηθως...

Και το χειροτερο δεν ειναι αυτο...αλλα το οτι καθομαι και χαλαω τον εαυτο μου με τα νευρα.

Θελει προπονηση μαλλον...

 

Που θα πάει βρε Νικη θα τα συνηθισουμε!!!!

[elisaki]

Πολυ σπαστικες αυτες οι συμβουλες, οντως... Μην πας μακρια, εδω μεσα δεν βλεπεις τι γινεται?? Ειναι οι γνωστες-τελειες μαμαδες- που μολις ακουσουν κατι διαφορετικο απο αυτο που νομιζουν οτι ειναι σωστο σπευδουν να κραξουν...

Δες το χαλαρα, κ οσο λιγοτερη σημασια δινεις, τοσο πιο συντομα θα σταματησουν οι συμβουλες απο τους "ειδικους". (Καλα αυτο δεν ισχυει παντα, υπαρχουν κ οι αμετακινητοι συμβουλατορες, αλλα κατι πρεπει να κανουμε κ εμεις...)

[loulina]

Εχετε δικιο που λετε να μην ακουω για να μη νευριαζω. Θελει προσπαθεια ομως! Γιατι εκει που το συνηθιζεις και λες και καλα "ναι, ναι", τσουπ πεταγεται η συγκριση της μπεμπας 2 μηνων με τα ανιψια που ειναι αγορια και 2 χρονων το καθενα. Ελεος! Το χειροτερο ομως ολων ειναι να ακους την γνωμη σωνει και καλα απο το φιλο-πατερα που λειπει 12 ωρες στη δουλεια και οχι απο τη φιλη-μανα που η κοπελα ειναι 24 ωρες πανω απο το μωρο. Φιλτραρισμα μηδεν ο τυπος. Νευριασα παλι....